Tag: νόμοι σχέσεις

Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς 2

Κυριακή 26 Ιούλη. Γιατί επιστρατεύεται τώρα η “αγιασοφιά”; Σε ποια ατζέντα; Επειδή, μόνο, το κυβερνόν AKP ξαναέκανε το μνημείο τζαμί, εξασφαλίζοντας ωστόσο ότι θα συνεχίσει να είναι και τουριστικό αξιοθέατο;

Ας αρχίσουμε ανάποδα. Γιατί το AKP επέλεξε αυτήν την συμβολική και εύκολη ενέργεια; Κατ’ αρχήν πρόκειται για το σύνολο του AKP, μαζί με τις ρεζέρβες του, και καθόλου για έναν “παρανοϊκό” Erdogan όπως βολεύονται διάφοροι ντόπιοι και δυτικοί ψυχωσικοί! Το αποδεικνύει η επαινετική στάση των «αμφισβητιών» (διαγραμμένων, με δικά τους κόμματα πια) Abdullah Gul και Ahmet Davutoglu.

Αλλά όχι μόνο αυτό. Αν και ορισμένοι ντόπιοι “αναλυτές”, εθνικόφρονες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, βολεύονται να πιστεύουν και να διαδίδουν ότι “ο Erdogan έκανε μια ενέργεια εσωτερικής κατανάλωσης”, η εμβέλεια αυτής της “ιστορικής αποκατάστασης” είναι πολύ μεγαλύτερη. Γιατί πολύ μακρύτερα φτάνει τόσο η στρατιωτική όσο, κυρίως, η soft power του τουρκικού ιμπεριαλισμού.

Προφανώς τόσο το ντόπιο όσο και το δυτικό αντι-μουσουλμανικό φασισταριό δυσκολεύεται να θυμάται όσα δεν το βολεύουν. Ωστόσο το AKP ποτέ δεν έκρυψε ούτε την ιδεολογία του ούτε την γεωπολιτική του. Να θυμίσουμε μόνο ότι μετά την θριαμβευτική του νίκη στις εκλογές του 2011 (πάνω από το 50% των ψήφων, 326 έδρες στο 550 εδρών κοινοβούλιο), στον επινίκειο λόγο του, ο Erdogan ξεκαθάρισε ότι η υπό τους ισλαμοδημοκράτες τουρκία θα είναι η «φωνή της μέσης Ανατολής και των μουσουλμάνων» απέναντι, κόντρα στη Δύση. Είχε πει τότε:

…Πιστέψτε με, σήμερα νίκησε το Sarajevo όσο η Istanbul, η Beirut όσο η Izmir, η Damascus όσο η Ankara, η Ramallah, η Nablus, η Jenin, η West Bank, η Jerusalem νίκησαν όσο το Diyarbakir…

Προσκλητήριο πολύ συγκεκριμμένων εκκρεμοτήτων… Μεγαλοϊδεατισμός; Ναι. Με περισσότερα του ενός νοήματα! Και χωρίς «αγιασοφιάδες»! Οι δυτικοί τρόμαξαν τότε. Η Ουάσιγκτον προσέφερε στην Άγκυρα ένα δηλητηριώδες δώρο: μια θέση στη διάλυση της συρίας (χρειάστηκαν 4 χρόνια για να επιβεβαιώσουν οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες τον πραγματικό αμερικανικό σχεδιασμό!). Το 2016 διάφοροι μηχανισμοί οργάνωσαν βιαστικά ένα πραξικόπημα…

Έχει ενδιαφέρον, σίγουρα για την εργατική αντικρατική / αντικαπιταλιστική κριτική στη μεγάλη κλίμακά της. Σύμφωνα με το manual «διαχείρισης του πλανήτη» που εξέδωσε το 1993 ο «πολύς» Samuel Huntington με τίτλο «η σύγκρουση των πολιτισμών», ένα βιβλίο που διαβάστηκε πολύ στα ‘90s, κράτη (μαζί με τους μεγαλοϊδεατισμούς / ιμπεριαλισμούς τους) σαν το τουρκικό (σε ότι αφορά το σουνιτικό ισλάμ) ή το ιρανικό (σε ότι αφορά το σιιτικό ισλάμ) θα έπρεπε να θεωρούνται κομβικά και απαραίτητα για τις παγκόσμιες (υπό δυτική ηγεμονία πάντα) ισορροπίες· στο βαθμό που οι απειλές θα προέρχονταν από «αδέσποτους» και γι’ αυτό ανεξέλεγκτους παράγοντες… Με δυο λόγια: τα κράτη – περιφερειακοί φύλακες που θα ήταν τέτοιοι με ιδεολογικά και πολιτικά μέσα και όχι με στρατούς και χούντες, θα ήταν πολύ προτιμότερα για τις παγκόσμιες ισορροπίες μετά το «τέλος της ιστορίας» και την «οριστική νίκη του νεοφελελευθερισμού» σε σχέση με μια επίπλαστη δυτική ηγεμονία που θα γεννούσε ανεξέλεγκτους «αμφισβητίες»… Κάποιος ισχυρός “συγγενής” θα έπρεπε να υπάρχει κάθε φορά, για να τους μαζεύει…

Το AKP της εποχής Davutoglu, των “μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες” και του στρατηγικού βάθους, ήταν απ’ το 2001 έτοιμο να αναλάβει αυτόν τον ηγεμονικό, περιφερειακό ρόλο καπιταλιστικής ισορροπίας στον πλανήτη, τόσο στον Καύκασο όσο και στην μέση ανατολή… Δέκα χρόνια μετά, το 2011, με τις αραβικές εξεγέρσεις / δημοκρατικές επαναστάσεις στο μεγαλύτερο μέρος του αραβικού κόσμου, με τις νίκες τους στην Τύνιδα και στο Κάιρο, η πολιτική και ιδεολογική “κεντρικότητα” των τούρκων ισλαμοδημοκρατών έμοιαζε πια αναγνωρισμένη και δεδομένη.

Αλλά όχι! Στις παγκόσμιες ιμπεριαλιστικές “ζώνες επιρροής” τέτοιου είδους “περιφερειακοί” αλλά και καπιταλιστικά ικανοί παράγοντες, σαν την Άγκυρα και την Τεχεράνη, θεωρούνται από “πρόβλημα” έως “απειλή”. Απ’ την Ουάσιγκτον ως το Λονδίνο και απ’ το Παρίσι ως την Αθήνα προτιμητέες είναι πετροχούντες σαν αυτές του Ριάντ και του Αμπού Ντάμπι· ή χασάπηδες σαν τον Sisi. Καθεστώτα, δηλαδή, χωρίς σοβαρή εσωτερική έδραση, με στήριγμα μόνο την βία, τους διεθνείς πελάτες τους και τα πάντρεμα των κυρίαρχων τάξεων με τα συμφέροντα αυτών των συμμάχων…

Συνεπώς, αυτό που κατά τον Huntington ήταν στρατηγικά απαραίτητο έγινε (για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς) απαράδεκτο, εχθρικό. H Άγκυρα έλαβε την προειδοποίηση απ’ το δυτικό προγεφύρωμα στη μέση Ανατολή, το ρατσιστικό Τελ Αβίβ, με την σφαγή στο mavi marmara, στα τέλη Μάη του 2010. Η «πολιτισμένη και φιλελεύθερη» δύση έβγαλε τον σκασμό, αφήνοντας το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ να κάνει την βρώμικη δουλειά. Αν το AKP επέμενε στα «μηδενικά προβλήματα» άλλοι θα φρόντιζαν να του τα δημιουργούν.

Από ένα σημείο και μετά (ειδικά μετά το 2015 και την διαμόρφωση του μπλοκ της Αστάνα) η μεθοδολογία των τούρκων ισλαμοδημοκρατών άλλαξε. Απέναντι στους δυτικούς εργολάβους τύπου σαουδική αραβία, εμιράτα, αίγυπτος και στις μεθόδους τους, προστέθηκαν τα όπλα. Για πρώτη φορά στην ιστορία του το τουρκικό κράτος άρχισε δικούς του πολέμους εκτός συνόρων. Δικαιούται να υποστηρίζει “εσείς ξεκινήσατε”!

Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς 3

Κυριακή 26 Ιούλη. Ο εύκολος και ανέξοδος συμβολισμός της “επαναθρησκειοποίησης” της “αγιασοφιάς” είναι ακατανόητος χωρίς το ευρύτερο περιβάλλον μιας μεγάλης κλίμακας σύγκρουσης. Που δεν είναι ούτε “σύγκρουση πολιτισμών”, ούτε “σύγκρουση θρησκειών”, παρότι τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά τέτοιου είδους πουλιούνται πιο εύκολα. Ο έπαινος προς την ενέργεια των τούρκων ισλαμοδημοκρατών απλώθηκε πολύ μακριά στον κόσμο. Ωστόσο δεν έκαναν τζαμί την “παναγιά Σουμελά” στην Trabzon – την αναστήλωσαν… Δεν έκαναν τζαμί τον “αηΓιώργη”, την εκκλησία του πατριαρχείου στην Istanbul. Δεν έκαναν τζαμί τον εντυπωσιακό βουλγαρικό “αηΣτέφανο” με την σκεπή, τον τρούλο και τον σκελετό από ατσάλι – τον αναστήλωσαν… Δεν έκαναν τζαμί κάποια απ’ τις 136 χριστιανικές εκκλησίες και μοναστήρια (όλων των φραξιών) που υπάρχουν διάσπαρτα σε τουρκικό έδαφος, σε ανατολή και δύση, βορρά και νότο. Το έργο ΔΕΝ ήταν «θρησκεία εναντίον θρησκείας» όπως πουλάνε οι εγκάθετοι! Ήταν κάτι διαφορετικό.

Έκαναν τζαμί ένα κτήριο του οποίου η διακοπή της θρησκευτικής λειτουργίας του το 1934 είχε συνδεθεί (ή μπορούσε εύκολα να αποδοθεί) στη δυτική πολιτική επιβολή πάνω στον μουσουλμανικό κόσμο. Αυτός ήταν / είναι ο συμβολισμός, και γι’ αυτό η «επαναθρησκειοποίηση» έγινε ιδιαίτερα αποδεκτή, κατ’ αρχήν στα πιο συντηρητικά κοινωνικά στρώματα απ’ τον Ατλαντικό ως τον Ειρηνικό· αλλά κι από όχι θρησκόληπτους, που κατάλαβαν τον συμβολισμό: ενάντια στη δυτική πολιτική ηγεμονία.

Αν οι δυτικοί, που βλέπουν ότι χάνουν αυτήν την ηγεμονία, όχι μόνο (ή όχι τόσο) απ’ την Άγκυρα αλλά απ’ το σύνολο των «αναθεωρητικών δυνάμεων» του ευρασιατικού project, κρατούσαν την ψυχραιμία τους και έκαναν μια εφάπαξ ανόρεχτη δήλωση, ο συμβολισμός θα έμενε λειψός και άτονος. Χάρη, όμως, στην «κατακραυγή» (που προβλήθηκε δεόντως και με ιδιαίτερη απόλαυση από πάμπολλα παλιά και νέα μήντια στον ισλαμικό κόσμο!) οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες πέτυχαν εκείνο που σκόπευαν: η «αγιασοφιά» τις ώρες και τις ημέρες που θα δουλεύει σαν τζαμί θα είναι το πιο φρέσκο ιστορικά, το πιο πολιτικά κατασκευασμένο και, σαν τέτοιο, παγκόσμιας εμβέλειας «κέντρο ισλαμικής λατρείας»!

Δεν υπήρχε ως τώρα τέτοιο μνημείο τέτοιας ακτινοβολίας στην τουρκική επικράτεια! Η Μέκκα και η Μεδίνα είναι στην εχθρική σαουδική αραβία· το αλ Ακσά είναι παγιδευμένο στην κατεχόμενη al Quds / Ιερουσαλήμ… Τώρα υπάρχει!!! Η βοήθεια των όποιων δυτικών και οπωσδήποτε των εθνοφασιστοχριστιανών ελλήνων σ’ αυτήν την ανάδειξη υπήρξε καίρια! (Και να σκεφτεί κανείς ότι ακριβώς δίπλα στην «αγιασοφιά» βρίσκεται το τζαμί του Sultan Ahmet… Εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής, αλλά χωρίς την αύρα της απελευθέρωσης…)

Ας το επαναλάβουμε προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Η «αγιασοφιά» σαν τόπος προσευχής μουσουλμάνων δεν ανήκει στην αλυσίδα των ιερών θρησκευτικών σημείων με βάση την ιστορική κίνηση του Μωάμεθ ή των πρώτων επιγόνων του. Όχι. Η ιστορία της «αγιασοφιάς» είναι πολιτική – με την έννοια των τεχνικών της εξουσίας. Η προσευχή της Παρασκευής στην «αγιασοφιά» δεν πρόκειται να είναι απλά μια προσευχή σ’ έναν ιερό τόπο με την θρησκευτική έννοια· τελεία! Θα είναι και ένα πολιτικό προσκύνημα ενάντια στην ιστορική δυτική κυριαρχία, ενάντια στον δυτικό ιμπεριαλιστικό 20ο αιώνα! Ή τέτοιο είναι το περιεχόμενο και το ζητούμενο της αριστοτεχνικής κίνησης των τούρκων ισλαμοδημοκρατών. Κι αυτό ενόσω το κτήριο θα παραμένει ταυτόχρονα τουριστική ατραξιόν και μ’ όλα τα σημάδια του χριστιανικού παρελθόντος του. Κάποια στιγμή, όχι μακρινή, κάποιοι θα πουν: Ωωωω! Εδώ έχουμε χειροπιαστή την συμφιλίωση των θρησκειών! Και τζαμί, και (πρώην) χριστιανική εκκλησία, και πολιτιστικό μνημείο επισκέψιμο χωρίς εισιτήριο…

Οποιοσδήποτε ψυχρός καθεστωτικός παρατηρητής δεν θα μπορούσε παρά να συγχαρεί τους τούρκους ισλαμοδημοκράτες που με τόσα λίγα έξοδα πέτυχαν τόσα πολλά!

Όσο για τους εντόπιους που άφρισαν και θα αφρίζουν; Παλιά έλεγαν σε τέτοιες περιπτώσεις (κάνοντας την ανάλογη χειρονομία): Πάρτα! Πέντε και πέντε δέκα!! Τώρα τα “δέκα” είναι λίγα. Αλλά έτσι είναι ο φασισμός. Τυφλώνει!

(φωτογραφίες: Το ντόπιο φασισταριό, οργανωμένο και χύμα, της μάζας ή των πανεπιστημίων, των παλιών media ή των καινούργιων, ζει τόσο έντονα τα κτηνώδη μελοδράματα που φτιάχνει για να αυτο-ντρογκάρεται, ώστε δεν έχει ούτε όρεξη ούτε χρόνο να δώσει μιαν απάντηση της προκοπής σ’ αυτήν την απλή ερώτηση: μα πώς έμειναν χριστιανικές τοιχογραφίες σ’ ένα τζαμί επί 480 χρόνια; Απ’το 1453 ως το 1934;

Μήπως, τελικά, αυτοί οι μουσουλμάνοι είναι αποδεδειγμένα πιο ανεκτικοί απ’ τους έλληνες ορθόδοξους; Ίσως πιο ανεκτικοί και από τους χριστιανούς γενικά;)

Ο κυρ Βασίλης ζορίζεται κάπως 1

Σάββατο 25 Ιούλη. Η θυματοποίηση είναι πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια – θα πρέπει να ασχοληθούμε και μ’ αυτήν κάποια στιγμή… Το βέβαιο είναι ότι ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, νοιώθει κι αυτός θύμα. Των social media – και των θεωριών συνωμοσίας που διαδίδονται μέσω αυτών σε βάρος του. Αυτά δήλωσε προχτές συνεντευξιαζόμενος φιλικά στο cnn… Και επειδή το «βίωμα» είναι η άλλη μόδα της εποχής, αν ο κυρ Βασίλης νοιώθει θύμα κανείς δεν μπορεί να τον αμφισβητήσει. Μόνο να δακρύσουμε μπορούμε γι’ αυτόν τον άδικο και αχάριστο κόσμο…

Σε ένα πράγμα ο κυρ Βασίλης έχει δίκιο: αν τον κατηγορούν ότι έφτιαξε τον covid-19, τότε όχι!!! Αν ποτέ κατασκευαστεί ένας ιός για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος θα είναι, σίγουρα, πολύ πιο φονικός απ’ τον covid-19! Όχι λοιπόν. Αυτός ο τσαχπίνης είναι έργο της μάνας φύσης· ξεκίνησε από λάθος μέρος (την κίνα…) και, όπως έχουν δηλώσει διάφοροι, «δεν είναι αυτός που περιμέναμε… θα έρθει άλλος».

