Tag: νόμοι σχέσεις

Κάθε φάρσα έχεις τις αιτίες της (2)…

Δευτέρα 29 Ιούνη. Με την υπόθεση της δωροδοκίας ίσως ακόμα και χιλιάδων γιατρών να είναι παρκαρισμένη σε κάποια συρτάρια (παρότι υπάρχουν οι λίστες με τα ονόματα) εκείνο που απομένει στους υπηκόους που δεν πεινάνε για μελοδράματα «πολιτικής κορυφής» είναι να μάθουν πως γίνονταν αυτές οι δωροδοκίες. Υπήρχαν, ας πούμε, οι πληρωμές για συμμετοχή σε συνέδρια (οικογενειακώς ή όχι…) που βασικά ήταν πληρωμένες διακοπές σε κυριλέ ξενοδοχεία εσωτερικού και εξωτερικού. Πιθανότατα θα υπήρχαν και μετρητά – ή άλλου είδους δωράκια, πιο βιτσιόζικα.

Υπήρχε όμως και ένας άλλο τρόπος δωροδοκίας γιατρών, και υποθέτουμε καθόλου «ασήμαντων»: η «χρηματοδότηση ερευνών» εκ μέρους τους, που μπορεί να ήταν και εντελώς «πέτσινες»… Ή μπορεί να είχαν σκοπό να αποδείξουν πόσο σωστά είναι τα φάρμακα της χρηματοδότριας εταιρείας… Δεν κάνει όποιος όποιος έρευνα και να τον πληρώνει μια φαρμακοβιομηχανία, έτσι δεν είναι; Το πως διαχέονται οι παράδες των χρηματοδοτήσεων «επιστημονικών ερευνών, μελετών, κλπ» απ’ την κορυφή προς τη βάση το ξέρουν καλά όσοι έχουν συμμετάσχει, σαν κοινοί κωπηλάτες, σε τέτοιου είδους δουλειές. Τυπικά η χρηματοδότηση μπορεί να είναι νόμιμη, φορολογημένη κλπ. Το τι συμβαίνει όμως στην μοιρασιά είναι άλλου παπά ευαγγέλιο…

Μέσα στο πνίξιμο του ζητήματος των δωροδοκιών, πνίγηκε και αυτό το κόλπο με τις «έρευνες» και τις «μελέτες» που χρηματοδοτούν καλωσυνάτες φαρμακοβιομηχανίες και στα μέρη μας. Η Pfizer… Η GlaxoSmith… Και άλλες… Θα πείτε: μα πως να προχωρήσει η επιστήμη αν δεν βρίσκονται τέτοιες γενναιόδωρες εταιρείες; Σωστά… Στο κάτω κάτω ο παλιοκαπιταλισμός τι δουλειά κάνει;

Τι θα σήμαινε όμως αν (λέμε «αν»…) προέκυπτε πως διάφοροι αρχι-ιερείς και ιερείς της πρόσφατης «ιερής συνόδου υγείας», αυτής που μας έσωσε απ’ του χάρου τα δόντια, χρηματοδοτούνται σταθερά και γενναία (όχι πενταροδεκάρες!) για τις «έρευνες» και τις «μελέτες» τους απ’ αυτές τις καλωσυνάτες φαρμακοβιομηχανίες; Οι οποίες, εντελώς συμπτωματικά, ενδιαφέρονται να φτιάξουν και να (ξε)πουλήσουν αντι covid-19 εμβόλιο, πράγμα που σημαίνει οτι ενδιαφέρονται α) να μην υπάρξει γενική ανοσία πληθυσμού, και β) να παραταθεί όσο περισσότερο είναι δυνατόν «ο φόβος της πανδημίας»… Τι θα σήμαινε λοιπόν αν (λέμε «αν»…) αυτοί οι ντόπιοι σωτήρες μας χρηματοδοτούνται απ’ τους διεθνείς σωτήρες μας; Δεν θα μπορούσε να γεννηθεί μια εύλογη αμφιβολία για την επαγγελματική / ιατρική ακεραιότητά τους; Ε;

Η ασταμάτητη μηχανή είναι δηλωμένα καχύποπτη. Οπότε δεν θα έβαζε το χέρι της στη φωτιά για την ηθική κανενός «ειδικού», έτσι, στα τυφλά· ειδικά αν συνέβαινε αυτός να παίρνει τακτικά τέτοιες χρηματοδοτήσεις με καλά ποσά. (Λέμε: «αν»…) Όμως αφού το ελληνικό κράτος προστάτεψε τον βαθύτερο εαυτό του και καταχώνιασε τις εκτεταμένες και πολύμορφες δωροδοκίες γιατρών απ’ τη novartis δεν πρόκειται να κάνει κάτι διαφορετικό για τις υπόλοιπες παρόμοιες εταιρείες “υγείας”. Θα ήταν αδικαιολόγητη μεροληψία…

Ειδικά όταν διακυβεύονται τόσο κρίσιμα ζητήματα όπως ο “πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού”…

(φωτογραφία: …Οι συμφωνίες που έγιναν την Πέμπτη – για το πρόστιμο που θα πληρώσει η novartis στις ηπα – περιέχουν λεπτομέρειες για μια θυγατρική της novartis στην ελλάδα, που δωροδοκούσε εργαζόμενους σε ελληνικής κρατικής ιδιοκτησίας και διοίκησης νοσοκομεία και κλινικές, στηρίζοντας τα ταξίδια τους σε διεθνή ιατρικά συνέδρια, περιλαμβανόμενων κάποιων στις ηπα.

Αυτό που ήθελε η θυγατρική ήταν σαφές είπαν οι εισαγγελείς. Σύμφωνα με τον συμβιβασμό η μονάδα της novartis επεδίωκε απ’ τους εργαζόμενους στο δημόσιο σύστημα υγείας να αυξήσουν τις συνταγές που έγραφαν για το Lucentis, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται στη θεραπεία συγκεκριμένων οφθαλμικών παθήσεων.

… Η θυγατρική της novartis παραδέχτηκε επίσης στον συμβιβασμό με τους εισαγγελείς δωροδοκίες μεταξύ 2009 και 2010 σε παρόχους υπηρεσιών υγείας σε σχέση με μια επιδημιολογική μελέτη που είχε στόχο την αύξηση των πωλήσεων των φαρμάκων της novartis…)

Διαφορικός αποκλεισμός και…

Δευτέρα 29 Ιούνη. Θα το έχετε προσέξει. Τα θανατόμετρα (του covid-19) έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα. Διεθνώς (στη δύση) – και στα μέρη μας φυσικά – ακολουθούνται οι «οδηγίες»… Τώρα στο πρώτο πλάνο είναι τα κρούσματα! Τόσα εδώ, τόσα εκεί, τόσα παρακεί, ωιμέ! Ο τύραννος covid-19 συνεχίζει να καραδοκεί!!!

