Tag: ηπα

Η καϋμένη η ευρώπη…

Δευτέρα 17 Φλεβάρη (00.15) >> Η «επί του Μονάχου» ομιλία του αντιπροέδρου Vance έχει προκαλέσει στην παρακμιακή ευρώπη την σπασμωδικότητα που θα περίμενε κανείς.

Σ’ αυτό το μικρό κομμάτι του πλανήτη είναι συγκεντρωμένοι όλοι οι ιστορικοί κρατικοί ιμπεριαλισμοί πριν τον αμερικανικό (ο καθένας με την δική του ιστορία βαρβαρότητας): μεγάλη βρετανία, ολλανδία, βέλγιο, γαλλία, ισπανία, πορτογαλία, γερμανία, δανία, ιταλία, ελλάδα, βουλγαρία. Είναι κράτη / κεφάλαια που οραματίζονται ένα great again, σε μια ιστορική περίοδο που τα «περιθώριά» τους έχουν στενέψει ασφυκτικά, όχι μόνο στην ασία (ανατολική, κεντρική και δυτική), αλλά και στην αφρική.

Τα περισσότερα απ’ αυτά τα κράτη/κεφάλαια/ιστορικούς ιμπεριαλισμούς βαφτίστηκαν «σωστομερίτες» από τις αρχές του 2014 και μετά: επεδίωκαν το μέλλον τους, το again τους, άσχετα απ’ τους ψοφιοκουναβισμούς: υπό το Joνυσταλεάν. Τα περισσότερα

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Don Rico & Co

Δευτέρα 17 Φλεβάρη (00.07) >> Όσο διεθνιστές κι αν είστε θα πρέπει να έχετε αυτήν την απορία: μέσα σ’ όλα αυτά το ελλαδιστάν που πατάει και που βρίσκεται;

Για να το πούμε απλά: ψάχνει κάπου να μπαζώσει για να σταθεί! Ορισμένοι ψίθυροι αναδύονται πιο καθαρά: ρε μπας κι αυτός ο αχώνευτος ο «σουλτάνος» κράτησε πιο έξυπνη στάση;

(Λέτε να;;;;) Ιδού το εντόπιο παράσημο της «σωστής μεριάς της ιστορίας» τον Σεπτέμβρη του 2022, στο Bloomberg – η αμνησία είναι κακός σύμβουλος. (Πως το λένε; Τρία στα τρία; Πιάνεις πουλιά στον αέρα; Πως;)

Τώρα είναι αργά για μετάνοιες. (Θα ήταν άδικο ωστόσο να τα χρεωθεί όλα ο don Rico. Σύσσωμη η κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας, με την εξαίρεση του κκε, ήταν στ’ άρματα…)

Το πρόβλημα θα μπορούσε πια να περιγραφτεί ως εξής:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Λύπηση για τον διάβολο

Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς ευχαριστεί το ψόφιο κουνάβι που δήλωσε (άλλη μια φορά) ότι θέλει να γίνει συνεταίρος του στην κατοχή: ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται! Τα πανό είναι στην highway Ayalon στο κέντρο του Τελ Αβίβ, στις 5 Φλεβάρη: έχουν «λαλήσει» οι θεοναζί εξαιτίας των αποτυχιών τους. Βιάζονται να γίνουν η 51η πολιτεία, πριν τον καναδά;

Την ίδια μέρα, στην άλλη άκρη του κόσμου: διαδήλωση έξω απ’ την αμερικανική πρεσβεία στη Σεούλ…

Δευτέρα 10 Φλεβάρη (01.15) >> Μας φαίνεται υπερβολικό (έως και εντελώς λάθος) να παίρνει κάποιος στα σοβαρά ό,τι αξίζει μόνο χλεύη και ειρωνεία. Λέει κάποιος μια μαλακία (μία ακόμα…) και γίνεται θέμα… Είναι θέμα;

Όπως είναι γνωστό το ψόφιο κουνάβι μέσα σε μόλις 2 εβδομάδες θητείας κατέλαβε τον καναδά, την γροιλανδία (ίσως και την αρκτική ολόκληρη), την διώρυγα του παναμά (γιατί όχι ολόκληρον;), την θάλασσα του μεξικό (της άλλαξε μάλιστα όνομα…) και, τελευταία, την λωρίδα της Γάζα. (Την οποία φαντάζεται ήδη ως λουτρόπολη, ανταγωνιστική του “Ellinikon” project…) Προβάρει θριάμβους Ιούλιου Καίσαρα αλλά είναι Καλιγούλας.

