Ηλεκτρικό χρυσάφι;

Τετάρτη 13 Δεκέμβρη. Έχει την πλάκα του: άνθρωποι που θέλουν να θεωρούνται σοβαροί (κάποιοι, μάλιστα, “ειδικοί”) υποδεικνύουν με κάθε βεβαιότητα ότι το bitcoin (όπως και τα υπόλοιπα «κρυπτονομίσματα») είναι… «χρυσός»! Ψηφιακός βέβαια, αλλά πάντως χρυσός.

Πέρα και έξω απ’ το τεχνο-μυστήριο που καλλιεργείται γύρω απ’ τα «κρυπτονομίσματα», δεν είναι τίποτα περισσότερο από μέσα συναλλαγής. Στην ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών έχουν υπάρξει τα πιο παράξενα τέτοια: από πέτρες (ενδεχομένως «πολύτιμες») μέχρι τα τσιγάρα στις φυλακές. Έχει σημασία πως από ιστορική άποψη τα περισσότερα μέσα συναλλαγής δεν είχαν πίσω τους κάποια «κεντρική τράπεζα» με την έννοια που την μάθαμε στον σύγχρονο καπιταλισμό. Είχαν όμως πάντα αυτόν τον απαράβατο κανόνα: την «αξία» τους (τα μέσα συναλλαγής / νομίσματα) την αποκτούσαν απ’ τον συνδυασμό της εμπιστοσύνης στις συναλλαγές με την ποσότητα / σπανιότητά τους.

Φέρνει κάτι ρηξικέλευτα καινούργιο το bitcoin και γενικά τα «κρυπτονομίσματα» σ’ αυτήν την κοινωνική / οικονομική λειτουργία του οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί σα νόμισμα, δηλαδή σαν μέτρο της αξίας; Απολύτως τίποτα. Η «τεχνολογική υπόστασή» του(ς) είναι, απλά, σημάδι της εποχής και καθόλου ένας νεωτερισμός. Αυτό που κάνει η τεχνολογία των «κρυπτονομισμάτων» είναι να εξασφαλίζει (;) την περιορισμένη ποσότητά του(ς)· δηλαδή την σπανιότητά του(ς). Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Όπως συμβαίνει με κάθε άλλο εμπόρευμα, έτσι και τα νομίσματα, όταν γίνονται τα ίδια εμπορεύματα, υπόκεινται στους κανόνες «προσφοράς και ζήτησης». Το bitcoin δεν είναι εξαίρεση. Επειδή είναι «σπάνιο», στο βαθμό που υπάρχει μεγάλη ζήτηση γι’ αυτό, θα ανεβαίνει η τιμή του (σε σχέση με άλλα νομίσματα / μέτρα της αξίας / μέσα συναλλαγών).

(φωτογραφία: Η αναπαράσταση των «κρυπτονομισμάτων» με την μορφή χρυσών λιρών είναι εξόφθαλμη απάτη. Που πιάνει στους επιεικώς ηλίθιους· δυστυχώς γι’ αυτούς είναι πολλοί, έτσι ώστε να σιγουρεύονται μεταξύ τους ότι είναι τέρατα ευφυίας…)

Ηλεκτρικό κάρβουνο

Τετάρτη 13 Δεκέμβρη. Ως εδώ όλα είναι γνωστά από πολύ παλιά: η υψηλή ζήτηση ενός «μέσου συναλλαγών» για λόγους αποθησαυρισμού ή/και κερδοσκοπίας είναι παλιά όσο η συσσώρευση η ίδια. Αυτά είναι γνωστά και με άλλη μορφή: την μεγάλη ζήτηση μετοχών για τους ίδιους λόγους. Το bitcoin δεν είναι διαφορετικό απ’ τα «χαλυβδόφυλλα» και τον «τασόγλου – delongi», «χαρτιά» για τα οποία έπεφταν κορμιά κάποτε στα μέρη μας (απ’ την … λατρεία) – χωρίς οι φανατικοί μικροαστοί πιστοί να έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται… Στο τέλος πλήρωσαν, δεν κατάλαβαν, και το βούλωσαν…

