Tag: κίνα

Αντιτρομοκρατία made in usa

Παρασκευή 5 Οκτώβρη. Το νέο “αντιτρομοκρατικό δόγμα” της Ουάσιγκτον είναι σαφέστατο: εναντίον της Τεχεράνης αλλά και του Πεκίνου!!! Σύμφωνα με την αντιτρομοκρατική σοφία των ηπα το ιράν είναι ο παγκόσμιος καθοδηγητής της διεθνούς τρομοκρατίας απ’ το 1979 – δεν είναι παίξε γέλασε!!! Όσο για το Πεκίνο; Σε χρόνο dt έχει μπει δίπλα στη Μόσχα στο κάδρο εκείνων που θέλουν να επηρεάζουν τις αμερικανικές εκλογές: τρόμος είναι οι κάλπες…

Αν αυτά ήταν το σενάριο ταινίας θα ήταν σίγουρα κωμωδία· κάτι σαν το m-a-s-h χωρίς γιατρούς αλλά με δικαστικούς επιμελητές. Όμως, εκτός απ’ την περίπτωση να ζούμε σ’ ένα παράλληλο σύμπαν, οι αμερικανικοί σπασμοί είναι σημαντικό μέρος της σημερινής καπιταλιστικής πραγματικότητας. Και της αυριανής και της μεθαυριανής.

Καμία όρεξη για γέλια…

Μπιτονάκια στη λαϊκή

Παρασκευή 5 Οκτώβρη. Δεν ξέρουμε αν το περίμενε ή όχι όταν κήρυσσε αυτόν τον “εμπορικό πόλεμο” κατά του Πεκίνου τον οποίο θα κέρδιζε με χαρακτηριστική άνεση (όπως έλεγε) αλλά εδώ και ένα μήνα περισσεύουν στο ψόφιο κουνάβι γύρω στα 300.000 με 340.000 βαρέλια πετρέλαιο. Κάθε μέρα.

Το Πεκίνο σταμάτησε εντελώς τις εισαγωγές πετρελαίου απ’ τις ηπα, εστιάζοντας στην ρωσική παραγωγή και στην ιρανική· οι αγορές από σαουδική αραβία έχουν πέσει επίσης. Από ποσοτική άποψη το Πεκίνο ήταν ο μεγαλύτερος εισαγωγέας αμερικανικού πετρελαίου μέχρι τα τέλη του περασμένου Αυγούστου. Όχι πια.

Αν δεν το σκεφτείτε να το υποδείξουμε: εκτός απ’ την Ουάσιγκτον πλερέζες θα βάλουν και οι έλληνες εφοπλιστές. Γιατί το εμπάργκο κατά του ιράν ξέρουν να το αντιμετωπίσουν. Με τον παλιό, πατροπαράδοτο τρόπο: λαθρεμπόριο. Αλλά την διακοπή της μεταφοράς του αμερικανικού oil στην κίνα πως θα την αντιμετωπίσουν;

Ντέρμπι αυτός ο «εμπορικός πόλεμος»…

Αναπροσανατολισμός

Παρασκευή 5 Οκτώβρη. … Όπως μου είπε ανώτερο στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών μας αυτά που κάνουν οι ρώσοι [εναντίον μας] είναι αστεία σε σχέση μ’ αυτά που κάνουν οι κινέζοι…

Αυτά τα είπε χτες όχι ένας τυχαίος. Αλλά ο κύριος Pence – αντιπρόεδρος των ηπα. Αλλαγή “κακού”; Ενδιαφέρον, μιας και δείχνει αστάθεια… Ωστόσο φαίνεται πως το πεδίο της κινεζικής (αντιαμερικανικής) κακίας είναι το ίδιο με της ρωσικής: οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές.

Το κατά τεκμήριο “σοβαρό” Bloomberg Businessweek αποκάλυψε χτες ότι μετά από τρία χρόνια ερευνών οι αμερικάνοι εντόπισαν ένα μικροσκοπικό, μικροσκοπικότατο κύκλωμα / κατάσκοπο υπέρ της κίνας στις motherboards διάφορων σούπερ-υπολογιστών που χρησιμοποιούν ο αμερικανικός στρατός και το ναυτικό, οι μυστικές υπηρεσίες (cia κλπ), και λοιπά ευαγή ιδρύματα – αλλά και εταιρείες όπως η amazon και η apple.

