Tag: ε.ε.

Οι καλύτερες 7άδες…

Δευτέρα 25 Αυγούστου (00.37) >> Στην τέχνη και όχι μόνο.

1954: ο μεγάλος ιάπωνας σκηνοθέτης Akiro Kurosawa δημιουργεί τους «Επτά Σαμουράι»:

1960: ο αμερικάνος σκηνοθέτης John Sturges αντιγράφει την ιδέα του Kurosawa και σκηνοθετεί το «Και οι επτά ήταν υπέροχοι» (The Magnificent Seven) ως «γουέστερν» που διαδραματίζεται στα σύνορα μεξικό – ηπα, με ένα εντυπωσιακό καστ:

2025: η Ιστορία και η δυτική παρακμή σκηνοθετούν το μοναδικό, το ανεπανάληπτο «Και οι επτά ήταν λιώμα» (The Stoned Seven) που διαδραματίζεται μέσα στο «άσπρο σπίτι», του οποίου τα γνωστά πλάνα είναι το trailer του έργου.

Κάποιοι παλιοχαρακτήρες παρατήρησαν εύστοχα πως τόσες πολλές πολιτικές βιτρίνες μαζεύονται «ακαριαία και αυτόματα», χωρίς πολύμηνη προεργασία, μόνο σε κηδείες!.. Ακριβώς έτσι!!!  

Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος φυσιογνωμιστής για να καταλάβει. Αρκεί να είδε τις βιντεοσκοπήσεις αυτού του «ραντεβού-με-την-ιστορία», την συμπεριφορά και τα λεγόμενα του ψόφιου κουναβιού, και τις αντιδράσεις των πολιτικών βιτρινών / εκπροσώπων άλλοτε τρανών ευρωπαϊκών ιμπεριαλισμών.

Δείτε, για παράδειγμα, τον Μικρό Δούκα του Λίγηρα να αγριοκοιτάει τον συμπότη του τοξικό του Κιέβου καθώς εκείνος «κάτι λέει εκτός γραμμής» μετά την συνάντησή του με το ψόφιο κουνάβι:

Το αποκορύφωμα ήταν φυσικά το ότι το ψόφιο κουνάβι, ενώ μιλούσε με τους stoned seven (φώτο επάνω) τους παράτησε λέγοντας «πάω να μιλήσω με τον Putin» – και γύρισε μετά από ούτε λίγο ούτε πολύ 40 λεπτά∙ ενόσω αυτοί απλά περίμεναν τρώγοντας τα νύχια τους…

Οι δυτικοί δημαγωγοί, θα πρέπει να το έχετε καταλάβει κατ’ αρχήν, εκτός από ηλίθιοι και άσχετοι (μαζί και τα δύο) είναι, μερικές φορές, και ντροπαλοί. Για παράδειγμα, στα μέρη μας και (απ’ όσο μπορούμε να καταλάβουμε σ’ όλη την πολεμόκαβλη ευρώπη) ντράπηκαν να παραδεχτούν ότι την περασμένη Δευτέρα, 18 Αυγούστου 2025, διάφοροι ευρωπαίοι ηγέτες έφαγαν στην Ουάσιγκτον μια ξεγυρισμένη ροχάλα – απ’ το ψόφιο κουνάβι. Η ροχάλα αφορούσε το ουκρανικό πεδίο μάχης, σίγουρα. Αλλά κυρίως ήταν εκδήλωση εκείνου που έχουμε ονομάσει όξυνση των ενδοδυτικών αντιθέσεων. Αυτό είναι που μας ενδιαφέρει.

Έγκαιρα, πριν 2 βδομάδες, στις 11 Αυγούστου, εν όψει του «ραντεβού στην Αλάσκα», ο διαλεκτικός ιστορικός υλισμός μας είχε συμβουλέψει να γράψουμε μεταξύ άλλων κι αυτό:

… Τι επιπλέον θέλει λοιπόν τώρα ο Putin μέσω αυτού του ραντεβού με το ψόφιο κουνάβι; 

Μπορεί να θέλει να το στηρίξει σε μια μάλλον δύσκολη στροφή της πρώτης του χρονιάς στη δεύτερη θητεία: είναι ένας πρόεδρος ιδανικός για να υπονομεύσει απ’ τα μέσα την αμερικανική ηγεμονία καθώς προσπαθεί να την αναδιαρθρώσει / «επισκευάσει», αλλά δεν πατάει καλά! Όμως θα τολμήσουμε να υποστηρίξουμε ότι η Μόσχα κάλλιστα (και κυρίως) θα ήθελε την όξυνση των ενδοδυτικών (ακόμα και των ενδοαμερικανικών) αντιθέσεων γύρω απ’ την έκβαση στο ουκρανικό πεδίο μάχης και την παραδοχή (ή μη) της ήττας εκεί…

Φυσικά αυτά θεωρούνται «περιθωριακές» εκτιμήσεις – δεν μας πειράζει. (Ζούμε μ’ αυτό!) Τα σημαντικά είναι:

α) ότι η ροχάλα της 18ης Αυγούστου έρχεται μόλις 3 χρόνια μετά απ’ αυτά:

και πάμπολλα παρόμοια περί «ενότητας», «γροθιάς» της δύσης κατά της Μόσχας κλπ, όλο το 2022, το 2023, το 2024…

β) είναι κατευθείαν συνέπεια της στρατηγικής ήττας ΟΛΩΝ των δυτικών ιμπεριαλισμών στο ουκρανικό πεδίο μάχης∙

γ) είναι κατευθείαν συνέπεια του ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός «πρόλαβε» να διαχειριστεί αυτή την ήττα πρώτος (αυτό το «πρόλαβε» χρειάζεται παραπάνω εξήγηση…) και, προφανώς (δεν υπάρχει άλλος τρόπος) κανιβαλίζοντας τους ευρωπαίους συμμάχους του∙ και

δ) του γεγονότος ότι από στρατηγική άποψη η όξυνση-των-ενδο-δυτικών (και ενδοαμερικανικών…) αντιθέσεων στο έδαφος αυτής της ήττας είναι (για τον διαλεκτικό, ιστορικό υλισμό μας…) η ουσιαστική επιδίωξη της Μόσχας (ειδικά) και των μελών του ευρασιατικού project (γενικά) στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Αυτός (έχουμε υποστηρίξει και στο παρελθόν…) είναι ο ένας απ’ τους δύο σοβαρούς λόγους που η Μόσχα «τραβάει» αυτόν τον πόλεμο τόσο πολύ χρονικά: «πόλεμος τριβής» όχι απλά κατά του ουκρανικού στρατού, αλλά (κυρίως) κατά του-ουκρανικού-στρατού-ως-εργολάβου-του-νατο, άρα κατά του νατο ως πολιτικοστρατιωτικού μπλοκ.

