Tag: πόλεμος

New currency

Κυριακή 26 – Δευτέρα 27 Απρίλη. Μέσα σ’ αυτούς τους παγκόσμιους στροβιλισμούς, έχοντας ξεφορτωθεί τα αρχικά ζόρια με την covid-19, το κινεζικό καθεστώς προχωράει στο επόμενο (ηγεμονικό για το ίδιο, δηλητηριώδες για το ψοφιοκουναβιστάν) βήμα. Το ψηφιακό yuan. Η κεντρική τράπεζα ανακοίνωσε την πετυχημένη ολοκλήρωση της τεχνικής πλευράς, και προχωράει προς το τέλος της και η νομοθετική. Ένας αριθμός απ’ τις εταιρείες ναυαρχίδες του κινεζικού καπιταλισμού, όπως η Tencent, η Alibaba, η Huawei, η εμπορική τράπεζα της κίνας και μεγάλες κατασκευαστικές συμμετέχουν στην «ανάπτυξη» του ψηφιακού νομίσματος, αφενός λόγω της εμπειρίας τους στην blockchain τεχνολογία, και αφετέρου λόγω του πελατολογίου τους. Το Alipay της Alibaba και το WeChat Pay της Tencent έχουν ήδη 1,7 δισεκατομμύρια λογαριασμούς (κατά 300 εκατομμύρια περισσότερους απ’ τον κινεζικό πληθυσμό…) έχοντας ενοποιήσει τα social media, το ηλεκτρονικό εμπόριο και τις ηλεκτρονικές πληρωμές. Κατ’ αυτόν τον τρόπο το Πεκίνο καθορίζει ήδη τα διεθνή πρότυπα (λειτουργικά και τεχνολογικά) για τα επόμενα ψηφιακά νομίσματα που θα δημιουργήσουν άλλα κράτη ή συμμαχίες τύπου ευρωζώνη.

Το ψηφιακό yuan δεν προορίζεται απλά για εσωτερική χρήση (συμπεριλαμβανομένου, φυσικά, και του κεντρικού ελέγχου όλων μα όλων των πληρωμών..). Μια σειρά κράτη / πελάτες του Πεκίνου, εταίροι στους δρόμους του μεταξιού, τόσο στην ασία όσο και στην αφρική, πρόκειται να επωφεληθούν. Όντας το πρώτο νόμισμα με «κρατική πλάτη» που να προστατεύει την ανταλλακτική αξία του (σε αντίθεση με τα λίγο πολύ πειρατικά κρυπτονομίσματα τύπου bitcoin), θα γίνει η αιχμή της αύξησης της διεθνούς κυκλοφορίας του κινεζικού «εθνικού νομίσματος», χωρίς ελέγχους τύπου swift.

Σε βάρος τίνος θα γίνει αυτό; Το μαντέψατε: του δολαρίου (αλλά και του ευρώ, σε δεύτερο χρόνο)…

(φωτογραφία: Εννοείται ότι οι αμερικανικές εταιρείες που έχουν εκατομμύρια πελάτες στην κίνα συγχρονίζονται…)

Τα “ευχάριστα νέα” που δεν κράτησαν πολύ…

Πέμπτη 23 Απρίλη. Εντελώς κόντρα στις ρητορίες και στους όρκους ότι τα αφεντικά και οι πολιτικές τους βιτρίνες νοιάζονται για την «υγεία των πληθυσμών» που ελέγχουν, η για τουλάχιστον 2, 2,5 μήνες «απόλαυση του κορονοϊού που καταστρέφει την κίνα» σήμαινε, απλά, χάσιμο χρόνου. Αν οι δυτικοί «ειδικοί» (οι περισσότεροι του σκοινιού και του παλουκιού) και οι πολιτικές βιτρίνες πίστευαν έστω και μια λέξη απ’ αυτές με τις οποίες μας βομβαρδίζουν εδώ και βδομάδες, θα έπρεπε να βρίσκονται στην κίνα, και ακόμα καλύτερα στην Wuhan, το αργότερο απ’ τα μέσα του Γενάρη. Όχι για να «βοηθήσουν» – είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα μπορούσαν ακόμα κι αν ήθελαν. Αλλά για να μάθουν από πρώτο χέρι, να εκπαιδευτούν στο «πεδίο». Το κινέζικο καθεστώς, ακόμα κι αν θα ήθελε να κρύψει διάφορα, δεν θα μπορούσε να αρνηθεί την παρουσία τους, έστω σε επιλεγμένα σημεία της «μάχης»: αν τους απαγόρευε θα επιβεβαίωνε πως «κρύβει» πολλά.

