Tag: ισπανία

Η υπόθεση στο αρχείο

Σάββατο 19 Αυγούστου. Όπως έχει γίνει κατά κόρον (με ελάχιστες και αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, δεν θα θυμίσουμε εδώ το τι και πως) όλοι οι «ύποπτοι» για τις επιθέσεις στην Καταλωνία είναι νεκροί. Δεν υπάρχει περίπτωση να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, ούτε να αποκαλύψουν κάτι που δεν θα έπρεπε.

Η «εξουδετερώσή» τους έχει όνομα. Εξωδικαστική εκτέλεση. Είναι εύκολη υπόθεση, αρκεί να ανήκει (ο εκτελεσμένος) σε μια κοινωνική κατηγορία που έχει ποινικοποιηθεί προκαταβολικά. Ας πούμε «μουσουλμανικού θρησκεύματος». Ποιος οπαδός των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων” και γιατί θα ασχοληθεί τώρα αν οι «νεκροί ύποπτοι» έπρεπε να δολοφονηθούν πριν καν απολογηθούν. Ποιος; Κανένας… Τα ανακοινωθέντα της αστυνομίας είναι Η ΑΛΗΘΕΙΑ! Τελεία και παύλα!

Το κακό (ακόμα και με την στενή έννοια) είναι ότι οι ποινικοποιημένες / περιθωριοποιημένες κοινωνικές κατηγορίες, και άρα η «εκκαθάρισή τους», θα αυξηθούν· δεν θα μειωθούν.

Αν μας θεωρείτε υπερβολικούς απλά θυμηθείτε: πόσο εύκολη είναι στις ηπα η εκτέλεση μαύρου… Άσχετα από θρησκευτικό ή αθεϊστικό ριζοσπαστισμό…

Πεθαίνουμε από βλακεία κτυπημένοι κατακέφαλα

Σάββατο 19 Αυγούστου. Εν τω μεταξύ δεν υπάρχει καμία εξήγηση για τον λόγο που οι δαιμόνιοι «τρομοκράτες τζιχαντιστές» αποφάσισαν μαζικές δολοφονίες στην Καταλωνία.

Δεν χρειάζεται. Η μοχθηρότητα του «κακού» είναι η απόδειξη της μοχθηρότητάς του. Κυκλικός συλλογισμός που έχει γίνει επαρκής. Ναι. Αλλά η επάρκεια του ξεκαρφώματος της (κάθε) προβοκάτσιας δεν οφείλεται στην «μοχθηρότητα του κακού». Οφείλεται στην «ευπιστία του καλού». Δηλαδή στη βλακεία του πληθυσμού.

Λένε ότι η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης. Αν αυτό ισχύει, τότε οι πρωτοκοσμικοί έχουν αιχμαλωτιστεί ολοκληρωτικά στην βλακεία τους. Δεν χρειάζονται καν ερωτήσεις πια. Δεν τις κάνουν. Δεν τις διανοούνται. Αρκεί η επανάληψη του ίδιου και του ίδιου, που είναι ανεξήγητο – εκτός απ’ την εξήγηση της «κακίας». Κάτι σα νόρμα «φυσικών φαινομένων»…

Κάπως έτσι οι πλέον αναπτυγμένοι (καπιταλιστικά) υπήκοοι του πλανήτη ever έχουν κυλήσει στον πιο βαθύ διανοητικό και συναισθηματικό πρωτογονισμό, στην μεγαλύτερη εξαθλίωση της σκέψης. Και δεν το ξέρουν – πως θα το ήξεραν άραγε;

Μην αναρωτηθείτε «τι θα μας συμβεί λοιπόν;» αφού έχουμε παραδοθεί διανοητικά, συναισθηματικά, ηθικά. Θα μας συμβεί ό,τι αποφασίσουν τα αφεντικά για εμάς.