Γιατί έγινε αυτή η αλλαγή τακτικής; Γιατί δεν μας ρίχνουν στα μούτρα την «κοινή δεξαμενή» και μας πετάνε ένα … μπαλόνι; Τι είναι, τέλος πάντων, τα κρούσματα από βιοπολιτική άποψη;

Κατ’ αρχήν το τυπικό: «κρούσματα» ονομάζονται όσοι / όσες διαγιγνώσκονται «θετικοί» στα σχετικά τεστ. Θα μπορούσε να είναι παντελώς αδιάφορο, αφού η συντριπτική πλειονότητα από αυτούς κι αυτές δεν πρόκειται να αρρωστήσει καν· δεν πρόκειται να επιβαρύνει κανένα σύστημα υγείας… Φυσικά μπορεί να μεταδόσει τον φονιά… Αλλά αυτό θα μπορούσε να είναι ευχάριστο, αν το ζητούμενο ήταν να αποκτηθεί επιτέλους αυτή η γενική ανοσία πληθυσμού! Αλλά όχι! Το ακριβώς αντίθετο απαιτείται!!

Τα θανατόμετρα και οι «κοινές δεξαμενές» ήταν το όπλο της νομιμοποίησης των γενικών, αδιαφοροποίητων απαγορεύσεων. Ήταν όμως τόσες και τέτοιες οι συνέπειες (όχι μόνο οι «οικονομικές»…) ώστε είναι απίθανο να ξαναπειθαρχήσουν τα πλήθη σε νέες καθολικές απαγορεύσεις, πάλι για τον covid-19. (Θα πρέπει, ίσως, να εφευρεθεί κάτι ακόμα πιο τερατώδες…)

Αυτό ήταν προβλέψιμο. Οι «τοπικοί αποκλεισμοί» είναι το εναλλακτικό εργαλείο. Για πιο σκοπό; Για να διατηρείται «ζεστό» το ζήτημα του «κινδύνου». Γιατί να διατηρείται «ζεστό»; Για να πουληθούν τα εμβόλια!

Ακριβώς τον ίδιο σκοπό καλούνται να υπηρετήσουν τα τόσα εδώ, τόσα εκεί, τόσα παρακεί «κρούσματα», ωιμέ! Πρακτικά, στη φάση που τα δυτικά καπιταλιστικά κράτη προσπαθούν να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, στις αλγοριθμικές φυλακές, τα «κρούσματα» από μόνα τους δεν μπορούν να οδηγήσουν σε κάποια βαριά κρατική εντολή απαγορεύσεων. Μόνο σε επιμέρους (ή και ατομικές) καραντίνες· πράγμα που προκαλεί μικρή εντύπωση αν συγκριθεί με τα γενικευμένα κλειδώματα κατ’ οίκον… Αυτό δημιουργεί μια σύγχυση με βάση τα προηγούμενα: απ’ την μια μεριά «ας ανοίξουμε τα σύνορα» – απ’ την άλλη «ας ψαχουλεύουμε στα σύνορα για να τσακώσουμε όποιον είναι παράνομος εισαγωγέας covid»…

Το γελοίο είναι το πως γίνεται προσπάθεια να «φουσκώσει» η σημασία των «κρουσμάτων»! Έφτασαν (είπε η κεντρική βιτρίνα των τρομοεκστρατειών, ο π.ο.υ.) να είναι περισσότερα απ’ τα «πολύ σοβαρά» κρούσματα της γρίπης!!! Δεν συγκρίνουν ούτε «κρούσματα γρίπης» με «κρούσματα covid-19», ούτε «πολύ σοβαρά» από εδώ και «πολύ σοβαρά» από εκεί!!! Όχι. Συγκρίνουν μήλα με φράουλες… Κι όποιος φάει την μπεμπέ φρουτόκρεμα, την έφαγε!

Πόσα είναι ως τώρα, παγκόσμια, τα «κρούσματα covid-19», στο πρώτο εξάμηνο του 2020; 10.180.000. Ολογράφως: δέκα εκατομμύρια εκατόν ογδόντα χιλιάδες. Πόσα ήταν τα «κρούσματα γρίπης» όλη την γριπική σαιζόν μόνο στις ηπα; (Η σαιζόν της γρίπης είναι συνήθως 6, το πολύ 7 μήνες). Αν δεν έχετε δυσκολία στους αριθμούς, προσέξτε:

2010 – 2011: 21.000.000

2011 – 2012:  9.300.000

2012 – 2013: 34.000.000

2013 – 2014: 30.000.000

2014 – 2015: 30.000.000

2015 – 2016: 24.000.000

2016 – 2017: 29.000.000

2017 – 2018: 45.000.000

2018 – 2019: 35.520.833

Για την τρέχουσα περίοδο 2019 – 2020; Τα αμερικανικά CDS έχουν κάνει την εκτίμηση για τουλάχιστον 39.000.000 (39 εκατομύρια) κρούσματα εποχικής γρίπης. Απ’ την άλλη μεριά ως χτες ήταν διαπιστωμένα 2.606.000 κρούσματα covid-19 (στις ηπα)…. Θέλει πολύ δουλειά ο παλιοτύραννος για να πλησιάσει, έστω, έναν απλό και άσημο ιό γρίπης! Την σκόνη του τρώει!!

Με βάση τα στοιχεία προηγούμενων γριπικών σαιζόν, οι προβλέψεις των επίσημων καθεστωτικών CDS δείχνουν μια «βαριά» γριπική περίοδο 2019 – 2020 στις ηπα, που αν είχε συμβεί άλλη χρονιά θα οδηγούσε σε 60 ως 70 χιλιάδες νεκρούς από επιπλοκές γρίπης. Έχουν πεταχτεί αυτοί στην «κοινή δεξαμενή» των ως τώρα 127.000 νεκρών στις ηπα;

Όσο για τους νεκρούς παγκόσμια απ’ τις επιπλοκές (βασικά στο αναπνευστικό / στους πνεύμονες) της εποχικής γρίπης; Εκτιμώνται από 300.000 ως 650.000 κάθε χρόνο… Αλλά προσοχή: στους θανάτους από γρίπες ΔΕΝ υπάρχουν ούτε «κοινές δεξαμενές», ούτε φονικοί πειραματισμοί με φάρμακα, ούτε θάνατοι λόγω αχρείαστων αναπνευστήρων (σε κάθε περίπτωση, αυτό το τελευταίο δεν έχει καταγραφεί επίσημα στις γρίπες).