(Το νατο έπρεπε να διαλυθεί αμέσως μετά την διάλυση του «συμφώνου της Βαρσοβίας», τον Ιούλιο του 1991. Αλλά όχι. Τα μέλη του προτίμησαν το αντίθετο. Έκαναν χρήση του «δικαιώματος του νικητή»: κάνω ό,τι θέλω όποτε θέλω, όπως θέλω. Δεν πέρασε ποτέ απ’ το μεθυσμένο μυαλό τους πως θα έρθει η στιγμή που ως ηττημένοι θα βρουν μπροστά τους το «δικαίωμα του νικητή», απ’ την αντίπαλη μεριά.

Τώρα όλα τα παπαγαλάκια και οι δημαγωγοί καταγγέλλουν τον Putin ότι είναι «αυταρχικός», «εγκληματίας», «κυνικός», και «αρνείται να διαπραγματευτεί» – χαρακτηρισμούς που παρεπιπτόντως δεν τους ξεστόμισαν ποτέ για τον Bush Β, τον Obama και την Clinton ούτε στο αφγανιστάν, ούτε στο ιράκ, ούτε στη λιβύη…

Αν η ιδιοτέλεια είναι χαρακτηριστικό όσων θεωρούν ότι δεν έχουν αντιπάλους, η μνήμη χρυσόψαρου είναι το προσόν όσων ζουν στη γυάλα. Η Μόσχα διαπραγματευόταν ακόμα και ως τον Μάρτη του 2022 – μάταια. Αλλά ήδη απ’ το 2007, απ’ την «σύσκεψη ασφαλείας του Μονάχου», ο Putin είχε καλέσει / προκαλέσει τα αφεντικά των δυτικών ιμπεριαλισμών να αναθεωρήσουν∙ τον ειρωνεύτηκαν.

Ο καιρός πέρασε και οι δυτικοί γιόρταζαν τα βίτσια και την «δύναμή» τους. Ώσπου η γυάλα τους άρχισε να ραγίζει. Ήδη το νατο ρευστοποιείται. Αργά και σταθερά. Τρία τουλάχιστον κράτη / μέλη του δεν έχουν κηρύξει κανέναν πόλεμο στη ρωσία. Κι αυτό ήταν η αρχή…

Όχι, το νατο δεν θα καταρρεύσει με πάταγο! Μάλλον θα απονευρώνεται, θα αντικαθίσταται ad hoc από άλλες, μικρότερες συμμαχίες, ενώ θα παραμένει στην κορνίζα ως σκέτο όνομα…)

Το «ραντεβού στην Αλάσκα» στις 14 Αυγούστου ήταν το άναμμα των τελευταίων μέτρων του φυτιλιού (του φυτιλιού του οποίου την ύπαρξη προσπαθούν να κρύψουν οι δημαγωγοί…) απ’ την μεριά της Μόσχας. Απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον; Φαίνεται ότι τα κίνητρα είναι αρκετά ταπεινά και σχετίζονται με την σχέση του ψόφιου κουναβιού με τους maga ψηφοφόρους του και με τα ζόρια που τραβάει ειδικά με το «σκάνδαλο Epstein». Αλλά και με το γεγονός ότι έγινε genocide Don χωρίς να μπορεί να το κοντρολάρει∙ υποχρεώσεις γαρ. Πράγμα που επίσης δεν αρέσει στη maga βάση του. Θα μπορούσε λοιπόν να πρόκειται για εκδήλωση του γνωστού, του δεδομένου τυχοδιωκτισμού του.

Ωστόσο, όπως έχει δείξει η διοίκηση του ψόφιου κουναβιού απ’ την αρχή, από την περιβόητη ομιλία του αντιπρόεδρου Vance στο «συνέδριο ασφαλείας του Μονάχου» στις 14 Φλεβάρη (2025), απ’ την στιγμή που εξαφανίστηκε η προοπτική του «κοινού» πλιάτσικου στην (διαλυμένη…) ρωσική επικράτεια (κι αυτό έγινε σαφές αν και ανομολόγητα ήδη απ’ τα τέλη του 2023…) το ψόφιο κουνάβι σκοπεύει να αντιμετωπίζει τα παρακμιακά / κολαούζοι ευρωπαϊκά κράτη με την όξυνση του τρόπου του νυσταλέου Jo: σαν «αποικίες», στις οποίες – άμα είναι σκόπιμο – κάνουμε ακόμα και ανοικτό σαμποτάζ…

(Όταν η παντοδύναμη τότε πρωθ. στο Βερολίνο Merkel ανακάλυψε ότι η cia είχε παγιδεύσει το τηλέφωνό της, δέχτηκε την ψευτοσυγγνώμη του Obama και το βούλωσε. Όταν ο νυσταλέος Jo ανακοίνωσε έμμεσα αλλά καθαρά στα τέλη Φλεβάρη του 2022 ότι οι αγωγοί nord stream θα «τελειώσουν» έχοντας δίπλα του τον θλιβερό «άσσος στο ημίχρονο δύο τελικό» Scholz, ο αδύναμος πλέον γερμανός πρωθ. δεν έβγαλε κιχ. Κι όταν λίγους μήνες μετά, τον Σεπτέμβρη του 2022, οι αγωγοί ανατινάχτηκαν μποϋκοτάροντας βασικούς τομείς της γερμανικής βιομηχανίας, η υπ.εξ. και ο υπ.οικ. της κυβέρνησής του μόνο που δεν είπαν «usa σε ευχαριστούμε!». Καμιά άλλη ευρωπαϊκή πολιτική βιτρίνα δεν διαμαρτυρήθηκε γι’ αυτήν την προβοκατόρικη πολεμική πράξη κατά «συμμάχων»∙ μόνο όλες μαζί ετοίμασαν άλλο ένα «πακέτο κυρώσεων» κατά της Μόσχας…)

