Tag: φασίστες

Necrophilia rules o.k.!

Τρίτη 6 Φλεβάρη. Όσοι νομίζουν ότι ο «σωρισμός», το ρεύμα των οπαδών του κυρίου 600 δισεκατομμύρια (κατά κόσμον: Αρτέμη Σώρρα) είναι μοναδικό, εξαίρεση στους κανόνες του ελλαδιστάν, πλανώνται πλάνην οικτράν. Η μόνη εξαίρεση στην περίπτωση είναι παγκόσμιας ακτινοβολίας. Οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη επιχειρήθηκε η συγκεκριμένη απάτη (στη λατινική αμερική και στη νοτιοανατολική ασία…), απ’ το ίδιο διεθνές κύκλωμα, όταν αποκαλύφθηκε το θέμα έληξε. Οι απατεώνες την έκαναν γρήγορα για να μην τους δέσουν, οι οπαδοί είπαν «μαλάκες πιαστήκαμε», και το αυτό ήταν. Το ελλαδιστάν είναι εξαίρεση: ο απατεώνας το παίζει «αντάρτης στα βουνά» και οι οπαδοί του (ένα μεγάλο μέρος τους) συνεχίζουν απτόητοι.

Υπάρχουν όμως κι άλλα τέτοια «απελευθερωτικά ρεύματα». Όπως ο «Θεοδωρακισμός». Δεν είναι τόσο υποτιμημένος όσο ο «Σωρρισμός», ή αυτός ο τελευταίος θέλει δουλειά ακόμα: ο «Θεοδωρακισμός» (απ’ ότι μαθαίνουμε) έχει γίνει και πανεπιστημιακό course. Διδάσκεται σε κάποια σχολή στο ΑΠΘ!…

Να η ύλη του μαθήματος αυτής της εβδομάδας (αλλά και στο επόμενο εξάμηνο, και στο μεθεπόμενο), όπως το συμπεραίνουμε απ’ το site του «ρεύματος». Κρατάμε τον τονισμό (με bold) για να χωνέψετε την προφητεία του γέροντα Μική-σιου:

Αυτό που συνέβη χθες στο Σύνταγμα ήταν μεγάλο. Πολύ μεγάλο. Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ώρες και αυτό που θα συμβεί τις επόμενες μέρες που ακολουθούν το Συλλαλητήριο, είναι οι σπασμοί μιας κυβέρνησης και ενός συστήματος εξουσίας που ψυχορραγεί και σπαρταράει όπως σπαρταράει το ψάρι στην ξηρά, απ’ το μετωπικό και αδυσώπητο χτύπημα που της έδωσε ο Μίκης.

Χμμμμ… Με όλο το σεβασμό στους ψυχολογικά αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας, έχουμε την γνώμη ότι οι σπασμοί και η ψυχορραγία είναι πανεθνικό φαινόμενο. Προς τι, λοιπόν, η αιδημοσύνη του περιορισμού στην κυβέρνηση και στο σύστημα εξουσίας; Γιατί τόσα λίγα ψάρια στην ξηρά (και όχι στη στεριά…), ε;

Απ’ την άλλη ισχύει πάντα και ο 16ος νόμος του Μέρφι:

Το ότι ο γιατρός σου μπορεί να δώσει ένα όνομα στην αρρώστια σου δεν σημαίνει ότι ξέρει από τι πάσχεις.

Ισχύει και το παρακάτω, που είναι αποκλειστική πληροφορία της ασταμάτητης μηχανής και, κατά συνέπεια, δεν σηκώνει αμφισβήτηση:

Εκατοντάδες ομάδες επαγγελματιών αρχαιολόγων αλλά και εθελοντών φοιτητών της σχολής που διδάσκει τον «Θεοδωρακισμό» σκάβουν με λύσσα όλη την επικράτεια. Όπως η ανακάλυψη των τάφων του Φίλιππα εξασφάλισε την ελληνικότητα της μακεδονίας, έτσι και η ανακάλυψη του τάφου του Μίκη Θεοδωράκη θα προσφέρει σημαντική υπηρεσία στο σύμπαν: θα γίνει εφικτό να τον γυρίσουν εκεί…

(φωτογραφία: Επιπόλαιο αντι-zombie σύνθημα σε αθηναϊκό τοίχο. Εξίσου άστοχο όπως «το κράτος παρακράτησε» ή «πίσω κουφάλες μκροαστοί, είσαστε όλοι νεοναζί»….)

