Παλαιστίνη 4

Δευτέρα 24 Νοέμβρη (00.29) >> Κάποια στιγμή στο όχι μακρινό μέλλον θα φτιαχτεί κάπου στη Γάζα ένα (καινούργιο…) «Μνημείο του Ολοκαυτώματος». Σε μια απ’ τις αίθουσες του, στους τοίχους, θα κρεμαστούν οι δεκάδες «αποφάσεις του οηε για την Παλαιστίνη» – μια παρέλαση ελπίδων, προσχημάτων, συγκαλύψεων – και ξεφτίλας. Σ’ αυτή τη συλλογή, στη χρονολογική θέση της, χωρίς ιδιαίτερη προβολή, θα κρεμαστεί και η πρόσφατη «απόφαση του συμβουλίου του οηε» για την Γάζα.

Δεν αξίζει κάτι παραπάνω. Κι ούτε, φυσικά, θα εφαρμοστεί. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να αφοπλίσει τις οργανώσεις της Παλαιστινιακής αντίστασης! Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς το προσπάθησε επί δυο χρόνια σκοτώνοντας – σκοτώνοντας – σκοτώνοντας∙ και απέτυχε. Ούτε υπάρχει κάποιος μη Παλαιστίνιος που να μπορεί να «κυβερνήσει» (στα σοβαρά) αυτή τη ζώνη των ερειπίων που οι ντόπιοι (και οι αντιστασιακοί) ξέρουν σαν τις παλάμες τους. Οι κουστουμάτοι «κυβερνήτες», αν διανοούνταν ότι έχουν μέλλον στη Γάζα, θα αντιμετωπίζονταν σαν αυτό που είναι: συνεργάτες των κατοχικών.

Ας πούμε λοιπόν ότι η λεγόμενη «διεθνής νομιμότητα» έχει απανθρωποποιηθεί και απεδαφικοποιηθεί. Ας πούμε ότι το αλλοπρόσαλλο ψόφιο κουνάβι έκανε για άλλη μια φορά το «ειρηνοποιό» σόου του παριστάνοντας ότι θα αντικαταστήσει στην κατοχή τους θεοναζί ως πιο soft εκδοχή της. Ας πούμε ότι οι εκπρόσωποι του Παρισιού και του Λονδίνου («μόνιμα μέλη») έκαναν αυτό που κάνουν εδώ και δεκαετίες: προσπάθησαν να πάρουν-ένα-κομμάτι…. Κι ας πούμε ότι οι εκπρόσωποι της αλγερίας, της δανίας, του ελλαδιστάν, της γουϊάνα, του πακιστάν, του παναμά, της κορέας, της σιέρα λεόνε, της σλοβενίας και της σομαλίας («μη μόνιμα μέλη» αυτήν την περίοδο) έκαναν απλά τους δικούς τους υπολογισμούς∙ εντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους….

Αρκετοί ξαφνιάστηκαν (και ενοχλήθηκαν) απ’ το γεγονός ότι οι εκπρόσωποι της Μόσχας και του Πεκίνου (που είχαν μιλήσει καθαρά κατά της απόφασης) δεν την μπλόκαραν βάζοντας veto. Κι αντί γι’ αυτό απλά απείχαν, διευκολύνοντας έτσι την λήψη αυτής της μιας-ακόμα-χωρίς-συλλεκτική-αξία-απόφασης.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Τα αστεία της ζούγκλας

Δευτέρα 24 Νοέμβρη (00.25) >> Το ανέκδοτο με το λαγό και την τίγρη το ξέρετε; Εκείνο που ο λαγός είναι αραχτός σε μια σκιά και σ’ όσα ζώα περνούν ρωτώντας τον «τι κάνει» απαντάει «περιμένω να περάσει η τίγρη να την … μπιπ….»

Ώσπου φτάνει η τίγρη σε στυλ «τι έγινε ρε λαγέ; τι μαθαίνω;» οπότε ο λαγός το γυρνάει κλαψουρίζοντας «ντάξει μωρέ, λέμε και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα»….

 Είπες τίποτα για την μαμά μου ρε;

Στην σύγχρονη ελληνική εκδοχή το ανέκδοτο (που δεν έχει τίγρη, έχει αρκούδα και σιγά σιγά δράκο…) αρχίζει έτσι: «Είμαστε ένας φοβερός και τρομερός πυλώνας σταθερότητας και κηρύσσουμε πόλεμο σε όποιον γουστάρουμε! Ντάξει; Τρέχει τίποτα;» Έτσι αρχίζει κάπου το 2022.

