Tag: ισραήλ

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.43) >> Ενόσω η προσοχή είναι (ήταν) στραμμένη αλλού, στη Γάζα δεν συνεχίζεται μόνο η θηριωδία του κατοχικού στρατού. Συνεχίζεται και η αντίσταση!

Πριν σχεδόν μια βδομάδα, στις 24 Ιούνη, κι ενώ οι  θεοναζί μαζί με το ψοφιοκούναβο αφεντικό τους και τους ευρωπαίους ανάλογους πανηγύριζαν «τη νίκη κατά του ιράν», ένας παλαιστίνιος αντάρτης κατάφερε να πλησιάσει δίπλα από ένα ισραηλινό τεθωρακισμένο τύπου puma και να πετάξει μέσα έναν εκρηκτικό μηχανισμό. Ο μηχανισμός έσκασε, εφτά κατοχικοί στρατιώτες που ήταν στο τεθωρακισμένο κάηκαν απ’ την έκρηξη, και στη συνέχεια, στις προσπάθειες διάσωσης, άλλοι 40 κατοχικοί τραυματίστηκαν (κάποιοι αρκετά σοβαρά) απ’ τα πυρά των ανταρτών που έστησαν την ενέδρα.

Όσοι νομίζουν ότι η αντίσταση σε οποιαδήποτε κατοχή, και ακόμα περισσότερο η Παλαιστινιακή αντίσταση κατά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, είναι λόγια του αέρα, δυτικές «ειδήσεις», «πάμε πρεσβεία» με τον freddo στο χέρι και λύπηση για τους φουκαράδες δεν θα καταλάβουν. Εδώ και 21 μήνες οι θεοναζί προσπαθούν να καταβάλουν, να νικήσουν τους ένοπλους «ξυπόλυτους» στη Γάζα. Έχουν δολοφονήσει δεκάδες χιλιάδες άμαχους, έχουν καταστρέψει σχεδόν ό,τι μπορεί να καταστραφεί, έχει αλλάξει σχέδια, στρατηγούς… και όμως: οι ένοπλες οργανώσεις έχουν γίνει και παραμένουν ο εφιάλτης τους! Κι όσο περνάει ο καιρός, ακόμα χειρότερος!

Οι δημαγωγοί υποστηρίζουν ότι οι θεοναζί και οι δυτικοί σύμμαχοί τους έχουν νικήσει στη Γάζα… Οι δημαγωγοί υποστηρίζουν ότι οι θεοναζί και οι δυτικοί σύμμαχοί τους «κτίζοντας» πάνω σ’ αυτή τη νίκη κατά της Παλαιστινιακής αντίστασης νίκησαν και την Hezb’ Allah, νίκησαν και την Τεχεράνη… Η πραγματικότητα είναι εντελώς αντίθετη: αρχίζοντας απ’ την Γάζα οι ήττες τους είναι διαδοχικές και σκληρές.

Για κάθε έναν νεκρό ή τραυματία κατοχικό στρατιώτη 5 και 10 έφεδροι αρνούνται να καταταχτούν και να υπηρετήσουν, με όποια δικαιολογία και πρόφαση μπορούν. Και παρά τον θάνατο που έχει κουρνιάσει σχεδόν σε κάθε γωνιά αυτής της μεγαλύτερης ανοικτής φυλακής στον κόσμο, αν εξουθενώνεται πλέον κάποιος, αυτός δεν είναι η αντίσταση. Είναι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς.

Είναι δυνατόν να παραδεχτεί το Τελ Αβίβ αυτήν την ήττα του (μαζί με όλες τις υπόλοιπες;). Όχι, προφανώς!!!! Αντί γι’ αυτό κατασκευάζει, μαζί με τους συμμάχους του, μαζί με τα αφεντικά του, εικονικές πραγματικότητες (είναι της μόδας άλλωστε…) που σερβίρονται ως Η αλήθεια. Και δεν είναι λίγοι όσοι την τρώνε…

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.38) >> Μεταφέρουμε αυτούσιο ό,τι γράψαμε πριν ένα μήνα (χωρίς τις φωτογραφίες), στις 26 Μάη. Και το αναπαράγουμε επειδή υπάρχουν ενδείξεις ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς προσπαθεί να βγει απ’ την παγίδα της Γάζα μ’ ένα «σχέδιο ειρήνευσης» που περιλαμβάνει (σύμφωνα με τις φήμες) την εξορία της ένοπλης αντίστασης….

Ώστε οι δυτικές βιτρίνες ανακάλυψαν, μετά από 20 μήνες αίματος, θανάτου και καταστροφής, ότι «το δικαίωμα αυτοάμυνας» του χωροφύλακά τους στη μέση Ανατολή είναι κάπως υπερβολικό όταν επιβάλει μαζική ασιτία στους αιχμάλωτους της Γάζα, και ότι πρέπει να τον μαλώσουν (αυτόν τον χωροφύλακα); Ή μήπως ανακάλυψαν ότι «βρε παιδί μου η δύση πάντα νοιάζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα!»;

Εκτιμάμε τίποτα απ’ τα δύο!!! Υπάρχει το προφανές, ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς έχει αποτύχει / ηττηθεί (στρατιωτικά) απ’ την Παλαιστινιακή αντίσταση – αυτό αναγκάζονται να το παραδεχτούν εδώ κι εκεί μέσα απ’ τα δόντια διάφοροι κοντυλοφόροι / δημαγωγοί. Λιγότερο προφανές είναι ότι αυτό το συγχρονισμένο «δυτικό ενδιαφέρον» (στα λόγια) για το αν χιλιάδες παιδιά θα πεθάνουν από πείνα ή όχι ανήκει (μπορεί να ανήκει…) στη διαχείριση της ήττας – τόσο απ’ τα δυτικά καθάρματα όσο και απ’ τα θεοναζί.