Υπάρχει περίπτωση να πέσει η «ζήτηση» για το bitcoin ρίχνοντας την τιμή του στα τάρταρα; Θεωρητικά ναι· όπως συμβαίνει με όλα τα εμπορεύματα. Υπάρχουν, όμως και άλλα ενδεχόμενα. Το στατιστικά πιθανότερο είναι εκείνο που συμβαίνει και με τις μετοχές, όταν οι τιμές τους έχουν γίνει αερόστατο: κάποιοι αρχίζουν να πουλάνε προκειμένου να μετατρέψουν την (υψηλή) τιμή σε κάτι πιο στέρεο· σε κανονικό νόμισμα… Αυτό λέγεται «κερδοσκοπία», αλλά είναι συνυφασμένο με τις λειτουργίες της «αγοράς». Αν οι πωλητές περάσουν ένα όριο που δεν είναι ποτέ προκαθορισμένο, τότε είναι πολύ πιθανό να αυξηθούν οι μιμητές τους, ρίχνοντας κι άλλο την τιμή (εφόσον η «προσφορά» ξεπεράσει την «ζήτηση»). Τότε δημιουργούνται συμπεριφορές πανικού (καθόλου άγνωστες στο είδος μας, αν και χρήσιμες μόνο στη σαβάννα…): όλο περισσότεροι πουλάνε ενώ όλο λιγότεροι αγοράζουν. Στο τέλος δεν σωριάζεται μόνο η τιμή. Σωριάζεται, κυρίως, η βασική προϋπόθεση: η εμπιστοσύνη στην «αξία» του εμπορεύματος. Που, επειδή είναι νόμισμα, δεν έχει καν το πλεονέκτημα του «φυσικού μονοπωλίου», του εμπορεύματος δηλαδή χωρίς το οποίο δεν μπορεί να ζήσει κανείς.

Ειδικά όμως για τα ηλεκτρονικά νομίσματα υπάρχουν κι άλλοι κίνδυνοι απότομης κατάρρευσης της τιμής τους. Μια εκτεταμένη και μεγάλης διάρκειας διακοπή ρεύματος – για παράδειγμα. Χωρίς ηλεκτρισμό δεν υπάρχει (ούτε σαν φαντασίωση) κανένα «κρυπτονόμισμα» (ενώ, αντίθετα, υπάρχει το κανονικό χρυσάφι ή το παραδοσιακό χρήμα με την φυσική του υπόσταση). Οπωσδήποτε μια γενική, εκτεταμένη και μεγάλης διάρκειας διακοπή ρεύματος (εξαιτίας, ας πούμε, της χρήσης ηλεκτρομαγνητικών όπλων σ’ έναν πόλεμο…) θα προκαλέσει πολύ σοβαρότερα προβλήματα στις ανθρώπινες κοινωνίες του καπιταλιστικού βορρά… Όμως ακριβώς γι’ αυτό, εξαιτίας των πολύ σοβαρότερων προβλημάτων, η εξαφάνιση των κρυπτονομισμάτων θα γίνει την στιγμή που τα όποια (συσσωρευμένα) μέσα συναλλαγής θα ήταν απαραίτητα παρά ποτέ!