Πως κατάφερε η αλητήρια κινεζική κατασκοπεία να χώσει αυτό το μικροσκοπικότατο κύκλωμα στη διάρκεια της συναρμολόγησης των motherboard, που γίνεται μεν στην κίνα ή στην ταϊβάν αλλά με τα εξαρτήματα σχεδιασμένα από μηχανικούς (της εταιρείας Supermicro) στο αμερικανικό έδαφος; Οι ερευνητές θεωρούν ότι το Πεκίνο στρατολόγησε κάποιον ή κάποιους απ’ αυτούς τους μηχανικούς, κινεζικής καταγωγής. (Το Γκουντανάμο θα ξαναγεμίσει…)

Το κύκλωμα (πάντα κατά τους αμερικάνους) χειραγωγούσε τις βασικές κινήσεις των λειτουργικών συστημάτων, μεταξύ μνήμης και κεντρικού επεξεργαστή, στέλνοντας τα bits σε άγνωστης ταυτότητας υπολογιστές, μέσω internet: “τύφλωνε”, για να το περιγράψουμε σχηματικά, την “αναζήτηση κωδικών” για την διοχέτευση των bits αποκλειστικά σε εγκεκριμένους χρήστες…

Πολλές χριστοπαναγίες πέφτουν στην αμερικανική μεριά του Ατλαντικού με την συγκεκριμένη υπόθεση· που, υποθέτουμε, κάποια στιγμή θα πάρει μεγάλη έκταση. Η Supermicro είναι κάτι σαν η Microsoft του hardware παγκόσμια· οι πελάτες της είναι υψηλότατου επιπέδου (κρατικές υπηρεσίες ή εταιρείες) σε τουλάχιστον 100 κράτη. Και το χειρότερο είναι ότι (στο βαθμό που όλα αυτά ισχύουν) το κινεζικό κράτος δεν «έβαλε χέρι» στη διαδικασία συναρμολόγησης που γίνεται στο έδαφός του, αλλά μάλλον στον αρχικό σχεδιασμό των κυκλωμάτων, εντός ηπα. Δηλαδή στο κεφάλι της διαδικασίας.

Η υπόθεση θεωρείται μακράν η μεγαλύτερη αλλά και η πιο σύνθετη / τεχνικά δύσκολη περίπτωση ηλεκτρονικής κατασκοπείας (μεταξύ κρατών) ever. Και δεν είναι καν απ’ αυτές που οι θιγμένοι (η Ουάσιγκτον) θα βολεύονταν με ένα «τέλος καλό όλα καλά». Πρώτον επειδή αυτό το μικροκύκλωμα έχει δουλέψει ήδη για πάνω από δέκα χρόνια… Και δεύτερον επειδή ποιος ξέρει τι άλλο έχουν μεθοδεύσει αυτοί οι δαιμόνιοι κινέζοι τεχνο-κατάσκοποι;

Να το πατήσουν (στην Ουάσιγκτον) το κουμπί τώρα, να ξεμπερδεύουν πριν ανακαλύψουν τίποτα χειρότερο;

Μπλοκ του Βλαδιβοστόκ

Σάββατο 29 Σεπτέμβρη. Στην τελευταία συνεδρίαση του συμβουλίου ασφαλείας του οηε, σε επίπεδο υπ.εξ., ο αμερικάνος πρώην αρχιασφαλίτης Mike Pompeo επανέλαβε το ποίημά του: οι κυρώσεις κατά της βόρειας κορέας θα αρθούν μόνο όταν αποπυρηνικοποιηθεί εντελώς. Ο κινέζος Wang Yi και ο ρώσος Sergei Lavrov είπαν το ανάποδο ποίημα: οι αποφάσεις του οηε προβλέπουν μετριασμό των κυρώσεων αν η Πγιονγκγιάνγκ γίνει συνεργάσιμη. Και το δείχνει, με το παραπάνω…

Πεκίνο και Μόσχα δεν μπορούν να άρουν τις κυρώσεις, εφόσον η Ουάσιγκτον βάζει βέτο. Όπως, όμως, παρατηρούν κάποιοι, ενώ ο οηε μπορεί να επιβάλει κυρώσεις δεν έχει μηχανισμό για να αναγκάσει τα κράτη μέλη του να τις εφαρμόζουν. Κι από την στιγμή που Μόσχα και Πεκίνο έχουν δηλώσει με τον πιο επίσημο τόνο, στο πιο επίσημο σημείο της διεθνούς διπλωματικής γραφειοκρατίας, ότι είναι αντίθετες με την παράταση των κυρώσεων, δεν απομένει παρά να κάνουν πράξη τις απόψεις τους. Αφήνοντας στην Ουάσιγκτον (που έχει χεσμένο τον οηε) να βρει τον τρόπο να εμποδίσει μια τέτοια «παραβίαση» / μη παραβίαση.