Ας σημειώσουμε πως μαζί με τις αστραπιαίες κατά φαντασίαν «καταλήψεις εδαφών» έχει προλάβει να διατυπώσει και μεγαλοφυείς ιδέες: Να αυξήσει η πετροχούντα του Ριάντ την εξόρυξη πετρελαίου για να πέσουν οι τιμές του και να αναγκαστεί η Μόσχα να διαπραγματευτεί για το ουκρανικό πεδίο μάχης (έφαγε ήδη πόρτα επ’ αυτού…)

Κι ακόμα: να ξεχρεώσει το φασιστοΚίεβο την αμερικανική βοήθεια δίνοντας στην Ουάσιγκτον τα κοιτάσματα σπανίων γαιών… (Απάντησε ήδη ο τοξικός του Κιέβου: μα κύριε Donald τα περισσότερα μας τα έχουν πάρει ή θα τα πάρουν σύντομα οι παλιορώσοι…)

Είναι ακόμα νωρίς. Όμως η ψοφιοκουναβική μανία της αμερικανικής μεγαλοσύνης μέσα σ’ αυτόν τον ελάχιστο χρόνο έχει επιδείξει στοιχεία φαρσοκωμωδίας ανακατεμένα με σπασμούς συνδρόμου μεγαλείου, και δεν πρέπει να ντρεπόμαστε να το πούμε! Η παρακμή είναι παρακμή και διατρέχει την πρώην μόνη υπερδύναμη εδώ και πάνω από 1,5 δεκαετία. Η σπασμωδικότητα είναι κάτι διαφορετικό: ακόμα κι αν υπάρχει κάποιο σχέδιο (ή το πιθανότερο αυτο-σχεδιασμός…) όποιος βιάζεται σκοντάφτει.

Και επιτέλους η Γάζα έχει τους δοκιμασμένους υπερασπιστές της! Μέσα στη θολούρα της εποχής και του Θεάματος ξεχνάει και το ψόφιο κουνάβι και οι σχολιαστές του ότι «κάποιοι άλλοι» προσπάθησαν να διώξουν δια της βίας τους Παλαιστίνιους και τις Παλαιστίνιες απ’ την Γάζα, επί 15 μήνες, για την κάνουν Miami beach (για δικό τους λογαριασμό)… Και απέτυχαν…

Αυτά είναι μερικά απ’ τα παλιοσίδερα που αφήνουν πίσω τους φεύγοντας ηττημένοι:

(Να θυμίσουμε ότι ο αρχιχασάπης πήγε στην Ουάσιγκτον ως καταζητούμενος για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τα οποία εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας μνημόνευσε το ψόφιο κουνάβι έμμεσα λέγοντας ξανά και ξανά ότι «η Γάζα έχει γίνει ακατοίκητη»… Προφανώς δεν εννοούσε πως έγινε ακατοίκητη από σεισμό… Αλλά όποιος αποδέχεται τα αποτελέσματα μιας γενοκτονίας είναι επίσης μεγα-εγκληματίας…)

4ος παγκόσμιος (πόλεμος) 1

Δευτέρα 10 Φλεβάρη (01.08)>> Θα είναι ανόητη (και δυστυχώς εύκολη) σπατάλη χρόνου αν στη μέση μιας όλο και εντονότερης παγκόσμιας καπιταλιστικής δίνης δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στα καραγκιοζιλίκια μιας πολιτικής βιτρίνας που μεταξύ άλλων πάσχει από σοβαρή αδυναμία έκφρασης (το περιορισμένο λεξιλόγιο; οι νεανικές καταχρήσεις;) – ακόμα κι αν εδρεύει στο άσπρο σπίτι, ακόμα κι αν υπογράφει βασιλικά διατάγματα σαν πολυβόλο. Αντίθετα, λόγω της θέσης της, πρέπει «να την βάλουμε στη θέση της» μέσα στην τρέχουσα Ιστορία. (Στο κάτω κάτω έχει και hillbill διάδοχο που είναι πολύ πιο σοβαρός).

