Tag: ουκρανία

Δευτέρα 16 Ιούνη (00.37) >> Υποτίθεται ότι η απρόκλητη επίθεση ενός κράτους σε άλλο είναι απόλυτα σοβαρός λόγος για να σκίσει τις πλεξούδες της η «ειρηνόφιλη διεθνής κοινότητα» (και μαζί της το «διεθνές δίκαιο»…), να ουρλιάξει και να βγει στο μεϊντάνι σκούζοντας «Ωιμέ! Ωιμέ τι μου έλαχε της δύσμοιρης, από μπροστά να παριστάνουν ότι διαπραγματεύονται και από πίσω να σκάβουν λάκους!!!» ώστε να τρέξουν όλοι οι υπηρέτες της να την περιθάλψουν και να την αποκαταστήσουν.

Υποτίθεται. Όχι πια, εδώ και χρόνια. Έχουν μείνει μόνο στα μυαλά (μας), σαν αόριστες αναμνήσεις ανακατεμένες με έκπληξη. Έχουν μείνει στα μυαλά και στη δημαγωγία που τα ταϊζει με κατευναστικές, καταπραϋντικές, παραπλανητικές αφηγήσεις: «μην ανησυχείτε… μια εξαίρεση είναι εδώ, και μια άλλη εξαίρεση είναι εκεί…. τίποτα γενικευμένο…»

Να η επίσημη υπόδειξη για την δράση της ίδιας ιμπεριαλιστικής, δυτικής συμμαχίας – αυτή τη φορά στην «εξαίρεση» του ουκρανικού πεδίου μάχης:

Μπορεί να βολεύει αυτή τη στιγμή τη Μόσχα να κρατήσει την ψοφιοκουναβική Ουάσιγκτον όχι εντελώς έξω αλλά μάλλον πάνω στην «κορνίζα-του-κάδρου» (με το πικρό χιούμορ περί «κεκτημένης ταχύτητας» της cia…) αφήνοντας μόνο του το Λονδίνο και τις δικές του υπηρεσίες ως 100% χωμένες στην επίθεση στην ρωσική πυρηνική τριάδα… (Ως γνωστόν το Λονδίνο έχει μεγάλες φιλοδοξίες: κρυμμένο πίσω απ’ τον us army και την cia προσπαθεί πλέον να αυξήσει την επιρροή του τόσο στη μέση Ανατολή όσο και στην ανατολική Ασία…)

Στη μέση Ανατολή ωστόσο η Μόσχα δεν μπορεί να παριστάνει ότι η Ουάσιγκτον είναι στο περιθώριο.

Για ποιο λόγο η Μόσχα έχει υπογράψει «στρατηγική συμφωνία» με την Τεχεράνη (που δεν προβλέπει μεν άμεση στρατιωτική υποστήριξη, προβλέπει όμως ρητά πολλών ειδών έμμεση υποστήριξη για την αντιμετώπιση επίθεσης…) αν όχι επειδή η επικράτεια και η θέση της είναι κρίσιμη για την εξέλιξη του ευρασιατικού project; Κι αφού έτσι είναι τα πράγματα θα συνεχίσει (η Μόσχα) να αποενοχοποιεί πρακτικά τους θεοναζί ό,τι κι αν κάνουν εναντίον αυτού του project, σ’ όλη τη μέση Ανατολή;

Δεν ξέρουν άραγε στη Μόσχα ότι τα δυτικά αφεντικά «απελευθέρωσαν» ΤΩΡΑ τον χωροφύλακά τους κατά της ιρανικής επικράτειας επειδή ΤΩΡΑ ο εμπορικός / διακομεταμιστικός «διάδρομος βορρά – νότου», είτε με την συμμετοχή του Μπακού είτε, εναλλακτικά, μέσω Κασπίας έχει αρχίσει να υλοποιείται;

Δεν ξέρουν ότι η επίθεση στην Τεχεράνη έγινε ΤΩΡΑ επειδή ΤΩΡΑ πια είναι μέλος των BRICS+ αλλά και του «συμφώνου της Σαγκάης / SCO»; Δεν ξέρουν ότι η επίθεση στην Τεχεράνη έγινε ΤΩΡΑ για να υπονομεύσει την επικείμενη επίσκεψη του Putin εκεί;

Ασφαλώς και τα ξέρουν όλα αυτά… Ήξεραν, για παράδειγμα, έγκαιρα (απ’ τους δορυφόρους τους) τις πυρετώδεις προετοιμασίες του θεοναζί στρατού∙ και είχαν ενημερώσει την Τεχεράνη… Περιμένουν άραγε στη Μόσχα την εσωτερική κατάρρευση και του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, ακολουθώντας πιστά την συμβουλή ποτέ μην εμποδίζεις τον εχθρό σου να κάνει λάθη; Θα δείξει.