Πόσοι / πόσες απ’ τους ως τώρα (παγκόσμια) 500.000 νεκρούς που αποδίδονται στον covid-19 είναι άσχετοι απ’ αυτόν; Αν ισχύει το ένα και μοναδικό ακριβές στοιχείο που υπάρχει, από έναν αριθμό νεκροψιών που έγιναν στην ιταλία (ο μόνος ασφαλής τρόπος εντοπισμού των αιτίων θανάτου), που έδειξαν ότι μόνο το 12% των νεκρών θα μπορούσε να αποδοθεί με σιγουριά στον covid-19, τότε;;;

Τότε (ως τώρα) μόνο 60.000 νεκροί παγκόσμια μπορούν να αποδοθούν με βεβαιότητα στον «φονιά»…

Τελικά την αλήθεια μπορεί να μην την μάθουμε ποτέ. Να θυμάστε όμως πάντα τα μεγέθη στην ανατολική ασία… Αυτά για τα οποία ποτέ δεν ακούτε…

(φωτογραφία. Ο κυρ Βασίλης, ο άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, άφησε να εννοηθεί πως αν ήταν αυτός πρόεδρος των ηπα τα πράγματα στην αντιμετώπιση του covid-19 θα ήταν καλύτερα… Αλλά «δεν τον ακούνε» είπε…

Κατά τα υπόλοιπα, μιλώντας τις προάλλες σε σόου του cnn, δήλωσε ότι το εμβόλιο – κάποιο απ’ αυτά τα hi tech που χρηματοδοτεί σαν επικεφαλής πολλών άλλων αφεντικών / «επενδυτών υγείας» – μπορεί και να μην εμποδίζει την μετάδοση του καταραμένου… ότι οπωσδήποτε άρα πρέπει να εμβολιαστεί το 70% με 80% του παγκόσμιου πληθυσμού για να γίνει η σωστή δουλειά (από την άποψη των κερδών εννοούσε, αλλά δεν το είπε…)… και ότι το τελευταίο εμπόδιο σ’ αυτόν τον μαζικό εμβολιασμό θα είναι να «πεισθούν» αυτά τα 5 ή 6 δισεκατομύρια ανθρώπινων στόχων ότι είναι για το καλό τους.

Μας υποχρεώσατε μεγαλειότατε! Ο άξονας περιστροφής της γης θα γίνει μια τεράστια σύριγγα – αν αυτό σας ευχαριστεί!!)

You’ll never walk alone!

Κυριακή 28 Ιούνη. Εφτά ολόκληρες αγωνιστικές πριν τελειώσει το πρωτάθλημα… Τριάντα ολόκληρα χρόνια μετά… Θα ήταν ποτέ δυνατόν για τους οπαδούς και τους φίλους της Liverpool να μην πανηγυρίσουν την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον γνήσιο αλλά «απαγορευμένο» πια τρόπο;

Στο γήπεδο δεν μπορούσαν να είναι… Μπορούσαν όμως να είναι έξω απ’ το Anfield, μπορούσαν να πλημμυρίσουν το κέντρο της πόλης. Η αστυνομία (λέει) ότι «προσπάθησε να τους αραιώσει». Ευτυχώς που δεν προσπάθησε πολύ: μια ή περισσότερες riot νύχτες δεν είναι αυτό που θα λυπόταν η πόλη!

Εδώ συγκρούονται δύο κόσμοι! Ένας «παλιός», όπου το μαζικό θέαμα (και τα ανάλογα πανηγύρια) ήταν η εξέλιξη της αρχαίας και πάντα έντονης γιορτής. Ο θεός Διόνυσος όπως διέσχισε εμπορικά τον 20ο αιώνα… Κι ένας «καινούργιος», περιφραγμένος από υγιεινομικές διατάξεις, γεμάτος αποξενωμένους αλλά δήθεν αμόλυντους Εαυτούς, όπου η μόνη κατάλληλη «γιορτή» είναι τα ευχάριστα νέα απ’ τις ιατρικές εξετάσεις. Η εμπορική θεά άσπρη μπλούζα… Ο «παλιός» κόσμος έχει πραγματικούς οπαδούς και φιλάθλους, με σάρκα και οστά· που είναι άρρωστοι με την ομάδα τους, και μπορούν να ξανα-αρρωστήσουν από οτιδήποτε. Ο «καινούργιος» κόσμος έχει προσομοιώσεις οπαδών, λίγο πολύ ιδιωτική «ατμόσφαιρα»· και μια πλαστή επιταγή αθανασίας…

Θα τιμωρήσει ο «καινούργιος» κόσμος τον «παλιό»; Ναι, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Μήνες τώρα αμαρτωλό τον ανεβάζει, ανεύθυνο και επικίνδυνο τον κατεβάζει! Δεν μπορεί (και δεν πρόκειται) να κάνει πίσω… Θα ανακαλύψει υπαρκτά και ανύπαρκτα «κρούσματα»· θα ανοίξει και θα φωταγωγήσει «κοινές δεξαμενές»· θα ελεεινολογήσει την ανευθυνότητα και την αφροσύνη· θα φτιάξει καινούργιες τιμωρίες και απαγορεύσεις· αν χρειαστεί θα φτιάξει και καινούργιες αρρώστιες…

Υπάρχει μια φράση που λέει κάτι τέτοιο: θα πάω, κι ας μου βγει και σε κακό… Αφορά έρωτες και τρέλες – του «παλιού» κόσμου…

Οι καινουργιοκοσμίτες ούτε θα καταλάβουν ποτέ ούτε θα θυμούνται…

Παλιός γνώριμος;

Σάββατο 27 Ιούνη. Αυτό έλειπε τώρα! Να αποδειχθεί πως αυτός ο παλιοχαρακτήρας ο covid-19 κυκλοφορούσε «αόρατος» στην ευρώπη απ’ την εποχή … του Καρλομάγνου!

Μια ερευνητική ομάδα απ’ το πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, απ’ αυτές που κάνουν αναλύσεις στα αστικά λύματα (και βρίσκουν διάφορα ενδιαφέροντα εκεί…) εντόπισαν τον τσαχπίνη σε δείγματα που είχαν ληφθεί στις 15 Γενάρη του 2020 – ενάμισυ μήνα πριν το πρώτο επίσημα διαπιστωμένο «κρούσμα» στην ισπανία.

Προβληματισμένοι που ο μπαγάσας είχε αρχίσει να «παλιώνει» όταν τον πήραν χαμπάρι είπαν να ψάξουν παλιότερα δείγματα, πηγαίνοντας προ τα πίσω μέχρι και τις αρχές του 2018. Και τι ανακάλυψαν; Covid-19 στις 12 Μάρτη του 2019!!! Σε μικρή συγκέντρωση βέβαια, αλλά σαφέστατα παρόντα!!

