Δευτέρα 13 Οκτώβρη (00.34) >> Σε ότι αφορά την τρέχουσα «συμφωνία», «εκεχειρία», «διακοπή» της σφαγής, πείτε την όπως θέλετε, γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα μεταξύ άλλων κι αυτά (εν μέρει στο «ανοικτό» και εν μέρει στο «κλειστό» τμήμα):
…
To «αόρατο» στήριγμα σ’ αυτήν την «διπλωματική απόρριψη» των περισσότερων απ’ τα «20 σημεία» απ’ την μεριά της αντίστασης βρίσκεται στο ότι αυτή πια δεν έχει την υποστήριξη μόνο της Τεχεράνης: μετά τον αμερικανοϊσραηλινό πόλεμο 1.0 κατά του ιράν τον περασμένο Ιούνη αλλά, κυρίως, μετά την αμερικανοϊσραηλινή «ατυχή επίθεση» στο κατάρ, οι αραβικές πετροχούντες έχουν αρχίσει να σκέφτονται σοβαρά «τι θα απογίνουν» σ’ έναν κόσμο όπου τα δυτικά αφεντικά (και ο χωροφύλακάς τους) δεν νοιάζονται πια να ξεχωρίσουν καν τον «φίλο» απ’ τον «εχθρό» και όπου όχι μόνο «υπάρχουν πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια» αλλά, κυρίως, αυτές οι «πορτοκαλιές» (διάβαζε: Μόσχα, Πεκίνο, Τεχεράνη, Άγκυρα) προωθούν (τόσο στην ασία όσο και στην αφρική) τις περιφερειακές συγκροτήσεις «ασφάλειας», μεταξύ γειτόνων – στη θέση της μονομερούς, αποικιακής εξάρτησης απ’ τους «δυτικούς κανόνες» και την καταρρέουσα ηγεμονία τους!
Στην προκειμένη περίπτωση το «αόρατο» στήριγμα, με άμεσο τρόπο, ήταν η Άγκυρα, η Ντόχα και το Κάιρο. Αυτά τα τρία κράτη, μαζί με τους εκπροσώπους της Παλαιστινιακής αντίστασης, σχεδίασαν τον ελιγμό. Σκίζοντας ουσιαστικά τα «20 σημεία», και φέρνοντας την καούρα του ψόφιου κουναβιού για ένα «νόμπελ ειρήνης» σχεδόν εκεί που βρισκόταν η προηγούμενη «συμφωνία εκεχειρίας», στις αρχές της χρονιάς∙ εκείνη όπου αφού ολοκληρώθηκε η 1η φάση της οι θεοναζί την παραβίασαν οριζοντίως και καθέτως, επιστρέφοντας στις μαζικές δολοφονίες και καταστροφές.
… Οι χουντικοί των αραβικών κρατών μπορεί να είναι καθάρματα, μπορεί κάποιοι από δαύτους να είναι κοκάκηδες, αλλά ηλίθιοι δεν είναι. Ξέρουν ότι απ’ την μια μεριά δεν μπορούν να κοντράρουν ανοικτά τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς (όπως έκαναν το 1973, με το εμπάργο πετρελαίου): όλα τους τα περιουσιακά στοιχεία, ακίνητα, μετοχές, ομόλογα, ρευστό, είναι σε αμερικανικά δολάρια (πετροδόλαρα) κινούμενα μέσω swift, κατατεθειμένα στο μεγαλύτερο μέρος τους σε αμερικανικές (ή αγγλικές) τράπεζες… Πράγμα που σημαίνει ότι κινδυνεύουν άμεσα απ’ αυτό το είδος «κατασχέσεων» που αφού εφαρμόστηκε εναντίον του αφγανιστάν ή της βενεζουέλα, έφτασε να εφαρμοστεί και κατά της ρωσίας!
Ξέρουν λοιπόν απ’ αυτή τη μεριά ότι πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί, να κολακεύουν το ψόφιο κουνάβι, κλπ. Ξέρουν όμως απ’ την άλλη ότι έχουν δύο όπλα. Πρώτον τα επιπλέον δισεκατομμύρια «επενδύσεων» (δηλαδή και δανεισμού…) που υποσχέθηκαν στο ψόφιο κουνάβι όταν πέρασε πρόσφατα απ’ τα μέρη τους. Και δεύτερον (ακόμα σημαντικότερο) την «υψηλή συμπάθεια» (και όχι μόνο) των «ανερχόμενων δυνάμεων» του ευρασιατικού project. Που δεν τους ζητάνε ούτε δημοκρατίες, ούτε ανθρώπινα δικαιώματα, τίποτα απ’ αυτά τα ενοχλητικά. Τους ζητάνε μόνο δουλειές – και όπου χρειάζεται ουδετερότητα.
