Tag: δημόσια τάξη

Δημιουργική λογιστική (θανάτου)

Σάββατο 11 Απρίλη. Προφανώς και δεν θα ήταν ελληνική πατέντα!!! Όμως καθώς πυκνώνουν οι καταγγελίες ότι η διόγκωση του αριθμού των «θυμάτων του covid-19» είναι διεθνής πρακτική (και μάλιστα διόγκωση χωρίς όρια…) προκύπτει το ερώτημα: γιατί έτσι; Δεν πρόκειται πια για έλλειψη στοιχείων για την θνησιμότητα του covid-19· πρόκειται για συστηματική πλαστογράφηση στοιχείων. Για κατασκευή στοιχείων. Ξανά: γιατί έτσι;

Είναι άγνωστο το πότε (και από ποιούς) θα υπάρξουν απαντήσεις σ’ αυτό το «γιατί;» απ’ τα μέσα. Ποιός θα πάθει κρίση ειλικρίνειας για να εμφανίσει τα ντοκουμέντα του πως και γιατί τόσες κυβερνήσεις (τόσες πολιτικές βιτρίνες της μορφής – κράτους) έδωσαν ταυτόχρονα οδηγίες για την τεχνητή αύξηση της θνησιμότητας ενός ιού, του τσαχπίνη covid-19. Αλλά αν αυτό γίνει σε δύο ή σε πέντε χρόνια ίσως να μην έχει πρακτική αξία πια…

Απ’ την μεριά της η ασταμάτητη μηχανή μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει. Υποθέσεις μεν, όχι αβάσιμες δε. Για να γίνεται τέτοια λαθροχειρία, χειραγώγηση, «δημιουργική λογιστική» τόσο συντονισμένα μεταξύ κρατών, κάτι θα πρέπει να εξυπηρετείται. Σίγουρα η παραγωγή μαζικού φόβου· αυτό είναι ξεκάθαρο απ’ την αρχή. Είναι μόνον αυτό; Κι αν είναι «μόνον αυτό», με ποιούς συγκεκριμένους στόχους; Εδώ δίνουμε τις απαντήσεις μας· αν κάποιος έχει άλλες, που δεν θα αγνοούν την πραγματικότητα, τις ακούμε…

Η ιστοσελίδα offGuardian (οι αποχωρήσαντες απ’ τον γνωστό guardian όταν η εφημερίδα έγινε asset του αγγλικού βαθέος κράτους…) δημοσιεύει τις καταγγελίες του γερουσιαστή της Minnesota Scott Jensen γι’ αυτήν την (καθόλου τυχαία ή «ατυχή») πρακτική. Σίγουρα θα προσέξετε την φράση «πρακτικά οι κυβερνήσεις στην ιταλία, την γερμανία, το ενωμένο βασίλειο και την αυστρία κάνουν το ίδιο».

Ιδού:

Το κράτος είναι ο πιο πυγμάχος γιατρός

Σάββατο 11 Απρίλη. Ίσως έχετε δει πλάνα απ’ την βία, άμεση και έμμεση, που ασκούν οι στρατοαστυνομίες σε διάφορα μέρη του πλανήτη, προκειμένου να «προφυλαχτεί η δημόσια υγεία» (ή να «αποφευχθεί η κατάρρευση του συστήματος δημόσιας υγείας», ή ότι άλλο παραμύθι πουλιέται γύρω απ’ τον covid-19). Και πιθανόν έχετε σκεφτεί κάτι του είδους “τσςςςς – ο γνωστός ‘τρίτος κόσμος’”.

Το παρακάτω video (ευχαριστούμε Α.) είναι όσο πιο πρωτοκοσμικό γίνεται. Απ’ την Βασκία – τμήμα του ισπανικού κράτους. Η guardia civil είναι (ήταν) η στρατοχωροφυλακή του Φράνκο, μισητή σ’ όλη την ισπανία, ειδικά όμως στη χώρα των Βάσκων. Φυσικά ο Φράνκο έχει πεθάνει προ πολλού. Αλλά η guardia civil (όπως και η «policia national») όχι μόνο μαζεύουν αξιοποιώντας το το ισπανικό φασισταριό, αλλά έρχονται απ’ τη Μαδρίτη. Για να πάρουν, ίσως, «εκδίκηση» απ’ τους βάσκους και το αυτονομιστικό τους κίνημα … στο όνομα της «προστασίας της δημόσιας υγείας»…

Μην πείτε «ευτυχώς εδώ δεν έχουμε τέτοια»! Μην το πείτε καθόλου – βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή του υγιεινιστικού πραξικοπήματος…

Participatory surveillance

Τετάρτη 8 Απρίλη. Τελειώναμε ένα χθεσινό σχόλιο με τα εξής:

… Η «σταδιακή έκθεση στον ιό» σημαίνει μεθοδευμένη χρονική παράταση της επιδημίας! Και η μεθοδευμένη χρονική παράταση της επιδημίας έχει σκοπό αυτή να είναι «ενεργή» μέχρις ότου κάποια απ’ τις δυτικές big pharma λανσάρει ένα εμβόλιο (κάτι που χρειάζεται κάποιους μήνες ακόμα)!!

Με απλά λόγια: η τακτική του ελληνικού κράτους (και όποιου άλλου κινείται στην ίδια τροχιά) είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των φαρμακοβιομηχανιών, και καθόλου της «υγείας του πληθυσμού»! Θα το πούμε, δε, από τώρα: αν τα πράγματα εξελιχθούν έτσι όπως λέει ο κυρ Σωτήρης – του – γύψου, και υπάρξει «δεύτερο κύμα» (μαζί, φυσικά, με «δεύτερο κύμα απαγορεύσεων»…) όταν με τα πολλά φτάσει το σωτήριο εμβόλιο απ’ τις δυτικές big pharma ΔΕΝ θα είναι «μόνο» του!!! Δεν θα είναι αυτό που νομίζετε!!

Θα έρθει «πακέτο» με πράγματα που δεν (θα πρέπει να) σας αρέσουν καθόλου!!! (Σας το είπαμε, θα το εξηγήσουμε εν καιρώ – ίσως όχι απο εδώ – και «αμαρτίαν ούκ έχωμεν!»)

Οι τελευταίες δύο φράσεις θα μπορούσαν να γαργαλήσουν όσους απολαμβάνουν τις «θεωρίες συνωμοσίας»…. Θα χάσουν!!! Το να αναλύει κανείς την καπιταλιστική (καθόλου κρυφή και καθόλου «συνωμοτική»!) πραγματικότητα είναι το ακριβώς αντίθετο. Όμως η ασταμάτητη μηχανή δεν χωράει (και δεν πρέπει να χωράει) τα πάντα! (Ήδη έχει χωρέσει πάρα πολλά!).

Να όμως κάτι που σχετίζεται μ’ αυτά που σας / μας αφορούν άμεσα, εκτυλίσσονται μπροστά τα μάτια σας / μας (με βίαιο τρόπο) υπό τον κωδικό covid-19 – κι όμως φαίνεται να καταλαβαίνουν ελάχιστοι…

…Η νέα κοινωνική συνθήκη θέτει στο σύστημα την ανάγκη ενός νέου μοντέλου επιτήρησης και πειθάρχησης. Το νέο αυτό σύστημα δε μπορεί να είναι εστιασμένο σε μια στατική παρατήρηση και καταγραφή με βάση έναν στατικό χαρακτήρα ή μια ορισμένη ηθική / αξιακή συγκρότηση, αλλά πρέπει να στοχεύει στο ευρύτατο φάσμα των ποικίλων, διαφορετικών και συχνά αντιφατικά εκφραζόμενων συμπεριφορών, σκέψεων και ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, είτε αυτά εκφράζονται ατομικά από τους υπηκόους, είτε είναι αποτέλεσμα των μεταξύ τους αλληλεπιδράσεων. Συνεπώς, θα πρέπει να είναι διαρκής, γενικευμένη και διάχυτη στις ποικίλες πλευρές της κοινωνικής ζωής, να απαντά στο αίτημα για κοινωνική ασφάλεια και ταυτόχρονα να είναι διακριτική ώστε να συγκεντρώνει πάνω της όσο λιγότερες αντιδράσεις είναι δυνατόν.

