Tag: φασίστες

Του αγίου brexit ανήμερα…

Πέμπτη 12 Δεκέμβρη. Μεγάλη μέρα η σημερινή στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας! Ο BorDuk, ακολουθώντας μια ανορθόδοξη πολιτική τακτική, μετά από πάμπολλες «ήττες» (οι κριτικοί του πολιτικού θεάματος δεν έχασαν καμμία ευκαιρία να τον χαρακτηρίζουν looser…) θα απολαύσει την στρατηγική του νίκη: έσωσε το κόμμα των συντηρητικών, κι όχι απλά το έσωσε… Θα είναι και πρώτο. Μπορεί ο ίδιος να ξαναστεφτεί πρωθυπουργός. Το βασικό πάντως είναι το πρώτο: διασώζοντας τους tories δίνει παράταση ζωής στο αγγλικό πολιτικό σύστημα. (Για πόσο; Θα φανεί.)

Ο «αλλοπρόσαλλος», «ψεύτης», «καραγκιόζης» (όλα αυτά και πολλά άλλα ισχύουν!) απόφοιτος του Eton έπαιξε τον ρόλο του σωστά. Κάθε επιμέρους αποτυχία του την πούλαγε σαν θυματοποίηση. Έπιασε έτσι τον ψυχοσυναισθηματικό σφιγμό όλων εκείνων στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας που νοιώθουν «θύματα» – και τους μάζεψε γινόμενος ο πιο γνήσιος εκπρόσωπός τους. Το ότι η σημαία του γράφει “brexit” είναι βασικό· αλλά τα «θύματα» που βρήκαν το φως τους στο ακατάστατο μαλλί του Borduk δεν ξέρουν τι τους περιμένει.

Τι τους περιμένει αλήθεια; Η απαλλαγή του καπιταλισμού της αυτού μεγαλειότητας απ’ τις δεσμεύσεις της νομοθεσίας της ε.ε. σημαίνει «απελευθέρωσή» του σε δύο κυρίως πεδία. Εκείνο της εργατικής νομοθεσίας, και εκείνο της περιβαλλοντικής προστασίας και της προστασίας της υγείας των υπηκόων. Ο «απελευθερωμένος» απ’ αυτά τα δεσμά αγγλικός καπιταλισμός θα επιδιώξει να γίνει αφεντικό μιας «εθνικής» offshore, με ελάχιστα εμπόδια για το επιχειρείν παντού όπου τα αφεντικά νοιώθουν ότι εμποδίζονται. Χρήση χημικών στα τρόφιμα, μεταλλαγμένα, καλλυντικά, φάρμακα, προστασία προσωπικών δεδομένων: να ένα μέρος του «ζουρλομανδύα» της ε.ε. απ’ τον οποίο δραπετεύει πλέον ο βρετανικός λέων. Όσο για μισθούς, μεροκάματα, κλπ; Το ντάμπινγκ είναι πάντα παράδεισος (για τους σφετεριστές της παραγωγής του πλούτου…).

Θα κάνει «αυτοδύναμη κυβέρνηση» ο Borduk; Η ασταμάτητη μηχανή δεν διακινδυνεύει τέτοια πρόβλεψη – δεν «πιάνει» αυτά τα εκλογικά συστήματα με τις πολλές μονοεδρικές περιφέρειες…

Είναι και κάτι προβληματάκια με την βόρεια ιρλανδία ή την σκωτία. Υποθέτουμε ότι επ’ αυτών η κυβερνοτακτική του BorDuk, αν γίνει ξανά πρωθυπουργός, θα είναι «βλέποντας και κάνοντας»…

Πετρέλαιο και θάνατος

Δευτέρα 25 Νοέμβρη. Τον Ιούλη του 2018 η ιταλική πετρελαϊκή eni (την οποία το νοτιοκυπριακό καθεστώς θέλει να κάνει «ασπίδα» των οικοπέδων του) υπέγραψε συμφωνία με την libyan national oil corporation για την δημιουργία μιας κοινής επιχείρησης εκμετάλλευσης και εμπορίου λιβυκών πετρελαίων. Την mellitah oil and gas company.

Η mog εκμεταλλεύεται κοιτάσματα στην επαρχία zawiya, στα δυτικά της Τρίπολης, μια περιοχή που ελέγχεται απ’ την μία απ’ τις δύο «διεθνώς αναγνωρισμένες» κυβερνήσεις στη λιβύη. Η eni, σαν ο φραγκάτος εταίρος, προέλαβε ένοπλους για να προστατεύουν τις εγκαταστάσεις. Αλλά το security δεν είναι η πρώτη, ούτε η μόνη δουλειά αυτών των ένοπλων. Πληρώνονται από το 2017 απ’ το ιταλικό κράτος για να «συντηρούν» στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων / μεταναστών σε λιβυκό έδαφος.