Οι μέρες πέρασαν γρήγορα, και η δημαγωγική τερατολογία που είχε επιστρατευτεί κατά του κινεζικού καθεστώτος (τα περί «χιλιάδων πτωμάτων που τα κρύβουν» και «μεγάλης φονικότητας του κορονοϊού») γύρισαν στις πηγές τους. Αδύνατο να μαζευτεί: παρότι τα δημαγωγικά βομβαρδιστικά μπορούν πράγματι να εξαφανίσουν απ’ την μια μέρα στην άλλη ακόμα και το Έβερεστ, δεν θα μπορούσαν να μαζέψουν έναν φόβο που είχαν φτιάξει κατ’ αρχήν για χρήση εξωτερικής πολιτικής! Οι δε θρυλικοί «ειδικοί», αυτοί οι συγκεκριμένοι που μας έχουν βάλει τα δυο πόδια σε μισό παπούτσι, ήταν θεαματικά άσχετοι. Έτσι ώστε το μόνο που θα τους επέτρεπε να συνεχίσουν να δικαιολογούν το κύρος, τις θέσεις και τους μισθούς τους, ήταν το να συνεχίσουν να τερατολογούν… αυτή τη φορά σε βάρος των δυτικών πληθυσμών.

Το πόσο γρήγορα «μονταρίστηκαν» το ένα υγιεινιστικό πραξικόπημα μετά το άλλο στα περισσότερα δυτικά κράτη είναι κάτι που το έχουμε πολεμήσει απ’ εδώ (και όχι μόνο)· και θα συνεχίσουμε. Ωστόσο, «προς στιγμήν» (όπου η «στιγμή» είναι απλά ένας μικρής διάρκειας ιστορικός χρόνος) φάνηκε πως απασχολημένα με την δική τους κρίση / αναδιάρθρωση και την “εσωτερική” αξιοποίηση του τσαχπίνη covid-19, την διάσταση της «εξωτερικής πολιτικής», δηλαδή του διακρατικού ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, την άφησαν στην άκρη…

Πόσο, όμως, θα μπορούσε να κρατήσει αυτή η «στιγμή»; Όχι πολύ. Όχι πολύ απ’ την στιγμή που το κινεζικό καθεστώς όχι μόνο περιόρισε αποτελεσματικά (και μάλλον γρήγορα) την επιδημία, αλλά άρχισε να ανασυντάσσεται τόσο οικονομικά / παραγωγικά, όσο και ιμπεριαλιστικά. Με την μορφή της soft power, την οποία ο δυτικός καπιταλισμός θεωρούσε αποκλειστικά δική του δυνατότητα. Η εξαγωγή ιατρικού know how, οι δωρεές υλικών, και οι πωλήσεις όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας, προς οποιονδήποτε στον κόσμο απλά «σήκωνε το τηλέφωνο καλώντας Πεκίνο» ήταν, και εξακολουθεί να είναι, μια εντυπωσιακή επίδειξη ισχύος (και «ανθρωπιάς»!…) Σα να μην έφταναν αυτά τα κινέζικης προέλευσης, προστέθηκαν μαζί τους και τα ρωσικής· ακόμα και κουβανικής – ω θεέ των δυτικών, αν είναι δυνατόν!!!

Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά! Ο covid-19 (και κάθε covid-19…) δεν είναι απλά ένας ιός που προσπαθεί να ζήσει… Είναι (και ήταν απ’ την αρχή) ένα σύμβολο για πολιτική χρήση· σε κάθε κλίμακα. Κάτι περισσότερο από «σύμβολο»: πεδίο πολιτικής κυριαρχίας.

(Ο εσωτερικός ιμπεριαλισμός, τώρα με την μορφή των υγιεινιστικών πραξικοπημάτων, και ο εξωτερικός, είναι συγκοινωνούντα δοχεία…)

Ευτυχώς όμως «έχουν γνώση οι φύλακες»…

Πέμπτη 23 Απρίλη. Ένα απ’ τα πολλά ακροδεξιά, μιλιταριστικά think tank του ψοφιοκουναβιστάν, ονόματι «u.s. naval institute» και έτος ίδρυσης το 1873, κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες με την προτροπή: αμολείστε τους πειρατές / καταδρομείς! Κατά την γνώμη των αρθρογράφων, ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί πλέον η οικονομική επέκταση του κινεζικού καπιταλισμού, είναι να δοθούν άδειες (απ’ το επίσημο αμερικανικό κράτος) σε (αμερικάνους) πειρατές, για να καταλαμβάνουν κινεζικά εμπορικά πλοία, και να τα λεηλατούν… Πρωτόγονο, χοντροκομμένο, έτσι δεν είναι; Κάπως έτσι…

Όμως το πολιτικό (και όχι μόνο) προσωπικό του ψοφιοκουναβιστάν ανακαλύπτει (με κάποια καθυστέρηση…) ότι ο κινεζικός καπιταλισμός δεν κατέρρευσε όπως περίμεναν ευυπόληπτα media σαν το cnn και τους new york times… Κι όχι μόνο αυτό. Ανακαλύπτει ότι η παγκόσμια αμερικανική «επιρροή» υποχωρεί ραγδαία, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Καιρός, λοιπόν, να βρεθεί ο ένοχος. Όχι για την υποχώρηση… αλλά για τον covid-19…. Για την ακρίβεια: όχι να «βρεθεί», αλλά να μεθοδευτεί «η καταδίκη και η τιμωρία του». Αν δεν μπορεί να γίνει μια «υγιεινιστική επιδρομή σωτηρίας» της κίνας και της ανατολικής ασίας (ένα υγιεινό pivot σα να λέμε), θα μπορούσε ίσως να γίνει μια «υγιεινιστική επιδρομή τιμωρίας» του κράτους που σκοτώνει τους αμερικάνους· και παραλίγο να σκοτώσει και τον BorDuk, τον σύμμαχο πρωθ. της αγγλίας…