Δεν έχουμε ακράδαντα ή έστω ισχυρά στοιχεία. Διάφοροι «ψίθυροι» όμως που εντοπίζουμε στην φλυαρία για το «τι θα γίνει επιτέλους στην Παλαιστίνη» συγκλίνουν (πάντα κατά την άποψή μας) στο ότι η δυτική «ανθρωπιστική» καούρα και συνδρομή (όση και όπως) θα μπορούσε να είναι βασικό συστατικό στοιχείο ενός εκβιασμού του είδους: ναι μεν ω άμαχοι Παλαιστίνιοι, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι δεν θα πεθάνετε απ’ την πείνα αλλά για να «λήξει» αυτή η σφαγή θα πρέπει να φύγουν όλοι οι ένοπλοι της αντίστασης απ’ την Γάζα… Η οποία «αφοπλισμένη» Γάζα θα μείνει υπό θεοναζί στρατιωτική κατοχή για κάποια χρόνια για «ανθρωπιστικούς» λόγους (και για να αρχίσει μια κάποια ανοικοδόμηση…) και κάποια στιγμή αργότερα «βλέπουμε»…

(Είναι ένα «κόλπο» που έχει ξαναγίνει. Τον Ιούνη του 1982 ο απαρτχάιντ στρατός εισέβαλε στο λίβανο. Δυο μήνες αργότερα, τον Αύγουστο την ίδιας χρονιάς όλοι οι ένοπλοι της PLO (οι παλαιστινιακές ένοπλες οργανώσεις είχαν τότε την βάση και τις δυνάμεις τους στα προσφυγικά παλαιστινιακά στρατόπεδα στο νότιο λίβανο), περίπου 12.000 άτομα, αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν και μεταφέρθηκαν στην Τύνιδα. Δυο βδομάδες μετά οι λιβανέζοι φασίστες σύμμαχοι του Τελ Αβίβ, με την «εξωτερική βοήθεια» (περικύκλωση των στρατοπέδων ώστε να μην μπορεί να βγει κανένας…) του απαρτχάιντ στρατού, εισέβαλαν στα απροστάτευτα προσφυγικά στρατόπεδα της Sabra και της Shatila έξω απ’ την Βηρυττό και μέσα σε 3 συνεχόμενες μέρες και νύχτες (απ’ τις 16 ως τις 18 Σεπτέμβρη) έσφαξαν 3.500 γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους. Εν τέλει ο θεοναζί στρατός συνέχισε «προσωρινά, για λόγους ασφάλειας» την κατοχή του νότιου λιβάνου (έτσι δημιουργήθηκε η Hezb’ Allah…) για 18 χρόνια ακόμα, και αποχώρησε μόλις το 2000).

Τι έκανε η «διεθνής κοινότητα» όταν αποκαλύφθηκε η σφαγή στη Sabra και στη Shatila; Την ονόμασε «γενοκτονία» και έκρινε ότι ο ισραηλινός στρατός «αμέλησε και δεν πήρε τα προσήκοντα μέτρα για να την εμποδίσει». Αυτό, και τέλος….

Τα δυτικά καθάρματα θέλουν τώρα, μετά από 20 μήνες, να παίξουν «τους καλούς μπάτσους». Που έχουν κάθε διάθεση να «πιέσουν» τον χωροφύλακά τους να αφήσει (και να αφήνει) ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά αφού έχει κι αυτός το αναγνωρισμένο «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» δεν γίνεται να ταϊζει και τους … «τρομοκράτες», έτσι δεν είναι; Οπότε (έτσι πάει η ανησυχία μας) θα μπορούσε αυτός ο «αυτοάμυνας» α) να δεχτεί μια-κι-έξω ανταλλαγή αιχμαλώτων, υπό την προϋπόθεση β) πως όσοι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι απελευθερωθούν, μαζί με όλους τους ένοπλους της Γάζα θα φύγουν μακριά (πόσο μακριά; στη … λιβύη;), γ) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς θα «έχει την ευθύνη της δημόσιας τάξης» στην κατεχόμενη Γάζα «για κάποιο διάστημα», δ) θα μπορέσει να κατακτήσει όλα τα τούνελ… και έτσι …. «θα τελειώσει ο πόλεμος» – χωρίς ήττα ούτε των θεοναζί, ούτε των πατρώνων τους!

Επαναλαμβάνουμε, προς αποφυγή παρεξηγήσεων: δεν έχουμε ούτε ακλόνητα στοιχεία ούτε διασταυρωμένες πληροφορίες πως κάτι τέτοιο «μαγειρεύεται» πίσω απ’ το ξαφνικό δυτικό «ανθρωπιστικό» ενδιαφέρον. Καθαρά και ανοικτά ούτε λέγεται ούτε γράφεται κάτι… Μπορεί να είμαστε εξαιρετικά καχύποπτοι. Ή «μιλάει» ένα κάποιο ιστορικό ένστικτο: κάτι πολύ βρώμικο βρίσκεται ή χωράει πίσω απ’ τις συντονισμένες ανθρωπιστικές εκκλήσεις των δυτικών καθαρμάτων… (Χρειάζεται πολιτική εγρήγορση…)

Απ’ την άλλη μεριά υπάρχει περίπτωση η ένοπλη αντίσταση να εγκαταλείψει την Γάζα; Όχι… Αλλά εδώ (θα μπορούσε να) βρίσκεται ένα κέντρο ψυχολογικού πολέμου προς τους αμάχους: Τι θέλετε; φαγητό και φάρμακα ή όπλα; (Οι τσατσορούφιανοι της «παλαιστινιακής αρχής» έχουν κάνει ήδη «διαδηλώσεις» μέσα στα ερείπια κατά της αντίστασης και «υπέρ της ειρήνης»…)

Κάτι τέτοιο θα ήταν ωμός, ελεεινός, αισχρός εκβιασμός∙ γιατί όμως όχι απ’ την μεριά των φυσικών και ηθικών αυτουργών δεκάδων χιλιάδων δολοφονιών όταν μάλιστα ΔΕΝ κινδυνεύουν πολιτικά γι’ αυτά τους τα εγκλήματα; Θα σιδερώσουν και θα φορέσουν τα φωτοστέφανα των «ειρηνοποιών», θα ικανοποιήσουν κι όλους εκείνους τους ευαίσθητους υποτελείς τους (δεν είναι καθόλου λίγοι) που «συμπαθούν» τους Παλαιστίνιους αλλά ΧΩΡΙΣ ένοπλη αντίσταση (απομονώνοντας έτσι όσους υπερασπίζεται την ένοπλη, αντικατοχική, αντιαποικιοκρατική αντίσταση ως «φιλοτρομοκράτες»…), θα κάνουν και τις δουλειές τους με τις πετροχούντες, που κι αυτές με τη σειρά τους θα είναι ήσυχες και θα τσοντάρουν για την «ανοικοδόμηση»…

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.35) >> Armed public relations (ΑPR): το πιο πρόσφατο στάδιο του ιμπεριαλισμού – τελεία! Την προηγούμενη Δευτέρα αναρωτιόμαστε. Βάλαμε ερωτηματικό. Τώρα είμαστε σίγουροι! Για την ακρίβεια: οι ADR είναι ο αποπροσανατολισμός, η πρόκληση σύγχυσης σ’ αυτήν την ιστορική ιμπεριαλιστική περίοδο∙ οργανικό τμήμα της, αλλά όχι το σύνολό της.