Το τι σημαίνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων / μεταναστών στη λιβύη δεν θα θέλατε να το ξέρετε… Είναι, σίγουρα, μια επικερδής επιχείρηση άπαξ και μια περιοχή αυτοχαρακτηριστεί σαν «συνοριακή ζώνη» – της ιταλίας ή/και της ε.ε. Υποθέτουμε πως έχετε παρακολουθήσει την ασταμάτητη μηχανή και τις προηγούμενες ημέρες· οπότε μπορούμε να συνεννοηθούμε.

Η δουλειά, λοιπόν, των ένοπλων συμμοριών στο λιβυκό έδαφος, που αν χρειαστεί «ξεπλένονται» σαν φύλακες καθώς πρέπει πετρελαϊκών επιχειρήσεων, είναι να εμποδίζουν αφρικάνους πρόσφυγες / μετανάστες να φύγουν προς λιβύη μεριά. Όσοι «συλλαμβάνονται» είτε στις λιβυκές ακτές είτε στα λιβυκά χωρικά ύδατα, αν είναι «τυχεροί», βασανίζονται με διάφορους τρόπους· προς παραδειγματισμό των υπόλοιπων. Αλλά οι πληρωμένες και απ’ το ιταλικό κράτος συμμορίες έχουν κι άλλη μέθοδο: από τότε που η Ρώμη τους χάρισε μερικά ταχύπλοα «λιμενοαστυνομίας» κυνηγούν τα πλοιάρια των δραπετών και τα βουλιάζουν. Επειδή (έτσι λένε τα συμβόλαιά τους) δεν πρέπει να φτάνουν ούτε τις ιταλικές ακτές ούτε τα πλοία των βορειευρωπαϊκών μκο που προσπαθούν να τους σώσουν…

Καταλαβαίνετε τώρα τι ακριβώς ήταν η «πολιτική» καθαρμάτων σαν τον Salvini: πρόκειται για την ιταλική εφαρμογή της συμφωνίας που έχει γίνει με τις λιβυκές συμμορίες ανθρωποκυνηγών, οι οποίοι μπορεί να χρειαστούν και σαν σεκιουριτάδες της eni· και ό,τι άλλο, μελλοντικά.

(φωτογραφία πάνω: Στη μέση ο Abd Al-Rahman Milad –“Bija”. Γνωστός αρχισυμμορίτης στη λιβύη, απ’ την zawiyah… και επίσημος συνομιλητής του ιταλικού υπ.αμ…

κάτω: Αυτοί είναι όσοι επέζησαν απ’ την βύθιση ενός πλοιαρίου, 5 μίλια απ’ την ακτή της al-Khoms, στις 25 Ιούλη του 2019. Τουλάχιστον 150 άλλοι πνίγηκαν…)

Φίλοι που καίνε : αυτοί που απολυμαίνουν τις γυναίκες

Τετάρτη 20 Νοέμβρη. Έχει ένα ειδικό ενδιαφέρον η υπαγωγή συγκεκριμένων πρωτοκοσμικών «κινημάτων» (στην πραγματικότητα είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από «κινήματα»!…) στις αντίστοιχες κρατικές και παρακρατικές επιλογές εναντίον των παλαιστίνιων και υπέρ της πρωτοκοσμικής εποικιστικής αποικιοκρατίας σε βάρος τους. Το γεγονός ότι αυτήν την υπαγωγή μπορούμε να την διακρίνουμε καθαρά απ’ την Αθήνα δεν οφείλεται στην «ειδική σχέση» του ελληνικού και του ισραηλινού καθεστώτος· αλλά μόνο στον πολιτικό μας προσανατολισμό και στα αναλυτικά του μέσα.

Τον περασμένο Αύγουστο το ισραηλινό κράτος ξεκίνησε μια μεγάλη καμπάνια (εντός ισραήλ) για να πείσει τις ισραηλινές (αλλά και τους ισραηλινούς!!!) πως όταν αδιαθετούν είναι μιαρές, και πως για να απαλλαγούν απ’ την «βρωμιά της περιόδου» πρέπει να υφίστανται τελετουργικό, θρησκευτικό καθαρμό…

Αυτή η φαλλοκρατική, θρησκευτική αντίληψη, γνωστή και στον χριστιανισμό, έχει υπάρξει ένα απ’ τα πρώτα ιδεολογικά μέτωπα του ανταγωνιστικού φεμινισμού, απ’ τα μέσα του 20ου αιώνα. Η γυναικεία «μιαρότητα» για κάτι τόσο φυσιολογικό και σωματικό όσο το αίμα της περιόδου, «επαναλαμβανόμενη κάθε μήνα», έχει υπάρξει βάση της ριζικής υποτίμησης του γυναικείου σώματος – συνδεδεμένη με πάμπολλες προκαταλήψεις για το τι επιτρέπεται και το τι απαγορεύεται να κάνουν οι γυναίκες όταν έχουν περίοδο· ακόμα και για το πόσο επικίνδυνες είναι.

