Tag: εξωτερική πολιτική

Το όνομά της!

Τρίτη 5 Ιούνη. Η θεία Λίτσα κοντεύει να πάθει πολλαπλή κβαντική σύζευξη! Έχει κλείσει εισιτήριο για καμιά δεκαριά σημερινά τοπικά συλλαλητήρια – και, απ’ την στιγμή που βγήκε απ’ την κρυψώνα της, κάτω απ’ το κρεβάτι, φαίνεται ικανή να το καταφέρει: να πάει σ’ όλα, ταυτόχρονα! Χαλκίδα, Κέρκυρα ή Κατερίνη, δεν ξέρω που ακριβώς θέλεις να πας, η εθνική ανάταση πολλά σου δίνει, να κάνεις βόλτες by φασιστοbus θα τραγουδούσαν οι Τρύπες για την περίσταση – αν υπήρχαν ακόμα.

Φαίνεται ότι κανείς δεν παίρνει τοις μετρητοίς την δέσμευση του ψόφιου κοριού (στο κόμμα του) ότι δεν θα έρθει στην (τωρινή..) βουλή καμία συμφωνία· ούτε του ψεκασμένου τον όρκο ότι θα ρίξει το “ειδικό πολιτικό βάρος του” (το κήτος του δηλαδή) και θα εμποδίσει οποιαδήποτε προδοσία. Κανείς επίσης (η θεία Λίτσα σίγουρα) δεν συζητάει το ενδεχόμενο να πάρει σβάρνα τα ελληνικά συλλαλητήρια κανάς Ορμπάν, και να παίξει τρελή εμψύχωση από ουγγαρία μεριά…

Εν πάσει περιπτώσει, ακόμα και χωρίς καθαρόαιμες διεθνείς φασιστικές βοήθειες, αυτό που θα διευκόλυνε εντελώς την ελληνική τακτική είναι μια απόπειρα πραξικοπήματος, εναντίον του Zaev, στη δημοκρατία της μακεδονίας. Τα υπόλοιπα, μα τα χίλια καλοστημένα συλλαλητήρια, θα τα αναλάμβανε η εντόπια ανεξάρτητη δικαιοσύνη…

Αυτή ξέρει!

Ερασιτέχνες πρεσβευτές

Τρίτη 5 Ιούνη. Πόσο εύκολο είναι να μοιάσει, ο κάθε (ανομολόγητος) πατριώτης στο ελλαδιστάν με πρεσβευτή; Πολύ ευκολότερο απ’ όσο νομίζετε!

Πρώτον, μιλάει για τις φοβερές και τρομερές δυνατότητες του ελλαδιστάν… Δεύτερον, βγάζει τον σκασμό για τις συγκεκριμένες συμμαχίες του ελληνικού κράτους, που αφορούν αυτές ακριβώς τις «φοβερές και τρομερές δυνατότητες». Αντί γι’ αυτό φλυαρεί ασύστολα κι αδιάφορα, σαν σε πρωϊνάδικο. Τρίτον, έχει εξαφανίσει απ’ τον ορίζοντά του τόσο την ελληνο-ισραηλινή ιμπεριαλιστική συμμαχία όσο και το νεκροτομείο αυτής της συμμαχίας: την Παλαιστίνη. (Πριν 25 χρόνια θα εξαφάνιζε την βοσνία, για τους ίδιους ακριβώς λόγους…)

Το ότι υπάρχουν διάφοροι που θα αγοράζαν ακόμα και την μεγαλύτερη βλακεία είναι γνωστό από παλιά: στα super market της ψευδούς συνείδησης υπάρχουν πλήθος φτηνών καλλυντικών και αποσμητικών. Είναι τέτοια η μικροαστική βλακεία που θεωρείται προσόν η παπαρολογία· αλλά και πότε ήταν διαφορετικά τα πράγματα; Εκείνοι που είχαν γράψει στα ντουβάρια πριν πολλά χρόνια η ιδεολογία φοβάται το συγκεκριμένο ήξεραν τι έλεγαν…

