Tag: covid19

Καθόλου παραλειπόμενα 1

Παρασκευή 11 Δεκέμβρη. Ο κύριος Γεροτζιάφας (καθηγητής αιματολογίας και διευθυντής μιας ερευνητικής ομάδας του πανεπιστημίου της Σορβόνης) που έγινε κι αυτός γνωστός στους ντόπιους υποτελείς σαν «πηγή» ορισμένων κριτικών στην τρέχουσα τρομοεκστρατεία, μπορεί να μην υπολογίζει σαν αντιθετική την σχέση ανάμεσα σε θεραπεία (όσων την έχουν ανάγκη) και αυτό που έχει εμφανιστεί σαν γενικός εμβολιασμός… Ωστόσο αυτή η αντιθετικότητα υπάρχει – μιλώντας για τις συγκεκριμένες περιστάσεις. Και ακόμα περισσότερο εφόσον ΔΕΝ μιλάμε για «εμβόλια», αλλά (ειδικά για τα mRNA κατασκευάσματα) για πλατφόρμες γενετικού αναπρογραμματισμού! Οι υποτελείς εξαπατήθηκαν συστηματικά και βίαια σε σχέση με την απειλή του τσαχπίνη και το τι θα ήταν σωστό και δίκαιο να έχει γίνει σχετικά, επειδή έπρεπε, εξ αρχής, να πέσουν στο βαθύ πηγάδι της άγνοιας για το ποια θα ήταν η «σωτηρία» τους…

Η ιστορική πραγματικότητα στην εξέλιξη αυτής της τρομοεκστρατείας είναι που α) δείχνει κρατική και καπιταλιστική επιλογή απ’ την στιγμή 0, απ’ την μια μεριά· και β) δείχνει προσχεδιασμό απ’ την μεριά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, απ’ την άλλη. Αν οφείλουμε να επανερχόμαστε σ’ αυτήν την ιστορική πραγματικότητα δεν είναι για να «λύσουμε λογαριασμούς». Είναι επειδή αυτή είναι που συμβαίνει – πίσω απ’ τις πλάτες των ζωντανών. Και συνεχίζει να συμβαίνει…

Να ένα απ’ τα ακράδαντα στοιχεία που παρουσιάσαμε σε σχέση και με το (α) και με το (β): το Event 201. Θα ήταν εύκολο να εκτραπεί η κριτική εκτίμηση εκείνης της «άσκησης», τον Οκτώβρη του 2019, σε εύκολες αλλά αποπροσανατολιστικές προσωποποιήσεις. Επιμείναμε ότι η δημόσια παρουσίαση του Event 201 (πολλές χιλιάδες το είδαν!) θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί διεισδυτικά, πέρα και πίσω απ’ τα προφανή. Παρουσιάσαμε, για παράδειγμα, τον περασμένο Απρίλη (Sarajevo.pdf 148a…) το who is who εκείνων που συμμετείχαν στη συγκεκριμένη «άσκηση», όχι σαν επίδειξη πνεύματος εκ μέρους μας, αλλά για να δείξουμε τους προσανατολισμούς του «συλλογικού κεφάλαιου» (σίγουρα του πιο δυναμικού τμήματός του) ήδη ΠΡΙΝ την μυθοποίηση και την τρομοεκστρατεία. Γράφαμε τότε μεταξύ άλλων:

… Επειδή την Ιστορία την κουβαλούν στην πλάτη τους τα υποκείμενα (και τα πιο κυριλέ!) ακόμα κι όταν δεν θέλουν, δεν μπορούν, ή δεν ξέρουν να την αναγνωρίσουν στην καμπούρα τους, το Event 201 έλεγε πολύ λιγότερα για την υγεία αυτή καθ’ αυτή και πολύ περισσότερα για το πως εκλεκτοί εκπρόσωποι διάφορων καπιταλιστικών τομέων, στα τέλη του 2019, αντιλαμβάνονται το δίπολο υγεία / αρρώστια σήμερα – σε σχέση με χτες, προχτές, παραπροχτές.

… Το Event 201 υπήρξε σενάριο πιστό στον “φαρμακοκεντρισμό” του Θεάματος του Θανάτου των προηγούμενων “πανδημιών”. Τράβηξε όμως, σεναριακά, την φαρμακευτική (“εμβολιακή”) λύτρωση πίσω, για να αφήσει χώρο για τις καινούργιες διαστάσεις. Αυτές που είχαν προστεθεί μέσα απ’ την εμπειρία και τα όρια των προηγούμενων υγιεινιστικών τρομοεκστρατειών. Ήταν ενισχυμένο, εμπλουτισμένο, αναβαθμισμένο με τρεις “φρέσκιες” βασικές παραμέτρους: α) τις εκτεταμένες οικονομικές συνέπειες που θα είχε μια πραγματική “πανδημία” του είδους εκείνης που παρουσιαζόταν στο σενάριο· άρα έμμεσα (αυτό δεν συζητήθηκε) τον ρόλο της μορφής – κράτος· β) την πληροφοριακή διαχείριση μιας τέτοιας φονικής πανδημίας (άρα τον ρόλο των παλιών και νέων μήντια), συνεπώς και πάλι τον αόρατο ρόλο της μορφής – κράτος· γ) τα ζητήματα δημόσιας τάξης, σε τοπική αλλά και παγκόσμια κλίμακα, που θα προέκυπταν λόγω της σπανιότητας των (θεραπευτικών) πόρων…

Είδε κανείς, στο σενάριο εκείνης της «άσκησης», την προοπτική του να βρεθεί μια αποτελεσματική θεραπεία για όσους (απ’ τους «μολυσμένους») θα την είχαν ανάγκη; Όχι!!! Δεν υπήρχαν γιατροί στην «άσκηση»!! Και πουθενά δεν υπήρχε χώρος για μια λογική και μετρημένη «στάση υπέρ της υγείας» σ’ όλες τις παρόμοιες «ασκήσεις» που είχαν προηγηθεί, οργανωμένες για παράδειγμα απ’ το John Hopkins (περισσότερα στο προμελέτη 2… Σάββατο 21 Νοέμβρη) δεν υπήρχε ενδιαφέρον γι’ εκείνο που υπονοεί η θεραπεία. Δηλαδή την φροντίδα που εστιάζει σ’ όσους έχουν ανάγκη. Αντίθετα παντού (αλλά ΠΑΝΤΟΥ!) το μοτίβο ήταν το ίδιο, σαν σενάριο ταινίας: μια «γιγα-καταστροφή» που απαιτεί μια «γιγα-δράση». (Και μερικούς «πρωταγωνιστές της πρώτης γραμμής», σαν γλάστρες…)

Τι σημαίνει «γιγα-δράση»; Σημαίνει ένα και μόνο ένα: καθολική υπεροχή των πιο επιθετικών τμημάτων του κεφάλαιου! Σημαίνει τον μιλιταρισμό αυτών των καπιταλιστικών τμημάτων, καθώς επιτίθενται παντού… Σημαίνει κι αυτό: πολύ πριν ο «πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού» κηρυχτεί επίσημα, ετοιμαζόταν ο πραγματικός πόλεμος, αυτός απ’ την μεριά των αφεντικών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης εναντίον όλων (τόσο κατά της εργασίας / εργατικής τάξης όσο και κατά των πιο «καθυστερημένων» καπιταλιστών). Και επειδή (με το Event 201) ήταν τα δυτικά αφεντικά που μπορούσαμε να δούμε να προετοιμάζονται, θα έπρεπε να προσθέσουμε: ο πραγματικός πόλεμος, επιπλέον, μεταξύ ανταγωνιστικών κρατών / κεφαλαίων για τη νομή του πλανήτη· και πέρα απ’ αυτόν.