Μια ακόμα απόδειξη της όξυνσης των ενδο-δυτικών, ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων (η οποία φυσικά δεν υποδεικνύεται στα μέρη μας…) είναι πως απ’ τις 20 Ιούλη η επικεφαλής του συνόλου των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών Tulsi Gabbard έχει απαγορεύσει την παροχή οποιασδήποτε πληροφορίας (σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για την ουκρανία) στο σύνολο των συμμαχικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανόμενων των «five eyes», δηλαδή της αγγλίας, του καναδά, της αυστραλίας και της νέας ζηλανδίας.

Αυτό το intelligence blackout (προς … τους «συμμάχους») δεν είναι ένα απλό ψοφιοκουναβικό καπρίτσιο. Ούτε «κρίση εμπιστοσύνης». Είναι μάλλον προσπάθεια να περιοριστούν οι τρικλοποδιές που διάφοροι τέτοιοι «σύμμαχοι» (ειδικά το Λονδίνο) είναι ικανοί και διατεθειμένοι να βάζουν. Όμως αυτή η συσκότιση ίσως αποδειχθεί όχι μόνο ένας τρόπος του “daddy” για να κάτσουν-ήσυχα-τα-παιδιά. Αλλά κι ένας τρόπος να στραπατσαριστούν περισσότερο πέφτοντας το ένα πάνω στο άλλο…

Τελευταίο, μια ερώτηση που κανείς δεν κάνει (οπότε κανείς δεν απαντάει): πού ήταν η Βαρσοβία; Πού ήταν ο πρωθυπουργός Tusk; Γιατί δεν συμμετείχε σ’ αυτό το show της 18ης Αυγούστου στην Ουάσιγκτον το κράτος / κεφάλαιο με (μακράν) τον μεγαλύτερο στρατό στην ευρώπη; Τι γνώμη έχει η Βαρσοβία για τις ακροβασίες των «προθύμων» αλλά και για το μέλλον της περιοχής γύρω του;

(Η μισή απάντηση βρίσκεται στο ότι η Βαρσοβία βρίσκεται πολύ κοντύτερα στο «εκεί που συμβαίνει» σε σχέση με το Παρίσι, το Λονδίνο ή το Βερολίνο∙ και, φυσικά, όντας πλέον μια «μεγάλη δύναμη» για τα ευρωπαϊκά και τα νατοϊκά δεδομένα, δεν σκοπεύει να ξεπέσει στην ανοησία των λιλιπούτειων βαλτικών επαρχιών / κρατών. Καθώς το καθεστώς του Κιέβου βρίσκεται ουσιαστικά υπό κατάρρευση, η αρχική πολωνική «θερμή υποστήριξη» του 2022 και του 2023 έχει αντικατασταθεί από έναν κάποιο ρεαλισμό: ποιο θα είναι το όφελος να ξεπλένουμε ακόμα τους οπαδούς του Bandera; ποιο θα είναι το όφελος να λουστούμε την ήττα παριστάνοντας ότι δεν υπάρχει; ποιο θα είναι το όφελος να γίνουμε πρώτη γραμμή κατά της ρωσίας; είναι η διακριτική βάση του…)

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 25 Αυγούστου (00.20) >> Οι σχεδιασμοί και οι μεθοδεύσεις στην αμερικάνικη πλευρά του ατλαντικού ήταν όμοιοι και παράλληλοι με ανάλογους σίγουρα στο Λονδίνο. Σε κάθε περίπτωση έγιναν ευμενώς δεκτοί και σε διάφορες άλλες πρωτεύουσες, που δεν ήθελαν να χάσουν το «party» μιας τέτοιας δυτικής «νίκης» (κατά της ρωσίας).

Να ένα ωραίο και χρήσιμο παράδειγμα:

Αυτή, την αναγνωρίσατε, είναι η απ’ την εσθονία ορμώμενη κυρία Kaja Kallas στις 18 Μάη του 2024, σε κάποιο συνέδριο… Είχε ήδη επιλεγεί απ’ την σπουδαία κυρία Ursula ως υπ.εξ. της ε.ε., αλλά δεν είχε αναλάβει ακόμα το πόστο. Δεν είναι ωραίο να κάνουμε την ρωσία μια συλλογή από κρατίδια; έλεγε η καϋμένη τον Μάη του 2024, μιας και δεν είχε πάρει χαμπάρι (η καϋμένη) ότι το όνειρό της γινόταν ήδη εφιάλτης… Γάτα η κυρία Kaja!!!

Κι εδώ η ίδια κυρία πριν λίγες ημέρες:

Λοιπόν, ας το παραδεχτούμε. Η κυρία Kaja, η υπ.εξ. της περίφημης και αδούλωτης ε.ε., μας έχει σκλαβώσει! Έχει πάρει θέση στην καρδιά μας, και απειλεί να ρίξει πίσω την αγαπημένη Annalena! Άμα δεν μπορούμε να κτυπήσουμε την ρωσία τότε πως θα κτυπήσουμε την κίνα;

Μ’ εσάς σημαιοφόρο κυρία όλα είναι δυνατά!!! Έχετε πολύ ωραίο στυλ. Τόσους ρώσους-τρώτε-για-πρωϊνό∙ θα κωλώσετε με τους κινέζους;

Οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις!

