Tag: ιδεολογία

Δημιουργική λογιστική (θανάτου)

Σάββατο 11 Απρίλη. Προφανώς και δεν θα ήταν ελληνική πατέντα!!! Όμως καθώς πυκνώνουν οι καταγγελίες ότι η διόγκωση του αριθμού των «θυμάτων του covid-19» είναι διεθνής πρακτική (και μάλιστα διόγκωση χωρίς όρια…) προκύπτει το ερώτημα: γιατί έτσι; Δεν πρόκειται πια για έλλειψη στοιχείων για την θνησιμότητα του covid-19· πρόκειται για συστηματική πλαστογράφηση στοιχείων. Για κατασκευή στοιχείων. Ξανά: γιατί έτσι;

Είναι άγνωστο το πότε (και από ποιούς) θα υπάρξουν απαντήσεις σ’ αυτό το «γιατί;» απ’ τα μέσα. Ποιός θα πάθει κρίση ειλικρίνειας για να εμφανίσει τα ντοκουμέντα του πως και γιατί τόσες κυβερνήσεις (τόσες πολιτικές βιτρίνες της μορφής – κράτους) έδωσαν ταυτόχρονα οδηγίες για την τεχνητή αύξηση της θνησιμότητας ενός ιού, του τσαχπίνη covid-19. Αλλά αν αυτό γίνει σε δύο ή σε πέντε χρόνια ίσως να μην έχει πρακτική αξία πια…

Απ’ την μεριά της η ασταμάτητη μηχανή μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει. Υποθέσεις μεν, όχι αβάσιμες δε. Για να γίνεται τέτοια λαθροχειρία, χειραγώγηση, «δημιουργική λογιστική» τόσο συντονισμένα μεταξύ κρατών, κάτι θα πρέπει να εξυπηρετείται. Σίγουρα η παραγωγή μαζικού φόβου· αυτό είναι ξεκάθαρο απ’ την αρχή. Είναι μόνον αυτό; Κι αν είναι «μόνον αυτό», με ποιούς συγκεκριμένους στόχους; Εδώ δίνουμε τις απαντήσεις μας· αν κάποιος έχει άλλες, που δεν θα αγνοούν την πραγματικότητα, τις ακούμε…

Η ιστοσελίδα offGuardian (οι αποχωρήσαντες απ’ τον γνωστό guardian όταν η εφημερίδα έγινε asset του αγγλικού βαθέος κράτους…) δημοσιεύει τις καταγγελίες του γερουσιαστή της Minnesota Scott Jensen γι’ αυτήν την (καθόλου τυχαία ή «ατυχή») πρακτική. Σίγουρα θα προσέξετε την φράση «πρακτικά οι κυβερνήσεις στην ιταλία, την γερμανία, το ενωμένο βασίλειο και την αυστρία κάνουν το ίδιο».

Ιδού:

Εντάξει με τις προσθέσεις και τους πολλαπλασιασμούς. Θα αρχίσουν, άραγε, οι αφαιρέσεις κάποια στιγμή;

Παρασκευή 10 Απρίλη. Τα κοντέρ του θανάτου δουλεύουν· αλλά τί μετράνε ακριβώς; Προφανώς είναι «διεθνής τάση» – δεν ξέρουμε, μόνο, πόσο «αυθόρμητη πρωτοβουλία» υπάρχει σ’ αυτήν ή πόσες οδηγίες. Πάντως ο άνθρωπος που λέει τα πιο κάτω δεν είναι … αναρχοαυτόνομος! (Ευχαριστούμε τους admachina.gr για το υλικό!)

Τίτλος: Κων. Γουργουλιάνης: Στον κορωνοϊό «χρεώνονται» θάνατοι και άλλων παθήσεων!

Ρεπορτάζ (αποσπάσματα): Το γεγονός ότι στον κορωνοϊό «χρεώνονται» θάνατοι και από άλλες παθήσεις και πρέπει να ηρεμήσουμε μένοντας μακριά από τα τηλεοπτικά κανάλια και ορισμένα μμε που καλλιεργούν κλίμα τρομολαγνείας, τόνισε μέσω του ράδιο ΕΝΑ 102,5 ο Κώστας Γουργουλιάνης, καθηγητής πνευμολογίας του τμήματος ιατρικής του πανεπιστημίου Θεσσαλίας και διευθυντής της πνευμονολογικής κλινικής του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Θεσσαλίας….

… Όπως ανέφερε ο κ. Γουρουγουλιάνης, η εμπειρία των προηγούμενων πανδημιών είναι πολύτιμη. Τον καιρό της γρίπης του 2018 χρεώνονταν στη γρίπη και θάνατοι που δεν οφείλονταν σ’ αυτή. Το ξαναζούμε και τώρα. Ο άτυχος συμπολίτης που ήρθε από τη Σύρο, είχε καρκίνο και διαγνώστηκε με κορωνοϊό, χρεώθηκε ως θύμα του ιού, ενώ είχε καρκίνο. Ο ασθενής που πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο 55 χρονών, έγινε ο έλεγχος αν θα γίνει δωρητής οργάνων και βρέθηκε θετικός στον κορωνοϊό, χρεώθηκε στον covid-19.

Σύμφωνα με τον καθηγητή, στον καιρό της φυματίωσης, ένα βιβλίο πνευμολογίας είχε 450 σελίδες για τη φυματίωση και 50 σελίδες για όλα τα άλλα νοσήματα. “Δηλαδή ο πρωταγωνιστής σε κάποιες μέρες και αν αυτό είναι ένα λοιμώδες νόσημα που τρομάζει, συμπαρασύρει και τα άλλα νοσήματα μαζί….”