Φαίνεται πιο δυναμικό απ’ το να παλεύει (στην παρανομία) μόνη της η Σεούλ. Μένει να φανεί – τι και πως…

Κορεατική χερσόνησος

Παρασκευή 28 Σεπτέμβρη. Ο Moon συνάντησε μεν το ψόφιο κουνάβι… Αλλά απ’ όσα έχουν γίνει ως τώρα γνωστά δεν δείχνει να πέτυχε κάτι· πέρα απ’ τις ψοφιοκουναβικές φιλοφρονήσεις, του είδους «ο Kim είναι γαμώ τα άτομα» κλπ. Φαίνεται πως οι σωματοφύλακες στην Ουάσιγκτον έχουν ανασυνταχτεί και «αμολάνε» το ψόφιο κουνάβι με κοντό λουρί…

Ευρισκόμενος στη Ν. Υόρκη ο Moon έδωσε συνέντευξη στο fox news· μια προσπάθεια να «πιάσει» τους ψηφοφόρους των συντηρητικών. Αυτό που παρουσίασε εκεί ήταν μια μάλλον μαξιμαλιστική τακτική: εκθίασε την σοβαρότητα και την εντιμότητα του Kim, και μίλησε για «υπογραφή ειρήνης» μεταξύ Ουάσιγκτον και Πγιονγκγιάνγκ, για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας απ’ την πρώτη στη δεύτερη, ακόμα και για άνοιγμα αμερικανικού προξενείου. Μίλησε και για τις κυρώσεις:

Κινήσεις όπως η αναστολή των στρατιωτικών ασκήσεων που οι ΗΠΑ και η Νότια Κορέα έχουν υιοθετήσει είναι πράγματα που μπορούν να ξαναγίνουν οποιαδήποτε στιγμή. Αν χαλαρώσουμε τις κυρώσεις, μπορούμε απλά να τις ξαναεπιβάλλουμε αν η Βόρεια Κορέα δεν είναι συνεπής στις υποσχέσεις της – είπε. Που σημαίνει: «έλα ρε αδερφέ, χαλάρωσε τις κυρώσεις, κάνε κάτι τέλος πάντων, δεν θα πάθεις τίποτα!!!..»

Αλλά η Ουάσιγκτον δεν σκοπεύει να «κάνει κάτι» – αν κρίνει κανείς απ’ την «επί της οηέδικης συνέλευσης» ομιλία του ψόφιου κουναβιού. «Πρώτα να γίνει η αποπυρηνικοποίηση και μετά τα υπόλοιπα» επανέλαβε – η γραμμή παραμένει σταθερή. Μαζί, φυσικά, με τις χαριτωμενιές «θα ήθελα πολύ να τον ξαναδώ… (τον Kim) … αλλά δεν βιαζόμαστε»….

Να φανταστούμε τα επόμενα πρακτικά βήματα του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ (και ειδικά των δύο κορεών) δεν μπορούμε. Ωστόσο εκτιμάμε ότι η προσπάθεια ρυμούλκησης της Ουάσιγκτον (ή, έστω, του ψόφιου κουναβιού) έχει φτάσει στο «φυσικό» όριό της. Σ’ αυτό το χρονικό σημείο που βρισκόμαστε η Ουάσιγκτον έχει κάνει ένα μόνο πράγμα, κι αυτό επειδή το επέβαλε η Σεούλ: έχει σταματήσει (ή περιορίσει) τις επιθετικές στρατιωτικές ασκήσεις στην κορεατική χερσόνησο. Όμως την αναίρεση των κυρώσεων ή την υπογραφή της συμφωνίας ειρήνης (με όλες τις συνέπειες και τις προεκτάσεις που θα έχει) δεν μπορεί να την επιβάλλει η Σεούλ. Όση γοητεία κι αν επιστρατεύσει, όση διαφήμιση κι αν κάνει στον άλλοτε “little rocket man”.