Τίποτα δεν ήταν μυστικό όταν ο τσαχπίνης μυθοποιήθηκε, κι όταν η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία ξεκίνησε! Στις 8 Γενάρη, «πριν ακόμα…», το αμερικανικό Netflix ξεκίνησε ένα σήριαλ – ντοκυμαντέρ με τίτλο «How to prevent an οutbreak» (με θέμα μια «φονική πανδημία γρίπης»…) – και ήρωα τον κυρ Βασίλη. Η παραγωγή ήταν της υπεύθυνης υγείας των new york times Sheri Fink, με θητεία στελέχους σε μαγαζιά του κυρ Βασίλη…. Στις 2 Μάη του 2020 η καθεστωτική Washington Post αγιογράφησε τον κυρ Βασίλη σαν «πρωταθλητή των λύσεων που βασίζονται στην επιστήμη»… Στις 22 Μάη οι καθεστωτικοί new york times τον ανακήρυξαν σαν «τον πιο ενδιαφέροντα άνθρωπο στον κόσμο»… Δεν ήταν, απλά, η υπερ-προβολή ενός επιχειρηματία! Ήταν η δημαγωγική κατασκευή του «προβλήματος» μέσω της «λύσης» του, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος…

Όλα γίνονταν στο φως… Αλλά οι «επαναστάτες» caradinieri έτρωγαν τα σκουπίδια (και τα σκοτάδια) του θεάματος. Και ευλόγησαν την τρομοεκστρατεία με χέρια και με πόδια…

Υπάρχει περίπτωση τώρα να αναλάβουν αυτοκριτικά τις ευθύνες τους; Όχι… Να τις κουκουλώσουν; Ναι! Μέχρι τον επόμενο γύρο…

(φωτογραφία: “Εμβόλιο ή θάνατος” – αυτό δεν ήταν το νόημα; Πρακτικά: πρώτα θάνατος – θάνατος – θάνατος, και ύστερα “τα εμβόλιά μας” σαν σωτηρία…)

Καθόλου παραλειπόμενα 2

Παρασκευή 11 Δεκέμβρη. Αν (λέμε «αν»…) παρακολουθείτε την ασταμάτητη μηχανή με ευθύνη ανάλογη εκείνης που αυτή «λειτουργεί» θα το έχετε προσέξει: υποστηρίζουμε ότι η γενική επίθεση του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος περιέχει όλα όσα απαιτούνται εναντίον των αντιπάλων του. Ο covid ήταν εξ αρχής «πολιτικοποιημένος» με όρους παγκόσμιας σύγκρουσης εξουσίας / ηγεμονίας!

Προσέξτε, λοιπόν, αυτό το απόσπασμα απ’ τις δηλώσεις του ρώσου υπ.εξ. Lavrov πριν 3 ημέρες, στη σύνοδο του «ρωσικού συμβουλίου διεθνών υποθέσεων», ενός κρατικού οργάνου (Μόσχα, 8 Δεκέμβρη 2020):

Η διεθνής ατζέντα είναι γεμάτη κρίσεις και συγκρούσεις. Σα να μην έφταναν αυτές ο covid-19 έχει κάνει ξεκάθαρη ζημιά στην παγκόσμια οικονομία. Τα κρατικά σύνορα είναι ακόμα κλειστά ή υπόκεινται σε διάφορες απαγορεύσεις. Η ανθρώπινη επαφή έχει διαταραχτεί σε όλους τους τομείς χωρίς εξαιρέσεις. Αν πραγματικά θέλουμε να σταματήσουμε αυτόν τον ιό, αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μια συντονισμένη προσπάθεια. Εμείς και η πλειοψηφία των άλλων χωρών θέλουμε να κάνουμε κάτι τέτοιο. Αλλά οι Ευρωπαίοι εταίροι μας έχουν προσπαθήσει, με εγωιστικό τρόπο, να αξιοποιήσουν αυτήν την δύσκολη κατάσταση για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, όπως κάνουν εδώ και πολλά χρόνια. Πρακτικά, προσπαθούν να αποκαταστήσουν το μοντέλο της μονοπολικής παγκόσμιας τάξης…

Ούτε λίγο ούτε πολύ ο υπ.εξ. της ανεγκέφαλης αλεπούς (: Putin) αναφέρεται (και) σ’ αυτό που είναι «ο πόλεμος των εμβολίων». Είναι, απλά, οικονομικό ζήτημα, θέμα των κερδών της Α ή της Β επιχειρήσης; Όχι βέβαια! Το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, μέσω της επιθετικότητας του «γενικού εμβολιασμού» με εφαρμογές γενετικής μηχανικής, επιδιώκει να επιβάλει ένα «διεθνές πρότυπο», ένα «διεθνές μοντέλο» διαχείρισης ζητημάτων υγείας. Θεωρώντας πως σ’ αυτόν τον τομέα έχει το «πάνω χέρι» – έναντι των αντιπάλων του.

Αν ασχοληθεί κανείς με το τι είναι αυτές οι «πλατφόρμες γενετικού αναπρογραμματισμού» θα καταλάβει, ίσως, ότι ΔΕΝ πρόκειται για μια καπιταλιστική κίνηση των big pharma εφ’ άπαξ, μια επιθετική τακτική πωλήσεων για μια φορά· για μια «ευκαιρία» που δόθηκε κι αρπάχτηκε μια κι έξω· για μια περίπτωση tamiflu 2.0… Πρόκειται, αντίθετα, για Αλλαγή Παραδείγματος στον τομέα του μαζικού ελέγχου υγείας των πληθυσμών. Και, επίσης, της μαζικής απαλλοτρίωσης των προσωπικών δεδομένων αυτών των πληθυσμών, κατ’ αρχήν με το πρόσχημα της «προστασίας της δημόσιας υγείας».

Γι’ αυτό (εξοργισμένος) ο Lavrov μιλάει για «αποκατάσταση του μοντέλου της μονοπολιτικής παγκόσμιας τάξης»! Δεν αναφέρεται, απλά, σε σανεμβόλια που σε 1 ή 2 χρόνια θα έχουν ξεχαστεί… Αναφέρεται στην οπλοποίηση τους, με μεσο-μακροπρόθεσμο ορίζοντα γενικού ελέγχου.

Κι αν αυτός μιλάει απ’ την θέση της κεντρικής πολιτικής βιτρίνας ενός αντίπαλου στη δύση καπιταλισμού / ιμπεριαλισμού, εμείς, απ’ την δική μας πληβειακή / εργατική θέση, θα έπρεπε να έχουμε καταλάβει τις άλλες διαστάσεις αυτής της οπλοποίησης. Δεν πρόκειται, εδώ, για την ανακάλυψη / εφεύρεση της πενικιλίνης…. Πρόκειται, μάλλον, για έναν ενδοκαπιταλιστικό / διακρατικό «αγώνα δρόμου»: όποιος χρησιμοποιήσει πρώτος την “υγιεινιστική” πυρίτιδα ελπίζει ότι θα επιβληθεί για κάποιο διάστημα σ’ όσους καθυστερήσουν…

Θα μπορούσε, στο πίσω μυαλό διάφορων αφεντικών, να υπάρχει και το ενδεχόμενο βιολογικών πολέμων…

(Εντελώς τυχαία τον περασμένο Αύγουστο, το ψοφιοκουναβιστάν έβαλε “κυρώσεις” σε διάφορα ρωσικά ερευνητικά κέντρα. Με την κατηγορία ότι σχετίζονται με έρευνες “χημικού και βιολογικού πολέμου”… Ανάμεσά τους, εντελώς τυχαία, ήταν και το “48ο κεντρικό ερευνητικό κέντρο” του ρωσικού υπ.αμ. που, σε συνεργασία με πανεπιστημιακά ιδρύματα, έφτιαξε και δοκίμασε το ρωσικό sputnik V…)

Ακόμα και ο βασιλιάς…

Πέμπτη 10 Δεκέμβρη. Φταρνίστηκαν… Ξαναφταρνίστηκαν… Ξαναξαναφταρνίστηκαν… (Χαρτομάντηλο δεν είχαν…) Και ο βρυχηθμός ήταν κάπως πιο μπάσος… Ε, δεν ήταν δυνατό να μείνει έτσι το πράγμα! Ήταν 3 θηλυκά και 1 αρσενικό. Τους έγινε τεστ – όχι το pcr, αυτό με την μπαντονέτα: ποτέ μην προσπαθήσεις να κάνεις κάτι τέτοιο στο ρουθούνι ενός λιονταριού ή της παρέας του!