Λεωφόροι απάτης

Πέμπτη 25 Γενάρη. Το να λέει ο ψόφιος κοριός ότι το ζήτημα (ξέρετε ποιο…) θα λυθεί όταν “αναιρέσει τον αλυτρωτισμό” της η δημοκρατία της μακεδονίας, είναι σα να λέει ο “τρελός σκύλος” ότι οι ηνωμένες πολιτείες θα διαλύσουν τα μισά αεροπλανοφόρα τους μόλις βόρεια και νότια κορέα ενωθούν σε (κρατική) σάρκα μία!

Μιας και το ελληνικό κράτος είναι το πρώτο (με μεγάλη χρονική διαφορά) “εθνικό κράτος” που φτιάχτηκε κατά την διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, δεν είναι μόνο μακράν το παλιότερο στον “αλυτρωτισμό”. Είναι, επίσης, αυτό που δίδαξε τον “αλυτρωτισμό” σε όλα τα μεταγενέστερα!

Στο σύνταγμα της δημοκρατίας της μακεδονίας υπήρχαν θεμελιώδη εθνικιστικά στοιχεία – αλλά ποιος διαμαρτύρεται; Οι πολιτικοί απόγονοι της “μεγάλης ελλάδας” των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών; Όσο “απόγονοι του Περικλή” είναι οι υπήκοοι του ελληνικού κράτους, άλλο τόσο “απόγονοι του μεγΑλέκου” είναι οι υπήκοοι του μακεδονικού κράτους!! Η διαδικασία της εθνο/κρατογέννεσης είναι γεμάτη παραμύθια και τέρατα – ποιος δεν το ξέρει;

Έχουν γίνει αλλαγές σ’ αυτό το σύνταγμα. Θεωρητικά θα μπορούσαν να γίνουν και άλλες. Για δώστε βάση όμως και σ’ αυτά (απ’ το ελληνοσερβική φιλία 1991 – 1995, η συμμετοχή του ελληνικού ιμπεριαλισμού στον “τρίτο βαλκανικό πόλεμο”, έκδοση αντι-σχολείο):

–  … Και δυο λόγια για την πολιτική μας έναντι των Σκοπίων… Πιστεύω ότι θα μας συνέφερε η φυσική εξέλιξη του διαμελισμού των Σκοπίων, εκ των πραγμάτων, λόγω των αποκλινουσών τάσεων των εθνοτήτων που τα συνθέτουν ή, έστω, η συνύπαρξή τους, με τη Σερβία πλέον – που είναι και η πιθανότερη έκβαση – ως παράρτημά της, υπό κάποιο πολιτειακό σχήμα. Μας συμφέρει η άμεση γειτνίαση με τη Σερβία. Και στο μεταξύ δεν θα αναγνωρίσουμε τα Σκόπια. Να μάθουμε κάποτε να συμβιώνουμε και με ντε φάκτο καταστάσεις και με εκκρεμότητες…

–  … Το πρόβλημα δεν είναι το ένα ή το άλλο όνομα, αλλά αυτή καθ’ αυτή η δημιουργία του αυτόνομου κράτους…

–  … Θεωρούμε δίκαιο το αίτημα των λαών για αυτοδιάθεση και αναγνώριση. Στην περίπτωση όμως των Σκοπίων, αυτή στρέφεται ευθέως κατά της δικής μας ιστορικής ταυτότητας και ύπαρξης, δημιουργώντας προϋποθέσεις διενέξεων και αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια…

