Tag: κίνα

«We have no ass left clean for kissing….»

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.14) >> Πριν μόλις μια εβδομάδα, όταν όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά των ψοφιοκουναβικών δασμών, σε μια περιληπτική αναφορά (Emergency! Emergency!…) τελειώναμε μ’ αυτές τις φράσεις:

Θα διατυπώσουμε μόνο μια ρητορική απορία: γιατί στις ηπα πιστεύουν ότι οι όποιοι σοβαροί  ανταγωνιστές τους θα τους αφήσουν να πετύχουν; Ίσως επειδή είναι αγχωμένα και αρρωστημένα «αισιόδοξοι»: όπως το 2022 και το 2023…

Η απορία μας ήταν ρητορική επειδή ξέραμε, καταλαβαίναμε: αν λαμβάνεις υπόψη σου τις δυνατότητες των ανταγωνιστών / αντιπάλων σου (αν, δηλαδή, διαθέτεις κάτι που αντέχει στη λέξη ΣΧΕΔΙΟ), τότε δεν παίρνεις τέτοιου είδους αποφάσεις!!!

Μετά τις αναδιπλώσεις και ξαπλώσεις του ψόφιου κουναβιού διάφοροι «ειδικοί» του σκοινιού και του παλουκιού ή και ανειδίκευτοι, «κατάλαβαν» το γιατί αυτής της υποχώρησης: επειδή «ανέβηκαν οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων». Μυστηριώδεις όπως πρέπει για να στραβώνουν αυτές οι διαπιστώσεις, δεν εξήγησαν το τι συνέβη μέσα σε ελάχιστες ώρες. Οι «αποδόσεις» είναι μαγικές για τους υποτελείς∙ όπως και τα σκαμπανεβάσματά τους…

Συνέβη όμως κάτι πολύ σοβαρό; Πώς και γιατί;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη

Δευτέρα 10 Μάρτη (00.25) >> Ενώ το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς προσπαθεί να σκοτώσει και να καταστρέψει ό,τι περισσότερο μπορεί, αυτή τη φορά στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, πυκνώνουν οι ενδείξεις (αν όχι αποδείξεις) ότι η ψοφιοκουναβική διοίκηση, παρά την «φιλία της» προς το καθεστώς, δεν υπολογίζει τον «βασιλιά» αρχιχασάπη, ούτε τους στενούς του συμμάχους. Το έχετε διαβάσει εδώ πριν λίγες εβδομάδες, αλλά κάποιος άλλος το έγραψε πρόσφατα με μια πρόταση: ρίχνουμε τον βασιλιά για να σώσουμε το βασίλειο!

Η πιο πρόσφατη (και ηχηρή) επίδειξη αυτών των εξελίξεων είναι η αποκάλυψη ότι η ψοφιοκουναβική διοίκηση κάνει απευθείας διαπραγματεύσεις με πολιτικά στελέχη της Hamas (στην Doha) με θέμα την απελευθέρωση των υπόλοιπων ομήρων!!! Το «κτύπημα» στο Τελ Αβίβ είναι διπλό. Πρώτον, επειδή ποτέ ως τώρα η Ουάσιγκτον δεν είχε απευθείας κουβέντες με την «τρομοκρατική» οργάνωση, για οποιοδήποτε ζήτημα∙ αν και όποτε γίνονταν τέτοιες διαπραγματεύσεις, ήταν μέσω τρίτων, μεσολαβητών. Αυτές οι απευθείας συζητήσεις συνιστούν κάτι λιγότερο από «αναγνώριση» αλλά κάτι πολύ μακριά από καταγγελίες και απειλές (το ψόφιο κουνάβι έχει αναλάβει το καθήκον να βρυχάται, για να κουκουλώνει την «προδοσία» προς το Τελ Αβίβ). Δεύτερον, το ζήτημα της απελευθέρωσης των υπόλοιπων ομήρων, ζωντανών και νεκρών, είναι το τελευταίο «όπλο» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος – που τώρα νοιώθει να το χάνει.

Ο Adam Boehler (δημοσιογράφος στο επάγγελμα), ειδικός εκπρόσωπος του ψοφιοκουναβιστάν για το θέμα των ομήρων, δήλωσε χθες ότι αυτές οι συζητήσεις (με εκπροσώπους της Hamas) είναι «πολύ βοηθητικές». Δήλωσε όμως και κάτι ακόμα: «καταλαβαίνω την ανησυχία [: consternation] του ισραήλ για τις επαφές μας με την Hamas, αλλά είμαστε οι ηπα. Δεν είμαστε πράκτορες του ισραήλ»…. (Δεν είστε; Και τότε τι είστε;)