Πριν 33 χρόνια (Φλεβάρης του 1992), με την Ουάσιγκτον νικήτρια στον 3ο παγκόσμιο πόλεμο (τον επονομαζόμενο «ψυχρό»), ένας τύπος που τότε ήταν ακόμα άγνωστος εκτός ηπα αλλά υπηρετούσε ήδη ως υφυπουργός άμυνας, ονόματι Paul Wolfowitz (Βόλφοβιτς, σκληροπυρηνικός νεοσυντηρητικός), παρουσίασε το βασικό περίγραμμα του «δόγματος» που θα εξασφάλιζε την (αιώνια!) ηγεμονία των ηπα∙ δόγμα που ακολουθήθηκε με ευλαβική συνέπεια ως και τον πρόσφατο πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης, επί 32+ χρόνια, από όλες μα όλες τις διοικήσεις στην Ουάσιγκτον:

Ο πρώτος στόχος μας είναι να εμποδίσουμε την επανεμφάνιση ενός καινούργιου ανταγωνιστή, είτε στην περιοχή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης είτε οπουδήποτε αλλού, που να συνιστά απειλή του μεγέθους που ήταν η απειλή της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτή είναι η κυρίαρχη πεποίθηση πίσω απ’ την καινούργια περιφερειακή αμυντική στρατηγική και απαιτεί ότι θα προσπαθήσουμε να εμποδίσουμε οποιαδήποτε εχθρική δύναμη απ’ το να κυριαρχήσει σε μια περιοχή της οποίας οι πρώτες ύλες, υπό τον παγιωμένο έλεγχό [αυτής της δύναμης], θα είναι αποτελεσματικές για την εξασφάλιση παγκόσμιας δύναμης. Αυτές οι περιοχές περιλαμβάνουν την Δυτική Ευρώπη, την Ανατολική Ασία, την περιοχή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, και την Νοτιοδυτική Ασία.

Υπάρχουν τρεις επιπλέον πλευρές αυτού του στόχου: Πρώτον, οι ΗΠΑ πρέπει να δείξουν την απαραίτητη ηγετική ικανότητα για να καθιερώσουν και να προστατέψουν μια καινούργια τάξη που θα περιλαμβάνει την υπόσχεση της πειθούς εν δυνάμει ανταγωνιστών ότι δεν χρειάζεται να προσβλέπουν σε ένα μεγαλύτερο ρόλο ή να επιδιώξουν μια πιο επιθετική στάση για να προστατεύσουν τα νόμιμα συμφέροντά τους. Δεύτερον, σε μη αμυντικά ζητήματα, θα πρέπει να λογαριάσουμε αποτελεσματικά τα συμφέροντα των βιομηχανικών κρατών ώστε να τα αποθαρρύνουμε απ’ το να αμφισβητήσουν την ηγεσία μας ή να ανατρέψουν την καθιερωμένη πολιτική και οικονομική τάξη. Τέλος, θα πρέπει να διατηρήσουμε τους μηχανισμούς για την αποτροπή εν δυνάμει ανταγωνιστών ακόμα και απ’ το να αποκτήσουν φιλοδοξίες για μεγαλύτερο παγκόσμιο ρόλο. Η δυνατότητα αποτελεσματικής αναδιάρθρωσης είναι σημαντική εδώ, εφόσον συνεπάγεται ότι ένας εν δυνάμει αντίπαλος δεν θα ελπίζει πως θα κερδίσει μια κυρίαρχη στρατιωτική θέση στον κόσμο γρήγορα ή εύκολα…

Δεν θα σχολιάσουμε κάτι… Η αλαζονεία δεν κρύβεται! (Όσοι / όσες έχουν την ηλικία θα θυμούνται τι ακριβώς ακολούθησε στα ‘90s και απ’ τα ‘90s και μετά για την εφαρμογή αυτού που έμεινε στην ιστορία ως «δόγμα Wolfowitz», και ήταν ο πυρήνας της «εξωτερικής πολιτικής» της Ουάσιγκτον).