Παρόλη την αθωώτητά του στο συγκεκριμένο θέμα ο κυρ Βασίλης έχει κανά δυο σοβαρά προβλήματα. Κατ’ αρχήν, σαν ομιλητής / προπαγανδιστής, είναι ελαφρά μόνο καλύτερος απ’ το ψόφιο κουνάβι, με ελαφρά μόνο πλουσιότερο λεξιλόγιο. Δεν το έχει ο άνθρωπος – μόνο αν είσαι θαυμαστής του μπορείς να ακούσεις τις βλακώδεις κοινοτοπίες του! Αν δεν ήξερε κάποιος περί ποίου πρόκειται θα έλεγε στη δεύτερη φράση του «καλά, ποιός κόπανος είναι;» Πράγμα που δεν θα ήταν πρόβλημα αν παρέμενε ο ιδιοκτήτης της microsoft (στον τομέα αυτό το λέγειν δεν είναι απαραίτητα πλούσιο)· είναι όμως σοβαρό πρόβλημα για κάποιον που είναι «ο πιο powerfull γιατρός στον κόσμο» (και εντελώς ανίδεος από ιατρική…)· μια βιτρίνα δηλαδή δεκάδων άλλων εταιρειών, φαρμακευτικών, ασφαλιστικών, νέων τεχνολογιών, που προτιμούν να μην φαίνονται. Με άλλα λόγια: δεν πείθει, και κάθε φορά που μιλάει για το φιλανθρωπικό του έργο, κάμποσες χιλιάδες επιπλέον καταλαβαίνουν ότι άλλα έχει στο μυαλό του…

Το άλλο πρόβλημα του κυρ Βασίλη είναι πως δεν μπορεί, κι ούτε θα μπορέσει ποτέ να εξηγήσει τι καλό για τον καθένα έχει το (ατομικό) ψηφιακό φακέλωμα υγείας, το οποίο προωθεί με τόσο πάθος. Αν όχι όλες, η ασταμάτητη μηχανή έχει παρακολουθήσει με προσοχή τις περισσότερες απ’ τις συνεντεύξεις του στην covid-19 φάση του παγκόσμιου καπιταλισμού, καθώς και κάποιες παλιότερες. Πουθενά δεν υπεραμύνεται του project παγκόσμιου ψηφιακού φακελώματος υγείας ID2020 (ή, του χρόνου, ID2021…), ούτε ασχολείται να πείσει για τα καλά του quantum dot, που επίσης προωθεί με πάθος, σε άμεσο συνδυασμό με τους εμβολιασμούς.

Η ασταμάτητη μηχανή έχει παρακολουθήσει διάφορους cyberpunk τύπους να υπερασπίζονται σχεδόν μανιακά πολύ πιο ασήμαντα βήματα προς την singularity και τον post human κόσμο. Ο κυρ Βασίλης όμως δεν είναι cyberpunk. Μοιάζει 110% με τους σοφούς της «σχολής του Σικάγο», που έψαχναν να εφαρμόσουν τα δικά τους γιατρικά στα ‘70s… και – καθόλου τυχαία – βρήκαν πρόθυμη να τους εξυπηρετήσει μια απ’ τις πιο αιματοβαμένες χούντες στην ιστορία της ανθρωπότητας (γενικά) και της λατινικής αμερικής (ειδικά): την χούντα του Pinochet στη χιλή. Έτσι και ο κυρ Βασίλης, μέσω το παραμάγαζού του που λέγεται «παγκόσμιος οργανισμός υγείας», ψάχνει να ξεκινήσει το ψηφιακό φακέλλωμα στη ζούλα, σε περιοχές του πλανήτη όπου αν ο κόσμος αντιδράσει θα τον περιμένει ο στρατός. Και ως τότε παραμένει σεμνός και σιωπηλός…

Με τούτα και με τ’ άλλα ο καϋμένος ο κυρ Βασίλης χάνει διαρκώς «επιρροή» στο αμέρικα και όχι μόνο. Και νοιώθει «θύμα». Τόσα δισεκατομύρια και να κινδυνεύεις να αποτύχεις; Πόρκα μιζέρια!!!

(φωτογραφία: Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος πορωμένος χριστιανός και να βλέπει το «χάραγμα του αντίχριστου» για να ανατριχιάσει με τις τεχνολογίες ενσωμάτωσης του ψηφιακού φακελώματος – σ’ αυτή τη φάση για «λόγους υγείας» – που είναι ήδη διαθέσιμες. Το Μ.Ι.Τ. περηφανεύεται για το quantum dot από πέρυσι… Ωστόσο θα βρει κανείς και πάλι τον κυρ Βασίλη να έχει προωθήσει, μέσω π.ο.υ. μια συμφωνία εφαρμογής του, με το κράτος του μπαγκλαντές. Δεν ξέρουμε αν οι υπήκοοι εκεί θα δεχτούν αυτό το «πείραμα»· έχουμε τις σοβαρές αμφιβολίες μας.

Το θέμα είναι ότι η συνεχιζόμενη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία έχει κάνει αρκετά βήματα υπέρ του ψηφιακού φακελώματος, που μπορεί σ’ αυτή τη φάση, προσωρινά, να μην πάρει την μορφή του quantum dot, είναι όμως σχεδόν βέβαιο πως θα έχει την μορφή της «ψηφιακής κάρτας υγείας». Ενώ οι χειρουργικές μάσκες είναι τυραννικές, πρωτόγονες, και δεν αποφέρουν κανένα άμεσο όφελος στον καπιταλισμό της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, η «ψηφιακή κάρτα υγείας» που θα πιστοποιεί τον «εμβολιασμό» (και προοπτικά πολύ περισσότερα) έχει πολλά που ταιριάζουν στο καινούργιο καθεστώς εκμετάλλευσης και επιτήρησης· και θα «απελευθερώσει» απ’ την τυραννία του σημαδέματος (της εξαφάνισης) του προσώπου, που είναι η μάσκα… Και, φυσικά, στον δυτικό κόσμο, μπορεί να σερβιριστεί κατ’ αρχήν σαν «εθελοντική επιλογή» – αλλά με σαφή κίνητρα. Αν έχεις την «ψηφιακή κάρτα υγείας» που θα πιστοποιεί ότι δεν είσαι «φορέας» (δηλαδή μολυσματικός) θα μπορείς να μπαίνεις στα γήπεδα, στις συναυλίες, ή να ταξιδεύεις αεροπορικά… Αν δεν την έχεις επειδή την θεωρείς φακέλωμα (αυτό που είναι δηλαδή…) ε, τότε θα σου απαγορεύεται η παρουσία σε διάφορους δημόσιους χώρους… Τόσο απλά…

Αυτά ΔΕΝ είναι «θεωρίες συνωμοσίας»!! Μεθοδεύονται πολύ πριν εμφανιστεί ο covid-19· πολύ πριν αρπάξουν την ευκαιρία και τον μετατρέψουν τα αφεντικά σε πολιορκητικό κριό…)

Ο κυρ Βασίλης ζορίζεται κάπως 2

Σάββατο 25 Ιούλη. Φυσικά, όποιος παρουσιάσει τον κυρ Βασίλη σαν «συνωμότη» είναι απλά ηλίθιος. Ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων δρα ανοικτά, δημόσια, και δεν νοιώθει καμμία ανάγκη να κρυφτεί.