Και πως τέτοιος φονιάς δεν προκάλεσε συναγερμό τότε!!! Αααααα! Κυρίες και κύριοι ήρθε η ώρα της πικρής αλήθειας!! Ο κύριος Albert Bosch, όχι κανάς τυχαίος αλλά συντονιστής της έρευνας του πανεπιστημίου της Βαρκελώνης και πρόεδρος της ισπανικής ένωσης ιολόγων, το εξήγησε ως εξής (παρακαλούμε τυχόντα μέλη της ένωσης φίλων της καραντίνας που διαβάζουν αυτές τις γραμμές να κάτσουν σε γερή καρέκλα):

… Είναι πιθανό ότι αντίστοιχη κατάσταση [: δηλαδή να γυρνάει ο covid-19 όπου γουστάρει…] συνέβη και σε άλλα μέρη του κόσμου, κι αφού οι περισσότερες περιπτώσεις μόλυνσης απ’ τον covid-19 έχουν την ίδια συμπτωματολογία με την γρίπη, όλες αυτές οι περιπτώσεις θεωρούνταν γρίπη…

Ώπα! Ώπα κυρ Albert! Δηλαδή μας λες ότι ανετότατα δεν θα είχε δοθεί καμμία σημασία στην περίπτωση covid-19, και ότι ανετότατα επί ένα χρόνο δεν έτρεχε και τίποτα σπουδαίο με την πάρτη του, κι όλα ξεκίνησαν επειδή εντοπίστηκε στην κίνα, στην Wuhan, σαν “όχι ιός γρίπης”; Αυτό;….

Είναι τρομακτικό! Είναι τρομακτικό όχι επειδή διάφοροι “αιρετικοί” (πλην διάσημοι, της δουλειάς…) απ’ την “ιατρική κοινότητα” το είχαν πει αυτό απ’ την αρχή… Αλλά, επειδή, προκύπτει πως όλη αυτή η παράσταση, όλα τα θανατόμετρα, όλες οι κοινές δεξαμενές, όλα τα μέσα της τρομοκρατίας, όλες οι απαγορεύσεις, έγιναν όχι για “ψύλλου πήδημα”, αλλά επειδή έπρεπε να αξιοποιηθεί ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός (κατά της κίνας εν προκειμένω) έτσι ώστε τα δυναμικά αφεντικά της 4ης βιομηχανικής επανάστασης να σπάσουν όσα το δυνατόν περισσότερα “δημοκρατικά ταμπού” στη δύση, για να αρχίσει να πλησιάζει αυτή η “δύση” το δυναμικό κινέζικο μοντέλο μαζικών ψηφιακών μεσολαβήσεων και ελέγχου επί της κοινωνίας!!!

Μερικοί, πολλοί, θα νοιώσουν “τρελαμένοι”! Δεν έχουν καταλάβει το πως η γενικευμένη μηντιακή μεσολάβηση μπορεί να παρουσιάσει σαν “αδιάσειστο γεγονός” οτιδήποτε – και μετά το αντίθετό του! Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι θα είχε γίνει η φετεινή γρίπη ΤΟ θέαμα του θανάτου αν βόλευε να κατασκευαστεί πάνω της ο τρόμος των κοινωνικών σχέσεων που είναι μολυσματικές· αλλά δεν βόλευε… Δεν έχουν καταλάβει ότι ο covid-19 υπήρχε και υπάρχει· αλλά δεν είναι ο serial killer που σκόπιμα λένε γι’ αυτόν!!!

Ανακεφαλαίωση: μια γενικά ήπια κορονοΐωση, που όντως (θα) δημιουργούσε φονικές επιπλοκές σε ορισμένες κατηγορίες ασθενών (όπως συμβαίνει κάθε χρόνο με τις γρίπες) φωταγωγήθηκε με τέτοιον τρόπο ώστε:

Α) Να σκοτωθούν (έως δολοφονηθούν…) πολύ περισσότεροι εξαιτίας του δημαγωγικού πανικού, των λάθος θεραπειών, των τυχοδιωκτικών πειραμάτων με διάφορα κοκτέιλ φαρμάκων·

B) Να δολοφονηθούν ακόμα περισσότεροι (άγνωστο πόσοι) στον δυτικό κόσμο εξαιτίας της εκκένωσης των δημόσιων συστημάτων υγείας·

Γ) Να καταδικαστεί ο μισός τουλάχιστον πληθυσμός του πλανήτη σε κατ’ οίκον φυλάκιση με τρομακτικές συνέπειες πολλών ειδών·

Δ) Να δικαιολογηθούν κάθε είδους πραξικοπήματα, απαγορεύσεις, τιμωρίες, πρόστιμα· να ταυτιστεί η δημόσια υγεία με την δημόσια τάξη·

Ε) Να κατασκευαστεί ένας συνεχιζόμενος φόβος μέχρις ότου κάποιες φαρμακοβιομανίες βρουν να πουλήσουν «κάτι» που θα το ονομάσουν «σωτηρία»…

ΣΤ) Να βρίσκεται σε εξέλιξη το μεγαλύτερο πείραμα μαζικής αλλαγής συμπεριφορών ever…

Δεν είναι φιάσκο αυτό κυρ Ιωαννίδη! ‘Όχι, δεν είναι φιάσκο… Είναι ένα κτηνώδες πολεμικό ρεσάλτο επιχειρηματικών / καπιταλιστικών / κρατικών συμφερόντων! Είναι αυτό που πάντα λεγόταν «παγκόσμιος πόλεμος» – με μόνη διαφορά ότι τώρα έχει ξεκινήσει χωρίς σφαίρες!

Το εμβόλιο

Παρασκευή 26 Ιούνη. Αν μέσα στο καλοκαίρι ή στις αρχές του φθινόπωρου ακούσετε τίποτα χριστοπαναγίες, τίποτα φρεσκαρισμένα μπινελίκια εναντίον του Πεκίνου, να το ξέρετε: θα έχει έτοιμο προς διάθεση και χρήση ένα εμβόλιο κατά του covid-19.