Ακόμα παραπέρα, οι μορφές της οφείλουν να είναι τέτοιες ώστε να εμφανίζονται ως χρήσιμα και απαραίτητα εργαλεία στη ζωή των υπηκόων. Στόχος της σύγχρονης επιτήρησης είναι η πλήρης χαρτογράφηση των εκδηλώσεων της κοινωνικής ζωής, και εν τέλει η υπαγόρευση και οργάνωση των κανονικοτήτων της. Αντικείμενο της δεν είναι ο παραβάτης αλλά το σύνολο του πληθυσμού. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το μέγιστο του στόχου της πραγματώνεται όταν οι επιτηρούμενοι συνεργάζονται στην επιτήρησή τους, αυτοπειθαρχούν και αυτο-υπευθυνοποιούνται πάνω σε ενα επιθυμητό και αναγκαίο για το σύστημα μοντέλο κανονικοτήτων, και είναι πρόθυμοι να αλληλοεπιτηρηθούν είτε το αντιλαμβάνονται είτε όχι. Μιλάμε για έναν συμβατό με την εποχή κοινωνικό έλεγχο.

Με βάση τα όσα είπαμε παραπάνω, διακρίνουμε στη σύγχρονη επιτήρηση δύο μορφές: την συμμετοχική και την από τα πάνω επιτήρηση.

Αντιλαμβανόμαστε τη συμμετοχική επιτήρηση ως όλους εκείνους τους τρόπους και μορφές μέσω των οποίων ο επιτηρούμενος εκθέτει εθελοντικά τα στοιχεία, τις συνήθειες, τις σκέψεις τις δικές του και των άλλων, με αποτέλεσμα να γίνεται ο ίδιος φορέας επιτήρησης και ελληλοεπιτήρησης… Μιλάμε για την αξιοποίηση προσωπικών δεδομένων από τους σύγχρονους επιτηρητές με σκοπό τη διαμόρφωση ενός διαρκώς ανανεούμενου φακέλου συμπεριφορών… Ένα από τα καίρια για τα αφεντικά ζητήματα είναι η χάραξη κανονικοτήτων στο κοινωνικό σώμα…

Πότε και ποιοί έλεγαν τέτοια πράγματα (με αυτόν ακριβώς τον τονισμό); Πάνε δέκα χρόνια τώρα: 28 Ιούνη 2010, τα (τότε) μητροπολιτικά συμβούλια αυτονόμων…

(«Θεωρίες συνωμοσίας»; Πολιτικό «μεροδούλι – μεροφάι»; Περασμένα – ξεχασμένα;… Για εμάς όχι!)

Επιτήρηση και θεραπεία: η γέννηση της αλγοριθμικής φυλακής

Τετάρτη 8 Απρίλη. Αυτή η εύστοχη (την έχουμε «κλέψει» / αντιγράψει, το θυμίζουμε) πρόταση του τίτλου είναι η σε εκκίνηση πραγματικότητα πια όχι απλά δίπλα σας / μας! Έχει εγκατασταθεί για τα καλά στα κεφάλια της μεγάλης πλειοψηφίας των «πειθαρχημένων στρατιωτών» (του «πολέμου κατά ενός αόρατου εχθρού») και όλων των υποστηρικτών του στρατιωτικού νόμου – ελέω «προστασίας της δημόσιας υγείας»…

Κι αν η τοποθέτηση της πολιτικής συνέλευσης των αυτόνομων πριν 10 χρόνια θα άξιζε σαν απόδειξη του ότι η συνείδηση κάποτε έρχεται νωρίς, δέκα χρόνια μετά, η «συγκινητική» πρόσκληση ενός «υπουργείου πολιτικής προστασίας» (καθόλου το μόνο που έχει τέτοιες ιδέες – τα αφεντικά του βρίσκονται αλλού…) για συμμετοχή στην participatory surveillance (πάντα για το «καλό του λαού και του τόπου»…) είναι απλά ένα ακόμα τούβλο στο «αόρατο» τείχος που κτίζεται εντατικά παντού, μέσα σε λιγότερο από ένα – ενάμισυ μήνα. Κι έτσι, όχι η ανάλυση μας τότε αλλά τα λόγια του Jeremy Bentham του 1785 διασχίζουν σχεδόν 2,5 αιώνες, για να ακουστούν παράξενα επίκαιρα και συντριπτικά εύστοχα: είναι μια απ’ τις βασικές στρατηγικές κυριαρχίας στην καπιταλιστική 4η βιομηχανική επανάσταση stupid!

Διαβάστε και ζυγίστε κάθε λέξη· ούτε μία δεν είναι περιττή, ούτε μία δεν λαθεύει:

… Ο πανοπτισμός έχει την ικανότητα να αναμορφώνει την ηθική, να διαφυλάττει την υγεία, να αναζωογονεί τη βιομηχανία, να διαδίδει τη μάθηση, να μετριάζει τις δημόσιες δαπάνες, να σταθεροποιεί την οικονομία – κι όλα αυτά χάρη σε μια απλή ιδέα…

Όμως για να μπορεί το σύμπλεγμα κράτους / κεφάλαιου (στην ιστορική φάση της εισόδου στις προδιαγραφές και στις απαιτήσεις της 4ης βιομηχανικής επανάστασης) να διαφημίζει τόσο κυνικά και τόσο “χαρούμενα” την συμμετοχική επιτήρηση θα έπρεπε να προηγηθεί κάτι πολύ βαρύ: ο (μαζικός) φυσικός εγκλεισμός, η μαζική απαγόρευση της φυσικής δημόσιας ζωής (σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και της ιδιωτικής!), η βίαιη φυσική απομόνωση… Μόνο επειδή έχει γίνει εφικτό, και μάλιστα “συναινετικά” (;;), σαν αποτέλεσμα της άγριας τρομοεκστρατείας του covid-19, το ασήκωτο (σωματικά, συναισθηματικά, ηθικά, διανοητικά) υγιεινιστικό πραξικόπημα του νεο-κρατισμού, μόνον χάρη σ’ αυτό η συμμετοχική ψηφιακή επιτήρηση μπορεί να πουληθεί σαν «ανακούφιση». Σαν «ελευθερία» + «κοινωνική ευθύνη»!!! Δύο σε ένα, τέλεια!!!

Η «πολιτική προστασία» έχει γίνει «προστασία του πολίτη» – δημόσια τάξη δηλαδή… Καλώς ήρθατε λοιπόν στα κελιά της αλγοριθμικής φυλακής!