Το γεγονός ότι το ακροδεξιό ισραηλινό κράτος, μέσω του υπουργείου «θρησκευτικών υποθέσεων», επανέφερε αυτήν την αντιγυναικεία, σεξιστική ιδέα στην ημερήσια διάταξη μέσω μιας πανάκριβης μηντιακής καμπάνιας , θα ήταν αρκετό όχι μόνο για να αποδείξει τον πραγματικό του χαρακτήρα, αλλά και για να ξεδιπλώσει όλο το κουβάρι του ρατσισμού του…

Είδατε, ακούσατε μήπως κάποια απ’ τις πάμπολλες ομάδες που ορκίζονται στον αντισεξισμό να καταγγείλει με την ένταση που θα έπρεπε το ισραηλινό κράτος για φαλλοκρατία και υποτίμηση των γυναικών; Όχι. Θα προσπαθήσουν να κρυφτούν ίσως πίσω απ’ το «δεν το μάθαμε»… Αστείο… Ο πραγματικός λόγος είναι ότι το Τελ Αβίβ είναι κρατικός σύμμαχος· και η «εθνική γραμμή» απαιτεί πειθαρχία…

(Άλλωστε είναι πάντα εύκολο και συνεπές στον πρωτοκοσμικό φασισμό / αντιμουσουλμανισμό, άσχετα από φύλα και σεξουαλικότητα, να καταγγέλεται παντού και πάντα … η μαντήλα…)

Όλα τα γουρούνια…

Σάββατο 9 Νοέμβρη. …Την ίδια μούρη έχουν. Όπως λέει μια ψυχή: απ’ τον βαθύ αμερικάνικο νότο στο βαθύ ελλαδιστάν: ένας φλεγόμενος σταυρός δρόμος!

(Στο κάτω κάτω, με τόση εθνική συμμαχία, γιατί το ντόπιο φασισταριό να μην αντιγράφει το αμερικάνικο, έστω και στις εκδοχές των ‘50s;)

Η ερώτηση των χιλιάδων συνειδήσεων

Πέμπτη 7 Νοέμβρη. Θα υπερασπιζόσασταν την επιλογή / απόφαση του ρημαδοΚούλη να μεταφέρει πρόσφυγες απ’ τα «νησιά / εξορίες» στην ενδοχώρα, ως και το 1% του εντόπιου πληθυσμού των αντίστοιχων περιφερειών;

Η ασταμάτητη μηχανή απαντάει γραπτά ναι!! Με πλήρη συνείδηση, εργατική, ταξικά εμπόλεμη. Θα μπορούσε το κίνημα (αν υπήρχε, λέμε τώρα) να μαξιμάρει ελαφρά, λέγοντας ότι το 2% είναι πιο δίκαιο απ’ το 1%: 200.000 πρόσφυγες / μετανάστες μπορεί και πρέπει να ξεφύγουν απ’ την παγίδα των κάτεργων των συνόρων άμεσα… Θα μπορούσε το κίνημα (αν υπήρχε, λέμε τώρα) να είναι πολύ προσεκτικό και αυστηρό σχετικά με τις συνθήκες εγκατάστασης και καθημερινής ζωής αυτών των ανθρώπων… Θα μπορούσε το κίνημα (αν υπήρχε, λέμε τώρα) να είναι αυστηρό και μαχητικό ενάντια στις απελάσεις άλλων πίσω στην τουρκία. Όχι επειδή η «τουρκία είναι κόλαση». Αλλά επειδή το καθεστώς των πανάκριβων «παράνομων μετακινήσεων» προς (και από) το ελλαδιστάν συνεπάγεται συνεχόμενη άγρια εκμετάλλευση αυτών των προλεταριοποιημένων πληθυσμών…

Αλλά ούτε κίνημα υπάρχει, ούτε εργατικός ανταγωνισμός… Οπότε δεν ξεφυτρώνουν τέτοιου είδους «πολιτικά διλήματα»… (Ουφ!!!) Άλλωστε όλα εκτονώθηκαν και τελείωσαν με τα μπινελίκια προς τις μκο… «Σιγά μην ασχοληθούμε με το κράτος και το παρακράτος»…