Όπως συμβαίνει ήδη. Πεθαίνουμε από βλακεία κτυπημένοι κατακέφαλα…

Εθνική ενότητα

Σάββατο 19 Αυγούστου. Δεν υπάρχει καμία εξήγηση; Χμμμ… Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καμία εξήγηση του γιατί ο «isis» θα έβαζε στο μάτι την Καταλωνία. Υπάρχει όμως άλλη εξηγήση. Εντελώς διαφορετική…. Αν η γερμανική καθεστωτική deutsche welle έφτασε να γράφει αυτά που θα μεταφέρουμε στη συνέχεια, κινητοποιείστε το πολιτικό σας κριτήριο (ευχόμαστε να έχετε τέτοιο, και να είναι αιχμηρό) για να καταλάβετε το νόημα. Εμείς, σχολιάζουμε στο τέλος (τα αποσπάσματα απ’ την dw είναι με πλάγια…):

Ήξεραν κάτι οι ισπανοί αξιωματούχοι; [προσοχή: οι «ισπανοί»… όχι οι «καταλανοί»].

Μία μέρα πριν τις επιθέσεις, τοπικοί ταξιδιώτες έπεσαν επάνω σε ασυνήθιστα βαριά μέτρα ασφαλείας στον highway που οδηγούσε νότια [απ’ την Βαρκελώνη]. Ο César Martinez και η οικογένειά του ήταν ανάμεσα σ’ εκείνους που έζησαν αυτήν την κατάσταση. «Βαριά οπλισμένες ομάδες μας σταμάτησαν στον A7 καθ’ οδόν προς τη Μάλαγα. Μας αντιμετώπισαν σαν εγκληματίες και είχαμε την εντύπωση πως είχε συμβεί κάτι πολύ κακό. Τελικά έγινε μια μέρα μετά».

Ήξερε κάτι η αστυνομία κοντά στη Μάλαγα;…. Οι ισπανικές και οι μαροκινές μυστικές υπηρεσίες συνεργάζονται στενά…. Αυτό που φαίνεται ότι ξεκαθαρίστηκε μετά τις επιθέσεις της περασμένης Τρίτης είναι ότι η Καταλωνία έχει πρόβλημα ασφάλειας, κάτι που η καταλανική εφημερίδα El Periodico έχει υποδείξει κάμποσες φορές τους τελευταίους μήνες. Η αυτόνομη περιοχή έχει, όπως και η χώρα των Βάσκων, την δική της αστυνομία, την “Mossos d’Esquadra” ή “Mossos”. Έχει, επίσης, την δική της αντιτρομοκρατική υπηρεσία, που θεωρητικά ελέγχεται απ’ την Μαδρίτη. Πάντως, σύμφωνα με ρεπορτάζ, η καταλανική αντιτρομοκρατική υπηρεσία έχει φύγει απ’ τον έλεγχο του ισπανικού κράτους εδώ και μήνες.

Για πολλούς το μήνυμα είναι σαφές: χωρίς την ισπανία η Καταλωνία δεν θα είναι ασφαλής. Κι αυτό ήταν το μήνυμα του εκπρόσωπου του κυβερνώντος λαϊκού κόμματος Rafael Hernando, κατά την διάρκεια μιας τηλεοπτικής ομιλίας του την Παρασκευή [χτες]: «Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι η εμπειρία του ισπανικού κράτους στην μάχη κατά της τρομοκρατίας».

Αυτή η δήλωση έχει ένα ξεκάθαρο διπλό νόημα: «Μην φοβάστε, εμείς είμαστε εδώ» και «η Καταλωνία χρειάζεται την ισπανία». Φυσικά, αυτό το μήνυμα πρέπει να διαβαστεί στο πλαίσιο του κινημάτος για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας. Στις 11 Σεπτέμβρη είναι η γιορτή της εθνικής ανεξαρτησίας της Καταλωνίας, και στις 1 Οκτώβρη έχει αναγγελθεί ένα δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της περιφέρειας…

Ο ισπανός πρωθυπουργός Mariano Rajoy άρπαξε την ευκαιρία να ταξιδέψει στην Βαρκελώνη και να κάνει έκκληση για εθνική ενότητα και συνοχή. Δεν έχει plan Β απέναντι στην πιθανή ανεξαρτητοποίηση της Καταλωνίας, αλλά τώρα μπορεί να ποντάρει στο γεγονός ότι οι [ανεξαρτησιακές] προσπάθειες της περιφερειακής κυβέρνησης θα ανασταλλούν καθώς η προσοχή μετατοπίζεται στο να αποφευχθεί μια ακόμα παρόμοια επίθεση.