Τα νέα δεν είναι καλά για τις δυτικές big pharma (κι αυτό είναι αιτία πολέμου…). Το china national pharmaceutical group sinopharm ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες ότι ξεκινάει την «φάση 3» της δοκιμής του εμβολίου, της φάσης που είναι η τελική. Το εμβόλιο δεν είναι mRNA ή άλλης γενετικής τεχνολογίας – ο κινεζικός καπιταλισμός δεν σκοπεύει να αυτοκτονήσει από τεχνολογική λιγούρα! Είναι ένα old fachion εμβόλιο εξασθενημένου ιού, που προκαλεί την δημιουργία ανοσοποιητικού δυναμικού απ’ τον εμβολιαζόμενο οργανισμό. Το «εργαστήριο βιολογικών προϊόντων» της Wuhan, που συμμετέχει στη sinopharm, ανακοίνωσε ότι το εμβόλιο πέρασε με επιτυχία την «φάση 1» και την «φάση 2» των κλινικών δοκιμών, ότι είναι ασφαλές και αποτελεσματικό, και ότι έχει πολύ λιγότερες παρενέργειες από οποιοδήποτε άλλο αντι covid εμβόλιο υπό δοκιμή. Είναι παρήγορο κύριε αυτό το «πολύ λιγότερες»;

Όπως συμβαίνει σ’ όλη αυτήν την «ευγενή άμιλλα» μεταξύ των φαρμακοβιομηχανιών του πλανήτη για το ποιος θα πουλήσει πρώτος μια «σωτηρία» (κατά του covid-19) που γενικά δεν χρειάζεται, έτσι και η sinopharm βιάζεται. Έκανε τις δοκιμές της «φάσης 1» και της «φάσης 2» χρονικά πολύ κοντά την μία στην άλλη. Σχεδόν ταυτόχρονα… Στην πρώτη φάση εμβολιάστηκαν 180 εθελοντές εργάτες της εταιρείας· στη δεύτερη φάση πάνω από 1.000 πάλι εθελοντές, πάλι εργάτες, πάλι της εταιρείας. Μπορεί κανείς να το πει «κατάχρηση εργασιακής σχέσης» εκ μέρους της εταιρείας. Μπορεί να το πει και «συνεργατική προώθηση της σωτηρίας του κόσμου». Θέμα γούστου – ή γεωγραφικής θέσης…

Το ενδιαφέρον είναι ότι στις δοκιμές της «φάσης 3» θα συμμετάσχει … ποιός λέτε; Τα ενωμένα αραβικά εμιράτα! Ο τοξικός του Abu Dhabi: όχι αυτοπροσώπως, αλλά μέσω μιας εταιρείας (του) που ονομάζεται group 42. Κάτι μας λέει ότι στα εμιράτα οι «εθελοντές» δεν θα είναι εργαζόμενοι της sinopharm, αλλά κάποιας κατασκευαστικής· ή, ίσως, οικιακοί βοηθοί.

Αυτός ο διεθνισμός της sinopharm δείχνει καλά ζυγισμένος. Αν το Abu Dhabi, του οποίου ο ρόλος στους δυτικούς ιμπεριαλισμούς (τόσο στη συρία και στο ιράκ όσο στην υεμένη και στη λιβύη) είναι αναγνωρισμένος, πει «μια χαρά είναι το εμβολιάκι», ποιοί θα κατηγορήσουν τον τοξικό πρίγκηπά του σαν πράκτορα του Πεκίνου; Ταμάμ!!!

Η sinopharm έχει ανακοινώσει ότι έχει την δυνατότητα παραγωγής 120 εκατομυρίων δόσεων τον χρόνο· το ινστιτούτο της Wuhan μπορεί να παράξει άλλα 100 εκατομμύρια δόσεις τον χρόνο. Παρότι ο κινεζικός καπιταλισμός έχει πολλές ακόμα φαρμακοβιομηχανίες (και πολύ μεγαλύτερη παραγωγική δυνατότητα) ίσως περιοριστεί στο να κάτσει πάνω στις δάφνες «εκείνου που νοιάζεται για τον κόσμο». Ίσως παραχωρήσει δωρεάν την συνταγή του εμβολίου, για να τo φτιάχνει κάθε ενδιαφερόμενο πρωτοκοσμικό κράτος μόνο του· κι ίσως αφιερωθεί στο να φροντίσει τους συμμάχους του στην ασία, στην αφρική, και στη λατινική αμερική.

Μπορεί να γίνουν έτσι τα πράγματα, μπορεί και όχι. Αν, πάντως, δείτε καπνούς στον ορίζοντα και δεν έχει ξεσπάσει πυρκαγιά, να ξέρετε πως κάποιοι ύπουλοι δυτικοί επιχειρηματίες αντι-covid «σωτήρες» έχουν ζεματιστεί…

Ακινητοποίησέ το – καλύτερα!

Παρασκευή 26 Ιούνη. Αν μπορούν να εντοπίσουν, μέσω σήματος κινητού, ποιοί βρίσκονται μέσα σ’ ένα μαγαζί για να ψωνίσουν, τότε μπορούν να εντοπίσουν ποιοί έχουν μπει για να το λεηλατήσουν! Σωστό; Σωστό – αλλά διαφεύγει…

Η Foursquare για παράδειγμα είναι μια αμερικάνικη τεχνολογική εταιρεία ηλικίας 12 χρόνων. Έχει εξειδικευτεί στον (γεωγραφικό) προσδιορισμό θέσης που δεν λέγεται μόνο «geolocation» αλλά και «geofencing». Μπορεί να υπάρχουν εφαρμογές με το όνομα της εταιρείας· αλλά υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες εφαρμογές με άλλα ονόματα που χρησιμοποιούν (χωρίς να το φωνάζουν) την τεχνολογία της. Η δουλειά της Foursquare είναι να εντοπίζει και να διακρίνει δεκάδες χιλιάδες σήματα κινητών, ακόμα κι όταν είναι συγκεντρωμένα όλα μαζί. Και να σκεφτείτε ότι δεν χρησιμοποιεί (ακόμα) 5G τεχνολογία, ούτε υπόσχεται την προστασία των προσωπικών δεδομένων όπως κάτι δήθεν οσπιτάλιοι σταυροφόροι του social tracking “για το καλό της υγείας σας ατιμούτσικα”…. Αντίθετα, ο ceo της εταιρείας Jeff Glueck, όταν ρωτήθηκε για την προστασία της ιδιωτικότητας από τέτοιου είδους εταιρείες / τεχνολογίες απάντησε (μέσω New York Times): … Όσοι εμπλέκονται σ’ αυτόν τον τομέα της data science ας δίνουν έναν όρκο του Ιπποκράτη… κι ας ελπίσουμε πως αν τον δώσουν θα περιορίσουν τις παραβιάσεις… Μπορεί να έχει φιλήσει σταυρό ο κυρ Jeff… Αλλά οι δουλειές είναι δουλειές.

Κάποιοι θα σκεφτούν, όχι αυθαίρετα, πως αυτή η υπαρκτή (τώρα που μιλάμε) δυνατότητα θα ενισχύσει την δημόσια τάξη. Αν είναι εύκολο να εντοπίσει κανείς τους looters μέσω των κινητών τους, εκείνο που χρειάζεται είναι απλά μια προσθήκη στο νόμο για τα τεκμήρια που γίνονται δεκτά απ’ τα δικαστήρια: ένας χάρτης με τον προσδιορισμό θέσης του τάδε στις 11.00 το βράδυ μέσα σ’ ένα μαγαζί που λεηλατείται θα κατατεθεί αρμοδίως. Αλλά η χρησιμότητα του εντοπισμού θέσης δεν τελειώνει εκεί.