Συνεπώς το ένα ενδεχόμενο είναι να μείνουν τα πράγματα (πρακτικά) κολλημένα στο σημείο που βρίσκονται τώρα για πολλούς, άγνωστο πόσους μήνες. «Αυτός θέλει μια συμφωνία, εγώ θέλω μια συμφωνία, αν θα χρειαστούν 2 χρόνια, 3 χρόνια ή 5 μήνες δεν έχει σημασία» δήλωσε το ψόφιο κουνάβι, αφήνοντας να εννοηθεί κάτι που δεν είναι ανεδαφικό: η Ουάσιγκτον (που δεν θέλει καμία συμφωνία…) δεν βιάζεται…

Αυτό, ωστόσο, δεν συμφέρει κανέναν στην κορεατική χερσόνησο, στη Μόσχα ή στο Πεκίνο. Υπάρχει η πολύτιμη εμπειρία του παρελθόντος: βήματα είχαν γίνει και άλλοτε, όμως κάποια στιγμή η Ουάσιγκτον κλωτσούσε την καρδάρα και ξαναφόρτωνε στρατιωτικά. Μάλλον το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ είναι που βιάζεται να φτάσει σ’ εκείνο το σημείο όπου «κάθε οπισθοχώρηση θα είναι αδύνατη». Το δεύτερο ενδεχόμενο λοιπόν είναι να επιχειρηθούν βήματα παράκαμψης των κυρώσεων, ώστε η Πγιονγκγιάνγκ να αρχίσει να έχει χειροπιαστό (οικονομικό) όφελος απ’ τις ως τώρα κινήσεις της. Και, ουσιαστικά, να αρχίσει να μορφοποιείται αυτό που είναι ο πυρήνας της στρατηγικής του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ: ο σταδιακός παραμερισμός της Ουάσιγκτον κατ’ αρχήν σε ότι αφορά την κορεατική χερσόνησο.

Έχουμε χειροκροτήσει την ως τώρα ευέλικτη και ευφάνταστη τακτική του μπλοκ του Βλαβιβοστόκ. Περιμένουμε την συνέχειά της…

Σινο-αμερικάνικα

Παρασκευή 28 Σεπτέμβρη. Στο «μεγάλο σόου» του (ήταν για μια μέρα προεδρεύων του συμβουλίου ασφαλείας του οηε) το ψόφιο κουνάβι είχε να πει διάφορα ψυχοπαρανοϊκά και για το Πεκίνο. Ότι, για παράδειγμα, ανακατεύεται στις επερχόμενες ενδιάμεσες εκλογές – εναντίον του φυσικά… Αλλά, συνεντευξιαζόμενος στη συνέχεια, ότι «Ο Xi είναι φίλος μου, έχουμε πολύ καλή σχέση… αλλά και να μην είναι, η κίνα έχει απόλυτο σεβασμό για το πολύ, πολύ μεγάλο μυαλό του Ντόναλντ Τράμπ… Δεν ξέρουν τι να κάνουν απέναντί μου…»

Η αλήθεια είναι ότι το Πεκίνο έχει πάθει τέτοια πλάκα με την ευφυία του ψόφιου κουναβιού ώστε το καθεστώς και οι οπαδοί του σκέφτονται να τα παρατήσουν όλα και να φτιάξουν μια τεράστια china town μετακομίζοντας στις ηπα… Όμως αυτό το σχέδιο δεν το έχουν πει σε κανένα, για ευνόητους λόγους. Αντίθετα, εκείνος που είπε ότι στο Πεκίνο ακούνε «σκέψη Τραμπ» και παθαίνουν (που λέει ο λόγος) τραμπ-άκουλο ήταν ο Michael Pillsburry, διευθυντής ενός συντηρητικού αμερικανικού think tank. Ε, δεν είναι λογικό ένας κοτζάμ ψοφιοκούναβος αμερικάνος πρόεδρος να απολαμβάνει τις κολακείες απ’ όπου κι αν προέρχονται;

Πάντως το Πεκίνο διαμήνυσε χτες στην Ουάσιγκτον να μην τολμήσει να εξοπλίσει την ταϊβάν· με έναν τόνο που κάθε άλλο παρά σεβασμό στον ψοφιοκουναβικό εγκέφαλο δείχνει…

Προστατευτισμός

Παρασκευή 28 Σεπτέμβρη. Θα πει κάποιος ότι «όμως ο αμερικανικός καπιταλισμός έχει το υπερόπλο των δασμών και των κυρώσεων, με το οποίο θα γονατίσει τον κινεζικό»… Αν πέφτετε πάνω σε τέτοιες πανηγυρικές αναλύσεις να τους βάζετε αστερίσκο: και στα «οικονομικά», όπως παντού στη δημαγωγία και στην προπαγάνδα, υπάρχουν άπειρες πληρωμένες γραφίδες και πληκτρολόγια – χωρίς να το φωνάζουν πως είναι τέτοια και χωρίς να φαίνονται.