Δεν είναι, όμως, καν και καν «συμμετοχικό», «εθελοντικό» αυτό που βρίσκεται καθόδον εναντίον μας…

(φωτογραφίες: Όπως ίσως μπορείτε να καταλάβετε συγκρίνοντας τα χθεσινά δυο κείμενα, όταν το ντόπιο κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο λέει «έχει χρησιμοποιηθεί αρκετά κατά την τελευταία δεκαετία ως συμπληρωματική μορφή επιδημιολογικής επιτήρησης, κυρίως για τη γρίπη», αφήνοντας να εννοηθεί ότι «μα το κάνουμε αυτό εδώ και χρόνια…» λέει ψέμματα, με σκοπό τον παραπλανητικό καθησυχασμό… Αυτό (οι ψηφιακές δοκιμές υγιεινιστικής «συμμετοχική επιτήρησης») έχει γίνει ως τώρα (όσο έχει γίνει…) στις ηπα (μπορεί και σε ασιατικά κράτη…)· όχι στην ευρώπη….

Μέχρι πριν ένα μήνα…

Επιτήρηση και έλεγχος / διαμόρφωση των συμπεριφορών: η μόνη πραγματική υγεία είναι η υγεία της μηχανής!

Τετάρτη 8 Απρίλη. Πριν λίγες ημέρες (5 Απρίλη) μπορούσε να διαβάσει κανείς, με ανάλαφρο τρόπο, στις σελίδες της καθεστωτικής «καθημερινής»:

Kaushik Basu, καθηγητής οικονομικών στο Cornel, και chief economist της «παγκόσμιας τράπεζας» απ’ το 2012 ως το 2016: …Ξέρουμε από παλαιότερες μελέτες, ότι οι πανδημίες βλάπτουν την εμπιστοσύνη μεταξύ των ανθρώπων και αυτό μπορεί, με τη σειρά του, να επιδράσει αρνητικά στην ανάπτυξη, ακόμα και μετά την υποχώρησή τους. Πιστεύω επίσης ότι ο covid-19 θα επισπεύσει την αυτοματοποίηση και την ψηφιοποίηση…

Νίκος Ευσταθίου, δημοσιογράφος (google news lab fellow το 2015, διαπιστευμένος σε δύο συνέδρια του world economic forum…): …Οι δημοκρατίες συμμετέχουν και αυτές στην προσωρινή άρση ελευθεριών και δικαιωμάτων. Στο πλαίσιο των περιοριστικών μέτρων, η νότια κορέα δημιούργησε ένα ηλεκτρικό σύστημα ειδοποίησης το οποίο χαρτογραφεί πιθανές διαδρομές των κρουσμάτων με βάση τα δεδομένα gps των συσκευών τους, τις συναλλαγές των πιστωτικών τους καρτών, και αναλύσεις από κάμερες παρακολούθησης. Έπειτα από μια εμβληματική δικαστική διαμάχη, το ισραήλ ενέκρινε την επέκταση των τεχνολογιών κατασκοπείας και καταπολέμησης της τρομοκρατίας στους ασθενείς του κορονωϊού, επιτρέποντας στις αρχές προστασίας την πρόσβαση στην τοποθεσία και σε ορισμένα δεδομένα των τηλεφώνων τους…

… Η ευρώπη θεωρείται η παγκόσμια ασπίδα προστασίας της ιδιωτικότητας – κατ’ επέκταση οι αντιδράσεις έχουν υπάρξει πιο ισορροπημένες, παρότι εξίσου πρωτόγνωρες. «Οι κανόνες προστασίας δεδομένων όπως η gdpr [general data protection regulation] δεν πρέπει να εμποδίζουν τα μέτρα καταπολέμησης της πανδημίας», ανέφερε η πρόεδρος του ευρωπαϊκού συμβουλίου προστασίας δεδομένων Αντρέα Γέλινεκ, υπογραμμίζοντας, ωστόσο, πως ακόμη και σε εξαιρετικές περιόδους, οι αρχές πρέπει να διασφαλίζουν την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και τη νόμιμη επεξεργασία των εκάστοτε δεδομένων. Η επίσημη ανακοίνωση της ε.ε. επισήμανε, επίσης, πως κάθε αντίστοιχη νομοθεσία έκτακτης ανάγκης πρέπει να παρθεί υπό την προϋπόθεση ότι αποτελεί «αναγκαίο και αναλογικό μέτρο», ενώ τόνισε πως αν θεσπιστούν τέτοιου είδους πρακτικές, κάθε κράτος-μέλος υποχρεούται να θέσει σε εφαρμογή επαρκείς δικλίδες ασφαλείας όπως η χορήγηση του δικαιώματος προσφυγής στους πολίτες…

Ησυχάσατε τώρα; Θα υπάρχει και «δικαίωμα προσφυγής» στη συμμετοχική επιτήρηση…

Πώς φτάσαμε εκεί είπαμε; Με αιφνιδιασμό, ψυχολογικό πόλεμο και ακαιραία προέλαση! Όχι απλά «πόλεμος αστραπή» αλλά ο πιο αστραπιαίος πόλεμος ever! Αλλά όχι κατά του covid-19…

Πώς έγινε αυτό λοιπόν; Θυμηθείτε:

Ένα μικρής πραγματικής φονικότητας ιός (με ζόρικα και φονικά ξαδέλφια…) εμφανίζεται σε μια κινέζικη επαρχία στα τελη Δεκέμβρη 2019·

επειδή είναι νέος, άγνωστος και από κακόφημο σόι (και επειδή το κινεζικό καθεστώς γίνεται αμέσως δακτυλοδειχτούμενο ως «κίνδυνος για την παγκόσμια υγεία») το Πεκίνο κινητοποιεί εναντίον του το σύνολο των ιατρικών και κατασταλτικών δυνατοτήτων του·

όταν ο τσαχπίνης φτάνει σε ευρωπαϊκό έδαφος, κατ’ αρχήν στην ιταλία, είναι μεν γνωστός πια σαν «φλώρος», όμως ένα πλήθος λαθών, αδυναμιών και αβλεψιών και η προηγούμενη αντισινική εκστρατεία σαν ιδεολογική προίκα της δύσης, νομιμοποιούν την πολυπόθητη (στη δύση) αντιγραφή του «κινέζικου παραδείγματος» κατ’ αρχήν στις πλευρές της επιτήρησης και της καταστολής·

ταυτόχρονα τα ελεγχόμενα media και κάστες «ειδικών» (επίσης ελεγχόμενες…) φουσκώνουν ανελέητα την δράση του ιού, παρουσιάζοντας τον σαν «τον Ιό της Συντέλειας του Κόσμου» εκτός εάν…·

το «εκτός εάν» διαμορφώνεται σβέλτα και επιθετικά σε στρατοαστυνομοποίηση της «διαχείρισης της κρίσης», με το νομιμοποιητικό «επιχείρημα» «να σώσουμε τα – ανεπαρκή! – συστήματα μας για την δημόσια υγεία»·

στρατιωτικοί νόμοι (με διάφορες διαβαθμίσεις) επιβάλλονται σε μια σειρά «δημοκρατιών», λόγω έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβάνοντας την ψηφιακή χαρτογράφηση των υπηκόων (ας πούμε μέσω της ψηφιακής αίτησης / έγκρισης ή απορριψης αδειών εξόδου απ’ την οικιακή φυλακή)·

αλλά αυτή η «έκτακτη ανάγκη» έχει κατασκευαστεί επί τούτου, με τερατώδη ψέμματα, μισές αλήθειες, ολόκληρες διαστρεβλώσεις: η πραγματικότητα γίνεται ακαριαία εικονική·