Ουκρανικό πεδίο μάχης: ερωτήσεις κι απαντήσεις 1

Δευτέρα 25 Αυγούστου (00.16) >> Είναι ρεαλιστικό το να προωθεί αποτελεσματικά το ψόφιο κουνάβι κάποιο συμβιβασμό με την Μόσχα, στο ουκρανικό πεδίο μάχης και όχι μόνο;

Πριν απαντήσει ο οποιοσδήποτε θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη του

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

… ή μήπως ο πάγος είναι αόρατος; 1

Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.20) >> Τα πιο πάνω είναι τα αστεία, τα σοβαρά αστεία της υπόθεσης. Τα αστεία σοβαρά είναι διαφορετικά. Για παράδειγμα το ότι πρέπει να πεισθεί ο πλανήτης (έστω οι δυτικοί υποτελείς) πως το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι, πολιτική βιτρίνα μιας άλλοτε υπερδύναμης που καταρρέει με επιτάχυνση, είναι σε θέση να κάνει οτιδήποτε αποτελεσματικό!

Είναι διασκεδαστικό να κρέμονται οι πάντες απ’ τα λόγια του ψόφιου κουναβιού; Μπορεί: ο καιρός περνάει… Αλλά το τρικ για να συγκεντρώνεται εκεί η προσοχή είναι … φονικό. Αφαιρείται όλο το πραγματικό σύμπλεγμα των (παγκόσμιων) συσχετισμών δύναμης, αφαιρείται όλο το πραγματικό potential αυτών των συσχετισμών δύναμης, για να μείνουν στη σκηνή μία, δυο, τρεις ή δεκαετρείς πολιτικές βιτρίνες που, υποτίθεται, κινούν τα νήματα.

Οργανωμένη παραγωγή σύγχυσης!!! Η Ιστορία τρέχει πίσω τους, μπροστά τους, γύρω τους – αλλά το φιλοθεάμον κοινό πρέπει να μείνει καρφωμένο στις πιρουέτες και στα ακροβατικά τους!

Ιδού ένας ειλικρινής μάρτυρας αυτής της Ιστορίας, ο αμερικάνος μαρξιστής οικονομολόγος κύριος Richard Wolff:

It’s over!!!! Τέλειωσε!!! Και το μόνο που κάνουν (το μόνο που μπορούν να κάνουν!!) οι δυτικές πολιτικές βιτρίνες, οι δυτικοί «ειδικοί», οι δυτικοί «γεωπολιτικοί αναλυτές», οι δυτικοί δημαγωγοί, είναι να κουνάνε σπασμωδικά ό,τι μπορούν να κουνήσουν, να φλυαρούν μέχρι να στεγνώσει το σάλιο τους και να διαλυθούν τα πληκτρολόγια τους αποθεώνοντας Το Θέαμα, Τα Εικονίσματα της άλλοτε παγκόσμιας ηγεμονίας τους, έτσι ώστε να κρατούν τους πληθυσμούς σε κατάσταση υπνοβασίας και νηπιακότητας, παριστάνοντας ότι «ελέγχουν την κατάσταση»… μέχρις ότου είτε συνθηκολογήσουν είτε αποπειραθούν το αδιανόητο: να επιχειρήσουν στρατιωτικά, μιλιταριστικά την καταστροφή των ανταγωνιστών τους μπας και μείνουν στον αφρό.

Πόσο πιθανό είναι το δεύτερο; Δυστυχώς δεν είναι πιθανό∙ συμβαίνει ήδη! Ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης όπως και ο πόλεμος στο μεσανατολικό πεδίο μάχης είναι δυο κομμάτια αυτού του αδιανόητου. Που στο μεν ουκρανικό πεδίο μάχης έχει φτάσει προ πολλού στην ήττα, και στις σπασμωδικές, θεαματικές, απεγνωσμένες προσπάθειες να κρυφτεί αυτή η ήττα πριν γίνει συντριβή… Στο δε μεσανατολικό πεδίο μάχης, στην Παλαιστίνη, έχει ξεπεράσει προ πολλού κάθε «όριο» ανθρώπινης, θεσμικής βαρβαρότητας, έχει γίνει επίδειξη / απόδειξη του απεριόριστου δυτικού καθεστωτικού δυναμικού serial killing ως «δικαιώματος αυτοάμυνας», με την ελπίδα πως τουλάχιστον έτσι οι ανταγωνιστές (οι πληθυσμοί τους) θα φοβηθούν…

Πώς θα ήταν δυνατόν το «ραντεβού στο Anchorage» να είναι έξω, να είναι μακριά απ’ αυτήν την σε εξέλιξη πραγματικότητα; Πώς είναι δυνατό να «λυθεί ένα γεωγραφικό σημείο κρίσης» όταν όλα τα «σημεία ενδοκαπιταλιστικής κρίσης», όλα τα «μέτωπα» του 4ου παγκόσμιου, τωρινά και επερχόμενα, είναι οργανικά αλληλένδετα;

Πράγμα που σημαίνει πως αν δεν λυθούν όλα δεν λύνεται τίποτα!

 

… ή μήπως ο πάγος είναι αόρατος; 2

Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.15) >> Προσέξτε μια στιγμή (και… thank you for your attention to this matter!!) μια μικρή στιγμή της πιο πάνω αλήθειας. Το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι τιτίβισε αφού πρώτα έσβησαν-τα-φώτα-στο-Anchorage αυτό:

Μεταφράζουμε το τονισμένο:

…. Αποφασίστηκε / καθορίστηκε [: it was determined] από όλους [: δηλαδή και ρώσους και αμερικάνους…] ότι ο καλύτερος τρόπος για να τελειώσει ο τρομακτικός πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας είναι να πάμε [ή να πάνε;] κατευθείαν σε μια Συμφωνία Ειρήνης, που θα τελειώσει τον πόλεμο, και όχι σε μια απλή Συμφωνία Κατάπαυσης του Πυρός, που συχνά δεν κρατάει…

Ξέρει για πιο πράγμα μιλάει; Καταλαβαίνει τι σημαίνει «Συμφωνία Ειρήνης» στο ουκρανικό πεδίο μάχης; Όχι, δεν καταλαβαίνει!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

