Tag: ηπα

Πολυπλόκαμη – αλλά και σουπιά!

Παρασκευή 10 Νοέμβρη. Σχεδόν 17 εκατομμύρια υεμενιτών (περισσότεροι / ες απ’ τον μισό πληθυσμό) δεν έχουν αρκετό φαγητό· και απ’ αυτούς τα 7 εκατομμύρια ζουν ήδη σε κατάσταση λιμού. Πρακτικά αυτοί οι πολιορκούμενοι ζουν απ’ την δυτική ανθρωπιστική βοήθεια, την οποία όμως ο τοξικός πρίγκηπας του Ριάντ και οι σύμμαχοί του έχει μπλοκάρει εδώ και μερικές ημέρες. Επιπλέον η επιδημία χολέρας που έχει ξεσπάσει στην υεμένη (ελλείψει καθαρού νερού…) έχει σκοτώσει περισσότερους από 2.000 ανθρώπους· και έχει κτυπήσει συνολικά 900.000. Και πάλι η μόνη αντιμετώπιση / βοήθεια έρχεται απ’ έξω…

Αυτά είναι χθεσινές εκτιμήσεις του οηε. Όλα οφείλονται στον πόλεμο που κάνει η σαουδαραβική χούντα και έχει οξύνει ο τοξικός Salman· με τις ευλογίες και την υποστήριξη της Ουάσιγκτον.

Μ’ αυτά τα δεδομένα η πώληση των 100.000 οβίδων και του άγνωστου αριθμού βομβών σ’ αυτή την δολοφονική χούντα δεν είναι ένα απλό οικονομικό νταραβέρι. Έχοντας υπόψη ότι το ελληνικό βαθύ κράτος δεν θα μπορούσε να πουλήσει και πολύ περισσότερα στους σεΐχηδες, όχι επειδή δεν θέλει αλλά επειδή δεν έχει, πρόκειται για πλήρη συνεργασία και συνενοχή απ’ τη μεριά του στη σφαγή στην υεμένη. Αυτό είναι (θα ήταν) ένα «γαλόνι» στα μπράτσα του παρακμιακού ελλαδιστάν, στην προσπάθειά του να δείξει χρήσιμο στην Ουάσιγκτον μπας και πάρει κανά πόντο.

Όμως η συμφωνία που υπέγραψε ο ψεκασμένος υπ.αμ. με έναν κάποιο «Βασίλη Παπαδόπουλο» στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης δεν ήταν μόνο για τις 100.000 οβίδες που ήθελε το Ριάντ. Ήταν για 300.000. Αυτή η διαφορά οδηγεί σε μια μόνο σκέψη: ότι οι 200.000 προορίζονταν για «κάπου αλλού». Και επειδή αυτό το «κάπου αλλού» ήταν σε πλήρη γνώση του ψεκασμένου και των υπηρεσιών και όχι η «κομπίνα» του εμπόρου, έγινε προσπάθεια απ’ την φαιορόζ κυβέρνηση να κουκουλωθεί κρυμμένο μέσα στην σαουδαραβική παραγγελία.

Το deal χάλασε. Για που προοριζόταν, όμως, αυτή η κρυφή, «μαύρη παραγγελία» των 200.000 οβίδων πυροβολικού; Οι ενδιαφερόμενοι αυτή την εποχή δεν είναι πολλοί. Είναι, μάλλον, εξαιρετικά λίγοι. Κι αν συνυπολογίσει κανείς ότι η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ έχουν ακολουθήσει συστηματικά αυτήν την τακτική, την αγορά, δηλαδή, φορητών όπλων (αυτομάτων) και πυρομαχικών απ’ την «βαλκανική αγορά» (κυρίως την σερβία…) μέσω εικονικών εταιρειών και φυτευτών «αντιπροσώπων» / μεσολαβητών, με πλαστά πιστοποιητικά «τελικού χρήστη», προκειμένου να εξοπλίζουν στη συρία «συμμάχους» τους, είτε τμήματα του isis είτε της al-Nusra, αυτοί οι “εξαιρετικά λίγοι” ενδιαφερόμενοι για 200.000 βλήματα πυροβολικού μπορεί να είναι, πια, ένας. Αυτός που έχει απομείνει: ψάχνοντας το ποιον θέλει η Ουάσιγκτον να κρατήσει καλά εξοπλισμένο στο συριακό πεδίο μάχης τώρα πια είναι εύκολο να τον βρείτε. (Στο ίδιο σημείο συγκλίνουν και κάτι “παλιές”, νεανικές, “υπηρεσιακές” ανησυχίες του “κυρίου Πάνου”…)