Η αλήθεια είναι πως τα πράγματα δεν εξελίσσονται τόσο ευνοϊκά για τον αμερικανικό καπιταλισμό· δικαιώνοντας εκείνους που υποστηρίζουν ότι ο προστατευτισμός είναι μια συνταγή όπου όλοι, αργά ή γρήγορα, μένουν πεινασμένοι, άσχετα με το αν χαϊδεύουν τα στομάχια τους.

Οι αμερικάνοι συντηρητικοί ξεκίνησαν τον πόλεμό τους με σκοπό να μειώσουν το εμπορικό έλλειμμα περιορίζοντας τις εισαγωγές και αυξάνοντας τις εξαγωγές των homemade εμπορευμάτων. Μερικούς μήνες μετά, για τον μήνα Αύγουστο, περίμεναν ένα (μηνιαίο) εμπορικό έλλειμμα στα 70,6 δις δολάρια. Έπεσαν έξω! Ήταν 75,8 δις, ελάχιστα πιο κάτω απ’ το μηνιαίο ρεκόρ του αμερικανικού εμπορικού ελλείμματος, που ήταν 76,025 δις τον Ιούλη του 2008…

Πως έγινε αυτό; Οι αμερικανικές εξαγωγές μειώθηκαν κατά 1,6% τον Αύγουστο (σε σχέση με τον Ιούλιο) αφού αντίμετρα στον αμερικανοκίνητο εμπορικό πόλεμο παίρνουν διάφοροι, απ’ την κίνα (που το λέει) ως την ε.ε. (που δεν το φωνάζει, επειδή έχει διάφορα κόλπα εκτός από δασμούς). Οι εισαγωγές, επίσης, αυξήθηκαν ελαφρά κατά 0,7% (με μια αξιοσημείωτη αύξηση κατά 3,2% στα είδη αυτοκινήτου): το ισχυρό δολάριο τις διευκολύνει…

Υπάρχει και συνέχεια. Ανάμεσα σ’ αυτούς που ανησυχούν σοβαρά για τα «προστατευτικά» μέτρα είναι … η ένωση των αμερικάνων αυτοκινητοβιομηχάνων! Οι δασμοί που έχουν ήδη επιβληθεί στις εισαγωγές αλουμινίου και ατσαλιού προσθέτουν περίπου 250 δολάρια στο κόστος κατασκευής κάθε αυτοκινήτου. Αλλά αυτό είναι μικρό ποσό σε σχέση με το τι θα γίνει αν η Ουάσιγκτον κλιμακώσει κι άλλο τους δασμούς στις εισαγωγές απ’ την κίνα. Γιατί απ’ την κίνα εισάγονται πολλά εξαρτήματα των αμερικανοκατασκευαζόμενων αυτοκινήτων, από ζάντες και λάστιχα μέχρι φίλτρα – κι ας μην αναφέρουμε τις σπάνιες γαίες / πρώτες ύλες. Αν συνεχίσει ο «εμπορικός πόλεμος» οι τιμές καταναλωτή εντός ηπα για ι.χ. φτιαγμένα εκεί θα αυξηθούν από 1,300 έως 5,800 δολάρια – ανάλογα με το μοντέλο.

Απ’ την άλλη μεριά, πριν αρχίσει το «μπουμ» του «εμπορικού πολέμου», το Πεκίνο είχε δεσμευτεί ότι θα μειώσει τους δασμούς στις εισαγωγές των αμερικανικών αυτοκινήτων από 25% σε 15%. Τώρα τους ανέβασε στο 40%, δίνοντας μεγάλη χαρά τους ευρωπαίους και ασιάτες κατασκευαστές, και ρίχνοντας σε μελαγχολία τους αμερικάνους, σε ότι αφορά την κινεζική αγορά.