Κάρβουνο: καπιταλιστικό και εμπρηστικό

Τετάρτη 13 Δεκέμβρη. Η μόδα (και ο τζόγος) με τα «κρυπτονομίσματα», το bitcoin σα ναυαρχίδα τους και άλλα (όπως το litecoin) να ακολουθούν με ακόμα μεγαλύτερες φιλοδοξίες “απόδοσης”, δεν είναι παρά υποκεφάλαιο της μόνιμης καπιταλιστικής κρίσης / αναδιάρθρωσης που ξέρασε στα 2007 – 2008 τον σπασμό της. Της κρίσης / αναδιάρθρωσης που (έχει αναγγελθεί…) προετοιμάζει έναν ακόμα σπασμό, πολύ χειρότερο!… Είναι η “γραμμή” το χρήμα γεννάει χρήμα. Στην περίπτωση των “κρυπτονομισμάτων” δεν είναι οι στραμπουληγμένοι αλγόριθμοι των blockchain που “παράγουν αξία” (πως θα ήταν δυνατόν;;;) αλλά αυτό το πάθος / λάθος που συναντάει κανείς στην ιστορία σαν ανομολόγητη πραγματικότητα: η αρπαχτή. Η “αξία” που μετατρέπεται σε τιμή σπάνιων εμπορευμάτων (είτε είναι τουλίπες, είτε είναι είναι χαλυβδόφυλλα, είτε είναι ηλεκτρικά νομίσματα) είναι μία, και μόνο μία: η αξία του να βγάλεις τον 5ο άσσο απ’ το μανίκι πριν προλάβουν οι υπόλοιποι να δουν τον 4ο – κι αν χρειαστεί (που θα χρειαστεί) να τραβήξεις πρώτος το εξάσφαιρο για να κάνεις πειστικό το χαρτί σου…

Από έναν σχετικά αξιόπιστο αρθρογράφο (Κώστας Καλλίτσης) αντιγράφουμε (10/12/17, καθεστωτική “καθημερινή”):

… Όλος ο κόσμος είναι περισσότερο υπερδανεισμένος από όσο ήταν πριν από 10 χρόνια. Θυμίζω ότι το παγκόσμιο χρέος, που ήταν ίσο με το 174% του παγκόσμιου ΑΕΠ το 2008, αυξήθηκε στο 212% το 2014 και έφτασε στο εκπληκτικό ποσοστό 324% του παγκόσμιου ΑΕΠ τον Ιούλιο φέτος… Έτσι, το παγκόσμιο χρέος έχει εκτοξευτεί στα 226 τρισ. δολάρια.

Βασικά, δύο παράγοντες στήριξαν την παγκόσμια (και ευρωπαϊκή) ανάκαμψη:

Πρώτος, η άφθονη, φθηνή ρευστότητα που παρέχουν οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες. Είναι χαρακτηριστικό ότι το συνδυασμένο ενεργητικό [σ.σ.: τα δάνεια] των κεντρικών τραπεζών ΗΠΑ, Ευρωζώνης, της Αγγλίας και Ιαπωνίας, το 2008 ήταν 3 τρισ. δολάρια. Τώρα είναι 14 τρισ. δολάρια. Από αυτά, μόνο το 25% πήγε στην “πραγματική” οικονομία. Το 75% φουσκώνει τις αγορές κεφαλαίου και ομολόγων – πλουτίζει τους πλούσιους και τροφοδοτεί ακραίο τυχοδιωκτισμό…

Σ’ αυτό το αναπόδραστο καπιταλιστικό περιβάλλον τα κρυπτονομίσματα δεν είναι ο “νέος χρυσός”. Είναι μόνο το πιο πρόσφατο “χρύσωμα του χαπιού”…

(φωτογραφία: το litecoin έτοιμο για το σεντούκι! Σα Ρικαρντιανοί του σκοινιού και του παλουκιού, οι οπαδοί των “κρυπτονομισμάτων” υποστηρίζουν ότι αυτά έχουν “πραγματική” και όχι συμβατική αξία: είναι ο χρόνος εργασίας που απαιτείται για την δημιουργία κάθε μονάδας τους, μέσω των blockchain. Λανσάρουν φρικτά κακοποιημένη μια εργασιακή θεωρία της αξίας των «κρυπτονομισμάτων»… Πως και δεν έχει δοκιμάσει κανένας τους μια ανάλογη “εργασιακή θεωρία” για το χέσιμο και την ανταλλακτική αξία των κοπράνων; Επειδή στην τουαλέτα δεν υπάρχουν blockchains; Υπάρχουν! Είναι τα εντερικά block-chains, που λέγονται δυσκοιλιότητα…