Δηλαδή αυτό το «κλέψιμο στη ζύγι» υπέρ της υγιεινιστικής τρομοκρατίας είναι συνηθισμένο στο «ιατρικό σώμα»;

Και πού να οφείλεται άραγε τώρα;;;; Είναι θέμα, απλά, επαγγελματικής συνήθειας στις απάτες;

Η βιοπολιτική της 4ης βιομηχανικής επανάστασης…

Πέμπτη 9 Απρίλη. Υπάρχουν πολύ περισσότερα (και εξίσου αν όχι παραπάνω ενδιαφέροντα) για την διαμόρφωση μπλοκ μεταξύ φαρμακευτικών, εταιρειών πληροφορικής, ασφαλιστικών, και «υπηρεσιών ασφαλείας» των κρατών – ήδη τώρα που μιλάμε! Κι αυτή η ψευδώς «φονική πανδημία» βοηθάει πάρα πολύ την εξέλιξή τους! (Είναι η έκθεση που έχουμε υποσχεθεί, δεν θα γίνει όμως από ‘δω γιατί είναι αδύνατον, και άλλωστε χρειάζεται πάρα πολύ δουλειά…)

Φαίνονται αυτά «βαρετά» και ενδιαφέροντα μόνο για geeks; Πιθανολογούμε ότι μπορεί και το 90% (ίσως ακόμα παραπάνω) όσων διαβάζουν αυτές τις γραμμές κάπως έτσι θα το εννοούν…

Έστω. Προσπαθώντας τώρα να σταθείτε όρθιοι και με το κεφάλι στη θέση του μέσα στο χείμαρρο, κάντε μια στροφή και θυμηθείτε το Event 201 (το οποίο, δυστυχώς, χρησιμοποιήθηκε σαν τροφή για συνωμοσιολόγους και καθόλου γι’ αυτό που πράγματι ήταν!). Η microsoft ήταν συνδιοργανωτής της άσκησης (μέσω του «φιλανθρωπικού ιδρύματος» του ιδιοκτήτη της). Το οποίο Event 201 ήταν κυρίως (κατά την γνώμη μας) event consommation, για ευρεία κατανάλωση, με διάφορες πλευρές και προεκτάσεις. Θυμηθείτε όμως ταυτόχρονα πως η ασταμάτητη μηχανή έχει υποστηρίξει ότι το σενάριο του Event 201 (περί εξαιρετικά φονικής πανδημίας ενός κορονοϊού) ΔΕΝ ήταν, κατ’ αρχήν, εκείνο που ξεδιπλώθηκε απ’ τον τσαχπίνη covid-19· και, κατά συνέπεια, αυτός ο συγκεκριμένος κορονοϊός ΔΕΝ ήταν αυτός που θα βόλευε το επιχειρηματικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα!…. Yπονοώντας, αν το πιάσατε, ότι επειδή στην πραγματικότητα ο covid-19 ήταν (και είναι) ελάχιστα φονικός, μαστορεύτηκε επειγόντως η εικονικότητα, το Θέαμα του θανάτου – για να πλησιάσει το πράγμα στο «μέτρα» που βολεύουν την επιτάχυνση της κίνησης του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπέγματος… (Δεν ήταν όμως μόνο η μικρή φονικότητα η άσχημη έκπληξη για τα αφεντικά αυτού του συμπλέγματος. Η ακόμα πιο άσχημη ήταν ότι στο «τιμόνι της αντιμετώπισης της επιδημίας» μπήκε ο πιο επίφοβος εχθρός τους: ο κινεζικός καπιταλισμός!)

Θα πρέπει να ξαναδείτε (τουλάχιστον) τα video που υποτίτλισε το συμβούλιο για την εργατική αυτονομία πιο προσεκτικά, και από μια οπτική γωνία εντελώς διαφορετική απ’ αυτήν την «αποκάλυψης της συνωμοσίας». Θα πρέπει να τα δείτε σαν συγκεκριμένη εκστρατεία «δημόσιων σχέσεων»! Υποψιαζόμαστε ότι δεν θα το κάνετε. Κακώς. Αλλά η ασταμάτητη μηχανή πρέπει να προχωρήσει.

Σε καιρό «ανυποψίαστο», στις 5 Απρίλη του 2017, η ευρωπαϊκή έκδοση της ηλεκτρονικής δημοσιογραφικής ιστοσελίδας politico, είχε ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ με τίτλο να ο πιο δυνατός γιατρός στον κόσμο: ο Bill Gates. Σαν αφεντικό της microsoft ο Gates πρώτα και κύρια ενδιαφέρεται για την προώθηση των συμφερόντων της εταιρείας του… Αν, όμως, υπάρχει κάποια γενική απειλή στα συμφέροντα όλου του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος (ας πούμε μια κινέζικη απειλή…) τότε ο Gates μπορεί να δράσει σαν «εκπρόσωπος» του συνόλου αυτού του συμπλέγματος…

Το ρεπορτάζ του politico ξεκινούσε μ’ αυτήν την ενδιαφέρουσα φράση: Μερικοί δισεκατομυριούχοι είναι ικανοποιημένοι όταν αγοράσουν ένα νησί. Ο Bill Gates αγόρασε τον οργανισμό υγείας του οηε στην Γενεύη!!! Δυνατό μπάσιμο, δίχως αμφιβολία! Και το ίδιο δυνατή η συνέχεια:

Την τελευταία δεκαετία ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο έγινε ο μεγαλύτερος δωρητής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, πίσω μόνο απ’ τις ηπα και ακριβώς πάνω απ’ το ενωμένο βασίλειο. Αυτή η γενναιοδωρία του δίνει πολύ μεγάλη επιρροή πάνω στην ατζέντα του οργανισμού, που θα μεγαλώσει καθώς οι ηπα και η αγγλία απειλούν να κόψουν την χρηματοδότηση αν ο οργανισμός δεν κάνει καλύτερη επιλογή προγραμμάτων. [Το ψόφιο κουνάβι το ανακοίνωσε ήδη, κατηγορώντας τον π.ο.υ. για «σινο-κεντρισμό»…] Το αποτέλεσμα είναι, λένε αυτοί που του κάνουν κριτική, ότι οι προτεραιότητες του Gates έχουν γίνει προτεραιότητες του π.ο.υ….

Πριν μια δεκαετία, όταν ο Gates άρχισε να ρίχνει λεφτά στο πρόγραμμα για την (παγκόσμια) εξάλειψη της ελονοσίας, κορυφαίοι αξιωματούχοι – περιλαμβανόμενου του επικεφαλής του πρόγραμματος για την ελονοσία του π.ο.υ. – εξέφρασαν ανησυχίες ότι το ίδρυμά του παραμορφώνει τις ερευνητικές προτεραιότητες του οργανισμού. «Ο όρος που χρησιμοποιούνταν συχνά ήταν ‘μονοπωλιακή φιλανθρωπία’, η ιδέα ότι ο Gates παίρνει την λογική μιας επιχειρήσης υπολογιστών και την εφαρμόζει στο ίδρυμά του» μας είπε μια πηγή κοντά στο δ.σ. του π.ο.υ…

… «Τον αντιμετωπίζουν σαν επικεφαλής κράτους, όχι μόνο στον π.ο.υ. αλλά και στους g20» λέει ένας εκπρόσωπος μιας μκο με έδρα την Γενεύη, αποκαλώντας τον τον άνθρωπο με την μεγαλύτερη επιρροή στην παγκόσμια υγεία. Οι εκπρόσωποι των κρατών στον οργανισμό είπαν πάντως στο politico ότι δεν έχουν ιδιαίτερες ανησυχίες για την επιρροή του Gates, και ότι είναι ήσυχοι πως έχει καλές προθέσεις. Ωστόσο, αυτοί που ανησυχούν είναι μκο και ακαδημαϊκοί. Μερικοί συνήγοροι των πολιτών για ζητήματα υγείας φοβούνται ότι τα χρήματα του ιδρύματος του Gates, που προέρχονται από επενδύσεις σε μεγάλες επιχειρήσεις, θα γίνουν Δούρειος Ίππος των επιχειρηματικών συμφερόντων, που θα υπονομεύσουν τον ρόλο του π.ο.υ. στην καθιέρωση κανόνων και στη διαμόρφωση των πολιτικών υγείας…

… Το ίδρυμα του Gates έχει ρίξει πάνω από 2,4 δισεκατομύρια δολάρια στον π.ο.υ. απ’ το 2000, ενόσω τα τελευταία χρόνια τα κράτη δεν βάζουν περισσότερα λεφτά στον οργανισμό, ειδικά μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Έτσι, οι συνεισφορές των κρατών είναι λιγότερες απ’ το ¼ του ετήσιου προϋπολογισμού του π.ο.υ., που είναι 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια…. Αυτό κάνει την χρηματοδότηση του ιδρύματος του Gates ακόμα πιο σημαντική. «Έρχονται με ένα μπλοκ επιταγών και μερικές έξυπνες ιδέες» είπε η Laurie Garrett, ερευνήτρια για την παγκόσμια υγεία στο “συμβούλιο διεθνών σχέσεων”.

… Η εστίαση του ιδρύματος στην κατασκευή εμβολίων και φαρμάκων αντί για την δημιουργία ανθεκτικών και αποτελεσματικών συστημάτων υγείας, προκαλεί κριτική. Και μερικές μκο ανησυχούν ότι είναι πολύ κοντά στα συμφέροντα της βιομηχανίας υγείας…

Αυτό το τελευταίο πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να το συγκρατήσετε. Η mega-καπιταλιστική μηχανή καίγεται για εμβόλια και φάρμακα – και για κρατικούς οπωσδήποτε πελάτες… Και τα συμφέροντά της επιβάλλουν να είναι αδίστακτη… Δεν είναι μόνο ή ειδικά η microsoft, δεν είναι μόνο ή ειδικά ο Gates, αλλά είναι το σύνολο του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος που προτιμάει σαφώς τα φάρμακα και τα εμβόλια αντί για τα αξιόπιστα συστήματα υγείας και τις όχι ελεγχόμενες απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες μεθόδους θεραπείας…. Και έχουν σοβαρούς λόγους γι’ αυτήν την προτίμηση!

Αρκετά για σήμερα. Σκεφτείτε το λογικά και ψύχραιμα: είναι ο καπιταλισμός! Και όλα αυτά γίνονται ανοικτά, δημόσια, στο φως της ημέρας· καμμία συνωμοσία! Όμως όταν ο καθένας κοιτάει τον αφαλό του, αποκλείεται να τα καταλάβει, να τα αξιολογήσει, να τα εκτιμήσει στην πραγματική τους σημασία…

Όποιος, πάλι, ψάχνει για εύκολες και γρήγορες εξυπνάδες, ας εγκαταλείψει ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ αυτήν την ιστοσελίδα!!!