… ή μήπως ο πάγος είναι αόρατος; 3

Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.08) >> Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι το ψόφιο κουνάβι είναι … πονηρό. Και ότι η μετατόπιση (στα λόγια) απ’ την «εκεχειρία» στη «συμφωνία ειρήνης» γίνεται για να ξεφορτωθεί τους ευρωπαίους σε σχέση με το ουκρανικό πεδίο μάχης. Αν μπορούσε … ίσως να το είχε κάνει ήδη, με πιο απλούς τρόπους. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να ακυρώσει την κατάσχεση των κτιρίων και του υπόλοιπου εξοπλισμού από έξι (6!) ρωσικά προξενεία στις ηπα – μέρος της «τιμωρίας» της Μόσχας… Ή θα μπορούσε να ακυρώσει την απαγόρευση πτήσεων προς / από την ρωσία και μέσω του ενάριου χώρου της (άλλο μέρος της «τιμωρίας»…), πράγμα που θα χαροποιούσε ιδιαίτερα τις αμερικανικές (και τις ευρωπαϊκές) αεροπορικές που αναγκάζονται να κάνουν κύκλους για να αποφύγουν τον ρωσικό εναέριο χώρο, αυξάνοντας τα κόστη τους, χάνοντας έτσι διαρκώς μερίδιο αγοράς από διάφορες ασιατικές που δεν τηρούν αυτήν την «τιμωρία» και κάνουν τα δρομολόγιά τους κανονικά – και φτηνότερα. Ή, άλλο αυτό, θα μπορούσε να δημοσιοποιήσει τις εκτιμήσεις (;) των υπηρεσιών του για το ποιος οργάνωσε την επίθεση στα ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά…

Δεν έχει κάνει καν ούτε αυτά. Δεν μπορεί, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι τα συμφέροντα που υπηρετεί θα το ήθελαν. Δεν μπορεί επειδή οι αμερικάνοι που ονειρεύονται να μπουν έφιπποι στη Μόσχα δεν έχουν εξαφανιστεί απ’ τα ανώτατα κλιμάκια του καθεστώτος. Και επειδή με την ρωσία νικήτρια στο ουκρανικό πεδίο μάχης σφραγίζεται πανηγυρικά το it’s over! Ας θυμίσουμε κι αυτό: οι πολεμοκάπηλοι της Ουάσιγκτον (και του Λονδίνου) έχουν άμεση και στενή σχέση με το πολυπληθές φασισταριό του Κιέβου. Το οποίο από μόνο του είναι μια εξαρτημένη μεταβλητή καθόλου στα μέτρα του ψόφιου κουναβιού αλλά, αντίθετα, στα μέτρα των ενδοαμερικανικών αντιπάλων του.

Πρόκειται για την εσωτερική αμερικανική πόλωση. Αυτό που συμβαίνει ήδη και θα οξύνεται συν τω χρόνω μέσα στο αμερικανικό καθεστώς δεν συνυπολογίζεται∙ κι ωστόσο δεν είναι καθόλου διαχωρισμένο απ’ την «έκβαση» στα δυο τωρινά πεδία μάχης του 4ου παγκόσμιου.

Σήμερα ο κοκάκιας του Κιέβου και οι ευρωπαίοι συμπότες του (είναι τόσο χεσμένοι ώστε τρέχουν, απρόσκλητοι μεν, σαν αγέλη δε∙ ή δεν εμπιστεύεται κανένας κανέναν τους: Starmer, Merz, Macron, Meloni, Stubb (της φινλανδίας) και Rutte (του νατο), όλοι να προλάβουν…) μαζί με την κυρα Ursula θα βρίσκονται στην Ουάσιγκτον για να πείσουν το ψόφιο κουνάβι ότι … η «νίκη» τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης είναι μονόδρομος∙ και ότι η ιδέα περί «Συμφωνίας Ειρήνης» θα κάνει την ήττα συντριπτική.

H Kaja τρώω-ρώσους-για-πρωϊνό Kalas, με τα «σκάνδαλά» της τα ωραία στην εσθονία αλλά με προαγωγή στην ε.ε., ξέρει την «βαθύτερη αιτία»…

Το μεγαλύτερο βάρος της «πειθούς» όμως βρίσκεται σε αμερικανικά χέρια και κεφάλια. Nα θυμίσουν (με τον έναν ή τον άλλο τρόπο…) στο ψόφιο κουνάβι ότι οι ηπα έχουν «επενδύσει» δεκάδες δισεκατομμύρια (και) στο Κίεβο, και δεν γίνεται να τα χάσουν: αυτά τα περί «επενδύσεων» είναι μέσα στα λιγοστά θέματα για τα οποία το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι έχει αυθεντική και άμεση «ευαισθησία»:

Ανισόρροποι με πυρηνικά…

Δευτέρα 11 Αυγούστου (00.19) >> Πώς μπορεί κάποιος να κουμαντάρει μια ανισόρροπη πολιτική βιτρίνα μιας πρώην υπερδύναμης σε γρήγορη παρακμή (που έχει και πυρηνικά); Η ερώτηση είναι εύκολη, η απάντηση δύσκολη. Πολύ δύσκολη. Ωστόσο μπορεί κάποιος να παρακολουθεί τι κάνει (και τι δεν κάνει) η Μόσχα για λογαριασμό της και για λογαριασμό συνολικά του ευρασιατικού project σε σχέση με το ψόφιο κουνάβι – ως δωρεάν μάθημα.