Πριν 3 εβδομάδες (15 Γενάρη 2025) ο νέος υπ.εξ. της Ουάσιγκτον (του οποίου το παρατσούκλι έχουμε έτοιμο, αλλά γι’ αυτό προσεχώς…), μιλώντας (ως υποψήφιος ακόμα) στην «επιτροπή διεθνών σχέσεων της γερουσίας» είπε μεταξύ άλλων κι αυτά (ο τονισμός δικός μας):

Λοιπόν ενόσω η Αμερική πολύ συχνά έδινε προτεραιότητα στην παγκόσμια τάξη πάνω απ’ τον πυρήνα των εθνικών συμφερόντων της, άλλα κράτη συνέχιζαν να συμπεριφέρονται με τον τρόπο που πάντα συμπεριφέρονταν τα κράτη και έτσι θα κάνουν πάντα: υπηρετώντας τα σημαντικότερα συμφέροντά τους. Και αντί να ενσωματωθούν ομαλά στην post–Cold War παγκόσμια τάξη, την χειραγώγησαν για να υπηρετήσει τα δικά τους συμφέροντα σε βάρος των δικών μας.

Καλωσορίσαμε το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα στην παγκόσμια τάξη, κι αυτοί επωφελήθηκαν απ’ όλα τα οφέλη και αγνόησαν τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες τους. Αντί γι’ αυτό, καταπίεσαν και είπαν ψέματα και κορόιδεψαν και χάκαραν και έκλεψαν για να φτιάξουν τον δρόμο τους ως το σημείο της παγκόσμιας υπερδύναμης, και τα έκαναν αυτά με δική μας ζημιά και με ζημιά των ανθρώπων στην ίδια τους την χώρα.

Στο δικό μας ημισφαίριο, ναρκο-τρομοκράτες και δικτάτορες και δεσπότες επωφελούνται απ’ τα ανοικτά σύνορα για να προκαλέσουν μαζική μετανάστευση, να εκμεταλλευτούν γυναίκες και παιδιά, και να πλημμυρίσουν τις κοινότητές μας με θανατηφόρο fentanyl και βίαιους εγκληματίες.

Στη Μόσχα, στην Τεχεράνη, στην Pyongyang, δικτάτορες – διεφθαρμένα κράτη – σπέρνουν τώρα χάος και αστάθεια και συμμαχούν και χρηματοδοτούν ριζοσπαστικές τρομοκρατικές ομάδες, και ύστερα κρύβονται πίσω απ’ το βέτο τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ή τις απειλές για πυρηνικό πόλεμο.

Η μεταπολεμική παγκόσμια τάξη δεν είναι απλά ξεπερασμένη, είναι τώρα πια ένα όπλο που χρησιμοποιείται εναντίον μας. Και όλα αυτά έχουν οδηγήσει στη στιγμή όπου πρέπει τώρα να αντιμετωπίσουμε τον μεγαλύτερο κίνδυνο γεωπολιτικής αστάθειας και μιας παγκόσμιας κρίσης πρωτοφανούς στην ζωή όλων όσων βρίσκονται σ’ αυτή την αίθουσα σήμερα. Οκτώ δεκαετίες μετά, καλούμαστε ξανά να δημιουργήσουμε απ’ το χάος έναν ελεύθερο κόσμο, και αυτό δεν θα είναι εύκολο. Και θα είναι αδύνατο χωρίς μια δυνατή και με αυτοπεποίθηση Αμερική που εμπλέκεται στον κόσμο βάζοντας τα σημαντικά εθνικά συμφέροντά μας για άλλη μια φορά πάνω από οτιδήποτε άλλο.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερο σχολιασμό αυτό το «κλάμα» για την παρακμή – για την οποία, φυσικά, φταίνε όλοι όσοι έκαναν κατάχρηση της αμερικανικής καλωσύνης… Απλά το maga (make america great again…) σε συνδυασμό με τη νοσταλγία του «οκτώ δεκαετίες πριν» (που παραπέμπει στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και το τέλος του) κι όχι τη νοσταλγία του «τριάμισυ δεκαετίες πριν» υποδηλώνει ίσως το ανομολόγητο βάθος-της-απόγνωσης.