(Αύριο η συνέχεια…)

Ζήτω οι τεχνικοί της εξουσίας!

Πέμπτη 9 Απρίλη. Για «επιδόρπιο» στα πιο πάνω (και «ορεκτικό» για τα επόμενα) να και πάλι αυτός που κάποιοι βαρέθηκαν (νομίζοντας ότι έμαθαν όσα έχει να πει). Το «εξ οικείων τα βέλη» θα σας βοηθήσει, γιατί με την υποτέλεια που ρέει άφθονη χρειάζονται και τέτοιου είδους φράγματα.

Κυρίες και κύριοι ο γνωστός Ιωαννίδης ξεβρακώνει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού της σύγχρονης ιατρικής (απαγορεύεται τα χειροκροτήματα!!) Παραπληροφόρηση; Τρομοκρατία; Ιδιοτέλεια; Μα αυτά συμβαίνουν απ’ τις γραβάτες! Και είναι ο.κ….
Ευχαριστούμε τον Σ. για το ψάξιμο και την αποστολή του video. Και, επ’ ευκαιρία, πρέπει οπωσδήποτε να ευχαριστήσουμε όλους και όλες (ξέρουν αυτοί κι αυτές…) που με επιμονή και ευστοχία έχουν μετατρέψει την ασταμάτητη μηχανή σε συλλογικό εγχείρημα!

Για την εργατική κριτική της εξουσίας δεν υπάρχει χώρος για ζήτω…

Πέμπτη 9 Απρίλη. Επειδή είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να αναγνωρίσουν διάφοροι την ευστοχία μιας εργατικής, πολιτικής, μεθοδικής κριτικής που με βρωμιές και διάφορα κόλπα κρατιέται στο περιθώριο του περιθωρίου· επειδή σ’ αυτόν τον γαμώτοπο κανείς δεν δίνει του αγγέλου του νερό· επειδή στον κόσμο της ψηφιακής πλαστογράφησης ο κάθε μικρός ή μεγάλος σεξουαλικά αυτοαπασχολούμενος έχει το περιθώριο να υποστηρίξει ότι η ασταμάτητη μηχανή «φτιάχνει ψέμματα»· και επειδή έχουμε καθήκον να υπερασπιστούμε όχι μόνο την δική μας δουλειά, εδώ, σαν Sarajevo ή με οποιαδήποτε άλλη μορφή, αλλά και την αλήθεια των συλλογικών εγχειρημάτων…

…για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις λοιπόν, συμπληρώνουμε την τεκμηρίωση της εκδήλωσης «το νέο πανοπτικό» (περισσότερα στο χθεσινό σχόλιο), με την αφίσα εκείνης της εκδήλωσης· και το απόσπασμα απ’ την μπροσούρα της.

Participatory surveillance

Τετάρτη 8 Απρίλη. Τελειώναμε ένα χθεσινό σχόλιο με τα εξής:

… Η «σταδιακή έκθεση στον ιό» σημαίνει μεθοδευμένη χρονική παράταση της επιδημίας! Και η μεθοδευμένη χρονική παράταση της επιδημίας έχει σκοπό αυτή να είναι «ενεργή» μέχρις ότου κάποια απ’ τις δυτικές big pharma λανσάρει ένα εμβόλιο (κάτι που χρειάζεται κάποιους μήνες ακόμα)!!

Με απλά λόγια: η τακτική του ελληνικού κράτους (και όποιου άλλου κινείται στην ίδια τροχιά) είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των φαρμακοβιομηχανιών, και καθόλου της «υγείας του πληθυσμού»! Θα το πούμε, δε, από τώρα: αν τα πράγματα εξελιχθούν έτσι όπως λέει ο κυρ Σωτήρης – του – γύψου, και υπάρξει «δεύτερο κύμα» (μαζί, φυσικά, με «δεύτερο κύμα απαγορεύσεων»…) όταν με τα πολλά φτάσει το σωτήριο εμβόλιο απ’ τις δυτικές big pharma ΔΕΝ θα είναι «μόνο» του!!! Δεν θα είναι αυτό που νομίζετε!!

Θα έρθει «πακέτο» με πράγματα που δεν (θα πρέπει να) σας αρέσουν καθόλου!!! (Σας το είπαμε, θα το εξηγήσουμε εν καιρώ – ίσως όχι απο εδώ – και «αμαρτίαν ούκ έχωμεν!»)

Οι τελευταίες δύο φράσεις θα μπορούσαν να γαργαλήσουν όσους απολαμβάνουν τις «θεωρίες συνωμοσίας»…. Θα χάσουν!!! Το να αναλύει κανείς την καπιταλιστική (καθόλου κρυφή και καθόλου «συνωμοτική»!) πραγματικότητα είναι το ακριβώς αντίθετο. Όμως η ασταμάτητη μηχανή δεν χωράει (και δεν πρέπει να χωράει) τα πάντα! (Ήδη έχει χωρέσει πάρα πολλά!).