Να, λοιπόν, μια άλλη φοβερή-και-τρομερή «νίκη» των δυτικών και του χωροφύλακά τους: κατέστρεψαν (λένε) τις υποδομές του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος… Αλήθεια;;;

Η ντόπια δημαγωγία δεν έχει τίποτα να ζηλέψει απ’ την διεθνή!!! Λεζάντα: Η πυρηνική εγκατάσταση στο Φορντό του Ιράν μετά τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς…

Βλέπετε πουθενά ίχνη βομβαρδισμών; Όχι… ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΕΙΤΕ!!!! Εδώ έχουμε «νίκη» τρανή!!! Στραβομάρα πάθατε;

Η «απειλή του πυρηνικού προγράμματος του ιράν» είναι προσχηματική – το ζητούμενο είναι η «καμένη γη» που θα φρενάρει το ευρασιατικό project. Μήπως, κατά συνέπεια, και η «καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος του ιράν» είναι προσχηματική; Ναι, από κάποιες απόψεις.

Υπάρχουν λογικές προσεγγίσεις, υπάρχουν και τεχνικές προσεγγίσεις που δείχνουν επίμονα πως αυτό το «πυρηνικό πρόγραμμα» όχι απλά δεν καταστράφηκε, αλλά ούτε θα ήταν δυνατόν να καταστραφεί εκεί που είναι «θαμμένο». Στο ψοφιοκουναβιστάν έχει προκύψει πρόβλημα σχετικά, το οποίο φυσικά αποδίδεται (πού αλλού;) στην αντιπολίτευση:

Αλλά το ζήτημα δεν είναι απλά τεχνικό. Είναι πολιτικό (με την παλιά έννοια της λέξης…). Εδώ και δεκαετίες η Τεχεράνη ορκίζεται ότι δεν σκοπεύει να φτιάξει ατομικές βόμβες για λόγους ηθικής τάξης: επειδή σκοτώνουν (και) αθώους. Αλλά τις ίδιες δεκαετίες είναι κατηγορούμενη ότι μπορεί να φτιάξει, πράγμα που για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς και τον μαφιόζο πυρηνικό χωροφύλακά τους παρουσιάζεται ως … ανάθεμα.

Μετά τις επιθέσεις των θεοναζί και της διοίκησης του daddy απ’ την Ουάσιγκτον στις ειρηνικές (επίσημα) πυρηνικές εγκαταστάσεις (για τις οποίες έχει διεθνώς αναγνωρισμένο δικαίωμα) ποιος άραγε θα κατηγορήσει το ιρανικό καθεστώς αν εμφανιστεί με πυρηνικούς κυνόδοντες; Αυτοί που όχι απλά το κατηγορούσαν ήδη, «προληπτικά», και το βομβάρδισαν επίσης «προληπτικά»; Αδιάφορο. Και μάλλον κανείς άλλος εκτός απ’ αυτήν την δυτική οικτρή ιμπεριαλιστική μειοψηφία.

Σ’ όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται αυτό το θρυλικό «πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν» σήμερα το γεγονός ότι έγινε στόχος ΔΕΝ θα το επιβραδύνει. Θα το επιταχύνει – μέχρι (είναι πιθανό) την κατασκευή βομβών! Απλά: αν τις είχε ήδη, με δεδομένο πως έχει και τους πυραύλους για να τις χρησιμοποιήσει, τόσο οι θεοναζί όσο και οι σύμμαχοί τους θα έβγαζαν τον σκασμό. Όπως κάνουν απέναντι στη βόρεια κορέα και το πακιστάν που επίσης έχουν «παράνομο» πυρηνικό πρόγραμμα.

Απ’ αυτή την άποψη οι επιθέσεις κατά της Τεχεράνης ενώ ήταν προσχηματικές (με την έννοια ότι o σκοπός τους ήταν πολύ ευρύτερος: να δείξουν στα μέλη του ευρασιατικού project, του SCO και των BRICS+ ποιοι κάνουν κουμάντο και στη δυτική Ασία / μέση Ανατολή) θα πετύχουν το αντίθετο. (Ήδη διάφορες διαδικασίες έχουν ξεκινήσει…)

Το γεγονός ότι ο ψοφιοκουναβιστάν, το οποίο μέσα σε 5 μήνες έχει αγοράσει ή κατακτήσει την Γροιλανδία, τον καναδά, την διώρυγα του Παναμά∙ έχει επιβάλει θηριώδεις δασμούς στους πάντες, ύστερα τους μισοπήρε πίσω, και τώρα κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς κάνει∙ τέλειωσε «με ένα νόμο και ένα βασιλικό διάταγμα» τον πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης και την σφαγή στην Παλαιστίνη∙ κυνηγάει τους μετανάστες εργάτες στην επικράτειά του για να τους πάρει πίσω σε συνθήκες δουλεμπορίου∙ αγκαλιάζεται με τα κρυπτονομίσματα για να σώσει το δολάριό του∙ αγαπιέται και είναι αντικείμενο θαυμασμού απ’ όλο τον γαλαξία γιατί «κάνει πράγματα που κανείς άλλος δεν έχει κάνει»∙ το γεγονός λοιπόν ότι αυτό το καθεστώς λέει «καταστρέψαμε το δέντρο του κακού» στο ιράν είναι σχεδόν απόδειξη ότι το αντίθετο ισχύει. Ούτε παραμάνα δεν θα αγόραζε οποιοσδήποτε λογικά σκεπτόμενος απ’ αυτούς τους «εμπόρους αλήθειας» – πόσο μάλλον σε σχέση μ’ έναν πόλεμο.

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.28) >> Αν ψάχνει κάποιος μιαν απόλυτη και οριστική νίκη (ή, αντίστοιχα, ήττα) δεν υπάρχει τέτοια σ’ αυτόν τον 2 εβδομάδων πόλεμο των θεοναζί, της Ουάσιγκτον (αλλά και διάφορων ευρωπαϊκών κρατών πιο «διακριτικά»…) κατά της Τεχεράνης. Υπάρχουν όμως εξαιρετικής σημασίας αποτυχίες που καθορίζουν την ως τώρα «έκβαση» και θα καθορίσουν επίσης και το μέλλον.