Είναι αλήθεια: εκτός απ’ το Πεκίνο πολλοί ακόμα αρχίζουν να θαυμάζουν τους very, very large brains απ’ το αμέρικα…

Μια τρύπα ή ένα γκρέμισμα;

Τετάρτη 26 Σεπτέμβρη. Απορρίπτουμε την ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης!!! Μ’ αυτήν την πρόταση το ψόφιο κουνάβι τέλειωσε την χθεσινή ομιλία του στη γενική συνέλευση του οηε. Μια ιστορική δήλωση που, είμαστε σίγουροι, γέμισε με χαρά τις καρδιές και τα μυαλά όλων των εχθρών της παγκοσμιοποίησης. Οπωσδήποτε και στα μέρη μας (είναι παρά πολλοί και εκλεκτοί – πολιτικά μιλώντας πάντα…). Επιτέλους άργησε αλλά ήταν δίκαιο και έγινε: η “αντιπαγκοσμιοποίηση” σαν αίτημα εκατοντάδων χιλιάδων πρωτοκοσμικών βρήκε τον ιδανικό της ηγέτη!! Όπως, εξάλλου, και το ιδανικό ιδεολογικό πλαίσιό της: τον εθνικισμό…

Είπε κι άλλα ο “ηγέτης της αντιπαγκοσμιοποίησης”. Όπως, για παράδειγμα, ότι θα συνεχίσει να επιβάλει κυρώσεις στην Τεχεράνη. Μόνο που…

Μόνο που με ευκαιρία την ίδια γενική συνέλευση, στη Ν. Υόρκη, συναντήθηκαν υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι εκείνων που έχουν υπογράψει την συμφωνία για τα πυρηνικά του ιράν: του ιράν φυσικά, αλλά και της αγγλίας, της γερμανίας, της ρωσίας, της κίνας – και της ε.ε. σα σύνολο.

Κι αφού συμφώνησαν, η κυρά Federica Mogherini (επίτροπος εξωτερικών της ε.ε.) και ο κυρ Javad Zarif (υπ.εξ. του ιράν), δίπλα δίπλα, ανακοίνωσαν (στα αγγλικά και στα farsi) κάτι εντελώς «αντιπαγκοσμιοποιητικό»: τον τρόπο που θα παρακάμψουν τις αμερικανικές κυρώσεις στο μεταξύ τους εμπόριο!! Την από κοινού δημιουργία ενός «οχήματος ειδικού σκοπού» (όχι, δεν είναι τροχοφόρο! είναι κάτι ανάμεσα σε ταμείο και τράπεζα…) που θα διεκπεραιώνει όλες τις πληρωμές και τις συναλλαγές ανάμεσα στην ε.ε. και το ιράν, παρακάμπτωντας το διεθνές swift, το οποίο ελέγχει η Ουάσιγκτον.

Πρόκειται για σημαντική εξέλιξη. Δεν βγάζει γλώσσα μόνο στην αποχώρηση της Ουάσιγκτον απ’ την συμφωνία για τα πυρηνικά του ιράν· ούτε μόνο στις αντι-ιρανικές κυρώσεις, στο εμπόριο πετρελαίου ή ότιδήποτε άλλο. Προκαλεί τον διεθνή (παγκόσμιο) κύκλο κυκλοφορίας / αξιοποίησης του δολαρίου: οι συναλλαγές (ξεκινώντας απ’ τις τιμολογήσεις) του ευρω-ιρανικού «οχήματος ειδικού σκοπού» θα γίνονται σε ευρώ και σε στερλίνες… Σ’ αυτά τα νομίσματα θα τιμολογείται και θα γίνεται και η αγορά του ιρανικού πετρελαίου… Και αυτή η πρόκληση δεν γίνεται απ’ τους στοχοποιημένους απ’ το αμερικανικό δόγμα εθνικής ασφάλειας «αναθεωρητές» (ρωσία, κίνα) αλλά απ’ την ε.ε.

Το γεγονός ότι μια διαδικασία που είχε παγκοσμιοποιηθεί (η εκκαθάριση των διεθνών συναλλαγών μέσω του swift) αρχίζει να κομματιάζεται και, καθώς σπάει σε κομμάτια, ξεφεύγει απ’ τον αμερικανικό έλεγχο, είναι tres antiglobal!!! Κανονικά η Ουάσιγκτον θα έπρεπε να το υποδεχθεί με πανηγυρισμούς… Αλλά δεν πρόκειται. Η απόφαση που ανακοινώθηκε μετά απ’ την συμφωνία αυτών των καθόλου αδιάφορων καπιταλιστικών κρατών (άσχετα με το αν θα χρησιμοποιήσουν το συγκεκριμένο «όχημα…» και η Μόσχα και το Πεκίνο ή ακολουθήσουν άλλη μέθοδο) μπορεί να επαναληφθεί εύκολα όσες φορές χρειαστεί, απ’ όσους ενδιαφέρονται. Και οι ενδιαφερόμενοι αυξάνονται.

