Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 12 Αυγούστου (00.25)>> Μια μάλλον απελπισμένη (αν και καλά οργανωμένη) νατο/ουκρανική εισβολή στο ρωσικό έδαφος πολύ μακριά απ’ το ενεργό μέτωπο (προς την μεριά του θρυλικού Kursk), με την πολυεπίπεδη βοήθεια όπως πάντα της Ουάσιγκτον του Λονδίνου, του Παρισιού και της Βαρσοβίας, ήταν η ευκαιρία να ξαναμάθουμε επίσημα … αυτό που ξέραμε! Ό,τι, δηλαδή, το ουκρανικό πεδίο μάχης είναι τμήμα του 4ου παγκόσμιου πολέμου∙ του οποίου διάφορα επιμέρους μέτωπα συγκλίνουν πιο γρήγορα απ’ ότι νομίζει κανείς.

Την Παρασκευή 9 Αυγούστου στη συνηθισμένη «ενημέρωση των δημοσιογράφων» η εκπρόσωπος τύπου του αμερικανικού στρατού Sabrina Singh ρωτήθηκε αν η χρήση αμερικανικών όπλων για επίθεση στο ρωσικό έδαφος εναντίον στρατού, αμάχων και υποδομών είναι συμβατή με την αμερικανική εξωτερική πολιτική.

Ναι, είναι απάντησε, εξηγώντας ότι η Ουάσιγκτον υποστηρίζει το Κίεβο στο να ανταποδίδει κτυπώντας ρωσικές θέσεις ακόμα κι αν αυτές είναι μέσα στη ρωσική επικράτεια.

Ήταν αναμενόμενη η επόμενη ερώτηση, για το «πόσο μέσα στη ρωσική επικράτεια» υποστηρίζει η Ουάσιγκτον τις όποιες ουκρανικές επιθέσεις, ειδικά εφόσον ο τοξικός κλόουν ζητάει (απ’ την Ουάσιγκτον) να «απελευθερώσει» την ουκρανική χρήση των αμερικανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς ATACMS έτσι ώστε να μπορεί να κτυπήσει την Μόσχα:

– Θα επιτρέπατε και μια επίθεση στη Μόσχα;

– Δεν πρόκειται να δώσω μια συγκεκριμένη ακτίνα δήλωσε η Singh συμπληρώνοντας ότι Προς το παρόν δεν υποστηρίζουμε επιθέσεις μεγάλου βεληνεκούς κατά της ρωσίας. Και αμέσως μετά: Δεν θα κάνω εδώ έναν κύκλο στον χάρτη για το που επιτρέπεται να κτυπήσουν και που όχι.

Σαφές. Και το «προς το παρόν» και το «σιγά μην καθόμαστε να μετράμε τι είναι τι». Ταιριάζουν γάντι με αυτήν την ιστορική περίοδο όπου το άσπρο σπίτι είναι ουσιαστικά άδειο, και όπου το κουμάντο στην παρακμιακή πρώην υπερδύναμη το κάνουν οι μηχανισμοί και τα κυκλώματα του αμερικανικού βαθέος κράτους: ενώ οι δυτικοί στόχοι του 2022 έχουν ηττηθεί πανηγυρικά στο ουκρανικό πεδίο μάχης και το Κίεβο αποκλείεται να μην συνθηκολογήσει κάποια στιγμή, απομένει πάντα η πρόκληση καταστροφής-για-την-καταστροφή (στον εχθρό) – μέσω εργολάβων αν είναι δυνατόν…

Το ρωσικό καθεστώς τα ξέρει αυτά. Η ανεγκέφαλη αλεπού έχει αναγγείλει ήδη ότι σαν απάντηση στις δυτικές ιμπεριαλιστικές τακτικές στο ουκρανικό πεδίο μάχης θα διευρύνει τον εξοπλισμό διάφορων αντιπάλων της δύσης∙ άρα θα συμβάλει στη διεύρυνση των μετώπων του 4ου παγκόσμιου πολέμου ή/και στην όξυνση των επιμέρους αναμετρήσεων… Υποθέτουμε ότι το μεσανατολικό πεδίο μάχης δεν εξαιρείται.