Ο Rajoy βασίζεται στο πολιτικό του ένστικτο και ανακοίνωσε ήδη ότι η εθνική αντιτρομοκρατική υπηρεσία (η μεγαλύτερη στην ευρώπη εξαιτίας της επί πολλές δεκαετίες αναμέτρησης με την βασκική οργάνωση ΕΤΑ) θα συντονίσει τις έρευνες και τα επιπλέον μέτρα ασφαλείας στην περιοχή. «Έχουμε κερδίσει ήδη πολλές μάχες κατά της τρομοκρατίας, κι εμείς οι ισπανοί θα κερδίσουμε και αυτήν» είπε ο Rajoy. Δεν υπάρχει κάποια ανακοίνωση απ’ την “Mossos”.

Αυτά γράφει η dw στην αγγλική ηλεκτρονική έκδοσή της υπό τον τίτλο Terror attacks in Spain could pose problems for Catalonian independence. Ούτε στα αποσπάσματα που αναδημοσιεύουμε ούτε πουθενά στο υπόλοιπο άρθρο (μικρά κομμάτια είναι που δεν μεταφέραμε) δεν υπάρχει η παραμικρή συσχέτιση με “τζιχαντιστές”, “isis”, “μέση Ανατολή”. Το ρεπορτάζ αναφέρεται σε εσωτερική υπόθεση της ισπανικής επικράτειας!

Θέλουμε να ελπίζουμε ότι δεν χρειάζεσθε τα δικά μας σχόλια. Όταν ένα καθεστωτικό μήντιο σαν την γερμανική dw νοιώθει ότι μπορεί να γράψει τα πιο πάνω, αυτό σημαίνει πως ξέρει ότι δεν θα προκληθεί εξαιτίας του ρεπορτάζ της γενική εξέγερση στην Καταλωνία! Το κόλπο με την «τακτική της έντασης» δούλεψε πετυχημένα, για άλλη μια φορά!

Δεν μπορούμε όμως να αποφύγουμε τον πειρασμό ενός σχολίου. «Εθνική ενότητα»; «Αντιτρομοκρατική προστασία»; «Μας χρειαζόσαστε, ξεχάστε τις χωριστές κρατικές δομές»; Νταβατζιλίκι της Μαδρίτης και της πολιτικο/οικονομικής της καπιταλιστικής ελίτ πάνω στην Βαρκελώνη και στην καταλανική καπιταλιστική ελίτ; Αυτά ΔΕΝ είναι τα «παράπλευρα αποτελέσματα» μιας τρομοκρατικής ενέργειας που οργάνωσε ο isis, απ’ τα βάθη της μέσης Ανατολής, χωρίς λόγο και αιτία… Όχι! Με κανένα θεό ή δαίμονα!!! ΕΙΝΑΙ, αντίθετα, τα επιδιωκόμενα κέρδη μιας σφαγής που οργανώθηκε στη Μαδρίτη!!! Με πολύ σαφή στόχο. Και το κατάλληλο timing. Και την αρμόζουσα «επικοινωνιακή διαχείριση».

