Tag: νόμοι σχέσεις

Και μην ξεχνάτε: το κράτος προστατεύει την υγεία… (1)

Πέμπτη 22 Ιούλη>> Ενόσω τα αφεντικά της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας προσπαθούν (εδώ κι εκεί μανιασμένα) να βγάλουν τα ρέστα τους απ’ αυτήν, στην παχιά σκιά της προωθούν άλλα «μέτρα» ενίσχυσης της κρατικής / καπιταλιστικής εξουσίας, ενόψει των ταραγμένων καιρών που πιθανολογούν.

Στην επικράτεια του βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron πέρασε στα τέλη Ιούνη ένας καινούργιος νόμος για την «πρόληψη τρομοκρατικών πράξεων και την συγκέντρωση πληροφοριών» (Prévention d’actes de terrorisme et renseignement). Την θυμάστε την “ισλαμική τρομοκρατία”; Ε, τίποτα δεν πρόκειται να πάει χαμένο.

Μ’ αυτόν τον νόμο σταθεροποιούνται σαν μόνιμες πια νομικές ρυθμίσεις τέσσερα μέτρα που είχαν μπει σε ισχύ μετά τις επιθέσεις του 2015 (Bataclan…) τότε με την δικαιολογία της «έκτακτης ανάγκης»: η καθιέρωση περιμέτρων ασφαλείας (δηλαδή οι αστυνομικοί αποκλεισμοί περιοχών), το κλείσιμο λατρευτικών / θρησκευτικών χώρων, ο ατομικός έλεγχος και η επιτήρηση, οι εισβολές και οι έλεγχοι σε σπίτια «υπόπτων» χωρίς εισαγγελική άδεια.

Αυτός ο θησαυρός της καταστολής είχε κανονικοποιηθεί εν μέρει με το νόμο για «την εσωτερική ασφάλεια και καταπολέμηση της τρομοκρατίας», του 2017. Αλλά τότε προβλεπόταν ότι αυτά τα μέτρα θα αίρονταν το 2020 επειδή είναι αντίθετα με τα ανθρώπινα δικαίωματα, αφού επιτρέπουν τον περιορισμό των ατομικών ελευθεριών χωρίς δικαστική απόφαση. Το 2017 έπρεπε να πέσει λίγη (πολύ λίγη) στάχτη στα μάτια: το κράτος ενδιαφέρεται για τις ατομικές ελευθερίες…

Το 2021 δεν χρειάζονται πια τέτοια στολίδια, τέτοιες βλακείες… Οι υπήκοοι (μεγάλο μέρος τους) απάντησαν «να πάνε να γαμηθούν οι ελευθερίες» μόλις τους έβαλαν να διαλέξουν ένα φάντασμα, το φάντασμα της «υγείας» τους. Όχι μόνο έχουν αποδεχθεί αυτόν τον περιορισμό με απλές κυβερνητικές εντολές αλλά ζητούν και ακόμα μεγαλύτερο (περιορισμό) αν είναι για το καλό «της υγείας της κοινωνίας»….

Όμως το κτύπημα της μονιμοποίησης της «αντιτρομοκρατικής έκτακτης ανάγκης» κάτω απ’ τα φτερά της «υγιεινιστικής έκτακτης ανάγκης» είναι ίσως συντριπτικό για αυτό που ιστορικά έχει ονομαστεί κοινωνική αριστερά. Θα έπρεπε να είναι έντονα αντίθετη στην πρώτη αλλά υποστηρίζει την δεύτερη… Την ίδια στιγμή που μεγάλο μέρος της κοινωνικής δεξιάς είναι υπέρ της πρώτης και κατά της δεύτερης! Μην παρατηρήσετε σκωπτικά «χάος»! Πρακτικά αυτή η «δημιουργική ιδεο-πολιτική σύγχυση» διευκολύνει αφάνταστα τα αφεντικά του συμπλέγματος αφού η «γυμνή εξουσία» τους (δηλαδή: το παρανοϊκό τους ντελίριο και η βία τους) δεν έχει ουσιαστικό αντίπαλο.

Με τον ίδιο νόμο γίνονται ρουτίνα τα μέσα μαζικής αλγοριθμικής επιτήρησης, που πρωτοδιαφημίστηκαν σαν υγιειονομικά απαραίτητα για να σταματήσει το κακό του τσαχπίνη… Η αλγοριθμική επιτήρηση επιτρέπει την παρακολούθηση των δραστηριοτήτων στο internet (συζητήσεις, ιστορικό αναζητήσεων, URL site που επισκέπτεται ο καθένας, λέξεις που χρησιμοποιεί, «πόσες φορές είδε το χ βίντεο», κλπ)· δραστηριοτήτων των “παλιανθρώπων”, των “ύποπτων”, και γιατί όχι των “κοινωνικά ανεύθυνων” και τα λοιπά και τα λοιπά. Οι κρατικές υπηρεσίες θα μπορούν να παίρνουν αυτά τα στοιχεία από ιδιωτικές τηλεπικοινωνιακές εταιρείες, και να τα κρατούν επ’ αόριστον. ΣΔΙΤ και πάλι ΣΔΙΤ!

Το επιπλέον ενδιαφέρον (που δείχνει το βάθος της ελληνογαλλικής φιλίας…) είναι ότι το γαλλικό κράτος / κεφάλαιο δεν διαθέτει δοκιμασμένη και ετοιμοπαράδοτη τεχνολογία γι’ αυτήν την ρουφιανοδουλειά της συγκέντρωσης, ταξινόμησης και ανάλυσης data τέτοιου όγκου (ως γνωστόν οι «ύποπτοι τρομοκρατίας» στη γαλλία είναι πολλά εκατομμύρια…). Συνεπώς το βασίλειο του Macron θα αξιοποιήσει τις υπηρεσίες…. τίνος νομίζεται; Της θρυλικής Palantir, στην οποία έχει παραδοθεί και το ελληνικό γκουβέρνο / κράτος / κεφάλαιο· «εταιρεία» που είναι παραμάγαζο της αμερικανικής cia…. (Για περισσότερα που θέλετε να μάθετε αλλά ντρέπεστε να ρωτήσετε: cyborg 20, Palantir: ο εφιάλτης του Όργουελ…)

Καταλαβαίνουμε την δυσθυμία που προκαλούν τέτοιες εξελίξεις… Όσοι θέλουν την γλυκειά ησυχία τους (που δεν θα την βρουν πια ποτέ…) ας παραδοθούν εντελώς – και γρήγορα…

(φωτογραφία: Από διαδηλώσεις κατά του νόμου τον περασμένο χειμώνα)

Και μην ξεχνάτε: το κράτος προστατεύει την υγεία… (2)

Πέμπτη 22 Ιούλη>> Την ίδια χρονική περίοδο και το γερμανικό κράτος ακονίζει τα δόντια του.

Η αφετηρία που προεκτείνεται, βελτιώνεται και απλώνει τα φτερά της στο μέλλον είναι η επίθεση με φορτηγό στην αγορά της Breitscheid Platz στο Βερολίνο, παραμονές χριστουγένων του 2016. Οι υπήκοοι μπορεί να ξεχνούν ή/και να απωθούν· τα κράτη όμως δρουν μεθοδικά.