όλα αυτά εκπορεύονται και συγκλίνουν σε μια βασική μεθοδευμένη «οντολογική αναστροφή»: το δόγμα (δουλεμένο σταδιακά και τώρα σε κορύφωση) είναι πως δεν είμαστε εμείς, είτε σαν άτομα είτε σαν μικρότερα ή μεγαλύτερα σύνολα ικανοί να προστατέψουμε καν και καν τους εαυτούς μας· χρειάζεται ένας συνδυασμός κρατικού, «επιστημονικού» και τεχνολογικού πατερναλισμού για να μας κρατάει στο σωστό δρόμο·

οπότε σαν «απελευθέρωση» θα έρθει ένας κάποιος «μετριασμός» της φυσικής καταστολής, με αντάλλαγμα την υποχρεωτική συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της data collection και της γενίκευσης της αλγοριθμικής φυλάκισης, όπως απαιτεί η «υγεία» της 4ης βιομηχανικής επανάστασης·

γιατί, φυσικά, δεν πρόκειται να μας επιστραφεί το (παλιό) «αυτεξούσιό» μας! Δεν επιτρέπεται να ξέρουμε καν πώς αναπνέουμε – κυριολεκτικά και μεταφορικά… Τώρα χρειαζόμαστε καθοδήγηση, έλεγχο και οπωσδήποτε «μηχανική μεσολάβηση / υποστηρίξη» τόσο έξω όσο και μέσα στα σπίτια μας («internet of things» λέγεται…)·

… όμως don’t worry… αν έχετε καμμιά αντίρρηση «ΚΑΝΤΕ ΠΡΟΣΦΥΓΗ»!!! (Μην επιμείνετε πολύ όμως: θα σας καταγγείλουν σαν «κοινωνικά ανεύθυνο» και «άρρωστο»…)

Παρακαλούνται οι κάθε είδους πειθαρχημένοι στρατιώτες να εγκρίνουν! (Από τους στρατώνες τους, τους ψηφιακούς κατά προτίμηση. Για να υπάρξει η καταγραφή…)

Covid-19: φονικότητα και ιταλική περίπτωση

Κυριακή 5 Απρίλη. Μιας και είναι Κυριακή και, κατά τα φαινόμενα, δεν θα πάτε ούτε στην εκκλησία ούτε για ψάρεμα (ή θα πάτε;) η ασταμάτητη μηχανή σκέφτηκε να σας προτείνει δύο video. To πρώτο είναι αποσπάσματα από μια πρόσφατη συνέντευξη του γνωστού πια Γ. Ιωαννίδη στο offguardian (στις 29 Μάρτη 2020). Για να διασκεδάσουμε, μάλιστα, την σύγκρουση των αστυνομικών «ειδικών» γιατρών με άλλους που είναι αντίθετοι στην τρομοεκστρατεία, την οποία τόσο αυτοί οι αστυνομικοί με άσπρες μπλούζες όσο και δημαγωγοί «αλήτες – ρουφιάνοι – δημοσιογράφοι» οξύνουν όλο και πιο αφιονισμένα (ακολουθώντας πιστά τις διαταγές των αφεντικών τους), προτάσουμε ένα άλλο μικρό video απόσπασμα, από μια συνέντευξη που είχε δώσει ο Ιωαννίδης στο «κρήτηtv» στα μέσα του Δεκέμβρη του 2017… Όταν δεν υπήρχε ούτε κορονοϊός ούτε στρατωτικός νόμος στον ορίζοντα…

Απολαύστε, λοιπόν, την εντόπια δημοσιογραφική αποθέωση του Ιωαννίδη τότε που δεν στοίχιζε τίποτα… Και κάντε μια σκέψη με αυτά που λέει στη συνέχεια, για το που θα έβρισκε την θέση του σήμερα, ανάμεσα στους διάφορους τωρινούς «ειδικούς», που έχοντας ενσωματωθεί στην κρατική πολιτική του τρόμου και των απαγορεύσεων βομβαρδίζουν τα μυαλά σας / μας αλύπητα…

Σας το λέμε από τώρα, σαν γρίφο, για να το σκεφτείτε: αυτά που λέει ο Ιωαννίδης (και όχι μόνον αυτός άλλωστε…) δεν έχουν καμμία θέση τώρα! Θα αποκτήσουν όμως, πιθανότατα, μια κεντρική θέση κάποια στιγμή στο μέλλον…

(Για το άλλο video πιο κάτω…)

Covid-19: φονικότητα και ιατρικά λάθη;

Κυριακή 5 Απρίλη. Δεν πρέπει να κατηγορείται η επιστημονική άγνοια. Όμως ΠΡΕΠΕΙ να κατηγορείται η επιστημονική άγνοια που κρύβεται, που μασκαρεύεται, που φτιασιδώνεται επικίνδυνα για να εμφανιστεί στις πασαρέλες του Θεάματος σαν “γνώση” διανθισμένη με νούμερα ανυπόστατα μεν αλλά που η “μάζα” δεν μπορεί να ελέγξει… Εν τέλει ΠΡΕΠΕΙ να κατηγορείται η επιστημονική άγνοια που γίνεται σύμβουλος της αστυνομίας, κάνοντας πλάτες και νομιμοποιώντας το μεγαλύτερο αντικοινωνικό πραξικόπημα εδώ και δεκαετίες.

Μέσα στους αριθμούς όσων πεθαίνουν από λοιμώξεις στα πνευμόνια που πραγματικά προκαλούνται απ’ τον covid-19 μπορεί να κρύβεται και μια αιτία επιστημονικής άγνοιας / λάθους: η χρήση κορτικοστεροειδών σαν θεραπευτικής αγωγής.

Τα κορτικοστεροειδή χρησιμοποιήθηκαν σαν φάρμακο σε αρκετές περιπτώσεις σοβαρών λοιμώξεων τόσο απ’ τον φονικό SARS όσο και απ’ τον φονικότερο MERS (χωρίς, πιθανότατα, να γίνει καν ένας εκ των υστέρων έλεγχος για την επίδρασή τους). Χρησιμοποιούνται και τώρα, σαν «επιλέξιμη θεραπεία», στις βαριές περιπτώσεις του covid-19.

Ωστόσο απ’ τις 12 Γενάρη ο π.ο.υ. (καθόλου «ηθικός» οργανισμός γενικά…) όταν ακόμα ο πλανήτης βρισκόταν στην πολύ αρχή αυτής της ιστορίας, είχε εκδόσει ιατρική οδηγία να μην χρησιμοποιούνται κορτικοστεροειδή για τις πνευμονικές λοιμώξεις λόγω covid-19, παρά μόνο αν το απαιτούν άλλες παθήσεις των ασθενών. Στις 7 Φλεβάρη το γνωστό (και θεωρούμενο παγκόσμια «έγκυρο») ιατρικό περιοδικό Lancet, δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας καινούργιας έρευνας, που συνηγορούσε εναντίον της χρήσης κορτικοστεροειδών, λόγω της ισχυρής πιθανότητας να κάνουν κακό αντί για καλό. Όντως, πρόκειται για μέθοδο ανοσοκαταστολής που χειροτερεύει τις δυνατότητες του οργανισμού να αντιμετωπίσει ακόμα και απλές προσβολές· πόσο μάλλον αν είναι ήδη επιβαρυμένος από άλλες αρρώστιες…

Λίγο μετά, στις 17 Φλεβάρη, το site Contagion Live, αναφερόμενο στην έρευνα του π.ο.υ. που οδήγησe στην έκδοση της σχετικής ντιρεκτίβας, σχολίαζε το περιεχόμενό της. Ανέφερε μεταξύ άλλων (κάτω κίτρινο κομμάτι της δεύτερης φωτογραφίας):

… Οι συγγραφείς μελέτησαν επίσης την θεραπεία με κορτιοστεροειδή σε άλλους πληθυσμούς, όπως οι ασθενείς από γρίπη. Μνηνομεύουν μια συστηματική έρευνα και μετα-ανάλυση του 2019, σύμφωνα με την οποία παρατηρήθηκε μεγαλύτερη θνησιμότητα σε ασθενείς στους οποίους δίνονταν κορτικοστεροειδή, μαζί με επιμήκυνση του χρόνου παραμονής τους στην εντατική και, ακόμα, του ποσοστού δευτερογενών λοιμώξεων…

Σ’ αυτό το σημείο το συμπέρασμα είναι σαφές ακόμα και για άσχετους: τα κορτικοστεροειδή σε πολλές περιπτώσεις ιογενών λοιμώξεων σκοτώνουν· δεν θεραπεύουν.