Για το ιρανικό καθεστώς ήταν πρώτου βαθμού αποτυχία το γεγονός ότι παρά τις προετοιμασίες του για ενδεχόμενη θεοναζί επίθεση δεν κατάφερε να προφυλάξει ανώτατα στρατιωτικά στελέχη του: η Τεχεράνη έδωσε μια λίστα 30 αξιωματικών, κυρίως απ’ τους «φρουρούς της επανάστασης», που σκοτώθηκαν απ’ τους θεοναζί, οι περισσότεροι μαζί, στον αιφνιδιασμό της 13^ης Ιούνη. Παρότι αυτό δεν είχε πρακτική συνέπεια στην επιχειρησιακή ετοιμότητα των «φρουρών», πράγμα που αποδείχθηκε σε λίγες ώρες∙ και παρότι η πρακτική του «αποκεφαλισμού» δείχνει μάλλον την λογική αδυναμία του θεοναζί καθεστώτος και των δυτικών συμμάχων του (: «θα σκοτώσω τον βασιλιά για να καταρρεύσει το βασίλειο!!!»…), αυτές οι διαδοχικές αποτυχίες των τελευταίων χρόνων, με αποκορύφωμα την 13^η Ιούνη, δεν τιμούν καθόλου ένα καθεστώς που αμύνεται. Και (εύλογα) εμποδίζουν σοβαρά την άμυνά του.

Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις «επιφανείας»; Καταστράφηκαν, κι αυτό ήταν το καλύτερο που θα μπορούσαν να κάνουν οι θεοναζί. ‘Όμως πιστεύει κανείς ότι η Τεχεράνη, ξέροντας την έκθεση αυτών των εγκαταστάσεων, δεν έχει κάπου «ρεζέρβες»; Ολόκληρες ή τμηματικές;

Το θεοναζί καθεστώς και οι σύμμαχοί του  επιχείρησαν στις 13 Ιούνη εκείνο που επί χρόνια οι δικοί του (και όχι μόνο…) καραβανάδες θεωρούσαν «τρέλα»! Πατώντας σε εντελώς λαθεμένες (έως φανταστικές) εκτιμήσεις: ότι η Τεχεράνη θα καταρρεύσει γρήγορα.

Μόλις την 5^η μέρα των θεοναζί επιθέσεων (και των ιρανικών αντεπιθέσεων) εκείνος που άρχισε να καταρρέει ήταν η στρατιωτική μηχανή του Τελ Αβίβ!!!

Η έλλειψη αντιαεροπορικών πυραύλων δεν ήταν κάτι τυχαίο! Ήταν αποτέλεσμα της έξυπνης τακτικής αντεπιθέσεων της Τεχεράνης που, χρησιμοποιώντας παλιά και μειωμένων ικανοτήτων μοντέλα πυραύλων παρέσυρε τους θεοναζί σε «κατανάλωση» των δικών τους συστημάτων, αλλά και των αμερικανικών. Είναι μια τακτική δουλεμένη εδώ και τουλάχιστον 1,5 χρόνο στο ουκρανικό πεδίο μάχης, κυρίως (αν και όχι αποκλειστικά) από ρωσικής πλευράς.

Όταν οι θεοναζί αναγκάστηκαν να χρησιμοποιούν ό,τι τους είχε απομείνει «με το δελτίο» άρχισαν να βλέπουν έντρομοι τους μεσαίων δυνατοτήτων ιρανικούς πυραύλους (όχι τους καλύτερους που διαθέτει η Τεχεράνη!!!) να καταστρέφουν διυλιστήρια, ηλεκτρικούς σταθμούς, αρχηγεία υπηρεσιών και πολλά άλλα – ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΧΕΔΟΝ 80ΧΡΟΝΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ!!!!!

Έγινε ξεκάθαρο γρήγορα ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς δεν θα άντεχε για καιρό… Χρειαζόταν κάτι επειγόντως!!! Τι; Η «κλιμάκωση για την αποκλιμάκωση»!!!! Η Τεχεράνη είχε πάρει ήδη τα ηνία της κλιμάκωσης στις μάχες-μεταξύ-πυραύλων-με-περιορισμένα-αντιαεροπορικά (για διαφορετικούς λόγους η κάθε πλευρά) για έναν απλό λόγο, τον οποίο τα καθάρματα του Τελ Αβίβ προτίμησαν να αγνοήσουν: δεν χρειάζεται να «σηκώνει αεροπλάνα» για να κτυπάει, και διαθέτει εκατοντάδες φορές περισσότερους πυραύλους απ’ όσους το Τελ Αβίβ!

Η μόνη «κλιμάκωση» που είχε απομείνει να τολμήσει το θεοναζί καθεστώς ήταν τα πυρηνικά του… Προτιμήθηκε η αγωνιώδης έκκληση στο ψόφιο κουνάβι να «κλιμακώσει» o us army για λογαριασμό του idf – με τις «υπερβόμβες» του. Η Τεχεράνη δεν πτοήθηκε, απάντησε*, και συνέχισε να κτυπάει (με όλο και μεγαλύτερη επιτυχία) την θεοναζί επικράτεια. Τότε το ψόφιο κουνάβι, για λογαριασμό του χωροφύλακά του, αποδέχθηκε τον όρο του ιρανικού καθεστώτος: πρώτοι θα σταματήσετε τις επιθέσεις εσείς που ξεκινήσατε (Τελ Αβιβ & friends), και μετά εμείς…. Αυτό δεν λέγεται «εκεχειρία», μιας και οι εκεχειρίες συνοδεύονται από διάφορα. Λέγεται «διακοπή εχθροπραξιών», και δεν συνοδεύεται από τίποτα…

Αμέσως μετά απ’ αυτό το κατόρθωμα έγιναν ταυτόχρονα δύο πράγματα. Πρώτον, ο ρεπουμπλικάνος βουλευτής Buddy Carter πρότεινε το ψόφιο κουνάβι για το «νόμπελ ειρήνης» – μη και χάσει την ευκαιρία! Και δεύτερον, η μνημειώδης δήλωση του ψόφιου κουναβιού «Νικήσαμε όλοι!!!» θεωρήθηκε γελοία από πολλούς:

Δεν ήταν γελοία. Ήταν κάτι ακόμα χειρότερο!!! Επρόκειτο για μια άγαρμπη, γραφική, «οριακή» προσπάθεια να κρυφτεί η σχεδόν στρατηγική ήττα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος με την «διαφήμιση» ισοπαλίας!!! Ενός «Χ»!!! Πρόκειται ακριβώς για εκείνο που προσπαθούν (με διαφορετικούς τρόπους) εδώ και μήνες στο ουκρανικό πεδίο μάχης, τόσο το ψοφιοκουναβιστάν όσο και οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές: ένα «Χ» βρε αδερφέ, να μην φανεί ότι ηττηθήκαμε!!! (Με την ίδια μέθοδο: «κλιμάκωση για την αποκλιμάκωση»… «Κλιμάκωση» μέσω προβοκατσιών βέβαια…)

«Ισοπαλία» είπατε στη μέση Ανατολή;

Το ισραηλινό Channel 13:

Το να γίνουν περιοχές του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος «Γάζα» δεν είναι αυτό που μπορεί να ονομαστεί «ισοπαλία»! Για λόγους εύκολα κατανοητούς!!!

