Tag: φασίστες

Ζήτω οι ευαισθησίες των λευκών, πρωτοκοσμικών! (2)

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> Υπάρχει πολλή αθωώτητα σε κάθε κατοχική κοινωνία εποίκων – αν έτσι γουστάρουν τα βαμπίρ…*

Αν όμως έχετε αμφιβολίες γι’ αυτό, θα σας προτείναμε, εφόσον αντέχετε το διάβασμα, να ανατρέξετε μέσω site («έντυπα» στην πάνω μπάρα…) στο Sarajevo 26 (Φλεβάρης 2009) στην παρουσίαση μιας άλλης «αθώας» ισραηλινής ισοπέδωσης της Γάζα, με τίτλο «Επιχείρηση Καυτό Μολύβι»… που πάει να πει: δείτε πως τους κατακρεουργούμε. Στη διάρκεια εκείνης της εκστρατείας κατακρεούργησης των Παλαιστινίων, όποιος / όποια γεννήθηκε το 1995 θα ήταν 13 – 14 χρονών…

Μεταφέρουμε εδώ ένα μικρό απόσπασμα ενός απ’ τα 8 κείμενα εκείνης της έκθεσης:

O Arnon Soffer, καθηγητής γεωστρατηγικής στο πανεπιστήμιο της Xάιφα, είναι ένας απ’ τους οργανικούς διανοούμενους του ισραηλινού κράτους / χασάπικου. Σαν επικεφαλής του τμήματος ερευνών του ισραηλινού στρατού (τουλάχιστον ήταν τέτοιος την εποχή που πάρθηκε η συνέντευξη, πριν 14 μήνες) μπορεί να θεωρηθεί σημαίνον πρόσωπο του καθεστώτος. Tου αναγνωρίζεται πως ήταν ο εμπνευστής της αποχώρησης του ισραηλινού στρατού και των εποίκων απ’ την λωρίδα της Γάζας το 2005. H αποχώρηση εκείνη είχε θεωρηθεί, απ’ την παλαιστινιακή αντίσταση, «ήττα» του Iσραήλ. Tελικά ήταν ένας ελιγμός. Mετά την αποχώρηση ο στρατός του μπορεί να βομβαρδίζει και να σκοτώνει ασύστολα· γιατί δεν υπάρχουν πια μέσα στη Γάζα οι θύλακες των εποίκων, οι οποίοι θα έπρεπε να προστατεύονται 25 ώρες το 24ωρο έναντι παλαιστινιακών αντιποίνων.
O Arnon Soffer είναι ένας τυπικός φασίστας, αν και σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια είναι «κεντρώος». Aυτό επιβεβαιώνει ότι οι «αριστεροί» και οι «δεξιοί» στην πολιτική σκηνή του ισραήλ είναι μονάχα λεπτές αποχρώσεις του κατάμαυρου. H πιο πάνω δήλωσή του περί των παλαιστινίων γυναικών (: «οι μήτρες των παλαιστινίων είναι βιολογικό όπλο») τοποθετεί κι αυτόν, και τους οπαδούς του, κι όσους απλά τον ανέχονται, στην κορυφή της πυραμίδας των σύγχρονων νεοναζί.
Παρακάτω ένα τμήμα της συνέντευξής που έδωσε στην Ruthie Blum Leibowitz, και δημοσιεύτηκε στη («δεξιά») Jerusalem Post στις 10/10/2007.

Eρ: Στην προηγούμενή μας συνέντευξη [21/5/2004, υπό τον τίτλο «Eίναι η δημογραφία, βλάκα!»], ισχυριστήκατε πολλά για το τι θα μπορούσε και τι θα έπρεπε να περιμένει κανείς να συμβεί μετά την απεμπλοκή μας [αποχώρηση του στρατού] από την Γάζα. Tώρα λέτε πως όλα έγιναν όπως τα περιμένατε.
Aπ: Nαι. Eίχα πει «H πίεση στα σύνορα θα είναι φρικτή. Θα είναι ένας φοβερός πόλεμος. Oπότε, «αν πρόκειται να μείνουμε ζωντανοί, πρέπει να σκοτώνουμε, να σκοτώνουμε, να σκοτώνουμε».
Eκείνη η δήλωση προκάλεσε μεγάλο σάλο τότε, και έχει πλάκα να δει κανείς ότι ακόμα λαμβάνω πάρα πολλές εξαγριωμένες και γεμάτες ασχετοσύνη αντιδράσεις, από αριστερούς στο Iσραήλ και αντισημίτες διεθνώς, οι οποίοι βγάζουν τα λόγια μου απ’ τα συμφραζόμενα. Δεν πρότεινα εγώ να σκοτώνουμε Παλαιστίνιους! Eίπα ότι οφείλουμε να τους σκοτώνουμε!!
Eίχα δίκιο για τις ογκούμενες δημογραφικές πιέσεις. Eίμαι πάντα αποφασισμένος να προστατέψω τον εαυτό μου και τη χώρα μου. Oπότε σήμερα θα βελτίωνα τον τίτλο που έδωσες στην προηγούμενη συνέντευξη και θα τον έκανα «Eίναι η δημογραφία και ο αντισημιτισμός, βλάκα!»

 

* Τα «40 αποκεφαλισμένα μωρά» (απ’ τους θηριώδεις ισλαμιστές φυσικά) άρεσαν στα βαμπίρ. Γι’ αυτό και αγκάλιασαν την «είδηση». Το 1991 είχαν αγκαλιάσει με την ίδια ζέση μια παρόμοια «είδηση»: ότι ο ιρακινός στρατός που είχε εισβάλει στο κουβέιτ, πετούσε τα μωρά μιας κλινικής απ’ τις θερμοκοιτίδες, και τα τσαλαπατούσε.

Υποθέτουμε ότι δεν χρειάζεται να πούμε κάτι για την διεστραμμένη ιδιοσυγκρασία τόσο εκείνων που φτιάχνουν και πλασσάρουν τέτοια παραμύθια, όσο και εκείνων που τα καταναλώνουν και τα αναπαράγουν με απόλαυση….

Ωστόσο ζουν ανάμεσά μας. Ή, αν οι συσχετισμοί είναι διαφορετικοί, ζούμε εμείς ανάμεσά τους.