Αλλά σε ποιον πρεσβευτή θα έμοιαζε ο καλός ντόπιος καταναλωτής πατριώτης, κρυφός η φανερός; Στον έλληνα πρεσβευτή στο Τελ Αβίβ ή στην Ουάσιγκτον – ας πούμε…

Εθελοντές τσατσορούφιανοι

Τρίτη 5 Ιούνη. Το ντόπιο καθεστώς θα συνεχίσει να πουλάει την «αξία» της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας πακεταρισμένη και ποντισμένη σε μεγάλα βάθη· στον βυθό της ανατολικής Μεσογείου, σαν σωλήνα μεταφοράς φυσικού αερίου, σαν αγωγό… Σαν east med…

Ας το επαναλάβουμε ρισκάροντας την αξιοπιστία της ασταμάτητης μηχανής: don’t believe the hype! Ακόμα κι αν ήταν εφικτός τεχνικά ένας αγωγός φυσικού αερίου μήκους πάνω από 2.000 χιλιόμετρα στον βυθό μιας απ’ τις πλέον σεισμογενείς ζώνες του κόσμου, το κόστος της κατασκευής και της συντήρησής του θα ανέβαζε την τιμή για τον τελικό αγοραστή του φυσικού αερίου σε ύψος τέτοιο που το ρωσικό φυσικό αέριο θα έμοιαζε σχεδόν δωρεάν. Αν προσθέσετε στον χάρτη της ευρύτερη περιοχής τον turkstream2 προς βουλγαρία μεριά, έχετε κερδίσει ρεαλιστική αντίληψη του ρόλου της εθνικής ιδεολογίας.

Όμως (κι αυτό είναι πάντα πιθανό) η μεταφορά του περισσευάμενου ισραηλινού φυσικού αερίου στην ευρώπη μέσω υγροποίησής του στην αίγυπτο και πλωτών lng πλοίων / δεξαμενών, θα μπορούσε να κουβεντιαστεί. Με έλληνες εφοπλιστές / ιδιοκτήτες πλοίων lng…

Αυτών δοθέντων, παίρνει σάρκα και οστά η «σιωπηλή» υποστήριξη στην ελληνο-ισραηλινή συμμαχία. Πρώτον, επειδή καθορίζεται απ’ τα ντόπια εφοπλιστικά συμφέροντα (πέρα απ’ τα μιλιταριστικά, τα «επιστημονικά», τα «καλλιτεχνικά» και άλλα παρόμοια…), τα οποία δεν βγαίνουν να φωνάξουν (αφου, εκτός απ’ την μπάλα – κάτι που αφορά συγκεκριμένους εφοπλιστές – δεν έχουν σοβαρά κοινωνικά ερείσματα) αλλά δρουν υπόγεια, αόρατα, και πάντα με εξαγορές (συνειδήσεων). Και δεύτερον, επειδή υπάρχει μεγάλη παράδοση επιλεγμένης σιωπής, καθεστωτικής ή «περιθωριακής», στο ελλαδιστάν. Για όλα τα μυστικά των «εθνικών θεμάτων».

Δείτε, λοιπόν, τι σημαίνει το εθνικό «δεν ξέρω, δεν ρωτάω», σ’ όλες τις παραλλαγές του, σε ότι αφορά την ελληνο-ισραηλινή συμμαχία. Είναι αβλεψία; Ή συνενοχή;

Μετά από μήνες σφαγών στην Παλαιστίνη, το πρώτο δεν στέκεται ούτε σαν απεριόριστη καλωσύνη – προς τους εγκάθετους… Το δεύτερο είναι που ισχύει· και αφήνει τα ματωμένα ίχνη του.