Και επειδή η ιστορική μνήμη δεν θεωρείται προσόν στις παρακμιακές δυτικές κοινωνίες (αντίθετα: απαγορεύεται), και επειδή βέβαια είναι αλήθεια ότι ο ρωσικός στρατός εισέβαλλε στην ουκρανική επικράτεια τον Φλεβάρη του 2022 αλλά είναι ακόμα μεγαλύτερη αλήθεια πως επρόκειτο (και πρόκειται) για αντεπίθεση, να ένα τεκμήριο του-πολέμου-όπως-τον-ήθελε η Ουάσιγκτον: πρόκειται για τον Lindsey Graham, νεοσυντηρητικό και πολεμοκάπηλο γερουσιαστή απ’ το 2003 και τον John McCain, του ίδιου φυράματος (πέθανε το 2018) και ως τότε «ανεπίσημο» υπ.εξ. για όλες τις βρωμοδουλειές στη διάρκεια των διοικήσεων των «δημοκρατικών» (Obama…), όχι μόνο με το ουκρανικό φασισταριό αλλά και με τον isis…

Χαιρετίζουν τα Χριστούγεννα του 2016 (επαναλαμβάνουμε: τέλος του 2016…) τους φασίστες του Azov, κάπου κοντά στο Donbass (διακρίνεται και ο τότε πρόεδρος του Κιέβου, ο φασίστας Porosenko):

Graham: Ο πόλεμος σας είναι (και) δικός μας πόλεμος. Το 2017 θα είναι η χρονιά της επίθεσης. Όλοι μας θα γυρίσουμε στην Ουάσιγκτον και θα προωθήσουμε το ζήτημα κατά της ρωσίας. Αρκετά (πια) με την ρωσική καταπίεση. Ήρθε ο καιρός να πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά.

McCain: Πιστεύω ότι θα νικήσετε. Είμαι πεισμένος ότι θα νικήσετε και θα κάνουμε ότι περισσότερο μπορούμε για να σας δώσουμε ό,τι χρειάζεσθε για να νικήσετε.

Το ότι αυτό ονομάστηκε «η σωστή μεριά της ιστορίας» θα πρέπει να πληρωθεί με οικτρό τρόπο απ’ όλους τους δυτικούς πολεμοκάπηλους, ανεξάρτητα από εθνικότητα, ειδικότητα, αρμοδιότητα και status∙ όλους που έτρεξαν να πανηγυρίσουν τη νίκη τους με το «καλημέρα»….

Ουκρανικό πεδίο μάχης 1

Πέμπτη 27 Ιούνη>> Μετά τις βόμβες-στο-ψαχνό στις αρχές της χρονιάς, στο ιράν, στο πλήθος που συμμετείχε στο μνημόσυνο της δολοφονίας του Soleimani (πάνω από 100 νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες) και την επίθεση στο Crocus City Hall στα περίχωρα της Μόσχας στις 22 Μάρτη (137 νεκροί, σχεδόν 200 τραυματίες), ενέργειες που ανέλαβε ο …. νεκραναστημένος isis (!!!!), είχαμε σημειώσει το καθόλου πρωτότυπο ότι ο άξονας Ουάσιγκτον – Λονδίνο – Τελ Αβίβ και οι στενοί τους σύμμαχοι μετά την αποτυχία / ήττα τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης θα χρησιμοποιήσουν (και) αυτή τη μέθοδο με την ελπίδα να προκαλέσουν εσωτερική κρίση σε κράτη μέλη του ευρασιατικού project.

Το περίεργο είναι ότι αυτήν την μέθοδο, της «ισλαμικής τρομοκρατίας», την χρησιμοποίησαν διαδοχικά διάφορες πρωτοκοσμικές υπηρεσίες (ηπα, αγγλία, ισπανία, γαλλία) εναντίον των δικών τους πληθυσμών, όχι βέβαια για να προκαλέσουν εσωτερική κρίση στα ίδια τους τα κράτη αλλά για το ακριβώς αντίθετο! Για να «μπετονάρουν» τους υποτελείς τους μέσω του διάχυτου φόβου. Γιατί τώρα θεωρούν ότι στην ρωσική, στην ιρανική (και μελλοντικά ποιος ξέρει σε ποια άλλη;) επικράτεια θα πετύχουν το αντίθετο αποτέλεσμα, την διάλυση;

Δεν έχει λογική, αν υποθέσουμε ότι οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί χρησιμοποιούν ακόμα αυτό το είδος που λέγεται λογική. Φαίνεται μάλλον πως «κάνουν αυτό που ξέρουν και μπορούν» μέσα στην απελπισία τους. Αν πάρουμε τις μετρητοίς τις σχετικές ανακοινώσεις του ρωσικού στρατοαστυνομικού συμπλέγματος ότι έχει προλάβει / ακυρώσει τους τελευταίους μήνες πολλές δεκάδες τέτοιες επιθέσεις εν τη γενέσει τους, συμπεραίνουμε ότι διάφοροι μηχανισμοί των δυτικών κρατών / καπιταλισμών βρίσκονται σε κατάσταση μανιώδους λύσσας, κάτι που αν ισχύει (και υπάρχουν σοβαροί λόγοι να ισχύει) δείχνει απλά την αδυναμία τους.