Και πως τελειώνει; Θα τελειώσει … με αίμα και δάκρυα. Αλλά τότε οι don Rico & Co, όλοι οι όμοιοί τους και τα αφεντικά τους, θα έχουν γίνει λαγοί. Θα απομείνουμε οι υπόλοιποι, μέσα κι έξω απ’ τα φέρετρα με τις σημαίες.

(Με την επανάληψη της ιστορίας το ξέρουμε. Ένας «κριμαϊκός πόλεμος» το 1919… Άλλος ένας τώρα… Η υλοποίηση αστείων της ζούγκλας τι είναι; Τραγωδία ή φάρσα;)

Κάθε λιμάνι και καϋμός…

Δευτέρα 24 Νοέμβρη (00.22) >> Έχει άραγε δίκιο ο don Rico & Co που παριστάνει τον «αθώο» σε σχέση με την (φανερή) αμερικανική «πλαγιοκόπηση» (προς το παρόν…) της κινεζικής παρουσίας στο λιμάνι του Πειραιά λέγοντας «τιμούμε τις συμφωνίες που έχουμε υπογράψει»; Ή έχει δίκιο το Πεκίνο που εκδήλωσε ακαριαία (με μάλλον συγκρατημένο και ευγενικό τρόπο) την οργή του για τις δηλώσεις της κυραoil περί «ατυχούς γεγονότος»;

Το δεύτερο συμβαίνει! Μέσα στους άλλους πολέμους που έχει κηρύξει ήδη ο «πυλώνας σταθερότητας και βάνα αμερικανικού lng» θα πρέπει να περιλάβουμε πλέον και το πόλεμο κατά του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου. Που έχει αρχίσει ήδη, και θα συνεχίσει (γύρω απ’ την cosco και τον Πειραιά) με υπόγειους ή και φανερούς τρόπους.

Πρώτα για την αμερικανική κατάληψη του λιμανιού της Ελευσίνας. Οι σχετικοί με το θέμα (κατά την εφσυν) σχολιάζουν ότι η προοπτική να γίνει αυτό εμπορικά ανταγωνιστικό με το λιμάνι του Πειραιά σε ότι αφορά τα containers είναι … γελοία! Σωστά. Η προοπτική να γίνει αμερικανική ναυτική μισο-βάση, για ενδεχόμενα «μερεμέτια» σε αμερικανικά πολεμικά πώς σας φαίνεται; Η κυραoil και τα αφεντικά της ενδιαφέρονται (απ’ αυτήν την άποψη) για λιμάνια που έχουν κοντά αεροδρόμιο: προφανώς δεν το χρειάζονται για μεταφορά … containers… Πληρωμάτων πλοίων ίσως;

Ο κυρίως πόλεμος (κατά της cosco) δεν θα γίνει μέσω … ανταγωνιστικής Ελευσίνας!! Θα γίνει αλλιώς. Και έχει ξεκινήσει ήδη:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δανδελίων

Δευτέρα 24 Νοέμβρη (00.18) >> Οι θεοναζί έχουν ανοίξει τους δικούς τους λογαριασμούς κατά του Πεκίνου (και υπέρ της ταϊβάν…). Έδωσαν βέβαια το 2015 το λιμάνι της Χάιφα στην Shanghai International Port Group ως το 2040 , αλλά τώρα το έχουν μετανοιώσει κι έχουν αρχίσει τις προσπάθειες ξηλώματος δίνοντας πριν λίγους μήνες το 70% του παλιού λιμανιού της πόλης στην κοινοπραξία της ινδικής (άρα συμμαχικής!) Adani Ports με την ισραηλινή Gadot Group. Για να κόψει την δουλειά στην SIPG.

Ε, θα υπάρξει «ελληνοϊσραηλινή» συνεργασία στις τακτικές εξόντωσης, έτσι δεν είναι;

Στο video που ακολουθεί ο νεαρός Zhang Sheng, που σπουδάζει ασιατική ιστορία στο   πανεπιστήμιο Koç στην Istanbul, δίνει μια μικρή γεύση των αιτίων του θεοναζί αντισινισμού:

Ένα ατυχές γεγονός…

Δευτέρα 17 Νοέμβρη (00.39) >> Πριν κάτι λιγότερο από 2 μήνες (29 Σεπτέμβρη) κάτω απ’ τον τίτλο Ο χαμένος … έχει ηττηθεί γράφαμε μεταξύ άλλων:

… Απ’ τον χαρακτήρα του τον ίδιο (απεδαφοποιημένο, δικτυακό) το νο 1 εθνικό κεφάλαιο που καθορίζει την περιβόητη «εξωτερική πολιτική» του ελλαδιστάν με βάση τα συμφέροντά του, ιμπεριαλιστική όσο είναι δυνατόν, ακόμα κι αν διαπιστώνει τους σεισμικούς μετασχηματισμούς στον καπιταλιστικό πλανήτη ΔΕΝ είναι σε θέση να παράξει πολιτικούς νεωτερισμούς για μια τόση δα χερσόνησο στα βαλκάνια. Το έκανε (μονότονα) όταν το κέντρο του κόσμου ήταν η δύση. Όχι πια.

Ένα παράδειγμα. Ένα τμήμα του «έπεισε» την cosco ότι το εντόπιο οργανωμένο έγκλημα (υπό την σημαία και το κουμάντο των βοθρολυμάτων) θα υπερασπιστεί την μετεγκατάστασή της απ’ τη Νάπολη στον Πειραιά, όταν η κινέζικη mega-εταιρεία τα έσπασε με την ναπολιτάνικη μαφία. Τώρα όμως βρίσκεται αντιμέτωπο (αυτό το νο 1 εθνικό κεφάλαιο) με το ψοφιοκουναβιστάν που θέλει να διώξει την cosco απ’ τον Πειραιά, στα πλαίσια της όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Πιθανότατα και το Λονδίνο να έχει την ίδια όρεξη. Τι κάνεις ως «εθνική γραμμή» σ’ αυτήν την περίπτωση;

Το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι, ας πούμε, μια μικρογραφία του ελληνικού μεριδίου της στρατηγικής ήττας.

Μπορεί να θεωρήθηκε αυθαίρετη και αστήρικτη η απορία μας – δεν ήταν. Η καινούργια πρέσβειρα του ψοφιοκουναβιστάν ήρθε διαβασμένη και φουριόζα. Πριν λίγες μόνο ημέρες ακούμπησε το εξάσφαιρο στο τραπέζι:

Μιλάει κομψά για «παράκαμψη του ατυχούς γεγονότος» (λέει και διάφορες άλλες ανοησίες). Αλλά αυτό είναι μόνο προσποίηση. Κι ο λόγος είναι απλός: ακόμα κι αν δινόταν σε εταιρείες του «μεγάλου συμμάχου» ένα άλλο ντόπιο λιμάνι (ποιο άραγε;) και πάλι η κινέζικη εταιρεία θα συνέχιζε να κάνει την δουλειά της! Ας μην ξεχνάμε ότι η cosco δεν διαχειρίζεται μόνο λιμάνια (πολλά λιμάνια!) σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Κατέχει επίσης κι έναν μεγάλο στόλο εμπορικών πλοίων (κοντεϊνεράδικων), που μεγαλώνει διαρκώς. Με δυο λόγια είναι «καθετοποιημένη» εταιρεία.

Δεν χρειάζονται λιμάνια τα αμερικανικά αφεντικά. Θέλουν να “κόψουν” τα κινεζικής διαχείρισης τέτοια, που ξεδιπλώνουν πειστικά στον παγκόσμιο χάρτη των εμπορευματικών μεταφορών την έμπρακτη αμφισβήτηση της θαλάσσιας αμερικανικής ηγεμονίας!

Όπως έχει δείξει η αμερικανική εκστρατεία για τα λιμάνια της διώρυγας του παναμά (προσπάθεια που ως τώρα έχει αποτύχει∙ στο Πεκίνο δεν είναι ηλίθιοι!) δεν υπάρχει «παράκαμψη» στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό. Υπάρχει μόνο εξόντωση του αντιπάλου. Πράγμα που σημαίνει ότι κατά την Ουάσιγκτον το «ατυχές γεγονός» θα πρέπει να τελειώσει – απ’ τον Πειραιά (και από οπουδήποτε αλλού στη Μεσόγειο είναι δυνατόν!)