Ποιοί τα έλεγαν αυτά; Τίποτα φασιστρόνια; Τίποτα διφραγκοφραγκούληδες; Αμ δε!! Κατά σειρά: ο “πρέσβης επί τιμή” Μ. Δούντας στην πάντα πρόθυμη “ελευθεροτυπία”, στις 13 Γενάρη του 1992· ο Ορέστης Κολοζώφ, μέλος του πολιτικού γραφείου του κκε, σε συνέντευξη στον “902 αριστερά στα fm” στα τέλη Γενάρη του 1992· και ο Στέλιος Νέστορας, στέλεχος του «συνασπισμού της αριστέρας και της προόδου», τις παραμονές του «συλλαλητηρίου για τη μακεδονία» στα μέσα Φλεβάρη του 1992.

Ναι, αυτά είναι παλιά… Τα δεδομένα έχουν αλλάξει σοβαρά μετά από 26 χρόνια. Είναι παλιά, αλλά όχι ξεχασμένα. Τα πραγματικά δεδομένα έχουν αλλάξει. Τα φαντασιακά είναι πάντα ίδια. Μιλάμε για την πανίσχυρη εθνική μυθολογία: όταν την ιστορική στιγμή «μηδέν» κάποιοι θεμελιώνουν ένα συγκεκριμένο ιδεολόγημα / φαντασιακό αξίωμα, το πως αυτό θα αναπαράγεται, θα ανανεώνεται και θα «προσαρμόζεται στη συγκυρία», είναι κάτι που κάλλιστα προορίζεται να ξεφεύγει απ’ τα χέρια τους, ακόμα κι αν είναι «πατριώτες της αριστέρας» που συνέβαλαν στη δημιουργία του. Είτε τους αρέσει είτε όχι. Έκαναν την δουλειά, έκαναν το εθνικό τους καθήκον όταν έπρεπε….

Έχει απομείνει, προφανώς, κάτι. Μια σημαδούρα της μόνιμης συνενοχής. Το αριστερό θεώρημα (το ανακαλύπτουμε εύκολα παντού) ότι όσοι συμμετείχαν στο προχθεσινό «συλλαλητήριο για τη μακεδονία» (και όσοι θα συμμετάσχουν στα επόμενα) ΔΕΝ είναι φασίστες, ακροδεξιοί, μαύρη κατάμαυρη αντίδραση… Όχι!!! Είναι «αυθεντικοί πατριώτες», πονόψυχοι, που τους νοιάζει η πατρίδα τους μωρέ μωρέ, και κάπως θα τους συνετίσει η αριστέρα (του κράτους και του κεφάλαιου). Θα τους συνετίσει νομιμοποιώντας τους…

Κι έτσι, αυτή η αριστέρα στις περισσότερες παραλλαγές της, προσφέρει την στρατηγική υπηρεσία της στον καπιταλιστικό νεο-ολοκληρωτισμό: αντί να καλέσει σε ετοιμότητα και πολεμική διάταξη των αντιφασιστικών υποκειμένων (και κυρίως της τάξης μας) ενάντια στους χιλιάδες υπαρκτούς φασίστες (είτε είναι «ουρά» είτε είναι «κεφάλι») ζητάει να τους χαιδέψουμε, μπας και «μαλακώσουν»… Θα πατάξουμε τον φασισμό μέσω καλλωπισμού των φασιστών! Ωραία… (Το ίδιο ακριβώς λένε και οι δεξιοί…)

(Όταν, όμως, αλλού ξεφυτρώνουν σε διάφορες εκλογές διάφορα φασιστόμουτρα με διψήφια νούμερα, κανείς δεν λέει “όχι μωρέ, αγαθοί και καλοί άνθρωποι τους ψήφισαν…” Ή κάνουμε λάθος; Ο λόγος είναι απλός. Τους γάλλους, τους αυστριακούς ή τους ούγγρους φασίστες τους λες άνετα με το όνομά τους επειδή είναι μακριά. Εδώ το βασικό, το “εθνικό συμφέρον”, είναι το κουκούλωμα και το ξενέρωμα… Για να κρυφτεί η συνθηκολόγηση.