Όσα κράτη βγαίνουν απ’ τον δολαριακό κύκλο αχρηστεύουν πολλά απ’ τα «τιμωρητικά» όπλα της Ουάσιγκτον. Θεωρητικά το αμερικανικό καθεστώς έχει ακόμα ένα όπλο: να επιβάλει κυρώσεις κατά των κεντρικών τραπεζών των κρατών που συμμετέχουν στο «όχημα ειδικου σκοπού…» «τιμωρώντας» πια όχι την μία ή την άλλη επιχείρηση αλλά την γερμανία, την αγγλία, την γαλλία, την ισπανία, την ιταλία, κλπ… Αλλά αυτό είναι «πυρηνικό όπλο» για τον διεθνή χρηματοπιστωτισμό: αν η Ουάσιγκτον προχωρήσει έτσι, τότε το ένα μετά το άλλο τα ευρωπαϊκά κράτη θα αποχωρήσουν απ’ το swift – και θα συγκεντρωθούν σε διάφορες «αλάνες» (της διεθνούς χρηματο-πιστωτικής κυκλοφορίας) κοροϊδεύοντας τους γιάνκηδες.

Τελευταίο αλλά καθόλου ασήμαντο: το «όχημα ειδικού σκοπού» θα καλύπτει κι όσους θέλουν να κάνουν δουλειές στο ιράν… Μήπως γι’ αυτό διάφορα ονομαστά ευρωπαϊκά καπιταλιστικά μαγαζιά, γερμανικά και γαλλικά κυρίως, δήλωσαν τόσο εύκολα ότι «σταματούν τις δουλειές στην Τεχεράνη»; Επειδή θα τις κάνουν undercover και μακριά απ’ τα αμερικανικά ραντάρ;

Ανατολική ασία

Τρίτη 25 Σεπτέμβρη. Ενόσω αυτά συμβαίνουν στα δυτικά του ενιαίου μετώπου αντιπαράθεσης Μεσόγειος – Ειρηνικός, στα ανατολικά το Πεκίνο επέλεξε τελικά μια συμβατική απάντηση στους πρόσφατους αμερικανικούς δασμούς: την επιβολή δασμών σε αμερικανικές εισαγωγές αξίας 60 δισεκατομυρίων δολαρίων. Πρόκειται γι’ αυτό που το ψόφιο κουνάβι έχει ανακοινώσει ήδη ότι θα οδηγήσει σε δασμούς και στις υπόλοιπες εισαγωγές απ’ την κίνα, αξίας 267 δισεκατομυρίων δολαρίων.

Στην Ουάσιγκτον οι ψοφιοκουναβικοί πανηγυρίζουν, δηλώνοντας ότι θα γονατίσουν την κίνα, και θα την αναγκάσουν να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις τους. Είναι οι μόνοι σίγουροι· ακόμα και εντός ηπα…

Ταυτόχρονα το μιλιταριστικό τμήμα του αμερικανικού καθεστώτος ανακοίνωσε ότι μαζί με την ιαπωνία, την αυστραλία και την νέα ζηλανδία, είναι έτοιμο να ξεκινήσει την επιβολή ανεπίσημου θαλάσσιου αποκλεισμού στη βόρεια κορέα μέσω «επιθετικού ελέγχου» στα φορτία διάφορων πλοίων… μη και παραβιάζουν τις κυρώσεις.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται: αύξηση της έντασης με το Πεκίνο και την Μόσχα. Μια παραλλαγή της πρόσφατης ισραηλινής τακτικής με το Il-20, με τα ίδια μέσα (στρατιωτικά πλοία και αεροπλάνα), αυτή τη φορά με μάσκα τις αποφάσεις του οηε.

(Ο Moon δεν συναντήθηκε χτες με το ψόφιο κουνάβι. Σήμερα ίσως μάθουμε τι ψάρια θα πιάσει…)

Η αλυσίδα συναρμολόγησης

Κυριακή 23 Σεπτέμβρη. Μπορεί το ψοφιοκουναβιστάν να προσπαθεί να φρενάρει την κινεζική καπιταλιστική επέκταση υψώνοντας δασμούς στις κινεζικές εισαγωγές· πόσο, όμως, «made in china» είναι τα εμπορεύματα που στα αμερικανικά τελεωνεία γράφουν made in china;

Το χαρακτηριστικό παράδειγμα λέγεται iPhone. Τα iPhone ξεφορτώνονται στα λιμάνια ή στα αεροδρόμια των ηπα σαν εισαγωγή απ’ την κίνα, με εργοστασιακή τιμή (το 7 και το 7plus) 240 δολάρια. Πάνω σ’ αυτό το νούμερο είναι που κανονικά πρέπει να μπουν οι αντικινεζικοί δασμοί.