Τελικά τα 4 λιοντάρια του ζωολογικού κήπου της Βαρκελώνης βγήκαν “positive”! Σε τι άλλο; Στον covid! Πώς «κόλλησαν»; Πήγαν σε κρυφό μπαρ; Στριμώχτηκαν σε μ.μ.μ.; Κυκλοφορούσαν αμάσκωτα; Έφαγαν δηλητηριασμένη νυχτερίδα ή μυρμηγκοφάγο; Άγνωστο! Οι υποψίες στρέφονται σε κάποιους φύλακες του zoo park, που βρέθηκαν επίσης θετικοί… Αλλά διάολε; Τι κάνουν οι φύλακες με τα λιοντάρια; Τα φτύνουν; Α πα πα!!! (Για να κάνουμε την ερώτηση επιστημονικά: οι φύλακες κόλλησαν τα λιοντάρια ή τα λιοντάρια τους φύλακες; Μήπως έχει γίνει τραγικό λάθος με την προέλευση του τσαχπίνη;)

Για να μην πολυλογούμε: τους δόθηκαν αντιπυρετικά. Όχι κάποιο σανεμβόλιο. Τα θηρία συνήλθαν σε μια μέρα – πήγαν μάλιστα βόλτα με ποδήλατα… Το ίδιο είχε συμβεί τον περασμένο Απρίλη σε άλλα τρία λιοντάρια και τέσσερεις τίγρεις, στον ζωολογικό κήπο του Bronx… Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι αν το “σπίτι” σου έχει κάγκελα γύρω γύρω, την βγάζεις καθαρή…

Ούτε που θέλει να φανταστεί η ασταμάτητη μηχανή τι όργια με κορωνοϊούς γίνονται στα σκοτεινά των ζωολογικών κήπων!!! Και φυσικά θα κρατήσει μυστικό ότι ο πιο σίγουρος τρόπος να κολλήσεις τον τσαχπίνη είναι να σε κάνει μεζέ κάποιο σαρκοφάγο! (Υποθέτουμε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις το τελευταίο που θα ένοιαζε τον οποιονδήποτε είναι ο covid…)

Αναρωτιέται όμως: αυτά τα τεστ πράγματι βρίσκουν τον τσαχπίνη; Ή ισχύει και στην περίπτωση των κανονικών θηρίων το «καλύτερα να μην μπλέξεις με εξετάσεις» αφού «ό,τι ψάχνουν οι φύλακες αυτό βρίσκουν;»

Αν ξέρετε την απάντηση να μας την πείτε. Θα την μεταφέρουμε εμπιστευτικά στον βασιλιά της ζούγκλας…

(φωτογραφία: Μην κοιτάς! Μην κοιτάς!!! Είναι ο covid!!!)

Έκτακτη (και καλοπληρωμένη) σοφία!

Τετάρτη 9 Δεκέμβρη. Όταν μιλάει ο Johnny ο Bananas (κατά κόσμον Ηλίας Μόσιαλος) όλοι πρέπει να τον ακούνε με προσοχή. Γιατί ο Johnny Bananas είναι ειδικός στην «πολιτική υγείας», που σημαίνει ότι ξέρει καλά το menu της τρομοεκστρατείας.

Πέθαναν 2 πειραματόζωα (εθελοντές) και άλλοι 2 είχαν σοβαρά προβλήματα στη διάρκεια των δοκιμών του σανεμβολίου των pfizer/biontech; Ε, και; Ο Johnny ο Bananas θα σας αραδιάσει διάφορα νούμερα θανάτων, για να καταλήξει στην επιβεβαίωση του «συμπεράσματος» του αμερικανικού fda ότι οι «θάνατοι είναι άσχετοι» με το σανεμβόλιο. Όπως και ένας τουλάχιστον θάνατος και τρεις τουλάχιστον σοβαρές νευρολογικές αρρώστιες σε πειραματόζωα / εθελοντές του σανεμβολίου της astrazeneca ήταν άσχετες μ’ αυτό (αλλά επειδή το εμβόλιο είναι αγγλικής παραγωγής, τις ευλογίες του τις έδωσε ο αγγλικός εοφ· ο αμερικανικός δεν είναι σίγουρος ακόμα…)

Τι στην ευχή; Τι δεν καταλαβαίνετε; Θάνατοι από οποιαδήποτε αιτία ΗΤΑΝ (και ΕΙΝΑΙ) θάνατοι λόγω covid, επειδή αυτό προβλέπει ο τρομοκρατικός σχεδιασμός των «κοινών δεξαμενών»… Αντίθετα, οι θάνατοι εξαιτίας των σανεμβολίων ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ εντελώς άσχετοι με δαύτα! Κάπως έτσι θα ξαναεμφανιστούν θάνατοι από καρδιακά, εγκεφαλικά, κλπ, που έτειναν προς εξαφάνιση τους προηγούμενους μήνες…

Τι είναι που δεν καταλαβαίνετε; Η δημιουργική λογιστική θανάτου έχει και έξοδα, έχει και έσοδα! Έχει γεμάτες δεξαμενές, έχει και άδειες!

Αμάν πια! Στοιχειώδη!!

Φαρμακευτικά παραλειπόμενα;

Τετάρτη 9 Δεκέμβρη. Η αναφορά, πριν 3 ημέρες, του καθηγητή φαρμακολογίας στην ιατρική Θεσσαλονίκης (και αντιπροέδρου; της ελληνικής εταιρείας «τεκμηριωμένης ιατρικής» / evidence based medicine) Δ. Κούβελα στην ύπαρξη φαρμάκου για την διαχείριση των ήπιων ή μέτριας σοβαρότητας περιστατικών μόλυνσης απ’ τον covid φαίνεται να έχει προκαλέσει έναν κάποιο μηντιακό «σάλο». Ακόμα και ιδιαίτερα φανατικοί caradinieri «ανακαλύπτουν» τώρα ότι η προώθηση των σανεμβολίων είναι … ύποπτη, αν και αποτυγχάνουν να εντοπίσουν με ακρίβεια όλο το εύρος των όποιων (καθυστερημένων) υποψιών τους. Το δίπολο «φάρμακο» – «σανεμβόλιο» είναι ωστόσο πραγματικό· σίγουρα για την εργατική κριτική. Ωστόσο έχει αρκετά περισσότερο βάθος από ένα επικοινωνιακό (ή και οικονομικό) σκάνδαλο· και σ’ αυτό το βάθος οι caradinieri έχουν τις δικές τους τεράστιες ευθύνες. Πώς έχουν, λοιπόν, τα πράγματα;

Κατ’ αρχήν, και αφήνοντας στην άκρη το ζήτημα της σοβαρότητας ή όχι της απειλής του τσαχπίνη, η εν δυνάμει θεραπευτική δυνατότητα της χρήσης (μονοκλωνικών) αντισωμάτων σε άτομα με συμπτώματα που αποδίδονται στον covid (πριν την φάση της οξείας αναπνευστικής ανεπάρκειας) έγινε γνωστή αρκετά νωρίς στην διάρκεια της υγεινιστικής τρομοεκστρατείας. Η πρώτη απ’ τις επάνω φωτογραφίες είναι ελληνική είδηση με ημερομηνία 15 Μάρτη. Ένα μήνα μετά, στις 14 Απρίλη (φωτογραφία στη μέση) μπορούσε να διαβάσει κανείς για την έναρξη κλινικής μελέτης χρήσης αυτής της θεραπείας σε 7 ελληνικά νοσοκομεία. Απ’ όσο μπορεί να γνωρίζει η ασταμάτητη μηχανή τα αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά. Ειπώθηκε, μάλιστα, ότι κάθε 1 δότης αντισωμάτων (κατά του covid) μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες 3 ασθενών…. Αλλά το ζήτημα «έκλεισε» μάλλον βιαστικά, με το επιχείρημα ότι δεν αρκούν όσοι έχουν αναπτύξει αντισώματα για να καλύψουν τις συνολικές ανάγκες· πράγμα που, ακόμα και χωρίς την εμφάνιση των φαρμακοβιομηχανιών «τεχνητής» παραγωγής των κατάλληλων αντισωμάτων, θα έπρεπε να θεωρηθεί απλά ένα βιαστικό ψέμα.