(φωτογραφία: η ισραηλινή “καλωσύνη”, κόντρα σε κάθε λογική και διεθνή νομοθεσία, δίνει στην μεγαλύτερη ανοικτή φυλακή του κόσμου, την πνιγμένη στο αίμα λωρίδα της Γάζας, μια τριγωνική αοζ… Για να μην θιχτούν τα ισραηλινά κοιτάσματα…

Θα μπορούσε να το έχει σκεφτεί μόνο του το Τελ Αβίβ… αλλά μάλλον το ξεσήκωσε απ’ τους έλληνες συμμάχους. Που με απεριόροστιο θράσος δίνουν στην τουρκία κάτι τριγωνάκια αοζ στην ανατολική Μεσόγειο…

Θα κρατάτε την κοιλιά σας απ’ τα γέλια αν και όποτε ο ψεκασμένος “ανακηρύξει την ελληνική αοζ”, όπως απειλεί….  Η αλήθεια είναι πως ούτε στον ύπνο του δεν πρόκειται – αλλά θα είχε παγκόσμια πλάκα να το κάνει…)

Καμπάνια Μ15 + / Τελευταία επιθυμία

Τρίτη 5 Ιούνη. Τα σκατά κάθε είδους και προέλευσης ξεκινούν απ’ την δήθεν «αθωώτητα» ερωτήσεων του είδους «Και τι δουλειά είχε αυτή η Razan al-Najjar τόσο κοντά στον φράχτη; Γιατί δεν καθόταν στο νοσοκομείο να περιμένει τους τραυματίες;»… και φτάνουν μέχρι την βεβαιότητα «Σιγά… Η Hamas της φόρεσε την άσπρη μπλούζα εκ των υστέρων»… Ίσως και να σκηνοθέτησε την δολοφονία της· ο ισραηλινός στρατός δεν έχει πειράξει κανέναν… Όλα είναι fiction…

Όσο υπάρχουν αυτοί οι εχθροί του ανθρώπινου είδους αυτά θα λένε. Πάντα, σε όλες τις εποχές, σ’ όλα τα γεωγραφικά πλάτη και μήκη. Είναι, βέβαια, αυτοί που κατουριούνται πάνω τους αν βρεθούν απέναντι όχι σε απειλή αλλά σε έναν σχετικά σοβαρό κίνδυνο. Είναι αυτοί που παρακαλάνε για την ζωούλα τους, ενώ δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τις ζωές των Άλλων.

Αυτή η παλαιστίνια νεαρή (τελικά ήταν νοσοκόμα και όχι φοιτήτρια τη ιατρικής όπως γράψαμε χτες) είχε πει λίγες μέρες νωρίτερα σε δημοσιογράφο του al Jazzera:

…Μου σπάει η καρδιά όταν διάφοροι νεαροί που πεθαίνουν στα χέρια μου μου δηλώνουν την τελευταία τους επιθυμία… Κι όταν κάποιοι μου δίνουν ό,τι πολύτιμο φοράνε σαν δώρο…

Είναι η απάντηση στους εχθρούς του ανθρώπινου είδους, όποια εθνικότητα κι αν έχουν. Αυτοί, σαν γνήσιοι κανίβαλοι, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να «ψειρίζουν» πτώματα. Να τους παίρνουν τα σπίτια, την γη… Μέχρι να έρθει η ώρα του δικού τους πτώματος.