Εδώ φαίνεται να πρωτοστατεί το κρατίδιο της Βαυαρίας, το οποίο παρεπιπτόντως ούτε πρόβλημα «τρομοκρατίας» έχει ούτε «εγκληματικότητας»… (Τι σημασία έχει; Μήπως υπήρξε πραγματικό πρόβλημα δημόσιας υγείας τον τελευταίο ενάμισυ χρόνο; Όλα είναι σχετικά κατά πως τα κατασκευάζει η εξουσία…)

Στη Βαυαρία λοιπόν ψηφίστηκε πριν 2 ημέρες μια επέκταση των αρμοδιοτήτων της αστυνομίας, «αντιτρομοκρατικών» βέβαια, αλλά αναβαθμισμένων. Δύο τουλάχιστον είναι τα στοιχεία αυτής της αναβάθμισης. Πρώτον, ότι η βαυαβαρική (κατ’ αρχήν) αστυνομία πρέπει να δρα προληπτικά απέναντι στην «τρομοκρατία», όπως ακριβώς προληπτικά πρέπει να δρα το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα απέναντι στην «μόλυνση». Το «προληπτικά» σημαίνει τον έγκαιρο εντοπισμό ενδεχόμενων κινδύνων· κι αυτό, όπως καταλαβαίνετε, συνεπάγεται την διαρκή επιτήρηση όλων των ενδεχόμενων «κακών» ανθρώπων. Αυτό προβλεπόταν ήδη απ’ το 2017, και είναι το ίδιο ακριβώς με την πρόσφατη γαλλική νομοθέτηση: αλγοριθμική επιτήρηση 24/7, εισβολές σε σπίτια με βάση «υποψίες», προφυλακίσεις επί μήνες χωρίς κατηγορίες και δίκες.

Ένα απ’ τα καινούργια στοιχεία που προστέθηκαν τις προάλλες στην «πρόληψη» είναι η (αστυνομική) αξιοποίηση του DNA…. Το 2017 ούτε η βαυαρική ούτε η γερμανική ομοσπονδιακή αστυνομία είχαν μεγάλες βάσεις δεδομένων DNA απ’ τους υπηκόους…. Τώρα πια έχουν! Πώς; Μαντέψτε: απ’ τα PCR τεστ!!! Με όνομα, επώνυμο – τέλεια! (Αλλά είχαμε προειδοποιήσει, έτσι δεν είναι;)

Τώρα λοιπόν η αλγοριθμική επιτήρηση θα περιλαμβάνει και την (μέσω τεχνητής νοημοσύνης) διασταύρωση των DNA. Κι αν δεν προκύπτουν άμεσα στοιχεία «ταυτότητας» απ’ αυτήν, τουλάχιστον θα εντοπίζεται η «βιογεωγραφική καταγωγή» του υπόπτου βιολογικού δείγματος. Καθώς και η εμφάνιση του ατόμου στο οποίο αντιστοιχεί – ο «φαινότυπός» του για να χρησιμοποιήσουμε μια βιο-τεχνική ορολογία…

Εμφανίζεται εδώ, με διαφορετικό ίσως τέμπο και επιμέρους χαρακτηριστικά αλλά με το ίδιο «πνεύμα», εκείνο που συμβαίνει στη γαλλία – θα εκδηλωθεί και αλλού… Όταν σερβιρίστηκε η «υγιεινιστική τρομοκρατία» η «ισλαμική τρομοκρατία» είχε κάνει τον κύκλο της, είχε νομιμοποιήσει τόσο τις εκστρατείες εκτός συνόρων (αφγανιστάν, ιράκ, υποσαχάρια αφρική) όσο και μια πρώτη φάση «εσωτερικού ιμπεριαλισμού» σε διάφορες δυτικές μητροπόλεις, με την μορφή των «patriot acts». Εξαντλήθηκε σ’ αυτή τη φάση: ο «προληπτικός πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» ανανεώνεται σαν «προληπτικός πόλεμος κατά της μόλυνσης» (και της «κλιματικής αλλαγής»…)

Η «υγιεινιστική τρομοκρατία», για την οποία έχουμε υποστηρίξει ότι είχε σχεδιαστεί σαν (σε πρώτο χρόνο) νεο-αποικιακή έφοδος σε μεγάλες ζώνες του «τρίτου κόσμου» αλλά έπεσε πάνω στις γρήγορες και ευέλικτες κινήσεις της κινεζικής «υγιειονομικής» επέκτασης, έμεινε να ξετυλίγεται κυρίως στον πρώτο κόσμο. Έχοντας το πλεονέκτημα της ατομικής ενσωμάτωσης του τρόμου.

Αυτή η γενική παράλυση που έχει επιτευχθεί ως ένα βαθμό χρησιμοποιείται πια με κάθε δυνατό τρόπο. Και οι μορφές επιτήρησης του νέου καπιταλιστικού παραδείγματος (αλγοριθμική, γενετική…) ξεχύνονται όχι μόνο απ’ τον καινούργιο τρόμο αλλά και απ’ τον παλιό, τον ξεχασμένο…

Όσο για την ε.ε.; Προστατεύει τα πάντα!

Πέμπτη 22 Ιούλη>> Στην πρόσφατη ανακοίνωση της commision (ευρωπαϊκής επιτροπής) για την στρατηγική της ε.ε. για την ένωση ασφάλειας μπορεί κάποιος να διαβάσει μεταξύ άλλων (των διακοσμητικών, περί «προστασίας των θεμελειωδών δικαιωμάτων», κλπ) κι αυτό:

…Η κρίση της COVID-19 τόνισε επίσης τον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνικές διαιρέσεις και οι αβεβαιότητες δημιουργούν ευπάθειες ασφάλειας. Η εξέλιξη αυτή αυξάνει τις δυνατότητες για πιο εξελιγμένες και υβριδικές επιθέσεις από κρατικούς και μη κρατικούς παράγοντες, καθώς ένας συνδυασμός κυβερνοεπιθέσεων, ζημιών σε υποδομές ζωτικής σημασίας, εκστρατειών παραπληροφόρησης και ριζοσπαστικοποίησης του πολιτικού αφηγήματος εκμεταλλεύεται τις ευπάθειες.  

Ταυτόχρονα, πιο παραδοσιακές απειλές εξακολουθούν να εξελίσσονται. Το 2019 σημειώθηκε πτωτική τάση των τρομοκρατικών επιθέσεων στην ΕΕ. Ωστόσο, η απειλή για τους πολίτες της ΕΕ από τζιχαντιστικές επιθέσεις που προέρχονται ή εμπνέονται από το Da’esh και την Αλ Κάιντα και τις συνδεόμενες ομάδες τους παραμένει υψηλή. Παράλληλα, αυξάνεται επίσης η απειλή του βίαιου δεξιού εξτρεμισμού. Οι επιθέσεις με ρατσιστικά κίνητρα πρέπει να αποτελούν πηγή σοβαρής ανησυχίας: οι φονικές αντισημιτικές τρομοκρατικές επιθέσεις στο Halle υπενθύμισαν την ανάγκη να ενταθεί η αντίδραση σύμφωνα με τη δήλωση του Συμβουλίου του 2018. Ένα στα πέντε άτομα στην ΕΕ ανησυχεί ιδιαίτερα για τρομοκρατική επίθεση κατά τους επόμενους 12 μήνες. Η μεγάλη πλειονότητα των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων ήταν επιθέσεις «χαμηλής τεχνολογίας», από μοναχικούς δράστες που στοχεύουν άτομα σε δημόσιους χώρους, ενώ η διαδικτυακή τρομοκρατική προπαγάνδα απέκτησε νέα σημασία με τη ζωντανή μετάδοση των επιθέσεων στο Christchurch. Η απειλή από τα ριζοσπαστικοποιημένα άτομα παραμένει υψηλή —ενισχυμένη δυνητικά από επιστρέφοντες αλλοδαπούς τρομοκράτες μαχητές και από εξτρεμιστές που αποφυλακίζονται.