Να όμως κάτι που σχετίζεται μ’ αυτά που σας / μας αφορούν άμεσα, εκτυλίσσονται μπροστά τα μάτια σας / μας (με βίαιο τρόπο) υπό τον κωδικό covid-19 – κι όμως φαίνεται να καταλαβαίνουν ελάχιστοι…

…Η νέα κοινωνική συνθήκη θέτει στο σύστημα την ανάγκη ενός νέου μοντέλου επιτήρησης και πειθάρχησης. Το νέο αυτό σύστημα δε μπορεί να είναι εστιασμένο σε μια στατική παρατήρηση και καταγραφή με βάση έναν στατικό χαρακτήρα ή μια ορισμένη ηθική / αξιακή συγκρότηση, αλλά πρέπει να στοχεύει στο ευρύτατο φάσμα των ποικίλων, διαφορετικών και συχνά αντιφατικά εκφραζόμενων συμπεριφορών, σκέψεων και ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, είτε αυτά εκφράζονται ατομικά από τους υπηκόους, είτε είναι αποτέλεσμα των μεταξύ τους αλληλεπιδράσεων. Συνεπώς, θα πρέπει να είναι διαρκής, γενικευμένη και διάχυτη στις ποικίλες πλευρές της κοινωνικής ζωής, να απαντά στο αίτημα για κοινωνική ασφάλεια και ταυτόχρονα να είναι διακριτική ώστε να συγκεντρώνει πάνω της όσο λιγότερες αντιδράσεις είναι δυνατόν.

Ακόμα παραπέρα, οι μορφές της οφείλουν να είναι τέτοιες ώστε να εμφανίζονται ως χρήσιμα και απαραίτητα εργαλεία στη ζωή των υπηκόων. Στόχος της σύγχρονης επιτήρησης είναι η πλήρης χαρτογράφηση των εκδηλώσεων της κοινωνικής ζωής, και εν τέλει η υπαγόρευση και οργάνωση των κανονικοτήτων της. Αντικείμενο της δεν είναι ο παραβάτης αλλά το σύνολο του πληθυσμού. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το μέγιστο του στόχου της πραγματώνεται όταν οι επιτηρούμενοι συνεργάζονται στην επιτήρησή τους, αυτοπειθαρχούν και αυτο-υπευθυνοποιούνται πάνω σε ενα επιθυμητό και αναγκαίο για το σύστημα μοντέλο κανονικοτήτων, και είναι πρόθυμοι να αλληλοεπιτηρηθούν είτε το αντιλαμβάνονται είτε όχι. Μιλάμε για έναν συμβατό με την εποχή κοινωνικό έλεγχο.

Με βάση τα όσα είπαμε παραπάνω, διακρίνουμε στη σύγχρονη επιτήρηση δύο μορφές: την συμμετοχική και την από τα πάνω επιτήρηση.

Αντιλαμβανόμαστε τη συμμετοχική επιτήρηση ως όλους εκείνους τους τρόπους και μορφές μέσω των οποίων ο επιτηρούμενος εκθέτει εθελοντικά τα στοιχεία, τις συνήθειες, τις σκέψεις τις δικές του και των άλλων, με αποτέλεσμα να γίνεται ο ίδιος φορέας επιτήρησης και ελληλοεπιτήρησης… Μιλάμε για την αξιοποίηση προσωπικών δεδομένων από τους σύγχρονους επιτηρητές με σκοπό τη διαμόρφωση ενός διαρκώς ανανεούμενου φακέλου συμπεριφορών… Ένα από τα καίρια για τα αφεντικά ζητήματα είναι η χάραξη κανονικοτήτων στο κοινωνικό σώμα…

Πότε και ποιοί έλεγαν τέτοια πράγματα (με αυτόν ακριβώς τον τονισμό); Πάνε δέκα χρόνια τώρα: 28 Ιούνη 2010, τα (τότε) μητροπολιτικά συμβούλια αυτονόμων…

(«Θεωρίες συνωμοσίας»; Πολιτικό «μεροδούλι – μεροφάι»; Περασμένα – ξεχασμένα;… Για εμάς όχι!)

Επιτήρηση και θεραπεία: η γέννηση της αλγοριθμικής φυλακής

Τετάρτη 8 Απρίλη. Αυτή η εύστοχη (την έχουμε «κλέψει» / αντιγράψει, το θυμίζουμε) πρόταση του τίτλου είναι η σε εκκίνηση πραγματικότητα πια όχι απλά δίπλα σας / μας! Έχει εγκατασταθεί για τα καλά στα κεφάλια της μεγάλης πλειοψηφίας των «πειθαρχημένων στρατιωτών» (του «πολέμου κατά ενός αόρατου εχθρού») και όλων των υποστηρικτών του στρατιωτικού νόμου – ελέω «προστασίας της δημόσιας υγείας»…

Κι αν η τοποθέτηση της πολιτικής συνέλευσης των αυτόνομων πριν 10 χρόνια θα άξιζε σαν απόδειξη του ότι η συνείδηση κάποτε έρχεται νωρίς, δέκα χρόνια μετά, η «συγκινητική» πρόσκληση ενός «υπουργείου πολιτικής προστασίας» (καθόλου το μόνο που έχει τέτοιες ιδέες – τα αφεντικά του βρίσκονται αλλού…) για συμμετοχή στην participatory surveillance (πάντα για το «καλό του λαού και του τόπου»…) είναι απλά ένα ακόμα τούβλο στο «αόρατο» τείχος που κτίζεται εντατικά παντού, μέσα σε λιγότερο από ένα – ενάμισυ μήνα. Κι έτσι, όχι η ανάλυση μας τότε αλλά τα λόγια του Jeremy Bentham του 1785 διασχίζουν σχεδόν 2,5 αιώνες, για να ακουστούν παράξενα επίκαιρα και συντριπτικά εύστοχα: είναι μια απ’ τις βασικές στρατηγικές κυριαρχίας στην καπιταλιστική 4η βιομηχανική επανάσταση stupid!