Η πιο πρόσφατη επίθεση σε εκκλησίες και συναγωγή στο Dagestan δεν θα είναι η τελευταία. Και – προφανώς – αυτό το φονικό «σήριαλ» δεν θα έχει το ζητούμενο αποτέλεσμα: ο τωρινός υπερχασάπης, το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς έχει δολοφονήσει ως τώρα πάνω από 40.000 αμάχους για να «σπάσει» την υποστήριξη των κρατούμενων στη Γάζα προς την ένοπλη αντίστασή τους….

Και έχει πετύχει το ακριβώς αντίθετο…

Ο 21ος αιώνας απ’ την σκοπιά της Μόσχας

Πέμπτη 27 Ιούνη>> Δεν ήταν λίγοι (αντίθετα, ήταν πολλοί και «ειδικοί») εκείνοι που μετά την εισβολή του ρωσικού στρατού στην ουκρανική επικράτεια τις 24 Φλεβάρη του 2022 και για πολλούς μήνες, σχεδόν ως το καλοκαίρι του 2023, υποστήριζαν ότι η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) «έπεσε στην παγίδα που του είχαν στήσει οι δυτικοί»… Προφανώς έπαιρναν τις επιθυμίες τους για πραγματικότητα. Όσο για τους «ειδικούς»; Η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι του σκοινιού και του παλουκιού.

Υπάρχει ένα ντοκουμέντο το οποίο αγνοήθηκε τότε και αγνοείται ακόμα: η «στρατηγική εθνικής ασφάλειας» της ρωσίας, ένα 44σέλιδο έγγραφο που υπέγραψε η ανεγκέφαλη αλεπού 8 μήνες πριν την εισβολή, στις 2 Ιούλη του 2021, αναθεωρώντας ουσιαστικά το προηγούμενο αντίστοιχο σχέδιο, που ήταν το 2015. Κι εκεί περιγράφεται η ρωσική οπτική για τον κόσμο σήμερα και αύριο:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Πέμπτη 27 Ιούνη>> Συγκρατείστε τώρα απ’ το πιο πάνω σημείωμα το συμπέρασμα: … Η ηγεμονία της Δύσης υποχωρεί αλλά αυτή η υποχώρηση θα οδηγήσει σε περισσότερες συγκρούσεις ολοένα και πιο σοβαρές καθώς η Δύση θα προσπαθεί να κρατήσει τις επιρροές της…

Γράψαμε επ’ αυτού πριν 3 βδομάδες, στις 3 Ιούνη (: ουκρανικό πεδίο μάχης). Ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης όχι μόνο δεν έχει τελειώσει αλλά εκεί ακριβώς, μετά την αποτυχία όλων των δυτικών σχεδιασμών, εκτιμήσεων και ελπίδων, «εκκρεμεί» πάντα η πρωτοβουλία της κλιμάκωσης. Ενώ οι δυτικές πολιτικές βιτρίνες συνεχίζουν να επιβάλλουν «γύρους κυρώσεων» τον έναν μετά τον άλλο (η ε.ε. έχει φτάσει στον 14ο and still counting…) εν γνώσει ότι αυτές θα αποτυγχάνουν σταθερά, καταλαβαίνουν ότι το μόνο μέσο που τους έχει απομείνει είναι ο μιλιταρισμός τους. Αλλά κι εκεί τα δεδομένα είναι δύσκολα. Οι όλο και πιο αναβαθμισμένες στρατιωτικές «βοήθειες» (όπλα, οι χειριστές τους, σχεδιασμοί) προς το καθεστώς του Κιέβου αποδεικνύουν ότι με συμβατικά μέσα ΔΕΝ μπορούν να αναμετρηθούν με την Μόσχα ελπίζοντας σε νίκη. Τι απομένει; Το καταλαβαίνετε: όχι η παραδοχή της (δυτικής) αδυναμίας!!!!