Η δύση του αίματος

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> Τους καιρούς που τα δυτικά κράτη / κεφάλαια είχαν υπέρ τους τους διεθνείς συσχετισμούς δύναμης και την ηγεμονία στον πλανήτη, κάθε φορά που ο χωροφύλακάς τους (: το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ) ισοπέδωνε, σκότωνε, κατέστρεφε, είτε στη λωρίδα της Γάζα είτε στη Δυτική Όχθη, ντύνονταν τα κουρέλια του ειρηνοποιού, του «give peace a chance», και όλα τα υπόλοιπα με το φωτοστέφανο.

Αλλά ήδη απ’ τις αρχές του 2018 αν όχι νωρίτερα, ήταν σαφές ότι η πρωτοκοσμική καλοσύνη είχε τελειώσει ακόμα κι ως πρόσχημα. Και ότι τα όπλα για τον θάνατο των Άλλων, μόνον αυτά, θα μπορούσαν (έτσι ήλπιζαν στη δύση…) να εμποδίσουν ή και να αντιστρέψουν την παρακμή και την οριστική απώλεια της πλανητικής ηγεμονίας απ’ τη μεριά της. Το τίμιο, ειρηνικό και διορατικό κίνημα BDS απαγορεύτηκε ή έγινε κάθε προσπάθεια να απαγορευτεί στη δύση∙ οι υποστηρικτές των Παλαιστινίων ελεεινολογήθηκαν απ’ τις δυτικές ολιγαρχίες και κάθε τσατσορούφιανο ως «αντι-σημίτες», δηλαδή σχεδόν-ναζί, σύμφωνα με τον σχεδιασμό των ισραηλινών υπηρεσιών, παρότι (ή ίσως ακριβώς επειδή συνέβαινε αυτό) χιλιάδες νεαροί εβραίοι της παγκόσμιας διασποράς, με σοσιαλιστικές ιδέες, στρέφονταν ανοικτά κατά του απαρτχάιντ κράτους που υποτίθεται ότι τους εκπροσωπούσε. Ο μεσανατολίτης χωροφύλακας των δυτικών ιμπεριαλισμών είχε πια το ελεύθερο να προβοκάρει και σκοτώνει κατά βούληση, χωρίς τις ενοχλητικές υποδείξεις για «αυτοσυγκράτηση» και για «σεβασμό του διεθνούς δικαίου».

Κι αυτό ακριβώς έκανε, υπό τις ευλογίες κάθε δυτικού φασιστικού καθάρματος. Από τις 30 Μάρτη του 2018 ως τις 27 Δεκέμβρη του 2019 τα εκατομμύρια των φυλακισμένων στη λωρίδα της Γάζα, ναι, σ’ αυτό το κομμάτι γης των «τρομοκρατών της Χαμάς», εξεγέρθηκαν άοπλα, απόλυτα και εντελώς άοπλα (εκτός αν οι σφεντόνες…), – δολοφονήθηκαν τουλάχιστον 250 απ’ αυτούς κι αυτές, και πολλές χιλιάδες τραυματίστηκαν έως σακατέματος (πάνω από 2.000 κτυπήθηκαν από 3 έως 5 σφαίρες…), ανάμεσά τους πολλές εκατοντάδες ανήλικοι, παιδιά∙ καθώς απ’ την άλλη μεριά του φράχτη ο «δυνατότερος στρατός στη μέση Ανατολή» σαδιστικά έβαζε στοιχήματα για το πόσους μπορεί να «φάει για μεσημεριανό»…

Ήταν η ηρωϊκή και πένθιμη Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής κι όλοι οι φόνοι έγιναν στο φως της ημέρας, κάθε μέρα, πέντε πέντε, δέκα δέκα, άμα χρειαζόταν και τριάντα σε μια μέρα, ακόμα και πενήντα, μπροστά στα μάτια όχι μόνο του πλανήτη αλλά ολόκληρου του γαλαξία.

Ούτε ένα δάκρυ, ούτε καν ένας μικρός μορφασμός αποστροφής απ’ τους πρωτοκοσμικούς «φύλακες της ειρήνης και της ανθρωπιάς». Και γιατί άλλωστε κάτι διαφορετικό απ’ το «σας έχουμε γραμμένους στ’ αρχίδια μας»; Τα όπλα, μόνον αυτά, έχουν λόγο πια, κι όταν σκοτώνουμε δεν θα κάνουμε διακρίσεις μεταξύ «αθώων» και «ενόχων», μεταξύ ηλικιών, μεταξύ φύλων – απλά θα σκοτώνουμε όσους περισσότερους μπορούμε…: η δύση το διατράνωσε με κάθε τρόπο, πιστεύοντας ότι έχει την υπερ-οπλία, το τελευταίο της χαρτί, πριν μόλις 4 χρόνια.

Εκεί, στη Γάζα… Εκεί, στο δυτικό προκεχωρημένο φυλάκιο στη Μέση Ανατολή… (Το είχε ξαναδηλώσει στη Βοσνία, πάλι εναντίον των μουσουλμάνων ανδρών και γυναικών, στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ‘90…)

(Το δεύτερο video προέρχεται απ’ την ισραηλινή αντιρατσιστική, αντιμιλιταριστική, αντι-απαρτχάιντ οργάνωση B’ tselem):

Apartheid plus

Κατά τους ισραηλινούς φασίστες η κεντρώα Ha’aretz είναι «εφημερίδα της Hamas»… Αφού η ακτίνα δράσης του περιορίζεται, ο σύγχρονος κανιβαλισμός επιστρέφει εκεί που γεννήθηκε και τον αγάπησαν: στις δυτικές “δημοκρατίες”…