Διαβάστε και ζυγίστε κάθε λέξη· ούτε μία δεν είναι περιττή, ούτε μία δεν λαθεύει:

… Ο πανοπτισμός έχει την ικανότητα να αναμορφώνει την ηθική, να διαφυλάττει την υγεία, να αναζωογονεί τη βιομηχανία, να διαδίδει τη μάθηση, να μετριάζει τις δημόσιες δαπάνες, να σταθεροποιεί την οικονομία – κι όλα αυτά χάρη σε μια απλή ιδέα…

Όμως για να μπορεί το σύμπλεγμα κράτους / κεφάλαιου (στην ιστορική φάση της εισόδου στις προδιαγραφές και στις απαιτήσεις της 4ης βιομηχανικής επανάστασης) να διαφημίζει τόσο κυνικά και τόσο “χαρούμενα” την συμμετοχική επιτήρηση θα έπρεπε να προηγηθεί κάτι πολύ βαρύ: ο (μαζικός) φυσικός εγκλεισμός, η μαζική απαγόρευση της φυσικής δημόσιας ζωής (σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και της ιδιωτικής!), η βίαιη φυσική απομόνωση… Μόνο επειδή έχει γίνει εφικτό, και μάλιστα “συναινετικά” (;;), σαν αποτέλεσμα της άγριας τρομοεκστρατείας του covid-19, το ασήκωτο (σωματικά, συναισθηματικά, ηθικά, διανοητικά) υγιεινιστικό πραξικόπημα του νεο-κρατισμού, μόνον χάρη σ’ αυτό η συμμετοχική ψηφιακή επιτήρηση μπορεί να πουληθεί σαν «ανακούφιση». Σαν «ελευθερία» + «κοινωνική ευθύνη»!!! Δύο σε ένα, τέλεια!!!

Η «πολιτική προστασία» έχει γίνει «προστασία του πολίτη» – δημόσια τάξη δηλαδή… Καλώς ήρθατε λοιπόν στα κελιά της αλγοριθμικής φυλακής!

Δεν είναι, όμως, καν και καν «συμμετοχικό», «εθελοντικό» αυτό που βρίσκεται καθόδον εναντίον μας…

(φωτογραφίες: Όπως ίσως μπορείτε να καταλάβετε συγκρίνοντας τα χθεσινά δυο κείμενα, όταν το ντόπιο κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο λέει «έχει χρησιμοποιηθεί αρκετά κατά την τελευταία δεκαετία ως συμπληρωματική μορφή επιδημιολογικής επιτήρησης, κυρίως για τη γρίπη», αφήνοντας να εννοηθεί ότι «μα το κάνουμε αυτό εδώ και χρόνια…» λέει ψέμματα, με σκοπό τον παραπλανητικό καθησυχασμό… Αυτό (οι ψηφιακές δοκιμές υγιεινιστικής «συμμετοχική επιτήρησης») έχει γίνει ως τώρα (όσο έχει γίνει…) στις ηπα (μπορεί και σε ασιατικά κράτη…)· όχι στην ευρώπη….

Μέχρι πριν ένα μήνα…

Είναι οι στρατιωτικοί νόμοι η μία όψη και η άλλη το εμβόλιο;

Τρίτη 7 Απρίλη. …Αναφερόμενος στην ανοσία του πληθυσμού και στην επόμενη μέρα, ο Σ. Τσιόρδας εξήγησε ότι υπήρξαν χώρες που είχαν “ένα δεύτερο κύμα και ετοιμάζονται για ένα τρίτο κύμα της επιδημίας”, επισημαίνοντας ότι η πολυπόθητη ανοσία του πληθυσμού δεν είναι κάτι που θα γίνει από τη μία μέρα στην άλλη: “αυτό που θέλουμε είναι να έχουμε σταδιακή έκθεση στον ιό, ώστε να μην επιβαρυνθεί το σύστημα υγείας”…

Αυτά τα είπε στην χθεσινή, καθιερωμένη, “προσευχή των 18.00”… Η ασταμάτητη μηχανή δεν μπορούσε να διανοηθεί ποτέ ότι θα επιβεβαιωνόταν τόσο γρήγορα (χθες: γενική ανοσία πληθυσμού), και μάλιστα απ’ την κεντρική (δημαγωγική) περσόνα / γιατρό, που δίνει κάλυψη σ’ αυτό: …Προκύπτει λοιπόν ότι ο στρατιωτικός νόμος και οι απαγορεύσεις (που υποτίθεται «διασώζουν» τα λίγο ή πολύ ανεπαρκή δημόσια συστήματα υγείας…) όχι μόνο δεν συμβάλλουν στην προφύλαξη της δημόσιας υγείας, αλλά, αντίθετα, μέσα απ’ την «παράταση», δίνουν νέο ραντεβού με την μόλυνση, σε λίγο καιρό – και μάλιστα υπό δυσμενέστερες (για την δημόσια υγεία) συνθήκες.