Τέλος πάντων, είναι μια φιλότιμη προσπάθεια εκ μέρους των bitcoiners. Αν καταφέρουν να εξηγήσουν το πως και γιατί αυτή η εργασία μπορεί να τιμολογείται από 5 μέχρι 25.000 δολάρια το κομμάτι, κι ύστερα 4.000, κι ύστερα άγνωστο τι και πόσο, όλα αυτά σε ιστορικό dt, θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε αυτόν τον μετριοπαθή στόχο των 900 ευρώ καθαρό βασικό, minimum μισθό για 30 ώρες δουλειά την εβδομάδα· και να εκτοξευτούμε στο πολυπόθητο 90.000 ευρώ για 3 ώρες δουλειά τον μήνα!!! Περιμένουμε με αγωνία… )

Ρωσία εξπρές

Τρίτη 12 Δεκέμβρη. Δεν κινδύνευε από jet lag. Ωστόσο η ταχύτητα της μονοήμερης περιοδείας του στη μέση Ανατολή αξίζει προσοχής. Προσγειώθηκε και απογειώθηκε τρεις φορές: το πρωί στη ρωσική αεροπορική βάση στο Khmeimin, στη συρία, έξω απ’ τη Latakia· το μεσημέρι στο Κάιρο· το απόγευμα στην Άγκυρα.

Ο Πούτιν έκανε έναν γρήγορο γύρο και σε κάθε στάση του είχε μια δικαιολογία. Στη βάση στη συρία ανήγγειλε την αποχώρηση (ενός μέρους) του ρωσικού στρατού (είδε και την παρέλασή του…). Στο Κάιρο υπέγραψε με τον φασιστοκαραβανά Σίσι την συμφωνία για κατασκευή του πρώτου πυρηνικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρισμού στην Dabaa, στον αιγυπτιακό βορρά, καμιά 150αριά χιλιόμετρα δυτικά της Αλεξάνδρειας. Και στην Άγκυρα, πάλι συμφωνίες για δουλειές: πρώτα τις τελευταίες λεπτομέρειες για το deal με τους S-400, κι ύστερα ό,τι άλλο ενδιαφέρον…

Μα είναι δυνατόν κοτζάμ Πούτιν να έκανε, τέτοια εποχή, αυτό το αεροπορικό 400άρι σαν εμπορικός αντιπρόσωπος; Όχι – λέμε, κι ίσως φταίει η καχυποψία μας. Με τον Άσαντ θα πρέπει να υπήρχαν σοβαρότερα ζητήματα να κουβεντιαστούν απ’ την «αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων» (κι ενώ είχαν αγκαλιαστεί πριν 3 μόνο βδομάδες στο Sochi). Η οποία μπορεί να είναι και εικονική, χρήσιμη σαν «καλό παράδειγμα» απέναντι στην Ουάσιγκτον που επιμένει ότι έχει στρατιωτικές δουλειές στην ypgκρατούμενη συρία. Παρότι οι καθαρά επιθετικές δραστηριότητες του συριακού στρατού ‘n’ friends δείχνει να έχουν περιοριστεί (κυρίως) στο Idlib, εκείνος που επείγεται να μειώσει την στρατιωτική παρουσία του στο συριακό πεδίο μάχης είναι η Χεζμπ’ αλλάχ· όχι η Μόσχα.