Χωρίς ιδιαίτερο κόπο μπορεί κάποιος να βρει ιντερνετικά τι πράγμα είναι η «φιλανθρωπική ναυαρχίδα» του κυρ Βασίλη, το Bill & Melinda Gates Foundation. Παρά τις απλόχερες χρηματοδοτήσεις και δωρεές για τις οποίες κλαψουρίζει ο κυρ Βασίλης, το Ίδρυμα έχει μεγάλα κέρδη· πράγμα που είναι το τελευταίο που θα περίμενε κανείς από αγαθοεργούς.

Στο Sarajevo 148a, τον περασμένο Απρίλη (: η βιοπολιτική της επιδημίας, δεύτερο μέρος) μεταξύ άλλων γράφαμε:

…Φέρεται σαν “ανθρωπιστικό ίδρυμα” που ιδρύθηκε το 2000 απ’ το αφεντικό της microsoft. Αν το ψάξει όμως κάποιος λίγο καλύτερα πρόκειται για επιχείρηση, κανονική επιχείρηση, ας την πούμε για χάρη γούστου “ανθρωπιστική επιχείρηση”, πιο σωστά “εταιρεία χαρτοφυλακίου με κουκούλα ανθρωπισμού”. Το ίδρυμα έχει μετοχές σε 18 μεγάλες επιχειρήσεις και ομίλους επιχειρήσεων (πέραν της microsoft), δηλαδή:

– στην θυγατρική franchise της McDonald’s (Arcos Dorados Holdings) που ελέγχει όλα τα McDonald’s στη λατινική αμερική,

– στην AutoNation (μια μεγάλη εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων στις ηπα),

– στον όμιλο Berkshire Hathaway (του Baffet) που ελέγχει την ιδιοκτησία δεκάδων εταιρειών, από την duracell μέχρι εταιρείες ρούχων, διαμαντιών και αεροπλάνων, ενώ έχει καλά μερίδια σε αμερικανικές τράπεζες και στην coca cola,

– στην Canadian National Railway, μια ιδιωτική εταιρεία τραίνων ψυγείων,

– στην Caterpillar,

– στην FedEx,

– στην UPS,

– στην αμερικανική Crown Castle (μεγαλη εταιρεία εγκατάστασης και διαχείρισης κεραιών κινητής τηλεφωνίας),

– στην επίσης αμερικανική Ecolab (εταιρεία εμπορίου νερού και άλλων υγιεινών εμπορευμάτων σ’ όλο τον κόσμο),

– στην Televisa (τον μεγαλύτερο ισπανόφωνο όμιλο μήντια στον κόσμο, με έδρα το μεξικό),

– στην πολυεθνική εταιρεία επικοινωνιών Liberty Global και στην λατινοαμερικάνικη θυαγατρική της,

– στην γνωστή Walmart,

– στον όμιλο Walgreens Boots Alliance, που ελέγχει δύο μεγάλες αλυσίδες φαρμακείων στις ηπα και την αγγλία, καθώς και φαρμακοβιομηχανίες, και άλλου είδους επιχειρήσεις,

– και στην Waste Management, μια μεγάλη αμερικανική εταιρεία διαχείρισης σκουπιδιών.

Με τέτοιο «βαρύ» περιουσιολόγιο – κι αυτό αφορά μόνο το συγκεκριμένο «ίδρυμα», όχι άλλα παρόμοια που εμφανίζονται σαν θυγατρικές του – το μόνο που πρέπει να σκεφτεί κανείς είναι ότι ο κυρ Βασίλης είναι απλά μια (ανθρώπινη) έκφραση, κάτι σαν «εκπρόσωπος τύπου», του ενδιαφέροντος / συμφέροντος που έχει πια για την υγεία του καθενός μας ο «συλλογικός καπιταλισμός» – ο καπιταλισμός και τα αφεντικά του σαν όλον!

Έχουμε κι εμείς λόγο να καταγγείλουμε την βλακεία που διακινείται με την ταχύτητα του φωτός στον κυβερνοχώρο, μέσω social media, αλλά είναι ο ακριβώς αντίθετος απ’ το κλαψούρισμα του κυρ Βασίλη: προσωποποιώντας την διαχείριση του covid-19, δαιμονοποιώντας τον σαν τον «κακό», διαστρέφεται με τρομακτικές συνέπειες η καπιταλιστική πραγματικότητα, την στιγμή που έχει ξεκινήσει την 4η βιομηχανική επανάστασή της!

Ποτέ τέτοιας κλίμακας, έντασης και έκτασης αναδιαρθρώσεις δεν ήταν έργο ενός μόνο ανθρώπου. Μπορούμε να μιλάμε για «φορντισμό» και «ταιηλορισμό» όταν αναφερόμαστε στην 2η βιομηχανική επανάσταση, αλλά αυτό είναι χρήσιμο μόνο για να ερευνήσει κανείς τις συγκεκριμένες συνεισφορές μέσα στο γενικό κοινωνικό, πολιτικό, και ιδεολογικό περιβάλλον τους! Αν αυτό δεν είναι το κύριο ενδιαφέρον της κριτικής ανάλυσης, τότε τόσο ο μηχανικός Taylor όσο και ο αυτοκινητοβιομήχανος Ford μοιάζουν σα να έπεσαν απ’ τον ουρανό…

Θα ήταν πολύ απλό αν αυτή η θηριώδης τρομοεκστρατεία και οι σκοποί της που βρίσκονται πάντα σε εξέλιξη άρχιζαν και τέλειωναν στον Gates! Αλλά όχι… Κι ούτε ο ίδιος είναι κάτι σπουδαίο. (Το τι μεθόδους χρησιμοποίησε για να κάνει εμπορικά κυρίαρχο ένα τόσο κακό (επί χρόνια) λειτουργικό σαν τα windows το ξέρουν όσοι κατέχουν καλά την ιστορία της 3ης βιομηχανικής επανάστασης…)

Διαχειρίζεται ωστόσο τα λεφτά (και τους στόχους) πολύ περισσότερων…. Και, φυσικά, υπάρχουν αρκετές ακόμα συμμορίες αφεντικών, με μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες στη σύνθεσή τους, που έχουν τους ίδιους σκοπούς.

Το εργοστάσιο της παράνοιας

Πέμπτη 23 Ιούλη. Καθώς η προσπάθεια, σε διάφορα μέρη του κόσμου, σ’ αυτή τη δεύτερη φάση της τρομοεκστρατείας, είναι η διατήρηση ενός υψηλού επιπέδου φόβου και πειθαρχίας στους πληθυσμούς έτσι ώστε τα μόλις 6μηνίτικα ή 8μηνίτικα (θαύμα! θαύμα!) εμβόλια να μοσχοπουλήσουν σαν “σωτήρια” (ή και να επιβληθούν με νόμο για το “κοινό καλό”) δεν μπορούμε παρά να παρατηρήσουμε την εξέλιξη του παραλογισμού της δημαγωγίας.

Για παράδειγμα, πότε πότε (κι αυτόν τον καιρό) αναγγέλεται θριαμβευτικά ότι οι “φορείς του φονιά” (ασυμπτωματικοί…) είναι πολλές φορές περισσότεροι απ’ αυτούς που διαπιστώνονται μέσω τεστ!!! Το συμπέρασμα / “μήνυμα” που διαδίδεται αμέσως μετά είναι της γενικευμένης μόλυνσης των κοινωνιών: ΠΡΟΣΟΧΗ, ΠΡΟΣΟΧΗ! Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ!!! ΦΥΛΑΧΤΕΙΤΕ! ΚΟΥΚΟΥΛΩΘΕΙΤΕ!! ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΣΩΣΟΥΜΕ!!!

Το ότι αυτοί που έχουν κολλήσει τον covid-19 (και τον «περνάνε» χωρίς συνέπειες) είναι πολλές φορές περισσότεροι απ’ αυτούς που διαπιστώνονται μέσω τεστ είναι εκείνο που έλεγαν διάφοροι «αιρετικοί» απ’ τον περασμένο Μάρτη κι όλας! Η “έρευνα σκάνδαλο” της μεγάλης ιατρικής ομάδας (17 πανεπιστημιακοί διαφόρων ειδικοτήτων, συμπεριλαμβανόμενου του Ιωαννίδη…) του Stratford, στην Santa Clara, που ανακοινώθηκε στα τέλη Απρίλη, αυτό ακριβώς έδειξε: ότι ενώ τα διαπιστωμένα κρούσματα ως εκείνη την στιγμή στην περιοχή ήταν 1.000, τα πραγματικά ήταν πάνω από 50.000!!! Εκείνη η έρευνα συγκέντρωσε τόσο θυμό (και τόσες προβοκάτσιες) επειδή το συμπέρασμά της ΔΕΝ ήταν Ο ΧΑΡΟΣ ΒΓΗΚΕ ΠΑΓΑΝΙΑ, αλλά το αντίθετο: ότι η φονικότητα του covid-19 είναι πολύ μικρή!!! Στοιχειώδες: διαιρείς τον αριθμό των νεκρών (έστω, της “κοινής δεξαμενής”) με τον αριθμό όσων έχουν κολλήσει και βγάζεις το ποσοστό… Όσο μεγαλύτερος είναι ο παρανομαστής τόσο μικρότερο το αποτέλεσμα…

Τώρα όμως, σχεδόν 3 μήνες μετά, με μια βρώμικη αντιστροφή, η διαπίστωση που τον Απρίλη ήταν «καταραμένη» έως «απαγορευμένη», χρησιμοποιείται για τον ακριβώς αντίθετο σκοπό. Με μια παρανοϊκή επένδυση. Όχι!!! Η πολύ μεγαλύτερη διάδοση του covid-19 ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι είναι ελάχιστα επικίνδυνος (και αυτό σε ειδικές περιπτώσεις). ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι είναι πολύ επικίνδυνος και ότι παραμονεύει σε κάθε γωνία – γι’ αυτό κουκουλωθείτε!

Χωρίς να ξεχάσουμε ούτε στιγμή την covid-19 τρομοεκστρατεία και τους πραγματικούς στόχους της, εδώ βρίσκεται σε εξέλιξη μια παράλληλη εκστρατεία που έχει πολύ περισσότερες προεκτάσεις και συνέπειες: ένας συνδυασμός «σπασίματος» και αποβλάκωσης των πληθυσμών και των ατόμων!!

Έτσι, για παράδειγμα, ενώ είναι αρκετοί / αρκετές (σ’ όλο τον πρώτο κόσμο) που ΔΕΝ έχουν φάει το παραμύθι του «φονιά ιού», είναι ελάχιστοι εκείνοι που έχουν όρεξη να αντιπαλέψουν δημόσια και δυναμικά αυτήν την εκστρατεία που έχει στόχο να μετασχηματίσει δια της βίας την καθημερινή ζωή των πάντων (και οπωσδήποτε των πιο χαμηλά στην κοινωνική ιεραρχία…), έτσι ώστε να προσαρμοστεί στις προδιαγραφές που θέλουν τα αφεντικά της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Έχουν «σπάσει», με την έννοια ότι προσπαθούν να κρατηθούν ατομικά όσο περισσότερο μπορούν στην άκρη αυτού του τεράστιου χειμάρρου, για να διασώσουν ό,τι κατά την εμπειρική τους γνώμη διασώζεται· αν και καταλαβαίνουν (ή υποψιάζονται) ότι το κόλπο είναι τεράστιο και ότι αργά ή γρήγορα θα παρασύρει τα πάντα. Απ’ την άλλη μεριά υπάρχουν οι φοβισμένοι, που δείχνουν μόνιμα φοβισμένοι, καθηλωμένοι, με αδυναμία να σκεφτούν καν και καν τις όποιες (ελάχιστες!) mainstream αποκαλύψεις για το φιάσκο – κι ούτε λόγος να αμφισβητήσουν τις κυρίαρχες τρομοκρατικές αλήθειες!

Ενώ, λοιπόν, στα βασικά της όπλα η τρομοεκστρατεία έχει τυπικά αφοπλιστεί (απ’ τις δωροδοκίες των media μέχρι τις εξαγορές των γιατρών / σωτήρων απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες και τις «μκο» τους· απ’ την παραδοχή των «κοινών δεξαμενών» θανάτου, μέχρι τους «υπερλάκους» αγγλικού τύπου· απ’ την βιασύνη να βρεθούν οπωσδήποτε εμβόλια να πουληθούν άμεσα ως τον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό για την «σωτηρία της ανθρωπότητας»…) ουσιαστικά συνεχίζει να διαμορφώνει τόσο το πεδίο των κοινωνικών αντιλήψεων όσο και τα περιεχόμενά τους. Ο συνδυασμός παραίτησης, παράλυσης, μοιρολατρείας και α-νοησίας δουλεύει μια χαρά υπέρ της συγκεκριμένης τρομοεκστρατείας… Αλλά, δυστυχώς, υποδεικνύει την ύπαρξη, την διαμόρφωση ενός πολύ μεγαλύτερου κοινωνικού κεφαλαίου «δημιουργικής» αυτοκαταστροφής.

Το οποίο, ας μην αμφιβάλει κανείς, είναι άμεσα αξιοποιήσιμο απ’ τα αφεντικά – και έτσι θα γίνει. Με διάφορους τρόπους.

(φωτογραφία: Η ένωση φίλων της καραντίνας ας ευχαριστήσει τους χορηγούς…)

Η διαλεκτική της (αυτο)καταστροφής 1

Πέμπτη 23 Ιούλη. Στις 13 Μάη του 2019 οι “εφτάψυχοι” παρουσίασαν δημόσια (πολιτική εκδήλωση στο ΕΜΠ) την θέση τους για την παθολογία του νεοφιλελευθερισμού (το “ανθρώπινο κεφάλαιο”). Όπως κάθε τι που ξεφεύγει απ’ τον βούρκο του μικροαστικού εμπειρισμού έτσι και η “κρίση του ανθρώπινου κεφάλαιου” που παρουσιάστηκε τότε (και γραπτά υπάρχει στο τετράδιο για εργατική χρήση νο 4) θα μπορούσε απλά να καταναλωθεί. Αυτό έγινε. Σιγά μην τέτοια ζητήματα είναι κρίσιμα για τον ταξικό ανταγωνισμό σε σχέση, ας πούμε, με τις εκλογές! Σιγά μην πρέπει να έχουμε το κεφάλι επάνω και τα πόδια κάτω! Σιγά μην οι “περιθωριακοί” εργάτες των εφτάψυχων και του συμβουλίου για την εργατική αυτονομία κάνουν τέτοιου είδους αναλύσεις που αν το 1/100 τους γινόταν από καθεστωτικούς πανεπιστημιακούς θα πληρώνονταν αδρά!

Ωστόσο για όσους δεν είναι καταναλωτές ακόμα και του εαυτού τους, προτείναμε δημόσια και με κριτική συνοχή πριν 1 χρόνο μια εργατική, ανταγωνιστική βάση όχι απλά για την κατανόηση της τωρινής, παρανοϊκής παραγωγής αλλά και για τον πόλεμο εναντίον της.