… Σύνδεση όλων των φορέων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα σε μια κοινή προσπάθεια: Οι βασικοί παράγοντες, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, επιδεικνύουν απροθυμία όσον αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με την ασφάλεια, από φόβο μήπως αυτό υπονομεύσει την εθνική ασφάλεια ή την ανταγωνιστικότητα. Είμαστε όμως πιο αποτελεσματικοί όταν όλοι αλληλοϋποστηριζόμαστε. Πρώτον, αυτό σημαίνει εντατικότερη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών, με τη συμμετοχή των αρχών επιβολής του νόμου, των δικαστικών αρχών και των δημόσιων αρχών, καθώς και με τα θεσμικά όργανα και τους οργανισμούς της ΕΕ, ώστε να οικοδομηθεί η κατανόηση και η ανταλλαγή που είναι αναγκαίες για κοινές λύσεις. Η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα είναι επίσης καθοριστικής σημασίας, δεδομένου ότι ο κλάδος κατέχει σημαντικό μέρος της ψηφιακής και μη ψηφιακής υποδομής που είναι κεντρικής σημασίας για την αποτελεσματική καταπολέμηση του εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Τα ίδια τα άτομα μπορούν επίσης να συνεισφέρουν, για παράδειγμα μέσω της ανάπτυξης των δεξιοτήτων και της ευαισθητοποίησης για την καταπολέμηση του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο ή της παραπληροφόρησης. Τέλος, αυτή η κοινή προσπάθεια πρέπει να επεκταθεί πέραν των συνόρων μας, δημιουργώντας στενότερους δεσμούς με ομοϊδεάτες εταίρους.

Πρόκειται για την ίδια ε.ε. που έκανε κουρέλι της GDPR… Πρόκειται για την ίδια ε.ε. που άνοιξε στη ζούλα, κρυφά και δόλια, τη λεωφόρο για τα μεταλλαγμένα, ξεκινώντας απ’ ίδια τα κορμιά των ignorants υπηκόων, με την αλλαγή της νομοθεσίας ώστε να γίνει η επέλαση των GMO πλατφορμών γενετικής μηχανικής…

Αυτής της ε.ε. τα κράτη / μέλη μας προστατεύουν…

Μετάλλαξη (1)

Δευτέρα 19 Ιούλη>> Προσπαθούν να «τυλίξουν» όσους περισσότερους μπορούν στον ιστό της γενετικής μηχανικής και των μεταλλάξεων – εντός – του – σώματος… Είναι η ίδια τακτική όπως απ’ την περασμένη άνοιξη, και όσο περνάει ο καιρός μοιάζει όλο και πιο ελεεινή, όλο και πιο αισχρή· αλλά παρεμένει χωρίς φραγμό και φρένο…

Το τελευταίο «σουξέ» το ξέρετε: οι ‘ανεμβολίαστοι’ φταίνε για την διασπορά της μετάλλαξης Δ… Συνεπώς θα αντιμετωπίζονται (και θα τιμωρούνται) σαν «προδότες», σαν «πράκτορες του εχθρού»…. Σαν «5η φάλαγγα» τόλμησε να πει ένας γηραλέος καραδεξιός πρώην καθηγητής του πολυτεχνείου… Μήπως να ανοίξουν τα ξερονήσια;

Η αλήθεια είναι ακριβώς αντίθετη, αλλά είναι εύκολο να την κρύψουν (και θα πούμε δυο λόγια παραπάνω γι’ αυτήν την ευκολία). Αν και ο τσαχπίνης όπως και κάθε άλλος ιός έχει μεταλλαχτεί χιλιάδες φορές απ’ την περσινή χρονιά (κάποιοι μιλούν για 40.000 μεταλλάξεις…), ο «πολυμορφισμός» του δεν έγινε θέμα. Αυτές οι μεταλλάξεις αφορούν «μικροαλλαγές». Το ενδιαφέρον είναι ότι στο βαθμό που ο τσαχπίνης στη διασπορά του έβρισκε μπροστά του το φυσικό, ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα (που είναι αποδεδεδειγμένα ικανό να τον αντιμετωπίσει αποτελεσματικά στις 99,85% των περιπτώσεων…) έτεινε να γίνει (ή είχε γίνει) ενδημικός. Που σημαίνει ότι είχε φτάσει (ή πλησίαζε) στο σημείο της ομαλής συνύπαρξης με το είδος μας στη συντριπτική πλειονότητά του.

Αυτή η (καθόλου ασυνήθιστη) ισορροπία διαταράχτηκε όταν οι πλατφοριασμοί άρχισαν να γενικεύονται εν μέσω της διάχυσης του τσαχπίνη. Εντελώς αντίθετα απ’ την παρανοϊκή προπαγάνδα των λακέδων του συμπλέγματος, ούτε η mRNA ούτε η vector γενετική μηχανική / μεταλλάξεις «ενισχύουν» το ανοσοποιητικό. Προσπαθούν να το «πουσάρουν» δρώντας σαν «διακόπτες υποκατάστασής» του. Ειδικά στην mRNA γενετική μηχανική, επειδή ο οργανισμός (και άρα το φυσικό ανοσοποιητικό) ΔΕΝ αναγνωρίζει είσοδο ιού (η πλατφόρμα “τυφλώνει” το ανοσοποιητικό με χημικό τρόπο) αλλά αναγνωρίζει (με κρίσιμη καθυστέρηση) την παραγωγή μιας εχθρικής πρωτεΐνης απ’ τα ίδια τα δικά του κύτταρα, αναπτύσσει (αν προλάβει…) μια πολύ εξειδικευμένη «άμυνα» απέναντι σ’ αυτήν την συγκεκριμένη πρωτεΐνη καταστρέφοντας τα κύτταρα· και όχι την πολύ ευρύτερη και πολυεπίπεδη απέναντι σ’ έναν κανονικό ιό. Συνεπώς είναι αναμενόμενο ότι ο τσαχπίνης θα τροποποιήσει την spike πρωτεΐνη του, για να μην αναγνωρίζεται απ’ αυτήν την «εξειδικευμένη» αντίδραση (αν υποθέσουμε ότι πράγματι δημιουργείται τέτοια απ’ την γενετική μηχανική….)