Εν τω μεταξύ είναι γνωστό ότι ο συριακός στρατός δεν φτάνει μόνος του για να κρατήσει τις περιοχές που έχει ανακαταλάβει. Στο πεζικό οι ιρανοί (είτε σαν «φρουροί της επανάστασης» είτε σαν μισθοφόροι) και τμήματα των ιρακινών πολιτοφυλακών pmu είναι εντελώς απαραίτητοι. Αν, τώρα, αποσυρθούν κάποια αεροπλάνα ή μερικοί ρώσοι μισθοφόροι, ε, αυτό δεν θα μπορούσε να είναι ο κύριος λόγος για να προσγειωθεί ο Πούτιν στην Khmeimin και να συναντηθεί με τον Άσαντ.

Στο Κάιρο; Ο.Κ. με την συμφωνία για τον πυρηνικό σταθμό (την κατασκευή του οποίου θα χρηματοδοτήσει με δάνειο, στο 85% του κόστους, η Μόσχα). Όμως ρωσία και αιγυπτιακή χούντα έχουν κοινές δουλειές στην ανατολική λιβύη, με τον στρατηγό Haftar, που φέρεται να κατέχει τα 2/3 της συριακής επικράτειας και σημαντικά πετρελαϊκά κοιτάσματα. Είναι προφανές ότι το ρωσικό καθεστώς ενδιαφέρεται να ελέγξει («νόμιμα» ή μη δεν έχει πια σημασία στον τωρινό καπιταλιστικό κόσμο) την διακίνηση και των λιβυκών πετρελαίων (είναι μια προσέγγιση μέσα στην αλλαγή του καπιταλιστικού ενεργειακού παραδείγματος που θα πρέπει να παρουσιάσουμε κάποια στιγμή…)· και η χούντα του Σίσι δεν θα είχε αντίρρηση αν έπαιρνε το μερδικό της plus μια σχέση με την Μόσχα τέτοια που να ισορροπεί τις σχέσεις της με την Ουάσιγκτον και το Παρίσι. Δεν θα είπαν δυο κουβέντες και για την Ιερουσαλήμ; Ε, κάτι θα είπαν. Αλλά το κράτησαν για τους εαυτούς τους…

Όσο για το ραντεβού με τον Ερντογάν; Το γεγονός ότι το άφησε για τελευταίο θα πρέπει να είχε και μια πληροφοριακή σκοπιμότητα· χωρίς να ξέρουμε τι μοιράστηκε ο Πούτιν με τον εκπρόσωπο του τουρκικού καθεστώτος. Πάντως κι εδώ, όπως και στο Κάιρο, οι δηλώσεις για την αμερικανική πολιτική στη μέση Ανατολή ήταν τόσο φειδωλές ώστε είμαστε σίγουροι ότι αυτό ήταν το κυρίως θέμα – μακρυά απ’ την έστω εθιμοτυπική τελετουργία φλύαρων κοινών δηλώσεων.

Μέση Ανατολή 1

Τρίτη 12 Δεκέμβρη. Με δεδομένη την “τριπλή συνεννόηση” ανάμεσα σε Μόσχα – Άγκυρα και Τεχεράνη η καλλιέργεια μιας ορισμένης ασάφειας στο “και τώρα τι κάνουμε;” μετά την στρατιωτική νίκη μπορεί να εκφράζει αφενός μια τακτική, και αφετέρου μια ορισμένη αβεβαιότητα για το πως θα κινηθεί ο άξονας Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ. Η τακτική (θα πρέπει να) έγκειται στο ότι δεν θα πρέπει να αποξενωθούν οριστικά (απ’ την “τριπλή συνεννόηση”) άλλα κράτη της περιοχής… Παρότι επιμένουμε ότι η Άγκυρα θα έβλεπε με χαρά την ανατροπή του Sisi· και, γιατί όχι; θα βοηθούσε σ’ αυτήν· και η Τεχεράνη ευχαρίστως θα απολάμβανε τον σαουδάραβα τοξικό πρίγκηπα κρεμασμένο (όχι ανάποδα) και θα υποστήριζε όποιον θα έφτιαχνε την θηλειά.