Δευτέρα 26 Δεκέμβρη>> Οι φίλοι του ρατσιστικού καθεστώτος του Τελ Αβίβ, επαγγελματίες ή όχι, νοιώθουν κάπως άβολα. Σε μια κοινωνία της οποίας η συντριπτική πλειοψηφία των υπηκόων διαφοροποιείται ιδεολογικά στο εσωτερικό της κυρίως ως προς τον βαθμό σκληρότητας και βαρβαρότητας της κατοχής επί των Παλαιστινίων, οι πρόσφατες (1η Νοέμβρη 2022) εκλογές ανέδειξαν στην εξουσία έναν συνασπισμό κομμάτων που όχι μόνο δεν έχει να ζηλέψει κάτι απ’ τις «καλύτερες παραδόσεις» του διεθνούς φασισμού, αλλά δεν έχει και κανένα λόγο να το κρύψει. Το ακροδεξιό «κοσμικό» Likud, του κανονικά-θα-έπρεπε-να-είναι-βαθιά-πίσω-απ’-τα-κάγκελα Netanyahu («φίλου κι αδελφού» του ελλαδιστάν) ήρθε πρώτο (23,4% των ψήφων, 32 καρέκλες στην 120 εδρών ισραηλινή βουλή / knesset). Και οι εταίροι στο καινούργιο γκουβέρνο είναι επίσης «εκλεκτοί», τόσο πολύ ώστε ακόμα και τα πιο σκληρά επίθετα δεν μπορούν να αποδώσουν την «αξία» τους: το κόμμα «θρησκευτικού» φασισμού Religious Zionism σε συνεργασία με το ακροδεξιό, φανατικά ρατσιστικό Otzma Yehudit και το ακροδεξιό Noam (10,85% και 14 θέσεις), το επίσης «θρησκευτικό» Shas (8,25% και 11 θέσεις), το εξίσου «θρησκευτικό» United Torah Judaism (5,88% και 7 θέσεις): αυτή είναι η ακροδεξιά κυβερνητική κομματική εξάδα στο Τελ Αβίβ, εκπροσωπώντας το καθόλου ευκαταφρόνητο 48,4% των ψηφοφόρων.

Με τέτοια σύνθεση ανάλογη πρέπει να είναι η κατανομή των νευραλγικών πόστων, έτσι δεν πάει; Έτσι, για παράδειγμα, ο Itamar Ben-Gvir, γνωστός παρακρατικός «έποικος» στη κατεχόμενη Δυτική Όχθη (αρχηγός του Otzma Yehudit: «εβραϊκή δύναμη») έγινε υπουργός δημόσιας τάξης / εθνικής ασφάλειας∙ ενώ ο σύμμαχός του Bezalel Smotrich (του Religious Zionism) έγινε υπουργός άμυνας «υπεύθυνος για τους οικισμούς και τις άκτιστες περιοχές» (της Δυτικής Όχθης)… Για τον ακόμα πιο γρήγορο και βίαιο εποικισμό της…

Με τα όσα υφίστανται ήδη εδώ και δεκαετίες (κι όλο και πιο συστηματικά εδώ και μήνες) οι Παλαιστίνιοι της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης δεν μπορούν ίσως να φανταστούν τι χειρότερο μπορεί να τους περιμένει. Αλλά οι προαγωγοί και οι εκτελεστές του ισραηλινού partheid μπορούν πάντα να σκεφτούν και να μεθοδεύσουν «κάτι παραπάνω». Και οι διεθνείς δυτικοί υποστηρικτές τους, κρατικοί και παρακρατικοί, θα πρέπει να κάνουν ακόμα πιο έντονα ότι «δεν βλέπουν», ότι «δεν ξέρουν» και ότι «δεν καταλαβαίνουν».

Ο γνωστός δημοσιογράφος Jonathan Cook σημείωνε μεταξύ άλλων στις 6 Δεκέμβρη:

… Η μόνιμη πλέον κατοχή θα διοικείται από ηγέτες εποίκων. Και θα είναι αυτοί που θα καθορίζουν την πολιτική τόσο για την αστυνομία εντός Ισραήλ όσο και για την συνοριακή αστυνομία που δρα κυρίως στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Το δόλιο επιχείρημα ότι υπάρχει κάποιο είδος διαχωριστικής γραμμής μεταξύ του «κυρίως Ισραήλ» και των κατεχόμενων περιοχών, με την μια μεριά να είναι μια πρότυπη δημοκρατία που διοικείται από πολιτικούς και την άλλη να είναι η απαραίτητη «ζώνη ασφαλείας» που διαχειρίζεται ο στρατός, θα καταρρεύσει.

Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι πολύ ξεκάθαρο: το Ισραήλ και οι κατεχόμενες περιοχές λειτουργούν σαν ενιαίος πολιτικός χώρος, όπου οι νόμιμοι φασίστες ελέγχουν, καταπιέζουν, εκκαθαρίζουν και σκοτώνουν τους Παλαιστίνιους χωρίς να κάνουν διακρίσεις ανάμεσα σε «πολίτες» και υποκείμενα της κατοχής.

Αυτό ακριβώς απαιτούσαν εδώ και καιρό οι Ben–Gvir και Smotrich και οι οπαδοί τους. Υποστηρίζουν ότι η αποκαλούμενη «πράσινη γραμμή» που διαχωρίζει την επίσημη ισραηλινή επικράτεια απ’ τις κατεχόμενες περιοχές είναι μια επικίνδυνη αυταπάτη, και ότι οι ισραηλινοί δεν πρέπει να απολογούνται όταν κυβερνούν με ατσάλινη γροθιά την «γη της επαγγελίας».

Αυτή η άποψη κέρδισε στις εκλογές…. Οι ακροδεξιοί, συχνά σε συνεργασία με την αστυνομία, κτυπούν και κυνηγούν τους Παλαιστίνιους στις ελάχιστες περιοχές εντός Ισραήλ όπου ο εθνοτικός διαχωρισμός δεν είναι ακόμα απόλυτος – αυτό που το Τελ Αβίβ αποκαλεί παραπλανητικά «μεικτές πόλεις». Και η ακροδεξιά εξαπλώνεται σταθερά στην αστυνομία, όπως νωρίτερα έκανε στον στρατό.

… Οι δυτικές πρωτεύουσες θα συνεχίσουν αναμφίβολα να υπερασπίζονται το ισραηλινό απαρτχάιντ ως «φάρο της δημοκρατίας», αφού είναι πολύ πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο στη Μέση Ανατολή για να θυσιαστεί. Αλλά ο μύθος ενός «δημοκρατικού Ισραήλ» γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διατηρηθεί. Οι Ben–Gvir και Smotrich μπορεί να είναι το τελευταίο καρφί στο φέρετρό του.

Τόσο τα αφεντικά των δυτικών ολιγαρχιών όσο και οι αγαπημένοι τους φασίστες μπορούν να ζήσουν μια χαρά ακόμα και χωρίς «μύθους περί δημοκρατίας». Γιατί πλέον (κι αυτό αρνούνται ακόμα να το καταλάβουν οι όποιοι αιχμάλωτοι των δυτικών ολιγαρχιών) η συστημική βία (όχι πάντα σωματική αλλά πάντα συναισθηματική, αισθητική, διανοητική και ψυχολογική) θα γίνεται όλο και πιο συμπαγής στο εσωτερικό αυτών των «δημοκρατιών»: τα εισιτήρια της μετάβασης στους παραδείσους της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, στις «νέες κανονικότητες», θα είναι ματοβαμμένα.