Όμως να τι συμβαίνει πρακτικά. Τα κορτικοστεροειδή εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται (ή ήταν σε χρήση ως πολύ πρόσφατα) σαν μέθοδος θεραπείας στις σοβαρές περιπτώσεις πνευμονικών λοιμώξεων που αποδίδονται στον covid-19.

Εδώ είναι η σχετική αναφορά από μια έρευνα του «ιταλικού εθνικού ινστιτούτου υγείας», με στοιχεία ως τις 20 Μάρτη: στο 31% των περιπτώσεων χορηγούνταν και κορτικοστεροειδή…

Κι εδώ είναι η σχετική αναφορά από μια έρευνα κινέζων γιατρών, που δημοσιεύτηκε στο Lancet στις 11 Μάρτη, και αφορούσε την μελέτη 191 περιπτώσεων (135 απ’ το νοσοκομείο της Jinyintan και 56 απ’ το πνευμονολογικό νοσοκομείο της Wuhan). Όπου και πάλι χορηγήθηκαν στο 30% των περιπτώσεων και κορτικοστεροειδή…

Προφανώς δεν είμαστε αρμόδιοι για να βγάλουμε «επιστημονικό συμπέρασμα»! Δεν μπορούμε όμως να μην δείξουμε την αντίθεση ανάμεσα στις ασκούμενες ιατρικές πρακτικές (χορήγηση… από άγνοια; από βιασύνη; δεν το ξέρουμε) απ’ την μια μεριά και απ’ την άλλη τα συμπεράσματα επιτούτου ερευνών (μην δίνετε αυτά τα φάρμακα!). Θα αποδειχθεί άραγε στο μέλλον πως εκτός απ’ τις υπόλοιπες αιτίες ΚΑΙ ιατρικά λάθη συνέβαλαν σ’ έναν απροσδιόριστο αριθμό θανάτων – που αποδόθηκαν όμως στον covid-19; Θα τα αξιολογούσε κάποιος με διαφορετικό τρόπο τέτοια ιατρικά λάθη αν δεν συνέβαινε εκτός από θανάτους να ενισχύουν μια εκστρατεία κοινωνικής αποξένωσης και, τελικά, γενικευμένης και χωρίς προηγούμενο ιατρικοποίησης από αστυνομικό έλεγχο των κοινωνικών σχέσεων!

Έχουν γίνει λοιπόν, πέρα απ’ όλα τα υπόλοιπα «λάθη» και ιατρικά (χωρίς εισαγωγικά προς το παρόν…) σ’ αυτό το κοντέρ του θανάτου; Αν δεν μας τσακίσει αυτός ή ο επόμενος στρατιωτικός νόμος (υγιεινιστικός ή οτιδήποτε άλλο γουστάρουν τ’ αφεντικά και οι λακέδες τους) μπορεί να το μάθουμε κάποτε κι εμείς…

Αργά, όπως πάντα…

Υγεία και εγκληματοποίηση….

Κυριακή 5 Απρίλη. Καλπάζει η αστυνομική «υγιειονομία»! Είναι μια μοναδική, ιστορική (και φρικαλέα μαζί) περίοδος, όπου πολλά κράτη σαν «συλλογικοί καπιταλιστές» δεν έχουν την συνηθισμένη εξουσία. Δεν αυτοπεριορίζονται – το αντίθετο: ξεχύνονται με λύσσα… Κι αυτός ο αιφνιδιασμός (λυπούμαστε στ’ αλήθεια: κάναμε ό,τι ήταν ανθρώπινα δυνατόν έγκαιρα για να μην υπάρξει αιφνιδιασμός!) έχει «χαζέψει» πολλούς που θα έπρεπε να είναι «ετοιμοπόλεμοι» (εναντίον της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας και του στρατιωτικού νόμου που σέρνει και νομιμοποιεί).

Στη νότια κύπρο ο υπουργός (αστυνομικής) υγείας «μελετάει τον τρόπο να επιβάλλεται ηλεκτρονική κατ’ οίκον επιτήρηση» – αυτό που στην αργκώ έχει ονομαστεί «βραχιολάκι» – για όσους βρίσκονται σε καραντίνα λόγω covid-19…. Αυτό που είχε εμφανιστεί σαν «υπό όρους αποφυλάκιση» τώρα γίνεται αλγοριθμική φυλακή… Εξουσιαστική θρασύτητα; Μα όχι, τι λέτε; Για το καλό της δημόσιας υγείας γίνεται: υπάρχουν δραπέτες της κατ’ οίκον απομόνωσης, υγειονομικές βόμβες, εχθροί του λαού, τρομοκράτες / πράκτορες του covid-19…

Θα προκαλέσει το κυπριακό «βραχιολάκι» κάποια αφύπνιση στους «αντικρατιστές και λοιπούς εξτρεμιστικούς κύκλους» που έσπευσαν να γονατίσουν και να προσκυνήσουν τον Βασιλειά Υγεία, αμέσως μόλις τον εμφάνισε καλοστολισμένο η μορφή-κράτος; Δεν ξέρουμε, και δεν έχει σημασία…. Σημασία έχει ότι προωθούνται κι άλλα «μέτρα» (πάντα με τον ίδιο καλό σκοπό) που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακόμα χειρότερα· δεν υπάρχει πάτος σ’ αυτήν την αφηνιασμένη κρατική «υγιεινιστική» εκστρατεία / καταστολή.

Και πάλι η Λευκωσία πρωτοπορεί – αλλά και η Αθήνα κοντοζυγώνει. Στη νότια κύπρο, λοιπόν, η αστυνομία μόλις απέκτησε το δικαίωμα να κτυπάει τις πόρτες (ή να τις σπάει αν χρειαστεί) για να κάνει ελέγχο αν μέσα στο σπίτι βρίσκονται μόνο οι μόνιμοι κάτοικοι, ή έχουν κάνει επίσκεψη φίλοι, συγγενείς… Υποθέτουμε ότι (θα) ψάχνει ντουλάπες, (θα) ανοίγει τις πόρτες στις τουαλέτες, (θα) κοιτάει με τα όπλα προτεταμένα κάτω απ’ τα κρεβάτια και στα πατάρια και στα υπόγεια… Βαγδάτη 2004, 2005, 2006! Γιατί στη νότια κύπρο δεν απαγορεύονται μόνο οι «δημόσιες συναθροίσεις» – απαγορεύονται και οι ιδιωτικές, απ’ τις 9 το βράδυ ως τις 6 το πρωΐ!!! Τα σπίτια και η ιδιωτική ζωή «κρατικοποιούνται»!!! Έτσι, ωμά και απλά… (Η ερώτηση: μα καλά, τις νύχτες κολλάει ο τσαχπίνης; είναι αφελής… Ο στρατιωτικός νόμος ΔΕΝ έχει σχέση με τον covid-19! Το έχει για πρόσχημα· και τον ξεπερνάει. Τί δεν καταλαβαίνετε;)