Δεν έφτανε αυτό! Ο Boehler (στην ίδια συνέντευξη) ξεκαθάρισε ότι ενδιαφέρεται να μάθει από πρώτο χέρι τις θέσεις και τους σκοπούς της Hamas σε σχέση με την διακράτηση ομήρων. Και μόνο το γεγονός η ψοφιοκουναβική Ουάσιγκτον αναγνωρίζει πως είναι εύλογο οι Παλαιστίνιοι «τρομοκράτες» να έχουν θέσεις και σκοπούς που πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη στον ένα ή στον άλλο βαθμό είναι, ας μας επιτραπεί η έκφραση, shit-στα-μούτρα της κάθε Annalena, του κάθε don Rico, και όλων των ιερέων και των πιστών του «δικαιώματος αυτοάμυνας» των θεοναζί…

Την ίδια προσέγγιση έχει και ο προϊστάμενος του Boehler, ονόματι Steve Witkoff (κτηματομεσίτης στο επάγγελμα, χωρίς όνειρα όμως για miami beach στη μέση ανατολή…), που έχει αναλάβει εν λευκώ απ’ το ψόφιο κουνάβι την διαχείριση όλου του ζητήματος «Παλαιστίνη / Ισραήλ» – αντί για τον άμαθο αλλά και ιδεολογικά επικίνδυνο narcoRubi…

Ο ανώτερος αξιωματούχος της Hamas (και ένας εκ των πολιτικών συμβούλων της ηγεσίας της) Taher al-Nono, μιλώντας χτες στο καθεστωτικό reuters, δήλωσε πως κατ’ αρχήν οι συζητήσεις «είναι θετικές» και γίνονται για την απελευθέρωση ενός ζωντανού αμερικανο-ισραηλινού ομήρου, του 21χρονου στρατιώτη Edan Alexander, και σε συνέχεια την παράδοση τριών ακόμα σωρών αμερικανο-ισραηλινών, δολοφονημένων απ’ το «δόγμα Hannibal». Μίλησε ωστόσο για «αρκετές συναντήσεις» με τον Boehler, πράγμα εύλογο εφόσον οι όμηροι της παλαιστινιακής αντίστασης δεν χωρίζονται σε αμερικάνους και μη∙ οπότε οι συζητήσεις είναι αναπόφευκτα γενικότερες. Ο al-Nono ευχαρίστηκε επιπλέον τον Witkoff για τον ρόλο του ως τώρα∙ πράγμα που θα πρέπει να προκάλεσε αφρισμένη έκρηξη στο θεοναζί αρχηγείο.

Η γενική πρόβλεψη ήταν πως το ψοφιοκουναβιστάν θα δώσει «λευκή επιταγή» στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς. Προκύπτει ωστόσο ότι θεωρεί την γενοκτονία στη Γάζα αποτυχία / ήττα – και για λόγους μεγαλομανίας το ψόφιο κουνάβι δεν φαίνεται να έχει διάθεση να την μοιραστεί, όπως έκανε ο νυσταλέος Jo και το δικό του επιτελείο. «Δεν είναι η δική του σφαγή»!! Επιπλέον θεωρεί τον αρχιχασάπη Netanyahu καμμένο χαρτί.

Θα προσθέσουμε εδώ, χωρίς προβλέψεις, ότι η μέση Ανατολή είναι ένα απ’ τα έξι «κεντρικά ζητήματα» των σε εξέλιξη διαπραγματεύσεων μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας (το «θορυβώδες» αλλά καθόλου το μοναδικό στην εξάδα είναι ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης…) Και ότι (καθόλου σε «νεκρό χρόνο»…) το Πεκίνο ξανατόνισε πριν 2 ημέρες την θέση του για «λύση δύο κρατών», υποστηρίζοντας την πρόταση όλων των αραβικών και των μουσουλμανικών κρατών για την ανοικοδόμηση της Γάζα και την διακυβέρνηση όλων των (επίσημα…) κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών μετά από εκλογές (: που σημαίνει, απλά, απ’ την Hamas…)

Αλλά για να γίνουν τέτοιες εκλογές πρέπει να τις επιτρέψει το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς. Και δεν πρόκειται να κάνει τέτοιο ΠΟΤΕ!