Πάντα έτσι γινόταν… Γι’ αυτό ακριβώς (ή, πιο σωστά και γι’ αυτό) οι αγνοούμενοι, οι περιθωριοποιημένοι, οι «να ξεμπερδεύουμε με δαύτους», στην Παλαιστίνη και οπουδήποτε αλλού, κουβαλούσαν και κουβαλούν πάνω τους το σήμα του κινδύνου – για όλους…

Το σήμα κινδύνου που οι πρωτοκοσμικοί απωθούν.

Putsch?

Δευτέρα 12 Δεκέμβρη>> Στην εποχή της εικονικής πραγματικότητας ο καθένας μπορεί να φαντάζεται ό,τι γουστάρει. Πενήντα όλοι κι όλοι ή δυο χιλιάδες γερμανοί βασιλοφασίστες μπορούν ακόμα ακόμα να φαντάζονται ότι θα πάρουν την εξουσία πραξικοπηματικά, και θα γυρίσουν στα παλιά αυτοκρατορικά μεγαλεία του 19ου αιώνα… παραλείποντας μεταξύ όλων των υπόλοιπων να λάβουν υπόψη τους ότι στη γερμανία υπάρχουν αμερικανικές βάσεις… Αλλά έτσι είναι στις φαντασιώσεις: φτιάχνει ο καθένας την ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί μ’ ένα μεγαλειώδες, ένα glorious end…

Στην πιο δραματική προσπάθεια να κάνουν τις φαντασιώσεις τους πραγματικότητα, έστω και για λίγες ώρες, οι οπαδοί του «πρίγκηπα» Ερρίκου του τάδε δεν θα πήγαιναν μακρύτερα απ’ όσο πήγε ο αντισυνταγματάρχης Τεχέρο Μολίνα τον Φλεβάρη του 1981 στη Μαδρίτη: ακόμα και οι πραξικοπηματικές φαντασιώσεις των φασιστών έχουν πολλά ιστορικά προηγούμενα για να αναμετρηθούν μαζί τους.

Το ότι το τρικολόρε γκουβέρνο στο Βερολίνο, σε συνθήκες στριμώγματος πολύ σοβαρότερου απ’ όσο παραδέχεται, έχει ανάγκη να κάνει «ήρωες» μερικούς βασιλοφασίστες, είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Είναι διαφήμιση της δήθεν «αντισυστημικότητας» των ακροδεξιών, μια εκστρατεία που (το θυμάστε;) κρατάει με κάποιες διακοπές εδώ και περίπου 1,5 δεκαετία. Το να διαφημίζει οποιοδήποτε πρωτοκοσμικό ολιγαρχικό καθεστώς τους παλαιοφασίστες του σαν επικίνδυνους σημαίνει ότι προτιμάει να (παριστάνει ότι) αναμετριέται μαζί τους για να υπερασπίσει την «δημοκρατία», παρά να αντιμετωπίσει την ίδια του την παρακμή. Μια τέτοια παράσταση μπορεί να είναι συγκινητική για κανά μισάωρο – όχι παραπάνω.

Εδώ και μερικές δεκαετίες δεν έχει υπάρξει ούτε μία, το επαναλαμβάνουμε, ΟΥΤΕ ΜΙΑ φασιστική οργάνωση με βίαιη δράση στη γερμανία στην οποία να μην συμμετείχε ή να μην ήταν πολύ κοντά, δίπλα, ένας τουλάχιστον πράκτορας των γερμανικών υπηρεσιών. Το αποκορύφωμα αυτής της «κρατικοποίησης του φασιστικού εγκλήματος» α λα γερμανικά επιδείχτηκε δημόσια και πανηγυρικά στις αρχές του 21ου αιώνα, όταν συνέβη το παρακάτω σχετικά με το ακροδεξιό / νεοναζιστικό κόμμα NPD, που ήταν / είναι η «μήτρα» όλων των υπόλοιπων ακροδεξιών εξτρεμιστικών γκρουπούσκουλων (το απόσπασμα είναι πρόχειρο, απ’ την Wikipedia). Παράδοξο ή όχι η εμπιστοσύνη του μέσου υπηκόου του γερμανικού κράτους προς αυτό δεν κλονίστηκε τότε. Συνεπώς δεν θα κλονιστεί ποτέ!!

Μεταφράζουμε (ο τονισμός με bold και υπογράμμιση δικός μας):

To 2001, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, η Bundestag [: το γερμανικό κοινοβούλιο] και η Bundesrat [: η ανώτατη αντιπροσώπευση των γερμανικών κρατιδίων] προσπάθησαν από κοινού να απαγορευτεί το NPD απ’ το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της γερμανίας. Το δικαστήριο αυτό, το ανώτερο στη γερμανία, έχει την αποκλειστική εξουσία να απαγορεύει κόμματα αν αυτά κριθούν αντισυνταγματικά με βάση τον Βασικό Νόμο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Ωστόσο η προσφυγή απορρίφθηκε το 2003 όταν αποκαλύφθηκε ότι ένας αριθμός μελών του εσωτερικού κύκλου στελεχών του NPD, συμπεριλαμβανόμενων 30 απ’ τους 200 κορυφαίους επικεφαλής του, ήταν undercover πράκτορες ή πληροφοριοδότες των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, όπως το ομοσπονδιακό Γραφείο Προστασίας του Συντάγματος. Σ’ αυτούς περιλαμβανόταν ένας πρώην υπαρχηγός του κόμματος και συγγραφέας ενός αντι-σημιτικού φυλλαδίου που ήταν βασικό στοιχείο του κατηγορητηρίου. Απ’ την στιγμή που οι μυστικές υπηρεσίες δεν σκόπευαν να αποκαλύψουν τις ταυτότητες και τις δραστηριότητες των πρακτόρων τους, το δικαστήριο έκρινε ότι ήταν αδύνατο να αποφασίσει ποιες κινήσεις του κόμματος βασίζονταν σε αυθεντικές αποφάσεις της ηγεσίας του και ποιες ελέγχονταν απ’ τις μυστικές υπηρεσίες, έτσι ώστε να προσπαθήσει να επιβάλει την απαγόρευση. Το δικαστήριο έκρινε ότι ήταν τόσες πολλές οι ενέργειες του κόμματος που είχαν επηρεαστεί απ’ την κυβέρνηση ώστε η κατά συνέπεια «έλλειψη σαφήνειας» έκανε αδύνατη την δικαιολόγηση μιας απαγόρευσης [του NPD]. «Η παρουσία του κράτους στα ηγετικά κλιμάκια κάνει την επιρροή στους σκοπούς και στις δραστηριότητές του αναπόφευκτες» συμπέρανε.