Αλλά: ακόμα και σαν αριθμητική, η προσπάθεια καλλωπισμού είναι πολύ βρώμικη. Καμιά 500αριά χιλιάδες ψηφίζουν και ξαναψηφίζουν βοθρολύματα· χώρια οι ψεκασμένοι. Στη Σαλονίκη να ήταν 100 χιλιάδες; Να ήταν 200; Και γιατί, δηλαδή, δεν είναι οι φαιοί ψηφοφόροι;)

Είναι η πολιτική οικονομία ηλίθιε!

Δευτέρα 22 Γενάρη. Δεν υπάρχει θέμα “επιστροφής”: δεν έγινε ποτέ κάποιου είδους “αναχώρηση”! Όταν ο συνάδελφός του στις υπουργικές καρέκλες με το όνομα Αποστόλου έλεγε δημόσια, στο κοινοβούλιο, «…θα το ψηφίσουμε αλλά δεν θα το εφαρμόσουμε…» κλείνοντας πονηρά το μάτι στους συναδέλφους του, συνομιλούσε με την εδώ και 180 ιστορία της θεσμικής συγκρότησης του νέου ελληνικού κράτους. Κι αυτή η θεσμική συγκρότηση, συμπεριλαμβανομένων όλων όσων απλώνονται γύρω της, πίσω της, μπροστά της, είναι «πολύ παλιά συνήθεια» για να αλλάξει το φθινόπωρο του 2018 – επειδή (και καλά) ανησυχεί ετεροχρονισμένα ο κυρ Χουλιαράκης.

Το αυτοαποκαλούμενο «αριστερό» του κόμμα, αυτό που του έδωσε την καρέκλα, είναι μόνο μια απ’ τις χαρούμενες και δημοφιλείς απάτες αυτής της εθνικής πολιτικής και ιδεολογικής ιστορίας. Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε και η τελευταία. Και είναι κάτι παραπάνω από γελοίο να μιλάει κανείς απ’ την έτσι ανώδυνα και εύκολα εξασφαλισμένη θέση του για «παλιές συνήθειες» όταν έχει δίπλα του, στο υπουργικό συμβούλιο, ογκόλιθους, ψεκασμένους και άλλους που κάνουν το ίδιο όπως εδώ και 180 χρόνια, υπηρετώντας το συνηθισμένο εθνικό συμφέρον: ψάχνουν κάποιον να πληρώσει γεωπολιτικό νοίκι – να παίρνει ο ιδιοκτήτης το μερδικό του, (δες πιο πάνω…) να περισσεύει κάτι και για τους υπόλοιπους.

Όσο για τους άλλους, τους αντιπολιτευόμενους; Αυτοί πάντα φασίστες ήταν: τον «φιλελευθερισμό» τον αγάπησαν για την χάρη του να «μειώνει το εργατικό κόστος». Αν δεν είναι για την αντιεργατική αρβύλα του, κατά τα υπόλοιπα, είναι μόνο για one night stand…

Απ’ την άλλη, κι αυτό καπιταλισμός είναι. Όχι για σεμινάρια, αλλά πάντως καπιταλισμός. Δεν το ξέρει ο οικονομολόγος;

Μακεδονικό (κράτος)

Πέμπτη 18 Γενάρη. Αν έχετε την υποψία, θα το επιβεβαιώσουμε: έχουμε αποφύγει να μιλήσουμε για το “εθνικό θέμα” μέχρις ότου ξεκαθαρίσουμε ορισμένα σημεία (κάπως μας βρωμάει…). Εν τω μεταξύ υπάρχει κάτι που είναι ολοφάνερο: οι φαιορόζ “παίζουν” με το θέμα για εσωτερική κατανάλωση. Άνοιξαν (ενώ μπορούσαν να μην το κάνουν) την “δημόσια φλυαρία” έγκαιρα, έτσι ώστε να μην μείνει ούτε μισός φασίστας, ξέμπαρκος, χύμα κι ανοργάνωτος, που να μην “ζεσταθεί”. Ωστόσο δεν έχει τόση σημασία το τι λέει κάθε φασίστας, όσο το τι σκοπεύουν να κάνουν οι παρακρατικοί μηχανισμοί. Αυτό είναι κάτι που δεν έχουμε ξεκαθαρίσει ακόμα…