Η συζήτηση περί πυρηνικών γίνεται στη δύση με τέτοιο τρόπο ώστε να παρουσιάζεται η ανεγκέφαλη αλεπού σαν ο «τρελός που θέλει να ισοπεδώσει τα πάντα». Σ’ αυτό βοηθούν διάφορες δηλώσεις «επώνυμων» ρώσων, μη εξαιρουμένου του «σκύλου-που-γαυγίζει» Medvedev. Κρύβεται έτσι το γεγονός ότι και στη δυτική δημόσια στρατόσφαιρα γίνεται από καιρό «συζήτηση» περί χρήσης τακτικών πυρηνικών (κατά της ρωσίας) ώστε να αναγκαστεί (η Μόσχα) να αποδεχθεί μια ρύθμιση του «ουκρανικού ζητήματος» … σε βάρος της. (Πίσω απ’ αυτές τις ιδέες δεν βρίσκεται μόνο η διάσωση του δυτικού ιμπεριαλιστικού κύρους, αλλά και των πολύτιμων «επενδύσεων» της Blackrock σε πολλών ειδών πρώτες ύλες της ουκρανικής επικράτειας…)

Πόσο πιθανή είναι η εφαρμογή τέτοιων «ιδεών»; Θα θέλαμε να απαντήσουμε ΚΑΘΟΛΟΥ!!! Όμως δεν έχουμε υπόψη κανένα ιστορικό προηγούμενο (ειδικά στην καπιταλιστική ιστορία του πλανήτη) όπου κάποια ηγεμονική «δύναμη» να αποφάσισε να περιορίσει ή και να χάσει την ηγεμονία της ειρηνικά και γενναιόδωρα απέναντι στον / στους διάδοχο / διαδόχους της.

Εμφανίζονται τώρα στην πρώην υπερδύναμη κάποιοι που πουλούν αυταπάτες. Ένας από δαύτους λέγεται Ben Rhodes και διετέλεσε για χρόνια σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και λογογράφος του Obama. Γνωστός καιροσκόπος (άλλοτε με το θεοναζί καθεστώς και άλλοτε εναντίον του…) σε άρθρο του στο καθεστωτικό foreign policy στις 18 Ιούνη, αφού αναγνωρίζει ότι η παλιά διεθνής τάξη δεν υπάρχει πια συμβουλεύει τον νυσταλέο Jo (αν κρατήσει την καρέκλα του στις εκλογές του Νοέμβρη) ούτε λίγο ούτε πολύ να γίνει πρόεδρος μιας καλοκάγαθης Ουάσιγκτον που (θα) συμπαθεί τους αδύνατους και δεν (θα) ανακατεύεται σε καυγάδες:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 3 Ιούνη (00.52) >> Σε αντίθεση με την σφαγή στη Γάζα, την οποία οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί ανέχονται (και έχουν υποστηρίξει) ως τώρα χωρίς να είναι βασική επιλογή τους (είναι όμως του χωροφύλακά τους) το ουκρανικό πεδίο μάχης ήταν και παραμένει 1η επιλογή τους!

Καθώς όμως ό,τι έχει απομείνει ως ουκρανικός στρατός είτε υποχωρεί είτε παραδίνεται σε διάφορα σημεία του μετώπου, αναδύεται η πιο επικίνδυνη παραλλαγή της επιλογής «ο Putin πρέπει να ηττηθεί»: το ένα μετά το άλλο τα δυτικά κράτη επισημοποιούν ότι θέλουν να κάνουν τον δικό τους πόλεμο κατά της ρωσίας! Όχι με πεζικό αλλά χρησιμοποιώντας ό,τι πιο σύγχρονο διαθέτουν σε πυραυλική τεχνολογία!

Στη δημαγωγία αυτή η πιο-επικίνδυνη-παραλλαγή εμφανίζεται ως «άντε λοιπόν, ας κτυπήσουν οι ουκρανοί μέσα στο ρωσικό έδαφος με τους σούπερ-ντούπερ πυραύλους μας!»:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ε.ε., οε – οε!

Δευτέρα 3 Ιούνη (00.41)>> Τι είναι λοιπόν η ε.ε.; Τα πρωταθλήματα μπάσκετ και τα ποδοσφαιρικά κύπελλά της, κάτι σαν την κορυφή των Άλπεων και τα εντελβάις;

Δεν αποκλείεται να έχουν δημιουργηθεί παρεξηγήσεις. «Ψηφίζουμε στις ευρωεκλογές» = ράβουμε το επόμενο αστέρι στη σωβρακοφανέλα μας, ή κουκουλώνουμε την μαφία μας εξασφαλίζοντας καλή θέση στο επόμενο ευρω-πρωτάθλημα… Γλυκούτσικο κι ανθρώπινο, αλλοίμονο.