Θα πείτε: όλα τα πιο πάνω είναι καχύποπτες κι αστήρικτες υποθέσεις… Έστω. Έχετε κάποια καλύτερη εξήγηση;

Ο πλασιέ απ’ το αμέρικα

Παρασκευή 10 Νοέμβρη. Φαίνεται ότι το Πεκίνο διαθέτει κάτι που μπορεί να τυφλώσει έναν μπίζνεσμαν του είδους του ψόφιου κουναβιού, που είναι ανίδεος σχεδόν για τα πάντα, και επιπλέον δεν είχε ποτέ δοσοληψίες με τον κινεζικό καπιταλισμό: μεγαλείο. Με την ιδέα που έχει το ψόφιο κουνάβι για τον εαυτό του, το Πεκίνο, μ’ όλο το ιστορικό φόντο της κινεζικής αυτοκρατορίας, είναι ίσως απ’ τα ελάχιστα μέρη του κόσμου που μπορεί να νοιώσει τουρίστας χωρίς να (θεωρήσει ότι) προδίδει τον αμερικανισμό του. Κι όταν αναφέρει τον Xi Jinping για «φίλο» του, φαίνεται ότι το ψόφιο κουνάβι κάπως κορδώνεται. Μέχρι και την εγγονή του Arabella έβαλε («πίσω, στο σπίτι») να τραγουδήσει στα κινέζικα, την βιντεοσκόπισε, και έπαιξε το βίντεο καμαρώνοντας πριν το επίσημο δείπνο με τον Xi Jinping!… Σκεφτείτε το: ένας αμερικάνος πρόεδρος βάζει το προσωπικό του να βγάλει την ψυχή στην 6χρονη εγγονή του, για να μάθει να τραγουδάει στα κινέζικα, στη γλώσσα της αυτοκρατορικής γραφειοκρατίας μάλιστα, ώστε να εντυπωσιάσει την κινεζική “κομμουνιστική” ηγεσία! Σε στυλ: να, είδατε τι μπορούμε να κάνουμε κι εμείς; (Θα πρέπει να έφυγαν όλα τα κεραμίδια απ’ την Αιώνια Πόλη απ’ τα κρυφά χάχανα…)

Ωστόσο αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τα αμερικανικά ή τα κινεζικά καπιταλιστικά συμφέροντα. Το ξέρουν καλά οι «τρεις σωματοφύλακες» του ψόφιου κουναβιού, το ξέρει καλά και το κινεζικό καθεστώς. Μόλις το ψόφιο κουνάβι απομακρυνθεί, τα αφεντικά του θα του θυμίσουν σε τι πόστο βρίσκεται· όσο βρίσκεται ακόμα…

Σημαίνουσες διαφορές

Τρίτη 7 Νοέμβρη. Όταν λευκοί, πρωτοκοσμικοί, ακόμα και δηλωμένοι φασίστες, πυροβολούν και σκοτώνουν στο ψαχνό πρωτοκοσμικούς, είναι μεμονωμένες περιπτώσεις «ψυχικά διαταραγμένων». Μπορούν να επιδιώξουν, μάλιστα, ελαφρυντικά στις δίκες τους. Όταν λευκοί, πρωτοκοσμικοί, ακόμα και δηλωμένοι φασίστες, σκοτώνουν στο ψαχνό βομβαρδίζοντας, στη χειρότερη γι’ αυτούς περίπτωση οι δολοφονημένοι είναι «παράπλευρες απώλειες». Δεν χρειάζονται καν ελαφρυντικά για τους δράστες· δεν φταίνε…

Κι όταν σκουρόχρωμοι σκοτώνουν στο ψαχνό είναι «τρομοκράτες του isis» (παλιότερα της αλ-Κάιντα). Συμπεραίνει κανείς ότι η «ψυχική διαταραχή» είναι το μονοπώλιο των λευκών, πρωτοκοσμικών· και πάλι μόνο αν δρουν εκτός διαταγών.