Να ο άλλος εργολάβος – ευλογεί…Φοβάται όμως κιόλας μη χάσει μερίδιο στα δυτικά όπλα… 

Το ιρανικό κράτος / κεφάλαιο έχει τα μέσα όχι απλά για να αντισταθεί αλλά ακόμα και για να μετατρέψει (αν αυτό χρειάζεται) την επίθεση των θεοναζί και μέσω αυτών την επίθεση μεγάλου μέρους των δυτικών αφεντικών εναντίον του σε πόλεμο τριβής. Έχει και τις συμμαχίες, που μέχρι στιγμής δεν έχουν ξεδιπλώσει τις δυνατότητές τους. «Στρατηγική υπομονή / αυτοσυγκράτηση» λέγεται αυτό εκ μέρους τους.

Όμως εκτιμώντας τις εξελίξεις του 4^ου παγκόσμιου πολέμου απ’ την δυτική σκοπιά, απ’ την μεριά της όλο και πιο λυσσασμένης προσπάθειας διαφόρων παρακμιακών «δυνάμεων» να κρατήσουν την ηγεμονία τους στον πλανήτη (ηπα, αγγλία, γερμανία, γαλλία – και οι κολαούζοι τους…), κανείς μα κανείς σ’ αυτή τη μεριά του κόσμου δεν πρέπει να χαίρεται για τις ήδη και για τις μελλοντικές ήττες τους. Χωρίς σοβαρό, αποφασισμένο, μαζικό κοινωνικό εργατικό αντίπαλο με συνείδηση του συλλογικού εαυτού του (δεν υπάρχει πουθενά) τα δυτικά αφεντικά έχουν τα χέρια τους λυμένα και για τους πιο ακραίους τυχοδιωκτισμούς. «Κλιμακώνοντας για την αποκλιμάκωση» όπως λένε εδώ κι εκεί∙ στην πραγματικότητα οξύνοντας την προβοκατόρικη δράση τους μέχρι την στιγμή (που λένε) ότι θα έχουν γίνει αστακοί: γύρω στο 2030 τους βολεύει. Ελπίζοντας ότι τα μέλη του ευρασιατικού project θα δείχνουν μόνιμα υπομονή και θα κάνουν μόνο τα «απαραίτητα» αιωνίως…

Είναι επικίνδυνο το να αφήσουμε στους rivals μέσα στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό να «βάλουν στη θέση τους» τα δυτικά αφεντικά. Αυτό, με εντελώς διαφορετικό τρόπο, θα έπρεπε να είναι η δική μας δουλειά!!!

Αλλά δεν είναι. Έχει πάψει να είναι στα σοβαρά… Καθόλου ευχάριστο, καθόλου αισιόδοξο.

Δευτέρα 9 Ιούνη (00.27) >> Τρομερά πράγματα συμβαίνουν, και ίσως (παρότι τρομερά) διαφεύγουν της προσοχής σας.

Το πρώτο είναι η πιο κάτω δήλωση, απ’ τον γ.γ. του νατο:

Διάφοροι κατηγόρησαν τον γ.γ. ότι με αυτή τη δήλωση δέχεται ότι το νατο είναι ιμπεριαλιστικός στρατός… Τςςςς… Αν θα ήταν ποτέ δυνατόν!!!

Όχι. Αυτό που εξήγησε ο γ.γ. του νατο ήταν πως ΑΝ ο στρατός της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (ή της ναπολεόντιας) τολμήσει να…σηκώσει κεφάλι, τότε το νατο θα τον τσακίσει! Γιατί είναι ισχυρότερο – τόσο απλά, τόσο καθαρά. Και τόσο καθησυχαστικό ας παραδεχτούμε, γιατί αυτό μας έλειπε τώρα: οι ρωμαϊκές λεγεώνες…

Μ’ αυτήν την προειδοποίηση του ο κύριος Rutte ανεβαίνει (στην δική μας, χειροποίητη κλίμακα καθεστωτικής γελοιότητας) στην πρώτη θέση, ρίχνοντας στη δεύτερη εκείνον τον Borrel που είχε πει ότι «η ευρώπη είναι ένας κήπος κυκλωμένος από ζούγκλα».