Έχει σημασία ότι τέτοιου είδους μεταλλάξεις ΔΕΝ είναι γενικά πιο νοσογόνες, είναι αντίθετα πιο «ευκίνητες»: αν μπορούσαμε να αποδώσουμε «σκοπό» σ’ αυτούς τους μικροοργανισμούς, αυτός δεν είναι να σκοτώνουν τους ξενιστές τους αλλά να αναπαράγονται και να διαδίδονται. Η «μετάλλαξη Δ» (όπως και η «μετάλλαξη L», που είναι καθ’ οδόν από λατινική αμερική…) υπακούει σ’ αυτήν την λογική: είναι πιο ευκίνητη και ακόμα λιγότερο νοσογόνα. Όμως εκείνο που την έχει «προκαλέσει» δεν είναι η ύπαρξη μεγάλων ποσοστών των πληθυσμών χωρίς ενέσεις γενετικής μηχανικής, αλλά ακριβώς το αντίθετο: η γενετική μηχανική και τα εξειδικευμένα «εμπόδια» που προσπαθεί να δημιουργήσει στον τσαχπίνη (χακάροντας το φυσικό, ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα) «εκβιάζουν» συγκεκριμένο κατ’ αρχήν είδος μεταλλάξεων! Το καθεστωτικό θεώρημα ότι οι “ανεμβολίαστοι” δημιουργούν τις μεταλλάξεις του τσαχπίνη είναι επιεικώς ηλίθιο, όπως όλα όσα έχουν προηγηθεί: είναι σα να λένε (όλα τα καθάρματα της εξουσίας) ότι τον τσαχπίνη τον δημιούργησε εξ’ αρχής …. η ανυπαρξία πλατφορμών…

Απόδειξη αυτής της αλήθειας (που στα μέρη μας αποκρύβεται με νύχια και με δόντια!) είναι ότι στον βαθμό που συνεχίζει το «κρουσματόμετρο», οι positive με την μετάλλαξη Δ τείνουν να είναι (ή ήδη είναι) περισσότεροι μεταξύ των πλατφορμιασμένων παρά μεταξύ των μη! Το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς και η παρακμιακή μεγάλη βρετανία που ως πρόσφατα καμάρωναν και υποδεικνύονταν σαν το «παράδειγμα προς μίμηση» λόγω του μεγάλου ποσοστού πλατφορμιασμένων έχουν ήδη «μεγάλο πρόβλημα»… Στο ελλαδιστάν το τουριστικό υπερκατάστημα που λέγεται «Μύκονος», που σύμφωνα με την καθεστωτική «καθημερινή» ήταν πλατφορμιασμένο πάνω από 100% (!!! εννοώντας ότι πέρα απ’ τους μόνιμους κατοίκους και το μεγαλύτερο μέρος των εργατών σαιζόν είχε επίσης πλατφορμιαστεί), έχει ανακηρυχτεί…. υγειονομική βόμβα! Πώς έγινε αυτό το θαύμα;

Αν υπήρχε έστω και ελάχιστη υγιειονομική λογική, τέτοιου είδους μεταλλάξεις δεν θα έπρεπε να απασχολούν… Αλλά απ’ την αρχή της υγιεινιστικής τρομοκρατίας η «λογική» είναι πολιτική και οικονομική – η «υγεία» είναι μόνο ένα φάντασμα / πρόσχημα. Η ακίνδυνη μετάλλαξη Δ χρησιμοποιείται σαν όπλο βίαιης συμμόρφωσης όσων επιμένουν ενάντια στην τρομοεκστρατεία· και σαν ένα ακόμα τεθωρακισμένο ισοπέδωσης των όποιων συνταγματικών ερειπίων έχουν απομείνει απ’τα πραξικόπημα της περασμένης άνοιξης. Χρησιμοποιείται επίσης σα νομιμοποίηση της ανανέωσης των πλατφορμιασμών, με «νέα γενιά» πλατφορμών… Ξανά και ξανά… Εν τω μεταξύ οι μισοί κυβερνητικοί (και όλοι οι λακέδες «ειδικοί» και δημαγωγοί) γαυγίζουν πρωί / μεσημέρι / βράδυ για τις τιμωρίες που περιμένουν τους αμαρτωλούς· και οι άλλοι μισοί νιαουρίζουν ενδιάμεσα προσπαθώντας να «πείσουν»….

Οπωσδήποτε η τρομοκρατία της προπαγάνδας δεν περιορίζεται από τίποτα. Αυτό σημαίνει ότι τα «κακά σκυλιά» μπορούν να γαυγίζουν ό,τι τους κατέβει. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική, κι αυτοί έχουν ξεφύγει εδώ και μήνες. Οι απειλές, για παράδειγμα, για «μαζικές απολύσεις» των εργατών / τριών στην εστίαση που δεν πλατφορμιάζονται αποκαλύπτονται κούφιες απ’ την πικρή παραδοχή των αφεντικών της ντόπιας τουριστικής βιομηχανίας ότι φέτος «δεν βρίσκουν χέρια»… (Αυτό έχει αξία αλλά δεν είναι … σωτηρία…)

(φωτογραφία: αφού ο πόλεμος εναντίον μας γίνεται σώμα με σώμα, με έναν καινούργιο τρόπο, τα όπλα τους δεν μπορεί παρά να είναι λόγχες – μ’ έναν καινούργιο τρόπο…)

Μετάλλαξη (2)

Δευτέρα 19 Ιούλη>> Οι ιοί μεταλλάσσονται – οι τακτικές και η στρατηγική των αφεντικών όχι. Έχουμε υποδείξει ότι πιθανότατα υπάρχει κάποια πολιτικο-οικονομική «ιδιαιτερότητα» στα μέρη μας, στη νοτιοανατολική πτέρυγα του συμπλέγματος, κάποιες ιδιαίτερες συμφωνίες των οποίων η τήρηση απαιτεί απ’ τις ντόπιες πολιτικές βιτρίνες και τους σταβλισμένους ειδικούς να είναι πολύ πιο ύαινες από τους αντίστοιχους άλλων κρατών. Αυτό το ζήτημα θα το παρακάμψουμε όμως προς το παρόν για χάρη ενός άλλου: τι είναι εκείνο που επιτρέπει στην κρατική, παρακρατική και επιχειρηματική τρομοκρατία να δουλεύει μετά από τόσους μήνες ψεμμάτων πάνω σε ψέμματα; Ή, για να το ρωτήσουμε διαφορετικά: τι είναι αυτό που κάνει την άγουρη, αδιαμόρφωτη, ενστικτώδικη, σε σύγχυση κοινωνική αντίδραση άλλοτε υποχείριο της ακροδεξιάς ρεζέρβας του συστήματος και άλλοτε φτερό στον άνεμο μπροστά στις καινούργιες τρομοκρατικές επιθέσεις, όπως π.χ. η απειλή-της-μετάλλαξης-Δ;

Η απάντησή μας (και σας καλούμε να την σκεφτείτε πολύ σοβαρά) είναι: η άγνοια. Απ’ όλα τα επιμέρους ζητήματα της καθημερινής ζωής εκείνο που λέγεται «υγεία» είναι ίσως το πεδίο όπου (εκείνο που επίσημα ονομάζεται) ασυμμετρία γνώσης έχει τις πιο καταλυτικές συνέπειες. Σκεφτείτε: μπορεί να είναι κάποιος «αντι-μπάτσος» χωρίς να έχει ιδέα για το τι είναι το σύγχρονο κράτος· μπορεί να είναι «αντι-φασίστας» αγνοώντας τα σημαντικότερα σχετικά με τον φασισμό· οι εργάτες σε μια δουλειά μπορούν να απεργήσουν απαιτώντας αυξήσεις χωρίς να έχουν ιδέα για το τι είναι η πρωταρχική συσσώρευση και η υπεραξία· η «σύγκρουση των γενεών» μέσα στις οικογένειες μπορεί να γίνει άνετα χωρίς οι νεότεροι να έχουν διαβάσει τον εξαιρετικό Έγκελς για την οικογένεια· κάποιος μπορεί να δηλώνει «αναρχικός» χωρίς να έχει ιδέα για το τι είναι ένα σύνταγμα· όμως κανείς δεν μπορεί να κοντράρει τον Χ γιατρό που του πουλάει ένα παραμύθι (για να βγάλει φράγκα…) για το έντερό του ή για την εγκυμοσύνη της αν δεν ξέρει όσο το δυνατόν περισσότερα για την κατάστασή του / της– και τις όποιες εναλλακτικές δυνατότητες.