Covid 19 και υγιεινιστική τρομοεκστρατεία: ετοιμάζονται τώρα τα «πυρηνικά»;

Δευτέρα 10 Μάρτη (00.21) >> Είναι κάτι που είχαμε υποδείξει νωρίς νωρίς, το 2020∙ μάλλον δεν το θυμάστε. Η επιμονή του ψόφιου κουναβιού (πρώτη προεδρία του τότε) να ονομάζει τον covid-19 «κινέζικο ιό» και να επιμένει ότι είναι τεχνητό προϊόν που διέφυγε απ’ το βιο-εργαστήριο της Wuhan, «σκόνταψε» μεν πάνω στη συμμορία του Fauci (που ήταν υπεύθυνη για τις gain-of-function έρευνες βιολογικού πολέμου και στο συγκεκριμένο εργαστήριο) είχε όμως μια σαφή ατζέντα: να ενοχοποιηθεί το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο για την «πανδημία», να καταδικαστεί από κάποιο αμερικανικό δικαστήριο σε ασύλληπτες αποζημιώσεις, και με βάση αυτήν την απόφαση να ξεκινήσει μια μεγάλη (ει δυνατόν παγκόσμια) εκστρατεία κατάσχεσης οποιουδήποτε κινέζικου περιουσιακού στοιχείου (: κατ’ αρχήν κρατικής ιδιοκτησίας) – εκτός των κινεζικών συνόρων.  

Πέρασε καιρός. Τα «κόζια άλλαξαν» στην Ουάσιγκτον…. Την περασμένη Παρασκευή ένα ομοσπονδιακό δικαστήριο στο Missouri καταδίκασε (ερήμην…) το κινεζικό κράτος, το κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα, διάφορες τοπικές κυβερνήσεις στην κίνα, το κινεζικό υπουργείο υγείας και το βιο-εργαστήριο της Wuhan α) για διακράτηση πληροφοριών σχετικά με την ύπαρξη και την ταχύτητα μετάδοσης του ιού και β) για παρεμπόδιση του εφοδιασμού με προστατευτικά μέσα για τον υπόλοιπο κόσμο. Η καταδίκη συνεπάγεται ένα πρόστιμο 24 δισεκατομυρίων δολαρίων… Σα συνέπεια το δικαστήριο διέταξε την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων (στο αμερικανικό έδαφος) των καταδικασμένων: ο δικαστής (ορκισμένος αντι-κινέζος) θα απευθυνθεί στην ομοσπονδιακή διοίκηση (του ψόφιου κουναβιού) για τα στοιχεία των κινεζικών περιουσιακών στοιχείων, και εικάζεται πως στο «πρώτο κύμα» κατασχέσεων θα περιλαμβάνονται εκτάσεις γης που έχουν αγοραστεί από κινέζους (εφόσον αποδειχθεί ότι έχουν οποιαδήποτε σχέση με τους … καταδικασμένους…).

Το Πεκίνο (φυσικά) αρνείται τις κατηγορίες και δεν αναγνωρίζει την δίκη. Το μόνο που μπορεί να κάνει αν αρχίσουν οι κατασχέσεις είναι αντίποινα. Κι αν μεν η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση μείνει μόνη της, ίσως είναι διαχειρίσιμη. Αν όμως γίνει «πρότυπο» για επόμενες, εντός και εκτός ψοφιοκουναβιστάν, τότε ο λεγόμενος «οικονομικός πόλεμος» (: 4ος παγκόσμιος πόλεμος!) όπως τον έχουμε δει ως τώρα θα είναι βόλτα στο πάρκο…

Προσέξτε ότι το συγκεκριμένο κατηγορητήριο και η καταδίκη ΔΕΝ αφορά την «προέλευση του ιού», κι έτσι αφήνει απ’ έξω την συμμορία του Fauci. Απ’ αυτήν την άποψη είναι «ακίνδυνα» για το αμερικανικό / δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, οπότε μπορεί να αναπαραχθεί εύκολα.

4ος παγκόσμιος (πόλεμος) 1

Δευτέρα 10 Φλεβάρη (01.08)>> Θα είναι ανόητη (και δυστυχώς εύκολη) σπατάλη χρόνου αν στη μέση μιας όλο και εντονότερης παγκόσμιας καπιταλιστικής δίνης δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στα καραγκιοζιλίκια μιας πολιτικής βιτρίνας που μεταξύ άλλων πάσχει από σοβαρή αδυναμία έκφρασης (το περιορισμένο λεξιλόγιο; οι νεανικές καταχρήσεις;) – ακόμα κι αν εδρεύει στο άσπρο σπίτι, ακόμα κι αν υπογράφει βασιλικά διατάγματα σαν πολυβόλο. Αντίθετα, λόγω της θέσης της, πρέπει «να την βάλουμε στη θέση της» μέσα στην τρέχουσα Ιστορία. (Στο κάτω κάτω έχει και hillbill διάδοχο που είναι πολύ πιο σοβαρός).