Είναι εύκολο; Καθόλου. Η cosco έχει δρομολογήσει διάφορες επιπλέον επενδύσεις στον Πειραιά και όχι μόνο. Δεν πρόκειται να δεχθεί να πάρει αμερικάνους συνεταίρους, και φυσικά οποιαδήποτε προσπάθεια «παράκαμψης» (δηλαδή έξωσης της…) θα αντιμετωπιστεί απ’ το Πεκίνο ως καθαρά επιθετική ενέργεια απ’ την μεριά της Αθήνας. Εν τέλει αν αναγκαστεί να μετακομίσει θα το κάνει (τεχνικά δεν είναι καθόλου δύσκολο!), κι ίσως ο επόμενος προορισμός της να είναι στον «αιώνιο εχθρό», όπου η κινέζικη εταιρεία κατέχει ήδη μερίδια ή το σύνολο λιμανιών (με φάτσα στο Αιγαίο).

Όμως ακόμα και ως εισαγωγική νύξη η δήλωση της «δυναμικής διπλωμάτη» με το καλημέρα δείχνει ότι η κήρυξη-πολέμου-στη-ρωσία απ’ το ελλαδιστάν δεν πρόκειται να είναι η τελευταία! Όταν εκτιμάς ότι σε συμφέρει η συμμετοχή στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο δεν θα κάνεις του κεφαλιού σου! Θα κάνεις ό,τι προβλέπει το «αρχηγείο».

Για ένα κράνος (συγγνώμη: στέμμα!)

Δευτέρα 3 Νοέμβρη (00.22) >> Οι τωρινοί δυτικοί δημαγωγοί προσπαθούν να το κρύψουν: ενώ κάθε πολιτική βιτρίνα «μεγάλης δύναμης» μπορεί να θεωρείται επικίνδυνη, εκείνες που είναι μεγαλομανείς σε βαθμό γελοιότητας τι είναι άραγε; Σχεδόν το σύνολο των δυτικών δημαγωγών ξεκινάει ακόμα τις βαθυστόχατες αναλύσεις του για την «παγκόσμια κατάσταση» απ’ την αμερικανική (και γενικότερα δυτική) υπεροχή – απέναντι στους πάντες. Αν όμως ο «πλανητάρχης» (και ουσιαστικά όλο το αμερικανικό γκουβέρνο) κατρακυλάει στις ατραξιόν του, κι αν η υπόλοιπη «δύση» λαχανιάζει όλο και πιο βαριά ακολουθώντας ψάχνοντας δεύτερους ρόλους (που θα αποθεωθούν ως τέτοιοι απ’ το κοινό και την κριτική…), αν λοιπόν συμβαίνουν αυτά η παρακμή τους δεν φαίνεται απλά. Εκρήγνυται!

Και τότε; «Όλοι εμείς που ‘ανήκωμεν εις την Δύσιν’»; Ποιά είναι η μοίρα μας, ποιό το ριζικό μας;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Για μια χούφτα soybeans…

Δευτέρα 3 Νοέμβρη (00.15) >> Όταν το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο αποφάσισε να κόψει την εισαγωγή αμερικανικής σόγιας κτύπησε κάτω απ’ την κοιλιά: οι αμερικάνοι αγροβιομήχανοι (και της σόγιας) είναι ψηφοφόροι του ψόφιου κουναβιού… Ο king άρχισε να ψάχνει άλλη αγορά, και προσπάθησε να πιέσει το Ν. Δελχί – μάταια…

Όταν το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο αποφάσισε να κόψει τις εξαγωγές μιας σειράς επεξεργασμένων και καθαρών, έτοιμων για χρήση «σπάνιων γαιών» προς την δύση κτύπησε στο κεφάλι: η βιομηχανία high tech όπλων θα έπρεπε να το γυρίσει σε μπρίκια και κατσαρόλες… Εδώ το κινέζικο μποϋκοτάζ σήμαινε απλά fuck off

Μ’ αυτά τα δεδομένα το ψόφιο κουνάβι πήγε στην ανατολική ασία (και στη νότια κορέα να συναντήσει τον αυτοκράτορα Xi) με την ουρά στα σκέλια. Δεν το είπε, δεν το είπαν οι δημαγωγοί, πήγε καμαρωτός καμαρώτος, αλλά … η ουρά στα σκέλια.

Και έφυγε παριστάνοντας


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης 1

Δευτέρα 27 Οκτώβρη (00.14) >> Την μία φορά το ψοφιοκουναβιστάν έτρεξε να σώσει τον θεοναζί χωροφύλακα από την ταπεινωτική ήττα απ’ την Τεχεράνη (ή την ύστατη καταφυγή του στα πυρηνικά…). Την δεύτερη φορά πάλι το ψοφιοκουναβιστάν έτρεξε να σώσει τον ίδιο απ’ το τελικό βούλιαγμά του στο νεκροταφείο της Γάζα: αυτά είναι τα «Χ-με-το-ζόρι» του 4ου παγκόσμιου πολέμου που πουλιούνται ως «θρίαμβοι» σε όσους αγοράζουν ακόμα παραμύθια. Βοηθάει το ότι «το ισραήλ κάνει την βρώμικη δουλειά για εμάς» όπως περηφανεύεται ο τσουρομαφηΜερτς χωρίς – ως τώρα – να είναι αναγκασμένοι οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί να δράσουν πιο άμεσα. Ως τώρα.