Με βάση τις κινήσεις της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ η «σοφία – μέσα – στην – ρευστότητα» θα πρέπει να συμβουλεύει να μην χαριστούν εύκολα σύμμαχοι στον αμερικανο-ισραηλινό άξονα. Θα μπορούσε να εικάσουμε ότι στην παρούσα φάση το «μπλοκ της Αστάνα» δεν έχει λόγο να βιάζεται στη μέση Ανατολή, εκτός αν βρεθεί μπροστά σε κάτι επικίνδυνα εκρηκτικό. Εκείνοι που βιάζονται δείχνουν να είναι οι αμερικάνοι, οι ισραηλινοί, οι σαουδάραβες.

Αν αυτά που υποστηρίζουμε έχουν βάση, τότε το ότι ο Πούτιν έκανε «ταξίδι για δουλειές» σε τρεις πρωτεύουσες μέσα σε μια μέρα είναι ένας γρήγορος αποπροσανατολισμός (δεν μας φαίνεται ο τύπος του πλανόδιου…). Όχι και ανεδαφικός πάντως. Σε τελευταία ανάλυση και οι δουλειές μέσα στο λογαριασμό είναι…

Εκτός αν ήθελε να αποδείξει ότι “μια χαρά κρατιέται” στα 65 του…

(φωτογραφία: Μην μου πεις ότι εκτός απ’ τη Λωζάνη σε απασχολεί και η Γιάλτα;)

Μέση Ανατολή 2

Τρίτη 12 Δεκέμβρη. Η ισραηλινή φασιστο/μιλιταριστική κρατική προπαγάνδα κάνει προσπάθειες να πείσει ότι οι παλαιστίνιοι σκοτώνονται μόνοι τους και σκηνοθετούν επιθέσεις του ισραηλινού στρατού, για να προκαλέσουν την συμπάθεια του κόσμου. Το κόλπο είναι παλιό, το εφάρμοσαν κατά κόρον σέρβοι (και έλληνες αδελφοί) στα χρόνια της σφαγής των βοσνίων αντρών και γυναικών, απ’ το 1992 ως το 1995. Και, ας το παραδεχτούμε, έπιασε, μιας και γαργαλούσε μια ανομολόγητη πρώτη ύλη: τον πρωτοκοσμικό χριστιανικό ρατσισμό.

Βέβαια οι παλαιστίνιοι είναι μια διαφορετική περίπτωση, σίγουρα για ιστορικούς λόγους. Επιπλέον το κίνημα BDS (Boycott, Divestment, Sanctions) κατά του ισραηλινού κράτους βρίσκεται σε ανάπτυξη διεθνώς (όχι στην ελλάδα, προς θεού!) κι έτσι τα παραμύθια του Τελ Αβίβ αποκαλύπτονται εύκολα. Απ’ την μεριά του το ισραηλινό καθεστώς, μέσω του ακροδεξιού υπ.αμ. Avigdor Liberman (αδελφικού φίλου του ψεκασμένου έλληνα υπ.αμ. και, κατά συνέπεια, του ελληνικού βαθέος κράτους) προσπαθεί να αντιγράψει / αντιστρέψει αυτήν την διεθνή καταγγελία του ισραηλινού απαρτχάιντ καλώντας σε μποϋκοτάζ του παλαιστινιακού χωριού Wadi Ara, μέσα στην ισραηλινή επικράτεια. Επειδή (λέει) οι κάτοικοί του στρέφονται κατά του ισραηλινού κράτους· υπονοώντας (κι αυτό το λένε ισραηλινές καθεστωτικές εφημερίδες) ότι πρέπει να διωχτούν απ’ τα σπίτια τους· να εξοριστούν.

Φαίνεται, τελικά, ότι οι παλαιστίνιοι δεν σκηνοθετούν την εναντίον τους τρομοκρατία, τον ρατσισμό και την ισραηλινή βία· ή ότι ο φασίστας Liberman είναι πράκτοράς τους.