Αντίθετα, η «τρομοκρατική προδιάθεση» είναι η επιβράβευση του έργου των διαφόρων υπηρεσιών…

Αιτήματα…

Κυριακή 5 Νοέμβρη. Ο ουζμπέκος «τρομοκράτης» της πρόσφατης επίθεσης – στο – ψαχνό στη Ν. Υόρκη νοσηλεύεται κρατούμενος σε νοσοκομείο. Και ζήτησε… τι ζήτησε; Να κρεμάσει την σημαία του isis στον τοίχο πίσω απ’ το προσκεφάλι του!…

Τι εντύπωση σας προκαλεί όχι μόνο το αίτημά του αλλά και η, ας την πούμε έτσι, ευφυία του; Πρώιμης εφηβείας, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Στην ηλικία, δηλαδή, που ο καθένας είναι επιρρεπής. Στον isis; Στον ciasis; Κάπου…

Ιράκ – συρία: τέλος και αρχή…

Σάββατο 4 Νοέμβρη. Ο ιρακινός στρατός και οι pmu ανακατέλαβαν την συνοριακή, δίπλα στον Ευφράτη, πόλη al Qa’im. Και απ’ αυτή τη θέση, στα συρο-ιρακινά σύνορα, βρίσκονται μόνο 5 χιλιόμετρα νότια της συριακής συνοριακής πόλης Abu Kamal.

Ο συριακός στρατός ‘n’ friends απ’ τη μεριά του τέλειωσε με την πλήρη ανακατάληψη (δηλαδή σχεδόν ισοπέδωση) της Deir ez-Zor και συγκλίνει «με πλήρεις δυνάμεις» από βόρεια (περίπου 60 χιλ.) και δυτικά (περίπου το ίδιο, 60 χιλ.) προς την Abu Kamal. Εν τω μεταξύ η ρωσική αεροπορία και οι ρωσικοί κρουζ από υποβρύχιο στη Μεσόγειο βομβαρδίζουν μέσα και γύρω απ’ την Abu Kamal «προετοιμάζοντας το έδαφος».

Αν δεν προχωρήσουν οι ypg (που βρίσκονται πιο κοντά σ’ αυτό το κρίσιμο σημείο, απ’ τα ανατολικά του Ευφράτη, περίπου στα 40 χιλ.) η Abu Kamal θα ανακαταληφθεί σε λίγες ημέρες. Αν, πάλι, κινηθούν οι ypg ο ιρακινός στρατός και οι pmu πιθανόν να περάσουν τα σύνορα· θα φτάσουν έτσι πρώτοι στα περίχωρα της πόλης.

Αυτό είναι το επίδικο της επόμενης εβδομάδας. Είναι, επίσης, ό,τι έχει απομείνει απ’ το «χαλιφάτο του isis» στη μέση Ανατολή σαν αμερικανο-ισραηλινο-σαουδαραβικό σχέδιο. Στο τέλος αυτής της χρονιάς ή στις αρχές της επόμενης αυτό το σχέδιο θα έχει τελειώσει και τυπικά· ουσιαστικά έχει λήξει εδώ και πολλούς μήνες.

Συνεπώς όσοι / όσες ασχολούνται με τα έργα και τις ημέρες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού (η Αθήνα είναι σύμμαχός του, μην το ξεχνάτε…), θα πρέπει να λογαριάσουν σοβαρά: πέρα απ’ τον αν, που και μέχρι πότε το αμερικανικό πεντάγωνο θα κρατήσει βάσεις στο ιράκ και στη συρία, έχει απέναντί του νικήτρια (σ’ αυτό το δευτερεύον πεδίο μάχης) εκείνη την στρατιωτική και όχι μόνο συμμαχία της οποίας την δημιουργία προσπάθησε για πολύ καιρό να εμποδίσει.