Μέσα σ’ αυτή την εσκεμένη και μεθοδευμένη πυροδότηση του εθνικού λαϊκοφασισμού, ο ψεκασμένος συγκυβερνήτης προσπαθεί να κολυμπήσει σαν ψάρι: στο βούρκο, που όμως δεν είναι μόνο δικός του. Θα φανεί πόσο θα τα καταφέρει. Αλλά ήδη πρέπει να το σημειώσετε: προστατεύεται καλά από παρακρατικούς μηχανισμούς· είναι “asset” τους.

Απόδειξη; Το πόσο όμορφα κι ωραία ξεχάστηκε / ξεπεράστηκε εκείνο το θεματάκι με το λαθρεμπόριο – των 300 (χιλιάδων) οβίδων… (Προφανώς δεν έκανε του κεφαλιού του… Και, παρότι δεν έχουμε κάποια ακλόνητη απόδειξη, εξακολουθούμε να το σχετίζουμε με τον αμερικανικό εξοπλισμό των ypg – μια ιστορία που συνεχίζει να «τρέχει»…)

Έχουν σχέση αυτά; Μπορεί ναι, μπορεί όχι…

(Υ.Γ. Άσχετα με το τι μπορεί να πει ο οποιοσδήποτε, σχετικός ή άσχετος, το μακεδονικό κράτος μπορεί να ενταχθεί σε διεθνείς οργανισμούς, τύπου νατο ή ε.ε. με το «τυπικό» όνομά του, δηλαδή αυτό το former yugoslav republic of macedonia – και η Αθήνα δεν μπορεί να βάλει «βέτο». Έχει ήδη καταδικαστεί για το «βέτο» της το 2008· περισσότερα κάποια άλλη στιγμή. Σημειώστε πάντως ότι το “δημοκρατία της μακεδονίας” (republic of macedonia) είναι το αγαπημένο στους έλληνες “fyrom” χωρίς το “fy”. E, ας την λένε σκέτο “rom”!

Το κυριότερο είναι, όμως, ότι η ε.ε. είναι διατεθειμένη να δώσει «ημερομηνία ένταξης» στο μακεδονικό κράτος – κάπου το 2025 ας πούμε – ξεκινώντας τις «ενταξιακές διαπραγματεύσεις» άμεσα, και χωρίς να υπάρχει απ’ τα πριν «λύση». Το γιατί επίσης κάποια άλλη στιγμή. Θα εφαρμόσει για την περίπτωση το κοινοτικό κεκτημένο της ένταξης …. της (νότιας) κύπρου!!! Ξεκινάμε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις και, εν τω μεταξύ, θα πρέπει να βρεθεί η «λύση». Κι αν δεν βρεθεί; Ε, δεν πειράζει: το μακεδονικό κράτος θα μπει στην ε.ε…. Και οι έλληνες πατριώτες ας πνίξουν τα νεύρα τους καταθέτοντας λουλούδια στον τάφο του μαφιόζου Τάσσου Παπαδόπουλου. Που έδειξε τον δρόμο…

Δεν ξέρουμε πόσο αρέσει αυτό στο ελληνικό βαθύ κράτος και στους συμμάχους του. Δεν μπορούν όμως να το εμποδίσουν πια…)

Τυχοδιώκτες

Τρίτη 19 Δεκέμβρη. Για λόγους που είναι και λίγο φυσιογνωμικοί ο από κάτω (ο “light”ακροδεξιός πρωθ. της αυστρίας) μας θυμίζει τον πάνω. Τον παπά στην ταινία “it will be blood” (θα χυθεί αίμα). Χριστιανός και δημαγωγός ο παπάς, χριστιανός και δημαγωγός η νέα πολιτική βιτρίνα της Βιέννης. Έτοιμος να αρπάξει τα πάντα για να ανέβει ο παπάς, έτοιμος να αρπάξει τα πάντα για να ανέβει ο Kurz.