Όμως τι σημαίνει πρακτικά αυτός ο επικήδειος θρήνος της Ουάσιγκτον για την «μεταπολεμική παγκόσμια τάξη» που τώρα πια «είναι όπλο που χρησιμοποιείται εναντίον της»;

4ος παγκόσμιος (πόλεμος) 2

Δευτέρα 10 Φλεβάρη (01.03) >> Στο ουκρανικό πεδίο μάχης δόθηκε η πιο πρόσφατη (και μάλλον η τελευταία) εξαιρετικά κρίσιμη στρατιωτική μάχη του «δόγματος Wolfowitz» – και χάθηκε!!… Στην πριν 3,5 μήνες (22 – 24 Οκτώβρη) σύνοδο στο ρωσικό Kazan των (αυξανόμενων) μελών των brics+ υποστασιοποιήθηκε η επερχόμενη αμερικανική / δυτική ήττα στο βασικό καπιταλιστικό πεδίο, της «οικονομίας»… Στη Γάζα ο πιο έμπιστος σύμμαχος / αστακός / χωροφύλακας των δυτικών ιμπεριαλισμών (και οπωσδήποτε του αμερικανικού και του αγγλικού), φύλακας εκείνου που ονομάζεται «παγκόσμια τάξη με τους κανόνες μας» σε μια ζώνη πρώτων υλών, ηττήθηκε∙ όχι μόνο απ’ τους ξυπόλυτους Παλαιστίνιους αλλά και απ’ τους «διεφθαρμένους» της Τεχεράνης!!… Κι αν μιλήσουμε για το διάστημα ή για τεχνολογική υπεροχή γενικά; Αρκεί μια deepseek για να…

«Κανονικά» θα ήταν αρκετή μια «παρέλαση» του us army, των συμμάχων του, και του δολαρίου για να μην έχει συμβεί τίποτα απ’ αυτά! Αλλά όχι!!! Η λέξη «again» είναι το φάντασμα της νοσταλγίας που πλανιέται πάνω απ’ το σύνολο της καπιταλιστικής, ιμπεριαλιστικής δύσης…

«Κανονικά»

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Train to nowhere – made in usa

Δευτέρα 10 Φλεβάρη (00.40) >> Ένας ακόμα δείκτης της παρακμής της πρώην «μόνης υπερδύναμης» είναι η κατάσταση των τραίνων στις ηπα σε σχέση με τον μεγάλο ανταγωνιστή / εχθρού, την κίνα.

Να θυμίσουμε (κι αυτό δεν αφορά το ελλαδιστάν για πολλούς ευνόητους (;) λόγους…) τα τραίνα, είτε για μεταφορές εμπορευμάτων είτε για μεταφορές ανθρώπων υπήρξαν το «διαμάντι» της 1ης και της 2ης καπιταλιστικής βιομηχανικής επανάστασης (μαζί με τα αντίστοιχης κίνησης πλοία). Ειδικά η δυνατότητα της γρηγορότερης και φτηνότερης μεταφοράς εμπορευμάτων σε ξηρά και θάλασσα ήταν ο ορισμός της «συντόμευσης του κύκλου κυκλοφορίας του κεφάλαιου», συντόμευσης που επιτάχυνε την επανάληψη της παραγωγής – και την επανάληψη της απόσπασης / πραγματοποίησης της υπεραξίας.