Η καναδική βιοτεχνολογική εταιρεία AbCellera Biologics απομόνωσε το ανθρώπινο αντίσωμα κατά του covid απ’ το αίμα των πρώτων αμερικάνων που νοσηλεύτηκαν και έγιναν καλά, κάπου ανάμεσα στα μέσα και στα τέλη Γενάρη του 2020. Και προχώρησε στην τεχνική κατασκευή του (βιοτεχνολογικά ανασυνδυασμένου ανθρώπινου αντισώματος IgG1) με το εμπορικό όνομα bamlanivimab κάποια στιγμή μέσα στον Φλεβάρη του 2020, πατεντάροντάς το φυσικά… (Για τις επιχειρηματικές «πνευματικές ιδιοκτησίες» πάνω σε ανθρώπινο βιολογικό υλικό περισσότερα κάποια στιγμή στο μέλλον…)

Το bamlanivimab λειτουργεί όπως τα αντισώματα (αν και δεν γνωρίζουμε ακόμα με τις κρίσιμες λεπτομέρειες): εμποδίζει την επαφή του ιού με τα κύτταρα διαλύοντας τις «επιθετικές» πρωτεΐνες του. Η συγκεκριμένη καναδική βιοτεχνολογική εταιρεία (: σημειώστε το!) “δούλεψε” για το θέμα αξιοποιώντας μια χρηματοδότηση 30 εκατομυρίων δολαρίων που είχε πάρει στις αρχές του 2018 απ’ τον στρατιωτικό ερευνητικό βραχίονα των ηπα, την διαβόητη DARPA, και το βιο-ιατρικό τμήμα της, το εξίσου διαβόητο B.T.O., για να κάνει ακριβώς τέτοιου είδους έρευνες: να φτιάξει μια “πλατφόρμα” για την γρήγορη δημιουργία θεραπευτικών αντισωμάτων μέσα (το αργότερο) σε 60 ημέρες απ’ την εμφάνιση ενός νέου μεταδοτικού και φονικού ιού.

Η γνωστή αμερικανική φαρμακοβιομηχανία Eli Lilly, που συνεργάζεται (όπως και άλλες) με την AbCellera, ανέλαβε απ’ τον περασμένο Μάρτη αφενός την διενέργεια κλινικών δοκιμών του bamlanivimab σε αμερικανικά νοσοκομεία, αφετέρου την οργάνωση της βιομηχανικής παραγωγής του. Στις αρχές Μάη (πάντα του 2020) ξεκίνησε την πρώτη κλινική δοκιμή. Λίγο αργότερα (οπωσδήποτε μέσα στο καλοκαίρι) δύο ακόμα big pharma, η Astrazeneca και η Roche σε συνεργασία (η δεύτερη) με την βιοτεχνολογική Regeneron ξεκίνησαν παρόμοιες κλινικές μελέτες.

Τίποτα απ’ όλα αυτά (κατ’ αρχήν σε επίπεδο ανακοινώσεων) δεν ήταν κρυφό. Οι εμπλεκόμενοι (βιοτεχνολογικές και φαρμακευτικές) είναι ο ορισμός του mainstream στη βιομηχανία της υγείας! Οποιοσδήποτε πολιτικός οργανισμός (ή και απλά άτομο) που θα ήθελε να είναι σοβαρός στην γνώμη του για όλο το colpo grosso περί τον τσαχπίνη θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να έχει υπόψη του τα βασικά· πολύ περισσότερο που δεν χρειάζονταν ιδιαίτερες τεχνικές γνώσεις.

Θα έπρεπε…

Εμπορικά παραλειπόμενα;

Τετάρτη 9 Δεκέμβρη. Θα υπέθετε κανείς ότι σε οποιαδήποτε περίπτωση έκτακτης υγιειονομικής ανάγκης, και πολύ περισσότερο στην περίπτωση του covid όπου ένα ποσοστό «φορέων» του ιού σχεδόν 95% είτε δεν εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα (επειδή διαθέτουν προϋπάρχον ανοσοποιητικό δυναμικό) είτε εμφανίζουν ήπια ή μέτριας σοβαρότητας συμπτώματα (επειδή το ανοσοποιητικό τους αντιδρά αποτελεσματικά) το βάρος του δημόσιου συμφέροντος και, άρα, ο προσανατολισμός των καλώς εννοούμενων ερευνών θα έπρεπε να είναι η μείωση των περιπτώσεων που καταλήγουν στα νοσοκομεία: να δημιουργηθεί ένας αποτελεσματικός θεραπευτικός (και όχι κατασταλτικός!) φραγμός… Θα υπέθετε επίσης κανείς ότι για να μην πανικοβάλεται ο πληθυσμός (χειροτερεύοντας έτσι κι αλλιώς την υγεία του…) η αναζήτηση (και η εύρεση) θεραπείας / θεραπειών θα ήταν πρώτη προτεραιότητα. Όχι μόνο στις έρευνες αλλά και στον «δημόσιο λόγο»: αφού αν υπάρχουν προοπτικές και τελικά δυνατότητες αποτελεσματικής θεραπείας τότε ο καθένας μπορεί να ηρεμήσει… Η κοινωνική προσμονή θα έπρεπε να αφορά την θεραπεία· τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.

Ξέρουμε ότι έγινε το ανάποδο. Αντί για την προβολή των ερευνών (και των προοπτικών) θεραπείας έγινε υπερ-υπερ-προβολή των ερευνών (και των προοπτικών) αντικατάστασης της φυσικής ανοσίας του πληθυσμού με τεχνητά μέσα. Δηλαδή τα σανεμβόλια. Ξέρουμε, επίσης, ποιοί ήταν εκείνοι που προώθησαν (και συνεχίζουν να προωθούν) την τρομοεκστρατεία έτσι ώστε να σχηματιστεί στους υποτελείς η πεποίθηση ότι ΔΕΝ υπάρχει άλλη «σωτηρία» (είτε σαν φυσική ανοσία είτε σαν θεραπεία) εκτός από τους μαζικούς σανεμβολιασμούς, και τα paraphernalia τους: τις «ψηφιακές ταυτότητες υγείας», τις καθολικές απαγορεύσεις, την διαρκή ροή προσωπικών δεδομένων / data, την αλγοριθμική φυλάκιση, κ.α.

Όμως αυτό το «ανάποδο» ΔΕΝ έγινε … προχτές! Έγινε απ’ την αρχή!! Ενώ, δηλαδή, πρώτης γραμμής big pharma ή/και βιο-πληροφορικο-τεχνολογικές εταιρείες (ακόμα και με την χρηματοδότηση της DARPA!) είχαν αναλάβει, σ’ ένα είδος «καταμερισμού ερευνών», την αναζήτηση θεραπευτικών μεθόδων (υψηλής βιο-τεχνολογίας) σχετικά αθόρυβα, άλλες επίσης πρώτης γραμμής big pharma, σε συμμαχία με big tech και τα λοιπά (αυτό που λέμε βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα…), έκαναν εκτός από τις έρευνες τους και τρομακτικές δημόσιες σχέσεις / τρομοκρατική προπαγάνδα!