Πριν 33 χρόνια (Φλεβάρης του 1992), με την Ουάσιγκτον νικήτρια στον 3ο παγκόσμιο πόλεμο (τον επονομαζόμενο «ψυχρό»), ένας τύπος που τότε ήταν ακόμα άγνωστος εκτός ηπα αλλά υπηρετούσε ήδη ως υφυπουργός άμυνας, ονόματι Paul Wolfowitz (Βόλφοβιτς, σκληροπυρηνικός νεοσυντηρητικός), παρουσίασε το βασικό περίγραμμα του «δόγματος» που θα εξασφάλιζε την (αιώνια!) ηγεμονία των ηπα∙ δόγμα που ακολουθήθηκε με ευλαβική συνέπεια ως και τον πρόσφατο πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης, επί 32+ χρόνια, από όλες μα όλες τις διοικήσεις στην Ουάσιγκτον:

Ο πρώτος στόχος μας είναι να εμποδίσουμε την επανεμφάνιση ενός καινούργιου ανταγωνιστή, είτε στην περιοχή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης είτε οπουδήποτε αλλού, που να συνιστά απειλή του μεγέθους που ήταν η απειλή της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτή είναι η κυρίαρχη πεποίθηση πίσω απ’ την καινούργια περιφερειακή αμυντική στρατηγική και απαιτεί ότι θα προσπαθήσουμε να εμποδίσουμε οποιαδήποτε εχθρική δύναμη απ’ το να κυριαρχήσει σε μια περιοχή της οποίας οι πρώτες ύλες, υπό τον παγιωμένο έλεγχό [αυτής της δύναμης], θα είναι αποτελεσματικές για την εξασφάλιση παγκόσμιας δύναμης. Αυτές οι περιοχές περιλαμβάνουν την Δυτική Ευρώπη, την Ανατολική Ασία, την περιοχή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, και την Νοτιοδυτική Ασία.

Υπάρχουν τρεις επιπλέον πλευρές αυτού του στόχου: Πρώτον, οι ΗΠΑ πρέπει να δείξουν την απαραίτητη ηγετική ικανότητα για να καθιερώσουν και να προστατέψουν μια καινούργια τάξη που θα περιλαμβάνει την υπόσχεση της πειθούς εν δυνάμει ανταγωνιστών ότι δεν χρειάζεται να προσβλέπουν σε ένα μεγαλύτερο ρόλο ή να επιδιώξουν μια πιο επιθετική στάση για να προστατεύσουν τα νόμιμα συμφέροντά τους. Δεύτερον, σε μη αμυντικά ζητήματα, θα πρέπει να λογαριάσουμε αποτελεσματικά τα συμφέροντα των βιομηχανικών κρατών ώστε να τα αποθαρρύνουμε απ’ το να αμφισβητήσουν την ηγεσία μας ή να ανατρέψουν την καθιερωμένη πολιτική και οικονομική τάξη. Τέλος, θα πρέπει να διατηρήσουμε τους μηχανισμούς για την αποτροπή εν δυνάμει ανταγωνιστών ακόμα και απ’ το να αποκτήσουν φιλοδοξίες για μεγαλύτερο παγκόσμιο ρόλο. Η δυνατότητα αποτελεσματικής αναδιάρθρωσης είναι σημαντική εδώ, εφόσον συνεπάγεται ότι ένας εν δυνάμει αντίπαλος δεν θα ελπίζει πως θα κερδίσει μια κυρίαρχη στρατιωτική θέση στον κόσμο γρήγορα ή εύκολα…

Δεν θα σχολιάσουμε κάτι… Η αλαζονεία δεν κρύβεται! (Όσοι / όσες έχουν την ηλικία θα θυμούνται τι ακριβώς ακολούθησε στα ‘90s και απ’ τα ‘90s και μετά για την εφαρμογή αυτού που έμεινε στην ιστορία ως «δόγμα Wolfowitz», και ήταν ο πυρήνας της «εξωτερικής πολιτικής» της Ουάσιγκτον).

Πριν 3 εβδομάδες (15 Γενάρη 2025) ο νέος υπ.εξ. της Ουάσιγκτον (του οποίου το παρατσούκλι έχουμε έτοιμο, αλλά γι’ αυτό προσεχώς…), μιλώντας (ως υποψήφιος ακόμα) στην «επιτροπή διεθνών σχέσεων της γερουσίας» είπε μεταξύ άλλων κι αυτά (ο τονισμός δικός μας):

Λοιπόν ενόσω η Αμερική πολύ συχνά έδινε προτεραιότητα στην παγκόσμια τάξη πάνω απ’ τον πυρήνα των εθνικών συμφερόντων της, άλλα κράτη συνέχιζαν να συμπεριφέρονται με τον τρόπο που πάντα συμπεριφέρονταν τα κράτη και έτσι θα κάνουν πάντα: υπηρετώντας τα σημαντικότερα συμφέροντά τους. Και αντί να ενσωματωθούν ομαλά στην post–Cold War παγκόσμια τάξη, την χειραγώγησαν για να υπηρετήσει τα δικά τους συμφέροντα σε βάρος των δικών μας.