Μα (θα πουν οι «επαναστάτες») «είναι δυνατόν μια δεξιά κυβέρνηση να κάνει κάτι σωστό; Είναι δυνατόν να προσφέρουμε άλλοθι στον ρημαδοΚούλη;». Θα μπορούσαμε να αντιστρέψουμε τέτοιες ερωτήσεις με διάφορους τρόπους. Αλλά δεν ψάχνουμε για κουβεντολόι και σοφιστείες… Η λογική του συμψηφισμού είναι έτσι κι αλλιώς ολέθρια – και δεν είναι καν «λογική». Απ’ την άλλη μεριά ποιος (θα) προσφέρει «αντικυβερνητικό άλλοθι» στους λαϊκό-φασίστες; Φαίνονται πολλοί διατεθειμένοι – δια της αδράνειας και της δειλίας, μην και φανεί ότι κάνουν πλάτες σε μια ρημαδοκυβέρνηση… (Ενώ με τους φιαορόζ μια χαρά ήταν…) Για κάθε πέτρα που εκτοξεύεται εναντίον των μεταναστών / προσφύγων, υπάρχει μια πέτρα που δεν πετάχτηκε στα κεφάλια των νοικοκυραίων…

Γιατί αυτοί βέβαια, ακόμα και όσοι που ψήφισαν τον ρημαδοΚούλη, δεν κάνουν διακοπές… Έχουν σε ετοιμότητα τα ανθρωποφαγικά μικροαστικά τους αισθητήρια, άσχετα με το ποιος κυβερνάει… Και το δείχνουν!!!

Αλλά τι σημασία έχουν όλα αυτά; Έχουμε άλλα να ασχολούμαστε.

(Και μετά οι μελλοντικοί ιστορικοί θα ψάχνουν να βρουν τι έφταιξε…)

Τα φώτα του ελληνικού πολιτισμού

Δευτέρα 28 Οκτώβρη. Ο μορφωτικός πολιτιστικός σύλλογος Βρασνών ιδρύθηκε από τους κατοίκους του οικισμού το 1979 σε μια προσπάθεια αναβάθμισης του πολιτιστικού επιπέδου του χωριού αλλά, περισσότερο, της διατήρησης των πατροπαράδοτων ηθών και εθίμων, αυτών που κινδυνεύουν να χαθούν λόγω σύγχρονου τρόπου ζωής. Άλλωστε οι κάτοικοι των Βρασνών είναι γηγενείς και όχι πρόσφυγες από την Μικρά Ασία και κατοικούν αυτόν τον τόπο περισσότερο από 2.000 χρόνια.

Μ’ αυτή τη λιτή αλλά εξαιρετικά περιεκτική ανακοίνωση ο «φορέας του πολιτισμού» των Βρασνών (ενός χωριού του δήμου Βόλβης) ανέλαβε την ευθύνη για την φασιστική επίθεση με πέτρες σε πούλμαν που μετέφεραν 200 πρόσφυγες, προς εγκατάσταση σε 2 ξενοδοχεία του χωριού. Σαν διατηρητές των πατροπαράδοτων ηθών και εθίμων οι βρασνιώτες οργώνουν με μοσχάρια που σέρνουν το ινί και το αλέτρι, και δεν έχουν ρεύμα, τηλεόραση και κινητά. Έχουν μόνο πέτρες. Αν δεν είχαν διατηρήσει τα πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα θα πετούσαν τα κινητά τους… Αλλά – ευτυχώς… Αυτά έγιναν πριν 5 ή 6 ημέρες: πατροπαράδοτη ελληνική φιλοξενία. Αν τα πούλμαν μετέφεραν 200 επενδυτές, οι μούμιες (μετά από 2000 χρόνια τι άλλο να είναι;) θα έδιναν και τα ταπεινά τους οπίσθια. Αλλά πρόσφυγες; Όχι δα!

Για λόγους που επιφανειακά μοιάζουν ανεξήγητοι, ωστόσο, οι πολιτισμένοι επιχειρηματίες των Βρασνών έσπευσαν να «διαχωριστούν» με κάτι ηλικίας σχεδόν 100 χρόνων. Τους πρόσφυγες απ’ την Μικρά Ασία! Μέχρι πριν απ’ αυτόν τον διαχωρισμό οι βρασνιώτες ήταν καθόλα μικροαστοί έλληνες: φασισταριό δηλαδή. Με την υπενθύμιση, όμως, που πρόσθεσαν, περί προσφύγων απ’ την Μικρά Ασία, έδωσαν – σκόπιμα υποθέτουμε – ένα ιστορικό βάθος στις ιδέες τους. Για να πουν (;) ότι είναι πολύ περισσότερο έλληνες μικροαστοί απ’ ότι θα νόμιζε κανείς… Φασισταριό με πλήρη γενεαλογία.