Εκεί που δεν μπορούν να βρουν ούτε για κατούρημα (που λέει ο λόγος) την «έξοδο κινδύνου» (επειδή δεν υπάρχει!) είναι στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Σε μια ακόμα απ’ τις αγαπημένες του λούμπεν σκηνοθεσίες ισχύος το ψόφιο κουνάβι επέβαλε πρόσφατα «κυρώσεις» στις δύο μεγαλύτερες ρωσικές εμπορικές πετρελαϊκές εταιρείες: την Rosneft και την Lukoil. Μ’ αυτόν τον τρόπο υποτίθεται θα βουλιάξει τα έσοδα του ρωσικού κράτους αναγκάζοντάς το να … συνθηκολογήσει…

Τι είναι λοιπόν αυτό το πράγμα που λέγεται «κυρώσεις» στις συγκεκριμένες εταιρείες;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Coffee time

Δευτέρα 6 Οκτώβρη (00.05) >> Για να μην πει κανείς ότι μόνο στενάχωρα διαβάζει σ’ αυτήν εδώ την γωνιά του κυβερνοχώρου, να και μια πρόσκληση για καφέ. Για όσους / όσες δεν έχουν υψοφοβία… (Γι’ αυτούς κι αυτές υπάρχει στη γέφυρα κι ένας πεζόδρομος με γυάλινο πάτωμα. Περπατάς και κάτω απ’ τα πόδια σου το χάος… Για τους ακόμα πιο τολμηρούς υπάρχουν επίσης υποδομές για bungee jumping και αλεξίπτωτο πλαγιάς / paragliding…)

Το café άνοιξε και βρίσκεται στην κορυφή του ενός πυλώνα της γέφυρας στο φαράγγι Huanjiang, στην κινέζικη επαρχία Guizhou.

Η γέφυρα είναι υψωμένη 625 μέτρα πάνω απ’ τον πάτο του φαραγγιού. Και είναι αυτή την στιγμή η ψηλότερη γέφυρα στον κόσμο, ένα κατασκευαστικό θαύμα που έγινε σε λιγότερο από 4 χρόνια (όσο περίπου χρειάστηκε για να φτιαχτεί η εθνική απ’ τον Ισθμό μέχρι την έξοδο για Επίδαυρο…). Λέμε «αυτήν την στιγμή» επειδή την προηγούμενη στιγμή η ψηλότερη ήταν η γέφυρα Duge, στο ίδιο φαράγγι 200 χιλιόμετρα πιο πάνω. Οπότε και η τωρινή μπορεί να χάσει το χρυσό από μια άλλη προσεχώς.

Λένε ότι οι κινέζοι μηχανικοί / κατασκευαστές / εργάτες έχουν απογειώσει πολύ ψηλά τα ως τώρα στάνταρ για οποιαδήποτε δύσκολη (έως αδιανόητη) κατασκευή στον πλανήτη (προσεχώς και αλλού). Λένε ότι είναι πρώτοι χωρίς δεύτερους και τρίτους. Λένε ότι πλέον συναγωνίζονται μεταξύ τους, ελλείψει αντιπάλου.

Αλλά τι άλλο θα περίμενε κανείς απ’ αυτούς που στην ιστορία τους έχουν ένα Σινικό Τείχος;

(Α, κάτι ακόμα για να χαρείτε. Η κινεζική εταιρεία Highlander ετοιμάζεται αυτό τον μήνα να εγκαινιάσει τα πρώτα υποβρύχια data center εμπορικής χρήσης. Υποβρύχια; Ναι, στη θάλασσα, με την κατάλληλη προστασία απέναντι στη διάβρωση. Για πρακτικούς λόγους λέει: η ενέργεια που χρειάζεται για την ψύξη θα είναι μειωμένη κατά 90%. Και, υποθέτουμε, γύρω γύρω θα φτιαχτούν “θερμά λουτρά”…).