Το ενδιαφέρον μας για τις «ευρωεκλογές» (όπως και για πολλών ειδών εκλογές ακόμα) το καταλαβαίνετε: δεν αφήνουμε τικ-τοκ για τικ-τοκ μέχρι να αποφασίσουμε…!!! Ωστόσο, ψηφοφόροι και μη καλό θα ήταν (κάτι που αποκλείεται!) να ξέρουν ότι τα επόμενα 5 χρόνια θα είναι ιδιαίτερα δύσκολα γι’ αυτούς και, από κάποιες απόψεις, για την «ενωμένη…».

Υπάρχουν ορισμένα ζητήματα τα οποία αποτελούν αντικείμενο «διαχείρισης» εκεί ψηλά, στις Άλπεις των Βρυξελών, και τα οποία θα επηρεάσουν προς το χειρότερο τις ζωές των υποτελών της «ένωσης» – εκτός αν αυτοί αποφασίσουν ότι πρέπει να…

– Λογοκρίσια. Ήδη η ε.ε. έχει περάσει νομοθεσία ελέγχου, με καταρχήν στόχο τις πλατφόρμες των (αντι)social media αλλά όχι μόνο. Η ερώτηση «πόσο πετυχημένη θα είναι αυτή η εκστρατεία λογοκρισίας» είναι αφελής. Δεν θα είναι ιδιαίτερα, σας το λέμε από τώρα! Αλλά το θέμα είναι ποιες και πόσο επείγουσες ανάγκες λογοκρισίας θα έχουν τα ευρωπαϊκά αφεντικά σε διάφορους τομείς τα επόμενα χρόνια∙ κι όχι το τι μπορούν να πετύχουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο! Αν επείγονται ξέρουν να χρησιμοποιούν κι άλλους τρόπους, όχι ιδιαίτερα «υπερτεχνολογικούς»…

– Κοινή αγροτική πολιτική. Έχουμε γράψει δύο τρία πράγματα γι’ αυτήν. Προς το παρόν, και μέχρι να συσταθεί-σε-σώμα το νέο ευρωκοινοβούλιο, να εκλέξει «όργανα» κλπ, το θέμα παραμένει στον πάγο. Όμως η αναδιάρθρωση στην (βιομηχανική) παραγωγή τροφίμων και πρώτων υλών τροφίμων είναι στην κορυφή της «ατζέντας» των ευρωπαϊκών αφεντικών. Την ώρα που η «κοινή αγροτική πολιτική» προβλέπει, για παράδειγμα, καταστροφή αγροτικού κεφαλαίου (παλαιάς κοπής) με διάφορες μορφές, εκκρεμεί και το ζήτημα της «απελευθέρωσης» της γενετικής μηχανικής σε φυτά (κατ’ αρχήν) και σύντομα σε ζώα, βρώσιμα έντομα, κλπ. Μια εντελώς διαφορετική (και ακόμα περισσότερο δηλτηριώδης) βιομηχανία μαρσάρει…

– Επανεξοπλισμός και πολεμοκαβλία. Η προσπάθεια στησίματος ευρωπαϊκών στρατιωτικών βιομηχανιών διαρκούς ροής, μαζί με τα όχι-και-τόσο-φαντάσματα της επιστροφής της υποχρεωτικής κατάταξης στο στρατό (εκεί που είχε καταργηθεί) υποδεικνύουν έναν καθόλου ανεξήγητο μιλιταρισμό-της-αναδιάρθρωσης. Ακόμα κι αν τα κράτη μέλη της ε.ε. κινηθούν με διαφορετικές ταχύτητες (ή επιχειρήματα, π.χ. ελλαδιστάν…) θα υπάρχουν κεντρικές προπαγάνδες, οδηγίες, απειλές κλπ…