Η «γνώση σαν εξουσία» είναι μια πραγματικότητα που ισχύει για τα πάντα: απ’ το νόμισμα και το χρήμα ως την πυρηνική φυσική. Όμως η αντιεξουσία χωρίς αντι-γνώση είναι πολύ πιο δύσκολη στο πεδίο «υγεία» απ’ οπουδήποτε αλλού. Είναι αδύνατη. Ενόσω είναι, ταυτόχρονα, πολύ πιο επείγουσα, πολύ πιο αναγκαία, πολύ πιο κρίσιμη, είναι κάποτε ζήτημα ζωής ή θανάτου αυτή η συγκεκριμένη αντι-εξουσία, όταν αναδεικνύεται κάποιο «πρόβλημα» υπαρκτό ή κατασκευασμένο…

Το ότι στην υγεία και στα σώματα επιβάλλονται συμπαγή συστήματα εξουσίας αξιοποιώντας και διαιωνίζοντας την ασυμμετρία γνώσης μεταξύ «ειδικού» και του «αντικειμένου του», το ανέδειξαν με εντυπωσιακό / ανταγωνιστικό τρόπο οι φεμινίστριες· και το κίνημα της αντι-ψυχιατρικής. (Και τα δύο κινήματα θεωρούνται ξεπερασμένα… αλλά….) Η συγκρότηση με άρτιο, βαθύ, συνεπή και όχι μπακαλίστικο τρόπο κοινωνικής αντι-γνώσης και η αναμέτρησή της με το κυρίαρχο γνωσιακό corpus που εμφανιζόταν (και εμφανίζεται πάντα) σαν η Μόνη Αλήθεια (σαν θρησκεία δηλαδή) απειλώντας με σκληρές τιμωρίες τους «άπιστους», ήταν πάντα από δύσκολη έως πολύ δύσκολη. Για παράδειγμα τα μέλη του κινήματος της αντι-ψυχιατρικής στον καιρό της, «τρελοί» και «λογικοί» μαζί, χρειάστηκαν πολύ κουράγιο, πολύ πείσμα, πολύ υπομονή και χρόνο για να σταθούν: ήταν οι «ψέκα» και τα «κλανίδια» μιας όχι πολύ μακρινής εποχής…

Το ίδιο συνέβη με τις πολιτικές φεμινίστριες στα ‘60s. Κι αυτές ήταν «ψέκα» ακόμα και μέσα στις ίδιες τις οργανώσεις και τα κόμματά τους, όταν μιλούσαν γι’ αυτό που ξανά τώρα είναι απαγορευμένο καθολικά πια (ανεξάρτητα από φύλο, φυλή ή ηλικία), την αυτοδιάθεση των γυναικείων σωμάτων – κόντρα στην «κοινωνική ευθύνη» του θηλυκού γένους απέναντι στην οικογένεια και στην τεχνοπαραγωγή… Κι αυτές πέρασαν πολύ δύσκολα, επιστράτευσαν πολύ κουράγιο και πολύ πείσμα, και σαν άτομα ξεπέρασαν τις εαυτές τους, για να αντιμετωπίσουν την Κυρίαρχη Αλήθεια, που ήταν παντού…

(φωτογραφία: Το κάθαρμα Drosten, εφευρέτης και ο κύριος πατέντα του anticovid PCR που έχει χρησιμοποιηθεί σαν baking powder, για να «φουσκώνει» την δήθεν επικινδυνότητα του τσαχπίνη, να τι έλεγε για το ίδιο τεστ αλλά για διαφορετικό κορονωϊό, αυτόν που προκαλούσε τον MERS:

… Η μέθοδος PCR είναι τόσο ευαίσθητη ώστε μπορεί να εντοπίσει ένα και μόνο γενετικό μόριο του ιού… Ενώ άλλοτε αναφέρονταν μόνον οι οριστικά ασθενείς, τώρα άνθρωποι που στην πραγματικότητα είναι εντελώς υγιείς μπαίνουν στις στατιστικές [των “cases”]. Αυτό μπορεί να εξηγήσει την έκρηξη των κρουσμάτων στην Σαουδική Αραβία. Επιπλέον τα τοπικά μήντια ανέβασαν το θέμα εξαιρετικά ψηλά…)

Μετάλλαξη (3)

Δευτέρα 19 Ιούλη>> Βρισκόμαστε, λοιπόν, σ’ αυτή τη δίνη, σ’ αυτόν τον παρανοϊκό στροβιλισμό, σ’ αυτό το πεδίο μάχης όπου η ασυμμετρία γνώσης και το μονοπώλιό της απ’ τους ειδικούς των αφεντικών σκοτώνουν κυριολεκτικά: στο πεδίο της υγείας και του βιο-πληροφορικού ελέγχου των σωμάτων. Μ’ έναν κρίσιμο και επιβαρυντικό παράγοντα επιπλέον. Αυτήν την φορά, εξαιτίας της καπιταλιστικής «ανάπτυξης» (: 4η βιομηχανική επανάσταση), η αναδιάρθρωση της βιομηχανίας της υγείας και η έφοδος της γενετικής μηχανικής και των ενσωματωμένων μεταλλάξεων, δεν είναι μια διαχωρισμένη εξέλιξη, μια καπιταλιστική έφοδος που γίνεται χώρια απ’ τις αναδιαρθρώσεις σε άλλα πεδία. Είναι η αιχμή του δόρατος, ο πολιορκητικός κριός μεγάλου εύρους του συμπλέγματος, ακόμα και σε περιοχές που από πρώτη ματιά φαίνονται άσχετες. Όπως η «τεχνητή νοημοσύνη» για παράδειγμα.

Είναι αδύνατο, λοιπόν, να υπάρξει αποτελεσματική αντίσταση χωρίς τεκμηριωμένη και βαθιά κοινωνική (και εργατική….) αντι-γνώση. Ευκαιριακά ξεσπάσματα, λίγο ή πολύ αντανακλαστικά, σε «κρίκους» της τρομο-εκστρατείας που είναι «χαμηλών γνωσιακών προϋποθέσεων», ναι, μπορούν να υπάρξουν. Όπως, για παράδειγμα, οι καθολικές απαγορεύσεις κυκλοφορίας ή οι υγιειονομικοί διαχωρισμοί. Όσοι και όσες όμως ενδιαφέρονται για την αναμέτρηση και όχι για την ματαιοδοξία τους ή για τα όποια «πολιτικά ένσημα» οφείλουν να το καταλάβουν: αυτός είναι ένας πόλεμος που γίνεται «μια φορά στα 100 χρόνια»· κι αυτή τη φορά τα αφεντικά έχουν γεμάτο οπλοστάσιο και τον αιφνιδιασμό με το μέρος τους. Δεν είναι παιχνίδι…

Ένα μικρό παράδειγμα που η άγνοια εμφανίζεται μεν σαν «εξεγερσιακή» ή «αντισυστημική» αλλά στην πραγματικότητα είναι υποδουλωτική, χειραγωγική. Διάφοροι τερατολόγοι προσπαθούν να συνδέσουν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία με την 5G τεχνολογία επικοινωνιών. Πώς; Μέσω της …. ακτινοβολίας των κεραιών. Κυκλοφορούν απίστευτες ανοησίες για το ότι αυτές οι ακτινοβολίες θα «διεγείρουν τα μικροτσιπς που μπαίνουν κρυφά μέσω των ενέσεων, για να κάνουν τους ανθρώπους ρομπότ»….