Μεγάλο το πανηγύρι για τους ρουφιάνους!!! Στη νότια κύπρο λέγονται «παρατηρητές της γειτονιάς»… Είναι ένας κανονικός παρακρατικός στρατός από χιλιάδες «εθελοντές» (συγγνώμη, «κοινωνικά υπεύθυνους» έπρεπε να πούμε), που είναι επίσημα συνεργάτες της αστυνομίας, απ’ το 2011… Και φυσικά είναι «ευαίσθητοι»:

«Φίλε Παρατηρητή της Γειτονιάς. Η δική σου συμβολή στον περιορισμό της εξάπλωσης του κορωνοϊού είναι σημαντική. Ως ευαισθητοποιημένος πολίτης, σε παρακαλώ όπως ενημερώσεις αμέσως το 1460 εάν αντιληφθείς να γίνεται παραβίαση των διαταγμάτων»…

Αυτό το μήνυμα έλαβαν οι 112 χιλιάδες Παρατηρήτες της Γειτονιάς παγκύπρια, είτε από την Αστυνομία είτε από τις τοπικές αρχές, και ανταποκρίθηκαν πλήρως στο κάλεσμα (μαθαίνουμε από χθεσινό ηλεκτρονικό δημοσίευμα του νοτιοκυπριακού «πολίτη», η ορθογραφία του πρωτότυπου…). Σύμφωνα με τον Πέτρο Πατούρα, υπεύθυνος του γραφείου πρόληψης εγκλημάτων της Αστυνομίας και σύνδεσμο με τους Παρατηρητές της Γειτονιάς, η τηλεφωνική γραμμή 1460 πήρε φωτιά κυριολεκτικά με δεκάδες πληροφορίες να καταφθάνουν!… Δέχτηκε, όπως είπε ο κ. Πατούρας, αρκετά τηλεφωνήματα από Παρατηρητές της Γειτονιάς που με ζήλο ζήτησαν ειδική άδεια για να κάνουν περιπολίες και να συνδράμουν στο έργο της Αστυνομίας. Κάτι που όπως είπε δεν γίνεται δεκτό, διότι η πρώτη μέριμνα είναι η υγεία των ίδιων των Παρατηρητών...

Σωστά. Μην κολλήσουν κιόλας και ξεμείνει το κράτος από παρακρατικούς!

Στην Αθήνα οι πολιτικές βιτρίνες και οι επιστήμονες σύμβουλοί τους τρώγονται για κάτι ανάλογο. Εν όψει πάσχα έβγαλαν φιρμάνι για τις «πυλωτές» των πολυκατοικιών… Πρόκειται, ωστόσο, για ιδιωτικούς χώρους, που εμπίπτουν στη νομοθεσία για τον ιδιωτικό άσυλο: μόνο αν διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματα που απειλούν την ζωή ή την ακεραιότητα κάποιου έχει δικαίωμα να επέμβει «αυταπάγγελτα» η αστυνομία. (Γι’ αυτό συχνά έχουν κάγκελα, πόρτες, κλειδιά…) Διαφορετικά, για να μπουν μπάτσοι σε ιδιωτικό χώρο, χρειάζεται συγκεκριμμένη εισαγγελική εντολή, με συγκεκριμένες κατηγορίες, κλπ κλπ… Αλλά αυτά ίσχυαν «παλιά». Τώρα, αυτό το «διάταγμα» (;) για τις πυλωτές, είναι ελάχιστα πιο πίσω από ένα αντίστοιχο για τις αυλές (επίσης ιδιωτικοί χώροι)· και ένα μόνο βήμα πριν το ντου στο εσωτερικό των σπιτιών…

Η ένταση και η έκταση με την οποία διάφορα δυτικά κράτη καταργούν στην πράξη – υγιεινιστικώ δικαίω – όλες τις «νομικές» / «συνταγματικές» ρυθμίσεις και έννοιες «ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ελευθεριών, κλπ», η ένταση και η έκταση με την οποία οι δήθεν «ορκισμένοι νεοφιλελεύθεροι» (μα δεν υπήρχαν ποτέ τέτοιοι στα μέρη μας!) κάνουν γαργάρες με χλωρίνη για να τραγουδάνε τον καινούργιο ύμνο της εξουσίας, θα έπρεπε να έχει πείσει ήδη ακόμα και τους πιο φοβισμένους-μην-πεθάνουν-από-έναν-ιό-της-πλάκας ότι εδώ ξεδιπλώνεται κάτι πολύ πολύ πιο χοντρό και με πολλές φονικές προεκτάσεις, πολύ μακριά απ’ την … «προστασία της δημόσιας υγείας»!!… Εδώ η 4η βιομηχανική επανάσταση ανοίγει τους άσσους της – και το πόπολο τζογάρει για το πως και αν θα βγει απ’ το σπίτι του…

Ακόμα κι αν όλος αυτός ο χείμαρρος της «έκτακτης νομοθεσίας» τέλειωνε μεθαύριο, έχει κρατήσει ήδη πολύ· και η «πρώτη φορά» έχει πετύχει σε μεγάλο βαθμό.

Αλλά δεν θα τελειώσει μεθαύριο: η υγιεινιστική τρομοκρατία, ομηρία, αιχμαλωσία θα κρατήσει καιρό. Με κυμαινόμενους ρυθμούς ίσως. Αλλά θα κρατήσει… Γιατί, το ξαναλέμε, δεν αφορά μια όποια “επιδημία” που θα περάσει. Αφορά πολύ πολύ περισσότερα.

Να ανασκουμπωθούμε και να οργανωθούμε!

Καπιταλισμός, κράτος και επιδημίες (13): η πικρή αλήθεια

Πέμπτη 2 Απρίλη. Την γνωρίζεται την εταιρεία που διευθύνει ο κυρ Thomas που ίσως και τώρα μπορεί να προωθεί (αόρατη;), όχι μόνη της φυσικά, την Σωστή Αλήθεια για την φονικότητα του covid-19;

Πριν σχεδόν 1,5 χρόνο, με τίτλο «σκόνη και θρύψαλα» γράφαμε τα πιο κάτω ακριβώς γι’ αυτήν την εταιρεία:

Η αποκάλυψη (απ’ το reuters) ότι τα αφεντικά της πασίγνωστης φαρμακοβιομηχανίας Johnson & Johnson ήξεραν απ’ την δεκαετία του ’70 ότι η βρεφική πούδρα της (το γνωστό «ταλκ») περιείχε ποσότητες σκόνης ασβέστη προσθέτει έναν κρίκο στην αλυσίδα των αποκαλύψεων που, πέρα απ’ την συγκεκριμένη εταιρεία, θα έπρεπε να βάλουν πολλούς ψύλλους στ’ αυτιά των «καταναλωτών», για διάφορα παρόμοια «αθώα» εμπορεύματα φροντίδας του σώματος – και όχι μόνο.

Τον Αύγουστο του 2017 η J&J καταδικάστηκε σε πληρωμή αποζημίωσης 417 μυρίων δολαρίων στην Eva Echeverria που εμφάνισε καρκίνο των ωοθηκών, μετά από την χρήση του ταλκ στη σωματική υγεινή της.

Στα τέλη του περασμένου Μάη δικαστήριο της Καλιφόρνια καταδίκασε την εταιρεία να πληρώσει αποζημίωση 25,7 μυρίων δολαρίων στην Joanne Anderson, που υποφέρει από μεσοθηλίωμα, μια μορφή καρκίνου που συνδέεται με την έκθεση σε ασβέστη.