Το μέλλον του κόσμου (χωρίς τη δύση στο κέντρο του…)

Δευτέρα 15 Σεπτέμβρη (00.10) >> Πώς βλέπει η ε.ε. την Μόσχα και το Πεκίνο; Μην κάνετε υποθέσεις: υπάρχει η αξιωματούχος που θα σας ανοίξει τα μάτια!

Λοιπόν, αυτή η υπ.εξ. της ε.ε. κυρία Kaja Kallas πρόκειται να επισκιάσει τους πάντες πριν απ’ αυτήν. Προορίζεται να αφήσει εποχή! Φυσικά ο ρόλος της είναι φαρσοκωμικός, όπως άλλωστε και όλων των προηγούμενων ή και διάφορων τωρινών πολιτικών βιτρινών. Αλλά έχει κάτι το ιδιαίτερο στον τρόπο που τον παίζει. Δεν «σφίγγεται», δεν «ζορίζεται». Δεν σμίγει τα φρύδια γιατί «έχω κάτι σοβαρό να σας πω». Αντίθετα απολαμβάνει την α-νοησία της όπως ένα νήπιο που έφαγε πολλούς ρώσους για πρωϊνό και ύστερα κοιτάει το γεμάτο γιογιό του και πανηγυρίζει. Χαριτωμένα.

Απολαύστε το όχι απλά «πολιτικό» αλλά σχεδόν «φιλοσοφικό» βάθος των σκέψεων και της γνώμης της. Είναι η ε.ε. στα καλύτερά της!!!

Και πως βλέπει η Μόσχα την ε.ε.; Χμμμμ… Εδώ τα πράγματα έχουν αυτήν την «βαριά» σλαβική σοβαρότητα που υποψιάζεσθε. Και (γιατί να το κρύψουμε;) μια δυσοίωνη ευστοχία που πετυχαίνει ακαριαία το έδαφος της κυρίας Kaja (και κάθε άλλου ε.ε. αξιωματούχου) αφήνοντάς την / τους να χειρονομούν (και να απειλούν) στον αέρα. Σαν κάτι κινούμενα σχέδια.

Ο Anton Kobyakov είναι ένας απ’ τους «ειδικούς συμβούλους» της ανεγκέφαλης αλεπούς (a.k.a. Putin). Να τι είπε στο «διεθνές φόρουμ του Βλαδιβοστόκ» πριν λίγες ημέρες, στις 6 Σεπτέμβρη, χωρίς καν να επαινεί την ρωσική ισχύ στις …. «κοινωνικές επιστήμες» που θα έλεγε και η κυρά Kaja:

O μεγάλος γεωπολιτικός τζόγος της Δύσης φτάνει στην αποφασιστική του φάση. Ήδη μπορεί να ειπωθεί ότι ένα μέρος της Δύσης, συγκεκριμένα η Ευρώπη, έχει χάσει.

Σήμερα η Ευρώπη έχει χάσει οριστικά την ανεξαρτησία της στον χρηματοπιστωτισμό, στην ενέργεια, στην τεχνολογία και στις πολιτικές αποφάσεις. Ουσιαστικά έχει χάσει την κυριαρχία της.

Η Ασία έχει αναλάβει όλες τις λειτουργίες της Δύσης.

Η Μέση Ανατολή έχει γίνει το καινούργιο χρηματοπιστωτικό κέντρο, τραβώντας πλούσιους Βρετανούς μακριά απ’ το νησί τους.

Η βιομηχανία έχει μεταφερθεί στην Κίνα και στο Βιετνάμ, και μεταφέρεται ακόμα παραπέρα στην Ινδία και σε άλλες χώρες.

Σήμερα τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα είναι η Shenzhen, η Σιγκαπούρη, το Χονγκ Κονγκ, το Ντουμπάι και η Βομβάη.

Η τεχνολογική πρωτοπορία έχει πάει στην Κίνα και στην Κορέα.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο σε περίπου πέντε χρόνια η Δυτική Ευρώπη δεν θα έχει καμία αξία, ούτε καν ως καταναλωτική αγορά.

Αμάν;;;!!! Αμάν-αμάν;;;;!!! Τι πρόβλεψη είναι αυτή κυρ Αντώνη;; Ούτε ως καταναλωτές δεν θα μετράμε εμείς οι πρωτοκοσμικοί;;; Τίποτα; Τόση φτώχια και μιζέρια;

(Το 2030 είπες;;; Περίπου; Χοντρικά τότε; Μπορεί και νωρίτερα; Ωιμέ!!!!)