Το ψόφιο κουνάβι ούτε θέλει ούτε μπορεί να βρει «ειρηνική έξοδο» απ’ την παγίδα που έγινε το ουκρανικό πεδίο μάχης. Θα μπορούσε να ελπίζει μόνο σε κάτι που αυτός μεν θα το πουλήσει σαν κατόρθωμα, στη δημαγωγία δε θα καταγραφεί ως «Χ». Υπάρχει όμως «Χ» σ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο; Κι ακόμα περισσότερο: μπορεί κάτι τέτοιο να το επιδιώκει ο επιτιθέμενος (αν προκειμένω οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί συνολικά) μόνο και μόνο για να «πάρει μια ανάσα»;

Η διάλυση της ρωσικής επικράτειας δεν είναι καινούργιο σχέδιο! Ίσχυε και στη διάρκεια της πρώτης θητείας του ψόφιου κουναβιού – δεν είχε αντίρρηση. Μάλλον το αντίθετο. Ιδού τρία μικρά video ντοκουμέντα για την «αρχαιολογία» του θέματος:

Αυτές οι δηλώσεις του «ανεπίσημου υπ.εξ.» της Ουάσιγκτον John McCain είναι απ’ τα τέλη Μάρτη του 2014. Ένα μήνα μετά το φασιστοπραξικόπημα στο Κίεβο.

Δεν ήταν μόνο λόγια. Τον Δεκέμβρη του 2016, McCain (έχει πεθάνει) και Lindsey Graham (ζει…) κολακεύουν το φασισταριό του «τάγματος Azov», στο Κίεβο – υποσχόμενοι την υποστήριξη της Ουάσιγκτον, δηλαδή του ψόφιου κουναβιού…

Για λόγους που μπορούν να εντοπιστούν στο συνδυασμό μεγαλομανιακής βλακείας και συνεχόμενων ιμπεριαλιστικών λαθών, η διάλυση (και η κατάκτηση των φυσικών πόρων) της ρωσικής επικράτειας θεωρήθηκε απ’ τις αρχές της δεκαετίας του 2010 (εν μέσω της δυτικής χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης, ας το θυμίσουμε…) ο πιο εύκολος, ασφαλής και αποτελεσματικός τρόπος να «ελεγχθεί» το (ανερχόμενο τότε…) κινεζικό κράτος / κεφάλαιο. Δεν είναι δύσκολο να το φανταστείτε γιατί:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δεν κάνει κρύο στην Αλάσκα. Κρύο δεν έκανε ποτέ…

Δευτέρα 11 Αυγούστου (00.13) >> Το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι μπορεί να θέλει κάτι σαν «Χ» και, κυρίως, την δόξα του ειρηνοποιού – και το βραβείο Νόμπελ… Η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) τι επιδιώκει; Ο ρωσικός στρατός βρίσκεται πολύ κοντά στην «εκκαθάριση» του Donetsk, και όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο αδυνατίζει η όποια άμυνα του καθεστώτος του Κιέβου∙ κι όχι μόνον η στρατιωτική. Οι απειλές περί δασμών στη Μόσχα είναι αδιάφορες. Οι απειλές για «συμπληρωματικούς δασμούς» στα κράτη μέλη των BRICS (ινδία, κίνα, βραζιλία) επειδή αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο είναι μεσοπρόθεσμα βούτυρο στο ψωμί της «αποδολαριοποίησης». Μ’ άλλα λόγια οι συσχετισμοί επιδεινώνονται διαρκώς σε βάρος τόσο της δύσης γενικά όσο και των ηπα. Τι επιπλέον θέλει λοιπόν τώρα ο Putin μέσω αυτού του ραντεβού με το ψόφιο κουνάβι;

Μπορεί να θέλει να το στηρίξει σε μια μάλλον δύσκολη στροφή της πρώτης του χρονιάς στη δεύτερη θητεία: είναι ένας πρόεδρος ιδανικός για να υπονομεύσει απ’ τα μέσα την αμερικανική ηγεμονία καθώς προσπαθεί να την αναδιαρθρώσει / «επισκευάσει», αλλά δεν πατάει καλά! Όμως θα τολμήσουμε να υποστηρίξουμε ότι η Μόσχα κάλλιστα (και κυρίως) θα ήθελε την όξυνση των ενδοδυτικών (ακόμα και των ενδοαμερικανικών) αντιθέσεων γύρω απ’ την έκβαση στο ουκρανικό πεδίο μάχης και την παραδοχή (ή μη) της ήττας εκεί.

Μπορείτε να το θεωρήσετε “μακιαβελικό” αν και θα σας προτείναμε να το δείτε ως διαλεκτικά υλιστικό. Όπως και νάχει δεν είναι καθόλου έξω απ’ την στρατηγική της Μόσχας (και όχι μόνο) απ’ τις αρχές του 2022. Το «διαίρει και βασίλευε» είναι, ως γνωστόν εφεύρεση του αγγλικού ιμπεριαλισμού. Όμως το να αξιοποιείς την δύναμη του αντιπάλου σε βάρος του αποφεύγοντας την απευθείας σύγκρουση μαζί του, είναι διανοητική και σωματική τεχνική του τζούντο – και η ανεγκέφαλη αλεπού έχει κάμποσα dan. Ο συνδυασμός αυτών των δύο είναι «θα διαλυθείτε εξαιτίας των εσωτερικών αδυναμιών σας ενόσω θεωρείτε εαυτούς δυνατούς»! Τόσο καθαρά…

Τα δεδομένα έχουν ιστορία και η Μόσχα την ξέρει, την αναγνωρίζει, πολλές φορές και δημόσια:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη 2

Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.23) >> Ξέρουμε άραγε πόσο «συμπαγές», πόσο «λεπτοδουλεμένο» είναι το θεοναζί (αλλά και δυτικό) σχέδιο λιμοκτονίας – μέσα – στη – γενοκτονία; Όχι, δεν ξέρουμε!!!

Ένας αμερικάνος απόστρατος / βετεράνος αντισυνταγματάρχης «green beret», εκπαιδευμένος για τις «ειδικές» αμερικανικές επιχειρήσεις «αντι-αντάρτικου», με θητεία σε διάφορα σημεία του πλανήτη, ονόματι Tony Aquilar, βρέθηκε πρόσφατα στη Γάζα ως μισθοφόρος «φύλακας» της πιο βρώμικης παράστασης «μα αφού κάτι σας ταϊζουμε, γιατί φωνάζετε;». Ο Aquilar δηλώνει εκπαιδευμένος και ορκισμένος να τηρεί τους διεθνείς νόμους και κανόνες για την προστασία των αμάχων: ανήκει σ’ αυτές τις «φουρνιές» των αμερικάνων καραβανάδων που βγήκαν απ’ το West Point τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, για τις οποίες γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα σε σχέση με το «18ο κενό».