Πάντως η πιο πάνω φωτογραφία δείχνει μέχρι που μπορεί να φτάσει η δολιότητα των παλαιστινίων – κι ας τόχει υπόψη του ο κάθε πατριώτης νεοέλληνας: έδεσε τα μάτια του και πήγε κι έπεσε πάνω στους στρατιώτες ο πιτσιρικάς. Ο παλιο Fawzi al-Juneidi, 16 χρονών, απ’ την Χεβρώνα. Κι όχι μόνο πήγε κι έπεσε πάνω στους φιλήσυχους ισραηλινούς στρατιώτες, αλλά δάρθηκε κιόλας μόνος του!

Αίσχος!

Ελλαδιστάν

Τρίτη 12 Δεκέμβρη. Δεν μας φαίνεται περίεργο αν ο θρυλικός «αντιπρόσωπος» (λέμε τώρα…) του Ριάντ στην αγορά των βλημάτων είχε πουλήσει σφαίρες, όπλα ή και τα δύο στον isis… Εκείνο που μας φαίνεται ενδιαφέρον είναι ότι όμορφα κι ωραία μπήκε στην άκρη το που θα πήγαιναν τελικά τα 300 ή τα 200 (χιλιάδες βλήματα) που οι φαιορόζ (με πολλή ευρύτερη συναίνεση, ξεχάστηκε αυτό;) ήθελαν να ξεφορτωθούν σε μια τιμή που μόνο κάποιοι «μη κρατικοί παράγοντες» (δηλαδή: με κάποιες δυσκολίες έρευνας στην «ελεύθερη αγορά») και σε μεγάλη ανάγκη θα πλήρωναν. Κι έτσι ξέμειναν τα βλήματα (δίπλα σε κάτι βαρέλια με βαζελίνη).

Μήπως (λέμε, μήπως) αυτά τα 300.000 βλήματα που είναι τώρα στα αζήτητα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να τα πουλήσει στους συμμάχους της που περνάνε τα πάνδεινα, στο ισραήλ, έστω και στη μισή τιμή, μπας και ησυχάσουν απ’ αυτούς τους αλητήριους που δεν θέλουν να συμφιλωθούν με την πραγματικότητα της κατοχής και της καταστροφής της ζωής τους;

Και μήπως ο ογκόλιθος υπ.εξ. Nick the greek, που έχει πολύ ωραίες ιδέες για την «δημοκρατία» όταν αναφέρεται στους φίλους του της αιγυπτιακής χούντας, πρέπει να αναλάβει υπεύθυνος δημόσιων σχέσεων στο υπουργείο του αδελφού Lieberman;

Ρομποτικοί γερανοί

Τρίτη 12 Δεκέμβρη. Στο μεγαλύτερο λιμάνι ρομποτικής εκφόρτωσης / φόρτωσης κοντέινερ εξελίσσεται στο εμπορικό λιμάνι Yangshan στη Shanghai. Τα δοκιμαστικά ξεκίνησαν προχτες, και στην πλήρη λειτουργία του θα διαχειρίζεται 4 εκατομύρια teu (μονάδα μέτρησης για τα κοντέινερ). Με προοπτική τα 6,3 εκατομμύρια.

Σχεδιασμένο και κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από κινέζους μηχανικούς και ηλεκτρονικούς, το ρομποτικό λιμάνι στη Shanghai είναι μια απ’ τις πολλές υπενθυμίσεις του γεγονότος ότι ο κινεζικός καπιταλισμός πιάνει «πρώτες θέσεις» παγκόσμια σε τεχνολογίες και εφαρμογές αιχμής – προς αγανάκτηση (φανερή ή κρυφή δεν έχει ιδιαίτερη σημασία) των ανταγωνιστών του.