(Φωτογραφία: Η Razan, δεξιά, με τα χέρια ψηλά, προσπαθεί να πλησιάσει κάποιον χτυπημένο από σφαίρες διαδηλωτή κοντά στον φράχτη, την περασμένη Παρασκευή. Ο ισραηλινός δολοφόνος της την πυροβόλησε πισώπλατα, καθώς απομακρυνόταν…

Ήταν η 119η. Ή, ίσως, η 123η…)

Καμπάνια Μ15 + / Ντόπια καθάρματα, με το κιλό – σε καλή, εθνική τιμή

Τρίτη 5 Ιούνη. Ποιος είπε ότι οι ντόπιοι συνεργάτες των δολοφόνων του Τελ Αβίβ είναι λιγότερο φονιάδες; Έχουν το απύθμενο θράσος να εμφανίζονται δημόσια, και να κάνουν και δηλώσεις. «Ναι» λένε τα κυβερνολύματα της Κουμουνδούρου ή διάφορα δημαγωγικά τσιράκια τους «από ιδεολογική άποψη η συμμαχία μας το ισραήλ είναι βαριά… Αλλά…» (συμπληρώνουν) «… η εξωτερική πολιτική είναι ζόρικη υπόθεση. Δεν χωράει συναισθηματισμούς το εθνικό συμφέρον».

Θα ήταν εξίσου κυνικό αλλά ελάχιστα πιο τίμιο αν έλεγαν «Ναι, μας τα ακουμπάνε, τα παίρνουμε, τι θέλετε;» Γιατί αυτό το πρόστυχο σχίσμα που συμβαίνει δήθεν στην καρδιά του κυβερνοαριστερού, που «ναι, μωρέ, συμπάσχω… αλλά»… αλλά, καταλαβαίνετε, «πρέπει νάσαι πολύ λέρα για να είσαι κυβερνοτσατσορούφιανος, κι άλλωστε μας συμφέρει σαν έθνος η συμμαχία με τους ισραηλινούς χασάπηδες», που θα μπορούσε να έχει το epic τέλος «για την πατρίδα τα κάνω όλα!» είναι ηθικό, διανοητικό, συναισθηματικό Παράδειγμα προς μίμηση… Έτσι, άλλωστε, προτείνεται.

Είναι γνωστό: ο σκοπός αγιάζει τα μέσα… Και νοιώθουν (όλοι αυτοί κι αυτές…) την σιγουριά του εγκάθετου υπαλλήλου, για την οποία νομίζουν οι δυστυχισμένοι ότι την εξασφάλισαν αιώνια απ’ τα καπιταλιστικά αφεντικά τους.

Είναι έτσι όμως; Το αφήνουμε να είναι έτσι;

Καμπάνια Μ15 +

Η 119η. Απλά η 119η. Ήταν φοιτήτρια της ιατρικής. Ήταν φεμινίστρια. Ήταν 21χρονών. Ήταν στην πρώτη γραμμή της φροντίδας των τραυματιών απ’ τις σφαίρες του ισραηλινού στρατού. Θα παντρευόταν τον τραυματιοφορέα φίλο της τον επόμενο μήνα.

Ήταν ένας απ’ τους αγγέλους που γεννιούνται και πεθαίνουν εκεί που η γη και η ιστορία το σηκώνουν. Η Razan al-Najjar δολοφονήθηκε από τους ισραηλινούς ελεύθερους σκοπευτές την περασμένη Παρασκευή. Καθώς έτρεχε προς τον φράχτη η άσπρη μπλούζα της έγινε κόκκινη· αυτή τη φορά με το δικό της αίμα. Είχαν καλό σημάδι οι δολοφόνοι: το λευκό μιας γυναίκας που τρέχει…

Και τι σημασία έχει λοιπόν; Η Razan δεν ήταν φίλη, κόρη, αδελφή, συντρόφισσα, έρωτας κανενός μας – έτσι δεν είναι; Γιατί να μας νοιάζει (και) αυτό το κρατικό έγκλημα; Ήταν, απλά, μια γυναίκα στη λωρίδα της Γάζας. Μια γυναίκα στην μεγαλύτερη ανοικτή φυλακή του πλανήτη. Ένας ακόμα αριθμός για το ισραηλινό κράτος θανάτου, μια ακόμα σφαίρα για τους δολοφόνους καραβανάδες, ένας ακόμα δείκτης “ευστοχίας” για τους έλληνες συμμάχους τους. Η εκατοστή δέκατη ένατη δολοφονημένη στη διάρκεια της (συνεχιζόμενης) μεγάλης διαδήλωσης για την επιστροφή.