(φωτογραφία: Πλάνο απ’ την επικερδή επιχειρηματική δραστηριότητα των βρασνιωτών: ξαπλώστρες – σκιά – φρέντο…. Εντελώς πατροπαράδοτα· και ετοιμοπαράδοτα…)

Πώς να βουλιάξουμε τα πλοία;

Δευτέρα 28 Οκτώβρη. Για να εξηγήσουμε την εθνική λάμψη της βρασνιώτικης έκρηξης πολιτισμού, αντιγράφουμε στοιχεία απ’ την μακριά (και κρυμμένη) ιστορία του ντόπιου φασισμού, ιστορικά τεκμηριωμένη:

… Από τις αρχές του 1922 είχε αρχίσει να συζητιέται σε υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια η εκκένωση της Μικράς Ασίας από τον ελληνικό στρατό. Παρ’ όλα αυτά, όμως, η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει να απαγορεύσει στον ελληνικό πληθυσμό να εγκαταλείψει τη Μικρά Ασία. Η απόφαση αυτή πήρε τη μορφή του νόμου 2870/1922, ο οποίος προέβλεπε αυστηρές πειθαρχικές και χρηματικές ποινές στην περίπτωση σύλληψης πλοίων που θα μετέφεραν πληθυσμό…

… Το πρώτο άρθρο του νόμου ανέφερε: «Απαγορεύεται η εν Ελλάδι αποβίβασις προσώπων ομαδόν αφικνούμενων εξ αλλοδαπής, εφ’ όσον ούτοι δεν είναιεφωδιασμένοι δια τακτικών διαβατηρίων νομίμως θεωρημένων…» Τα υπόλοιπα άρθρα περιγράφουν τις τιμωρίες που θα υφίσταντο οι παραβάτες…

Αν οι πρόσφυγες απ’ την Μικρά Ασία έρχονταν με λαστιχένιες βάρκες είναι σίγουρο ότι οι αρχαιολόγοι θα τις έβρισκαν στον πάτο του Αιγαίου λίγο έξω απ’ την Σάμο, την Χίο, την Μυτιλήνη – κάτω απ’ τις βάρκες των σύγχρονων φυγάδων. Ευτυχώς γι’ αυτούς επρόκειτο να ταξιδέψουν με σιδερένια πλοία – οι τορπίλες δεν είχαν εφευρεθεί ακόμα. Όμως η πατρίδα είχε αναθέσει στον εαυτό της το καθήκον να κάνει ό,τι μπορεί για να τους εμποδίσει:

… Μετά την κατάρρευση του μετώπου, και πέντε ημέρες πριν ο κεμαλικός στρατός μπει στη Σμύρνη, στις 22 Αυγούστου με το παλιό ημερολόγιο, ο Αρμοστής της ελλάδας στην Ιωνία Αριστείδης Στεργιάδης στέλνει στην ελληνική κυβέρνηση τηλεγράφημα με το οποίο ζητά εντολές, αφού πρώτα παραθέτει κάποιες προτάσεις. Μια απ’ αυτές είναι: «Εγκρίνεται εμποδισθώσει αναχωρίσωσι Έλληνες Μικρασιάται δι’ Ελλάδα, ακόμα και όταν είναι εύποροι δυνάμενοι αναχωρήσωσι με συνήθη ταχυδρομικά ατμόπλοια;».

Αυθημερόν η ελληνική κύβέρνηση απάντησε: «Εις απάντησιν της υπ’ αριθμό 2873 συμφωνούμε μεθ’ υμών…»

Μπορεί η πατρίς να ήθελε αλλά να μην είχε τρόπο να εμποδίσει τους πρόσφυγες απ’ την Μικρά Ασία να φτάσουν στα τιμημένα εδάφη της· και να γίνουν, ακόμα και μετά από 100 σχεδόν χρόνια, επιχείρημα. Ήξερε, πάντως, τι ήθελε να τους συμβεί:

… Όλα αυτά υπήρξαν αποτέλεσμα της ειλημμένης πολιτικής εγκατάλειψης των ελλήνων της Μικράς Ασίας στο έλεος των νικητών του Μουσταφά Κεμάλ. Μόνο σ’ αυτό το πλαίσιο μπορεί να γίνει κατανοητός ο διάλογος Παπανδρέου – Στεργιάδη, που παραθέτει ο ιστορικός του μεσοπολέμου Γρηγόρης Δαφνής στο δίτομο έργο του «η ελλάς μεταξύ δύο πολέμων».

Όταν ο Στεργιάδης ανακοίνωσε στο νεαρό τότε πολιτικό Γιώργο Παπανδρέου την επερχόμενη καταστροφή, δέχτηκε την ερώτηση: «Γιατί δεν ειδοποιείτε τον κόσμο να φύγει;». Η απάντηση του έλληνα αρμοστή Σμύρνης ήταν η εξής: «Καλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξει ο Κεμάλ, γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα!»