Το επόμενο δευτερεύον πεδίο μάχης που η ίδια συμμαχία (υποθέτουμε με πιο φανερή συμμετοχή και του Πεκίνου) θα προσπαθήσει να κλείσει σε βάρος της Ουάσιγκτον λέγεται αφγανιστάν…

(φωτογραφίες: πάνω, η επικράτεια του isis το φθινόπωρο του 2015· κάτω η ίδια στα τέλη του 2017)

Ιστορία (;) 1…

Σάββατο 4 Νοέμβρη. Ας θυμηθούμε ότι οι άνθρωποι εναντίον των οποίων πολεμάμε σήμερα είναι οι ίδιοι που χρηματοδοτήσαμε πριν 20 χρόνια. Και τους χρηματοδοτήσαμε επειδή είχαμε μια αναμέτρηση με την σοβιετική ένωση. Εισέβαλλε στο αφγανιστάν, κι εμείς δεν θέλαμε να τους δούμε να ελέγχουν την κεντρική ασία. Οπότε πιάσαμε δουλειά. Ήταν ο πρόεδρος Ρέιγκαν, που συνεργάστηκε με το κογκρέσσο όπου είχαν πλειοψηφία οι δημοκρατικοί, που είπαν, «ω, είναι καλή ιδέα, ας συνεργαστούμε με τις μυστικές υπηρεσίες και τον στρατό του πακιστάν, κι ας στρατολογήσουμε αυτούς τους μουτζαχεντίν, αυτό είναι σπουδαία δουλειά… Ας έρθουν κι άλλοι απ’ τη σαουδική αραβία και από άλλα μέρη, να φέρουν την ουαχαβίτικη εκδοχή τους για το ισλάμ, έτσι ώστε να κτυπήσουμε την σοβιετική ένωση». Και μαντέψτε: η σοβιετική ένωση υποχώρησε, έχασε δισεκατομμύρια δολάρια, κι αυτό την οδήγησε στην κατάρρευση. Οπότε υπάρχει ένας ισχυρισμός ότι «κοιτάξτε, ήταν μια καλή επένδυση αυτό, οδήγησε στην διάλυση της σοβιετικής ένωσης».

Αλλά θα έπρεπε να προσέχουμε τι σπέρνουμε, γιατί ανάλογα θα θερίσουμε.

Αν αυτά τα λέγαμε εμείς, θα ήταν μια τετριμένη άποψη. Αλλά όχι. Αυτά είναι λόγια της Hillary Clinton, το 2010, σε μια απ’ τις ακροάσεις της «επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων» των ηπα, όταν ήταν υπ.εξ. της πρώτης κυβέρνησης Ομπάμα…

Δεν θα έλεγε ποτέ ότι «τότε τους χρηματοδοτούσαμε εμείς, τώρα τους χρηματοδοτούν οι σύμμαχοί μας»! Η «επιχειρήση κυκλώνας», η μυστική επιχείρηση της cia για τον εξοπλισμό και την χρηματοδότηση του αντάρτικου πολέμου κατά της Μόσχας απ’ το 1979 ως το 1989 (όταν η Μόσχα ηττημένη πια αποχώρησε απ’ το αφγανιστάν), θεωρητικά τουλάχιστον είχε τελειώσει το 2001 (την 11η Σεπτέμβρη) όταν το σύμπαν έμαθε την ύπαρξη μιας (ανύπαρκτης ουσιαστικά) οργάνωσης με το όνομα «αλ Κάιντα».

«Αλ Κάιντα» στα αραβικά σημαίνει «η βάση». Εκ των υστέρων μάθαμε ότι τέτοια οργάνωση δεν υπήρξε ποτέ. Το τμήμα προπαγάνδας της Ουάσιγκτον έδωσε αυτό το όνομα σε έναν μικρό αριθμό ολιγομελών ένοπλων οργανώσεων με ιδεολογική συγγένεια αλλά χωρίς σπουδαία οργανωτική σχέση, με αντιαμερικανική δράση στη μέση Ανατολή… Έδωσε αυτό το όνομα επειδή οι «νονοί» εμπνεύστηκαν απ’ την βάση δεδομένων που είχαν απ’ τους μουτζαχεντίν των ‘80s· και επειδή το «αλ Κάιντα» ήταν εύκολο να λέγεται στις λατινογενείς δυτικές γλώσσες, σε σχέση με τα δύσκολα αληθινά ονόματα των οργανώσεων. Μ’ άλλα λόγια το «αλ Κάιντα» ήταν, απλά, το εμπορικό όνομα που διάλεξε η Ουάσιγκτον για τον «προληπτικό και μακρύ πόλεμό της κατά της τρομοκρατίας»…