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό…

*Υπάρχει μια σοβαρή παρανόηση του γεγονότος ότι το ψοφιοκουναβιστάν προειδοποίησε μέσω τρίτων για την επίθεσή του και τους στόχους της, όπως προειδοποίησε και η Τεχεράνη για την αντεπίθεσή της.

Το ψοφιοκουναβιστάν προειδοποίησε ώστε να απομακρυνθεί έγκαιρα οποιοδήποτε ραδιενεργό υλικό… Γιατί διαφορετικά, αν υπήρχε διαρροή ραδιενέργειας (που θα ήταν προφανώς σοβαρή) ο «ονειρεύομαι ένα νόμπελ ειρήνης» θα μπορούσε να κατηγορηθεί ακόμα και για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας! Απ’ την μεριά του το ιρανικό καθεστώς διάλεξε την πιο κεντρική αμερικανική βάση σ’ όλη τη μέση Ανατολή (στο φιλικό κατάρ) αντί για κάποια / ες απ’ τις διάσπαρτες σε ιράκ και συρία, αλλά χωρίς ανθρώπινα θύματα, επειδή ήθελε να στείλει μια προειδοποίηση προς τον όγκο των υποστηρικτών του maga: «Ψηφίσατε όχι άλλους πολέμους; Προσέξτε γιατί ο εκλεκτός σας είναι πολύ κοντά στο να σας έχει κοροϊδέψει… Την επόμενη φορά μπορεί να έχει και φέρετρα, και τότε θα μπλέξετε…»

Απόδειξη ειδικά του πρώτου είναι ότι στη Νατάνζ και σε άλλες χερσαίες εγκαταστάσεις του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος υπάρχουν σε λειτουργία μικροί ερευνητικοί αντιδραστήρες. Ούτε καν οι θεοναζί δεν διανοήθηκαν να τους κτυπήσουν!

Δεν έγινε λοιπόν τίποτα «συμβολικό»!!!

Κάτι ακόμα. Ο εμπλουτισμός ουρανίου στο 60% επιτρέπεται απ’ την σχετική διεθνή νομοθεσία. Απ’ αυτή την άποψη οι πυρηνικοί τεχνικοί της Τεχεράνης δεν έχουν κάνει κάτι παράνομο! Επιπλέον, το ιρανικό καθεστώς επέδειξε το ίδιο αυτά τα «διάσημα» 400 κιλά εμπλουτισμένου ουρανίου στο 60% στους διεθνείς επιθεωρητές θεωρώντας (λαθεμένα…) πως έτσι θα πιέσει το ψόφιο κουνάβι να υπογράψει μια καινούργια λογική συμφωνία.

Το ουράνιο στο 60% δεν μπορεί να γίνει μια «κανονική» ατομική βόμβα. Μπορεί όμως να γίνει μια «βρώμικη» ατομική βόμβα: περιορισμένης εμβέλειας, κατάλληλη ωστόσο για να καταστρέψει οριοθετημένους στόχους, όπως λιμάνια, αεροδρόμια, στρατόπεδα κλπ. Πράγμα που σημαίνει πως αν η Τεχεράνη ήθελε (ως τώρα) θα είχε ήδη «βρώμικα» πυρηνικά, και με την «άδεια του νόμου»…

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.18) >> Αν κάποιος έλεγε πριν 2, 3, 5 ή 10 χρόνια, ακόμα και στις αρχές του φθινοπώρου του 2023 ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς είναι ένας «χάρτινος μπάτσος» θα ήταν καταγέλαστος. Σωστά: ο μαφιόζος πυρηνικός αστακός / χωροφύλακας των δυτικών υπερδυνάμεων «χάρτινος»;

Στις 7 Οκτώβρη του 2023 οι θεοναζί υπήκοοι ξύπνησαν με μια τρομακτική έκπληξη – και ο υπόλοιπος πλανήτης με μια τρομακτική (για τους περισσότερους) χαρά: η μεγάλη απόδραση!!! Όσα φιλμ έχουν υπάρξει για δραπέτες, όλα μαζί, δεν έφταναν στο νυχάκι εκείνου που έκανε η παλαιστινιακή αντίσταση: από ξηρά και αέρα (!!!) επίθεση στους δεσμοφύλακές της!!! Ήταν ακόμα το θεοναζί καθεστώς «κάστρο», ο φοβερός και τρομερός τραμπούκος της γειτονιάς; «Προς στιγμήν» όχι πια – αλλά μόνο προς στιγμήν. Οι δεσμοφύλακες αποφάσισαν: σκοτώστε τους όλους…

Όταν η Hezb’ Allah επί μήνες έκανε τον βορρά της κατοχικής επικράτειας σε βάθος έως 30 χιλιόμετρα no man’s land, το σοκ έγινε διαρκείας. Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς δεν μπορούσε πια να ελέγξει καν και καν την επικράτειά του! Αλλά κι αυτό (που αμφισβητούσε ευθέως την ικανότητα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος να κρατήσει τα δικά του εδάφη) θάφτηκε κάτω απ’ την υποτιθέμενη «υποχώρηση» της Hezb’ Allah (έχουμε γράψει επ’ αυτού, καμία σχέση με ήττα, διάλυση και κλπ…)

Όταν η Ansar Allah κτύπησε με drone (!!!) στο Τελ Αβίβ λίγες δεκάδες μέτρα μακριά απ’ το υπ.αμ. άλλη δυσάρεστη έκπληξη – πάλι στιγμιαία. Όταν η υεμενίτικη οργάνωση κτύπησε δυο φορές με υπερηχητικούς πυραύλους το βασικό αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ από απόσταση πάνω από 2.000 χιλιόμετρα, ξανά δυσάρεστη έκπληξη – πάλι στιγμιαία.

Όλες αυτές οι «στιγμιαίες» ή «δευτερεύουσες» αποδείξεις ότι ο χωροφύλακας των δυτικών ιμπεριαλισμών στη μέση Ανατολή παρά τον λουστραρισμένο θώρακα και τα λαμπερά λιλιά του δεν είναι πια ο φόβος και ο τρόμος, και μάλιστα απ’ την μεριά στρατιωτικά «υποδεέστερων» αντίπαλων (Παλαιστινιακή αντίσταση, Hezb’ Allah, Ansar Allah, ιρακινές PMU) διαμόρφωναν την συνειδητοποίηση όχι των δυτικών (αρχόντων και αρχόμενων) αλλά του υπόλοιπου πλανήτη.