Ποιό είναι τώρα το σενάριο του, ας το πούμε έτσι, “event 202”; Το Πεκίνο έκρυψε… δεν είπε… δεν φρόντισε… αδιαφόρησε… είπε ψέματα… για τον covid-19… «Απόδειξη του δόλου του» είναι ότι τιμώρησε τον οφθαλμίατρο Li Jinfeng που πρωτοαναρωτήθηκε όταν ανακάλυψε έναν καινούργιο κορονοϊό (αν και ο προβληματισμός του έγινε άμεσα γνωστός στα δυτικά επιδημιολογικά κυκλώματα…) Ως εκ τούτου, και εξαιτίας της κινεζικής πανουργίας, ο αμερικανικός λαός μολύνθηκε και υποφέρει και πεθαίνει και… Οπότε;

Οπότε: τα (αμερικανικά) θύματα της κινεζικής αδιαφορίας… δολιότητας… ψευδολογίας…. κρυψίνοιας… οφείλουν να κάνουν μήνυση κατά του Πεκίνου στα (αμερικανικά) δικαστήρια, ζητώντας αποζημιώσεις για την βλάβη που υφίστανται!

Το πράγμα δεν είναι γελοίο – όπως ίσως νομίζετε… Είναι επικίνδυνα γελοίο! Διότι αν ένα (αμερικανικό) δικαστήριο δικαιώσει (αμερικάνους) «θύματα του κινεζικού κράτους», και αυτό αρνηθεί να πληρώσει τις αποζημιώσεις που θα έχει επιδικάσει το (αμερικανικό) κράτος στους (αμερικάνους) ενάγοντες, τότε το αμερικανικό κράτος έχει καθήκον και δικαίωμα να κατάσχει κινεζικά περιουσιακά στοιχεία, όπου και όπως τα βρει· να τα βγάλει στο σφυρί· και να δώσει τα ντάλαρς στους θιγμένους….

Ίσως, τώρα, πάει το μυαλό σας ποια θα μπορούσαν να είναι αυτά τα κινεζικά assets που θα κατάσχονταν: τα εμπορικά πλοία…

Το φασισταριό του “u.s. naval institute” δεν έφαγε φλασιά… Αυτοί οι αχρείοι οι κινέζοι πρέπει να τιμωρηθούν!!! Να πληρώσουν!!!

Και ψάχνονται…

Πέμπτη 23 Απρίλη. Μπορεί να φαίνεται εντελώς γκροτέσκο όλο αυτό· όμως πρέπει να θυμάστε ότι «αυτά που ξέραμε δεν ισχύουν»! Δύο γερά δικηγορικά γραφεία της Φλόριντα, ένα που έχει σχέση με τους «δημοκρατικούς» (: Berman Law Group) και ένα με τους «συντηρητικούς» (: Lucas-Compton) κατέθεσαν σε δικαστήριο της πολιτείας την αγωγή, ζητώντας αποζημίωση απ’ το Πεκίνο ύψους 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (εντελώς συμπτωματικά είναι η ονομαστική αξία των ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου που έχει στα θησαυροφυλάκιά της η κεντρική τράπεζα της κίνας…). Ένα άλλο δικηγορικό γραφείο, στο Τέξας αυτό, μαξιμάρισε: ζητάει αποζημίωση για τους πελάτες του 20 τρισεκατομύρια δολάρια…

Υπάρχει ένα «νωπό προηγούμενο». Η περίπτωση του Otto Warmbier. Ο Warmbier, αμερικάνος φοιτητής, δέθηκε στην Πγιονγκγιάνγκ το 2016 με την κατηγορία της καταστροφής μιας αφίσας και της εισόδου σε απαγορευμένη περιοχή της πόλης. Πρακτικά για κατασκοπεία. Την επόμενη χρονιά το βορειοκορεατικό καθεστώς τον επέστρεψε στις ηπα σε κωματώδη κατάσταση. Το καθεστώς του Kim υποστήριξε ότι ήταν βαριά άρρωστος και δεν μπορούσε να τον κάνει καλά. Η οικογένεια του Warmbier υποστήριξε ότι είχε υποστεί φρικτά βασανιστήρια. Έκαναν μήνυση στην Πγιονγκγιάνγκ απαιτώντας 1,05 δισεκατομμύρια δολάρια για τον γυιό τους και 46 εκατομμύρια για την δική τους ψυχική οδύνη. Παρότι κανένας (αμερικάνος) ιατροδικαστής απ’ τους πολλούς που εξέτασαν τον Otto δεν βρήκε σημάδια ή αποδείξεις βασανισμού του, το πολιτειακό δικαστήριο της Ουάσιγκτον επιδίκασε στους Warmbier τον Οκτώβρη του 2018 αποζημίωση 500 εκατομυρίων δολαρίων. Ο Kim φυσικά αρνήθηκε να πληρώσει. Και τότε το 2019 το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό έκανε πειρατεία στο βορειοκορεατικό εμπορικό “wise honest”, ένα απ’ τα μεγαλύτερα του κρατικού εμπορικού στόλου της βόρειας κορέας. Το πλοίο πουλήθηκε στις ηπα, το κράτος κράτησε τα «έξοδά» του (για την πειρατεία) και έδωσε τα υπόλοιπα στους Warmbier, επιφυλασσόμενο για επόμενες «μπάζες»…