Αυτό είναι το ένα τρομερό γεγονός.

Ένα άλλο (κρίνετε παρακαλούμε) είναι ότι ο ίδιος γ.γ., ο ίδιος Rutte, ανέλαβε την συν-ευθύνη για την επίθεση της 1^ης Ιούνη στα ρωσικά «στρατηγικά βομβαρδιστικά». Λέγοντας ότι … μ’ αυτά η ρωσία βομβαρδίζει αθώους ουκρανούς. Πράγμα που σημαίνει (κατά τον έτοιμο να τσακίσει τον Ιούλιο Καίσαρα γενικό-γραμματέα-του-νατο) ότι η επίθεση εναντίον τους είχε (το λιγότερο) τις νατοϊκές ευλογίες.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 9 Ιούνη (00.21) >> Η «ελκυστικότητα» αυτής της προβοκάτσιας, βρίσκεται εδώ:

Εδώ και 6 μήνες, το «πυρηνικό δόγμα» της Μόσχας έχει αλλάξει, και αυτό είναι δημόσια γνωστό. Πριν ήταν ότι αν η ρωσική επικράτεια δεχθεί επίθεση με πυρηνικά θα απαντήσει ανάλογα. Απ’ τον περασμένο Νοέμβρη είναι:

… Αν μια μη-πυρηνική δύναμη (: ουκρανία) σε συνεργασία με μια πυρηνική (: αγγλία, ηπα ή γαλλία…) κάνει μεγάλη επίθεση σε ρωσικούς στόχους με συμβατικούς πυραύλους, drones ή αεροπλάνα, τότε η Μόσχα μπορεί να απαντήσει – με πυρηνικά …

Είναι σαφές ότι η επίθεση στην πυρηνική τριάδα του ρωσικού κράτους / κεφάλαιου εμπίπτει ΑΚΡΙΒΩΣ στις προβλέψεις αυτού του δόγματος; (Υπάρχει αμφιβολία;;;;;;;) Γι’ αυτό έγινε!!!

O Rutte ανέλαβε την συν-ευθύνη… Το ψόφιο κουνάβι δήλωσε «εμείς; καμία σχέση!» (πράγμα απίθανο να ισχύει, αλλά το δήλωσε). Ο χρήστης Sturmer δεν ένοιωσε την ανάγκη να δηλώσει ούτε καν αυτό… Ο χρήστης τσουρομαδηΜέρτς δεν ξέρει τίποτα… Ο άλλος χρήστης, ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα επίσης δεν ξέρει τίποτα… Κανείς τους δεν «καταδίκασε», έστω, για τα προσχήματα…

Ο απόστρατος καραβανάς (στρατηγός) Keith Kellogg, απ’ τις ύαινες που η ψοφιοκουναβική διοίκηση «κληρονόμησε» απ’ το Joνυσταλεάν, για λόγους «ισορροπίας», κατάλαβε περί τίνος πρόκειται! Και «θορυβήθηκε» (στις 3 Ιούνη):

Απ’ την μεριά της η «επίσημη» Μόσχα, δηλαδή το γκουβέρνο, οι εκπρόσωποι τύπου κλπ,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 9 Ιούνη (00.17) >> Δεν είναι το ψόφιο κουνάβι η «λύση» όχι επειδή … τσακώνεται με τον μπροστινό Elon. Αλλά επειδή, μετά από 4,5 μήνες στο άσπρο σπίτι είναι όλο και πιο ξεκάθαρο ότι δεν ελέγχει τους αμερικανικούς βαθυκρατικούς μηχανισμούς∙ ούτε φαίνεται να έχει τρόπο να αποκτήσει αυτόν τον έλεγχο.

Για παράδειγμα, μια μέρα πριν την επίθεση στην ρωσική πυρηνική τριάδα, έσκασαν στο Κίεβο δύο αμερικανικές ύαινες. Ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Lindsey Graham και ο δημοκρατικός Richard Blumenthal.