Ώσπου ήρθε η «τρέλα» της επίθεσης στο ιράν. Ο αιφνιδιασμός της 13 Ιούνη ήταν όντως εντυπωσιακός (αν και με τις αναμενόμενες προπαγανδιστικές υπερβολές) και προς στιγμήν φάνηκε ότι αποκαθιστούσε το μιλιταριστικό κύρος του χωροφύλακα. Αυτό στις 13. Στις 14, στις 15, στις 16, στις 17 και στις 18, μέρα την μέρα, η αποκατάσταση κατέρρεε φανερά. Η ρητορική «η ισραηλινή αεροπορία έχει τον πλήρη έλεγχο του ιρανικού εναέριου χώρου» ήταν αντάξια των χειρότερων στιγμών της διεθνούς δυτικής stand up tragedy. Και το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς έχανε το έδαφος κάτω απ’ τα πόδια του, τόσο πολύ ώστε να χρειάζεται την επιστράτευση του αφεντικού για να κρυφτεί.

Χάρτες με τα εκατέρωθεν «κτυπήματα» μεταξύ θεοναζί και Τεχεράνης – και ηπα. Στο χάρτη του ιράν είναι σαφές ότι οι επιθέσεις (είτε με πυραύλους είτε με drones) γίνονταν απ’ τον εναέριο χώρο του ιράκ ή (τα drones) από πράκτορες που δρούσαν στο έδαφος του αζερμπαιτζάν – γι’ αυτό και είναι συγκεντρωμένες στο μισό δυτικό κομμάτι της επικράτειας. Το επιχείρημα ότι «μα εκεί είναι συγκεντρωμένες οι πυρηνικές εγκαταστάσεις» ισχύει μόνο εν μέρει: είναι βέβαιο ότι στα ανατολικά η Τεχεράνη «τράβηξε» τα πολεμικά αεροπλάνα της, που ασφαλώς θα ενδιάφεραν ως στόχοι τους θεοναζί….

Στο matrix της δυτικής παρακμής η λέξη «ήττα» είναι απαγορευμένη. Έχει αντικατασταθεί με την φράση «δεν πέτυχε τους στόχους» του. Αστόχησε σα να λέμε. Η διαφορά ανάμεσα στο «αστόχησα» και στο «ηττήθηκα» είναι τεράστια – το καταλαβαίνετε. Με τέτοιους λεκτικούς ακροβατισμούς η δυτική δημαγωγία προσπαθεί να κρύψει ότι η διπλή (Τελ Αβίβ και Ουάσιγκτον) επίθεση στην Τεχεράνη ήταν καταστροφή σε βάρος τους – από πολιτική (αν και όχι από τεχνική) άποψη. (‘Όπως ανάλογα συμβαίνει στο ουκρανικό πεδίο μάχης).

Γιατί; Επειδή ήδη απ’ τις 14, 15, 16, 17, 18, 19 και 20 Ιούνη οι πάντες – πρώτα και κύρια στην ευρύτερη μέση Ανατολή, αλλά όχι μόνο εκεί – καταλάβαιναν ότι ο μπάτσος των δυτικών ήταν πια (και είναι) χάρτινος. «Περιορισμένη» αμφισβήτησή του μία φορά. Περιορισμένη αμφισβήτηση δεύτερη, τρίτη, τέταρτη… Και εν τέλει, με δική του επιλογή, καθολική αμφισβήτηση! Ε, τι άλλο χρειάζεται;

Έχει πυρηνικά, πράγματι. Αλλά εκτός απ’ αυτά δεν έχει τίποτα άλλο! Δεν έχει ηθικό, έχει μόνο μια αιμοβόρα ιδεολογία. Δεν έχει «πεζικό» (: Παλαιστινιακή αντίσταση, Hezb’ Allah) και δεν έχει πια «έλεγχο στον αέρα», είτε σαν επίθεση είτε, κυρίως, σαν άμυνα. Έχει βέβαια συμμάχους, πράγματι. Αλλά σε τι κατάσταση βρίσκονται αυτοί; Και σε τι κατάσταση θα βρεθούν μελλοντικά;

Ένα επίσημα πυρηνικό κράτος και ένα φασιστικό πυρηνικό / γενοκτονικό κράτος, με την κεντρική του πολιτική βιτρίνα καταζητούμενη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, επιτέθηκαν σε ένα μη πυρηνικό κράτος∙ κι αυτό στάθηκε όχι απλά «αξιοπρεπώς» αλλά πέτυχε κατά του δεύτερου βαριά, σοβαρά πλήγματα. Η εκ των υστέρων «διόρθωση» της αποτυχίας του us army έγινε ότι «η επίθεση ήταν συμβολική». Δεν υπάρχουν «συμβολικά» Β-2!! Δεν υπάρχουν «συμβολικοί» αμερικάνοι πιλότοι που κατουράνε σε σακουλάκια ντοπαρισμένοι με αμφεταμίνες για να αντέξουν ώρες πτήσης!! Δεν υπάρχουν «συμβολικές» βόμβες!!! Ούτε υπάρχουν «συμβολικές» απειλές για αλλαγή καθεστώτος, «συμβολικοί» απόγονοι του σάχη, «συμβολικοί» δυτικοί δημαγωγοί και «συμβολικοί» επικεφαλής της διεθνούς υπηρεσίας ατομικής ενέργειας που είναι απλά τσατσορούφιανοι της δύσης!!! Μια ένοπλη επίθεση είναι ένοπλη επίθεση, τελεία και παύλα. Δεν είναι …. φλερτ!

Η δυτική επιθυμία είναι ότι οι πάντες θα φοβηθούν τον συνδυασμό ενός ψόφιου κουναβιού και ενός καταζητούμενου, με τις πλάτες διάφορων ευρωπαίων κοκάκηδων. Θα μπορούσε να συμβεί έτσι … πριν 30 χρόνια. Αγνοούν (θέλουν, κάνουν ότι μπορούν…) τα δυτικά αφεντικά ότι πλέον υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια – χωρίς εκβιασμούς.

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.14) >> Αποδείχθηκε ότι δεν είναι το πεζικό του… Αποδείχθηκε ότι δεν είναι η αεροπορία του… Αποδείχθηκε ότι δεν είναι ο «θόλος» του… Και, ενδεχομένως, δεν είναι ούτε οι σύμμαχοί του. Τι έχει απομείνει στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς ως η «αδιαπραγμάτευτη μιλιταριστική υπεροχή» του έτσι ώστε να παίζει τον ρόλο του μπάτσου, του φόβου-και-του-τρόμου στη μέση Ανατολή; Οι ατομικές βόμβες του, και μόνον αυτές.