Υπάρχουν και διαφορές. Η ουσιαστικότερη ίσως είναι ότι την εποχή που διαδραματίζεται η υπόθεση με τους «πρωτοπόρους πετρελαιάδες» στις ηπα (τέλη 19ου, αρχές 20ου αιώνα) η έννοια του γιάπη δεν υπήρχε… Ίσως για αυτό ο πετρελαιάς (ο απίστευτος σαν ερμηνεία, όπως πάντα άλλωστε, Daniel Day-Lewis) στο τέλος σκοτώνει τον παπά: σα να λέμε το κεφάλαιο, στη φάση της ανάπτυξής του, ξεφορτώνεται την θρησκεία και την εξουσία της, την οποία είχε προσκυνήσει στο ξεκίνημά του: είναι πια ένα περιττό έξοδο…

Στον κλυδωνιζόμενο όλο και εντονότερα καπιταλιστικό κόσμο του 21ου αιώνα οι πετρελαιάδες σαν τέτοιοι ξεπερνιούνται σταδιακά· και οι γιάπηδες επιστρατεύονται για να παίξουν τον ρόλο του «νέου» σε μια σκηνή (αυτή του πολιτικού θεάματος) που μπορεί να συνεχίσει να καθοδηγεί τα κοπάδια των υποτελών μόνο με θρησκευτικούς όρους: ο εθνικισμός είναι ένα απ’ τα παλιά drugs που έχει πέραση τέτοιους καιρούς…

Είναι ίσως η τελευταία παράσταση λειτουργικότητας του γιαπισμού: παπάδες “κοσμικών θρησκειών” μέσα στους περιστρεφόμενους καθρέφτες της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και της “δημιουργικής καταστροφής” – την οποία οι καπιταλιστικές προσταγές έχουν όλο και μεγαλύτερη ανάγκη…

Είναι έτοιμοι οι άλλοι αυστριακοί;

Κυριακή 17 Δεκέμβρη. Ο φασιστογιάπης Sebastian Kurz (δεξιά) έδωσε τα κλειδιά των βασικών υπουργείων (άμυνας, «εσωτερικών» – άρα και αστυνομίας – και «εξωτερικών») στους ακόμα πιο φασίστες του Heinz-Christian Strache. Κι έτσι μεθαύριο θα ορκιστούν κυβερνήτες της αυστρίας.

Διάφοροι πουλάνε για καθησυχαστικό ότι οι αυστριακοί φασίστες υποσχέθηκαν ότι θα είναι «φιλοευρωπαίοι». Τι άλλο θα ήταν, δηλαδή; (Και το ψόφιο κουνάβι φιλοαμερικάνος είναι.)

Οι άλλοι αυστριακοί είναι έτοιμοι;

(Η φωτογραφική παραμόρφωση δεν είναι η πραγματική…)

Καθ’ εικόνα και ομοίωση…

Σάββατο 10 Ιούνη. Μπορεί να μην πάρουν υπουργικές καρέκλες. Το γεγονός ωστόσο ότι οι άγγλοι συντηρητικοί θα στηριχτούν (για όσο…) όχι απλά για να κυβερνήσουν αλλά για να διαπραγματευτούν το διαζύγιό τους με την ε.ε. σ’ αυτούς τους προτεστάντες ακροδεξιούς της β. ιρλανδίας, θα βγάλει πολύ γέλιο. Μπορεί όμως να βγάλει και κλάμα. Ακόμα κι αν οι καθολικοί ιρλανδοί δεν έχουν σε πρώτη προτεραιότητα την επανέναρξη του ένοπλου αγώνα, το γεγονός ότι η αγγλική έξοδος θα δυσκολέψει σοβαρά την καθημερινότητά τους και τις σχέσεις τους με την υπόλοιπη ιρλανδία ενώ ταυτόχρονα θα τρώνε στη μάπα την αναβάθμιση των φασιστών του ulster, μόνο σε εντάσεις θα οδηγεί.