(«Αφού, μωρέ, εκεί τις δέρνουν τις γυναίκες, σιγά μην ασχοληθούμε» λένε διάφορα καθάρματα όλων των φύλων… Τόσο εύκολη είναι η ηθική αυτουργία στον σύγχρονο φασισμό απ’ τους “επαναστάτες του κώλου”: σου πετάει το αφεντικό μερικά ξεροκόματα, και το αγκαλιάζεις… Όπως πάντα· το ίδιο γινόταν πάντα… Και στα ’90s το ίδιο ακριβώς έγινε εναντίον των βόσνιων! Με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα!… Και τότε “για τις γυναίκες που δέρνουν” έλεγαν…

Σιχάματα… Άλλαξαν οι περσόνες των καθαρμάτων· όχι η μηχανή του θανάτου… Όχι τα σκατά: αυτά εξακολουθούν να επιπλέουν, σε διάφορα σχήματα και βρώμα… )

Ελληνική φιλοξενία (εκεί που πρέπει…)

Δευτέρα 4 Ιούνη. Η εκπληκτική ιστορία, το φαγητό και η κουλτούρα της Κρήτης πρόσφεραν ένα ευχάριστο διάλειμμα στους σκληρά εργαζόμενους ναυτικούς μας… Μ’ αυτά τα λόγια ο αρχικαραβανάς και υπεύθυνος τύπου Dave Snowden (καμμία σχέση με τον γνωστό!) αποχαιρέτησε το νομό Χανίων τις προάλλες. Πάνω στο αμερικανικό αεροπλανοφόρο Harry Truman, πριν αποπλεύσει απ’ την βάση της Σούδας μετά από 4ήμερη “ξεκούραση” (με όλα τα απαραίτητα…): η «σκληρή δουλειά» του πληρώματός του είναι εύκολα εννοούμενη…

Τέτοια «ευχάριστα» δεν έχουν την προβολή που θα έπρεπε στα μέρη μας. Κι όμως. Προκειμένου να αποδείξουν την αγάπη τους στο ελλαδιστάν (και να βγάλουν την «υποχρεώση της ζεστής φιλοξενίας») 96 απ’ τους ναυτοκαραβανάδες του αεροπλανοφόρου, προσέφεραν εθελοντική εργασία στους ντόπιους. Έβαψαν το κοινοτικό γήπεδο στον Μουζουρά, και τον φράχτη της εκκλησίας του αγ. Ιωάννη, στο ίδιο χωριό, στις 24 και στις 25 του μήνα. Στο τέλος, έπαιξαν κι ένα φιλικό ματσάκι ράγκμπι με τους «Cretan Gunners» (ελληνική ομάδα ράγκμπι… εεεε; υπήρχε και πριν;), στο εθνικό στάδιο των Χανίων, στις 25 Μάη…

Αυτά είναι φιλία, φροντίδα, συμμαχία!!! Αυτά είναι επιμελητειακή υποστήριξη ενός στρατού σε συνθήκες «ειρηνοπολέμου»…

(Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που άμα έβλεπαν οι Χανιώτες αμερικάνο πεζοναύτη τον πέταγαν στη θάλασσα! Πολλά, πολλά χρόνια… Τώρα τους έχουν για να τους κάνουν κανά βαψιματάκι… Να τους αφήνουν κανά δολαριάκι… Και να τους γλύφουν πατόκορφα…)

Τα άλλα hub…

Δευτέρα 4 Ιούνη. Αφού το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο «φτιάχνεται» με το να πιστεύει ότι θα γίνει (φιλοαμερικανικό) «πέρασμα» αγωγών φυσικού αερίου (ο θρυλικός east med, ισραήλ – ελλάδα κλπ, εδώ είστε και εδώ είμαστε, θα αποδειχθεί ένας ακόμα “Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη”!) είναι λογικό ότι τα κακά νέα εξαφανίζονται με (δημαγωγική) χάρη. Δηλαδή: χωρίς ίχνη…