 

Ιστορία (;) 2…

Σάββατο 4 Νοέμβρη. Το αφγανιστάν παρέμενε εκεί, στη θέση του, στην κεντρική ασία, χωρίς να απασχολεί πια ούτε την cia ούτε το αμερικανικό καθεστώς. Μέχρις ότου ο σκληρός «ιστορικός» πυρήνας των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών ανακατέλαβε την εξουσία στη Μόσχα (: Πούτιν), εκπαραθυρώνοντας τον Γιέλτσιν και τους εκλεκτούς του – στα τέλη των ‘90s. Αυτό οι ειδικοί του αμερικανικού ιμπεριαλισμού το εξέλαβαν (μάλλον σωστά) σαν την αφετηρία μιας πιθανής ανασυγκρότησης της ρωσίας. Και άρα σαν επερχόμενη απειλή.

Ο «αμερικανικός 21ος αιώνας» ξεκίνησε απ’ το γεωγραφικό σημείο που είχε τελειώσει ο «αμερικανικός 20ος» έχοντας πυροδοτήσει την διάλυση της ε.σ.σ.δ.: το αφγανιστάν. Η 11η Σεπτέμβρη «χρεώθηκε» στην «αλ Κάιντα» και στον μπιν Λάντεν, αυτός ήταν στο αφγανιστάν, άρα… Ο έλεγχος της κεντρικής ασίας είχε χαθεί το ’89 για την Μόσχα· όμως το 2001 έπρεπε να κερδηθεί «αυτοπροσώπως» απ’ την Ουάσιγκτον. Καλού κακού… Προληπτικά…

Κι έτσι έγινε. Εύκολα. Ύστερα έπρεπε να κατακτηθεί «αυτοπροσώπως» και η μέση Ανατολή. Όχι μόνο το ιράκ αλλά και η συρία με το ιράν. Το σχέδιο κόλλησε έως βραχυκύλωσε στο ιράκ· η Τεχεράνη έβαλε το χέρι της στο βραχυκύκλωμα, ίσως και η Μόσχα. Αλλά σιγά σιγά «ξανάπιασαν δουλειά» οι ειδικοί, για ένα καινούργιο σχέδιο: αυτό που δεν μπορούσε πια να κάνει ο αμερικανικός στρατός «αυτοπροσώπως» θα το επιχειρούσε μια καινούργια, αναβαθμισμένη «τρομοκρατική» επιχείρηση, ο isis. Ο οποίος, σε αντίθεση με την «αλ Κάιντα», θα καταλάμβανε εδάφη και θα δημιουργούσε κράτος – στη συρία και στο ιράκ κατ’ αρχήν.

Αυτό το σχέδιο θα πετύχαινε (χάρη και στην δήθεν «αντιτρομοκρατική εκστρατεία» εναντίον του απ’ τις ηπα και τους συμμάχους τους!…)· ως τα μέσα του 2015 τα πράγματα πήγαιναν καλά… Το χάλασε ένας απ’ τους ανταγωνιστές: η «ανεβασμένη» Μόσχα. Και στην αρχή κρυφά κι ύστερα φανερά ένας «παρίας» που ήταν στο στόχαστρο: η απελευθερωμένη απ’ την διεθνή δυτική απομόνωση (χάρη στην 5+1 συμφωνία για το πυρηνικό της πρόγραμμα) Τεχεράνη.

Ακόμα κι αν κρατήσει βάσεις στην περιοχή η Ουάσιγκτον έχει ηττηθεί σε σχέση μ’ αυτό που σκόπευε. Ακολουθώντας την ανάποδη τροχιά από γεωγραφική άποψη, οι αντίπαλοί της έχουν προετοιμάσει υπέρ τους το έδαφος και στα υψίπεδα του ινδοκούς: σε μια «θεαματική» στροφή οι ταλιμπάν τώρα εξοπλίζονται απ’ την Μόσχα· στηρίζονται διακριτικά και απ’ το Πεκίνο.