Όχι, δεν ήταν ο Κεμάλ που ήθελε να τους σφάξει. Ήταν το ελληνικό κράτος που το ευχόταν… Οι ιστορικοί αποδίδουν αυτήν την ευχή στο γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση ήταν βασιλική, ενώ οι πρόσφυγες σε μεγάλο βαθμό βενιζελικοί. Ακόμα κι αν αυτό ισχύει, δεν παύει ισχύει και το άλλο: οι υπήκοοι του βασιλείου ένοιωθαν γηγενείς και «όχι πρόσφυγες απ’ την Μικρά Ασία».

Απέμεινε το ηρωϊκό φασισταριό των Βρασνών να υπερασπίζεται αυτά τα «πατροπαράδοτα»…

(φωτογραφία: Δυο τρία ταχύπλοα να είχε το τότε λιμενικό, έναν φασιστοΜουζάλα για υπουργό ανθρωπισμού και έναν ψεκασμένο για υπ.αμ. και θα βλέπατε τι θα γινόταν…)

Πώς θα αξιοποιηθούν τα κορίτσια;

Δευτέρα 28 Οκτώβρη. Αν νομίζετε ότι πήρατε μια γεύση για το τι σημαίνει «γηγενής έλληνας» σαν ιστορική συνέχεια ανάμεσα στους αιώνες (εν προκειμένω απ’ τον 20ο αιώνα στον 21ο) έχετε πολύ περισσότερα να μάθετε.

Στη Σμύρνη υπήρχε ορφανοτροφείο, με 500 παιδιά, αγόρια και κορίτσια. Με δεδομένο ότι είχε δημιουργηθεί ήδη (απ’ το τέλος του Α παγκόσμιου πολέμου) η Κοινωνία των Εθνών με φιλειρηνικούς και ανθρωπιστικούς σκοπούς, το ελληνικό κράτος θα έπρεπε, τουλάχιστον, να δείξει στην τότε «διεθνή κοινότητα» ότι κάνει κάτι γι’ αυτά τα 500 παιδιά (κάθε ομοιότητα με την πραγματική μεταχείριση των ανήλικων προσφύγων και των δύο φύλων, σήμερα υπόκειται, απλά, στα «πατροπαράδοτα»…)

Αλλά το ελληνικό κράτος δεν ήθελε να κάνει τίποτα. Ούτε γι’ αυτά τα 500 «ασυνόδευτα» παιδιά ούτε για κανέναν άλλον:

… Η ερευνήτρια Διονυσία Νέδα υποστηρίζει ότι αυτά που μεταφέρθηκαν με ασφάλεια στην ελλάδα είναι αυτά που κατέληξαν στα ορφανοτροφεία της ελλάδας. Τα υπόλοιπα βρέθηκαν μετέωρα… Κάποια απ’ αυτά με την άφιξή τους στον Πειραιά τα διοχέτευσαν στο κρατικό πορνείο των Βούρλων της Δραπετσώνας.

Το ακίνητο των Βούρλων ανήκε στην οικογένεια Πιπινέλη, η οποία το είχε νοικιάσει στο κράτος και εισέπραττε το ενοίκιο. Το κρατικό πορνείο δημιουργήθηκε το 1875 και ο εργολάβος που ανέλαβε να κατασκευάσει το συγκρότητα κτιρίων λεγόταν Νικόλαος Μπόμπολας. Είναι γνωστό ότι ιδιοκτήτρια του ακινήτου κατά τη δεκαετία του ’30 ήταν η μητέρα του πολιτικού Παναγιώτη Πιπινέλη.

Η εκτίμηση των ερευνητών είναι ότι υπήρχε δίκτυο συνεργασίας μεταξύ κρατικών υπαλλήλων, αστυνομικών και προαγωγών. Το γεγονός της προώθησης μικρών κοριτσιών από το ορφανοτροφείο Σμύρνης στο πορνείο των Βούρλων φαίνεται ότι υπήρξε ανεξάρτητο από το εμπόριο λευκής σαρκός που άνθισε με την άφιξη των μικρασιατών προσφύγων…

Το ότι μπορεί να χρειαστεί ακόμα κι ένας αιώνας για να καταγραφεί (διακριτικά και, προφανώς, έξω και μακριά απ’ τα σχολικά «βιβλία εθνικής ιστορίας») τι ακριβώς ήταν η «ελληνική φιλοξενία» στους «τουρκόσπορους», επιβεβαιώνει το γιατί τόσοι πολλοί σημερινοί «φιλάνθρωποι» και «φιλομετανάστες» το έχουν εύκολο να κάνουν το κορόιδο για το τι συμβαίνει σε βάρος των προσφύγων / μεταναστών τα τελευταία χρόνια. Με «εθνική ενότητα».