Και στα μέσα Ιούλη καταδικάστηκε να πληρώσει 4,69 δις δολάρια σε 22 γυναίκες που εμφάνισαν καρκίνο των ωοθηκών, πάλι λόγω της χρήσης του ταλκ.

Η ύπαρξη μιας ειδικής μορφής ινών ασβέστου (asbestiform fibres) σε υλικά “φροντίδας της επιδερμίδας” είναι γνωστή από χρόνια· όπως και η συσχέτιση των asbestiform fibres με διάφορους καρκίνους. Αυτό που έκανε η J&J απ’ την δεκαετία του ’70 και μετά (και εκθέτει το πρόσφατο ρεπορτάζ του reuters) ήταν να πληρώνει έρευνες που «αποδείκνυαν» ότι η baby powder της ήταν «καθαρή» από ασβέστη· αν και ήξερε ότι τρεις τουλάχιστον έρευνες απ’ το 1972 ως το 1975 έδειχναν το αντίθετο. Το γεγονός ότι ήξερε (όπως προκύπτει απ’ την εσωτερική αλληλογραφία των στελεχών της) υποδεικνύει δόλο και όχι αμέλεια· πράγμα που θα σημάνει πολλά στις 10.000 περίπου μηνύσεις που της έχουν γίνει από θύματα καρκίνου των ωοθηκών και μεσοθηλιώματος.

Η περίπτωση, το επαναλαμβάνουμε, δεν είναι μοναδική. Οι νανοκρύσταλλοι οξειδίου του τιτανίου που υπάρχουν στα αντιηλιακά, και ενοχοποιούνται για καρκίνους του δέρματος, είναι μια άλλη. Όταν, όμως, η «πληρωμένη σοφία» ότι οι καρκίνοι του δέρματος οφείλονται … στην έκθεση στον ήλιο (! – άρα ακόμα πιο συστηματική χρήση αντιηλιακών!!) υιοθετείται απ’ το πόπολο γιατί να μην συνεχίζουν την φονική κερδοφορία τους τα αφεντικά;

Φαίνεται «βουνό» το να απορρίπτουν οι «αναπτυγμένοι» καπιταλιστικά πληθυσμοί τα παραμύθια – κάθε είδους…

Johnson & Johnson: μια τυπική ιστορία (επιχειρηματικής) αλήθειας μιας τυπικής φαρμακευτικής με βαρύ όνομα. Τέτοιες «αλήθειες» είναι που πρέπει να περιφρουρηθούν και σήμερα· με σύστημα «πλημμύρα»…

Καπιταλισμός, κράτος και επιδημίες (9): η ιατρική σαν εξουσία

Τρίτη 31 Μάρτη. Στο πρώτο μέρος του Event 201 (όπως, πρακτικά, και σ’ όλα τα υπόλοιπα μέρη της άσκησης) γίνεται ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των «παικτών» για ζητήματα διεθνούς κλίμακας: μεταφορά και διανομή ιατρικών εφοδίων και φαρμάκων, δάνεια και χρηματοπιστωτισμός προς τις καταρρέουσες επιχειρήσεις, έλεγχος της ψηφιακής διακίνησης των πληροφοριών (στο όνομα του ελέγχου του πανικού…) Αυτή η θεματολογία θα μπορούσε να αποδοθεί στα ενδιαφέροντα και στις επαγγελματικές θέσεις των «παικτών».

Ωστόσο, περίπου στο 30ο λεπτό του πρώτου μέρους, ο υποναύαρχος του αμερικανικού πενταγώνου Stephen C. Redd κάνει μια νύξη για τα μη-ιατρικά μέσα ανάσχεσης της επιδημίας του κορονοϊού, όπως αυτή εικονογραφείται στο σενάριο του Event 201. Ποιά είναι η σωστή λέξη για το «μη-ιατρικά»; Χωρίς υπερβολή: αστυνομικά. Ποιός είναι αρμόδιος για την εφαρμογή τέτοιων μέτρων; Όχι, βέβαια, το επιθυμητό (απ’ τους «παίκτες») «παγκόσμιο κέντρο διαχείρισης της πανδημικής κρίσης»! Τα εθνικά κράτη έχουν αυτήν την αρμοδιότητα… (Συνεπώς το θέμα ήταν λογικά εκτός της συγκεκριμένης «άσκησης»…)

Είναι από πρώτη ματιά αναμενόμενο ότι μια (πραγματική) έντονη «κρίση υγείας» διατρέχει διαγώνια μια καπιταλιστική κοινωνία, τις κοινωνικές τάξεις, τα φύλα, τα καταναλωτικά γούστα· και, κατά συνέπεια, τις όποιες «πολιτικές εκφράσεις», τις αντιθέσεις μεταξύ τους κλπ. Αυτό, όμως, ισχύει μόνο από πρώτη ματιά – περισσότερα στη συνέχεια.

Σα συνέπεια της προηγούμενης «παραδοχής» η μορφή-κράτος αναδύεται σαν ο αναμφισβήτητα αρμόδιος να επιβάλλει τα αστυνομικά / διοικητικά μέτρα που θεωρούνται απαραίτητα για την ανάσχεση της (υποτιθέμενης) επιδημίας. Απ’ τις απαγορεύσεις ως την ενίσχυση διάφορων επιμέρους μηχανισμών… Όμως τι είναι η μορφή-κράτος και πως στελεχώνεται ώστε να διαχειριστεί μια τέτοια «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» (ας την θεωρήσουμε προς στιγμήν πραγματική) σωστά και αποτελεσματικά; Σε στρατιωτικές «καταστάσεις έκτακτης ανάγκης» ο λόγος, συμβουλευτικός αλλά καίριος, δίνεται στους καραβανάδες. Σε έναν φονικό σεισμό στους μηχανικούς. Στις υγιεινιστικές αντίστοιχες στους γιατρούς – και λοιπούς συναφείς κλάδους… Συνεπώς: η μορφή-κράτος εμφανίζεται στο «τιμόνι» σαν διοικητής ή/και μπάτσος, αλλά μισό βήμα πιο πίσω απ’ το «ιατρικό σώμα».

Θα προσπεράσουμε την ερώτηση αν αυτό το «ιατρικό σώμα» είναι ενιαίο, αν έχει κοινή άποψη… Έχει συμφέροντα αυτός ο επαγγελματικός κλάδος; Έχει, για παράδειγμα, σαν επαγγελματικό συμφέρον την ενίσχυση της θέσης του μέσα στον κοινωνικό καταμερισμό (εργασίας, εξουσίας, χρήματος, κλπ);

Δεν ξέρουμε τι συμβαίνει αλλού. Γνωρίζουμε όμως, όπως οι πάντες, πως αυτό το «ιατρικό σώμα» δεν έχει σπουδαία φήμη ως προς την ηθική ακεραιότητά του· και το δημόσιο σύστημα υγείας είναι το πεδίο που αυτή η ακεραιότητα δοκιμάζεται διαρκώς. Τα «φακελάκια» δεν αφορούν φυσικά τους πάντες μέσα στο ελληνικό δημόσιο σύστημα υγείας. Εκείνο που αφορά όντως τους πάντες είναι το ότι ενώ γνωρίζουν ποιοί «συνάδελφοί» τους εκβιάζουν τους ασθενείς (και υπάρχουν πολλοί τρόποι για τέτοιους εκβιασμούς) δεν φροντίζουν (οι ίδιοι) να «καθαρίσουν» αυτό το «ιατρικό σώμα» απ’ την βρωμιά – και την ρετσινιά.