Βάσεις στο αφγανιστάν διαθέτει ακόμα ο αμερικανικός στρατός. Αλλά την κεντρική ασία δεν την κατέχει πια… Και οι πραγματικοί συσχετισμοί είναι πολύ χειρότεροι, σε βάρος της Ουάσιγκτον, από ότι πριν 16 χρόνια, όταν ξεκινούσε τον «μακρύ και προληπτικό» 4ο παγκόσμιο πόλεμο…

Όπλα…

Σάββατο 4 Νοέμβρη. Τα «στρατηγικά βομβαρδιστικά» είναι πολεμικά μεγάλης εμβέλειας και ύψους πτήσης, σχεδιασμένα ειδικά για μαζικούς βομβαρδισμούς – «στόχων στρατηγικής σημασίας». Με ατομικές ή συμβατικές βόμβες, ή με πυραύλους. Τρία καπιταλιστικά κράτη διαθέτουν «καθαρόαιμα» στρατηγικά βομβαρδιστικά: οι ηπα, η ρωσία και η κίνα.

Δύο τέτοια έστειλε το αμερικανικό πεντάγωνο χτες στον εναέριο χώρο της βόρειας κορέας. Συνοδευόμενα από γιαπωνέζικα και νοτιοκορεατικά «μαχητικά». Ήταν άσκηση είπαν οι αμερικάνοι καραβανάδες.

Το καταλάβαμε… «Άσκηση» ήταν και η επιθέωρηση που έκανε την ίδια ημέρα ο υπ.αμ. Jim Mattis «τρελός σκύλος» στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη ανάμεσα στη βόρεια και τη νότια κορέα…

Ασκήσεις… Για ξεμούδιασμα. Και για το καλό της ειρήνης…

Ιράκ

Παρασκευή 3 Νοέμβρη. Ο αμερικάνος υπ.εξ. Rex Tillerson, μαζί με τον υπ.αμ. Jim Mattis «τρελό σκύλο», κατέθεταν την περασμένη Δευτέρα στην επιτροπή εξωτερικών υποθέσεων της γερουσίας· μια τακτική ρουτίνα.

Όταν ο γερουσιαστής Tom Udall ρώτησε τον Tillerson: στην περίπτωση που ζητηθεί απ’ τον αμερικανικό στρατό να φύγει [από το ιράκ] θα φύγουμε ή θα μείνουμε απρόσκλητοι όπως κάνουμε στη συρία, και πάνω σε ποια νομική βάση θα μείνουμε; ο αμερικάνος υπ.εξ. απάντησε: θα μείνουμε στο ιράκ μέχρι να ηττηθεί ο isis και να σιγουρευτούμε ότι ο isis έχει ηττηθεί.

Ο γερουσιαστής Udall επέμεινε στην ερώτηση σε ποια νομική βάση θα γίνει κάτι τέτοιο αν μας ζητηθεί να φύγουμε. Για να πάρει την απάντηση ότι η νομική βάση είναι οι αμερικανικές αποφάσεις του 2001 και του 2002 για την «χρήση του αμερικανικού στρατού» και στο ιράκ. Για να προσθέσει: έχουμε επίσης την πρόσκληση της ιρακινής κυβέρνησης, και ο πρωθυπουργός Haider al-Abadi δεν μου έχει δώσει την εντύπωση ότι βιάζεται να φύγουμε.