Καλωσορίσαμε το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα στην παγκόσμια τάξη, κι αυτοί επωφελήθηκαν απ’ όλα τα οφέλη και αγνόησαν τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες τους. Αντί γι’ αυτό, καταπίεσαν και είπαν ψέματα και κορόιδεψαν και χάκαραν και έκλεψαν για να φτιάξουν τον δρόμο τους ως το σημείο της παγκόσμιας υπερδύναμης, και τα έκαναν αυτά με δική μας ζημιά και με ζημιά των ανθρώπων στην ίδια τους την χώρα.

Στο δικό μας ημισφαίριο, ναρκο-τρομοκράτες και δικτάτορες και δεσπότες επωφελούνται απ’ τα ανοικτά σύνορα για να προκαλέσουν μαζική μετανάστευση, να εκμεταλλευτούν γυναίκες και παιδιά, και να πλημμυρίσουν τις κοινότητές μας με θανατηφόρο fentanyl και βίαιους εγκληματίες.

Στη Μόσχα, στην Τεχεράνη, στην Pyongyang, δικτάτορες – διεφθαρμένα κράτη – σπέρνουν τώρα χάος και αστάθεια και συμμαχούν και χρηματοδοτούν ριζοσπαστικές τρομοκρατικές ομάδες, και ύστερα κρύβονται πίσω απ’ το βέτο τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ή τις απειλές για πυρηνικό πόλεμο.

Η μεταπολεμική παγκόσμια τάξη δεν είναι απλά ξεπερασμένη, είναι τώρα πια ένα όπλο που χρησιμοποιείται εναντίον μας. Και όλα αυτά έχουν οδηγήσει στη στιγμή όπου πρέπει τώρα να αντιμετωπίσουμε τον μεγαλύτερο κίνδυνο γεωπολιτικής αστάθειας και μιας παγκόσμιας κρίσης πρωτοφανούς στην ζωή όλων όσων βρίσκονται σ’ αυτή την αίθουσα σήμερα. Οκτώ δεκαετίες μετά, καλούμαστε ξανά να δημιουργήσουμε απ’ το χάος έναν ελεύθερο κόσμο, και αυτό δεν θα είναι εύκολο. Και θα είναι αδύνατο χωρίς μια δυνατή και με αυτοπεποίθηση Αμερική που εμπλέκεται στον κόσμο βάζοντας τα σημαντικά εθνικά συμφέροντά μας για άλλη μια φορά πάνω από οτιδήποτε άλλο.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερο σχολιασμό αυτό το «κλάμα» για την παρακμή – για την οποία, φυσικά, φταίνε όλοι όσοι έκαναν κατάχρηση της αμερικανικής καλωσύνης… Απλά το maga (make america great again…) σε συνδυασμό με τη νοσταλγία του «οκτώ δεκαετίες πριν» (που παραπέμπει στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και το τέλος του) κι όχι τη νοσταλγία του «τριάμισυ δεκαετίες πριν» υποδηλώνει ίσως το ανομολόγητο βάθος-της-απόγνωσης.

Όμως τι σημαίνει πρακτικά αυτός ο επικήδειος θρήνος της Ουάσιγκτον για την «μεταπολεμική παγκόσμια τάξη» που τώρα πια «είναι όπλο που χρησιμοποιείται εναντίον της»;

Σκάψιμο στα βαθιά…

Δευτέρα 3 Φλεβάρη (02.01) >> Γράψαμε για την θριαμβευτική εμφάνιση των «σύνθετων αλγόριθμων με κινεζικά χαρακτηριστικά» (!!!), για την deepseek συγκεκριμένα, την περασμένη Δεύτερα, κάμποσες ώρες πριν ανοίξει το χρηματιστήριο στη Ν. Υόρκη και αρχίσει η κατρακύλα των μετοχών διάφορων «μαμούθ», πράγμα που έκανε την deepseek παγκόσμια γνωστή – η τέλεια διαφήμιση!! (Μπορείτε να ελέγξετε την ώρα της ανάρτησης μας, λίγο μετά τα μεσάνυχτα Κυριακής 26 προς Δευτέρα 27 Γενάρη…)

Ωστόσο όπως σχεδόν τα πάντα στον σύγχρονο κόσμο έτσι και η σύγκρουση / αναμέτρηση μεταξύ του αμερικανικού και του κινέζικου καπιταλισμού διαστρεβλώνεται και φετιχοποιείται συνειδητά – κυρίως μέσω της δυτικής δημαγωγίας. Η κατάρρευση ή μη των μετοχών στα δυτικά χρηματιστήρια μικρή ή και καθόλου σχέση έχει συχνά με την εμπορευματική πραγματικότητα. Απόδειξη το γεγονός ότι οι μετοχές της tesla (του Elton του μπροστινού) δεν έχουν κατρακυλήσει, παρότι η συγκεκριμένη αυτοκινητοβιομηχανία χάνει εδώ και πολύ καιρό κατά κράτος απ’ την κινεζική byd. (Περισσότερα στο οι μπροστινοί (της ιστορίας), Δευτέρα 13 Γενάρη).

Θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι ο δυτικός «χρηματοπιστωτισμός», με την μορφή του χρηματιστηριακού τζόγου και όχι μόνο, προσπαθεί να κρατάει αποστάσεις απ’ την πραγματική εμπορευματική καπιταλιστική πραγματικότητα (και «αξία») παρότι υποτίθεται πως είναι αντανάκλασή της. Και προσπαθεί να εμφανίζεται ως πειστική «αναπαράσταση του πλούτου» (και της «αξίας») ακόμα κι αν είναι αέρας κοπανιστός. Αυτό είναι το δυτικό σωσίβιο στην φουρτούνα του εντεινόμενου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού: να φαίνεται ότι….

Τι έφταιξε λοιπόν στην περίπτωση της λεγόμενης «τεχνητής νοημοσύνης» των δυτικών αφεντικών με αφορμή την εμφάνιση ενός υπολογίσιμου ανταγωνιστή απ’ την κινέζικη ανατολή;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Βορειοδυτικό Πέρασμα

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.41) >> … Πρέπει να ανακαλύψουμε και να ανοίξουμε το «Βορειοδυτικό Πέρασμα» προς μια νέα επανάσταση που δεν μπορεί να ανεχτεί μάζες οπαδών, μια επανάσταση που πρέπει να ξεσπάσει σ’ αυτό το κεντρικό πεδίο που ως τώρα ήταν προστατευμένο από επαναστατικές ανατροπές: την κατάκτηση της καθημερινότητας. Θα οργανώσουμε μόνο την πυροδότηση: η ελεύθερη έκρηξη πρέπει να ξεφύγει από εμάς και από κάθε άλλο έλεγχο για πάντα..…

Αυτές οι φράσεις περιλαμβάνονταν σ’ ένα κείμενο της Καταστασιακής Διεθνούς, το 1963, με αφορμή την καταγγελία κατά ενός πρώην μέλους της (του Jorgen Nash).

To Βορειοδυτικό Πέρασμα έγινε σύμβολο επαναστατικού προσανατολισμού για την Καταστασιακή Διεθνή. Αλλά πριν ήταν ένα γεωγραφικός (και εμπορικός / οικονομικός) θρύλος: σα δυνατότητα θαλάσσιας σύνδεσης μεταξύ Ειρηνικού και Ατλαντικού αποκαλύφθηκε μόλις το 1850 (σε αντίθεση με την πλεύσιμη αλλά και ιδιαίτερα δύσκολη νότια παράκαμψη της Γης του Πυρός, που ανακαλύφθηκε σχεδόν 3,5 αιώνες νωρίτερα) απ’ τον ιρλανδό εξερευνητή Robert McClure, του οποίου η αποστολή κινήθηκε όμως με έλκηθρα. Η πρώτη θαλάσσια πλεύση έγινε από νορβηγούς το 1903. Αλλά οι πάγοι έκαναν αδύνατη την θαλάσσια διέλευση για το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Μέχρι που οι αλλαγές στην θερμοκρασία και η βελτίωση της ναυπήγησης ημι-παγοθραυστικών εμπορικών πλοίων έδωσαν νέες προοπτικές στο Βορειοδυτικό Πέρασμα απ’ το 2010 και μετά.

Το Βορειοδυτικό Πέρασμα στο βαθμό που είναι πλωτό το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου ή και τους 12 μήνες είναι ευθέως ανταγωνιστικό με / συμπληρωματικό στην Διώρυγα του Παναμά, σίγουρα για τις εμπορικές μεταφορές στο βόρειο ημισφαίριο μεταξύ λιμανιών του Ατλαντικού και του Ειρηνικού. (Στην είσοδο / έξοδο απ’ την Θάλασσα του Bering περνάει απ’ τα θαλάσσια σύνορα ρωσίας / ηπα…)

Αν, τώρα, περάσει απ’ το μυαλό σας ότι η ταυτόχρονη «διεκδίκηση» της Γροιλανδίας, του καναδά και της διώρυγας του Παναμά απ’ το ψοφιοκουναβιστάν είναι (πέρα απ’ τα υπόλοιπα) αξίωση για τον έλεγχο των συντομότερων θαλάσσιων δρόμων μεταξύ ανατολικής Ασίας και δυτικής Ευρώπης, ε… μπορεί και να χαρακτηριστείτε «ψεκασμένοι»!!!