Κανείς απ’ τους δυο δεν ήταν / είναι εξουσιοδοτημένος να κάνει «εξωτερική πολιτική» για λογαριασμό της Ουάσιγκτον και του ψόφιου κουναβιού. Κι ωστόσο αυτό ακριβώς έκαναν∙ και μάλιστα κόντρα στον διακηρυγμένο (και ρημαγμένο…) «φιλειρηνισμό» του ψόφιου κουναβιού.

Μπορεί σ’ ένα χρόνο από τώρα ο Graham να είναι πίσω απ’ τις φυλακής τα σίδερα: ελέγχεται, μεταξύ άλλων σοβαρών, για δωροληψίες (με πολλά μηδενικά) απ’ το φασιστοΚίεβο. Ως τότε όμως (θα) ποζάρει για σημαία του ανασυγκροτημένου μπλοκ «νεοσυντηρητικών / δημοκρατικών», του ιστορικού βαθέος αμερικανικού κράτους. Και το ψόφιο κουνάβι, με τους ελάχιστους πιστούς του στο γκουβέρνο, δεν μπορεί να τους σταματήσει απ’ το να «πιέζουν» και να «φτιάχνουν κλίμα».

Κάποιοι παρατήρησαν, όχι άδικα, ότι το ψόφιο κουνάβι έχει να διαλέξει ανάμεσα σ’ έναν «πόλεμο εξωτερικού» και σ’ έναν εμφύλιο. Πράγματι, η εξελισσόμενη αμερικανική (και συνολικά πρωτοκοσμική) παρακμή μόνο σ’ ένα απ’ αυτά τα δύο μπορεί να εκβάλει πλέον.

Όσο κι αν η Μόσχα βολεύεται με την ψοφιοκουναβική αφασία / φλυαρία, όσο κι αν προσπαθεί να την πριμοδοτεί, όσο κι αν «ψηφίζει και με τα πόδια» την δεύτερη εκδοχή του πιο πάνω διλήμματος, οι προβοκάτσιες των δυτικών μηχανισμών δεν αντιμετωπίζονται έτσι. Απόδειξη (και) η πρόσφατη επίθεση.

Έχει ξεκαθαριστεί (και από ιστορική άποψη αυτό δεν είναι πρωτότυπο) ότι αν οι μηχανισμοί ενός κράτους / παρακράτους έχουν ισχυρή συγκρότηση, θα συνεχίσουν να λειτουργούν, εν ανάγκη «στη παρανομία», ακόμα κι αν η διοίκηση στο παλάτι αλλάξει, ακόμα κι αν έχει διαφορετικούς σκοπούς και προτεραιότητες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις λεγόμενες «μυστικές» υπηρεσίες, που στη διάρκεια του 20^ου αιώνα, ειδικά μετά τον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο, άρχισαν να διαμορφώνουν σχέσεις με την οικονομία του εγκλήματος και δικές τους τακτικές και μεθοδεύσεις, πέρα ακόμα και απ’ τον έλεγχο των όποιων πολιτικών βιτρινών. Η πυραμίδα-της-εξουσίας, που ακόμα φαντάζει ως ενιαία και συμπαγής, είναι στην πράξη ένα σύνολο από πυραμίδες, οριζόντια κυκλώματα, ρευστές ομαδοποιήσεις.

Βρισκόμαστε στο 2025. Το «βαθύ κράτος» στο Λονδίνο, στην Ουάσιγκτον, στο Βερολίνο, στην Βαρσοβία, δεν επηρεάζεται καθόλου (ή επηρεάζεται λίγο, επιφανειακά) από πολιτικές βιτρίνες περαστικές και αλλοπρόσαλλες. Υπηρετεί πολύ πιστά «δομημένα» καπιταλιστικά συμφέροντα∙ κι αν χρειαστεί μπορεί να το κάνει «εκτός ελέγχου».

Αυτό μας κάνει δυστυχώς σοφότερους: πέρα απ’ την γελοιότητά του και την μεγαλομανία του το ψόφιο κουνάβι αποδεικνύεται αδύναμο να ελέγξει τα εσωτερικά (στις ηπα) κυκλώματα και τις διεθνείς συμμαχίες τους, που έχουν σφυρηλατηθεί εδώ και 35 τουλάχιστον χρόνια. Απ’ την απέναντι μεριά η Μόσχα ίσως (ίσως λέμε…)  χρειαστεί να λογαριαστεί πιο άμεσα με τέτοιους μηχανισμούς.