Πριν 2 δεκαετίες το γερμανικό καθεστώς έδωσε ένα μάθημα πρώτης τάξης και παγκόσμιας εμβέλειας για το ότι η μορφή (καπιταλιστικό) κράτος και το αντίστοιχο παρακράτος είναι «σάρκα μία». Είκοσι χρόνια μετά πρέπει, παριστάνοντας τους ηλίθιους, να πιστέψουμε ότι ξέχασε τα βασικά του;

(Το ομοσπονδιακό γραφείο προστασίας του συντάγματος παρακολουθούσε και την πρόσφατη σοδειά φασιστών, επί μήνες – ανακοινώθηκε αρμοδίως. Κι όσοι διαβάζουν πίσω απ’ τις γραμμές καταλαβαίνουν ότι είχε μέσα στους επίδοξους πραξικοπηματίες δικούς του ανθρώπους. Πού είναι το περίεργο; Στο τέλος θα είναι ασαφές τίνος ιδέα ήταν … το πραξικόπημα…)

«Κασσανδρισμός»;

Δευτέρα 30 Μάη>> Βρίσκετε σωστή την άποψη της παραπάνω αφίσας; Με τα μικρά λευκά γράμματα γράφει:

Ο αμερικανικός μιλιταρισμός / ιμπεριαλισμός, έχοντας ηττηθεί στη Συρία και στο Ιράκ, προσπαθεί να στριμώξει τους αντιπάλους του στα σύνορά τους: την Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα, και την Κίνα στη Νότια Θάλασσα. Για να πετύχει το πρώτο σπρώχνει το γασιστικό ουκρανικό καθεστώς να δημιουργήσει μια πολεμική «κρίση» σε βάρος του αυτονομημένου νοτιοανατολικού θύλακα στο Donbass, έτσι ώστε ο u.s. army να γίνει μόνιμος στην ευρύτερη περιοχή. Το ελληνικό κράτος υποστηρίζει το αμερικανικό κατ’ αρχήν επιμελητειακά: με βάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια για drones και κατασκοπεία… (Υπάρχουν επιπλέον φήμες για συμμετοχή ελλήνων μισθοφόρων στη μεριά του Κιέβου…)

(Οι φίλοι του νατο έχουν ασφαλώς εντελώς αντίθετη άποψη!) Να την τυπώσουμε / τοιχοκολλήσουμε, λοιπόν, μια τέτοια αφίσα;

Μην απαντήσετε. Το κάναμε ήδη. Αυτή η αφίσα κυκλοφόρησε / τοιχοκολλήθηκε τον Απρίλη του 2021, πριν πάνω από ένα χρόνο… (Υπάρχει η χρονολογία κάτω δεξιά, και μπορείτε να την επιβεβαιώσετε αν μπείτε στον τομέα «αυτονομία» του site, και στη συνέχεια στον τομέα «αυτόνομοι»…) Επιμονή: προσπαθούμε, σαν αυτόνομοι εργάτες, εντελώς μειοψηφικά και αντιηρωϊκά, να κερδίσουμε πολιτικό χρόνο αναλύοντας και διαβλέποντας έγκαιρα την εξέλιξη των πραγμάτων στην καπιταλιστική κρίση / αναδιάρθρωση και στον οξυνόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο που είναι υποχρεωτικά βασικό στοιχείο της… Προσπαθούμε να «προσφέρουμε» πολιτικό χρόνο προετοιμασίας, οργάνωσης και ετοιμότητας, είτε πρόκειται για την γενετική μηχανοποίηση της ζωής, είτε πρόκειται για την ενδοκαπιταλιστική σύγκρουση, είτε πρόκειται για την μόνιμη «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», είτε πρόκειται για…

Μάταια… Η «μόδα» είναι το χάσιμο χρόνου, η θυματοποίηση, η «έκπληξη» για – το – πως – τα – πράγματα – γίνονται – έτσι, η νηπιακότητα των αντιδράσεων, η ατομικίστικη απώθηση, οι μικροπολιτικές αρπαχτές και το μεροδούλι μεροφάι∙ συχνά και η συνηγορία στις μεθοδεύσεις των αφεντικών.

Θεωρήστε το παρ’ όλα αυτά βέβαιο: τα εντόπια πολιτικά αφεντικά σαν εκπρόσωποι των συμφερόντων του νο 1 «εθνικού κεφάλαιου» (των εφοπλιστών) και των συμμάχων τους, μας έχουν βάλει ήδη στο ένα απ’ τα δύο (γεωγραφικά) κέντρα του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Με την βαθιά αδράνεια (εξαιρουμένου του κκε το οποίο όμως παραμένει ριζικά «πατριωτικό / αντιτουρκικό»…) των υποτελών να είναι, ίσως, το χρησιμότερο «όπλο» τους – εναντίον μας.

Και πουλάνε τρέλα:

Όταν λέμε ότι οι άσπρες σκόνες καθορίζουν την «υψηλή πολιτική» στην παρακμιακή δύση, μπορεί να μας θεωρείτε υπερβολικούς. Ιδού λοιπόν η καινούργια «γραμμή» της αγαπημένης μας Ursula, η οποία – παρεπιπτόντως – υπήρξε κεντρική στον καταναγκαστικό πλατφορμιασμό, και θα συνεχίσει με το μαφιόζικο παρεάκι της…

«Για να σώσουμε την Ευρώπη απ’ τον Putin πρέπει να συνεχίσουμε να αγοράζουμε ρωσικό πετρέλαιο. Γιατί αν δεν το αγοράσουμε, ο Putin θα το πουλήσει αλλού σε υψηλότερες τιμές, οπότε καλύτερα να το αγοράζουμε εμείς το ρωσικό πετρέλαιο, και να μην τον αφήνουμε να κερδίζει»

Ουάου!!! «Νέα Ενεργειακή Πολιτική» στην ε.ε.!! ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ! ΟΥΤΕ ΣΤΑΓΟΝΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΑ ΡΩΣΙΚΑ ΠΗΓΑΔΙΑ! ΖΗΤΩ Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ – ΚΑΤΩ Ο PUTIN!!!

