Δευτέρα 29 Αυγούστου>> …Γιατί είναι κάτι σημαντικό; Γιατί είναι σημαντικό για τις ΗΠΑ; Γιατί πρέπει η Αμερική να στηρίξει την Ουκρανία; Και γιατί θα έπρεπε να νοιάζονται οι πολίτες που είναι απλωμένοι στη μεγάλη μας χώρα; Γιατί θα έπρεπε ένας μηχανικός που ζει στο Κάνσας ή ένας δάσκαλος που ζει στο Des Moines να νοιάζονται για το τι συμβαίνει στο Ντονμπάς;
… Βοηθώντας την Ουκρανία υπονομεύουμε την δημιουργία ενός Ρωσο-Κινεζικού άξονα, που μπορεί να ασκήσει την οικονομική και στρατιωτική ηγεμονία του στην Ευρώπη, στην Ασία και στη Μέση Ανατολή. Κάτι τέτοιο θα αποσταθεροποιήσει ακόμα περισσότερο τις ζωές των Αμερικάνων και την οικονομία μας, εδώ, στο εσωτερικό. Πράγματι, ενισχύοντας την Ουκρανία δείχνουμε στην Κίνα το κόστος που θα έχει το να εισβάλει στην Ταϊβάν…. Κοιτάξτε, πρέπει να δράσουμε υποστηρικτικά στην Ουκρανική εδαφική ακεραιότητα, γιατί αν δεν το κάνουμε θα είναι ενάντια στα Αμερικανικά συμφέροντα. Πρόκειται για μια βαθιά Αμερικανική αποστολή…
Ιδού, έξω απ’ τα δόντια: πρόκειται για μέρος του 4ου παγκόσμιου πολέμου, και εδώ το «μήλο της έριδας» δεν είναι βέβαια η ουκρανία αλλά οι ευρωπαϊκοί καπιταλισμοί! Με πρώτο τον γερμανικό.
Αυτό δεν λέγεται ωμά, υπονοείται καθαρά όμως. Ποιος είναι που μιλάει, και που; Είναι ο αγαπημένος των ελληνικών πολιτικών βιτρινών και αφεντικών, πρώην αμερικάνος υπ.εξ. Mike Pompeo (: «Πομπηίας»), στο «Ινστιτούτο Hudson», στα τέλη του περασμένου Ιούνη.
Οι γενιές των πρωτοκοσμικών που μεγάλωσαν με την βεβαιότητα ότι «δεν θα ξαναγίνει θερμός παγκόσμιος πόλεμος», σε καμία περίπτωση σε πρωτοκοσμικά εδάφη, έχουν πέσει θύματα της ιστορικής τους άγνοιας και των ψευδαισθήσεών τους. Τους κάλεσαν (έτσι γίνεται…) να υποστηρίξουν από το 2014, έστω σιωπηλά, έναν πόλεμο κατά της ρωσίας, για να μην γίνει ένας μεγαλύτερος πόλεμος κατά της ρωσίας∙ μόνο για να τους πετάξουν στα μούτρα τώρα πια ότι αυτός ο «μεγαλύτερος» έχει ήδη ξεκινήσει. Ο «άξονας» (Ουάσιγκτον – Λονδίνο – Αθήνα – Τελ Αβίβ) προσπάθησε να σταματήσει το ευρασιατικό project στην κεντρική ασία, στη μέση Ανατολή, στην ανατολική Μεσόγειο / βόρεια Αφρική… Απέτυχε, ηττήθηκε. Το ότι μετέφερε τον πόλεμο σε ευρωπαϊκό έδαφος (γιατί αυτό είναι που συμβαίνει) ήταν αναγκαστική κίνηση – αλλά οι απλοί ουκρανοί, που σκοτώνονται στα χαρακώματα κατά δεκάδες, δεν το ξέρουν.
Δεν φαίνεται να το ξέρουν ούτε όλοι οι πρωτοκοσμικοί που συστρατεύτηκαν με το νατο (τους). Και τι άραγε περιμένουν σαν “τύχη” τους από έναν πόλεμο που τον ενέκριναν;
(O πρώην γερουσιαστής τα λέει αυτά καταγγέλοντάς τα. Τα καταγγέλει όμως επειδή αυτή είναι η “γραμμή”…)