Να πως τέλειωνε εκείνη η εισήγηση:

… Η εσωτερίκευση του μοντέλου “Είμαι το Κεφάλαιο του Εαυτού Μου” αποτελεί εσωτερίκευση των βασικών καπιταλιστικών χαρακτηριστικών, δηλαδή εσωτερίκευση και υποκειμενοποίηση μιας βαθιάς και θεμελειώδους αντινομίας. Όντας (πάγιο) Κεφάλαιο ο Εαυτός είναι νεκρός· αλλά ταυτόχρονα αυτός ο Εαυτός, εκτός απ’ το να “ενισχύει” την Κεφαλαιακή διάστασή του, είναι ζωντανός· και για να “αποδόσει σαν Κεφάλαιο” πρέπει να εργάζεται.

… Έτσι, χωρίς ταξικό ανταγωνισμό, όλα πηγαίνουν καλά για τις καπιταλιστικές νόρμες. Είναι, ίσως, η “χρυσή εποχή” τους!!! Όμως να η σκοτεινή πλευρά αυτής της “χρυσής εποχής”:

Πονοκέφαλοι / πόνοι στην κοιλιά / ευερέθιστο έντερο / γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση / υπερένταση / ταχυκαρδίες / ξαφνικό αίσθημα τρόμου / κρίσεις πανικού / αϋπνίες / μόνιμη κούραση / δυσκολίες συγκέντρωσης / υποχονδρία / διαφόρων ειδών φοβίες / ψευδαισθήσεις / παραισθήσεις / παράνοιες / αυτο-άνοσα νοσήματα: μυστηριώδεις, ανεξήγητες καταστάστασεις, όπου το σώμα στρέφεται εναντίον του…

… Το σώμα, το ζωντανό σώμα (στο οποίο περιλαμβάνεται και η σκέψη) αποικιοποείται απ’ τις καπιταλιστικές νόρμες και προσταγές, απ’ τους καπιταλιστικούς κανόνες, και γίνεται έτσι πεδίο σύγκρουσης ανάμεσα στην (κεφαλαιακή) απονέκρωση και την στοιχειακή, την βασική ζωτικότητα…. Είναι σα να εξεγείρονται τα κύτταρα και τα όργανα του σώματος (η τελευταία “φύση” που δεν έχει μηχανοποιηθεί ακόμα) – μ’ έναν τρόπο όμως που δεν μπορεί να θεωρηθεί … ταξική πάλη!

… Το σώμα / πνεύμα, κάτω από μόνιμη βία, αρρωσταίνει! Είναι σαν το σώμα / πνεύμα που έχει γίνει Κεφάλαιο να επιτίθενται στον οργανικό, ζωϊκό εαυτό του, καταστρέφοντάς τον με την ακρίβεια και την συστηματικότητα της καπιταλιστικής φθοράς (οποιασδήποτε μορφής) παγίου. Πρόκειται, ωστόσο, για αυτοκαταστροφή· που δεν είναι “ορατή”, είναι όμως καθημερινά αισθητή. Είναι η παγιδευμένη, απαλλοτριωμένη ζωή του μέσου υπηκόου….

… Και όλοι είναι άρρωστοι – μ’ έναν τρόπο που τους διαφεύγει…

(Θυμίζουμε, επειδή η χρονική στιγμή έχει σημασία. 13 Μάη του 2019…)

Η διαλεκτική της (αυτο)καταστροφής 2

Πέμπτη 23 Ιούλη. Οπωσδήποτε τέτοιες θέσεις θεωρούνται “πλειοψηφικά” ακατανόητες. Έως μάταιες. (Λυπούμαστε, αλλά έχουμε υπάρξει υπερβολικά έντιμοι, έγκαιροι, ακριβείς – και δωρεάν… Κάνουμε το καλύτερο – κι αυτό θα έπρεπε να κάνει ο καθένας, χωρίς να αποφεύγει τον κόπο!).

Βρισκόμαστε, λοιπόν, στην ιστορική φάση όπου τα αφεντικά θέλουν και μπορούν να κεφαλαιοποιήσουν για λογαριασμό τους αυτήν την μαζική (και υπόγεια) ατομική αυτοκαταστροφή, την αυτο-καταστροφή του Εαυτού – Κεφάλαιο, το λίπασμα που μάζεψαν τα 40 χρόνια ιδεολογικής και ηθικής ηγεμονίας του νεοφιλελευθερισμού! Είναι το πέρασμα απ’ την διάχυτη, γενικευμένη, “μικρομοριακή” Εγω-ιστική αυτοκαταστροφή, στην “μακρομοριακή” συγκέντρωση των ξεπεσμένων και ξεπέσιμων, των υποτιμημένων και υποτιμήσιμων “ανθρώπινων παγίων”, της “γυμνής ζωής” που παρατήρησε ο Agamben (και την κεντρική διαχείρισή τους) για λογαριασμό του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Σ’ αυτό το πέρασμα όλες οι πλευρές της ατομικής (και εν τέλει της γενικής) υγείας, δηλαδή η φυσική, η συναισθηματική και η διανοητική πλευρά, μπαίνουν πάνω στον πάγκο του χασάπη.

Είναι γι’ αυτό το λόγο που η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία γίνεται με τον τρόπο που καταλαβαίνουμε; Ναι. Δεν υπονοούμε κάποια “συνωμοσία”! Υποδεικνύουμε τον καπιταλιστικό ντετερμινισμό· την “πειθαρχία” ενός συστήματος πειθάρχησης· την “αυστηρότητα” δηλαδή με την οποία γίνονται οι καπιταλιστικές μεταβάσεις, οι Αλλαγές Παραδείγματος στην εκμετάλλευση και στον έλεγχο: στηριγμένες σε ήδη υπαρκτές, ήδη διαμορφωμένες προϋποθέσεις· και πάντα δια της βίας…

Τρία και όχι ένα τα σκέλη αυτής της εκστρατείας. Η τρομοκράτηση / δημιουργική καταστροφή / κεφαλαιοποίηση της φυσικής έννοιας της “υγείας / αρρώστιας” (: covid-19 σ’ αυτή τη φάση)· η διανοητική καταστροφή / κεφαλαιοποίηση (: η μαζική παραγωγή της παράνοιας)· η συναισθηματική / ηθική καταστροφή / κεφαλαιοποίηση (: η μοιραλατρεία, η παραίτηση, οι φοβίες…). Μαζί και ταυτόχρονα…

Η “νέα κανονικότητα” (οφείλει να είναι· τα αφεντικά θέλουν να είναι) post-human…

Τώρα απέναντι σ’ αυτόν τον σύνθετο (αλλά όχι ανεξήγητο) εχθρό πρέπει να διαμορφώσουμε την ανταγωνιστική, εργατική στάση μας. Δύσκολο, αλλά όχι αδύνατο: διαθέτουμε βασικά εργαλεία, ήδη πραγματοποιημένη αναλυτική / πολιτική δουλειά πολλών χρόνων, και την αποδεδειγμένη αξία της εργατικής κριτικής τώρα.

Χρειάζεται όμως, ακόμα, η ανάδειξη και η ανάλυση ορισμένων «κρυφών» αλλά καίριων πλευρών της τρομοδιαχείρισης του κοινωνικού εργοστάσιου.

Προσοδικός οικονομισμός

Τετάρτη 22 Ιούλη. Να πανηγυρίσει το ρημαδογκουβέρνο για τα ευρωευρώ που θα αρχίσουν να ρέουν από του χρόνου; Ή να μην πανηγυρίσει; Το σούμα που κελαηδούν οι δημαγωγοί (70 δισ., “όλα μέσα”, για τα επόμενα λίγα χρόνια…) είναι εντυπωσιακό. Και – τι άλλο; – εξάπτει την “λαϊκή φαντασία”. Τώρα, επιτέλους, λεφτά υπάρχουν!