(Τί πίνουν; Τσαγάκι με μια σταγόνα γάλα;)

Το προσπάθησε πάντως…

Δευτέρα 18 Απρίλη>> Να ένα video που δείχνει ότι ο κλόουν (που τώρα τον κολακεύουν αποκαλώντας τον «νέο Τσώρτσιλ» – όμως, ο Τσώρτσιλ, σαν γνωστός δηλωμένος θαυμαστής του Μουσολίνι, ήταν ακόμα πιο φασίστας…) δεν είναι παλιάνθρωπος. Ή δεν ήταν πάντα.

Πράγματι, στα τέλη του φθινοπώρου του 2019, φρεσκοεκλεγμένος πρόεδρος, ο Zelensky έδωσε εντολή (στο φασισταριό…) να απομακρυνθούν τα βαριά όπλα απ’ την «ζώνη επαφής» στο Donbass, όπως άλλωστε προβλεπόταν απ’ τις συμφωνίες του Minsk… Τον έγραψαν κανονικά… Τότε πήγε στο «μέτωπο» αυτοπροσώπως, για να τους «πείσει». Στο video μιλάει μ’ έναν φασίστα οπλαρχηγό (“Dennis”) και εκεί ξετυλίγεται το δράμα: όταν ένας τόσο υψηλόβαθμος αξιωματούχος δεν μπορεί να ελέγξει ούτε καν την «εθνοφυλακή» του, τόσο ώστε να χρειάζεται να λογοφέρει ο ίδιος με κάθε οπλαρχηγό που ολοφάνερα τον ειρωνεύεται, έχει χάσει.

(Ύστερα ανακάλυψε ότι το να αλλάξει γραμμή έχει, τουλάχιστον, λεφτά… Αρκεί να παίζει σωστά τον ρόλο του ηλίθιου… Ρόλο που δείχνει να τον έχει…)

Capo

Δευτέρα 11 Απρίλη>> Στις 5 Μάρτη του 2022 φασίστες των υπηρεσιών του ουκρανικού κράτους εκτέλεσαν με μια σφαίρα στο κεφάλι, σε δρόμο του Κιέβου, τον Denis Kireyev…. Στις 10 Μάρτη του 2022 φασίστες των υπηρεσιών του ουκρανικού κράτους (στην συγκεκριμένη περίπτωση μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης Mirotvorets) εκτέλεσαν με μια σφαίρα στο κεφάλι, σε δρόμο του Κιέβου, τον Dmitry Demyanenko. Αν ήταν «απλοί πολίτες» οι δολοφονίες αυτές δεν θα είχαν μαθευτεί καν και καν. Όμως αυτοί οι δύο ήταν μέλη της ουκρανικής ομάδας επιλεγμένων για την διαπραγμάτευση με την Μόσχα, έμπιστοι (υποθέτουμε…) του καθεστώτος Zelensky…. Τους «καθάρισαν» οι φασιστομαφιόζοι επειδή θεωρήθηκαν «μπόσικοι» στις διαπραγματεύσεις∙ άρα «προδότες». (Κάποιος στο team είναι ο ρουφιάνος της ιστορίας)…. Εννοείται ότι αυτός ο καραγκιόζης που υποδύεται τον «πρόεδρο» στο Κίεβο δεν έβγαλε κιχ γι’ αυτές τις δολοφονίες, παρότι είχε εγκρίνει (και) αυτούς τους δύο σαν διαπραγματευτές. Και κανείς άλλος δεν έβγαλε κίχ.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Τεχνικές της εξουσίας: συντριπτικές;

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Υπάρχει όμως κάτι πίσω και πέρα απ’ αυτά, κάτι που θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό (σαν περιθωριακοί με ιδιαίτερους κοινωνικούς προσανατολισμούς…), κάτι που σχεδόν αποκλείεται να δείτε εντοπισμένο αλλού στην στρατόσφαιρα της δημαγωγίας. Το βασικό μοτίβο της δημιουργίας και της διαχείρισης στον δυτικό καπιταλισμό είτε της «κρίσης ενέργειας» είτε της «κρίσης τροφίμων» (είτε και των δύο μαζί) είναι ακριβώς το ίδιο με το μοτίβο δημιουργίας και διαχείρισης της «υγιειονομικής κρίσης». A ka: «ο κορωνοιός επιτίθεται».

Που βρίσκονται οι ομοιότητες; Κατ’ αρχήν στον ρυθμό (του carpet bombing). Κάθε καινούργια (εντός ή εκτός εισαγωγικών) «κακιά είδηση» σπρώχνει τις προηγούμενες στο βάθος της συλλογικής αμνησίας (;), συσκοτίζοντας την ιστορική αλληλουχία των γεγονότων και την γενεαλογία του (κάθε φορά) «τώρα». Αυτό το (κάθε φορά) «τώρα» ερμηνεύεται απ’ τους κυρίαρχους στη βάση ενός μανιχαϊστικού, κατάλληλα καλλιεργημένου, αφαιρετικού και συμβολικού διπόλου «καλό – κακό», χωρίς να μνημονεύεται ιδιαίτερα η σχέση του με το προηγούμενο και το παραπροηγούμενο «τώρα». Είναι ένα είδος ιδεολογικής / διανοητικής επίθεσης-κατά-κύματα, όπου κάθε κύμα (κάθε «κακιά είδηση») αξιώνει μια αυτοτέλεια ερμηνείας, η οποία ερμηνεία όμως είναι η κατατονική επανάληψη του ίδιου: «το καλό ενάντια το κακό».

Παίρνουμε σαν παράδειγμα το γερμανικό κράτος/κεφάλαιο. Ποια είναι η «τωρινή απειλή»; Ότι αυτός ο πάνκακος ο Putin θα μας αφήσει να παγώσουμε∙ μπορεί να κλείσει και τα εργοστάσιά μας… Τι σχέση έχει αυτή η «τωρινή απειλή» με την προηγούμενη στο ουκρανικό πεδίο μάχης («παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας / εισβολή») και με την πιο προηγούμενη κατάσταση (8 χρόνια πόλεμος στο Donbass); Καμία! Μην σκέφτεσθε έτσι, γιατί θα κατηγορηθείτε για «φιλοπουτινισμό»!