Αλλά αυτό το ξεγύμνωμα έχει ήδη παρενέργειες που θα ξεδιπλωθούν στο μέλλον, κοντοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Αν τα θεοναζί πυρηνικά και μόνον αυτά είναι ο μοχλός της δυτικής ηγεμονίας στην ευρύτερη μέση Ανατολή, κι αν αυτή η ηγεμονία έχει γίνει πια τόσο «εριστική» (ήπιος χαρακτηριστικός για τον δυτικό ιμπεριαλισμό…) ώστε να προσπαθεί να «φτύσει» το ευρασιατικό project κατάμουτρα, τότε δύο είναι τα ενδεχόμενα:

Ή η πλήρης αποπυρηνικοποίηση της μέσης Ανατολής! Είναι η πρόταση που έκανε πρόσφατα το Πεκίνο και πήγε «άκλαφτη» για τον απλό λόγο ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει οι θεοναζί να καταστρέψουν το μόνο «πλεονέκτημα» που τους έχει απομείνει… Αυτό είχαν κατά νου στο Πεκίνο.

Ή το αντίθετο, η πυρηνικοποίηση της μέσης Ανατολής – και όχι μόνο της Τεχεράνης. Η πιο ήπια εκδοχή εδώ είναι το ιράν (μελλοντικά κι άλλα κράτη) να μπουν οικειοθελώς κάτω απ’ την «πυρηνική ομπρέλα / προστασία» της Μόσχας και του Πεκίνου – είναι κι αυτό μια κατατεθειμένη πρόταση… (Η Τεχεράνη είναι απίθανο να δεχτεί κάτι τέτοιο). Διαφορετικά θα φτιάξει όποιος θέλει και μπορεί ή θα αγοράσει έτοιμες πυρηνικές κεφαλές και πυραύλους που να τις μεταφέρουν (υποψιαζόμαστε ότι ο Kim little rocket man θα ενδιαφερόταν για τέτοιες εξαγωγές…): αυτό αθόρυβα και υπόγεια βρίσκεται ήδη στην ημερήσια διάταξη ως σκέψεις, εν μέρει στο Ριάντ και εν μέρει αλλού…

Αυτή είναι μια δύσκολη έως επικίνδυνη προοπτική, που κατ’ αρχήν δεν την υποστηρίζουν ούτε το Πεκίνο ούτε η Μόσχα. Ωστόσο δεν είναι η δύση και ο χωροφύλακάς της που θα την εμπόδιζε! Μάλλον το αντίθετο. Κι αυτό είναι ένας κόμπος: εκείνοι που παρακμάζουν προσπαθούν να φρενάρουν την πτώση τους προκαλώντας μιλιταριστικά∙ ενώ η άλλη πλευρά δεν θέλει μεν πόλεμο, αλλά πρέπει να βρει αποτελεσματικότερους απ’ ότι τώρα τρόπους για να τον εμποδίσει.

Εν τω μεταξύ, απ’ τις 18 έως και τις 21 Ιούνη (όταν στο Τελ Αβίβ άρχισαν να μετρούν τα αντιαεροπορικά τους) γινόταν στο Λένινγκραντ (: αγ. Πετρούπολη…) το «διεθνές οικονομικό φόρουμ» – κάτι σαν το «νταβός – για – τους – άλλους». Ήταν εκεί πολιτικές βιτρίνες και διαφόρων ειδών «ειδικοί» απ’ την ασία, την αφρική, τη νότια αμερική… Είναι βέβαιο ότι η κατάσταση στη μέση Ανατολή συζητήθηκε εκτενώς, αλλά μόνο στο παρασκήνιο: ενώ οι δυτικές βιτρίνες είναι φλύαρες μέσα στην απελπισία τους και καμαρώνουν στο φανταστικό τους σύμπαν, οι rivals λένε ελάχιστα. (Ενώ οι πρώτοι έχουν καταστρέψει οτιδήποτε είχε ονομαστεί στο παρελθόν «διεθνής θεσμός», οι δεύτεροι προσπαθούν να κρατήσουν έστω τις αναμνήσεις αυτών των θεσμών, εμφανιζόμενοι ως εγγυητές των διεθνών ισορροπιών).

Μόνο που (θα επαναλάβουμε την ταπεινή μας άποψη) η όξυνση του διακρατικού ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού είναι πρακτικό ζήτημα, και δεν αντιμετωπίζεται με διακηρύξεις και ευχές. ‘Όπως η Τεχεράνη, όπως η Ισλαμαμπάντ, όπως η Άγκυρα έτσι και η Μόσχα με το Πεκίνο ξέρουν πολύ καλά τι επιχειρείται στη δυτική Ασία. Δεν θέλουν τη «νέα μέση Ανατολή» που σχεδιάζουν εδώ και δεκαετίες στην Ουάσιγκτον, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στην Αθήνα  – και στο Τελ Αβίβ.

Πριν 4 μέρες (στις 26 Ιούνη) οι υπ.αμ. ρωσίας, κίνας και ιράν συναντήθηκαν στο παραλιακό Qingdao νοτιοανατολικά του Πεκίνου στα πλαίσια του «συμφώνου της Σαγκάης». Συζήτησαν όσα έγιναν, σχεδίασαν τις βασικές γραμμές του τι θα κάνουν – αλλά δεν ανακοίνωσαν τίποτα.

Οι δυτικοί «ειδικοί» εκλαμβάνουν την σιωπή για αδυναμία – σταθεροί στην υποτίμηση των άλλων:

Θα συνεχίσουν λοιπόν, τα ίδια… Κι όποιον πάρει ο χάρος.

Δευτέρα 23 Ιούνη >> Οι Παλαιστίνιοι και οι Παλαιστίνιες στη Γάζα και στη δυτική Όχθη πανηγυρίζουν για τις συνεχόμενες ιρανικές πυραυλικές επιθέσεις στη θεοναζί επικράτεια. Είναι όμως αμφίβολο αν θα βελτιωθεί η θέση τους απ’ αυτές. Ο κατοχικός στρατός συνεχίζει να σκοτώνει στις ουρές των συσσιτίων και της «ανθρωπιστικής βοήθειας».

Εκείνο που έχει θολώσει προς το παρόν είναι ότι η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα των θεοναζί στη μέση Ανατολή ΔΕΝ οφείλεται στον πρωθυπουργό τους∙ ούτε φυσικά στα πυρηνικά ή μη-πυρηνικά της Τεχεράνης. Οφείλεται στην δυσώδη ωρίμανση μέχρι σαπίλας ενός καθεστώτος απαρτχάιντ υπό την συλλογική δυτική προστασία και ενίσχυση.