Είναι φανερό ότι οι τύποι αυτοί κοροϊδεύουν ανοικτά και συστηματικά. Μιλώντας με γενικόλογες εκφράσεις του είδους «ένα δεύτερο κύμα… ένα τρίτο κύμα…» (α, τι ωραία η θαλασσίτσα – που απαγορεύεται καν να κοιτάμε!!!) ή «η πολυπόθητη ανοσία του πληθυσμού δεν είναι κάτι που θα γίνει από την μια μέρα στην άλλη»… (Αλλοίμονο: μόνο ο θεός ήταν προκομένος και έφτιαξε τον κόσμο σε 6 ημέρες…)

Είναι δεδομένο πια για ‘μας ότι αυτοί οι τύποι ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν – γι’ αυτό και δεν εξηγούν τίποτα. Ποιές χώρες και γιατί «περιμένουν κύματα» άραγε; Κυρίως: ΓΙΑΤΙ;  Ξέρουν πολύ καλά ότι μαντρώνοντας τον κόσμο μέσα στα σπίτια του και εμποδίζοντας τις καθημερινές άμεσες κοινωνικές επαφές του καθυστερούν (σημαντικά) το να επιτευχθεί η γενική ανοσία του πληθυσμού – απέναντι σ’ έναν ιό που, γενικά, είναι ακίνδυνος. Ξέρουν, επίσης, ότι η «μη επιβάρυνση του συστήματος υγείας» (απ’ τις όποιες βαριές περιπτώσεις) θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί εντελώς διαφορετικά, με την σημαντική αύξηση των δυνατοτήτων του· και με μια προσεκτική, μετρημένη και κυρίως ανθρώπινη και κοινωνική στάση απέναντι στις ευάλωτες ομάδες και στα ευάλωτα άτομα.

Αντί γι’ αυτό, βάζουν την «μη επιβάρυνση του συστήματος υγείας» σαν κουκούλα για να κρύψουν τον κανονικό σκοπό: η «σταδιακή έκθεση στον ιό» σημαίνει μεθοδευμένη χρονική παράταση της επιδημίας! Και η μεθοδευμένη χρονική παράταση της επιδημίας έχει σκοπό αυτή να είναι «ενεργή» μέχρις ότου κάποια απ’ τις δυτικές big pharma λανσάρει ένα εμβόλιο (κάτι που χρειάζεται κάποιους μήνες ακόμα)!!

Με απλά λόγια: η τακτική του ελληνικού κράτους (και όποιου άλλου κινείται στην ίδια τροχιά) είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των φαρμακοβιομηχανιών, και καθόλου της «υγείας του πληθυσμού»! Θα το πούμε, δε, από τώρα (απευχόμενοι!): αν τα πράγματα εξελιχθούν έτσι όπως λέει ο κυρ Σωτήρης – του – γύψου, και υπάρξει «δεύτερο κύμα» (μαζί, φυσικά, με «δεύτερο κύμα απαγορεύσεων»…) όταν με τα πολλά φτάσει το σωτήριο εμβόλιο απ’ τις δυτικές big pharma ΔΕΝ θα είναι «μόνο» του!!! Δεν θα είναι αυτό που νομίζετε!!

Θα έρθει «πακέτο» με πράγματα που δεν (θα πρέπει να) σας αρέσουν καθόλου!!! (Σας το είπαμε, θα το εξηγήσουμε εν καιρώ – ίσως όχι απο εδώ – και «αμαρτίαν ουκ έχωμεν!»)

Covid-19 fragments 2 – σημειώσεις ενός φαρμακοποιού

Τρίτη 7 Απρίλη. “The way in which we code deaths in our country is very generous in the sense that all the people who die in hospitals with the coronavirus are deemd to being dying of the coronavirus”

«Ο τρόπος που κατατάσσουμε τους θανάτους στη χώρα μας είναι πολύ γενναιόδωρος, με την έννοια πως όλοι οι άνθρωποι που πεθαίνουν με τον κορονοϊό θεωρούνται πως πέθαναν εξαιτίας του κορονοϊού»

(προφέσορ Walter Ricciardi, μέλος του π.ο.υ. αν δεν κάνω λάθος).

Και συνεχίζει:

«Κατά την επανεκτίμηση απ’ το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας, μόνο 12% των πιστοποιητικών θανάτου δείχνουν μια απευθείας συσχέτιση με τον κορονοϊό, ενώ το 88% των ασθενών που πέθαναν έχουν τουλάχιστον μια προϋπάρχουσα νοσηρότητα – πολλοί έχουν δύο ή τρεις».

Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η σε real time (σχεδόν) καταγραφή των θανάτων στην Ιταλία μετράει 13.915 ψυχές. Αν ακολουθήσουμε το σκεπτικό του γιατρού Ricciardi και με απλή μέθοδο των τριών, θα λέγαμε ότι ο αριθμός των θανάτων από γρίπη-κορώνα με αιτία θανάτου τα προβλήματα (;;;) που δημιουργεί η γρίπη-κορώνα είναι 1.670. Δηλαδή 12.245 ψυχές (13.915 μείον 1.679) αντιστοιχούν στην «πληθωρικότητα» (ή μήπως γενναιοδωρία; – μπρρρρ…) της παγκόσμιας καπιταλιστικής τρομοεκστρατείας του υγιεινιστικού φόρου στην Ιταλία.