Το ότι οι οπαδοί αυτών των τερατολογιών αγνοούν ότι ο ήλιος είναι πηγή μεγάλων ποσοτήτων ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας και ότι οι «μαγνητικές καταιγίδες» ηλιακής προέλευσης μπορούν ακόμα και να καταστρέψουν όλο το σύστημα τεχνητών δορυφόρων γύρω απ’ τον πλανήτη· ή το ότι έχουν κατασκευαστεί ήδη από διάφορα κράτη «βόμβες ηλεκτρομαγνητισμού» που μπορούν να γυρίσουν μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας στην εποχή του λίθου, αυτά μπορεί να είναι άγνοια μικρής σημασίας για τους τερατολόγους της ακτινοβολίας. Το κακό είναι ότι πράγματι η 5G τεχνολογία επικοινωνιών έχει οργανική σχέση και με την αναδιάρθρωση της βιομηχανίας της υγείας και με πολλά άλλα – με εντελώς διαφορετικό τρόπο όμως. Εξαιτίας της γιγάντωσης και της τρομακτικής επιτάχυνσης στη συγκέντρωση και στην επεξεργασία των data-από-παντού· συμπεριλαμβανόμενων, φυσικά, των εφ όρου ζωής data υγείας…

‘Η, άλλο παράδειγμα, η τερατολογική εμμονή σύνδεσης της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας με …. την μείωση του ανθρώπινου πληθυσμού. Επειδή ο κυρ Βασίλης και διάφορα άλλα ανάλογα καθάρματα έχουν κάνει σχετικές δηλώσεις στο παρελθόν. Το έχουμε ξαναπεί: είναι άγνωστο τι ακριβώς «πίνουν» αυτές οι περσόνες… πάντως δεν την βγάζουν με γαλατάκι.

Σε κάθε περίπτωση ο Μάλθους και οι ιδέες του περί «υπερπληθυσμού» είναι παλιές: απ’ τα τέλη του 18ου αιώνα. Ωστόσο ο καπιταλισμός έχει επιδείξει άλλους σίγουρους τρόπους εξόντωσης: τους πολέμους με την αιχμή των τεχνολογικών μέσων κάθε εποχής. Έτσι, οι ίδιοι ακριβώς παρανοημένοι τερατολόγοι που δηλώνουν ότι «ο Gates θέλει να εξαφανίσει τον μισό πληθυσμό της γης» με μεγάλη χαρά θα αναλάμβαναν την χειροτεχνία να εξοντώσουν οι ίδιοι κανά εκατομύριο, μπορεί και δύο «εθνικών εχθρών» αν τους δινόταν η ευκαιρία· πολύ χάρηκαν με την εξόντωση 250.000 βοσνίων ανδρών και γυναικών απ’ τους «αδελφούς σέρβους»· μια χαρά είναι με την εξόντωση αφγανών, ιρακινών, παλαιστινίων και όποιου άλλου απ’ τους «συμμάχους»· και, φυσικά, θα ήθελαν να πνίξουν στη θάλασσα όλους τους φυγάδες πολέμου ή πείνας που απλά θέλουν να ζήσουν. Όχι, δεν τους ανησυχεί η μείωση του πληθυσμού· απλά θέλουν να την φχαριστηθούν οι ίδιοι…

Να, λοιπόν, το τρίτο εχθρικό / επιβαρυντικό στοιχείο στο τωρινό πεδίο αναμέτρησης: η άγνοια (και η ανοησία) μπορούν κάλιστα να σερβίρονται σαν «γνώση», είτε τυχαία είτε μεθοδευμένα· είτε απ’ την μεριά των caradinieri και των pfizerοι είτε απ’ την μεριά των τερατολόγων….

Όμως…. Σκεφτήκατε ποτέ τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει «γνωσιακός καπιταλισμός»; Σίγουρα έχετε πει ή έχετε ακούσει αυτές τις δύο λέξεις, εδώ και χρόνια…. What is this?

Τι θα έπρεπε να περιμένουμε (και τι θα έπρεπε να ετοιμαζόμαστε να αντιμετωπίσουμε) αν όχι μια σύνθετη, πολυεπίπεδη «γνωσιακή κυριαρχία»;

Σε κάθε περίπτωση αυτά ξεπερνούν κατά πολύ τους ανήλικους και τα συνηθισμένα εδώ και κάτι δεκαετίες πολιτικά ήθη και έθιμα…

Ποιός χρειάζεται τους «αγανακτισμένους»;

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Η ιστορία επαναλαμβάνεται πρώτα σαν φάρσα κι ύστερα σαν τραγωδία – μια φράση του Μαρξ χιλιοειπωμένη. Στην περίπτωση των αγανακτισμένων η φάρσα ήταν εξ αρχής, το 2011. Η επανάληψή της δεν θα είναι τραγωδία· ακόμα κι αν βρεθούν και πάλι νεροκουβαλητές.

Οι αγανακτισμένοι 1.0 (μπορούμε να κάνουμε αρίθμηση πια, είναι κάτι σαν τα «κύματα»…) γέννησαν εκείνο που εξ’ αρχής ήταν προορισμένοι να γεννήσουν. Ένα πασοκ+ που μαζί με τους ακροδεξιούς «light» κυβέρνησε για μια 4ετία· και τα βοθρολύματα έγιναν τρίτο κόμμα στο κοινοβούλιο. Φυσικά ήταν πολλοί και διάφοροι που είχαν άλλα όνειρα και φιλοδοξίες απ’ τον «λαό»… Πολλοί και διάφοροι που ήταν ανίκανοι να δουν πέρα απ’ την μύτη τους παρά τον «επαναστατικό» ναρκισσισμό τους. Ή, ίσως, εξαιτίας του.

Σε κάθε περίπτωση είμασταν ξεκάθαροι: ΜΑΚΡΥΑ! Για να μας βρίζουν οι ίδιοι όπως και τώρα, για «ελιτιστές» και αποσυνάγωγους… (Never mind…)

Τους αγανακτισμένους 2.0 ποιός τους χρειάζεται; Το σύστημα το ίδιο κατ’ αρχήν. Είναι γνωστό ότι υπάρχει αρκετή ποσότητα δεξιών / ακροδεξιών που απορρίπτουν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, με μια γκάμα απόψεων που ξεκινούν απ’ την τερατολογία και φτάνουν ως τον τυπικό συντηρητισμό. Υπάρχουν επίσης φιλόδοξοι ποιμένες / κομματάρχες που μπορούν να «τρυγίσουν» αντιπολιτευτικά αυτόν τον εθνοπατριωτικό πυρήνα που είναι αναγκασμένος να αντιλαμβάνεται την τρομοεκστρατεία σαν «προσβολή στην ελληνικότητά» του, αφού δεν υπάρχει στον γαλαξία τίποτα άλλο εκτός απ’ την “προσβολή της ελληνικότητας”… Ο «τρύγος» υπόσχεται πολλά αφού οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική, οπότε όλοι μπορούν να κάνουν την κοινοβουλευτική τους προίκα. Και ακόμα ειδικότερα αφού ο μάνατζερ ρημαδοΚούλης και το στενό τεχνοκρατικό επιτελείο του απ’ την μια μεριά θέλουν μια λογική ισορροπία με τον «αιώνιο εχθρό», και απ’ την άλλη δύσκολα θα κλείσουν πολιτικο/προσοδικά στόματα με χιλιάρικα απ’ τις έκτακτες χρηματοδοτήσεις της ε.ε. (Ο ρημαδοΚούλης έχει πρόβλημα με το ίδιο του το κόμμα / παράταξη, αυτό είναι γνωστό – γι’ αυτό άλλωστε του κολλήσαμε εξ αρχής το «ρημαδο…») Υπάρχει ο Τράγκας, υπάρχει ο γραμματοκομιστής του γυιού του αφεντικού, υπάρχει και ο Καζάκης… Μπορεί να αναστηθεί ακόμα και ο φαιός Πάνος… Οι μνηστήρες είναι πολλοί…