Ως τώρα θα μπορούσαν να θεωρούνται ένα περιθωριακό φαινόμενο· από τώρα και στο εξής όμως οι αποψάρες τους θα γίνονται viral. Το μόνο που λείπει απ’ την συλλογή των πεποιθήσεών τους είναι ότι η γη είναι επίπεδη. Και το διαμάντι τους είναι η «ευφυής δημιουργία»: αυτούς ο μεγαλοδύναμος τους έφτιαξε μια κι έξω!!! Στο ίδιο καλούπι με τους αμερικάνους φασίστες ομοϊδεάτες τους…

(Θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι οι συντηρητικοί θα τους κρατούν «μαζεμένους». Όμως το να ασχολείται μια κυβέρνηση με το να κρατάει δεμένο τον σκύλο απ’ τον οποίο εξαρτιέται δεν είναι απλή δουλειά· που γίνεται ακόμα δυσκολότερη αν ταυτόχρονα πρέπει να «διαπραγματεύεται σκληρά», εντείνοντας ταυτόχρονα την εσωτερική «οικονομική» κατοχή.)

Βρώμικα – και επίκαιρα

Δευτέρα 8 Μάη. Γράφαμε μόλις χτες ότι …είναι βέβαιο ότι το ευρω-φασισταριό, που αντικειμενικά (και γιατί όχι; και υποκειμενικά) εκτός απ’ τα ντόπια συμφέροντα των πιο καθυστερημένων τμημάτων του όποιου «εθνικού» κεφάλαιου δουλεύει και για τα συμφέροντα της «αγγλόσφαιρας», της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου…

Η κριτική εργατική ανάλυση είναι αρκετή για να το αποδείξει. Αλλά για τους δύσπιστους ιδού μια ενδεικτική φωτογραφία: κροάτες φασίστες παρευλαύνουν πρόσφατα στο Ζάγκρεμπ… προς τιμήν (και) του ψόφιου κουναβιού…

Ε;

Ο πρόεδρας

Τετάρτη 3 Μάη. Το παρακάτω βίντεο είναι ενδεικτικό (και κατά τη γνώμη μας όχι υπερβολικό) του τι φυράματος είναι η τωρινή αμερικανική διοίκηση. Δυστυχώς πρέπει να ξέρει κανείς μερικά αγγλικούλια για να το παρακολουθήσει.

Κατά τα υπόλοιπα, η βιτρίνα αυτής της διοίκησης, το ψόφιο κουνάβι, έχει πείσει ότι είναι, στα γεράματά του, ο εξής τύπος: αν πάει και τον σκουντήσει κάποιος λέγοντάς του είσαι άντρας ρε; αν είσαι ρίξε καμιά 20αριά πυραύλους στην βόρεια κορέα! αυτός θα δώσει την διαταγή.

Πίνοντας την σαμπάνιά του και κλάνοντας. Όμως τι άλλο αξίζει μια αυτοκρατορία που παρακμάζει εκτός από έναν Κόμμοδο;

Προεκλογική εκστρατεία

Κυριακή 26 Μάρτη. Δεν το λέμε για σίγουρο. Έχουμε, όμως, την εντύπωση ότι απ’ την εποχή της, ας την πούμε έτσι, “άτυχης” εκστρατείας του Ναπολέοντα στη ρωσία, οι γάλλοι δεν βλέπουν με καλό μάτι την Μόσχα. (Εδώ κοτζάμ κομμουνιστικό κόμμα είχαν, αλλά έξω απ’ την 3η Διεθνή…)

Συνεπώς, άλλη μια επίσκεψη εκεί κι άλλη μια χειραψία με τον Πούτιν να κάνει η φασιστοΛεπέν, και άνετα τερματίζει 3η (προς 4η) στον Α γύρο των επερχόμενων γαλλικών προεδρικών εκλογών. (Προς το παρόν πήγε 2η…)

(Έτσι, για να αποδειχθεί πρακτικά πόσο μπορεί να επηρεάσει ο δαιμόνιος και μοχθηρός καγκεμπίτης τις εκλογές στην ευρώπη…)