Υπάρχει ένα πρόβλημα, που όμως μπορεί να αποδειχθεί τυπικό. Σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία το κινεζικό κράτος (όπως και κάθε άλλο) έχει ασυλία απέναντι σε κατηγορίες που θα κριθούν σε αμερικανικά δικαστήρια… Εκτός εάν… Εκτός εάν πρόκειται για υποθέσεις σοβαρής βλάβης στη ζωή υπηκόων. Είναι, ακριβώς, η περίπτωση του κατηγορητηρίου για τον Otto Warmbier….

Θα βρεθούν;

Πέμπτη 23 Απρίλη. Καθώς το κύμα αντισινισμού φουσκώνει έντεχνα στο ψοφιοκουναβιστάν από πάνω και από κάτω (ο Πομπηίας δίνει ρέστα, και δεν είναι ο μόνος) ωρίμασε η ανάγκη για μια επιπλέον πολιτική πρωτοβουλία που να «απελευθερώσει πλέρια τις δυνάμεις τιμωρίας» της ένοχης κίνας. Ο νεαρός συντηρητικός γερουσιαστής του Missouri Joshua David Ηawley, γυιός τραπεζίτη, δικηγόρος και για ένα διάστημα δικαστής της πολιτείας, βρήκε μπροστά. Κατέθεσε πριν δέκα μέρες πρόταση νόμου με τίτλο “Νόμος για την Δικαιοσύνη για τα θύματα του covid-19”. Αν περάσει, θα καθαρίσει και τα τελευταία νομικά εμπόδια της ασυλίας του Πεκίνου. Το σκεπτικό του είναι σαφές, και έχει προοπτικές:

…Το κομμουνιστικό κόμα της κίνας εξαπέλυσε αυτήν την επιδημία. Πρέπει να δώσει λογαριασμό στα θύματά του. Υπάρχουν αρκετές αποδειξεις ότι το κομμουνιστικό κόμμα κίνας ψεύδεται, και ότι λόγω  δολιότητας και ανικανότητας επέτρεψε στον covid-19 να μετατραπεί από μια τοπική αρρώστια σε παγκόσμια επιδημία… Απαιτούμε διεθνή έρευνα για να μάθουμε όλη την έκταση της ζημιάς που προκάλεσε το κ.κ.κ. σ’ όλο τον κόσμο και, στη συνέχεια, να ενισχύσουμε τους αμερικάνους και άλλα θύματα σ’ όλο τον κόσμο για να διεκδικήσουν αποζημιώσεις…

Ο Jeremy Alters, υπεύθυνος στρατηγικής του δικηγορικού οίκου Berman Law Group (που έχει κάνει ήδη την μηνυσάρα…) συμπληρώνει ενθουσιασμένος:

…Η κίνα πρέπει να πληρώσει. Στο κάτω είναι μια παγκόσμια υπερδύναμη. Είχαν τη δυνατότητα να το σταματήσουν και να το ελέγξουν αυτό, αν όχι εντελώς σίγουρα σε μεγάλο μέρος του. Απέτυχαν να το κάνουν, απέτυχαν να μας πουν τα σχετικά, και τώρα εμείς υποφέρουμε τις συνέπειες…

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε την εξέλιξη, που είναι πάντως ιδιαίτερα δελεαστική για ικανό μέρος του παρακμιακού αμερικανικού καπιταλισμού. Όμως σημειώστε το (και μακάρι να βγούμε λάθος): αυτός ο covid-19 πρώτα αστυνομοποιήθηκε για εσωτερική χρήση των καπιταλιστικών κρατών. Και τώρα υπάρχουν κάμποσοι διατεθειμένοι να τον στρατιωτικοποιήσουν – για «εξωτερική χρήση»…

Τι άλλο πια μ’ αυτόν τον ιό; Και στον «υβριδικό πόλεμο» πήγε και κατατάχτηκε; Σαν κομμουνιστής; Α πα πα πα!!!
(Δεν είναι πια η Huawei… Είναι… τα πάντα…)