Τώρα: αν βρέθηκαν οι συνηθισμένοι χρήσιμοι ηλίθιοι, άραβες, ισπανοί ή αρειανοί, που μετά το κατάλληλο «μασάζ» απ’ τις ισπανικές υπηρεσίες (που φυσικά εμφανίστηκαν σ’ αυτούς σαν «ριζοσπαστικό ισλαμ» – τι άλλο;) ανέλαβαν το πρακτικό μέρος της βρώμικης δουλειάς, ε, αυτό το έχουμε δει πια τόσες φορές (και χωρίς «τζιχαντιστές»…) ώστε είναι βαρετό. Άλλωστε από ευπιστία οι πρωτοκοσμικοί έχουν όλοι διδακτορικά – τι να πουν για τους άλλους;

Εξάλλου οι συγκεκριμένοι “κακοί” χειρώνακτες είναι όλοι νεκροί. Κανείς τους δεν θα μιλήσει…

Rambla

Παρασκευή 18 Αυγούστου. Να θυμίσουμε το ανακοινωμένο για την 1 Οκτώβρη δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας; Να θυμήσουμε ότι τις ερχόμενες ημέρες, μέσα στον Αύγουστο, η καταλανική κυβέρνηση θα έκανε τις τελικές ανακοινώσεις γι’ αυτό; Ή να θυμίσουμε τις βόμβες στο ψαχνό στο σταθμό της Μαδρίτης τον Μάρτη του 2004;

Θα μας πείτε καχύποπτους… Ο.Κ. Αν βρείτε, πάντως, πουθενά, κάποια σοβαρή εξήγηση του γιατί ο δόλιος «isis», σε μια εποχή που ηττάται στρατιωτικά και στην συρία και στο ιράκ και έχει, άρα, πολύ σοβαρά προβλήματα (και μετακομίζει στην κεντρική και στη νοτιοανατολική ασία…), διάλεξε σα στόχο την εντελώς άσχετη πρωτεύουσα της Καταλωνίας (η Μαδρίτη, σαν πρωτεύουσα του ισπανικού κράτους, δεν συμμετέχει καν στις επιχειρήσεις, έχει αποσύρει τον στρατό της απ’ το ιράκ απ’ το 2004…), θα την ακούσουμε.

Κατά τα άλλα δεν αποκλείουμε οι δράστες και αυτής της επίθεσης – στο – ψαχνό να είναι «γνωστοί», «πρώην γνωστοί», «ύποπτοι», «υποψήφιοι», «στο ραντάρ», «χαμένοι απ’ το ραντάρ» κλπ των ισπανικών «αρχών ασφαλείας»….

Όπως έχει συμβεί σχεδόν σε όλες τις ως τώρα παρόμοιες επιθέσεις στην ευρώπη…

(Ίσως νεώτερες / νέωτεροι να μην ξέρουν τι έγινε με τη σφαγή στη Μαδρίτη. Από σεβασμό στους τωρινούς αλλά και στους τότε δολοφονημένους θα το αναφέρουμε με άλλη ευκαιρία…)

Το αγκάθι

Σάββατο 17 Ιούνη. Πήραμε αυτό που θέλαμε ήταν η δήλωση του εξοχότατου για την σχετική με την «μικρή ασθενή» απόφαση του προχθεσινού eurogroup. Δεν ξέρουμε αν έχει κάποια προτερήματα αυτός και η ηγετική ομάδα (των συμβούλων περιλαμβανόμενων) της φαιορόζ κυβέρνησης, και ποια είναι αυτά· η προσοχή και η ικανότητα δεύτερων και τρίτων σκέψεων πριν ανοίξει (ανοίξουν) το στόμα του(ς) δεν είναι πάντως ανάμεσά τους. Ποτέ δεν ήταν.

Όταν «πάρει αυτά που ήθελε» ας το γιορτάσει. Προς το παρόν υπάρχουν μερικές εκκρεμότητες. Την μία θα μπορούσε κανείς να ονομάσει «αγκάθι». Είναι η δικαστική «τύχη» 3 στελεχών του συμβουλίου εμπειρογνωμόνων του ταιπεδ· πρόκειται για έναν τεχνοκράτη ισπανικής εθνικής καταγωγής, έναν ιταλικής και έναν σλοβενικής, που είχαν προσληφθεί (μαζί με άλλα 6 άτομα) σαν σύμβουλοι του ταιπεδ σε ζητήματα «αποκρατικοποιήσεων». Αυτοί οι 6 + 3 σύμβουλοι παραπέμπονται (με πολύ πρόσφατη απόφαση) για «απιστία κατά του δημοσίου», κατηγορούμενοι ότι «άργησαν να αποδώσουν στο δημόσιο τα έσοδα απ’ την πώληση 28 ακινήτων». Μαζί τους παραπέμπονται και τα 3 μέλη του δ.σ., αυτοί με την κατηγορία της «υπεξαίρεσης».