Δεν θα ήταν φίλος μας! ΟΜΩΣ: αυτός ακριβώς ο τύπος μιλάει επί σχεδόν 1,5 ώρα στον γνωστό Tucker Carlson (ούτε κι αυτός είναι φίλος μας!!!) για να περιγράψει τι-είδε-με-τα-μάτια-του, πόσα-και-ποια-εγκλήματα-πολέμου-είδε-με-τα-μάτια-του τον 1,5 μήνα που έμεινε πρόσφατα εκεί ως «φύλακας». Και επειδή είναι αυτός που είναι, τα όσα λέει και περιγράφει έχουν κάνει πολλές φορές τον γύρο του διαδικτύου του πλανήτη, σε διαφορετικές αλλά πιο σύντομες συνεντεύξεις, από το Democracy Now! μέχρι δεν ξέρουμε που.

Αν έχετε ανοικτό μυαλό, δείτε τη συνέντευξη εδώ.

Παλαιστίνη 3

Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.20) >> Οι υποτιθέμενες απειλές των κοκάκηδων των δυτικών ιμπεριαλισμών, που οι δημαγωγοί τους παρουσιάζουν ως «σκληρές» κατά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, είναι ουσιαστικά το «ελευθέρας» να συνεχίσει, αλλά με τρόπο που να μπορεί να συμπεριληφθεί εύκολα στο «δικαίωμα αυτοάμυνας» – κι όχι μόνο των θεοναζί… Η σχεδιασμένη, μεθοδική, μαζική λιμοκτονία εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων δεν περιλαμβανόταν ως τώρα σ’ αυτό το «δικαίωμα» – έφτασε στην «πόρτα» του. Χαράχτηκε στη συλλογική μνήμη, όχι μόνο των Παλαιστίνιων.

Αυτός είναι ένας φασίστας αμερικάνος «εκπρόσωπος του λαού» – πρώην λομπίστας της βιομηχανίας τζόγου. Ένας, μόνο ένας – «πρωτοπόρος»! Για να θυμίζει όχι μόνο ότι αυτός και οι όμοιοί του κρατάνε ακόμα απόσταση ασφαλείας απ’ το να σπάνε πέτρες σ’ όλη τη ζωή τους, αλλά επιπλέον ότι οι υπόλοιποι έχουμε φτάσει στο σημείο «να λέμε ευτυχώς» που δεν είναι περισσότεροι εκείνοι που λένε φωναχτά αυτά που σκέφτονται…

Ακόμα κι αν τα αφεντικά των θεοναζί παρουσιάζονται ως «ενοχλημένα», ουσιαστικά αναγνωρίζουν την σκοπιμότητα αυτής της καθόλου καινούργιας ιδέας: να κάνουν την πείνα και τον θάνατο απ’ την πείνα και την δίψα όπλο κατά της ένοπλης αντίστασης.

Ο αποχαλινωμένος εξτρεμισμός της δυτικής ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας δημιουργεί σοβαρά προβλήματα και στα όποια (δυτικά) κινήματα υπέρ των Παλαιστινίων. Ας μην το κρύβουμε. Αυτός ο αποχαλινωμένος εξτρεμισμός μετατοπίζει διαρκώς το «σημείο εστίασης» της όποιας συμπαράστασης, κάνοντας τα συναισθήματα μοχλό απομάκρυνσης απ’ την αιτία όλων όσων υποφέρουν οι Παλαιστίνιοι  και οι Παλαιστίνιες, την αιτία που πολεμάει η αντίσταση: την κατοχή και το απαρτχάιντ. Κι όμως. Ακόμα κι αν μερικές εκατοντάδες φορτηγά του οηε μπουν στη Γάζα∙ ακόμα κι αν μερικές χιλιάδες τόνοι τροφίμων, νερού, φαρμάκων ξεφορτωθούν και διανεμηθούν κάπως αποτελεσματικά στα 2 εκατομμύρια αιχμαλώτων, ακόμα κι αν αύριο εφαρμοστεί κάποια εκεχειρία διαρκείας, η κατοχή και το απαρτχάιντ θα συνεχίζονται αν δεν αντιμετωπιστούν όπως τους αξίζει.

Συνεπώς, καμία «αιχμή» της δυτικής καθεστωτικής βαρβαρότητας στην Παλαιστίνη δεν θα αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και ουσιαστικά αν δεν αντιμετωπιστούν όλες! Δεκτός ο ανθρωπισμός (εκτός εισαγωγικών), αλλά μόνος του βρίσκεται εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά απ’ την λήξη της κατοχής και την οριστική διάλυση του απαρτχάιντ καθεστώτος. Η μόνη δυνατότητα που υποδεικνύει όλες αυτές τις αιτίες μαζί, η μόνη δυνατότητα που υποδεικνύει την «λύση», είναι η πολιτική της παλαιστινιακής ένοπλης αντίστασης.

Πριν 4 δεκαετίες το σύνθημα που φωνάζαμε ήταν «όπλα, όχι δάκρυα για την Παλαιστίνη!». Σήμερα οι δυτικές ολιγαρχίες έχουν φροντίσει αυτή η υποστήριξη στην ένοπλη αντίσταση, ακόμα και φραστική (προφανώς δεν χρειάζονται την δική μας βοήθεια στον εξοπλισμό τους!)  να τιμωρείται ως «παρότρυνση στην τρομοκρατία».