Αξίζει να θυμίσουμε ότι στο πεδίο της θεραπείας δεν υπήρξαν / υπάρχουν μόνο τα μονοκλωνικά αντισώματα των AbCellera και Regeneron. Υπάρχουν και οι κινέζικες προτάσεις, που έγιναν διεθνώς γνωστές απ’ την αρχή, μόνο για να απορριφθούν ακαριαία και χωρίς πολλά πολλά απ’ τους δημαγωγούς της δυτικής «βιομηχανίας της υγείας». Απ’ το «κινέζικο παράδειγμα» τα δυτικά καθεστώτα ένα μόνο ήθελαν να μιμηθούν, κι ένα μόνο εισήγαγαν: την καταστολή και τον γενικευμένο έλεγχο…

Με δυο λόγια όλους αυτούς τους μήνες στον δυτικό κόσμο (και αλλού, για λόγους που εύκολα μπορούν να κατανοηθούν) οι θεραπευτικές δυνατότητες που θα έφερναν ανακούφιση των συστημάτων υγείας και, επιπλέον, ηρεμία στους πληθυσμούς, μπήκαν στην άκρη· σίγουρα σαν διαμόρφωση «παραστάσεων κινδύνου». Αντίθετα οξύνθηκε στο έπακρο η «αναμονή» των σωτήριων σανεμβολίων, ακόμα κι αν ήταν εξ αρχής παρανοϊκά ανθυγιεινή!

Κανείς δεν το πρόσεξε ότι η θεραπεία, σαν το ενδιάμεσο στάδιο ανάμεσα στην «μόλυνση» και στο νοσοκομείο / προθάλαμο της εντατικής / προθάλαμο του νεκροταφείου, εξαφανίστηκε απ’ τον δημόσιο λόγο; Κανείς δεν το πρόσεξε ότι ανάμεσα στα ρουθούνια / στόμα και στα πνευμόνια, όλο το «ενδιάμεσο σώμα», εξαφανίστηκε απ’ τις (ανα)παραστάσεις της «δηλητηρίασης» απ’ τον τσαχπίνη, γινόμενο απλά ένας «σωλήνας μετάβασης», κάτι σαν καλώδιο; Κανείς δεν το πρόσεξε ότι η τρομοεκστρατεία ήταν (και παραμένει) μια διαδικασία συνεχόμενων ακρωτηριασμών τόσο σε σχέση με τους «θεσμούς», την κρατική οργάνωση, τον «δημόσιο λόγο», τις ιδεολογίες, όσο και σε σχέση με την σκέψη και τα σώματα;

Ελάχιστοι το πρόσεξαν· και βρέθηκαν κατηγορούμενοι με ελεεινά κατηγορητήρια…

Πολιτικά παραλειπόμενα;

Τετάρτη 9 Δεκέμβρη. Εκείνο που λέμε είναι ότι η θεραπεία όσων έχουν ανάγκη τέτοιας φροντίδας και η πειρατεία του ανοσοποιητικού των πάντων είναι εντελώς διαφορετικές βιοπολιτικές! Και οι δύο καπιταλιστικές, χωρίς αμφιβολία. Ωστόσο το τι είναι η δεύτερη (και ποια είναι τα ζητούμενα των αφεντικών της) φωτίζεται σε ικανό βαθμό απ’ το τι είναι η πρώτη.

Η πρώτη (βιοπολιτική) εστιάζει στους πάσχοντες. Μπορεί να επιστρατεύσει τα ίδια επίπεδα καπιταλιστικής ανάπτυξης, παρόμοια εργαλεία βιοτεχνολογιών, νέων υλικών, κλπ (άρα είναι αντικείμενο της εργατικής, αντικαπιταλιστικής / αντικρατικής) κριτικής· αλλά είναι εκλεκτική. Η δεύτερη (βιοπολιτική) εστιάζει στους πάντες. Είναι γενικευτική, καθολική. Και επειδή εστιάζει στους πάντες επιδιώκει (και ως ένα βαθμό καταφέρνει) να αναδιαρθρώσει τις σχέσεις των πάντων με τους πάντες· άρα το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων.

Ένα μόνο παράδειγμα, απ’ την φαρέτρα της ασταμάτητης μηχανής. Η ιδέα της «αλυσιδωτής μολυσματικότητας», που καταλήγει στον θάνατο / φόνο κάποιου ηλικιωμένου από μακρινούς (αλλά απρόσεκτους…) νεαρούς και νεαρές που εξακολουθούν να αγκαλιάζονται και να φιλιούνται (αναφερόμαστε στην εντατική τρομο-προπαγάνδα της περασμένης άνοιξης) έναν μόνο στόχο έχει: την μετατροπή της εννόησης του ΣΥΝΟΛΟΥ των κοινωνικών σχέσεων σε «μολυσματικές», άρα «επικίνδυνες», κλπ. Αυτή η ιδέα (που πρωτοσερβιρίστηκε με το aids για να ανατραπεί απ’ το τότε κίνημα…) δεν ταιριάζει με την βιοπολιτική της (εστιασμένης) θεραπείας αλλά υλοποιεί κάτι «κανούργιο»: την κατασκευή μιας γενικευμένης και αδιαφοροποίητης νοσηρότητας του συνόλου του πληθυσμού. Κι αυτή η τελευταία είναι πειρατεία του ατομικού / συλλογικού ανοσοποιητικού, ιδεολογική πριν γίνει (και για να μπορεί να γίνει) φαρμακευτική / βιοτεχνολογική!

Τι σημαίνει εν προκειμένω πειρατεία; Επιγραμματικά: την θεμελείωση της πεποίθησης ότι ακόμα και η ανοσία ΔΕΝ είναι σχεσιακή, σχέση δηλαδή μεταξύ ζωντανών όντων, αλλά interface μεταξύ δύο συστημάτων: ενός «οργανικού» και ενός «μηχανικού»… Το πρώτο υπάρχει «ανέπαφα», το δεύτερο υποκαθιστά / μεσολαβεί κάθε «σύναψη»… (Αυτό κρατείστε το για το όχι μακρινό μέλλον).

Υπήρξαν αρκετοί που διαισθητικά πρόσεξαν, την περασμένη άνοιξη, το πρωτοφανές (σίγουρα στην ιστορία των τελευταίων 200 χρόνων) του να μπαίνουν σε κατ’ οίκον περιορισμό εκατομμύρια υγιών υποτελών. Ιστορικά οι «καραντίνες» αφορούσαν ορισμένες κατηγορίες ασθενών· σε καμμία περίπτωση τους πάντες. Όσοι υπέδειξαν αυτήν την κατάχρηση εξουσίας με ιατρική ψευδο-νομιμοποίηση δεν βρήκαν παρ’ όλα αυτά την εξήγηση γι’ αυτό το πρωτοφανές· γιατί η εξήγηση δεν είναι «ιατρική» αλλά πολιτική! Αν κάποιοι μετατρέπουν (και επιβάλλουν) την εννόηση των κοινωνικών σχέσεων στο σύνολό τους σα «νοσογόνων», αυτό συμβαίνει επειδή δεν ενδιαφέρονται για την θεραπεία των ασθενών· αλλά για την αναδιάρθρωση των σωμάτων, των αισθημάτων, της ηθικής και των σκέψεων των πάντων! Δεν είναι «γιατροί» με την παλιά έννοια· είναι «μηχανικοί συμπεριφορών» που χρησιμοποιούν, στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία, ψευτο-ιατρικά επιχειρήματα· χτες χρησιμοποίησαν «αντιτρομοκρατικά», και αύριο κάποια άλλα. Να γιατί «ο πιο δυνατός γιατρός στον κόσμο», ο κυρ Βασίλης, είναι ένας ιδιοκτήτης εταιρείας πληροφορικής! Και να γιατί εταιρείες σαν την google ή την apple εμφανίστηκαν σαν οι «μεσάζοντες» του ελέγχου της κοινωνικής νοσηρότητας!