Δεν μπορούμε να μπούμε στην ουσία της υπόθεσης· δεν ξέρουμε. Το γεγονός είναι ότι 3 κυβερνήσεις και 3 κοινοβούλια της ευρώπης απειλούν να μην εγκρίνουν την «εκταμίευση της δόσης των 8,5 δις» αν πριν δεν «καθαρίσουν» οι τεχνοκράτες υπήκοοί τους· και, προφανώς, και οι υπόλοιποι. Έχουν στοιχεία υπέρ τους. Αλλά το θέμα έχει ξεφύγει απ’ την στενή δικαστική του διάσταση. Γιατί η φαιορόζ κυβέρνηση επεδίωκε μέχρι την τελευταία στιγμή την παραπομπή τους σε δίκη (και, πιθανόν, την καταδίκη τους) αν και ήξερε ότι η Μαδρίτη, η Ρώμη και η Λουμπλιάνα έχουν στραβώσει, θεωρώντας την δίωξη «πολιτική / εθνικιστική». Και τώρα το γυρίζει, «cool παιδιά… μην ανησυχείτε, θα λυθεί το θέμα».

Χμμμμ… Όταν βγαίνει κοτζάμ υπ.οικ. της ισπανίας (ντε Γκίντος) και δηλώνει ότι …αυτοί οι ειδικοί πήγαν στην Ελλάδα για να βοηθήσουν… το Εurogroup μετά τις προτροπές της Ιταλίας και της Ισπανίας θα μπορούσε να μπλοκάρει την εκταμίευση αν η κατάσταση αυτών των τριών ειδικών δεν λυθεί οριστικά… το ζήτημα “πολιτικοποιείται” (με την καθεστωτική έννοια) άσχημα. Θεωρητικά οι προς το παρόν κατηγορούμενοι μπορούν να κάνουν αίτηση αναίρεσης του εναντίον τους παραπεμπτικού βουλεύματος, στον άρειο πάγο· κι αυτός να αποφασίσει ότι έχουν δίκιο… Και να κλείσει προς το παρόν το θέμα. Αλλά όχι οριστικά – υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα τέτοιων “αναιρέσεων” και “αντι-αναιρέσεων”.

Οπότε μπορεί να χρειαστεί κάποια “τροπολογία” της ελληνικής βουλής, που να τους απαλλάσσει οριστικά… Αλλά αυτό θα γίνει δημόσια, ενώ ο καιρός περνάει. Και τότε θα γίνει θέμα (όσο δεν έγινε η διαγραφή των προστίμων για λαθρεμπόριο τσιγάρων ή η μόνιμη αδυναμία των υπουργών να αντιμετωπίσουν το λαθρεμπόριο καυσίμων): “τίιιιιιιιι; αυτοί που εκποίησαν δημόσια περιουσία θα καθαρίσουν; Προδοσία!!!”

Αν πάει έτσι, ούτε ψύλλος στον κόρφο του “πήραμε αυτό που θέλαμε”!!!

Το άστρο του καλλιτέχνη (της μπάλας)

Πέμπτη 11 Μάη. Ο Reza Parastesh θα ήταν ένας κανονικός φοιτητής στην Τεχεράνη, αν ο πατέρας του δεν έβλεπε ότι μοιάζει στην εμφάνιση με τον Lionel Messi, χωρίς να ανησυχεί για την πατρότητα… Μια ανάρτηση στο ιρανικό «σόσιαλ μήντιο», και αυτό ήταν: ο Reza είναι ο Lionel, και οι ιρανοί φίλοι της μπάλας, άντρες και γυναίκες, έχουν τρελλαθεί.