– Μετανάστες. Η ιδέα «να τους ξεφορτωνόμαστε σε outsoursing στρατόπεδα» είναι σχετικά καινούργια, αλλά φαίνεται ιδιαίτερα ελκυστική τόσο για το φασισταριό όσο και για εκείνους που θέλουν τις εξουσιοδοτήσεις των φασιστών – δηλαδή σχεδόν όλους. Και πάλι τα κράτη μέλη μπορούν να κινούνται ανεξάρτητα (το κάνουν ήδη, π.χ. melonitalia) αλλά η κεντρική «συγκατάνευση» θα τα ενισχύει / «νομιμοποιήσει» ακόμα περισσότερο. Η ιδέα ότι «αυτό αφορά τους Άλλους» είναι το ίδιο χυδαία βλακώδης και εθελόδουλη όπως και πριν 85 – 90 χρόνια…

– Ελευθερίες, δικαιώματα κλπ. Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, οι μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις, το να κτυπάς κάρτα για να μπεις και να βρεις απ’ το σπίτι σου, ο έλεγχος «που πας;», το «εδώ απαγορεύεται για σένα», θα έπρεπε να έχουν ανοίξει όλων τα μάτια. Όχι δυστυχώς, τα λέπια στη σκέψη είναι πάντα πολλά και βαριά. Εν τω μεταξύ οι δυτικές ολιγαρχίες κάνουν επιδεικτική αναγνώριση δικαιωμάτων εκεί που δεν τους στοιχίζει τίποτα, για να νομιμοποιηθούν για τους μεγάλους και στρατηγικούς αποκλεισμούς. Τις καινούργιες κατανομές, ιεραρχήσεις, χωροθετήσεις, τις νέες περιφράξεις της (νέας) πρωταρχικής, άγριας συσσώρευσης – αν καταλαβαίνετε τι λέμε…

Ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα το είπε πριν κάτι καιρούς: δεν υπάρχουν πλέον δικαίωματα, υπάρχουν υποχρεώσεις… Διεκδικεί πρωτοπορία στην ωμότητα, αλλά έχει πολλούς και φιλόδοξους ανταγωνιστές… Αν αρχίσουμε να τεκμηριώνουμε το θέμα με δηλώσεις, προτάσεις, υποδείξεις για το τέλος αυτού του σπάταλου (όπως αποδείχθηκε…) πράγματος που λέγεται «ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα», είμαστε σίγουροι ότι θα ενεργοποιηθεί η συνηθισμένη απώθηση. Οπότε κάνουμε προς το παρόν οικονομία δυνάμεων: σωπαίνουμε.

Οπωσδήποτε αυτά δεν περιλαμβάνονται στο μενού των ωραίων, μοιραίων, αποτελεσματικών, πολλά υποσχόμενων υποψήφιων για μια αναπαυτική καρέκλα εκεί, στις Βρυξέλες. Ούτε στη δημαγωγία περιλαμβάνονται, λογικό.

Ε, τι περιμένετε; Ότι θα αλλάξει τα δεδομένα και τη ροή της Ιστορίας η ασταμάτητη μηχανή;

Και έτσι η ροκ έχασε ένα αστέρι!

Δευτέρα 20 Μάη (00.03)>> Το κέρδισε όμως ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός! Έλιωσε τις σόλες του (που λέει ο λόγος…) μεταξύ Καϊρου – Ντόχα – Καϊρου, προσπαθώντας να ευλογήσει μια συμφωνία / εκεχειρία στην Παλαιστίνη… Χρειαζόταν να πάρει μια ανάσα ο άνθρωπος, να ξεσκάσει λίγο. Και ποιο είναι το καλύτερο μέρος του κόσμου για να ξεσκάσει ο υπ.εξ. του νυσταλέου Jo; Το Κίεβο! Μάλιστα το Κίεβο! Ο Παρωπίδας βρέθηκε εκεί πριν λίγες μέρες (για να δώσει κουράγιο στον τοξικό κλόουν…) και επί τη ευκαιρία είπε να κάνει κι ένα livακι, σ’ ένα μπαράκι:

Δεν είναι deep fake! Ο Παρωπίδας είναι (εκτός από υπ.εξ.) και άνθρωπος, με τα χόμπυ του. Ένοιωσε ότι «ζει σ’ έναν ελεύθερο κόσμο» στο φασιστοΚίεβο, και το τραγούδησε! Αυτό λέγεται: των οικιών υμών εμπιπραμένων, ημείς άδωμεν! (που σημαίνει: ενώ τα σπίτια σας καίγονται, εμείς τραγουδάμε…) – και είναι αλήθεια ότι πολλοί στο ουκρανικό πεδίο μάχης στράβωσαν.