Αυτοί οι ίδιοι χουντικοί (ή οι προκατοχοί τους) είναι που «πούλησαν το παλαιστινιακό ζήτημα» ειδικά μετά τις «συμφωνίες του Όσλο» στις αρχές των ‘90ς. Αυτοί οι ίδιοι είναι που ως το 2023 ή και το 2024 πίστευαν (ή ήθελαν να πιστεύουν) ότι η Ουάσιγκτον παραμένει ηγεμονική δύναμη και ότι το Τελ Αβίβ είναι το «πικρό ποτήρι» που πρέπει να καταπίνουν για να έχουν την εύνοια των ηπα και της δύσης γενικά. Αλλά τώρα; Τώρα η μεν ευρώπη της ε.ε. βουλιάζει αργά αλλά σταθερά μέσα σε ξεσπάσματα συμπλέγματος μεγαλείου και γαυγισμάτων για πόλεμο-με-την-ρωσία κρατώντας με το ζόρι στη θέση του τον τοξικό του Κιέβου∙ οι δεν «κραταιές» ηπα αλλού πατάνε κι αλλού βρίσκονται. Υπ’ αυτές τις συνθήκες οι αντιανθρώπινες προσταγές τόσο του χωροφύλακα της δύσης όσο και των δυτικών ιμπεριαλισμών για την «εξαφάνιση του παλαιστινιακού ζητήματος» γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες. Όχι για τους Παλαιστίνιους τους ίδιους∙ αυτό θα μπορούσαν να το παρακάμψουν. Γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες για την ευστάθεια των δικών τους καθεστώτων – ενώ μπορούν να δημιουργήσουν στοιχεία ενός «γεωπολιτικού plan b» αποστασιοποίησης απ’ αυτές τις προσταγές.
….
Σίγουρα θεωρήθηκαν (απ’ όσους / όσες τα διάβασαν…) «εκτός πραγματικότητας»!!!
Είκοσι ώρες μετά την (πιο πάνω) ανάρτηση της ασταμάτητης μηχανής, κάποιος που ξέρει πολλά και καταλαβαίνει ακόμα περισσότερα ονόματι Alastair Crooke (αν δεν ξέρετε ποιος είναι ψάξτε και θα βρείτε) έλεγε μεταξύ άλλων και τα εξής (με ελληνικούς υπότιτλους):
Δεν αντιγράψαμε τον Crooke – ούτε αυτός εμάς! Μας οδηγεί η εργατική κριτική ανάλυση∙ κι αυτόν η πολύχρονη εμπειρία του στη μέση Ανατολή και οι γνώσεις / επαφές που έχει με πολλούς εκεί.
Όλα αυτά φυσικά δεν αναφέρονται απ’ τους δημαγωγούς. Μπορεί όποιος θέλει να κρατήσει τις εντυπώσεις που δημιουργούν επαγγελματίες και ερασιτέχνες «κατασκευαστές σύγχυσης», δεξιοί κι αριστεροί, θεωρώντας τες αλήθειες. Αν όμως η «αόρατη (;;;)» πραγματικότητα είναι αυτή πιο πάνω, τότε υπάρχει ένα εξαιρετικά δυναμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται η τωρινή «συμφωνία» σε ότι αφορά την Γάζα και το Ολοκαύτωμά της. Ένα εξαιρετικά δυναμικό περιβάλλον που πυροδοτήθηκε αφενός μεν απ’ την «εισβολή του al Aqsa» πριν δύο χρόνια και την (τελικά νικηφόρα) αντοχή της Παλαιστινιακής αντίστασης για απίστευτο διάστημα απ’ την μια μεριά, και απ’ την διαρκώς πανικόβλητη βαρβαρότητα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και των δυτικών συμμάχων του, μέσα κι έξω απ’ την Παλαιστίνη, απ’ την άλλη.