Οι αγανακτισμένοι 1.0 έπρεπε να ρίξουν απ’ την καρέκλα του τον Παπανδρέου τον Γ – ήταν η «ιστορική αναγκαιότητα» του βαθέος πασοκ… Οι αγανακτισμένοι 2.0 πριονίζουν την καρέκλα του Μητσοτάκη του Β – είναι το ζητούμενο της βαθιάς δεξιάς. Οι αγανακτισμένοι 1.0 οικειοποιήθηκαν ένα παλιό αναρχικό σύνθημα («να καεί…») εννοώντας το αντίθετο… Οι αγανακτισμένοι 2.0 μπορεί να δηλώσουν μέχρι και «ενάντια στο απαρτχάιντ», την στιγμή που (σαν εθνικόφρονες παλαιού ή νέου τύπου…) το στηρίζουν με χέρια και πόδια εκεί που είναι αιματηρό, φονικό αλλά «συμμαχικό»: στην Παλαιστίνη…

Υπάρχουν και κάποιες διαφορές, πέρα απ’ την συγκυρία. Το βαθύ πασοκ ήταν και είναι πολύ πιο ικανό στην διαχείριση της αριστεράς του κράτους και του κεφάλαιου· ενώ η βαθιά δεξιά όχι το ίδιο. Αυτό σημαίνει ότι οι «δυο πλατείες» (η «πάνω» και η «κάτω») του 2011 δεν είναι στρατηγικά αναγκαίες τώρα. Άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος της άλλοτε “κάτω” πλατείας τώρα διαδίδει “κομμουνισμό μέσω ενέσεων”…

Οι γαλανόλευκες ξαναβγαίνουν απ’ τα πολιτικά σεντούκια – και «φωτιά στα μπατζάκια» εκείνων που φυτρώνουν εκεί που δεν τους έσπειραν…

Ας πρόσεχαν…

(φωτογραφία: Τι χρωστάνε δηλαδή τα ρίφια; Άλλο μπλέξιμο: να είσαι φόλα υπέρ των πλατφορμών αλλά και αντισπισιστής… Τι κάνεις σε τέτοια περίπτωση; Προτείνεις ένα σακί πατάτες για έπαθλο…)

Η αρχή του τέλους των φαρμάκων

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Στον ενάμισυ χρόνο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας ελάχιστοι μεν αλλά χαρακτηριστικοί «αιρετικοί» ειδικοί, κυρίως στις ηπα, έχουν αναφερθεί σε μια απαγόρευση που δεν έχει τύχει της προσοχής που αξίζει: την απαγόρευση των φαρμάκων για τις περιπτώσεις σοβαρής ασθένειας εξαιτίας του τσαχπίνη. Αυτοί οι ελάχιστοι αλλά καλοί γνώστες του θέματος έχουν καταγγείλει τόσο το σύμπλεγμα όσο και τις κρατικές υπηρεσίες (τύπου FDA, CDC) και τους δημαγωγούς για την απαγόρευση, αφού έχουν βρεθεί αποτελεσματικά φάρμακα, και μάλιστα φτηνά… Θα προσθέσουμε επαναλαμβάνοντας: τόσο η παραδοσιακή κινέζικη ιατρική όσο και η αντίστοιχη αφρικάνικη έχουν επιδείξει μεγάλη φαρμακευτική επιτυχία στην αντιμετώπιση των μέτριας έντασης αλλά και των σοβαρών περιστατικών επιπλοκών λόγω τσαχπίνη. (Με την λέξη «φάρμακο» δεν εννοούμε μόνο τα χημικά, αλλά κάθε συγκεκριμένη μέθοδο αντιμετώπισης μιας συγκεκριμένης κατάστασης – εκτός των χειρουργικών τέτοιων…)

Γιατί, λοιπόν, έχουν απαγορευτεί τα φάρμακα; Ποιά είναι η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στο φάρμακο και στον «προληπτικό» μαζικό πλατφορμιασμό; Γιατί, εν τέλει, οι φαρμακομαφίες (σαν καπιταλιστικές επιχειρήσεις) δεν ερεύνησαν και δεν έφτιαξαν φάρμακα ενώ, αντίθετα, τα «εμβόλια» ήταν στο στόμα της μαζικής δημαγωγίας σχεδόν απ’ τον Μάρτη του 2020; Και γιατί όλος αυτός ο δημαγωγικός συφερτός των αυτοαποκαλούμενων «γιατρών» (αμφισβητούμε πλέον ανοικτά αν πράγματι πρέπει να θεωρούνται τέτοιοι!) κάνει γαργάρα το ζήτημα των φαρμάκων και έχει μόνιμα μια σύριγγα στη γλώσσα του;

Το φάρμακο προορίζεται για όποιον είναι άρρωστος· και άρρωστος, με την παλιά, κλασσική, ιστορική έννοια, είναι εκείνος που έχει συμπτώματα. Όπως συμβαίνει συνήθως με τους αερομεταφερόμενους ιούς, αρρωσταίνει (δηλαδή έχει συμπτώματα) ένα μικρό μόνο μέρος εκείνων που πιθανώς θα «φιλοξενήσουν» στο σώμα τους έναν τέτοιο ιό· καθώς το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα του είδους μας είναι φτιαγμένο ακριβώς για να αντιμετωπίσει τέτοιες περιστάσεις. Άρα το φάρμακο έχει (μιλώντας γενικά) πολύ μικρότερο «κύκλο πελατών» σε σχέση με οποιαδήποτε μαζική, καθολική, τυφλή, αδιάκριτη παρέμβαση τύπου «εμβολιασμός».

Αυτή η ποσοτική διαφορά είναι εύκολα κατανοητή – αλλά δεν είναι το τέλος της εξελισσόμενης (καπιταλιστικής) αναδιάρθρωσης που επιβάλει η «βιομηχανία της υγείας». Είναι μάλλον η αρχή της. Γιατί φάρμακο και σύμπτωμα είναι αλληλένδετες καταστάσεις σ’ όλη την ιστορία του (οργανωμένου κοινωνικά) είδους μας, όπως και ένας κάποιος καταμερισμός γνώσεων (και ενδεχομένως εργασίας) τόσο για την αναγνώριση των συμπτωμάτων όσο και για την επιλογή του κατάλληλου φαρμάκου. Εφόσον, όμως, το σύμπλεγμα θέλει να εξαφανίσει την διαγνωστική / γνωσιακή αξία του συμπτώματος μια για πάντα, δεν μπορεί παρά να εξαφανίσει επίσης την ιατρική εστίαση στο σύμπτωμα. Δηλαδή το φάρμακο.