Το ρεύμα με τους θαυμαστές του που θέλουν να φωτογραφηθούν μαζί του (ενδιαφέρον πολιτιστικά για την ιρανική κοινωνία που είναι περισσότερο «διεθνοποιημένη» απ’ ότι θέλει η σε βάρος της ρατσιστική, αντιμουσουλμανική προπαγάνδα…) έφτασε σε τέτοιο όγκο την περασμένη βδομάδα ώστε έσκασε η ιρανική πολιτσία για να κουμαντάρει το πλήθος. Μάζεψαν και τον Reza / Lionel, για κάτι ώρες. (Δεν αποκλείεται να του ζήτησαν φωτογραφίες και αυτόγραφα…)

Πως είναι να μοιάζεις με κάποιον τόσο διάσημο; Ο Parastesh κάνει ποδοσφαιρικές προπονήσεις και μαθήματα ισπανικών, αλλά δεν είναι στο χόρτο του μέλλον του. Ίσως είναι σ’ αυτό που είπε μεταξύ αστείου και σοβαρού: ο Messi δεν μπορεί να είναι παντού με τους ανά τον κόσμο θαυμαστές του. Οπότε…

Βοηθός Messi λοιπόν, στις δημόσιες σχέσεις. Αναπληρωματικός. «Αλλαγή» στο GSSF (global social spectacle field). Όχι άσχημα! Αρκεί να το δεχτεί και ο πρωτότυπος. Και να γίνει επίσημη πρόσληψη· κάτι μας λέει ότι ο Parastesh ευχαρίστως θα πηγαινοερχόταν Τεχεράνη – Βαρκελώνη…

(Αν βρισκόταν και ένας ιρανός σωσίας του ψόφιου κουναβιού θα είχε ακόμα μεγαλύτερη πλάκα. Θα μπορούσε να δοκιμάσει να διοικεί την πρώην υπερδύναμη απ’ τo Isfahan… Να κάνει προσλήψεις, απολύσεις… και να τρελλαίνονται ακόμα περισσότερο οι βυθομετρητές της παγκόσμιας κρίσης / αναδιάρθρωσης…)

“Πόρτα” μεν, εξόδου δε

Κυριακή 2 Απρίλη. Το να είναι ένας γάλλος (ο Michel Barnier, πρώην υπ.εξ.) επικεφαλής εκ μέρους της ε.ε. των διαπραγματεύσεων για το διαζύγιο με το Λονδίνο, έχει ασφαλώς και κάτι το σαδιστικό. Ο Ντε Γκόλ είχε βάλει βέτο και είχε απορρίψει την πρώτη αίτηση εισόδου του Λονδίνου στην τότε ε.ο.κ., το 1963, μ’ εκείνο το «αυτοκρατορικό» l’ Angglettere ce n’ est plus grand chose – η Αγγλία δεν είναι μεγάλη πια… Το Λονδίνο μπήκε, τελικά, «με την δεύτερη προσπάθεια». Το 1973.

Είναι σίγουρο ότι και τώρα το γαλλικό καθεστώς θα θέλει να κοντύνει, όσο μπορεί, «τους απέναντι». Αλλά ποιος είναι μεγάλος πια;

(φωτογραφία: αυτό το εντυπωσιακό βραχοβούνι είναι το Γιβραλτάρ. Το Γιβραλτάρ είναι έδαφος της αυτού μεγαλειότητας της βασίλισσας, κλπ. Είναι επίσης βάση του πολεμικού ναυτικού της αυτού μεγαλειότητας, κλπ. Αλλά οι κυβερνήσεις της άλλης αυτού εξοχότητας, του βασιλιά της ισπανίας, αμφισβητούν την αγγλική κυριότητα. Απ’ το 1713…