Νομίζετε ότι τα «δίκτυα συνεργασίας» του ’22 χάθηκαν μέσα στο χρόνο; Ότι ξεπεράστηκαν;

(φωτογραφία: Προσφυγικά παραπήγματα στο λιμάνι της Σαλονίκης το 1922. Οι βρασνιώτες γιόρταζαν τα 1903α γενέθλιά τους και δεν πήραν χαμπάρι…)

Οι τσάτσοι 1

Πέμπτη 17 Οκτώβρη. Με παράδειγμα τα εθνικιστικά κροξίματα της τελευταίας εβδομάδας, πρέπει να χωρίσουμε την παραγωγή και την κατανάλωση εθνικής βλακείας και δολιότητας σε τρία χοντρικά επίπεδα. Στο χαμηλότερο βρίσκεται η μάζα, που αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες «να σου πω εγώ». Πρόκειται για την μάζα που μπορεί (και θέλει) να είναι «ειδική» στη σεισμολογία, στην οικονομολογία (του καπιταλισμού), την κοινωνιολογία, στην εθνολογία, στη διεθνή πολιτική, στην παιδαγωγική, στην οικολογία, και ό,τι άλλο τραβάει η ψυχή της· και βγάζει πάντα το ίδιο συμπέρασμα: πόσο σπουδαία είναι (ατομικά και συλλογικά). Αυτή η μάζα που παλιά τρεφόταν απ’ τα σκουπίδια των παραδοσιακών μήντια τώρα έχει προσθέσει στη διανοητική της διατροφή και τα άπειρα σκουπίδια του κυβερνοχώρου.

Στο ενδιάμεσο επίπεδο βρίσκονται οι «ιμάντες μεταφοράς» της κρατικής προπαγάνδας, της παραπληροφόρησης και της αποπληροφόρησης. Παραδοσιακά ήταν οι «αλήτες – ρουφιάνοι – δημοσιογράφοι». Ειδικά για τα ζητήματα «εθνικής πολιτικής» τα αφεντικά τους (εκδότες, καναλάρχες) παίρνουν κατευθείαν γραμμή απ’ τις υπηρεσίες και το υπ.εξ., και την μεταφέρουν στους στάβλους των υπαλλήλων τους «διαμορφωτών κοινής γνώμης». Ανάλογα με την ένταση και την σημασία του θέματος πληρώνονται «μετρητά» και αυτοί του μεσαίου επιπέδου (τα θρυλικά «μυστικά κονδύλια» του υπ.εξ. στη διάρκεια της ελληνοσερβικής φιλίας είναι μια γνωστή περίπτωση· αν και, εννοείται, θάφτηκε βαθιά το ποιοί δημοσιογράφοι/δημαγωγοί πήραν πόσα. Αυτό το βιολί συνεχίζεται, καθώς υπάρχουν διάφοροι «ειδικοί κωδικοί» – μυστικοί λογαριασμοί δηλαδή – σε κάθε προϋπολογισμό, και κανείς δεν ξέρει ποιος τους διαχειρίζεται για να πληρώνει ποιούς).

Δίπλα στους παραδοσιακούς «αλήτες – ρουφιάνους» που ήταν περσόνες και κατά συνέπεια είχαν υποχρεωτικά όνομα και φάτσες, τα «νέα μήντια» έχουν προσφέρει την σπουδαία δυνατότητα της καλλιέργειας των ανώνυμων / ψευδώνυμων και αόρατων trolls. «Φάρμες trolls» μπορούν να διαθέτουν (και διαθέτουν) απευθείας διάφοροι μηχανισμοί, απ’ το υπ.εξ., το υπ.αμ. και την εκκλησία, μέχρι τις διάφορες υπηρεσίες. Και (προσοχή!) όχι μόνον οι ντόπιες υπηρεσίες… Αλλά και οι “συμμαχικές”… Η εντατική καλλιέργεια και δράση των trolls έχει αυξήσει την «απορροφητικότητα» της εθνικοφροσύνης και κάθε άλλου είδους παραπληροφόρησης, απόκρυψης, διαστρέβλωσης. Το αποτέλεσμα είναι ήπιες (προς το παρόν) μαζικές εκδηλώσεις διανοητικής παράκρουσης.