Οι μανατζαρέοι του ρημαδογκουβέρνου θέλουν να ελπίζουν ότι χάρη σ’ αυτήν την ευρωπαϊκή (διάβαζε: γερμανική!) βοήθεια θα “μετασχηματίσουν την ελληνική οικονομία”. Κάθε μια απ’ τις βασικές λέξεις αυτού του όνειρου μπορεί να ερμηνευτούν κατά βούληση. Αλλά το πραγματικό τους νόημα είναι πολύ συγκεκριμένο. “Οικονομία”; Καπιταλισμός… “Μετασχηματισμός”; Αναδιάρθρωση… Έτσι ήταν πάντα οι εκσυγχρονιστές στο ελλαδιστάν: ονειρεύονταν με βοναπαρτίστικο τρόπο αλλά μασούσαν τα λόγια τους για να μην θυμώσει το πόπολο που τους ψηφίζει… Στο τέλος φώναζαν ότι “υπάρχουν δυο ελλάδες”…

Η αλήθεια είναι πως το ελλαδιστάν είναι η πιο αποτυχημένη (αν και όχι η μοναδική…) περίπτωση “καπιταλιστικού μετασχηματισμού με εξωτερική χρηματοδότηση”, σίγουρα από τότε που υπογράφτηκε η συμμετοχή του στην τότε εοκ. Τα ευρωπαϊκά “κονδύλια” δεν έλειψαν ποτέ. Στο Α “κοινοτικό πλαίσιο στήριξης”, που είχε σκοπό να μειώσει τις καπιταλιστικές ανισότητες στην τότε εοκ, απ’ το 1989 ως το 1993, το ελλαδιστάν “έκλεισε” 14,3 δισεκατομμύρια ecu (δηλαδή ευρώ σε σημερινές τιμές). Πολλά λεφτά, πάρα πολλά με τα τότε δεδομένα… Στο Β κπς η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση έμεινε περίπου στα ίδια: 13,9 δισεκατομμύρια ecu…. Στο Γ κπς πήγε στα 22,7 δισεκατομύρια ευρώ… Απ’ το 2007 ως το 2013 “αναλώθηκαν” 20 δισεκατομύρια απ’ την τρισκατάρατη ε.ε….

Οι αστικοί μετασχηματισμοί που δεν έγιναν στο ελλαδιστάν στη διάρκεια του 20ου αιώνα δεν ήταν ζήτημα χρηματοδότησης. Το μοντέλο του πολιτικού προσοδισμού που είναι δομικό στο ελληνικό κράτος / κεφάλαιο όχι απ’ την στιγμή της αυτοτελούς πολιτικής δημιουργίας του τον 19ο αιώνα αλλά ακόμα νωρίτερα, απ’ τα χρόνια της μυθοποιημένης “εθνικής” επανάστασης, και η πατροπαράδοτη ιδέα ότι οι “ξένοι οφείλουν να πληρώνουν επειδή τους δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού” (ή επειδή “η ελλάδα είναι πολύτιμο οικόπεδο”…) δεν ξεπεράστηκε ποτέ. Βολεύει. Τους πάντες – εκτός απ’ τους κάθε φορά “ασύμβατους”, “ξένους”, “περιθωριακούς”, “εχθρούς του έθνους”, κλπ. Ο εμφύλιος που στο ελλαδιστάν κράτησε πάνω από 50 χρόνια ήταν γι’ αυτό: οι πολιτικές πρόσοδοι δεν έφταναν για όλους, κάποιοι έπρεπε να αποκλειστούν δια της βίας. Κι όταν, στα ‘80s, ο πολιτικός προσοδισμός εκδημοκρατίστηκε (το αληθινό πασοκ!) οι κρατικές χρεωκοπίες έγιναν ρουτίνα… Εκτός απ’ τα πανηγυρικά ‘90s όπου η βίαιη εκμετάλλευση εκατοντάδων χιλιάδων «ξένων» εργατών εξασφάλισε και την άγρια συσσώρευση και τον αποκλεισμό, «δύο σε ένα»… Χρυσή εποχή!!!

Οι μανατζαρέοι του ρημαδογκουβέρνου δεν είναι οι πρώτοι που θα αποτύχουν. Την ζόρικη δεκαετία των καταραμένων «μνημονίων», όπου το ταψί μίκρυνε, η λιγούρα και η επιθετικότητα της νομής του κράτους (και μέσω του κράτους) οξύνθηκε (απόδειξη τα κατορθώματα των φαιορόζ…)· το οργανωμένο έγκλημα επεκτάθηκε· η κουλτούρα του «άρπαξε να φας και κλέψε νάχεις» απογειώθηκε· ενώ ένα καλό ποσοστό του «ενεργού πληθυσμού» πήρε των οματιών του, μειώνοντας έτσι την «πίεση προς το ταψί»…

Τώρα που, επιτέλους, λεφτά υπάρχουν, θα αναστηθούν πολλές ορέξεις…

Αυθυποβολή

Τρίτη 21 Ιούλη. Είναι μια κατάσταση υπαρκτή· αλλά οι υπάρχουσες τεχνοεπιστημονικές γνώσεις δεν μπορούν να την εξηγήσουν. Εκείνο που μπορούν να κάνουν διαφόρων ειδών ειδικοί είναι να την παρατηρούν, ξύνοντας το κεφάλι τους: αν το κοινό εκτεθεί σταθερά και για καιρό σε “ειδήσεις” αρρώστιας και θανάτου, τότε υπάρχει σοβαρή περίπτωση ένας (μικρός ίσως αλλά καθόλου αμελητέος) αριθμός ανάμεσά τους να αρρωστήσει, μπορεί και σοβαρά. Όχι να “νομίζει οτι αρρωσταίνει” – να αρρωστήσει, να εμφανίσει δηλαδή διαπιστώσιμα συμπτώματα.

Το placebo (η λατινική έκφραση για το “θα ευχαριστήσω”) είναι γνωστό, και χρησιμοποιείται κατά κόρον στην φαρμακολογία, στις δοκιμές φαρμάκων. Κάθε ιατρική / φαρμακευτική έρευνα που σέβεται τον εαυτό της είναι υποχρεωμένη να δώσει σε μια ομάδα ανθρώπινων πειραματοζώων το δοκιμαζόμενο φάρμακο, και σ’ άλλη μια απλή ζαχαρίτσα, ενημερώνοντας όμως και τους μεν και τους δε για τις πιο πιθανές παρενέργειες, σα να παίρνουν όλοι το φάρμακο. Το ενδιαφέρον (και επιστημονικά ανεξήγητο με τα σημερινά δεδομένα) είναι πως τέτοιες παρενέργειες εμφανίζει και ένα μέρος των “ζαχαρίτσα”. Η δύναμη της σκέψης λένε οι ειδικοί: αν περιμένεις ότι θα πάθεις κάτι μπορεί ν’ αρχίσεις να το παθαίνεις…

Το ανάποδο του placebo λέγεται nocebo. Η λατινική έκφραση του «θα κάνω κακό». Είναι η εκδοχή του «αρρωσταίνω» επειδή περιμένω ότι θα αρρωστήσω, που υποδείξαμε πριν. Οι ειδικοί ξύνουν το κεφάλι τους και προσπαθούν μα καταλάβουν – μετρώντας, τι άλλο; Σ’ ένα άρθρο επί του θέματος του Φλεβάρη του 2015 με τίτλο η συνειδητή σκέψη που μπορεί να σκοτώσει, το καθεστωτικό bbc στο site του αναφερόταν μεταξύ άλλων στον Fabrizio Benedetti, της ιατρικής σχολής του Τορίνο, που έκανε μαγνητικές εγκεφαλογραφείες σε τύπους που «ένοιωθαν άρρωστοι» χωρίς να έχουν κάτι. Κατά τον Benedetti μια τέτοια έντονη ιδέα σοβαρής απειλής για το σώμα, από μόνη της, πυροδοτεί μια αλυσίδα αντιδράσεων με αφετηρία τον υποθάλαμο του εγκεφάλου, που καταλήγει στην έκκριση μιας σειράς ορμονών. Ελλείψει πραγματικού προβλήματος αυτή η οργανική αντίδραση γίνεται απο μόνη της σοβαρό πρόβλημα. Που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο. Μοιάζει τυπικά με την ανοσολογική υπεραντίδραση (ή με το αλλεργικό σοκ): το σύστημα ασφαλείας του οργανισμού αντιδρά πολύ περισσότερο απ’ ότι πρέπει (ή χωρίς να πρέπει…), με αποτέλεσμα ακόμα και να σκοτώνει τον οργανισμό… Απλά η «φήμη της αρρώστιας» δεν συνιστά καν και καν ιατρικό ζήτημα…