Ε, ήρθε η στιγμή, εν έτει 2017, η αυτού μεγαλειότητα κλπ να το δει κι αυτό: στο 9σέλιδο κείμενο / απάντηση της ε.ε. στην αίτηση του Λονδίνου για διαζύγιο, περιλαμβάνεται και αυτή η επιλογή (για το Λονδίνο): είτε θα τα βρει με τη Μαδρίτη για το θέμα της κυριότητας – πράγμα που αποκλείεται – είτε ο βράχος του Γιβραλτάρ θα εξαιρεθεί από οποιαδήποτε after divorse μελλοντική συμφωνία ε.ε. – united kingdom, εκτός αν συμφωνήσει το kingdom of spain. Με απλά λόγια η ένωση φροντίζει τα συμφέροντα των μελών του, και εν προκειμένω της ισπανίας όπως το ξεκαθάρισε ένας ανώτατος ευρωπαίος αξιωματούχος.

Χμμμμ. Το 96% των γιβραλταριανών ψήφισε υπέρ της παραμονής στην ε.ε. στο περσινό δημοψήφισμα…. αλλά δεν είναι θέμα να αρχίσουν να σπρώνονται οι αρμάδες του ενός και του άλλου kingdom… Ε; )

Ύπαγε οπίσω μου!!!

18/2/2017. «Πιστεύω ότι η Μαρία ήταν ερωτευμένη με τον Ιωσήφ, ότι αποτελούσαν ένα κανονικό ζευγάρι και ότι κατά πάσα πιθανότητα είχαν σεξουαλικές σχέσεις… …Το σεξ είναι ένας καλός τρόπος για να εκφράσει κάποιος τα ερωτικά του συναισθήματα… Για την εκκλησία, είναι ένα θέμα βρώμικο και κρυφό, αλλά εγώ πιστεύω ότι είναι ευλογία…Εκτιμώ ότι κάνουμε λάθος στον τρόπο που διδάσκουμε τα πράγματα: θελήσαμε να μεταμορφώσουμε το νόημα του Ευαγγελίου σε κάτι καθαρά πνευματικό και προσπαθήσαμε να επιβάλουμε την παράλογη ιδέα ότι το σώμα είναι η φυλακή της ψυχής».
Αυτά δήλωσε σε κανάλι μια 50χρονη καθολική καλόγρια στην ισπανία, η Λουτσία Καράμ. Και μπορείτε να φανταστείτε τι ακολούθησε από το ισπανικό παπαδαριό! (Δεν μπορούμε να φανταστούμε τι θα πάθαινε αν τα έλεγε στην ελλάδα…).».
Το αστείο για τα άθλια παραμύθια του χριστιανισμού είναι αυτό: στην φιλολογία του αναφέρεται η ύπαρξη ενός “αδελφόθεου”, του Ιάκωβου, που έγινε αργότερα “απόστολος”. Τί πάει να πει “αδελφόθεος”; Αδελφός του θεού – όχι του πατέρα, του υιού… Του Χριστούλη δηλαδή. Και πως ήταν “αδελφός” του; Είτε απ’ τον ίδιο “πατέρα” (τον “μεγάλο”), είτε απ’ την ίδια μάνα, είτε κι απ’ τους δύο. Αμ δε! Ο “αδελφόθεος” αναφέρεται απ’ τον χριστιανισμό σαν γιός του Ιωσήφ από προηγούμενο γάμο. Ναι, αλλά ο Χριστούλης δεν ήταν υποτίθεται γιός του Ιωσήφ για να έχει αδελφό (από πατέρα) τον Ιάκωβο… Ή ήταν; ».
Ευτυχώς, πάντως, που αποδεικνύεται πόσο ανεκτικοί είναι οι χριστιανοί (σε σχέση με τους «φανατικούς μουσουλμάνους»). Δεν θα την κρεμάσουν την καλόγρια. Αλλά θα την ταπεινώσουν όσο περισσότερο γίνεται· κάτι πολύ «ανεκτικό», όντως…».
Εν τω μεταξύ περιμένουμε να μιλήσει στο facebook ο κρίνος…