(Εν τω μεταξύ οι δυτικοί δημαγωγοί έχουν φροντίσει να καταχωνιαστεί η επίθεση στην ρωσική πυρηνική τριάδα. Προβλήθηκε το «οι ρώσοι την πάτησαν άσχημα», και το πράγμα τέλειωσε εκεί. Φαίνεται ότι αυτή η συσκότιση είναι προϋπόθεση για να ξανακαταγγελθεί το ρωσικό κράτος / κεφάλαιο, αν τύχει να βάλει-τίποτα-φωνές…)

Δευτέρα 2 Ιούνη (00.20) >> Στην αρχή νομίσαμε ότι μιλάει η άσπρη σκόνη∙ αυτή που κάνει τους χρήστες παντοδύναμους, ακόμα πιο δυνατούς απ’ όταν δούλευαν στην blackrock:

Αλλά ύστερα καταλάβαμε: ο τσουρομαδηΜέρτς είναι της σχολής του Μικρού Δούκα του Λίγηρα. Ας το πούμε κομψά: μπουρδολόγος, άξιος δηλαδή της παρακμής.

Αν κάποιος το εννοήσει κυριολεκτικά, το ότι το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο θα βοηθήσει τον τοξικό του Κιέβου (ή όποιον άλλον πάρει την θέση του μελλοντικά) να φτιάχνει πυραύλους-μεγάλου-βεληνεκούς, είναι ένα δώρο στη Μόσχα – όταν εξαντλήσει τους υπόλοιπους στόχους των drones και των πυραύλων της.

Όμως ακόμα κι ένας μπουρδολόγος δικαιούται να έχει κάτι στο μυαλό του. Και ο τσουρομαδηΜέρτς πράγματι έχει: θέλει να «πάρει κεφάλι ως ευρωπαϊκή δύναμη» τόσο απέναντι στο Παρίσι όσο και απέναντι στη Βαρσοβία.

Μέσα στο υποτιθέμενα κοινό ReArm οι ενδοευρωπαϊκοί ανταγωνισμοί όχι μόνο δεν αμβλύνονται αλλά, αντίθετα, στρατιωτικοποιούνται. Η βερμπαλιστική πλειοδοσία «υποστήριξης στην ουκρανία ώστε να νικήσει», πάνω στην προσπάθεια να κουκουλωθεί ο τρόμος της αναγνώρισης της ήττας και των «ευρωπαϊκών δυνάμεων», έχει φτιάξει τον λίγο πολύ φαντασιακό ορίζοντα του ποιος θα είναι το μιλιταριστικό αφεντικό στην ευρώπη αν η Ουάσιγκτον αποσυρθεί σε κάποιο βαθμό.

Σ’ αυτόν τον ορίζοντα ο τσουρομαδηΜέρτς θέλει να φαίνεται ο πιο ψηλός… Την μία δηλώνει ότι θα φτιάξει «τον μεγαλύτερο στρατό» στην ευρώπη∙ ευθύς υπαινιγμός για το γεγονός ότι τώρα η Βαρσοβία έχει (αριθμητικά) μακράν τον μεγαλύτερο στρατό, που προσπαθεί να τον εξοπλίσει ανάλογα. Την άλλη δηλώνει ότι θα φτιάχνει τους πυραύλους του Κιέβου, με τεχνολογία ανώτερη από εκείνη του Παρισιού και του Λονδίνου.

Μπορεί να τα κάνει όλα αυτά το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο; Δεν ξέρουμε. Ξέρουμε όμως ότι το να γίνεται η Μόσχα εικονικός σάκος-του-μποξ για να κοκορεύεται πότε ο ένας και πότε ο άλλος δεν είναι πολύ καλή ιδέα. Όχι επειδή θα κτυπήσει (ή θα ξανακαταλάβει!) το Βερολίνο – όχι. Απλά αυτός ο εικονικός σάκος-του-μποξ έχει σαν «φιλοσοφία» το αξιοποιώ την δύναμη του εχθρού μου εναντίον του… (Και την αδυναμία του επίσης!)