Κι ωστόσο το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο έχει αφήσει πολλά αποτυπώματα στο ουκρανικό πεδίο μάχης αυτά τα 8 χρόνια, τόσα ώστε δεν δικαιούται (στα μάτια των όποιων ανταγωνιστικών υποκειμένων στη γερμανία, αν υπάρχουν ακόμα τέτοια…) να παραγράφει την ιστορία:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Mission imposible!

Δευτέρα 28 Μάρτη>> Τι κακό κι αυτό! Γίνεται χαμός – κι αυτός, σαν υπουργός εξωτερικών, δεν μπορεί να βρει μια θέση στο κάδρο… Το σκέφτηκε από ‘δω, το σκέφτηκε από ‘κει, και το αποφάσισε: θα ηγηθεί ανθρωπιστικής αποστολής στη Μαριούπολη! Ναι λοιπόν: ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας, άνθρωπος τολμηρός και επικίνδυνων αποστολών (τι Γουαϊδό, τι general Haftar, τι αρμενία, τι τοξικός των εμιράτων… τί να πρωτοθυμηθούμε;) είναι ιδανικός για ταινία των Monty Python – και είναι κρίμα που το ανίερο, σουρεαλιστικό χιούμορ εκείνης της ομάδας σταμάτησε πριν ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας ανέβει στη σκηνή ξεδιπλώνοντας το ταλέντο του… Σίγουρα αυτός ο κλόουν του Κιέβου, που έγινε πανευρωπαϊκός σταρ σαν τρίτης διαλογής ρολίστας (… απ’ την πολωνία όπου εκτιμάμε ότι βρίσκεται σχεδόν απ’ την αρχή της εισβολής) θα έσκιζε την καφέ φανέλα του μπροστά στις περφόρμανς του ρημαδο-υπ.εξ… Ααααχ, κοινωνία άδικη, κοινωνία ψεύτρα!

Πράγματι, λοιπόν, πρέπει ένας τόσο γενναίος άνδρας να τρέξει να βοηθήσει τους έλληνες (με τυπικά ουκρανική υπηκοότητα και πιθανότατα με ρωσικό διαβατήριο) της Μαριούπολης. Θα πρέπει, όμως, να είναι πολύ καλά εξοπλισμένος, και να έχει μαζί του τους πιο επίλεκτους των επίλεκτων ω επίλεκτοι κομάντο του ελλαδιστάν. Γιατί ο «πρόεδρος της συντονιστικής επιτροπής των επαναπατριζόμενων ελλήνων ποντίων» (χριστιανοπατριωτική οργάνωση…) κύριος Αλέξανδρος Ιωσηφίδης λέει μερικά πολύ δυσάρεστα πράγματα (το ρεπορτάζ είναι από εφημερίδα της αυστραλίας):

…Οι ένοπλοι των ταγμάτων Aidar και Azov έχουν μπει μέσα στα σπίτια των πολιτών, κάνοντας αδύνατη κάθε προσπάθεια απόδρασης των ανθρώπων. Οι συμπατριώτες μας ζουν είτε στα υπόγεια είτε στους ορόφους των σπιτιών τους, αναγκασμένοι να βρίσκουν νερό απ’ τα καλοριφέρ… Όσοι καταφέρνουν να φορτίσουν τα κινητά τους απ’ τα αυτοκίνητα μου λένε ότι ζουν σε απόλυτο τρόμο. Οι νεοναζί τρώνε και πίνουν, κλέβουν τους ανθρώπους και τους απειλούν μέσα στα ίδια τους τα σπίτια…

Λέει και κάτι ακόμα ο κυρ Ιωσηφίδης:

… Ο δήμαρχος της Μαριούπολης, του οποίου οι δηλώσεις προβάλλονται απ’ όλα τα δυτικά και ελληνικά μήντια … είναι εκλεκτός του Zelensky και δεν είναι καν απ’ τη Μαριούπολη…

Χμμμ… Λοιπόν: αυτός ο γενναίος «ηγέτης της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Μαριούπολη» πρέπει να κάνει κάτι απλό αν και δύσκολο – αλλά για τέτοια είναι γεννημένος. Να πάρει ένα οπλοπολυβόλο απ’ αυτά τα αμερικανικών ταινιών, που δεν ξεμένουν ποτέ από σφαίρες, να φορέσει κι αυτό το ύφος ξενυχτισμένου γύπα που κάνει όποιον τον αντικρύσει να τρέμει, και να ξεκινήσει με τα πόδια (απ’ την Σεβαστούπολη ας πούμε) για Μαριούπολη μεριά γαζώνοντας όποιον βρει στο δρόμο του να έχει ναζιστικό ή φασιστικό σήμα πάνω του (όπως αυτοί της πάνω φωτογραφίας). Τίποτα άλλο: καυτό μολύβι και αίμα…

Τι νομίζει δηλαδή; Ότι επειδή πήγε κάποτε τους φακέλους των εντόπιων βοθρολυμάτων στον εισαγγελέα είναι παντού το ίδιο εύκολα τα πράγματα;

Ή μήπως δεν υπάρχουν (χιλιάδες) φασίστες στη Μαριούπολη και οπουδήποτε αλλού στην ουκρανία;

Αν δεν έχει ακούσει τίποτα ο έρμος ο υπ.εξ. ας ρίξει μια ματιά στο πιο κάτω video: είναι γυρισμένο απ’ τον guardian (όχι απ’ το κρεμλίνο!), το μακρινό καλοκαίρι του 2017: έτσι ανανεώνονταν γενιά τη γενιά οι φασίστες στην ουκρανία, με επίσημη, κρατική κάλυψη…

To panic or not?

Δευτέρα 21 Μάρτη>> Για αρχή, σήμερα, κάτι ενδιαφέρον αλλά και παράξενο.