Η άλλη αρένα – ιράκ

Τρίτη 21 Απρίλη. Αν το θυμάται κανείς (το θυμάται;) το 2020 ξεκίνησε με την δολοφονία του ιρανού Qassem Soleimani και του ιρακινού Abu Mahdi al-Muhandis, μαζί με άλλα οκτώ καραβανάδες, μέλη των ιρακινών pmu. Στις 3 Γενάρη. Υποτίθεται πως οι δολοφονίες έγιναν σαν αντίποινα για μια διαδήλωση (: διαδήλωση!) εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας στη Βαγδάτη. Και επειδή (είπαν οι αποτυχημένοι ακόμα και σαν ψεύτες της Ουάσιγκτον) ο Soleimani σχεδίαζε επιθέσεις κατά αμερικανικών βάσεων στο ιράκ… Ακολούθησαν, σαν αντίποινα, ιρανικές πυραυλικές επιθέσεις σε δύο τέτοιες, αμερικανικές βάσεις στο ιράκ δηλαδή, και ο τραυματισμός τουλάχιστον 100 αμερικάνων πεζοναυτών… Αλλά αυτό το τελευταίο θεωρήθηκε απ’ την Ουάσιγκτον «λογική απάντηση»…. Και το θέμα θεωρήθηκε ότι έληξε εκεί.

Μόνο που δεν έληξε, κι ούτε θα ήταν δυνατόν…. Από τότε και ύστερα διάφορες αμερικανικές βάσεις στο ιράκ έχουν αρχίσει να «βρέχονται» από ρουκέτες. Παρότι το ψοφιοκουναβιστάν σήκωνε τα βομβαρδιστικά του και κτυπούσε θέσεις των pmu, το «κακό» όχι μόνο δεν σταματούσε, αλλά εντεινόταν. Άρχισαν να υπάρχουν και νεκροί αμερικάνοι πεζοναύτες.

Και τότε (απ’ τα μέσα Μάρτη) ξεκίνησε αυτό που στην αμερικανική στρατιωτική αργκώ ονομάστηκε «αναδίπλωση». Προς μεγάλη τους χαρά οι πεζοναύτες άρχισαν να αδειάζουν την μία βάση τους μετά την άλλη, και να συγκεντρώνονται σε θέσεις κάπου στο κέντρο της ιρανικής επικράτειας. Μπας και έχει καλύτερο κλίμα εκεί… Εγκαταλείφθηκαν έτσι (: επίσημα «παραδόθηκαν στον ιρακινό στρατό, που έχει αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει κατά του isis»…) 4 τέτοιες βάσεις (στο Krikuk, στην al Qayyarah, στην al-Taqaddum και στην Qaim), και αναμένεται η εγκατάλειψη κι άλλων.

Ιδιαίτερη μνεία χρειάζεται για την βάση στην Qaim. Βρισκόταν στα ιρακινο-συριακά σύνορα, σχεδόν πάνω στο δρόμο – τον μοναδικό ανοιγμένο με αίμα δρόμο – που συνδέει την Βαγδάτη με την Δαμασκό, δίπλα στον Ευφράτη· διαδρομή που χρησιμοποιείται για την χερσαία μεταφορά όπλων κάθε είδους όχι μόνο προς τον Άσσαντ αλλά και προς την λιβανέζικη Hezb’ Allah. Ήταν μια στρατηγικής σημασίας βάση για τον άξονα· και γι’ αυτό ήταν εκείνη με το μεγαλύτερο μερίδιο “κακοκαιρίας” από ρουκέτες των pmu. Τόσο η αμερικανική όσο και η ισραηλινή αεροπορία βομβάρδισαν και ξαναβομβάρισαν στα πέριξ, μπας και βελτιωθεί το κλίμα… Μπα… Παρότι το ψοφιοκουναβιστάν (και, κατά συνέπεια, το Τελ Αβίβ) εξακολουθεί να έχει τον έλεγχο από αέρα, η εγκατάλειψη του εδάφους δεν μπορεί παρά να λογαριαστεί σαν ήττα.

Μαζί με την αμερικανική «αναδίπλωση», το Παρίσι, το Λονδίνο και η Πράγα απέσυραν τους καραβανάδες που είχαν στο ιράκ – λόγω covid-19. Αυτό θα πρέπει να γιορτάστηκε στο μισοκατεχόμενο ιράκ· κι ακόμα περισσότερο στην Τεχεράνη….