Στην προσπάθειά τους να διασωθούν μέσα στους καινούργιους παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης τα ευρωπαϊκά αφεντικά έχουν περισσότερες πιθανότητες να βουλιάξουν την βάρκα τους παρά να γίνουν πετυχημένοι κουρσάροι.

Δευτέρα 2 Ιούνη (00.15) >> Σίγουρα θα πρέπει να αναγνωριστεί στην MI6 (κυρίως) και δευτερευόντως στους ουκρανούς συνεργάτες της ότι έκαναν ένα τολμηρό σα σύλληψη και ακόμα πιο τολμηρό (και πολύπλοκο) σαμποτάζ με τις χθεσινές undercover επιθέσεις με drones σε ρωσικά στρατιωτικά αεροδρόμια μακριά, πολύ μακριά απ’ το μέτωπο, «βαθιά μέσα στη ρωσία»∙ σε μια περίπτωση τουλάχιστον 6.000 χιλιόμετρα μακριά. Το σαμποτάζ ήταν πετυχημένο, αν και όχι όσο είχε προϋπολογιστεί…

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα σε τέτοιες ενέργειες, ειδικά όταν πετυχαίνουν.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 19 Μάη (00.24) >> Εντάξει! Τώρα ξέρουμε: η απάντηση του παλατιού του Μικρού Δούκα του Λίγηρα (Elysee) στην αποκάλυψη του σνιφαρίσματος (στο τραίνο, που διάφοροι ονόμασαν ήδη coke train) μας έπεισε:

Αν «αυτό» είναι η «αποκατάσταση της αλήθειας», τότε… Τότε ναι, είναι χρήστες! Και ως τέτοιος ο Μικρός Δούκας (ή το γραφείο του) έκανε ένα λάθος στην απάντηση. Θα έπρεπε να είναι έτσι:

Τα βίτσια των αρχόντων θα μπορούσαν

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 19 Μάη >> Μόνοι τους (οι δυτικοί δημαγωγοί) σκηνοθέτησαν τις «προσδοκίες» τους απ’ το ραντεβού στην Istanbul, μόνοι τους συμπέραναν ότι ήταν … φιάσκο! Άχρηστοι ακόμα και για κριτική παιδικού κόμικ – αλλά τι να κάνουμε; Αυτοί είναι…

Περίμενε κάποιος κάτι συνταρακτικό στις 16 Μάη; Όχι. Αλλά τότε; Άρχοντες και δημαγωγοί στη δύση, βουτηγμένοι στη λάσπη εκείνου που ονόμασαν «σωστή μεριά της ιστορίας» εδώ και 3,5 χρόνια, δεν βλέπουν πια ούτε τη μύτη τους.

Ο ελιγμός της Μόσχας με την πρόσκληση για έναρξη διαπραγματεύσεων θα ήταν παράλογος αν αυτές ήταν κυριολεκτικές. Τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις τις ζητάει η ηττημένη πλευρά, όχι η νικήτρια! Αλλά (αδύνατο να γίνει κατανοητό!) ο ελιγμός αφορούσε όχι τις πραγματικές εξελίξεις στο πεδίο. Αφορούσε την συντήρηση και την όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων στη δύση! Είτε μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, είτε μεταξύ Ουάσιγκτον και ευρωπαίων σωστομεριτών, είτε ανάμεσα στην ψοφιοκουναβική φράξια της αμερικανικής διοίκησης και τους νεοσυντηρητικούς / δημοκρατικούς του αμερικανικού καθεστώτος. Κι εκεί ο ελιγμός της Μόσχας πρέπει να θεωρηθεί πετυχημένος.

Πιο αναλυτικά:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κέφια, πολλά και τρελά κέφια στο Κίεβο προχτές…

Δευτέρα 12 Μάη (00.44) >> Μαζεύτηκαν οι πρόθυμοι ετοιμόρροποι σωστομερίτες στο Κίεβο, για να στείλουν ένα ακόμα τελεσίγραφο στη Μόσχα… Ήθελαν (συμβολικά) να μοστραριστούν σαν το αντίβαρο των καλεσμένων στην παρέλαση στη Μόσχα… Τελευταία είσοδος στο κλάμπ, αναμενόμενη άλλωστε, ο τσουρομαδηΜέρτς (σύνθεση των λέξεων τσουρομαδημένος και Μερτς… μην ρωτήσετε «γιατί;»…). Υπάρχει η φήμη ότι μέσω zoom συμμετείχε και ο don Rico – άλλος γενναίος ανήρ κι αυτός…