Τα (μαγνητικά) τραίνα υπερυψηλής ταχύτητας (high speed) είναι η τελευταία λέξη της σχετικής τεχνολογίας, εξελισσόμενη τις τελευταίες δεκαετίες. Κι ενώ το 2023 ο κινεζικός καπιταλισμός είχε κατασκευάσει και είχε σε πλήρη λειτουργία 45.000 χιλιόμετρα γραμμών υπερυψηλής ταχύτητας, μαζί με τα εκατοντάδες ανάλογα τραίνα (κατέχοντας και το παγκόσμιο ρεκόρ τελικής ταχύτητας), o αμερικανικός καπιταλισμός είχε… κανένα χιλιόμετρο!!

Για την ακρίβεια έχει σήμερα τα πρώτα 62 χιλιόμετρα σ’ ένα «πολλά υποσχόμενο» project στην Καλιφόρνια, λιγότερο απ’ το 1/10 των συνολικών 740 χιλιομέτρων που θα έπρεπε να έχουν παραδοθεί… Το αρχικό σχέδιο ανακοινώθηκε με την σχετική φανφάρα πριν 17 χρόνια, το 2008, και θα στοίχιζε συνολικά 35 δισεκατομμύρια δολάρια. Τα 62 υπαρκτά χιλιόμετρα έχουν φάει ήδη ως το τέλος του 2024 τα 13,6 δις – και μ’ αυτό τον ρυθμό όταν (και αν) το έργο ολοκληρωθεί θα έχει στοιχίσει σχεδόν 130 δις… (Χμμμ…)

Δεν θα αναφερθούμε στα ατυχήματα του υπάρχοντος αμερικανικού δικτύου low speed… Μοιάζει «ελληνικό, πολύ ελληνικό» όλο αυτό, δεν συμφωνείτε;

Ένα επιβατικό τραίνο έπιασε φωτιά εν κινήσει πριν 2 μέρες στη Φιλαδέλφεια. Ευτυχώς οι σιδηροδρομικοί του πληρώματος κατάφεραν να το εκκενώσουν χωρίς να τραυματιστεί σοβαρά κάποιος απ’ τους 350 επιβάτες.

Υπάρχουν μερικοί «συνωμοσιολόγοι» που λαμβάνοντας υπόψη διάφορα περιστατικά εδώ κι εκεί στη δύση, απ’ την ποιότητα των πολιτικών βιτρινών ως την κατάσταση υποδομών και άλλα, υποστηρίζουν ότι το ελλαδιστάν ξανακάνει «εξαγωγή πολιτισμού»…. μετά από 2,5  χιλιάδες χρόνια!

Αν είναι έτσι, εντάξει!!! Ζούμε τον «χρυσό αιώνα 2.0» και δεν θέλουμε να το πιστέψουμε!!! Καϋμένοι don Rico & Co: χαραμίζεσθε…   

Σκάψιμο στα βαθιά…

Δευτέρα 3 Φλεβάρη (02.01) >> Γράψαμε για την θριαμβευτική εμφάνιση των «σύνθετων αλγόριθμων με κινεζικά χαρακτηριστικά» (!!!), για την deepseek συγκεκριμένα, την περασμένη Δεύτερα, κάμποσες ώρες πριν ανοίξει το χρηματιστήριο στη Ν. Υόρκη και αρχίσει η κατρακύλα των μετοχών διάφορων «μαμούθ», πράγμα που έκανε την deepseek παγκόσμια γνωστή – η τέλεια διαφήμιση!! (Μπορείτε να ελέγξετε την ώρα της ανάρτησης μας, λίγο μετά τα μεσάνυχτα Κυριακής 26 προς Δευτέρα 27 Γενάρη…)

Ωστόσο όπως σχεδόν τα πάντα στον σύγχρονο κόσμο έτσι και η σύγκρουση / αναμέτρηση μεταξύ του αμερικανικού και του κινέζικου καπιταλισμού διαστρεβλώνεται και φετιχοποιείται συνειδητά – κυρίως μέσω της δυτικής δημαγωγίας. Η κατάρρευση ή μη των μετοχών στα δυτικά χρηματιστήρια μικρή ή και καθόλου σχέση έχει συχνά με την εμπορευματική πραγματικότητα. Απόδειξη το γεγονός ότι οι μετοχές της tesla (του Elton του μπροστινού) δεν έχουν κατρακυλήσει, παρότι η συγκεκριμένη αυτοκινητοβιομηχανία χάνει εδώ και πολύ καιρό κατά κράτος απ’ την κινεζική byd. (Περισσότερα στο οι μπροστινοί (της ιστορίας), Δευτέρα 13 Γενάρη).

Θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι ο δυτικός «χρηματοπιστωτισμός», με την μορφή του χρηματιστηριακού τζόγου και όχι μόνο, προσπαθεί να κρατάει αποστάσεις απ’ την πραγματική εμπορευματική καπιταλιστική πραγματικότητα (και «αξία») παρότι υποτίθεται πως είναι αντανάκλασή της. Και προσπαθεί να εμφανίζεται ως πειστική «αναπαράσταση του πλούτου» (και της «αξίας») ακόμα κι αν είναι αέρας κοπανιστός. Αυτό είναι το δυτικό σωσίβιο στην φουρτούνα του εντεινόμενου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού: να φαίνεται ότι….

Τι έφταιξε λοιπόν στην περίπτωση της λεγόμενης «τεχνητής νοημοσύνης» των δυτικών αφεντικών με αφορμή την εμφάνιση ενός υπολογίσιμου ανταγωνιστή απ’ την κινέζικη ανατολή;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Βορειοδυτικό Πέρασμα

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.41) >> … Πρέπει να ανακαλύψουμε και να ανοίξουμε το «Βορειοδυτικό Πέρασμα» προς μια νέα επανάσταση που δεν μπορεί να ανεχτεί μάζες οπαδών, μια επανάσταση που πρέπει να ξεσπάσει σ’ αυτό το κεντρικό πεδίο που ως τώρα ήταν προστατευμένο από επαναστατικές ανατροπές: την κατάκτηση της καθημερινότητας. Θα οργανώσουμε μόνο την πυροδότηση: η ελεύθερη έκρηξη πρέπει να ξεφύγει από εμάς και από κάθε άλλο έλεγχο για πάντα..…

Αυτές οι φράσεις περιλαμβάνονταν σ’ ένα κείμενο της Καταστασιακής Διεθνούς, το 1963, με αφορμή την καταγγελία κατά ενός πρώην μέλους της (του Jorgen Nash).

To Βορειοδυτικό Πέρασμα έγινε σύμβολο επαναστατικού προσανατολισμού για την Καταστασιακή Διεθνή. Αλλά πριν ήταν ένα γεωγραφικός (και εμπορικός / οικονομικός) θρύλος: σα δυνατότητα θαλάσσιας σύνδεσης μεταξύ Ειρηνικού και Ατλαντικού αποκαλύφθηκε μόλις το 1850 (σε αντίθεση με την πλεύσιμη αλλά και ιδιαίτερα δύσκολη νότια παράκαμψη της Γης του Πυρός, που ανακαλύφθηκε σχεδόν 3,5 αιώνες νωρίτερα) απ’ τον ιρλανδό εξερευνητή Robert McClure, του οποίου η αποστολή κινήθηκε όμως με έλκηθρα. Η πρώτη θαλάσσια πλεύση έγινε από νορβηγούς το 1903. Αλλά οι πάγοι έκαναν αδύνατη την θαλάσσια διέλευση για το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Μέχρι που οι αλλαγές στην θερμοκρασία και η βελτίωση της ναυπήγησης ημι-παγοθραυστικών εμπορικών πλοίων έδωσαν νέες προοπτικές στο Βορειοδυτικό Πέρασμα απ’ το 2010 και μετά.