Όσο για τον αριθμό των θανάτων σε παγκόσμια κλίμακα με βάση το 12% του γιατρού Ricciardi, αυτός ξεπέφτει (…) από το 53.069 στο ποταπό (…) 6.368 (εδώ η «πληθωρικότητα» αφορά 46.701 ψυχούλες)…

Η υπερπαραγωγή…

Δευτέρα 6 Απρίλη. Είναι πρόστυχο να θεωρούν τον καθένα και την καθεμιά μας ηλίθιο. Είναι πολλές φορές πιο πρόστυχο να μας επιβάλλουν την ηλιθιότητα – αξιοποιώντας την.

Επειδή “δεν είμαστε γιατροί” έχουν αμολύσει τους μπατσογιατρούς τους και τους “αλήτες – ρουφιάνους – δημοσιογράφους” να κάνουν καθημερινές δόσεις βλακείας και φόβου· ως την τελική παράλυση σωμάτων και σκέψεων.

Ένα απ’ τα “κόλπα” που ανέμιζαν οι ντόπιοι επαγγελματίες και οι ερασιτέχνες τρομοκράτες ως πρόσφατα ήταν η ιταλική περίπτωση. Σοφές (και σαδιστικά διατυπωμένες) φράσεις του είδους “βρισκόμαστε μία ή δύο βδομάδες πριν την ιταλία” (που εννοούσαν ότι το ίδιο θα γίνει κι εδώ – οπότε “βγάλτε τον σκασμό και κλειστείτε στα καβούκια σας αδιαμαρτύρητα”) έγιναν σημαία. Τώρα η ίδια δουλειά γίνεται με την αμερικανική περίπτωση – αφού η ιταλική δείχνει να έχει στερέψει….

Η ιταλική περίπτωση έγινε ο “μπαμπούλας”… Ενώ ήταν φανερό πως στον ιταλικό βορρά, και μάλιστα σε τρεις ή τέσσερεις επαρχίες αλλά όχι παντού, υπήρχε «κάτι ιδιαίτερο», η «ιταλία που πεθαίνει κατά χιλιάδες» έγινε η κοινοτοπία της παραγωγής τρόμου. Το μαγείρεμα των αριθμών ήταν παιχνιδάκι…

Σιγά σιγά τώρα (και φυσικά όχι στα μέρη μας!!!) βγαίνουν αναλύσεις και περιγραφές που αποδεικνύουν όχι μόνο το ότι ο «ιταλικός μπαμπούλας» είχε και έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, αλλά επιπλέον (κι αυτό είναι εγκληματικά σοβαρό) ότι οι ελλείψεις αληθινών και έντιμων δεδομένων, οι λαθροχειρίες στο body counting, οι ιατρικές, επιδημιολογικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες, και, κυρίως, οι «αδυναμίες» του ιταλικού συστήματος δημόσιας υγείας ΗΤΑΝ ή/και ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΕΣ απ’ τους «ειδικούς», άσχετα από εθνικότητα. Άρα και απ’ τους ντόπιους τρομοκράτες. Εάν, βέβαια, συνειδητά και αποφασιστικά, επέλεγαν να μην παίξουν το «παιχνίδι» της τρομοκρατίας και της στρατιωτικοποίησης της καθημερινής ζωής… Αλλά η εντιμότητα δεν βγάζει λεφτά· το έγκλημα είναι που πληρώνει!

Είδατε (αν είδατε…) χτες τον Ιωαννίδη να εξηγεί σε μια πολύ πρόσφατη (αλλά όχι ελληνική!) συνέντευξή του τουλάχιστον μια χούφτα αιτίες για την ιταλική «ιδιαιτερότητα» – στις οποίες δεν περιλαμβάνεται η ιδέα του «φονιά covid-19» που μας πουλάνε με τον τόνο… Το αγγλικό καθεστωτικό bbc στο site του είχε τις προάλλες ένα μάλλον ισορροπημένο ρεπορτάζ για το θέμα της θνησιμότητας του covid-19, με ιδιαίτερη εστίαση στα «παράξενα» της ιταλικής περίπτωσης.

Ανάμεσα στα άλλα θα μπορούσε κάποιος να διαβάσει και το εξής (ο τονισμός στο πρωτότυπο):

… Υπάρχει η υποψία ότι ένας απ’ τους παράγοντες των μεγάλων αριθμών στην Ιταλία θα μπορούσε να μην είναι ο ιός ο ίδιος, αλλά βακτηρίδια. Η χώρα έχει τα μεγαλύτερα νούμερα θανάτων λόγω αντίστασης των μικροβίων στα αντιβιοτικά στην Ε.Ε. – πρακτικά, το ένα τρίτο όλων των θανάτων στην Ε.Ε. από αντίσταση στα αντιβιοτικά συμβαίνει στην Ιταλία. Αν και τα αντιβιοτικά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για να αντιμετωπίσουν έναν ιό, μια ιική μόλυνση μπορεί συχνά να ανοίξει τον δρόμο για δευτερογενείς λοιμώξεις ή επιπλοκές όπως η βακτηριδιακή πνευμονία. Αν αυτή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί πετυχημένα με αντιβιοτικά εξαιτίας της αντίστασης του βακτηριδίου, τότε αυτό είναι που σκοτώνει τον ασθενεί, και όχι ο ιός ο ίδιος…

«Αυτό είναι ένα απίστευτα σημαντικό κομμάτι της όλης ιστορίας» λέει ο Heneghan [Carl Heneghan, διευθυντής του κέντρου «ιατρικής στηριγμένης σε αποδείξεις» του πανεπιστημίου της Οξφόρδης). «Και είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο στους ηλικιωμένους».