Η Σόφια συμφώνησε με την Μόσχα (σε πανηγυρικές δηλώσεις του βούλγαρου πρωθ. Boyko Borissov και του Putin στις 30 Μάη) για την κατασκευή ενός δεύτερου σκέλους του turkstream, που θα περνάει απ’ την τουρκία στη βουλγαρία, και από εκεί θα συνεχίζει σε διάφορα κράτη νότια του Δούναβη· έως και την κεντρικη Ευρώπη. Σύμφωνα με τον Putin το πρώτο σκέλος του turkstream, που θα αφορά την τουρκική αγορά, είναι έτοιμο· και ο turkstream2 είναι μισοέτοιμος. Έτοιμες είναι και οι βουλγαρικές εγκαταστάσεις διανομής στη Βάρνα.

Την κατασκευή αυτού του turkstream2 την εγκρίνει και η ε.ε. – άλλωστε ο Borissov, ως τα τέλη Ιούνη, εκτελεί χρέη “προέδρου” της. Την εγκρίνει επίσης και ο Erdogan – γιατί όχι;

Το ελλαδιστάν έχει αποφασίσει με ποιους θα πάει (και σ’ αυτό το θέμα) – αλλά το ζήτημα (που είναι βασικό στοιχείο του σε εξέλιξη 4ου παγκόσμιου πολέμου) χοντραίνει. Όχι μόνο επειδή η ευρωπαϊκή απάντηση στις αμερικανικές απειλές για τον southstream2 (ρωσία – γερμανία μέσω Βαλτικής) είναι ένας ακόμα αγωγός ρωσικού φυσικού αερίου. Αλλά επειδή επιπλέον, ένα μέρος των υποδομών (τα «χωματουργικά έργα» συγκεκριμένα) της διαδρομής του turkstream2 μπορεί μελλοντικά να εξυπηρετήσει την κατασκευή ενός ακόμα αγωγού, αυτή τη φορά με το ιρανικό ή/και το καταριανό αέριο.

Προφανώς η κατασκευή αυτού του αγωγού είναι ακόμα στα χαρτιά… Ωστόσο, το ότι το βουλγαρικό κράτος, ύστερα από αμφιταλαντεύσεις, φαίνεται αποφασισμένο να γίνει «δρόμος για απαγορευμένα (απ’ τις ηπα) γκάζια», σε συνέχεια του τουρκικού σκέλους, δεν θα πρέπει να αρέσει καθόλου στους έλληνες πατριώτες…

Ε; Τι λένε οι εθνικές ύαινες;

Δεν πρέπει

Κυριακή 3 Ιούνη. Από σεμνότητα υποθέτουμε (και μόνο) οι φανεροί και οι όχι και τόσο φανεροί υποστηρικτές της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας δεν θα θέλουν να αναφερθούν σ’ αυτό. Μάλιστα θα μπορούσαν να το καταγγείλουν και σαν «προσχηματικό». Απ’ την άλλη, το να έχεις δίπλα σου, στην παρέα σου, στην συμμαχία σου, μια τόσο καλή εκπρόσωπο των αμερικανικών συμφερόντων σαν την ύαινα Nikki Haley, πρέσβειρα της Ουάσιγκτον στον οηε, θα μπορούσε να θεωρηθεί και τιμή. Το μόνο που δεν μπορεί να την κατηγορήσει κανείς είναι ότι είναι ευάλωτη σε «πλειοψηφίες»…