Ισχύει όμως και το άλλο: αν δεν μπορείς να εμποδίσεις την ήττα, τουλάχιστον διασκέδασέ την…

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 29 Απρίλη (00.05) >> Έχει γίνει εντελώς αστείος ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα; Ή κοροϊδεύουν όλοι μαζί; Γιατί όχι και τα δύο;

Ο Μικρός Δούκας (λέει ότι) στέλνει (θέλει να στείλει) κάτι αντιαεροπορικά του στον τοξικό του Κιέβου, και επειδή (λέει ότι) ξεμένει, θέλει να τον δανείσει ένα από δαύτα η don Rico & Co… για να πάρει μέρος (ο συγκεκριμένος εκτοξευτής) στους ολυμπιακούς… μάλλον στο άλμα εις ύψος…

Η ερώτηση του αφελούς: και γιατί δεν κρατάει ένα αντιαεροπορικό απ’ τον τοξικό του Κιέβου και να του το στείλει μετά τους ολυμπιακούς; Μα ελάτε τώρα!!! Έχουμε γράψει για το «τριγωνικό» κόλπο έτσι ώστε να φαίνεται, δήθεν, ότι η Αθήνα δεν στέλνει αντιαεροπορικά (και άλλα καλούδια..) στο Κίεβο: τα δίνει κάπου αλλού, και απ’ το «κάπου αλλού» πάνε στον τελικό προορισμό τους!!!

Αυτό το ψευτο-κρυφτούλι δεν φαίνεται να είναι αποκλειστικά ελληνικό χαρακτηριστικό – αν και η don Rico & Co το χρησιμοποιεί ίσως περισσότερο από άλλους. Δείχνει ωστόσο με τον τρόπο του το σημείο στο οποίο βρίσκεται η δυτική υποστήριξη στο φασιστοΚίεβο, την στιγμή που η Μόσχα καταλαμβάνει αργά και σταθερά (όχι τόσο αργά όσο πριν την κατάληψη της Adveeka) χωριά, οικισμούς και μικρές πόλεις κυρίως στην επαρχία του Donetsk.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αχός βαρύς ακούγεται, πολλοί Ζελέδες πέφτουν. Μήνα σε φόρουμ ρίχνονται, μήνα σε ναυμαχίες;

Δευτέρα 15 Απρίλη (00.09)>> Μωρ’ και σε φόρουμ ρίχνονται, και στου βυθού τον πάτο: ο Κούλης κάνει πόλεμο, μ’ έξοδα αλλωνώνε…

Ο-λαός-και-ο-τόπος στην ιστορία του σύγχρονου κράτους έχουν αναδείξει και εκσυγχρονιστικές πολιτικές βιτρίνες, και πολεμοκάπηλες – περισσότερες δεύτερες παρά πρώτες. Το να έχει μια πολιτική βιτρίνα και τα δύο προσόντα είναι πιο σπάνιο (αν και όχι πρωτοφανές). Ο don Rico είναι λοιπόν ένας σπάνιος γόνος – καταδικασμένος (ή προικισμένος, ανάλογα πως το βλέπει ο καθένας) απ’ την μοίρα να αποτυγχάνει και στα δύο! Πόσους φίλους-κι-αδερφούς της καταστροφής διεθνώς έχει αποκτήσει απ’ το 2019; Τι να θυμηθούμε; Τον Γουαϊδό; Τον τζενεράλ Χαφτάρ; Τον Πασινιάν της αρμενίας (που μένει στην καρέκλα του χάρη στη Μόσχα όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο); Οι μόνοι ανθεκτικοί ως τώρα είναι οι πιο χασάπηδες: εκείνος του Καϊρου και ο άλλος του Τελ Αβίβ – αν κι αυτός ο τελευταίος μπορεί να μην νοιώθει πολύ καλά πλέον…

Ααα! Και ο τοξικός του Κιέβου! Η περασμένη εβδομάδα είχε αρκετή δόση από δαύτον σε μια ελάχιστη μονάδα χρόνου. Πρώτα via video στο «φόρουμ των Δελφών»:

Μέσω της κάμεράς του ο τοξικός κλόουν ζήτησε (τι άλλο;) όπλα – όπλα – όπλα∙ με έμφαση στα αεροπλάνα. (Δεν ζήτησε ναρκωτικά, έχει: ήταν αρκούντως «νταγκλαριστός»…).