Κατά τα άλλα τί θα έλεγε η Καταστασιακή Διεθνής για την σημερινή καθημερινότητα; Ίσως ότι γέμισε παγόβουνα. Τεχνητά μεν, αλλά παγόβουνα. Που δεν κατέβηκαν απ’ τον βορρά…

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 1

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.37) >> Η μανία είναι τώρα στην Ουάσιγκτον∙ και η κατάθλιψη πλανιέται πάνω απ’ την ευρώπη… Ζήτημα ιδιοσυγκρασίας θα πείτε. Ίσως. Αλλά το πιο ακλόνητο ανάμεσα στα γεγονότα είναι η βιασύνη. Η βιασύνη του ψοφιοκουναβιστάν: δεν υπάρχει χρόνος!

Πράγματι. Δεν περνάει εβδομάδα χωρίς το Πεκίνο

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 3

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.28) >> Μ’ αυτά τα δεδομένα τι προσπαθεί να κάνει το ψοφιοκουναβιστάν ως η πολιτική βιτρίνα της «κύριας δύναμης» των δυτικών ιμπεριαλισμών αλλά και οι πάμπολοι (λίγο ή πολύ) όμοιοί του στην ευρώπη; Μπροστά στην όλο και πιο ισχυρή «πίεση» του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, και χωρίς πια ελπίδα αξιοποίησης της άλλοτε «soft power» αναδιπλώνονται ιδεολογικά προσπαθώντας να ανασυγκροτήσουν ψυχο-πολιτικά τις αντίστοιχες κοινωνίες γύρω από ένα δόγμα «άμυνας» – στη θέση της άλλοτε θριαμβευτικής διάχυσης / ηγεμονίας! Ένα δόγμα ιμπεριαλιστικής άμυνας, φυσικά, όπως ιμπεριαλιστική ήταν και η (νεο)φιλελεύθερη διάχυση / ηγεμονία∙ αλλά τώρα με όλο και πιο ορατούς τους αντιπάλους.

Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν τα ιδεολογικά κέντρα των δυτικών κρατών;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 4

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.20) >> Δώσαμε μια κάποια έμφαση στην ιδεολογική διάσταση των εξελίξεων επειδή τραβάει περισσότερο την προσοχή. Οι τρέχουσες καταγγελίες-του-φασισμού (με ως τώρα κορύφωση τον ναζιστικό χαιρετισμό του Elon του Μπροστινού…) είναι μάλλον συμβολικές εφόσον περιστρέφονται γύρω απ’ τον ιστορικό αντιφασισμό συνηγορώντας θέλοντας και μη, ομολογημένα ή μη, στα κλισέ του νεοφιλελευθερισμού.

Αλλά ο πυρήνας παραμένει η καπιταλιστική πολιτική οικονομία, και η διαχείρισή της: είναι σε θέση η παρακμιακή πρώην υπερδύναμη και οι υπόλοιποι εξίσου παρακμιακοί δυτικοί σύμμαχοί της να ισορροπήσουν, με οποιονδήποτε τρόπο, στον εντεινόμενο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό; Ή, ειπωμένο αλλιώς: μπορούν να σταματήσουν την έφοδο, την επέκταση και τελικά την οριστική ηγεμονία του ευρασιατικού καπιταλισμού;

Οι ολιγαρχικοί του δυτικού βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικού συμπλέγματος άλλαξαν πλευρό, όχι μόνο επειδή τους είναι πανεύκολο (σιγά!) όσο κυρίως επειδή βλέπουν κι αυτοί την «καυτή ανάσα του δράκου» να τους προσπερνάει. Απ’ τις 14 εφαρμόσιμες και εμπορικά αξιοποιήσιμες τεχνολογίες αιχμής, μέσω των οποίων τα αφεντικά του δυτικού βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικού συμπλέγματος υπολόγιζαν να κυριαρχήσουν πλανητικά στην 4η βιομηχανική επανάσταση, δεν υπάρχει πια ούτε μία στην οποία κινεζικές εταιρείες και κινεζικά πανεπιστήμια / ερευνητικά κέντρα να μην έχουν φτάσει (και συχνά ήδη ξεπεράσει) την δύση.

Κι ενώ ισχύει ότι το κεφάλαιο (ως σχέση…) δεν έχει πατρίδα,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι μπροστινοί (της ιστορίας)

Δευτέρα 13 Γενάρη (00.07) >> Η περίπτωση του Έλον (από εδώ και στο εξής: Έλον ο Μπροστινός) είναι ελαφρά διαφορετική: πλασσάρει ένα είδος ιδιωτικοποίησης της «εξωτερικής πολιτικής» – της παρακμιακής πρώην υπερδύναμης μεν, αλλά γιατί να μην θεωρηθεί «παράδειγμα»;

Πριν όμως καταλήξετε σε οριστικό συμπέρασμα για την περίπτωσή του, θα έπρεπε να αναρωτηθείτε: είναι πράγματι επιχειρηματίας με την έννοια που συνήθως αποδίδεται στη λέξη;

Ο Musk «έσκασε απ’ το πουθενά» ως αυτοκινητοβιομήχανος το 2016… Και χωρίς να έχει φτιάξει ή πουλήσει έστω ένα αυτοκίνητο, η tesla εκτοξεύτηκε χρηματιστηριακά. Τι σημαίνει αυτό; Ότι «κάποιοι» με πολύ χοντρά πορτοφόλια αγόραζαν μετοχές – αέρα∙ ή, για να το πούμε πιο καχύποπτα: ξέπλεναν.