Το κουβέιτ, γνωστό πετροσεϊχάτο της αραβικής χερσονήσου, που λόγω γεωγραφικής θέσης προσπαθεί να μην ταυτίζεται με το Ριάντ και το Ντουμπάι, κατέθεσε στο οηεδικο «συμβούλιο ασφαλείας» μια πρόταση ψηφίσματος για την «προστασία των αμάχων παλαιστίνιων», μετά τις ως τώρα 120 δολοφονίες και τους χιλιάδες τραυματισμούς στη Γάζα. Κάτι ανώδυνο και δημοσιοσχεσίτικο δηλαδή, όπως εκατοντάδες άλλα ψηφίσματα του οηε που καταδικάζουν εδώ και δεκαετίες την βία του Τελ Αβίβ – χωρίς πρακτικό αντίκρυσμα.

Αμ δε! Άγρυπνη φρουρός η Haley, κατήγγειλε την πρόταση σαν μονόπλευρη· και ύστερα κατήγγειλε την Hamas σαν υπεύθυνη – όπως, φανταζόμαστε, κάνουν και στα μέρη μας οι πιστοί υπηρέτες της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας.

Στην ψηφοφορία, μετά, η ψήφος της Haley ήταν η μόνη κατά της πρότασης· αρκετή πάντως για να μην ληφθεί μια έστω συμβολική αντι-Τελ Αβίβ απόφαση. Απ’ τα 15 κράτη μέλη του «συμβουλίου ασφαλείας» (5 μόνιμα και 10 με διετή θητεία) τα 10 ψήφισαν υπέρ, 4 απείχαν (οι εκπρόσωποι της πολωνίας, της ολλανδίας, της αιθιοπίας και της αυτού μεγαλειότητας της βασίλισσας της αγγλίας, της σκωτίας, της ουαλίας, της βόρειας ιρλανδίας, κλπ) – και η κυρά Nikki, που έβαλε το βέτο της.

Δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία αυτά, εκτός απ’ αυτήν: η ατσάλινη (25% δασμοί στις εισαγωγές…) Ουάσιγκτον, πότε για τον ένα και πότε για τον άλλο λόγο, το πάει ορθοπεταλιά!

(Never mind… Όπως θα το έλεγε και η “γιαγιά του αρνητικού”: σιγά μην ασχοληθούμε με τους συμμάχους του κράτους και των αφεντικών μας!)

Τα ομώνυμα έλκονται

Κυριακή 3 Ιούνη. Υπάρχουν τα οικονομικά συμφέροντα. Υπάρχουν οι μπίζνες με γκάζι ή χωρίς. Υπάρχει η γεωπολιτική. Υπάρχει η κοινή στράτευση στην αμερικανική ποδιά. Υπάρχει και ένας κοινός αντιμουσουλμανικός ρατσισμός.

Με τόσα κοινά ανάμεσα στο ελληνικό κράτος / κεφάλαιο / βαθύ κράτος και το ισραηλινό, δεν θα έπρεπε να ψάχνει κανείς κι άλλες αιτίες έλξης μεταξύ τους. Κι όμως: δεν το ψάχναμε, τυχαία το βρήκαμε, και ένα φως άναψε στο σκοτάδι!

Τι δουλειά, λέτε, έκανε ο ισραηλινός υπ.αμ. Avigdor Lieberman πριν αρχίσει να ανεβαίνει με δρασκελιές την πολιτική ιεραρχία στο Τελ Αβίβ; Μπράβος ήταν! Πόρτα σε club! (Το αναφέρει και η wikipedia, πράγμα που σημαίνει ότι…)

Κράτα κυρ Αχιλλέα (Μπέο…): η δημαρχία είναι μόνο η αρχή!! Ο ψεκασμένος (που, σαν λούμπεν, μιμείται το μπραβιλίκι αλλά δεν το έχει δουλέψει…) είναι μόνο μια μεταβατική περσόνα! Αφού πέθανε ο «αγαπούλας», κυρ Αχιλλέα είσαι μια διεθνώς εγκεκριμένη ελπίδα του έθνους!!!