Όταν η καπιταλιστική πραγματικότητα έδειχνε την μετάβαση, την Αλλαγή (καπιταλιστικού) Παραδείγματος, οι caradinieri κοιτούσαν φέρετρα στο Bergamo, μετά στη Ν. Υόρκη, μετά τάφους στη βραζιλία· και μηρύκαζαν τα σκουπίδια του υγιεινιστικού τρομοΘεάματος, αφού πρώτα τα είχαν εσωτερικεύσει.

Εκ των υστέρων κάποιοι απ’ αυτούς μπορεί να αναρωτιούνται αν «παίζει κάτι περίεργο;». Ναι, αλλά δεν είναι περίεργο. Επιπλέον το έργο προετοιμαζόταν επί χρόνια, και παίζεται εδώ και σχεδόν ένα χρόνο. Κι αυτοί ήταν κομπάρσοι του…

Αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής – λόγω πλάνης…

Δευτέρα 7 Δεκέμβρη. Ο Μichael Yeadon, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της pfizer και ο γνωστός (κι από εδώ) Wolfgang Wodarg, πνευμονολόγος, βουλευτής των γερμανών σοσιαλδημοκρατών (απ’ τους βασικούς που κυνήγησαν και αποκάλυψαν την μεγα-απάτη / σκάνδαλο με το tamiflu το 2009) υπέβαλαν ένα επείγον αίτημα στον ευρωπαϊκό οργανισμό φαρμάκων στις 1 Δεκέμβρη, ζητώντας την άμεση διακοπή όλων των ερευνών για εμβόλια κατά του covid 19, και ειδικότερα εκείνου των pfizer/biontech.

Η κατάθεση αυτού του επείγοντος αιτήματος έγινε την ίδια ημέρα με την κατάθεση απ’ την pfizer, στον ίδιο οργανισμό, της αίτησης για έγκριση του σανεμβολίου της. Οι Yeadon και Wodarg επικαλούνται κατ’ αρχήν το γεγονός ότι τα χρησιμοποιούμενα PCR τεστ είναι ανακριβή και, κατά συνέπεια (όπως γράφουν) …ούτε ο κίνδυνος ασθένειας ούτε και το πιθανό όφελος απ’ τον εμβολιασμό μπορούν να εκτιμηθούν με την απαραίτητη βεβαιότητα, πράγμα που κάνει την χρήση του εμβολίου σε ανθρώπους ανήθικη.

Επιπλέον περιγράφουν μια σειρά πιθανών (κατ’ αυτούς σχεδόν βέβαιων) παρενεργειών με βάση πειράματα που έχουν γίνει στο παρελθόν σε ζώα: απ’ το ενδεχόμενο αντί για ανοσία να επιτευχθεί το αντίθετο, δηλαδή (έως και θανατηφόρα) υπερευαισθησία στον covid, μέχρι την ισχυρή πιθανότητα ανάπτυξης επικίνδυνων αλλεργικών αντιδράσεων στα χημικά συστατικά του σανεμβολίου.

Οι γνώσεις μας δεν φτάνουν για να ελέγξουν την βασιμότητα ή όχι αυτών των θέσεων. Το επείγον αίτημα είναι 43 σελίδες, και περιλαμβάνει σαν επιπλέον τεκμηρίωση ένα ανάλογο επείγον αίτημα που κατέθεσε ο παθολόγος και διευθυντής του αμερικανικού «Μοριακού Διαγνωστικού Εργαστηρίου του Milford» Sin Hang Lee στον fda· καθώς και την έρευνα πάνω από 20 “ειδικών” από διάφορα μέρη του κόσμου που αποδεικνύουν 10 σημαντικά λάθη στην δημιουργία του pcr ανίχνευσης του covid, απ’ τον απατεώνα Drosten.

Πίνακες, εξειδικευμένη ορολογία και επιχείρηματα βασισμένα σε παλιότερες έρευνες: θα μας έπαιρνε καιρό μόνο η κατανόηση τέτοιων κειμένων. Γνωστοποιούμε απλά την ενέργεια, για την οποία οι δημαγωγοί θα κάνουν ότι μπορούν για να την φάει το μαύρο σκοτάδι. Ή (καινούργια τους τέχνη κόσκινο!) θα καταγγείλουν κι αυτούς σαν “συνωμοσιολόγους” και “διασπορείς ψευδών πληροφοριών” και θα ξεμπερδέψουν!

Ακόμα κι αν απορριφθεί το αίτημα, θα παραμείνει ένα σοβαρό ντοκουμέντο … εν όψει του «μεγάλο όγκου» παρενεργειών που προβλέπει, ποιός άλλος;, το βρετανικό κράτος και σύστημα υγείας, που από αύριο μπαίνουν στο τούνελ… κουβαλώντας όλη την ανθρωπότητα στις πλάτες τους όπως καμαρώνουν οι εκεί δημαγωγοί της γενετικής μηχανικής.

Αν συμβεί το κακό, οι διάφορες θεσμικές βιτρίνες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος δεν θα μπορούν να πουν «δεν ξέραμε»…

Αλλά είναι παρήγορο αυτό;

Η ιστορία του ταχυδρόμου (7)

Δευτέρα 7 Δεκέμβρη. Το 2014 ο επιφανής ερευνητής του καρκίνου Robert Weinberg δημοσιοποίησε μια αναφορά [paper] αναγνωρίζοντας ότι το υπάρχον μοντέλο των ερευνών για τον καρκίνο, αν και ανακάλυψε πολλές τεχνικές λεπτομέρειες, απέτυχε πλήρως να ξετυλίξει την συνθετότητα αυτής της ομάδας ασθενειών. Δεν ήταν ένα απομονωμένο γεγονός – νωρίτερα εκείνη την χρονιά η βιοτεχνολογική εταιρεία Biogen σταμάτησε δύο δοκιμές της φάσης 3 για το προανναγγελμένο φάρμακό της για το Alzheimer, προκαλώντας συζήτηση για κατά πόσο η πρωτεΐνη βήτα-αμυλοειδές, το σήμα κατατεθέν της ασθένειας, είναι ο κατάλληλος στόχος για φαρμακευτική δράση…. Η ανοσοθεραπεία του καρκίνου, που θεωρείται γενικά σαν επαναστατική τομή, βρίσκεται τώρα να παλεύει με ανεξήγητα φαινόμενα, όπως η δημιουργία διαβήτη σε ασθενείς που κάνουν ανοσο-ογκολογικές θεραπείες, καθώς και η χαμηλή ανταπόκριση των ασθενών στις θεραπείες. Πιο πρόσφατα ανακαλύφθηκε αρκετά εκτεταμένη απρόβλεπτη τοξικότητα στα αντικαρκινικά φάρμακα για τα οποία γίνονται κλινικές δοκιμές.

Αυτά τα λίγα ενδεικτικά περιστατικά είναι απλά συμπτώματα μιας μεγαλύτερης κρίσης που αφορά την βιο-ιατρική έρευνα και την σύγχρονη βιολογία γενικότερα…. Οι πρωτοβουλίες για την «ιατρική ακριβείας» [precision medicine], τόσο οι δημόσιες όσο και οι ιδιωτικές, απέτυχαν να δικαιολογήσουν την φήμη τους. Τα ψευτο-συνέδρια και οι επιθετικές (ιατρικές) επιθεωρήσεις αυξάνονται με ανησυχητικό ρυθμό· ενώ οι τρέχουσες στρατηγικές πειραμάτων καθοδηγούνται από συμφέροντα και μεροληψίες, την εμμονή σε μηχανιστικές λεπτομέρειες, τον γενετικό ντετερμινισμό και τις σχέσεις των ερευνητών με τους επενδυτές αντί για ένα κατάλληλο θεωρητικό πλαίσιο. Η απουσία τέτοιων θεωρητικών πλαισίων έχει οδηγήσει επίσης στην κακοποίηση των στατιστικών ελέγχων, και στη διόγκωση των στατιστικά «ασήμαντων» αποτελεσματών χωρίς βιολογικό αποτέλεσμα ή σημασία.