Λέτε, τελικά, να τον έφτιαξαν τον τσαχπίνη οι κινέζοι παρέα με τους ρώσους για να αδειάσουν τον πλανήτη από αμερικανικές βάσεις και τις θάλασσες από αμερικανικά αεροπλανοφόρα;

(φωτογραφία: Τα λερωμένα τ’ άπλυτα – τα παραπεταμένα – μάστα και φύγε φίλε μου – δεν κάνεις πια για μένα…. Κοντά σε μένα έβγαλες – τα μπατιρήματά σου – θα φύγεις τώρα και θα ιδώ – τ’ αποτελέσματά σου…)

Κι ύστερα η “γενική οικονομία” και η “γεωπολιτική” της αναδιάρθρωσης…

Δευτέρα 20 Απρίλη. Θεωρούμε ότι παρά τις αντικειμενικές και σε ορισμένες περιπτώσεις τις σκληρές δυσκολίες, η κριτική ανάλυση από εργατικές θέσεις (όπως την υπηρετεί η ασταμάτητη μηχανή) όχι μόνο άντεξε στην covid-19 τρομοπλημμύρα και στην παρανοϊκή “there is no alternative” εκστρατεία, αλλά έχει υποδείξει και κάποιες κατευθύνσεις (ακόμα και «μονοπάτια») ξεπεράσματος της κρατικής τρομοκρατίας και της εθελοδουλείας σ’ αυτήν. Οπωσδήποτε σε συγκεκριμένα βασικά ζητήματα.

Όμως αυτό (εκτιμάμε ότι) είναι μόνο ένα μέρος της δουλειάς. Η επιτάχυνση της βιο-πολιτικής βίας «παράγει» διαρκώς γεγονότα – και τα όπλα της κριτικής πρέπει να είναι εύστοχα σ’ έναν ορίζοντα 360 μοιρών. Πράγμα που σημαίνει ότι στο επόμενο διάστημα θα πρέπει να κοιτάμε και προς άλλες μεριές, είτε συνδέονται άμεσα είτε έμμεσα με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία…

Takuba

Δευτέρα 6 Απρίλη. Αν ανησυχείτε για το μέλλον της ε.ε. (ή/και της ευρωζώνης) επειδή υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις για το ποιος δανείζεται και ποιός πληρώνει (μεταξύ των κρατών / μελών) μην ανησυχείτε. Αλλού τα πράγματα πάνε αρκετά καλύτερα – στις μεταξύ τους σχέσεις.

Στα τέλη του πρηγούμενου μήνα (Μάρτη), κι ενώ όλα τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβία (του covid-19), πολιτικοί και στρατιωτικοί εκπρόσωποι 11 κρατών είχαν τον «επαγγελματισμό» να παραμερίσουν τις αηδίες με τις πανδημίες και να συμφωνήσουν οριστικά και συγκεκριμένα για την συμμετοχή τους σε μια καινούργια στρατιωτική αποστολή στην υποσαχάρια αφρική. Στη ζώνη του Sahel. Για την αντιμετώπιση των «τρομοκρατών» βέβαια! Μπορεί ο «προληπτικός πόλεμος κατά των τζιχαντιστών» να έχει ξεθυμάνει σαν ιδεολογικό μέσο τρομοκράτησης και πειθάρχησης των δυτικών υποτελών (βγήκαν καινούργια φρούτα!), αλλά σαν ιμπεριαλιστικό εργαλείο δουλεύει μια χαρά.

Το βέλγιο, η τσεχία, η δανία, η εσθονία, η γαλλία, η γερμανία, η ολλανδία, η νορβηγία, η σουηδία, η πορτογαλία και η επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας βασίλισσας της αγγλίας, της ουαλίας κλπ, θα στείλουν επιπλέον (απ’ όσο έχουν στείλει ήδη κάποια απ’ αυτά τα κράτη) στρατό, σε μια καινούργια επιχείρηση που την βάφτισαν «takuba» – η λέξη για το σπαθί στη γλώσσα των tuareg. H «takuba» δεν θα αντικαταστήσει την επιχείρηση «barkhane» που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Θα την συμπληρώσει. Θα είναι (όπως και η «barkhane») υπό γαλλική ανώτατη διοίκηση, αλλά θα έχει «μεγαλύτερη ανεξαρτησία» δράσης….

Στην περιοχή βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη “minusma” από το 2013 (αυτή είναι του οηε…), με στόχο τους tuareg, και 15.000 πεζοναύτες διαφόρων εθνικοτήτων. Η γαλλική “barkhane” έχει 4.000 από δαύτους, αλλά έχει ενισχυθεί από μια ακόμα εκστρατεία, με αφρικανική σύνθεση αυτή, με 5.000 στρατιώτες. Υπάρχει επίσης αρκετός αμερικανικός στρατός (και βάσεις) αλλά υπάρχει μια φήμη ότι μπορεί και να αποσυρθεί – αυτό, τουλάχιστον, διαδίδει το Παρίσι, για να δικαιολογήσει την ενορχήστρωση και της τωρινής εκστρατείας, της takuba. Τέλος, ο καναδάς ενδιαφέρεται επίσης για την περίπτωση, και θα τσοντάρει κι αυτός… Θα είναι 2, 3 ή 4 χιλιάδες οι φρέσκιοι δολοφόνοι; Θα μάθουμε.