Η Tectonix, μια άλλη εταιρεία του κλάδου, έφτιαξε έναν χάρτη με το από που προέρχονται οι διαδηλωτές του black life matters στη florida· πόσο καιρό μένουν στον τόπο των διαδηλώσεων· πότε και πως επιστρέφουν στα σπίτια τους. Θα μπορούσε να έχει κοινωνιολογικό ενδιαφέρον – σίγουρα κάποια πανεπιστήμια θα ενδιαφερθούν. Ίσως και κάποια πρακτορεία ταξιδιών…

Κι ούτε καν μόνον αυτό. Σε συνδυασμό με άλλες πληροφορίες για τον καθένα απ’ αυτούς τους διαδηλωτές (πάντα μαζεμένες απ’ αυτήν την ολέθρια συνήθεια που λέγεται «κινητό») ή και οποιουσδήποτε άλλους, κόμματα, οργανώσεις, εμπορικές εταιρείες, μαφίες, οτιδήποτε, θα ενδιαφερθούν για να προωθήσουν εξατομικευμένα κάτι. Μπορεί να μην είστε looter, μπορεί να είστε ένας άνθρωπος ευαισθητοποιημένος για την police brutality ή τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Τι θα λέγατε για ένα ταξίδι εκεί όπου γίνεται ένα μεγάλο αντιρατσιστικό φεστιβάλ οργανωμένο απ’ τον Bono;

Θέλετε να γλυτώσετε απ’ όλα αυτά τα «γνωστά άγνωστα» ακόμα κι όταν βγαίνετε βόλτα; Είναι απλό. Χρειάζεσθε μια πρόκα και λίγο σπάγγο. Κρεμάστε το κινητό σας μαζί με την θήκη του σε μια κάσα του σπιτιού σας. Και αφήστε το εκεί, for ever. Κάντε το «τηλεκοντρόλ τοίχου».

Ναι, ξέρουμε, το πλεονέκτημα του κινητού είναι ότι είναι κινητό… Πλεονέκτημα; Για ποιόν; Βάζετε το χέρι σας στη φωτιά; Ακόμα;

Σκεφτείτε το και πάρτε την απόφαση να χωρίσουν κυριολεκτικά οι δρόμοι σας πριν το βιδώσουν υποχρεωτικά επάνω σας!! (Το σκέφτονται, όχι με βίδες βέβαια, αλλά…)

Στο σωστό δρόμο


Παρασκευή 26 Ιούνη. Δεν βάζουμε το 1,5 λεπτού video για να δείτε τα 4 εκτός έδρας γκολ της Barcelona κατά της Mallorca πριν σχεδόν 2 βδομάδες (13/6). Αλλά για να δείτε, επιτέλους, ένα γεμάτο γήπεδο! Μάλιστα όλα τα γήπεδα της ισπανικής λίγκας είναι το ίδιο γεμάτα, πράγμα που προφανώς αποδεικνύει ότι το κακό με τον covid-19 πάει, πέρασε….

Όχι ακριβώς. Οι φίλαθλοι είναι εικονικοί. Θα πείτε «καλά, το ίδιο γίνεται και στο Καραϊσκάκη». Στην ισπανία (ίσως λόγω γούστου αλλά και λόγω θέσης του ισπανικού ποδοσφαίρου στον διεθνή καταμερισμό…) δεν θα καταδέχονταν να σκεπάσουν ένα μέρος των κερκίδων με ζωγραφισμένες λινάτσες. Έκαναν κάτι καλύτερο – το μόνο διαθέσιμο προς το παρόν – που δείχνει όμως τον δρόμο. Όλο το πρωτάθλημα (η αντίστοιχη ισπανική «επαε») έκλεισε συνεργασία με την νορβηγική τεχνολογική Vizrt. Η Vizrt ειδικεύεται στην παραγωγή ψηφιακών αναπαραστάσεων ή/και επεξεργασιών εικόνων σχετικών με το ποδόσφαιρο. Ειδικεύεται στο πάντρεμα ποδοσφαιρικού video game και κανονικού ματς.

Η δουλειά του να φτιάξει εικονικούς φιλάθλους και εν πάσει περιπτώσει να «γεμίσει τις κερκίδες» θα πρέπει να ήταν η πρώτη τέτοιου είδους για την Vizrt. Σε αντίθεση με την ιδέα που ίσως σχηματίσετε, ότι «κάτι έχει απλωθεί στις κερκίδες», όλη η επεξεργασία των γραφικών γίνεται μέσω υπολογιστών πάνω στην εικόνα που τραβάνε οι κάμερες, πριν αυτή η εικόνα περάσει στη μετάδοση.

Στην συγκεκριμένη ιστορική στιγμή η Vizrt έφτιαξε και εγκατέστησε το συγκεκριμένο λογισμικό μόνο στη λήψη της κεντρικής κάμερας του γηπέδου (εκείνης που βρίσκεται πάνω απ’ τα «επίσημα»). Για αυτό είτε στην αρχή αρχή, είτε στο 0.21, που οι λήψεις είναι από διαφορετικές κάμερες, οι κερκίδες φαίνονται όπως είναι: άδειες. Η εικόνα τους “γεμάτες” είναι flat και ακίνητη, αλλά καλά προσαρμοσμένη στις κινήσεις της κάμερας… Επιπλέον προστίθεται ήχος, βασικά μια οχλαγωγία πλήθους, που γίνεται πανηγύρια όταν μπαίνουν γκολ. Αυτό είναι δουλειά μιας άλλης εταιρείας, καθαρόαιμα gaming, της ΕΑ Sports Fifa, που έχει καλό αρχείο πραγματικών γηπεδικών ήχων…

Μπορείτε να θεωρήσετε το αποτέλεσμα πρωτόλειο – είναι! Αλλά βρίσκεται στο σωστό δρόμο: μέσω high tech graphics. Ούτε λινάτσες, ούτε χαρτόνια, ούτε κούκλες! Με τα οποία γραφικά, φυσικά, μόνο ένα πράγμα μπορεί να συμβεί: να εξελιχθούν, να γίνουν πιο σύνθετα, πειστικότερα.

Οι φανατικοί των κερκίδων αντέδρασαν στην ισπανία με τον τρόπο που νομίζετε: κοροϊδεύοντας (στα αντιsocial media…). Απόλυτα κατανοητό – τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια ζωντανή κερκίδα. Μέχρις στιγμής δηλαδή…. Αλλά για ποιούς; Η Liga απολογήθηκε λέγοντας ότι δεν θέλει να κοροϊδέψει κανέναν, αλλά σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς θέλει να προσφέρει μια εμπειρία κοινού στο γήπεδο, για χάρη των τηλεθεατών.