Οι συνέπειες αυτής της επιστημολογικής κρίσης στη βιολογία δεν περιορίζονται στους ακαδημαϊκούς κύκλους, αλλά εξαπλώνονται στα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά περιβάλλοντα, όπως φάνηκε:

από την περίπτωση της Theranos, της βιοτεχνολογικής εταιρείας που υποσχέθηκε τον ουρανό με τ’ άστρα χωρίς να έχει κανένα δεδομένο·

την σκληρή σύγκρουση για τα πνευματικά δικαίωματα για την crispr·

την άνοδο της ευγονικής μεταμφιεσμένης σε υπερ-αιτιοκρατία και την επακόλουθη συνεργασία γενετιστών με λευκούς ρατσιστές·

το σκάνδαλο των σχέσεων μεταξύ Μ.Ι.Τ. και Epstein·

πολλές γνωστές περιπτώσεις σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ επιστημόνων και της δουλειάς που κάνουν για χάρη των χρηματοδοτών τους·

τις εξωφρενικές τιμές των φαρμάκων στις ΗΠΑ που οφελούν μόνο τις φαρμακευτικές·

την μεγάλη μείωση των startup βιοτεχνολογικών εταιρειών και την μείωση των επενδύσεων στην έρευνα απ’ τις μεγάλες φαρμακευτικές·

την εντεινόμενη προώθηση απ’ την μεριά τους blockbuster φαρμάκων·

τις ύπουλες στρατηγικές τους για την προώθηση προϊόντων μέσω της δημιουργίας τεχνητής ζήτησης όπως φάνηκε χαρακτηριστικά απ’ την κρίση των Οπιοειδών φαρμάκων·

τον πληθωρισμό των ισχυρισμών των πολυεθνικών φαρμακευτικών που βασίζονται σε ψευδή προ-κλινικά μοντέλα·

τα συμπέρασματα κλινικών δοκιμών που υπηρετούν την κερδοφορία τους και όχι τους ασθενείς·

και πολλά άλλα.

Το ξεδίπλωμα του τι πάει στραβά με την βιο-ιατρική έρευνα ή την σύγχρονη βιολογία συνολικά, είναι μεγάλο· αλλά δεν προκαλεί έκπληξη. Ήδη απ’ το 1985 οι Levins και Lewontin είχαν προειδοποιήσει:

«Η σύγχρονη επιστήμη είναι προϊόν του καπιταλισμού. Η οικονομική θεμελείωση της σύγχρονης επιστήμης είναι η ανάγκη των καπιταλιστών όχι μόνο να επεκταθούν οριζόντια σε νέους τομείς κερδοφορίας, αλλά επίσης να μετασχηματίσουν την παραγωγή, να δημιουργήσουν καινούργια εμπορεύματα, να κάνουν τις μεθόδους παραγωγής πιο κερδοφόρες, και να τα πετύχουν όλα αυτά πριν τους ανταγωνιστές τους. Τα ιδεολογικά θεμέλια της σύγχρονης επιστήμης είναι συμβατά με αυτές τις ανάγκες και, επιπλέον, με την πολιτική φιλοσοφία της αστικής επανάστασης… Η εμπορευματοποίηση της επιστήμης, κατά συνέπεια, δεν είναι μια μεμονωμένη μεταμόρφωση αλλά φυσικό κομμάτι της καπιταλιστικής ανάπτυξης».

Η κρίση στη σύγχρονη βιολογία είναι, λοιπόν, οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος – του επιστημολογικού… Η διαπλοκή του κεφαλαίου και των ιδιωτικών συμφερόντων με την επιστημονική έρευνα αυξάνεται σταθερά απ’ την δεκαετία του 1980, σα συνέπεια μιας σειράς νομοθεσιών που επέτρεψαν το πατεντάρισμα του «οτιδήποτε φτιάχνεται από ανθρώπους κάτω απ’ τον ήλιο», νομοθεσιών που τις ακολούθησαν κύματα ιδιωτικοποιήσεων για να προωθηθούν οι πολυεθνικές έρευνες και οι συνεργασίες μεταξύ δημόσιων οργανισμών και ιδιωτικών εταιρειών στη δεκαετία του ’90… Ωστόσο τα περισσότερα λεφτά δεν οδήγησαν σε καλύτερες έρευνες… μάλλον το αντίθετο…

Αυτή ήταν η εισαγωγή ενός άρθρου που δημοσιεύτηκε τον Δεκέμβρη του 2019 (τελευταίο μήνα της προ covid εποχής και χωρίς να περιμένει τον ερχομό του…) απ’ τον βιοτεχνολόγο Nafis Hasan, του αμερικανικού πανεπιστημίου του Turft, με τίτλο Μαρξισμός και η Κρίση στη Σύγχρονη Βιολογία – στην Journal of Biological Sciences, (vol.3, no 2, pp 40 – 53).

Αντιλαμβάνεται βέβαια η ασταμάτητη μηχανή πως οτιδήποτε αφορά ταυτόχρονα μαρξισμό και κρίσεις δεν είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον… Ούτε εντυπωσιακό όσο, ας πούμε, η δημιουργική λογιστική θανάτου… Εξάλλου ποιοί είναι εκείνοι που αξιοποιούν τον κυρ Κάρολο σήμερα (εκείνοι, πάντως, που καμαρώνουν ότι είναι μαρξιστές σίγουρα όχι!), ε; Απ’ την άλλη μεριά είναι ζόρικο κάποια «αόρατα χέρια» (καθόλου αόρατα!) να πετάνε με τα εκατομμύρια τους υπηκόους του δυτικού καπιταλισμού στο βαθύ λάκο της (επιμέρους) «κρίσης των βιοτεχνολογιών» και της υπέρβασής της, με υγιεινιστικές τρομοεκστρατείες και ακόμα πιο τρομο-«σωτηρίες»….

Κι ωστόσο έτσι συμβαίνει. Σκληρά, άπονα – και εντελώς κρατικο-καπιταλιστικά!

Η ιστορία του ταχυδρόμου (8)

Δευτέρα 7 Δεκέμβρη. Όποιοι (όσοι υπάρχουν, δηλαδή ελάχιστοι…) έχουν φροντίσει να παρακολουθούν έστω και στοιχειωδώς τόσο την “καπιταλιστική ανάπτυξη” όσο και τις κρισιακές ταλαντώσεις αυτής της ανάπτυξης, βρίσκονται μαζί με όλους τους υπόλοιπους, στον ίδιο λάκο. Στην “κοινή δεξαμενή” των “αρνητών”, που στην πράξη είναι η ταράτσα – κι – απομόνωση των οικοδομημάτων όπου οι μάζες (το μυαλό, η ηθική, τα συναισθήματα, η λογική τους) γίνονται πρώτη ύλη για το λάδωμα των γραναζιών της γενικής καπιταλιστικής κρίσης / αναδιάρθρωσης. Εν προκειμένω του άλματος στις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Η διαφορά τους; Ότι καταλαβαίνουν!