Ξέρουμε επίσης ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες (η novartis είναι γνωστή αλλά καθόλου η μοναδική) δωροδοκούν πολλές χιλιάδες γιατρούς (είτε του δημόσιου είτε του ιδιωτικού τομέα)… Παρότι για την περίπτωση novartis υπάρχουν ονόματα και ποσά, καταλαβαίνουμε πως η γενική ισχύς του «ιατρικού σώματος» μέσα στη ελληνική μορφή-κράτος επέβαλλε το να μην υπάρξει κανένας έλεγχος και καμμία τιμωρία γι’ αυτές τις πολλές χιλιάδες γιατρών (και οι δωροδοκίες συνεχίζονται απ’ όσο μπορεί να ξέρει η ασταμάτητη μηχανή…) Μ’ άλλα λόγια: το δίπολο που εμφανίζεται σαν ο «τιμονιέρης» της «διάσωσης της δημόσιας υγείας», η μορφή-κράτος στις αστυνομικές της δράσεις και το «ιατρικό σώμα» σαν το «σώμα των ειδικών», είναι ήδη συνένοχοι στο κρύψιμο των διάχυτων (και γι’ αυτό αποτελεσματικών) επιρροών των χημικών / φαρμακευτικών εταιρειών σ’ όλη τη γκάμα των «υπηρεσιών υγείας». Απ’ την διάγνωση ως την θεραπεία. Για να το πούμε επιγραμματικά: αν το «ιατρικό σώμα» είναι ο «μπροστινός» των φαρμακευτικών εταιρειών (εντόπιων ή/και διεθνών) και η μορφή-κράτος είναι συνένοχη, τότε η όποια διαχείριση, ιατρική ή μη, της θεωρούμενης σαν «φονικής» επιδημίας βρίσκεται, πρακτικά, στα χέρια αυτών των εταιρειών. Έμμεσα; Ναι. Αλλά εκεί.

Στο σενάριο του Event 201 υπάρχει ένα στοιχείο κρίσιμο, που υπάρχει και στην πραγματικότητα της τωρινής εξελισσόμενης υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας: δεν υπάρχει εμβόλιο, και η δημιουργία του θα χρειαστεί μεγάλο διάστημα. Τυπικά αυτό είναι αλήθεια. Ωστόσο η επιμονή στην προβολή της έρχεται σε αξιοσημείωτη αντίθεση με το τι είχε συμβεί σε δύο προηγούμενες, και με παρόμοιες σκοπιμότητες, υγιεινιστικές τρομοεκστρατείες: την «γρίπη των πτηνών» και την «γρίπη των χοίρων». Τότε, το «όπου νάναι» εμβόλιο, η αναμονή του σαν σωτήρα, ήταν στην πρώτη γραμμή της δημαγωγίας. (Πράγμα που, ως γνωστόν, εξασφάλισε γρήγορα τρελλά κέρδη σε συγκεκριμένες φαρμακοβιομηχανίες, λόγω των μαζικών – και εν πολλοίς άχρηστων – παραγγελιών που έκαναν τα κράτη. Το «σκάνδαλο» αποδείχθηκε γρήγορα: στελέχη του παγκόσμιου οργανισμού υγείας, που έπαιζε τον ρόλο του «αντικειμενικού, global υπερ-ειδικού», δούλευαν ταυτόχρονα σαν στελέχη φαρμακοβιομηχανιών. Και μέσω των ανακοινώσεων του π.ο.υ. προωθούσαν τα συμφέροντα αυτών των επιχειρήσεων…)

Τώρα το εμβόλιο μπαίνει στην άκρη: δεν μπορούμε να το περιμένουμε, δεν θα είναι διαθέσιμο για καιρό. Θα πρέπει να υπάρχει μια εξήγηση γι’ αυτόν τον χειρισμό – και σίγουρα αυτή δεν είναι η «τιμιότητα» των φαρμακοβιομηχανιών!.. Εν τω μεταξύ, η απουσία (της αναμονής) του εμβολίου δημιουργεί αρκετό χώρο για τα μη-ιατρικά μέτρα… Δεδομένου πως ό,τι απομένει σαν «ιατρικά μέτρα» αν αφαιρεθεί το εμβόλιο είναι η περιφερειακή διαχείριση (μάσκες, γάντια, αναπνευστήρες) – σημαντική αλλά όχι ικανή να κατασκευάσει το είδωλο μιας κάποιας θεραπείας. Αν, λοιπόν, τα αστυνομικά μέτρα εγκαθίστανται γενικευμένα σαν, σχεδόν, ο μονόλογος της «διαχείρισης της κρίσης» αλλά ταυτόχρονα οι φαρμακοβιομηχανίες είναι που με κάποια έννοια «τα έχουν παραγγείλει» στη μορφή-κράτος (μέσω του «ιατρικού σώματος») υπάρχει άραγε μια εξήγηση γι’ αυτή τη συνθήκη;

Είναι πιθανό ότι μια τέτοια εξήγηση έρχεται … απ’ την κίνα – που δεν υστέρησε καθόλου σε αστυνομική σκληρότητα και επιτήρηση σαν μέρος της «ανάσχεσης του ιού». Κινέζοι γιατροί (και όχι κινέζοι μπάτσοι…) κατηγορούν την ιατρική οπτική του δυτικού κόσμου για υπερβολικά «εμβολιο-κεντρική». Ο τρόπος που το καταλαβαίνουμε αυτό είναι ότι η δυτική ιατρική (στην οποία περιλαμβάνεται τόσο η ιατρική εκπαίδευση και το «ιατρικό σώμα» όσο και οι φαρμακοβιομηχανίες με τις εμπορικές τους πρακτικές…) δεν έχει (επειδή το έχει επιλέξει εδώ και πολλές δεκαετίες) καμμία θεραπευτική ιδέα και πρακτική ανάμεσα στο τωρινό «κρούσμα» (και μάλιστα μιας ήπιας μορφής) και την εντατική (σαν εξαίρεση μεν, υπαρκτό όμως ενδεχόμενο για τις ούτως ή άλλως προ-βεβαρυμένες περιπτώσεις). Πρόκειται, ακριβώς, για το «κενό» που γεμίζουν τα αστυνομικά μέτρα· στο όνομα της «πρόληψης».

Γιατί η δυτική ιατρική, αν δεν έχει το βιομηχανικά κατασκευασμένο φάρμακο, κρεμάει τα χέρια αφήνοντας (ή και καθοδηγώντας) τον κατασταλτικό βραχίονα του κράτους να «διαχειριστεί το πρόβλημα»; (Πράγμα που ήταν γνωστό επί δεκαετίες σε σχέση με την «τρέλα»…) Γιατί δεν έχει ευελιξία και μια γκάμα εναλλακτικών γνώσεων / κινήσεων αλλά είναι τόσο γραμμική, απ’ το «σύμπτωμα» στη βιομηχανική φαρμακολογία και πάλι πίσω; Γιατί επιμένει (σ’ αυτή την ιστορική φάση) να μην μπορεί να εννοήσει είτε τους ασυμπτωματικούς φορείς, είτε τους με ήπια συμπτώματα (δηλαδή την συντριπτική πλειοψηφία των «φορέων» του covid-19) σαν τίποτ’ άλλο από δημόσιο κίνδυνο; Εν τέλει: πώς διαμορφώνεται η υγιεινιστική (ιατρική) εξουσία ως το σημείο να ενώνεται με τους μηχανισμούς δημόσιας τάξης και να γίνεται υγιεινιστική αστυνομία;