Θέλουν να είναι σκληροί, πολύ σκληροί! Tough gays!! Αλλά ωωω… Τους λείπει το «μέταλλο»…. Τους λείπει αυτή:

Ήταν κάπου στη δεκαετία του ’80 που η «σιδηρά κυρία» προσπαθούσε να επιδείξει τον πλούτο της πρώην αυτοκρατορίας απέναντι στην τότε σοβιετική ένωση…

Πάει αυτή. Αντίθετα υπάρχει τώρα ως backup κάποιος αναμαλλιασμένος, που αφού διέπρεψε ως πρωθυπουργός του βασιλείου (;;;) ακολουθεί τώρα solo καριέρα, ως free lancer κατακτήσεων, κλπ:

Δίκιο έχει!! Αλλά πως «κρατάς την ηγεμονία» που έχεις ήδη χάσει; Γρυλίζοντας;

Τι αποφάσισαν λοιπόν οι ετοιμόρροποι προχτές; Αποφάσισαν να απαιτήσουν την παράδοση της Μόσχας (αρχικά για ένα μήνα) «χωρίς όρους»!!! «Εκεχειρία» το λένε, επειδή οι λέξεις τους δεν έχουν πια κανένα νόημα. Κι αν τολμήσει (η Μόσχα) να μην γονατίσει, να μην υποκληθεί στο μεγαλείο αυτών των πολιτικών βιτρινών, τότε θα δει τι θα πάθει: κι άλλες κυρώσεις, κι άλλη στρατιωτική βοήθεια στο φασιστοΚίεβο!!! Μάλιστα, επειδή είναι βιαστικοί, και επειδή έχουν παραγγείλει την εκεχειρία με delivery, την ήθελαν από σήμερα! Φρέσκια και ζεστή…

Έχετε ξανακούσει οι ηττημένοι να ζητούν την παράδοση των νικητών; Εμείς όχι. Εδώ ακόμα και η ψυχιατρική σηκώνει τα χέρια!! Έχουν πέσει στον γκρεμό όπου έσπρωχναν την Μόσχα∙ αρνούνται να το αναγνωρίσουν λες και οι πληθυσμοί τους είναι ορδές πανηλίθιων αποκλειστικά∙ συνεχίζουν να επιβαρύνουν την θέση τους ως εκπρόσωποι άλλοτε «σπουδαίων» κρατών / κεφαλαίων και, πρακτικά, δεν κερδίζουν τίποτα (ακόμα και μέσω … Rearm…)∙ συνεχίζουν να γελοιοποιούνται∙ και συνεχίζουν να κάνουν άσεμνες χειρονομίες εναντίον ενός αντιπάλου που, απλά, τους έχει προειδοποιήσει – και ουσιαστικά τους αγνοεί.

Ο αθυρόστομος Medvedev (κάνει την δουλειά του γαυγίσματος) απάντησε στους σωστομερίτες «να βάλουν τα σχέδιά τους στον πάτο τους»! (Τσσσς! Ντροπή! Δεν μιλάνε έτσι οι «κύριοι»…)

Η ρωσική ρελάνς ήρθε γρηγορότερα απ’ όσο περίμεναν οι δυτικοί ετοιμόρροποι: απόρριψη της «πρότασης / απειλής για εκεχειρία» από τις 12 Μάη, και πρόσκληση στον τοξικό του Κιέβου για απευθείας διαπραγματεύσεις σε 3 μέρες, στις 15 Μάη, στην Istanbul – χωρίς προϋποθέσεις! Και μάλιστα (άκουσον άκουσον!) ως συνέχεια των διαπραγματεύσεων που κόπηκαν (απ’ το φασιστοΚίεβο και τους συμμάχους του….) το 2022! Στο ίδιο μέρος… αν θυμίζει κάτι!!

Υπάρχει λάκκος-με-φίδια; Αν υπάρχει λέει! Δεν πρόκειται βέβαια να επανέλθει η (ουκρανική!) πρόταση για ειρήνη του 2022… Άλλη είναι τώρα η πραγματικότητα στο έδαφος.