Το σίγουρο είναι πως σχεδόν 30.000 πεζοναύτες, οι περισσότεροι από ΑΑ κράτη, «πολεμούν την τρομοκρατία στο Sahel» – και δεν μπορούν να την νικήσουν. Αντί γι’ αυτό «φορτώνουν ενισχύσεις». Και (πώς θα ήταν διαφορετικά;) υπάρχουν δραστηρίες στην περιοχή και «μικρές ομάδες ρώσων συμβούλων» (λέγε με wagner group) – αλλά, υποθέτουμε, σίγουρα και κάμποσοι κατάσκοποι του Πεκίνου. Γιατί το «αντιτρομοκρατία» είναι ευφημισμός: η περιοχή διαθέτει πολλές κρίσιμες πρώτες ύλες, και «σιγά μην τις αφήσουμε στους ντόπιους»…

Πού είχαμε μείνει λοιπόν; Να το υπενθυμίσουμε: η αφρική (σαν ήπειρος συνολικά!) μπαίνει γρήγορα στα πεδία μάχης / σφαγεία του σε εξέλιξη 4ου παγκόσμιου πολέμου.

Η συνωμοσιολογία σαν θεραπευτική μέθοδος

Σάββατο 14 Μάρτη. Αν και οι θεωρίες περί κινεζικού «βιολογικού όπλου» (που «ξέφυγε» από σχετικό εργαστήριο) συνόδευαν την εμφάνιση του covid-19 απ’ την στιγμή που άρχισε να απλώνεται στη Wuhan, το κινεζικό καθεστώς δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Η «θεωρία» προφανώς ήταν φτηνή φαντασίωση – αρκεί να μελετήσει κανείς την φονικότητα γνωστών βιολογικών όπλων, όπως ο άνθρακας… Στο κάτω κάτω το Πεκίνο είχε πολύ σοβαρότερες έγνοιες απ’ το να ασχολείται με τον (σχετικά) ανεπίσημο αντισινισμό: έπρεπε να διαχειριστεί την επιδημία με τέτοιον τρόπο ώστε να πείσει όχι μόνο τους υπηκόους του αλλά ολόκληρο τον πλανήτη ότι είναι αποτελεσματικό σαν καθεστώς ακόμα και σε τέτοιες αντίξοες συνθήκες.

Ο καιρός πέρασε, το κινεζικό σκέλος της βιοπολιτικής διαχείρισης μιας επιδημίας (ακόμα κι αν αυτή είναι light) αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από πετυχημένο· εν τω μεταξύ ο covid-19 μετακόμισε σε άλλες παραλίες. Τώρα είναι η σειρά των ευρωπαϊκών κρατών αλλά και του αμερικανικού να δείξουν αν και πως μπορούν να μπουν στην 4η βιομηχανική επανάσταση όχι απλά μέσω τεχνολογικών εμπορικών επιτευγμάτων αλλά σαν αναδιοργάνωση του κοινωνικού εργοστάσιου. Μ’ άλλα λόγια πρέπει να μονομαχήσουν με το ίδιο “τέρας” (τον covid-19…) μέσω του ελέγχου της καθημερινής ζωής των υπηκόων τους.

Οι ως τώρα εξελίξεις (και το ιταλικό κράτος είναι το πιο κραυγαλέο αλλά όχι το μοναδικό παράδειγμα) δείχνουν ότι οι άλλοτε «νεοφιλελεύθερες δημοκρατίες της δύσης» προσπαθούν να αντιγράψουν το κινεζικό παράδειγμα. Αλλά, ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες (σε σχέση με το Πεκίνο) σε ότι αφορά τόσο την οργάνωση της μορφής – κράτος όσο και τις ρουτίνες στις κοινωνικές σχέσεις· έχοντας επιπλέον την πίεση του κινεζικού παραδείγματος που λειτουργεί αναγκαστικά σαν μέτρο, δυσκολεύονται.

Σ’ αυτήν την αναμέτρηση, που τυπικά μεν αφορά την δημόσια υγεία, ουσιαστικά δε αφορά την επικύρωση του μοντέλου βιοπολιτικού ελέγχου που ταιριάζει με τις καπιταλιστικες απαιτήσεις της 4η βιομηχανικής επανάστασης, το ψοφιοκουναβιστάν δεν νοιώθει καλά. Μπορεί να διαθέτει εθνοφρουρά, αλλά το άμεσο και κλασσικό στρατιωτικό σκέλος της διαχείρισης είναι ένα μονάχα μέρος της· και σε ορισμένες φάσεις της όχι το σημαντικότερο.

Βοηθάει σ’ αυτήν την αμερικανική κατάσταση το να κατηγορείται, επίσημα πια, το Πεκίνο για τον covid-19; Ο Robert O’Brien, σύμβουλος εθνικής ασφαλείας της Ουάσιγκτον, φαίνεται να το πιστεύει. Γι’ αυτό και προχτές κατηγόρησε την κίνα σαν «πηγή του κακού». …Δυστυχώς, αντί να χρησιμοποιήσει τις βέλτιστες πρακτικές, αυτό το ξέσπασμα στο Wuhan κουκουλώθηκε… δήλωσε μιλώντας σ’ ένα γνωστό αμερικανικό think tank. Εννοώντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η κίνα φταίει για την διασπορά του covid-19 στον κόσμο· και ειδικά στις ηπα…