Ωστόσο το iPhone δεν κατασκευάζεται στην κίνα. Εκεί μόνο συναρμολογείται. Όλα τα βασικά (και ακριβά) συστατικά του, όπως η οθόνη αφής, τα chips μνήμης, οι μικροεπεξεργαστές και τα υπόλοιπα παράγονται από αμερικανικές, ιαπωνικές, νοτιοκορεατικές και ταϊβανέζικες εταιρείες, με ονόματα όπως Intel, Sony, Samsung και Foxconn. Τα εργοστάσια που τα φτιάχνουν βρίσκονται κυρίως στην ταϊβάν. Τα εξαρτήματα εισάγονται στην κίνα, συναρμολογούνται, και εξάγονται σαν “made in china” iPhones.

Κάποιοι έκατσαν να βρουν πόσα απ’ τα 240 δολάρια εργοστασιακή τιμή στα αμερικανικά σύνορα (τέλη του 2016) πηγαίνουν που, με βάση την γεωγραφική διασπορά της κατασκευής ενός iPhone. Και διαπίστωσαν ότι στις ηπα και στην ιαπωνία μένουν, βαριά βαριά, 68 δολάρια στην κάθε μία· στην ταϊβάν περίπου 48· κάτι λιγότερο από 17 δολάρια πάνε στη νότια κορέα· και στην κίνα μόνο 8,46 δολάρια, ή το 3,6% της τελικής εργοστασιακής τιμής. Αυτό το ποσό αντιστοιχεί στην μπαταρία που κατασκευάζεται στην κίνα και την εργασία συναρμολόγησης. (283 δολάρια ανά κομμάτι, για ένα μοντέλο των 32 gb που στα τέλη του 2016 είχε τιμή λιανικής 649 δολάρια, πάει κατευθείαν στους λογαριασμούς της apple. Τα υπόλοιπα μοιράζονται στη γραμμή εμπορικής διάθεσης εντός ηπα: κέρδος χοντρικής, λιανικής, έξοδα μεταφοράς, αποθήκευσης, κλπ).

Αν και όχι υποχρεωτικά με τις ίδιες αναλογίες, παρόμοια ισχύουν για αρκετά απ’ τα κάμποσες χιλιάδες “made in china” εμπορεύματα που έχουν μπει στο στόχαστρο του αμερικανικού εμπορικού πολέμου. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του κινεζικού υπουργείου εμπορίου απ’ τον δεύτερο γύρο των πάνω από 6.000 ειδών, για περισσότερα απ’ τα μισά, θα επηρεαστούν λιγότερο ή περισσότερο μη κινεζικές επιχειρήσεις.

Το αμερικανικό καθεστώς θα ήθελε να πιστεύει πως όλοι αυτοί θα βολευτούν νοιώθοντας “παράπλευρες απώλειες”. Ή, ακόμα καλύτερα, θα πάρουν απ’ τον κινεζικό καπιταλισμό τους “κρίκους” που έχει (τελικούς προφανώς) και θα τους μεταφέρουν αλλού.

Ωστόσο το Πεκίνο τους προσφέρει την ανάποδη δυνατότητα: όχι να φύγουν, αλλά να μπουν ακόμα περισσότερο στην κινεζική αγορά, κρατώντας για το κινεζικό κεφάλαιο (και τους κινέζους εργάτες) τα τελικά στάδια κατασκευής. (Τα γράφαμε χτες).

Το ηθικό δίδαγμα; Είναι αδύνατο – σε γενικές γραμμές – να αποδοθεί πλήρης “εθνικότητα” στα πιο σύγχρονα απ’ τα εμπορεύματα. Άσχετα και πέρα απ’ τις ενδοκαπιταλιστικές και διακρατικές αντιθέσεις, ο πραγματικός καπιταλισμός οργώνει τον πλανήτη από άκρου σε άκρο, συχνά σαν διαδοχικοί κρίκοι των ίδιων αλυσίδων συναρμολόγησης ή διακίνησης…

(φωτογραφία: Εργοστάσιο της Foxconn).