Στις 18 Μάρτη του 2019 (μισό και ένα μήνα πριν τους δύο γύρους των προεδρικών εκλογών στην Ουκρανία, εκείνων που έκαναν «πρόεδρο» τον κλόουν Zelensky) ένα φασιστόμουτρο ονόματι Oleksiy Arestovych, που εκείνη την εποχή υπηρετούσε σαν διοικητής στην πολιορκία του Donbass (και αργότερα, τον Δεκέμβρη του 2020, πήρε πόστο στρατηγικού συμβούλου στο γραφείο της ουκρανικής προεδρίας – στον Zelensky δηλαδή…) συνεντευξιαζόμενος στο CNN (που προφανώς είχε εκτιμήσει τα προσόντα του…) στο Κίεβο, είπε τα εξής καταπληκτικά (ο «πόλεμος στα ανατολικά» που αναφέρεται στην πρώτη ερώτηση ήταν ο πόλεμος ΠΟΥ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ 2019, αλλά δεν είχε ρωσική εισβολή, οπότε ήταν μια χαρά…).Μετά το video παραθέτουμε την μετάφραση των αγγλικών υπότιτλων:

Ερ.: Αν η Ουκρανία δεχτεί μια ασαφή πρόσκληση για το νατο τότε σ’ αυτήν την περίπτωση… μπορούμε να μιλήσουμε για κάποιες ημερομηνίες τερματισμού του πολέμου στα ανατολικά..

Απ.: Όχι, δεν θα μπορούμε να μιλήσουμε για οποιεσδήποτε ημερομηνίες τερματισμού του πολέμου. Το εντελώς αντίθετο, είναι πιο πιθανό [μια τέτοια πρόσκληση] να σπρώξει την Ρωσία να εξαπολύσει μια μεγάλης κλίμακας επιχείρηση κατά της Ουκρανίας. Επειδή θα πρέπει να μας υποβαθμίσουν απ’ την άποψη των υποδομών και να κάνουν τα πάντα εδωπέρα μια αποσταθεροποιημένη περιοχή έτσι ώστε το νατο να διστάσει να μας δεχτεί.

Ερ.: Εννοείτε ότι η Ρωσία θα τολμήσει να συγκρουστεί κατευθείαν με το νατο;

Απ.: Φυσικά, η Ρωσία… όχι, όχι με το νατο. Αυτό θα το κάνουν πριν ενταχθούμε στο νατο έτσι ώστε να μας κάνουν αδιάφορους για το νατο. Έτσι ώστε να είμαστε αδιάφοροι σαν μια αποσταθεροποιημένη περιοχή. [Αυτό] είναι πιθανό κατά 99,9%. Το τίμημα για την ένταξή μας στο νατο θα είναι ένας μεγάλος πόλεμος με την Ρωσία. Κι αν δεν ενταχτούμε στο νατο [θα γίνει] η απορρόφησή μας απ’ την Ρωσία μέσα σε 10 με 12 χρόνια. Αυτή είναι η κλειστή στροφή που αντιμετωπίζουμε τώρα.

Ερ.: Αλλά… δυο λεπτά… αν τα συγκρίνουμε αυτά τα δύο, τι είναι το καλύτερο σ’ αυτήν την περίπτωση;

Απ.: Φυσικά ένας μεγάλης κλίμακας πόλεμος με τη Ρωσία και η ένταξη στο νατο σαν αποτέλεσμα της ήττας της Ρωσίας. [Αυτό είναι] το πιο cool.

Ερ.: Και πως θα είναι ένας «μεγάλης κλίμακας πόλεμος» με τη Ρωσία;

Απ.: Λοιπόν θα είναι αεροπορική επίθεση, εισβολή των 4 ρωσικών στρατιών που έχουν δημιουργήσει στα σύνορά μας, πολιορκία του Κιέβου, προσπάθεια να περικυκλωθεί ο στρατός που βρίσκεται στη «ζώνη επαφής» [ο «αντιτρομοκρατικός» στρατός που πολιορκεί το Donbass], διέλευση του Ισθμού του Perekop στην Κριμαία και προέλαση προς την λίμνη της Kakhovka ώστε να υδροδοτηθεί η Κριμαία. Επίθεση απ’ την μεριά της Λευκορωσίας, δημιουργία νέων λαϊκών δημοκρατιών, ενέργειες σαμποτάζ, επιθέσεις σε κρίσιμες υποδομές, τέτοια. Εισβολή από τον αέρα. Αυτό είναι ένας πλήρης πόλεμος. Και η πιθανότητά του είναι 99%.

Ερ.: Πότε;

Απ.: Το 2020… μετά το ’20… Το 2021-2022 είναι η πιο κρίσιμη περίοδος, το διάστημα 2020-2022 είναι το πιο κρίσιμο.

Να θαυμάσει κάποιος την διορατικότητα και τις προφητικές ικανότητες του φασιστόμουτρου; Όχι. Να υποθέσει ότι είχε κάποιου είδους «εσωτερική πληροφόρηση»; Πιο λογικό ακούγεται, ειδικά εφόσον προσδιόρισε και το timing της ρωσικής εισβολής… Αν ναι, τότε από μια μεριά είχε τόσο συγκεκριμένες πληροφορίες; Απ’ την Ουάσιγκτον; Το Κίεβο; Ή (μην το αποκλείσεται καθόλου!) απ’ την Μόσχα;

Ο Arestovych εξακολουθεί να είναι «σύμβουλος στρατηγικής» του κλόουν Zelensky!.. Πολύ πρόσφατα δήλωσε (εκτίμησε) με κάθε σοβαρότητα ότι η συμφωνία Μόσχας – Κιέβου είναι ζήτημα μίας ή δύο εβδομάδων∙ χωρίς να διευκρινίσει αν πρόκειται για παραδοχή της Μόσχας ότι ηττήθηκε οπότε ανοίγει η λεωφόρος ένταξης του Κιέβου στο νατο (όπως ο ίδιος προέβλεπε στις αρχές του 2019…) ή το αντίθετο. Το οποίο άραγε είναι cool; Ή όχι;

Σκόρπια «παράξενα» δεδομένα (σαν το πιο πάνω) δείχνουν πως είναι πιθανό να υπάρχει μια ουσιαστική πραγματικότητα κάτω και πέρα απ’ τις δηλώσεις του κλόουν, που για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς είναι (αυτές οι δηλώσεις και ανακοινώσεις) το επίσημο manual της θηριώδους παραπληροφόρησης… Με δυο λόγια: θα ήταν πιθανό ο πληθωρικός στις δημόσιες σχέσεις του, διεθνείς πλέον, κλόουν πρόεδρος άλλο να λέει κι εντελώς άλλο να τον ενδιαφέρει; Παρακινδυνευμένη υπόθεση εργασίας, αλλά «ποτέ μην πείτε ποτέ»…

Να ένα άλλο παράδειγμα:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.