Ακριβώς. Για χάρη των τηλεθεατών. Μετά την ξινή απαγόρευση της υγιεινιστικής τρομοκρατίας, οι οπαδοί των ομάδων και οι φίλαθλοι τσεκάρονται τώρα για το αν συμβιβάζονται να βλέπουν τις ομάδες τους αποκλειστικά μέσω οθόνης, από απόσταση. Η απάντηση είναι ένα ξερό και αντιηρωϊκό «ναι». Μπορείτε να το εκλάβετε και σαν εκβιασμό· αλλά το θέαμα και ο καπιταλισμός δεν είναι φιλόπτωχα ταμεία, αν το έχετε υπόψη… Αν το στοίχημα κερδηθεί (και όλα τα στοιχεία δείχνουν ό,τι κερδίζεται) θα ανοίξει ένας δρόμος επαυξημένης πραγματικότητας και για το ποδόσφαιρο.

Άλλωστε τα ισπανικά κανάλια προσφέρουν στους θεατές τους την επιλογή: μπορούν να δουν τα ματς με τα γήπεδα «γυμνά», αν αυτό το αντέχουν· ή με τις ηλεκτρονικές πατέντες της Vizrt. (Θα γίνει κι εκεί μια καταμέτρηση…)

Οι οπαδοί, τόσο με τα διαρκείας όσο και οι ευκαιριακοί των κερκίδων, θα διανοούνταν να κάνουν αυστηρή, πειθαρχημένη απεργία τηλεθέασης διαρκείας, να γυρίσουν την πλάτη στην τηλεοπτική μετάδοση, προκειμένου να απορρίψουν την εικονικότητα της αναπαράστασής τους και να διεκδικήσουν την αποκλειστικότητα της ζωντανής παρουσίας στα γήπεδα;

Μάλλον δεν τον έχουν σκεφτεί… Είναι τόσο έντονος ο αιφνιδιασμός και τόσο καινούργια αυτά τα κόλπα…

(Βρε τον παλιο covid-19! Τι σκαρώνει ο μπαγάσας…Ε;)

Το μουσείο των ηρώων του τρόμου

Πέμπτη 25 Ιούνη. Η ασταμάτητη μηχανή βρίσκει περίεργα ενδιαφέρουσα αυτήν την τάση κατεδάφισης αγαλμάτων και αδριάντων – τώρα (αλλά όχι πάντα…) λευκών ρατσιστών στις ηπα και στην αγγλία. Πρόκειται για συμβολικές ενέργειες· τελειώνει όμως η κατεδάφιση στον συμβολισμό της;

Δεν είναι μόνο τα αγάλματα και οι αδριάντες αυτοί καθ’ αυτοί· είναι επίσης σημαντικό το που βρίσκονται. Το άγαλμα ενός έφιππου ρατσιστή στήθηκε σε μια εποχή που τον επαινούσε· συνεπώς σε μέρος (της Χ ή της Ψ πόλης) κεντρικό, περίοπτο. Τέτοιο που να τραβάει την προσοχή, να προκαλεί εντύπωση, αν είναι δυνατόν και θαυμασμό. Αν, όμως, το έβαζε κανείς αλλού, μέσα σ’ ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον και πλέγμα συμφραζόμενων;

Ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη είναι αγώνας ενάντια στην εξουσία έγραψε κάποτε ο Κούντερα. Και είχε / έχει δίκιο. Η μνήμη του πως διαμορφώθηκαν τα καθεστώτα που λανσάρονται σαν «δημοκρατικά», «ανθρωπιστικά» και «εξισωτικά» είναι στρατηγικής σημασίας για τον συνεχιζόμενο αγώνα της απελευθέρωσης απ’ τους κερδοφόρους καταναγκασμούς και όλες τις μορφές βίας. Κι αν θριαμβευτικά, σε άλλες εποχές, αυτά τα καθεστώτα έστησαν τα μνημεία της βίας τους με τέτοιον τρόπο ώστε να την δοξολογούν, αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι η εξαφάνιση αυτών των «μνημείων». Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η διατήρησή τους μέσα σ’ ένα εντελώς διαφορετικό νοηματικό περιβάλλον! Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η αφαίρεση, η κατάργηση της δόξας τους!

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε εξαφανίζοντας όλα τα ένδοξα ίχνη που οι προηγούμενοι νικητές άφησαν πίσω τους. Χρειάζεται το αντίθετο: να θυμόμαστε, με ανταγωνιστικό τρόπο. Δεν πρέπει να εξαφανίσουμε τις πυραμίδες επειδή ήταν προϊόν της δουλειάς δούλων (προς εξύμνηση του αυτοκρατορικού μεγαλείου). Χρειάζεται να βλέπουμε τις πυραμίδες σαν αυτό που πράγματι ήταν / είναι: έκφραση της εκμετάλλευσης και της βίας. Δεν χρειάζεται να γκρεμίσουμε τις ρωμαϊκές θριαμβευτικές αψίδες. Χρειάζεται αντίθετα να θυμόμαστε οπωσδήποτε την κουβέντα του Benjamin:

…Oι εκάστοτε κυρίαρχοι είναι οι κληρονόμοι όλων όσων νίκησαν κατά το παρελθόν. Έτσι η ταύτιση με τον νικητή αποβαίνει κάθε φορά προς όφελος των εκάστοτε κυρίαρχων. Ο ιστορικός υλιστής ξέρει τι σημαίνει αυτό. Όποιοι μέχρι σήμερα αναδείχτηκαν νικητές βαδίζουν στη θριαμβευτική πομπή μαζί με τους σημερινούς κυρίαρχους πάνω από τους υποταγμένους. Τα λάφυρα συνοδεύουν, όπως συνέβαινε πάντοτε, τη θριαμβευτική πομπή. Ονομάζονται όλα αυτά πολιτιστική κληρονομιά και στο πρόσωπο του ιστορικού υλιστή θα συναντήσουν έναν αποστασιοποιημένο παρατηρητή. Γιατί, χωρίς εξαίρεση, οτιδήποτε εξετάζει από αυτά έχει μια καταγωγή που δεν μπορεί να τη σκεφτεί δίχως φρίκη. Χρωστάνε την ύπαρξή τους όχι μόνο στον κόπο των μεγαλοφυών που τα δημιούργησαν, αλλά και στην ανώνυμη βαριά δουλική εργασία των συγχρόνων τους. Δεν έχει υπάρξει ποτέ τεκμήριο πολιτισμού που να μην είναι ταυτόχρονα τεκμήριο βαρβαρότητας. Κι όπως ένα τέτοιο τεκμήριο δεν στερείται βαρβαρότητας, το ίδιο ισχύει και για τη διαδικασία μεταβίβασης, με την οποία πέφτει από το ένα χέρι στο άλλο…

Μπορεί να είναι αιρετικό, αλλά τα αγάλματα των ρατσιστών στον πάτο της θάλασσας είναι μια πολύ συγκινησιακή και ταυτόχρονα αντι-ιστορική επιλογή. Τα αγάλματα των ρατσιστών θα έπρεπε να συγκεντρωθούν σ’ έναν «κήπο των ηρώων του τρόμου». Με κατάλληλες πινακίδες που να εξηγούν ποιός, πότε, γιατί, πότε ηρωποιήθηκε, από ποιούς και γιατί – και πότε κατέληξε στην αποκαθήλωση της δόξας του.