Περσινά ξινά σταφύλια οι αμερικανικές κατηγορίες. Που, όμως, διατυπώθηκαν σε μια φάση που το Πεκίνο μπορεί πια να ασχοληθεί και μ’ αυτές. Δεν πέρασε μια μέρα και χτες το κινεζικό υπ.εξ. κατηγόρησε τον αμερικανικό στρατό ότι αυτός κατασκεύασε και μετέφερε στην Wuhan τον covid-19… (Δεν ήταν, λοιπόν, μια λάθος μαγειρεμένη νυχτερίδα η πηγή;)

Ομορφιές… Για να θυμίζουν ότι ένας ιός είναι απλά μια αφορμή…

Ο στρατός σαν θεραπευτήριο

Σάββατο 14 Μάρτη. Σίγουρα ο αμερικανικός στρατός δεν μασκαρεύτηκε σε νυχτερίδα. Τα βιοτεχνολογικά τμήματα της διαβόητης DARPA εμφανίζονται όμως σαν το «βαρύ πυροβολικό» του ψοφιοκουναβιστάν στην αντιμετώπιση του τρισκατάρατου covid-19.

Δεν είναι έκπληξη ότι η DARPA διαθέτει ειδικούς (και κάνει έρευνες) βιολογικού πολέμου· τόσο επίθεσης όσο και άμυνας. Αυτό που προσπαθούν να κάνουν τώρα είναι να χαρτογραφήσουν τα ειδικά μονοκλωνικά αντισώματα που παράγουν τα β λεμφοκύτταρα σαν άμυνα στον covid-19. Προς στιγμήν μελετούν τα β λεμφοκύτταρα ενός αμερικάνου που αρρώστησε απ’ τον covid-19 και έγινε καλά, για να βρουν την χημεία της αντίδρασης του οργανισμού του.

Δεν είναι εύκολη δουλειά. Κανονικά πρέπει να γίνουν οι ίδιες αναλύσεις από πολλούς ασθενείς που ανένηψαν – τουλάχιστον 10 – με δεδομένο ότι μπορεί να υπάρχει γκάμα στα συγκεκριμένα μονοκλωνικά αντισώματα. Ο στόχος είναι να φτιαχτεί όχι ένα αντιcovid-19 εμβόλιο, αλλά ένα εμβόλιο “ενίσχυσης του ανοσοποιητικού συστήματος”. Δεν θα είναι το ελιξήριο της αθανασίας· απλά μια πολιτική χρήση μιλιταριστικών ερευνών…

Στην καλύτερη των περιπτώσεων αυτή η στρατιωτική έρευνα θα χρειαστεί άλλους 3 μήνες για να φτάσει σε σημείο αξιοποίησης. Άλλο ένα πρόβλημα: οι αντίστοιχες κινεζικές δομές έχουν ξεκινήσει μια παρόμοια έρευνα πριν 2 μήνες. Αν το Πεκίνο καταφέρει να βρει πρώτο αυτό που ψάχνει η DARPA (κάτι που δεν θα πρέπει να αποκλειστεί καθόλου…) θα είναι, τηρουμένων των αναλογιών, σαν την πρώτη εκτόξευση ανθρώπου – Gagarin – στο διάστημα (απ’ την τότε σοβιετική ένωση) την άνοιξη του 1961…

Είναι καιρός για τέτοια; Είναι καιρός εκτός απ’ τον «πόλεμο» για τις επικοινωνίες 5G (αλλά και τις κβαντικές τέτοιες…) να αναγκαστεί το ψοφιοκουναβιστάν να παραδεχτεί ότι χάνει και τον «πόλεμο» στις βιοτεχνολογίες;

(Επ’ ευκαιρία: μέσα στην μεγα-φιλολογία του θανάτου το γεγονός ότι ένα ποσοστό μεγαλύτερο απ’ το 70% όσων «κολλάνε» τον covid-19 είτε δεν αρρωσταίνουν καθόλου («ασυμπτωματικοί») είτε αρρωσταίνουν τόσο ελαφρά ώστε σχεδόν δεν το προσέχουν, θεωρείται αδιάφορο… Το γεγονός (μέρος της «πραγματικής» πραγματικότητας!) είναι ότι ο ανθρώπινος οργανισμός παράγει αντισώματα ικανά να «καταστείλουν» τον «Ιό τον Αναμενόμενο», και το κάνει εύκολα, και χωρίς την ενίσχυση εμβολίου – για τα ¾ των μολύνσεων σίγουρα. Το άλλο ¼ ασφαλώς και θα χρειαζόταν ένα εμβόλιο…

Ναι, αυτό είναι κάτι αδιάφορο για την καθεστωτική οργάνωση της κοινωνικής παράνοιας. Θα αποκτήσει ενδιαφέρον και θα ανακοινωθεί με τις δέουσες τυμπανοκρουσίες ΜΟΝΟ όταν θα σερβιριστεί σαν «η σωτήρια ανακάλυψη» κάποιου εργαστηρίου βιολογικού πολέμου….)