Μα (θα πείτε): τι «συνωμοσιολογίες» είναι αυτές; Η tesla είναι επιτέλους μια παγκόσμια καθιερωμένη επιχείρηση… Σωστά. Δείτε όμως τι εξακολουθεί να συμβαίνει μ’ αυτήν την «παγκόσμια καθιερωμένη» (στην οποία ο Musk κατέχει μόλις το 13% των μετοχών).

Στα μέσα Δεκέμβρη του 2024 η tesla είχε «χρηματιστηριακή αξία» όση το σύνολο των επόμενων 29 αυτοκινητοβιομηχανιών του πλανήτη:

Εντυπωσιακό, έτσι δεν είναι; ο Έλον ο Μπροστινός θα πρέπει να θεωρείται ο «απόλυτος επιχειρηματίας» από καταβολής καπιταλισμού!

Όμως δείτε κι αυτόν τον πίνακα: είναι η σύγκριση των πωλήσεων της tesla με τις πωλήσεις μιας μόνο απ’ τις 29 «δυστυχισμένες» χρηματιστηριακά αυτοκινητοβιομηχανίες, της κινεζικής byd – το «χρηματιστηριακό κουτάκι» της είναι κάπου αριστερά επάνω στον πιο πάνω πίνακα:

Και οι στραβοί θα έβλεπαν (πόσο μάλλον οι «ανοικτομάτηδες» των δυτικών χρηματιστηρίων…) ότι η tesla χάνει απ’ την byd (που είναι μια μονάχα απ’ τις 29 «δυστυχισμένες») ήδη απ’ το δεύτερο τρίμηνο του 2022! Και το 2024 έχασε-κατά-κράτος∙ έχασε συντριπτικά, στην ίδια κατηγορία: ηλεκτρικά αυτοκίνητα! Είναι μάλιστα τόσο μεγάλη και διαρκής η διαφορά και τόσο καθηλωμένο αριθμητικά το πελατολόγιο της tesla ώστε είναι σαφές ότι ακόμα κι αν η αμερικανική εταιρεία πρωτοπόρησε τώρα πλέον η κινεζική δημιουργεί και ταυτόχρονα κατακτά την σχετική αγορά.

Πώς, άραγε, εξηγείται αυτό το «μυστήριο»; Πως εξηγείται, δηλαδή, η τεράστια «χρηματιστηριακή αξία» μιας αμερικανικής εταιρείας που τρώει την σκόνη της byd αλλά και άλλων αυτοκινητοβιομηχανιών, όπως π.χ. η ιαπωνική τoyota (πουλάει 5 ως 6 φορές περισσότερα «κομμάτια» απ’ την tesla); Η απάντηση βρίσκεται στο ίδιο το χρηματιστηριακό ψέμα: είναι οι μέτοχοι της tesla και όχι η ίδια η εταιρεία που «κρατάνε ψηλά» την μετοχή της και άρα την «αξία» (και την φήμη της)… με διάφορα κόλπα.

Έτσι όμως το «επιχειρηματικό προφίλ» του Έλον του Μπροστινού ζαρώνει, και ζαρώνει πολύ. Η πετυχημένη περσόνα του (λέμε) είναι μάλλον οι PR εκείνων-που-βρίσκονται-από-πίσω. Οι οποίοι, μεταξύ άλλων, προσπαθούν να «φρενάρουν» και την byd και τις υπόλοιπες κινέζικες electro-auto-βιομηχανίες συντηρώντας την δική τους φούσκα.

Τι σημαίνει λοιπόν ότι οι «φούσκες» έχουν αναλάβει τμήμα της αμερικανικής (ή και όχι μόνο…) «εξωτερικής πολιτικής»; Σημαίνει ότι αυτές οι «φούσκες» (πίσω, επίσης, απ’ το ψόφιο κουνάβι) θέλουν να ξεφορτωθούν αυτό το χτικιάρικο «μόρφωμα» που κατάντησε η ε.ε., κάνοντας εκείνο που απέτυχαν να κάνουν με την διάλυση της ρωσίας: μικρά και ασήμαντα «έθνη/κράτη».

Φυτοφάγα…