Στην κορυφή αυτής της διάταξης βρίσκονται οι «ειδικοί». Οι «ειδικοί εξωτερικής πολιτικής» είναι όλοι (όλοι!) εξαρτήματα των μηχανισμών του βαθέος κράτους· διαφορετικά δεν θα είχαν πανεπιστημιακές καρέκλες, δεν θα είχαν «κύρος», θα ήταν εντελώς άγνωστοι. Οι «ειδικοί» είναι μετρημένοι στα δάκτυλα. Η δουλειά τους είναι η αναπαραγωγή της «αυθεντίας» – και η (γενικά προσεκτική αν και όχι ιδιαίτερα ευφυής) παραγωγή ψεμμάτων.

Δείτε, για παράδειγμα, τον «ειδικό» καθηγητή (και δεξιό βουλευτή) Α. Συρίγο. Κατά την αποψάρα του ο Erdogan στραπατσαρίστηκε εισβάλλοντας στη συρία… Γιατί δεν θα πετύχει εκείνο που έλεγε, δηλαδή μια ζώνη μήκους 900 χιλιομέτρων και πλάτους 30 «χωρίς κούρδους» στα σύνορα συρίας – τουρκίας ανατολικά του Ευφράτη… Και γιατί έπαθε τέτοιο κάζο ο εθνικός εχθρός; Επειδή, πάντα κατά τον σοφό καθηγητή, ο Erdogan δεν έλαβε υπόψη του την ρωσία και την συρία… Μάλιστα!!! (Αυτά έλεγε χθες δημόσια στο καθεστωτικό κανάλι sky…)

Γιατί λέει τέτοιες βλακείες ο «ειδικός»; Επειδή η συγκεκριμένη δουλειά που έχει αναλάβει την συγκεκριμένη στιγμή είναι «να καθησυχάσει» την μάζα, που τις προηγούμενες ημέρες πήγαινε πέρα δώθε ανάμεσα στην «γενοκτονία κατά των κούρδων» και στην «στρατιωτική ήττα που θα υποστεί ο Erdogan απ’ τους κούρδους». Μιας και τίποτα απ’ τα δύο δεν έγινε (αλλοίμονο…) πρέπει στο μαντρί να πέσει άλλο ηρεμιστικό: στραπατσαρίστηκε ο «σουλτάνος» – χα!

Οι τσάτσοι 2

Πέμπτη 17 Οκτώβρη. Ένας άλλος «ειδικός», ο Θ. Ντόκος (γενικός διευθυντής του γνωστού think tank ελιαμεπ αυτός…) έγραφε χτες στην καθεστωτική “καθημερινή” τα εξίσου καθησυχαστικά:

… Η τουρκική εμπλοκή στη Συρία δεν επηρεάζει άμεσα τα προβλήματα Ελλάδας και Κύπρου με τον δύσκολο γείτονά τους…

Αλλά χρειάζεται (λέει ο “ειδικός”) μια “νέα στρατηγική” σε σχέση με την τουρκία. Εδώ ο “ειδικός” λαχανιάζει στην προσπάθειά του να εντυπωσιάσει την μάζα με τις γνώσεις του γι’ αυτήν την “νέα…”· σε σημείο να γίνεται αξιολύπητος:

… Στοιχεία μιας τέτοιας στρατηγικής θα μπορούσαν να αποτελέσουν η ενίσχυση της δυνατότητας στρατηγικού σχεδιασμού και διαχείρισης κρίσεων, η ενεργοποίηση πολυεπίπεδων διαύλων επικοινωνίας με την άλλη πλευρά και μια πολιτική “χαμόγελου με σιδερένια δόντια” που προϋποθέτει μια ευρύτατη αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων, επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες, ανανέωση εξοπλισμού με σώφρονα διαχείριση εθνικών πόρων και στήριξη από ελληνική επιχειρηματική / εφοπλιστική κοινότητα, ρεαλιστικές προσδοκίες και βέλτιστη αξιοποίηση ευκαιριών στο πλαίσιο συμμαχιών, διαχειριση μεταναστευτικού σε ευρωπαϊκό επίπεδο και εμπλοκή τουρκοκυπρίων στο ενεργειακό μέσω μιας άτυπης επιτροπής, με αντάλλαγμα τον τερματισμό των τουρκικών ενεργειών στην κυπριακή αοζ και επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για κυπριακό. Χρησιμότατος σε όλα αυτά θα ήταν και ο μη συμβατικός τρόπος σκέψης.

Και οι εφοπλιστές να βοηθήσουν (βοηθάνε, βοηθάνε!!!), και οι τουρκοκύπριοι να γίνουν κορόιδα, και “χαμόγελο με σιδερένια δόντια” θέλει ο “ειδικός”. Δεν φαίνονται καθόλου “νέα” αυτά – είναι παραδοσιακά ελληνοπρεπή… Μήπως θα ήταν καλύτερο, έτσι για αλλαγή, εκείνο το τσίγκινο σωβρακάκι με παραπλανητική…. ξέρετε τι;