Το Βορειοδυτικό Πέρασμα στο βαθμό που είναι πλωτό το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου ή και τους 12 μήνες είναι ευθέως ανταγωνιστικό με / συμπληρωματικό στην Διώρυγα του Παναμά, σίγουρα για τις εμπορικές μεταφορές στο βόρειο ημισφαίριο μεταξύ λιμανιών του Ατλαντικού και του Ειρηνικού. (Στην είσοδο / έξοδο απ’ την Θάλασσα του Bering περνάει απ’ τα θαλάσσια σύνορα ρωσίας / ηπα…)

Αν, τώρα, περάσει απ’ το μυαλό σας ότι η ταυτόχρονη «διεκδίκηση» της Γροιλανδίας, του καναδά και της διώρυγας του Παναμά απ’ το ψοφιοκουναβιστάν είναι (πέρα απ’ τα υπόλοιπα) αξίωση για τον έλεγχο των συντομότερων θαλάσσιων δρόμων μεταξύ ανατολικής Ασίας και δυτικής Ευρώπης, ε… μπορεί και να χαρακτηριστείτε «ψεκασμένοι»!!!

Κατά τα άλλα τί θα έλεγε η Καταστασιακή Διεθνής για την σημερινή καθημερινότητα; Ίσως ότι γέμισε παγόβουνα. Τεχνητά μεν, αλλά παγόβουνα. Που δεν κατέβηκαν απ’ τον βορρά…

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 1

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.37) >> Η μανία είναι τώρα στην Ουάσιγκτον∙ και η κατάθλιψη πλανιέται πάνω απ’ την ευρώπη… Ζήτημα ιδιοσυγκρασίας θα πείτε. Ίσως. Αλλά το πιο ακλόνητο ανάμεσα στα γεγονότα είναι η βιασύνη. Η βιασύνη του ψοφιοκουναβιστάν: δεν υπάρχει χρόνος!

Πράγματι. Δεν περνάει εβδομάδα χωρίς το Πεκίνο

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 2

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.32) >> Είναι το ψόφιο κουνάβι φασιστόμουτρο; Η καταρχήν απάντηση είναι «ναι», μόνο που αμέσως μετά αυτό το ξερό «ναι» αποδεικνύεται κενό νοήματος. Έχει γίνει τόσο μεγάλη κατάχρηση των όρων «φασισμός» και «φασίστας» εδώ και δεκαετίες ώστε έχουν καταντήσει σχεδόν αδιάφοροι. Αντί για προσπάθειες «αφύπνισης» αντανακλαστικών με προέλευση την δεκαετία του 1930 θα ήταν σκόπιμο να ερευνηθεί η τωρινή ιδεολογική συνθήκη των δυτικών καπιταλισμών.

Κάπως βιαστικά. Όποιος / α έκανε τον κόπο να διαβάσει προσεκτικά την περιβόητη «Λευκή Βίβλο για την ε.ε.» του 1992 («πόρισμα» και εργαλείο της «συνθήκης του Μάαστριχτ») θα είχε προσέξει ότι ο όρος «οικολογία» και τα παράγωγά του είχαν μόνιμη αναφορά σ’ εκείνο το σχέδιο για την global επέκταση των ευρωπαϊκών καπιταλισμών. Μπορεί να έχουν περάσει 33 χρόνια από τότε και να έχει-έρθει-ο-κόσμος-ανάποδα∙ όμως οι αρχές της δεκαετίας του ’90 ήταν ιδανικές για έναν τέτοιο ευρω-σχεδιασμό, λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι η επανένωση της γερμανίας και η «απελευθέρωση» (προς ανακατάληψη) των κρατών/μελών του άλλοτε «ανατολικού μπλοκ» έμοιαζε να προικοδοτεί τους δυτικοευρωπαϊκούς καπιταλισμούς με χωρίς προηγούμενο ευκαιρίες. Τόσο σε (φτηνή ειδικευμένη) εργασία όσο και σε φυσικούς πόρους. Μέσα σ’ εκείνο το σχέδιο λοιπόν ο … «πράσινος» καπιταλισμός είχε περίοπτη θέση.

Ποιο ήταν το νόημα; Το άδολο ενδιαφέρον για τον πλανήτη; Όχι βέβαια!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.