Η ερώτηση και οι απαντήσεις δείχνουν ένα κάποιο στρίμωγμα της Ουάσιγκτον. Έτσι ή αλλιώς οι αποφάσεις της Ουάσιγκτον του 2001 και του 2002 δεν αφορούσαν την «αντιμετώπιση του isis» – δεν υπήρχε τότε. Επιπλέον είχαν εκδοθεί για να «υποστηρίξει» (ή να εκβιάσει) η Ουάσιγκτον αποφάσεις του οηε που να νομιμοποιούν την στρατιωτική της εκστρατεία πρώτα στο αφγανιστάν και μετά στο ιράκ· εκεί εναντίον του «τρομοκράτη» (αν και πρώην σύμμαχου) Χουσεΐν. Εννοείται ότι εκείνες οι αποφάσεις δεν αφορούσαν την συρία…

Το ενδιαφέρον μας όμως τραβάει η ερώτηση: σύντομα, ίσως σε λίγους μήνες, δεν θα υπάρχει isis στο ιράκ· σίγουρα όχι με τέτοια μορφή και σε τέτοια έκταση που να δικαιολογεί την αμερικανική «αντιτρομοκρατία». Η ιρακινή κυβέρνηση θα πρέπει να ζητήσει την αποχώρηση· ανεπίσημα έχει αρχίσει να την ζητάει ήδη. Η ερώτηση, λοιπόν, δεν ήταν υπόθεση εργασίας…

Συρία

Παρασκευή 3 Νοέμβρη. Μια μέρα μετά, την περασμένη Τρίτη, ο στρατηγός James B. Jarrard, επικεφαλής των αμερικανικών “ειδικών δυνάμεων”, συνεντευξιαζόμενος, μίλησε για τους 4.000 στρατιώτες που έχουμε στη συρία. Το νούμερο ήταν εντυπωσιακό, οπότε οι δημοσιογράφοι ξαναρώτησαν. Κι ο στρατηγός, εκεί, κατάλαβε ότι είχε «μαρτυρήσει» κάτι που δεν έπρεπε· το γύρισε λέγοντας, όχι, λάθος έκανα, περίπου 500 είναι…

Δεν είναι 500! Το μέγεθος του αμερικανικού στρατού («κατοχής» θα πρέπει να χαρακτηρίζεται) στη συρία είναι άγνωστο επίσημα. Δεν μπορούν επίσης να υπολογιστούν οι αμερικάνοι μισθοφόροι, ιδιωτικών εταιρειών, ειδικά αν πληρώνονται απ’ το Ριάντ και το Τελ Αβίβ.

Επίσημα υποτίθεται ότι «εκπαιδεύουν» τις ypg. Εμείς θεωρούμε δεδομένο ότι τις διοικούν κιόλας, σίγουρα σε κάποιες επιχειρήσεις που δεν είναι περίπατος ύστερα από συνεννόηση με τους «τρομοκράτες του isis». Όμως και στη συρία τελειώνει η δικαιολογία της «αντιτρομοκρατίας»· ουσιαστικά έχει τελειώσει.

Τι απομένει; Αυτό που επανέλαβε ο Mattis στην κατάθεση που μνημονεύσαμε νωρίτερα, σαν πιο ειδικός: ότι, στην «τελική», το άρθρο 2 του αμερικανικού συντάγματος επιτρέπει στον κάθε φορά πρόεδρο να χρησιμοποιεί τον στρατό σε συγκεκριμένες περιπτώσεις για να υπερασπιστεί σημαντικά εθνικά συμφέροντα των ηπα…

Πράγμα που «θυμίζει» ότι η πιο «καυτή» αιτία για να κάνει κάτι τέτοιο ο νυν αμερικάνος πρόεδρος δεν βρίσκεται στη μέση Ανατολή. Αλλά στην ανατολική ασία. Και λέγεται βόρεια κορέα…

Να θυμίσουμε, λοιπόν, δύο πράγματα. Πρώτον ότι η Ουάσιγκτον μαζεύει εκεί αυτές τις ημέρες όπλα και στρατό σε μέγεθος που δεν το είχε κάνει ως τώρα (ακόμα και στη διάρκεια “ασκήσεων”)· και, δεύτερον, ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός δουλεύει πολύ συχνά με προβοκάτσιες.

Να ευχηθούμε “όχι ακόμα”; Θα είναι μια μαγική ευχή… Εκείνο που θα μπλόκαρε τις μηχανές του πολέμου (απ’ την τάξη μας…) ούτε έχει γίνει ούτε φαίνεται στον ορίζοντα… Όλα τα υπόλοιπα είναι προσευχές και κατάρες.