Οι αντιδράσεις σ’ αυτήν την συστημική βία είναι υπαρκτές και πολύμορφες! Απέναντι σ’ αυτό το είδος άγριας πρωταρχικής συσσώρευσης του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος έχει εκδηλωθεί μια πρωταρχική απόρριψη, που ούτε συνοχή έχει, ούτε ευστοχία στο μεγαλύτερος μέρος της. Όποιος όμως έχει το κουράγιο να ανατρέξει στην ιστορία θα μάθει πως αυτό δεν είναι τόσο παράξενο· πως δεν συμβαίνει πρώτη φορά· και πως αυτή η άγουρη, ανεπεξέργαστη, συχνά ανορθολογική αντίδραση, που επιτρέπει σε διάφορες “5ες φάλαγγες” του συστήματος να εντείνουν την διάβρωση (οδηγώντας σε παράλυση από άλλους δρόμους) είναι ένα είδος ευρείας και πραγματικής πολιτικής χαρτογραφίας της εποχής, πέρα ακόμα και από τα ζητήματα της υγείας / αρρώστιας.

Ξέρουμε τι συμβαίνει τώρα (θα έπρεπε να το ξέρουν και πολλοί άλλοι). Η σύγχρονη τεχνολογία είναι μυστικοποιημένη / φετιχοποιημένη ενόσω έχει γίνει (και θα γίνει ακόμα εντονότερα) η κυρίαρχη πλευρά της καθημερινής ζωής. Το τεχνολογικό υπόστρωμα του καπιταλισμού γίνεται όλο και πιο πολιτικό, όχι επειδή το υιοθέτησε κάποιο κόμμα αλλά επειδή εξελίσσεται σε πρώτη και τελευταία ανάλυση σαν καθοριστικό ακόμα και για τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής. Είναι πολιτικό ως τεχνικές της εξουσίας.

Οι υποτελείς αντιλαμβάνονται τόσο τις τεχνολογικές εφαρμογές όσο και την υπερ-κωδίκωση που αυτές επιβάλλουν στις κοινωνικές σχέσεις σαν έναν ανεξάρτητο, μυστηριώδη αλλά και “φιλικό” παράγοντα, ένα καλό τζίνι, ανεξάρτητο απ’ τις γενικές καπιταλιστικές τάσεις και εξελίξεις, τις οποίες άλλωστε αγνοούν σαν τέτοιες. Ζουν μέσα στο κοινωνικό εργοστάσιο αλλά δεν έχουν την κριτική του αντίληψη σαν ένα κάτεργο παραγωγής, κατανάλωσης, συναισθημάτων, ηθικών, αισθητικών. Αγνοούν το συνεχές της οργάνωσής του απ’ τα πάνω· νομίζουν (αυτά τα υπερφίαλα Εγώ νομίζουν…) ότι είναι οι αποκλειστικοί ή έστω οι βασικοί πρωταγωνιστές της ζωής τους. Συνεπώς, κάθε “στραβή” ωθεί αυτές τις σε μεγάλο βαθμό παλαιο- και νεο-μικροαστικές μάζες – των – Εγώ στο άλλο άκρο της μυστικοποίησης / φετιχοποίησης, στην αναζήτηση δηλαδή κάποιου παντοδύναμου “σατανικού” σχεδίου ή παράγοντα, του οποίου την “αποκάλυψη” θεωρούν “απελευθερωτική” σαν τέτοια…

Μπροστά σε μια βία που ξεχυλίζει psyop και είναι απροσδόκητη, σε ένα περιβάλλον μακρόχρονης χρεωκοπίας / εγκατάλειψης της εργατικής κριτικής (λόγω και έργω), τι διαφορετικό θα περίμενε κανείς να συμβεί; Ακόμα περισσότερο που οι διάφορων ειδών τερατολόγοι τυγχάνουν ιδιαίτερης δημαγωγικής / καθεστωτικής («αρνητικής»…) προβολής, επειδή τελικά βολεύουν! Μπορεί, για παράδειγμα, μέσα σε μια διαδήλωση κάμποσων δεκάδων χιλιάδων να υπάρχουν 500 ή 1000 φασίστες και 10 πλακάτ που χρεώνουν τις 5G κεραίες για τον covid: αυτά θα είναι που θα υποδειχθούν, που θα προβληθούν μηντιακά, και τίποτα άλλο… Εντελώς τυχαία…

Ενώ ο αιφνιδιασμός της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας την περασμένη άνοιξη ήταν απόλυτος και παραλυτικός / διαλυτικός, κι ενώ τα καθεστωτικά πραξικοπήματα σε μια πρώτη φάση πέτυχαν (δηλαδή επιβλήθηκαν) σχεδόν απόλυτα χωρίς τις μαζικές και εύλογες αρνήσεις που τους αντιστοιχούσαν, σε μεταγενέστερο χρόνο, απ’ το καλοκαίρι και μετά, σ’ όλο τον δυτικό κόσμο, η πανούργα Ιστορική Διαλεκτική γέννησε αυτήν την ανατροπή: ο (συχνά υποχόνδριος) υγιεινισμός των πρωτοκοσμικών που πάνω του καλοπάτησε αρχικά η τρομοεκστρατεία στρέφεται τώρα εναντίον του κύριου σκοπού της, εναντίον των σανεμβολίων! Κι έτσι προκύπτει το από πρώτη ματιά παράδοξο εύρημα των κοινωνικών δειγματοληψιών: ενώ οι πλειοψηφίες εξακολουθούν να αποδέχονται τις απαγορεύσεις που θεμελειώθηκαν στην πρώτη φάση των πραξικοπημάτων, τώρα (αλλά μην πολυφανεί αυτό!) ένα μεγάλο μέρος τους, την στιγμή 0 απ’ την άποψη των βιοτεχνολογικών στόχων που είχαν αυτά τα πραξικοπήματατα, απορρίπτουν την γενετική πειρατεία που λανσάρεται σαν «έξοδος», σαν «σωτήρια» μέσω των σανεμβολίων!

Είναι η ιστορική στιγμή που πρέπει να ξηλωθεί όλη η «αφήγηση» του υγιεινιστικού τρόμου – αυτής της εκβιαστικής «εμπέδωσης» της βιοπολιτικής της κυριαρχίας! Αναδρομικά, πηγαίνοντας προς τα πίσω, και εξηγώντας (μαζί με τα υπόλοιπα) το γιατί στον καπιταλισμό του 21ου αιώνα η κατασκευή μεγαφόβων και μεγα-απειλών είναι (ως τώρα) παιχνιδάκι για τους ψυχολόγους, τους κοινωνιολόγους, τους διαφημιστές και τους μπηχαβιοριστές του Θεάματος – και σε καμμία περίπτωση «απόδειξη» της αλήθειας της όποιας απειλής!! Και προοπτικά, προεκτείνοντας κατ’ αρχήν την εμπειρική γνώση του σκοτεινού σήμερα στο μέλλον, «εκπαιδεύοντας» όσους είναι διατεθειμένοι να ζήσουν πράγματι σ’ αυτόν τον αιώνα πάνω στο τι ακριβώς είναι η καπιταλιστική 4η βιομηχανική επανάσταση και τις καινούργιες νόρμες έχει.

Οι κάθε είδους λακέδες όλων των μαχαραγιάδων θα κτυπιούνται: η εργατική κριτική είναι «ψυχική αρρώστια» θα λένε! Το έχουν ξανακάνει άλλοι όμοιοί τους, στο παρελθόν… Από ένα σημείο και μετά δεν χρειάζεται καν να απαντάμε· χρειάζεται κατ’ αρχήν να τους παρακάμψουμε. Έχουμε τελειώς αντίθετες αναφορές και σκοπούς, είμαστε εχθροί τους – και το εννοούμε!

Όπως το εννοούν κι αυτοί.

(φωτογραφία: Θυμάται κανείς τον “ιό της χιλιετίας”; Τότε, πάντως, δεν υπήρχαν ούτε τηλεχειριστήρια της καθημερινής ζωής ουτε antisocial media…)