Περιττό να θυμίσουμε ότι α) αυτή η ρωσική ρελάνς ευθυγραμμίζεται με τις πρόσφατες «ευχές» του ψοφιοκουναβιστάν του είδους «να τα βρουν μόνοι τους» (Vance κλπ…) Το ψόφιο κουνάβι ενθουσιάστηκε!!

και β) ο τοξικός του Κιέβου έχει κατοχυρώσει συνταγματικά απ’ τον Σεπτέμβρη του 2022 την απαγόρευση οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης με τον Putin….

Με άλλα λόγια ζητάει το αδύνατο απ’ τον τοξικό του Κιέβου και τους συμμάχους του∙ αλλά ταυτόχρονα ζητάει κάτι που «πουλάει καλά» τόσο στο ψοφιοκουναβιστάν όσο και γενικά (κι αόριστα). Στον πλανήτη.

O Μικρός Δούκας του Λίγηρα αντέδρασε μπλέκοντας τους τετρακέφαλούς του. Τι να κάνει κι αυτός;

«Δεν πρέπει να προηγηθούν διαπραγματεύσεις για μια χωρίς όρους εκεχειρία» (πιστεύει ο Macron). Δηλαδή; Αρκεί η διαταγή του για να σταματήσει ένας πόλεμος; «Πες το κι έγινε»;

Δεν είναι η πρώτη φορά οι ετοιμόρροποι σωστομερίτες, προσπαθώντας να κρατήσουν τα βρακιά τους σηκωμένα, πέφτουν πάνω στο ίδιο ντουβάρι: μιας στρατιωτικής και διπλωματικής σχολής με συνέχεια, συνέπεια, και επίγνωση της πραγματικότητας, «καλής ή κακής». Απ’ τον Φλεβάρη του 2014 το ίδιο κάνουν – ξεκάνουν – τακτικίζουν – οπορτουνίζουν- σχεδιάζουν – ξεσχεδιάζουν – δηλώνουν – ξεδηλώνουν (στο ουκρανικό πεδίο μάχης οπωσδήποτε), και νομίζουν ότι «η δουλειά βγαίνει».

Δεν ξέρουν κάτι άλλο, δεν μπορούν κάτι άλλο, οπότε γίνονται διαρκώς όλο και πιο προβλέψιμοι και βαρετοί. Και από χτες βρίσκονται στριμωγμένοι, ειδικά εφόσον το ψόφιο κουνάβι τους «άδειασε»: αν επιμείνουν «πρώτα εκεχειρία και μετά διαπραγμάτευση» (ο τοξικός του Κιέβου και ο Μικρός Δούκας κάτι τέτοιο ψελλίζουν…) θα σημαίνει ότι απορρίπτουν την πιθανότητα μιας συμφωνημένης μεταξύ Κιέβου και Μόσχας διακοπής του πολέμου. Αν πάλι συγκατατεθούν (έστω με βαριά καρδιά) στην πρόταση της Μόσχας (όπως διέταξε τον τοξικό το ψόφιο κουνάβι την Κυριακή) θα χάσουν (επίσημα σίγουρα) τον ρόλο τους, αφού δεν θα συμμετέχουν στην διαπραγμάτευση. Επιπλέον η όποια ουκρανική αντιπροσωπεία θα βρεθεί απέναντι στους όρους της νικήτριας Μόσχας, που έχουν διατυπωθεί απ’ το περασμένο καλοκαίρι: όσα είχαν συμφωνηθεί τον Απρίλη του 2022 + οι πραγματικότητες στο έδαφος… (Για το καθεστώς του Κιέβου αυτό είναι πολιτική αυτοκτονία… Για τα δυτικά;)

Δευτέρα – Τρίτη – Τετάρτη – Πέμπτη: το ρολόι κτυπάει…

Εκατό χρονών η αλεπού, εκατόνενα τα … χμμμ… κοτόπουλα;

(Και …χμμμ… εκείνο το διπλωμένο χαρτάκι / πακετάκι που βιάστηκε να εξαφανίσει / κρύψει ο Μικρός Δούκας, στο βαγόνι προς Κίεβο μόλις μπήκαν απρόσκλητοι δημοσιογράφοι, τι ήταν; Και το κουταλάκι που κρατούσε ο τσουρομαδηΜέρτς; Δεν πιστεύουμε να είναι χρήστες, εε;)