Θα πρέπει να μείνουμε προσανατολισμένοι σταθερά, «εμμονικά» αν θέλετε, στη διάλυση του ισραηλινού απαρτχάιντ και όλων των νομικών, πολιτικών και ιδεολογικών προϋποθέσεών του. Η συντήρηση αυτού του καθεστώτος είναι η μεγαλύτερη πηγή δεινών σε μια μεγάλη ακτίνα γύρω του.

Δευτέρα 23 Ιούνη (00.16) >> … Ένας αξιωματικός των ιρανών «φρουρών της επανάστασης» περιέγραφε την περασμένη Πέμπτη με ψυχραιμία και χωρίς μεγαλοστομίες κάποιες απ’ τις «τεχνικές» πλευρές της αντιμετώπισης του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος:

Στη διάρκεια της προετοιμασίας του το ιρανικό καθεστώς έκανε διάφορα∙ λίγα είναι γνωστά, αλλά είναι χαρακτηριστικά του πως μπορεί κάποιος να μετατρέψει τις ψευδαισθήσεις «μεγαλείου» και «υπεροχής» του αντιπάλου του σε όπλα εναντίον του. Το βέβαιο είναι ότι το σχέδιο του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό άρχισε να βουλιάζει∙ εκεί που πονάει περισσότερο απ’ όλα: στον καθαρά στρατιωτικό / τεχνολογικό τομέα. Τόσο πολύ ώστε να είναι απαραίτητη η επείγουσα συνδρομή του αφεντικού απ’ την Ουάσιγκτον.

Εδώ είναι ένα χαρακτηριστικό στιγμιότυπο αυτού του βουλιάγματος:

Αν μετρήσαμε καλά: δώδεκα (12) αντιπυραυλικοί πύραυλοι (ακριβοί και καθόλου σε αφθονία…) του «θόλου» εκτοξεύτηκαν για να αναχαιτίσουν έναν (1) ιρανικό υπερηχητικό, και πήγαν στις νυχτερίδες…

Έχει συμμάχους η Τεχεράνη; Ή, για να το διατυπώσουμε αλλιώς: πόσο μεγάλος είναι και πόσο μακριά φτάνει ο «άξονας του κακού»;

Μια μέρα μετά την αφετηρία της θεοναζί επίθεσης, το Σάββατο 14 Ιούνη, ο ιρανός υπ.εξ. Araghchi είχε επείγον τηλεφώνημα με τον κινέζο υπ.εξ. Wang Yi. Ανάμεσα στα υπόλοιπα άγνωστα ως τώρα, το Πεκίνο έδωσε πρόσβαση στο δικό του δορυφορικό σύστημα πλοήγησης (BeiDou Navigator Satellite System / BDS) στους «φρουρούς της επανάστασης», με αποτέλεσμα να βελτιωθεί εντυπωσιακά η ακρίβεια των ιρανικών πυραυλικών επιθέσεων.

Την ίδια μέρα (14 Ιούνη) ο ιρανός πρόεδρος Pezeshkian τηλεφωνήθηκε με τον πακιστανό πρωθ. Sharif. Μια μέρα μετά (15 Ιούνη) και ενώ είχε αρχίσει η βροχή πυραύλων στη θεοναζί επικράτεια, πήγε στην Τεχεράνη πακιστανική στρατιωτική αντιπροσωπεία. Το τι συζητήθηκε είναι φυσικά top secret, αλλά είναι απίθανο να κουβέντιασαν για τις καλοκαιρινές διακοπές των παιδιών τους….

Η Ισλαμαμπάντ έχει σοβαρούς λόγους να συμπαρασταθεί στην Τεχεράνη: στον πρόσφατο πόλεμο 4 ημερών με το καθεστώς του Ν. Δελχί, θεοναζί καραβανάδες πολεμώντας μαζί με τους ινδούς προσπάθησαν να επιτεθούν με drones στις πακιστανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις. Η πακιστανική επικράτεια είναι βασική έξοδος των «δρόμων του μεταξιού» στον ινδικό, γίνονται σημαντικά έργα υποδομής σε δρόμους, τραίνα και λιμάνια∙ κι αυτό σημαίνει πως είναι θέμα χρόνου ο δυτικός πόλεμος κατά του ευρασιατικού project να φτάσει στο πακιστάν. (Με διάφορους τρόπους).

Δεν θα αναφέρουμε την Μόσχα (ο Araghchi βρίσκεται σήμερα εκεί… Ίσως βρει μια καλή δικαιολογία για το γιατί το ιρανικό κοινοβούλιο ενέκρινε την στρατηγική συμφωνία με την ρωσία τέσσερεις ημέρες μετά την θεοναζί επίθεση – και όχι έγκαιρα, επί τόσους μήνες μετά την υπογραφή της στη Μόσχα στις 17 Γενάρη…) ή/και την Άγκυρα (πέρασε απ’ την Istanbul χτες). (Να θυμίσουμε όμως πως όταν η Μόσχα, μετά την 13^η Ιούνη, προσφέρθηκε στην Ουάσιγκτον ως μεσολαβήτρια,  εισέπραξε την απάντηση απ’ το ψόφιο κουνάβι «εσείς να κοιτάτε τα χάλια σας και την μέση Ανατολή την πιάνετε άλλη φορά…» Χμμμμ…)

Το με ποιους τρόπους το καθένα απ’ αυτά τα κράτη / κεφάλαια βοηθάει ή/και θα βοηθήσει την Τεχεράνη δεν θα το μάθουμε. Μην περιμένετε όμως μεραρχίες από ‘δω και από ‘κει να εμφανίζονται επί σκηνής: δεν πρόκειται για τέτοιου είδους πόλεμο. Συγκρατείστε μόνο αυτό: ενώ οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί πουλάνε σε «φέτες» την προσπάθειά τους να επιπλεύσουν στον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό ξεγελώντας μόνο τους υποτελείς του, στο ευρασιατικό project & friends ξέρουν πολύ καλά «περί τίνος πρόκειται», και δρουν φανερά ή υπόγεια με ανάλογους τρόπους.

Εν τέλει (και) η Τεχεράνη έχει πολύ περισσότερες επιλογές απ’ όσες της αναγνωρίζει το κάθε βλακώδες αμερικανικό foundation, κάθε δυτικός «ειδικός» και το κάθε κακό συναπάντημα. Δεν χρειάζεται να τις απαριθμήσουμε εδώ, δεν είναι αυτή η δουλειά μας.