Κι ύστερα στο Vilnious, στην «διάσκεψη των 3 θαλασσών» (μεγάλο project, με άλλη ευκαιρία), live εκεί, τι αγκαλιές και τι φιλιά! Εκεί ο κλόουν ζήτησε να «τηρηθούν τα συμφωνημένα» (αυτά που συμφωνήθηκαν τις προάλλες, στην Οδησσό, τότε που μύρισε ο αέρας … ξέρετε τι…) και ο don Rico έκανε (προς την μεριά του μαγαζιού του…) και πάλι τον ανήξερο. Που σημαίνει είτε πως ο ένας λέει ψέματα είτε πως ο άλλος κάτι κρύβει.

Υπάρχουν κάποιοι που, όχι αυθαίρετα, θεωρούν ότι συμβαίνει το δεύτερο: ότι η don Rico & Co σκοπεύει να «διοχετεύσει» στο Κίεβο (μέσω, μάλλον, του τριγωνικού σχήματος που κάνει τις δουλειές της…) μερικές δεκάδες f-16 που έχουν παλιώσει. Εξαιρετικά τυχοδιωκτική κίνηση (αν αυτά είναι «τα συμφωνημένα»…) που ακόμα κι ένας σπάνιος γόνος ειδικευμένος στην έλξη λίγο πολύ μαφιόζικων «επενδύσεων» θα πρέπει να σκεφτεί όχι 10 αλλά 100 φορές. Γιατί τα μεν αεροπλάνα θα καταλήξουν εκεί που είναι γραφτό, στο μεγάλο νεκροταφείο λαμαρινών που λέγεται ουκρανικό πεδίο μάχης∙ αλλά η Μόσχα (και όλοι οι σύμμαχοί της…) θα έχουν έναν σοβαρό λόγο παραπάνω να βάλουν τον don Rico, το γκουβέρνο του, και το μεγαλύτερο μέρος της εντόπιας πολιτικής τζαμαρίας στη λίστα με τις εκκρεμότητες υψηλής προτεραιότητας. (Έχουμε την εντύπωση ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνεις κάποιος που παριστάνει τον «φτωχό πλην τίμιο» αυτήν την εποχή είναι να μην μπαίνει στο μάτι της κυρίας Maria Zaharova… Αν όμως είναι υπερφίαλος, ματαιόδοξος και μανιοκαταθλιπτικός, τότε… Τότε καλά να πάθει!!)

Κακά τα ψέματα: δεν γίνεται να είσαι πολεμοκάπηλος, να έχεις κηρύξει πόλεμο στη Μόσχα, και ταυτόχρονα να πιστεύεις ότι παίζεις μονότερμα στην έδρα σου.

Δεν γίνεται όμως και το άλλο: να πληρώσουμε εμείς την πολεμοκαπηλεία της κάθε βιτρίνας, του κάθε αφεντικού, του κάθε μαφιόζου…

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 8 Απρίλη>> Αν υπάρχει κάτι που θα «έστεκε» απ’ την σκοπιά της δυτικής μιλιταριστικής λογικής σε σχέση με την ρωσική προώθηση στο ουκρανικό έδαφος είναι να εξασφαλιστεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο νατοϊκός έλεγχος στη δυτική ουκρανία∙ με πιο βολικό σύνορο τον Δνείπερο. Η Μόσχα μπορεί να μην ενδιαφέρεται σ’ αυτήν την περιοχή, εκτός από μια ζώνη: αυτήν που περιλαμβάνει τις πόλεις Zaporizhzhia, Kherson, Mykolaiv και, φυσικά, την Οδησσό, μαζί με την ενδοχώρα, ως την Τρανσδνειστερία και τα σύνορα με τη ρουμανία.

Υπάρχει κατ’ αρχήν το εύλογο συμφέρον των νατοϊκών: να μην πάρει η Μόσχα την Οδησσό, αλλά αντίθετα, η πόλη και η περιοχή, ακριβώς απέναντι απ’ την Κριμαία και την Σεβαστούπολη, να μείνουν υπό «ουκρανικό» (δηλαδή νατοϊκό) έλεγχο.

Βρίσκονται ύστερα σε εξέλιξη μια σειρά κινήσεις που συγκλίνουν στο ότι γίνονται πράγματι προετοιμασίες μ’ αυτόν τον στόχο. Οι δηλώσεις (και οι απειλές) του Μικρού Δούκα του Λίγηρα ότι θα στείλει τη «λεγεώνα των ξένων» να φυλάει την Οδησσό μπορεί να είναι κωμικές. Συμβαίνουν όμως κι άλλα, κι όλα μαζί δεν είναι καθόλου αστεία:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.