Τι βάζει στη θέση του δίπολου σύμπτωμα / φάρμακο η βιοτεχνολογικο-πληροφορική «βιομηχανία της υγείας»; Βάζει την πιθανολογική νοσηρότητα των πάντων! Το «όλοι είναι εν δυνάμει άρρωστοι, σ’ όλη την ζωή τους»! Αυτή η πιθανολογική νοσηρότητα μπορεί να αποδοθεί σε περιβάλλοντα (κοινωνικά ή/και φυσικά), κυρίως όμως «ανιχνεύεται» και «ελέγχεται» γενετικά – αυτή είναι η τρέχουσα «επιστημοσύνη». Για τους πάντες. Ο καθένας μπορεί να «αρρωστήσει»… ο καθένας μπορεί να «πάθει»… ο καθένας είναι ευάλωτος…. είμαστε γενετικά αδύναμοι σαν είδος πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη!

Η επιβολή της πιθανολογικής νοσηρότητας (που, σαν ιδέα, έχει «χειραφετηθεί» απ’ το σύμπτωμα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ή να απορριφθεί εμπειρικά, απ’ τον καθένα και την καθεμιά, ούτε ατομικά ούτε συλλογικά…) είναι, φυσικά, απόλυτα αυθαίρετη. Για την ακρίβεια: κατασκευάζεται και κρίνεται ΜΟΝΟ απ’ τους «ειδικούς». Και μάλιστα ΜΟΝΟ από εκείνους τους ειδικούς που υπηρετούν πιστά το καινούργιο βιο-πληροφορικό καθεστώς, την βιοπολιτική του καπιταλιστικού 21ου αιώνα. Έχουμε, κατά συνέπεια, την άγρια γνωσιολογική απαλλοτρίωση του πως ο καθένας αντιλαμβάνεται το κορμί του και την κατάστασή του, και την εκστρατεία να νομιμοποιηθεί για τα πάντα και για πάντα η εξουσία / γνώση των «ειδικών» – υπαλλήλων του συμπλέγματος.

Αυτή η αιώνια πιθανολογική νοσηρότητα, από την πρώτη στιγμή της γέννησης ως την στιγμή του θανάτου, «ανιχνευόμενη» και «ελεγχόμενη» γενετικά, είναι η λεωφόρος της καθολικής βιο-τεχνολογικοποίησης της καθημερινής ζωής. Ο καθένας (θα) είναι υποχρεωμένος να κάνει διαρκώς «service υγείας» και, φυσικά, «γενετικό update» κάθε φορά που μια καινούργια «εφαρμογή / app» (θα) είναι διαθέσιμη. Είναι η λεωφόρος του μετα-ανθρωπισμού στο βαθμό που το είδος «άνθρωπος» είχε ως τώρα ορισμένες διαχρονικές σταθερές, απτούς τρόπους αυτο-αντίληψης ειδικά για την φυσική του κατάσταση.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, μόνο κάποια ποσοτική διαφορά ανάμεσα στην σχετικά περιορισμένη και περιστασιακή χρήση του φαρμάκου απ’ την μια μεριά και στην καθολική, γενικευμένη χρήση των τεχνικών ανίχνευσης και ελέγχου (πρακτικά: ποτέ θεραπείας!) της πιθανολογικής νοσηρότητας απ’ την άλλη, στο όνομα της μεταφυσικής ιδέας της «πρόληψης». Υπάρχει μια πολύ σημαντικότερη ποιοτική, στρατηγική διαφορά. Κι αυτό είναι σαφές στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία εδώ και 1,5 χρόνο – που όχι μόνο θα συνεχιστεί αλλά και θα πολλαπλασιαστεί (με άλλους ιούς…) κατά την ταπεινή μας άποψη. Η ουσιαστική απαγόρευση των (δοκιμασμένων, φτηνών και αποτελεσματικών) φαρμάκων για τις όποιες επιπλοκές λόγω τσαχπίνη είναι πολιτικό γεγονός πρώτης τάξης επειδή δεν είναι απλά μια απόφαση λογιστηρίου του είδους «από που θα βγάλουμε τα περισσότερα κέρδη;» αλλά είναι μια μεθοδική και καλά προετοιμασμένη στις περισσότερες πλευρές της (αν και όχι σε όλες) επίθεση στην ανθρώπινη εμπειρία της ζωής. Αυτό που προσπαθεί να πετύχει το σύμπλεγμα είναι ένα είδος άγριας, πρωταρχικής συσσώρευσης των άμεσων γνώσεων για το σώμα και την κατάστασή του. Εν τέλει, υπό το πρίσμα της δια βίου πιθανολογικής νοσηρότητας, κανείς ποτέ δεν θα είναι υγιής ή άρρωστος (με την παλιά έννοια: της ύπαρξης ή μη συμπτωμάτων)· και (θα) απαγορεύεται να ξέρει τι είναι πέρα απ’ τις διαπιστώσεις και τα πορίσματα της βιο-τεχνολογικής εξουσίας.

Η ουσιαστική απαγόρευση των φαρμάκων επιβεβαιώνει (για όποιους χρειάζονται μια τέτοια επιβεβαίωση) μια απ’ τις εξ’ αρχής θέσεις μας: ποτέ σ’ αυτήν την ιστορία δεν ήταν στόχος η υγεία – ότι κι αν νόμιζαν ή νομίζουν οι ignorants!!! O στόχος ήταν η ανακατασκευή της ιδέας για την «υγεία», τους όρους της, τις πιστοποιήσεις της. Αν και η λέξη παραμένει η ίδια, το νόημά της αντιστρέφεται: τώρα «υγεία» (θα πρέπει να) σημαίνει την δια βίου εξάρτηση απ’ την σχετική βιομηχανία.

Πίσω απ’ τα κροκοδείλια δάκρυα των λακέδων του συμπλέγματος καμμία «ανθρώπινη ζωή» δεν επρόκειτο να σωθεί· το ακριβώς αντίθετο!! Η δημιουργική λογιστική θανάτου και οι κοινές δεξαμενές έδειξαν απ’ την πρώτη στιγμή ότι ο «πειθαρχημένος στρατός κατά του αόρατου εχθρού» ήταν απλά κρέας, όποια ιδέα κι αν είχε ο καθένας και η καθεμιά για τον εαυτό του /της. Τόσο η γενική άποψη για το τι είναι ζωή όσο και οι ειδικές, ατομικές εκφάνσεις της, έπρεπε να καταστραφούν, προκειμένου να αντικατασταθούν από κάτι μόνιμα ρευστό, μόνιμα επίφοβο, μόνιμα ελεγχόμενο απ’ τα πάνω, μόνιμα μεσολαβημένο απ’ τις μηχανές και μόνιμα με «συμβολική / ανταλλακτική αξία», που μπορεί να ονομαστεί «ζωή plus», «post ζωή» ή ό,τι άλλο.

Αυτό είναι που βρίσκεται σε βίαιη εξέλιξη.

(φωτογραφία: Καλοπληρωμένος ενθουσιασμός από ένα γερμανικό καθεστωτικό μήντιο. Η μεταλλαξιογόνα γενετική μηχανική προς το παρόν σκοτώνει, σακατεύει και δεν προστατεύει· αλλά είναι το μέλλον διάολε!

Η Πανάκεια ήταν μια αρχαιοελληνική θεότητα που γιάτρευε τα πάντα· το spiegel την βρήκε στους εκτυπωτές rna…)