Απατεώνες – αλλά για το «εθνικό καλό»

Τρίτη 27 Φλεβάρη.Νομίζω ότι όποιος κάνει συμφωνία, δεν την αμφισβητεί πριν την κάνει. Φροντίζει και στηρίζει τη διατήρηση και την υλοποίησή της…

Μια φιλοσοφημένη κουβέντα; Ή μια ηλίθια φράση; Είναι το δεύτερο – εκτός αν βγαίνει απ’ το πελώριο πνεύμα του ογκόλιθου υπ.εξ. Nick the greek. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο μετρ της απάτης (αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση) θεωρεί ότι αποστόμωσε τον πρωθυπουργό της μακεδονίας Ζaev, που λογικά και δίκαια, αποκλείει τις αλλαγές στο σύνταγμα της μακεδονίας που απαιτεί το “είμαστε αποικιοκράτες” (προσπαθούμε σίγουρα!) ελλαδιστάν.

Δυο λεπτά όμως! Αυτός ο σοφός γίγαντας (της διπλωματίας…) δεν είναι ο τύπος που βούλιαξε “μια συμφωνία πριν την κάνει” για το “κυπριακό”, πέρυσι στην ελβετία; Αυτός δεν είναι που μήνες πριν γύρναγε από δω κι απο κεί απαιτώντας φωναχτά και καμαρωτά σαν προϋπόθεση για να κάτσει να κουβεντιάσει αυτό που λογικά έστεκε μόνο σαν το το τέλος των διαπραγματεύσεων; Ναι, αυτός ακριβώς είναι! Ο περιλάλητος σ’ όλο τον γαλαξία υπουργός εξωτερικών (του ελληνικού βαθέος κράτους), λάμψης χιλιάδων αστέρων· ένας από ανέκαθεν φιλότιμος (αν και όχι επαρκής…) υμνητής του οτιδήποτε του ανατεθεί… Αυτός!

Και τι νομίζει, τώρα; Ότι “στρίμωξε την απέναντι πλευρά” στο blame game που εξακολουθεί να παίζει κι αυτός κι όλη η εθνικά υπερήφανη φαιορόζ ελληνική αγέλη – επειδή δεν έχουν καταλάβει ότι το έχουν χάσει από τα αποδυτήρια;

Δεν ξέρουμε τι νομίζει· δεν χωράμε το μυαλό ενός ογκόλιθου. Ξέρουμε, όμως, που ποντάρει – και δυστυχώς εκεί έχει τις προοπτικές του: εκτός από «χρυσή βίδα» του σύμπαντος, το ντόπιο πόπολο είναι και το «χρυσόψαρό» του. Σαν μνήμη, ή πιο σωστά: σαν εξαφάνισή της.

Στην ελληνική εθνική μικροαστική γυάλα όλα συμβαίνουν, είτε υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν, όπως ακριβώς στο «σπιρτόκουτο» του Οικονομίδη…

Comments are closed.