Συνέβαινε ήδη στον 20ο αιώνα η παραγραφή και η εκ νέου εγγραφή της ιστορίας – όπλο στα χέρια των κάθε φορά κυρίαρχων. Αλλά στον 21ο αιώνα, με τις ψηφιακές / ηλεκτρονικές εγγραφές, αυτό θα είναι «παιχνιδάκι». Η μνήμη περνάει ήδη στις μηχανές· κι από εκεί είναι ήδη εύκολα χειραγωγίσιμη.

Δεν θέλουμε να ξεχάσουμε τίποτα! Ούτε το παρελθόν, ούτε το παρόν, ούτε το μέλλον· ούτε τα ίχνη που οι κυρίαρχοι προσπάθησαν να επιβάλλουν σαν την δική τους αιωνιότητα. Δεν θέλουμε τον θαυμασμό ή τον έπαινο των αγαλμάτων ή των μεγάρων και των παλατιών – θέλουμε όμως οπωσδήποτε τον ψόγο, τον θυμό για την βαρβαρότητα που επέτρεψε τα μεγαλεία τους. Όχι εναντίον των άψυχων υλικών· αλλά εναντίον των ζωντανών διαδικασιών που τα δημιούργησαν, και των νοσταλγικών αναθυμήσεών τους.

Δεν πολεμιέται ούτε ο ρατσισμός ούτε ο φασισμός «σβήνοντας» τα ίχνη τους. Η ιδέα της συμβολικής (ή και όχι μόνο…) απολύμανσης της ιστορίας είναι επικίνδυνη…

(φωτογραφία: Το άγαλμα του πλούσιου άλλοτε δήμαρχου και ύστερα πρόεδρου των ηπα Theodore Roosevelt (1858 – 1919), που βρίσκεται στην είσοδο του μουσείου φυσικής ιστορίας της Ν. Υόρκης από το 1940, είναι ένα καλό παράδειγμα. Παρά τις προσπάθειες όσων υποστηρίζουν και το άγαλμα και την κεντρική θέση του, είναι αρκετή η σύνθεση ανάμεσα στον έφιππο λευκό και τους δύο πεζούς – έναν αφρικάνο και έναν γηγενή της ηπείρου – για να ξεκαθαρίσει τι ακριβώς εκφράζεται σ’ αυτό το σύμπλεγμα. Κι όχι τυχαία. Ο T. Roosevelt ήταν υπερασπιστής της ιεραρχίας των φυλών (με την λευκή στην κορυφή), του ευγονισμού, και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Αλλά όλα αυτά – και πολύ περισσότερα σχετικά – είναι ένας δείκτης της ιστορίας των λευκών στην αμερική. Δηλαδή μάθημα. Η θέση του αγάλματος είναι σε μια γωνιά ενός μουσείου που θα έπρεπε να λέγεται ακριβώς έτσι: των ηρώων του τρόμου…)

Δεν είναι το ίδιο…

Πέμπτη 25 Ιούνη. Δώδεκα ευρωπαϊκά κράτη εντόπισε η «διεθνής αμνηστία» να κάνουν ρατσιστική αξιοποίηση στην εφαρμογή των covid-19 απαγορεύσεων. Το βέλγιο, η βουλγαρία, η γαλλία, η ουγγαρία, η ιταλία, η σερβία, η σλοβακία, η ρουμανία, η ισπανία, η αγγλία – και, φυσικά, το ελλαδιστάν και τη νότια κύπρο. Στη γαλλία τα πρόστιμα ήταν ρουτίνα κατά των μαγκρεμπιανών και των αφρικάνων για «παραβίαση των απαγορεύσεων» – 3 φορές περισσότερα απ’ τους λευκούς γάλλους. Στο Λονδίνο το ίδιο: οι μπάτσοι ήλεγχαν τριπλάσιους μαύρους απ’ ότι λευκούς για το αν έχουν «κτυπήσει κάρτα» για να βγουν απ’ τα σπίτια τους. Στη βουλγαρία και στη σλοβακία στόχος ήταν οι οικισμοί των ρομά.

Και στο ελλαδιστάν; Θα πρόσεχε κανείς εύκολα μια ευνοϊκή μεταχείριση της Παραμυθιάς σε σχέση με τον Εχίνο (για παράδειγμα) όταν διαπιστώνονται κρούσματα. Ή, για να το πούμε ανάποδα, την εύκολη (πάντα «επιστημονικά αιτολογημένη») επιβολή απαγορεύσεων σε «αλλόθρησκους»… Στους οικισμούς τους, στους δρόμους που συνήθως περπατούν, στα παγκάκια που συνήθως κάθονται.

(Υποθέτουμε πως η ένωση φίλων της καραντίνας δείχνει κατανόηση. Ειδικά εκείνη η φράξιά της που θεωρεί τις γενικευμένες υγιενιστικές απαγορεύσεις «αντικαπιταλιστικές» (!!!! – ναι, υπάρχουν και τέτοιοι!!!), δεν μπορεί παρά να χαιρετίζει τον ακόμα πιο επιθετικό «αντικαπιταλισμό» που εφαρμόζεται σε βάρος των …. «καπιταλιστών» μεταναστών εργατών, μειονοτήτων, κλπ…)

It was a hard day (more will come…)

Τετάρτη 24 Ιούνη. Αυτό το σύντομο video, μαζί με την μουσική του επένδυση, μας αρέσει (: ο Trump επιστρέφει απ’ την αποτυχημένη προεκλογική του συγκέντρωση στην Οκλαχόμα…). Μας αρέσει επειδή δείχνει ότι ακόμα κι ένα ψόφιο κουνάβι δικαιούται να γυρνάει σπίτι κουρασμένο, αποκαμωμένο, μετά το σχόλασμα. Μια ταλαίπωρη πολιτική βιτρίνα που δεν έβγαλε το “μεροκάματο”…. 

Το θέμα είναι: πότε και πώς θα παραδεχτεί ότι σχόλασε;