Την απάντησή μας την έχουμε δώσει (και από ‘δω), ας την επαναλάβουμε: πριν 42 χρόνια, για την ακρίβεια στις 22 Νοέμβρη του 1983, η γενική συνέλευση των κρατών μελών του οηε (κράτη, όχι … αναρχικοί!!!) έβγαλε την απόφαση Α/RES/38/17 η οποία, μεταξύ άλλων έλεγε και τα εξής:

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η άρνηση των αναπαλλοτρίωτων δικαίων του Παλαιστινιακού λαού για αυτοκαθορισμό, κυριαρχία, ανεξαρτησία και επιστροφή στην Παλαιστίνη και οι επαναλαμβανόμενες επιθετικές ενέργειες του Ισραήλ κατά των λαών της περιοχής συνιστούν μια σοβαρή απειλή στην διεθνή ειρήνη και ασφάλεια,

Βαθιά σοκαρισμένοι και ανήσυχοι για τις θλιβερές συνέπειες της εισβολής του Ισραήλ στο Λίβανο, και ανακαλώντας όλες τις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, ειδικά τις …

1. Καλεί όλα τα Κράτη Μέλη να εφαρμόσουν πλήρως και αξιόπιστα όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ σε σχέση με την άσκηση του δικαιώματος αυτοκαθορισμού και ανεξαρτησίας των λαών που βρίσκονται κάτω από αποικιακή και ξένη κυριαρχία∙

2. Επαναεπιβεβαιώνει τη νομιμότητα του αγώνα των λαών για την ανεξαρτησία, την εδαφική τους ακεραιότητα, την εθνική τους ενότητα και την απελευθέρωσή τους απ’ την αποικιακή κυριαρχία, το απαρτχάιντ και την ξένη κατοχή με όλα τα διαθέσιμα μέσα, συμπεριλαμβανόμενου του ένοπλου αγώνα∙

3. ….

Απλά, πολύ απλά: Η ΕΝΟΠΛΗ ΑΝΤΙ-ΑΠΟΙΚΙΑΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (τόσο γενικά οπουδήποτε στον πλανήτη όσο και ειδικά για την Παλαιστίνη) ΕΙΝΑΙ ΔΙΕΘΝΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ήδη απ’ το 1983!!! (Και, αυτονόητα, ΔΕΝ είναι κανενός «δικαίωμα» να «διαλέγει» το θρήσκευμα που θα προτιμούσε για τέτοιους ένοπλους αγώνες!!!)

Που σημαίνει: είτε με Fatah (κι αυτοί «τρομοκράτες» χαρακτηρίζονταν κάποτε…), είτε με Hamas, είτε με Ισλαμική Jihad, είτε με Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, είτε με Δημοκρατικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (οι 4 τελευταίες οργανώσεις αποτελούν την ενιαία αντίσταση στη Γάζα σίγουρα απ’ την 7η Οκτώβρη και μετά…) είτε με οποιαδήποτε άλλη οργάνωση η ένοπλη αντίσταση στο κατοχικό, απαρτχάιντ, θεοναζί καθεστώς είναι ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ όχι μόνο του αντι-ιμπεριαλιστικού αγώνα στη μέση Ανατολή αλλά και της περιβόητης «διεθνούς νομιμότητας» εδώ και πολλές δεκαετίες!

Δεν ξεμπερδεύουμε όμως έτσι εύκολα. Αν το 1983 ο ένοπλος αγώνας των Παλαιστίνιων για την απελευθέρωσή τους από την αποικιακή κυριαρχία, το απαρτχάιντ και την ξένη κατοχή ήταν απόλυτο δικαίωμα διεθνώς αναγνωρισμένο∙ αν, ήδη απ’ το 1949 σύμφωνα με τις διεθνείς Συμβάσεις της Γενεύης … καμία «κατοχική δύναμη» ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ «αυτοάμυνας» επί του κατεχόμενου εδάφους∙ κι αν, αντίστροφα, από το 2023 το κατοχικό, απαρτχάιντ καθεστώς έχει αποκτήσει με κάθε δυτική ευλογία, με δυτική επιμονή, με δυτική σταθερότητα, «δικαίωμα στην αυτοάμυνα», δηλαδή «δικαίωμα» στις μαζικές δολοφονίες, «δικαίωμα» στις μαζικές καταστροφές, «δικαίωμα» στον εξανδραποδισμό, «δικαίωμα» στη γενοκτονία και, εν τέλει, «δικαίωμα» στη λιμοκτονία, αν λοιπόν έτσι συμβαίνουν τα πράγματα (και ακριβώς έτσι συμβαίνουν!!!) τότε όλοι εμείς εδώ στη «δύση» έχουμε μπροστά μας και γύρω μας μια κρατική / καπιταλιστική «πρόκληση» κολοσσιαίων διαστάσεων και ακόμα πιο κολοσσιαίων συνεπειών! Μην απωθούμε την πραγματικότητα! Μην παριστάνουμε ότι υπάρχει μόνο ένα «παλαιστινιακό πρόβλημα»! Όχι!!! Βρίσκεται σε εξέλιξη μια καθολική δυτική κρατική / καπιταλιστική / ιδεολογική «ανατροπή» όλων των (δυτικής προέλευσης…) θεσμίσεων περιορισμού της κρατικής δολοφονικής δράσης! Μέσα στην οποία το Ολοκαύτωμα των Παλαιστίνιων είναι η αιχμή, το παράδειγμα, το «μοντέλο».

Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα (διαφωνείτε;;;;) ο ανθρωπισμός, όσες ευαισθησίες κι αν κουβαλάει, τελειώνει οριστικά την αξία και την χρησιμότητά του: ΔΕΝ είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον βίαιο, βάρβαρο, αποκτηνωμένο κρατικό / καπιταλιστικό μετασχηματισμό της γενικής δύσης (βίαιο, βάρβαρο, αποκτηνωμένο κρατικό / καπιταλιστικό μετασχηματισμό που ζήσαμε σε πρώτο γύρο με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία…) με ανθρωπιστικά εφόδια.

Κι αν δεν έχουμε άλλα, τότε είμαστε πάρα πάρα πολύ πίσω∙ επιτρέψτε μας την δυσοίωνη εκτίμηση: αν η μόνη μας προίκα είναι οι ευαισθησίες μας και το «εεε, κάνουμε ό,τι μπορούμε…» είμαστε καταδικασμένοι, όχι μόνο από φυσική αλλά και από ηθική, συναισθηματική και κάθε άλλη άποψη.