Έχει ενδιαφέρον. Ο Benedetti, το 2014, επρόκειτο να είναι επικεφαλής μιας ομάδας 100 φοιτητών που θα ανέβαιναν σε υψόμετρο 3000 μέτρων στις ιταλικές Άλπεις. Μερικές μέρες πριν την εκδρομή είπε σε έναν μόνο απ’ την μεγάλη παρέα για το ενδεχόμενο αδιαθεσιών λόγω αραιού οξυγόνου. Την μέρα που θα έπρεπε να ξεκινήσουν, σχεδόν το 1/3 της φοιτητικής ομάδας είχαν πολύ έντονους πονοκέφαλους. Η εκδρομή δεν έγινε, αλλά ο Βenedetti διαπίστωσε πως όλοι όσοι είχαν πονοκέφαλους είχαν μάθει εν τω μεταξύ για την έλλειψη οξυγόνου στον προορισμό τους. Έκανε τότε μια ανάλυση στο σάλιο τους, για να διαπιστώσει ότι είχαν μεγάλη έκκριση ενζύμων που σχετίζονται ακριβώς με την έλλειψη οξυγόνου· χωρίς όμως να έχει συμβεί ακόμα. Γινόταν υπεραιμία (χωρίς λόγο) και αυτό προκαλούσε τους ισχυρούς πονοκέφαλους. Η βιοχημεία του εγκεφάλου δούλεψε απλά με την πληροφορία είπε – χωρίς πραγματικό λόγιο….

Άλλες έρευνες ανάλογου προσανατολισμού δείχνουν ότι αρκεί κανείς να δει κάποιον να πονάει για να αρχίσει να έχει και ο ίδιος οδυνηρή λειτουργία του νευρικού του συστήματος. Δερματικές αντιδράσεις (καθόλου σπάνιες) αποδίδονται επίσης σε φόβους αρρώστιας· χωρίς πραγματική ασθένεια. Αν και δεν μπορεί να εξηγηθεί το πως συμβαίνει, όσοι ασχολούνται με τα αποτελέσματα της αυθυποβολής είναι πια σίγουροι πως ο έντονος φόβος μήπως αρρωστήσουν κάνει κάποιους (ίσως και αρκετούς) να αρρωσταίνουν, με “πραγματικά συμπτώματα”… Που υποχωρούν το ίδιο γρήγορα όπως εμφανίζονται μόλις πεισθούν από κάποιον ειδικό ότι “δεν έχουν τίποτα”

Το πράγμα έχει συνέχεια. Ο James Rubin, ερευνητής του King College London εδώ και πάνω από 20 χρόνια, ειδικευμένος στο πως προσλαμβάνουν υγιείς και ασθενείς τις απειλές στην υγεία τους, διαπίστωσε σε μια έρευνα που έκανε το 2013, ότι είναι αρκετή η προβολή (και η θέαση) ενός μικρού video για την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία για να αποκτήσει το κοινό συμπτώματα υπερβολικής έκθεσης σ’ αυτήν· χωρίς να έχει συμβεί κανονικά…

Σε κάποια «πίσω δωμάτια» των ειδικών υγείας υπήρχε – σίγουρα ως και το 2015… – ένας κάποιος προβληματισμός γύρω απ’ το ερώτημα του κατά πόσον οι πληροφορίες απειλών ασθένειας είναι νοσογόνες οι ίδιες. Και, επιπλέον, για το κατά πόσον οι μαζικές πληροφορίες τέτοιων απειλών είναι μαζικά νοσογόνες.

Κάπου εδώ βρισκόμαστε!! Η τρέχουσα ορολογία υποδεικνύει την ψυχολογία· και η ασταμάτητη μηχανή έχει γράψει ξανά και ξανά ότι η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία για τον covid-19 είναι psyop. Μελλοντικά την απάντηση στο ερώτημα της αυθυποβολής θα την βρει η κβαντική φυσική / ιατρική· έχει όλο το θεωρητικό υπόβαθρο. Εν τω μεταξύ θα πρέπει να θυμηθούμε την παλιά «θεραπευτική» αγωγή απέναντι στους τρομοκράτες, των υγιεινιστικών τέτοιων συμεριλαμβανόμενων:

Ρε δεν πάτε να ψοφήσετε πουθενά αλλού;

Δουλεύει μια χαρά – και σώζει ζωές!!

(φωτογραφία: Έχε το νου σου με τους κινδυνολόγους. Όπως τα λόγια των μαγισσών, τα δικά τους λόγια μπορεί να διασπείρουν τις σύγχρονες πανούκλες…)

Το πολύτιμο εμβόλιο…

Τρίτη 21 Ιούλη. Θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Ίσως όχι. Σε μια πρώτη φάση το Πεκίνο βρέθηκε κατηγορούμενο (απ’ το ψοφιοκουναβιστάν) για το ότι ο τσαχπίνης covid-19 έφτασε στις δυτικές όχθες του Ατλαντικού. Η κατηγορία ήταν ασαφής, απλά μια συνέχεια της προηγούμενης, ότι ίσως ο covid-19 κατασκευάστηκε από κινέζους βιοτεχνολόγους…

Σε μια δεύτερη φάση ήρθε η ώρα της Μόσχας, απ’ το ειδικευμένο σε αντιρωσικές αποκαλύψεις Λονδίνο. Ρώσοι χάκερς (είπε ο καθεστωτικός guardian, με πηγές «ενημερωμένους και ανώνυμους των υπηρεσιών», και χωρίς καμμία απόδειξη) προσπαθούν να κλέψουν τα μυστικά των αγγλών ερευνητών για το σωτήριο εμβόλιο…

Κάνουν τέτοια άθλια πράγματα οι ρώσοι χάκερς; Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στους άγγλους πράκτορες και στις υπηρεσίες τους· τους το οφείλουμε απ’ τον Δεκέμβρη του ’44… Άρα γιατί να μην λένε αλήθεια;

Μια στιγμή όμως. Δεν ορκίζονται όλοι πως όταν βρεθεί (εφευρεθεί…) αυτό το σωτήριο εμβόλιο θα διατεθεί για το καλό όλης της ανθρωπότητας; Δεν σημαίνει αυτό πως η συνταγή του θα δοθεί σ’ όλα τα κράτη για να μπορούν να το φτιάξουν; Αν είναι έτσι γιατί οι έρευνες είναι μυστικές, τόσο μυστικές μάλιστα που να γαργαλούν το ενδιαφέρον αυτής της ανεγκέφαλης αλεπούς που λέγεται Putin;

Κι ακόμα: ποιός τους εγγυάται πως χρειάζεται οποιοδήποτε εμβόλιο, και μάλιστα τόσο «απόρρητο»;

Για διαφημιστική εκστρατεία πρόκειται, των αγγλικής προέλευσης (και όχι μόνο) εμβολίων! Καθώς οι πληθυσμοί οδηγούνται σε νέους καταναγκασμούς και τιμωρίες, για να παραμείνουν fit περιμένοντας την «σωτηρία», οι «σωτήρες» αυτοδιαφημίζονται: είναι τόσο καλοί ώστε τους επιτίθενται αλλότριες δυνάμεις…

Κι όποιος διαφωνεί; Α χα! Μπορεί να είναι κι αυτός «πράκτορας του εχθρού»….

(Τα διαφημιζόμενα εμβόλια είναι mRNA, και ετοιμάζονται / ερευνώνται από big pharma με βαριά ονόματα, όπως pfizer και astrazeneca…

Έτσι, για να ξέρετε… Ή για να μην ξέρετε: το πρωτοφανές αυτό είδος γενετικής παρέμβασης στα ανθρώπινα κύτταρα που είναι η mRNA τεχνολογία έχει πάψει πια να αναφέρεται… Για προφανείς λόγους… )