Γη κι ελευθερία…

Δευτέρα 11 Δεκέμβρη. Η πρώτη “αραβική άνοιξη” ήρθε νωρίς. Πριν ακριβώς 3 δεκαετίες. Το φθινόπωρο του 1987. Η εξέγερση κράτησε 4 χρόνια. Ακολούθησε άλλη μια, το 2000.

Όμως η άνοιξη για τις παλαιστίνιες και τους παλαιστίνιους δεν ήρθε ποτέ ως τώρα.

Αν τα αγγλικά σας (δεν χρειάζεται δα να είναι της Οξφόρδης…) το επιτρέπουν, δείτε αυτό το “επίσημο” video ντοκουμέντο. Μπορεί να μην είναι το καλύτερο, είναι όμως χρήσιμο για «αρχάριους» – ή για όσους ξεχνούν ενώ δεν θα έπρεπε. Αν έχετε χρόνο.

Κι αν δεν έχετε, βρείτε… Κι αν σας θυμήσει κάτι που σαν διηγήθηκαν γονείς ή παπούδες απ’ την γερμανική κατοχή, θα έχετε δίκιο…

Ταξίδι χαλάρωσης

Δευτέρα 11 Δεκέμβρη. Ενόσω ο ελληνικός εθνικισμός και το βαθύ κράτος πίσω του ψάχνουν “αν έπαθαν κάτι” απ’ την επίσκεψη του Ερντογάν (ενώ πουλιούνται με το κιλό σ’ όποιον δώσει καλή τιμή…), το αφεντικό του τουρκικού καθεστώτος ξανάπιασε δουλειά, την ίδια ημέρα που έφυγε απ’ την Κομοτηνή: τηλέφωνο με τον Πούτιν.

Απ’ την ανακοίνωση της Μόσχας σχετικά με την επικοινωνία της 8ης Δεκέμβρη προκύπτει κάτι που θα πρέπει να κρατήσετε, επειδή είναι λογικό: Μόσχα και Άγκυρα (και δεν είναι μόνες τους) τοποθετούν την αμερικανική ανακήρυξη της Ιερουσαλήμ σε πρωτεύουσα του ισραήλ μέσα στον ευρύτερο χάρτη των πιο πρόσφατων αμερικανικών κινήσεων, στην περιοχή και όχι μόνο: την επιβολή νέων κυρώσεων κατά της Τεχεράνης και της Μόσχας, την αναμενόμενη “έξοδο” των ηπα απ’ την συμφωνία 5 + 1 για τα ιρανικά πυρηνικά, την στάση της Ουάσιγκτον στον οηε, και τις εξελίξεις στο συριακό πεδίο μάχης.

Πράγματι, όλα αυτά είναι αλληλένδετα μεταξύ τους· όμως έχει σημασία η σύνδεση που κάνει το “μπλοκ της Αστάνα” (διακριτικά και το Πεκίνο) και η τακτική που θα αναπτύξει απέναντι τους. Σήμερα ο Πούτιν πετάει στην Άγκυρα για συζήτηση από κοντά για όλα αυτά· όμως δεν είναι σίγουρο ότι οι ανακοινώσεις μετά την επαφή θα μας κάνουν σοφότερους.

Αύριο ο Ερντογάν θα προεδρεύσει σε έκτακτη σύνοδο του “οργανισμού ισλαμικής συνεργασίας”, με θέμα την Ιερουσαλήμ και όλα τα σχετικά· τα όσα συμφωνήσουν σήμερα με τον Πούτιν θα έχουν τον ρόλο τους αύριο, παρότι κατ’ αρχήν δεν περιμένουμε τίποτα περισσότερο από σκληρές δηλώσεις. Ωστόσο όσο περισσότερα “μαζεύονται” στο μεσανατολικό πεδίο μάχης τόσο περισσότερο εξαπλώνεται το πεδίο της, ας την πούμε έτσι, “επιφυλακής”. Κι όσο περισσότερο απλώνεται το “μέτωπο” της καταδίκης της Ουάσιγκτον (ακόμα κι αν είναι μόνο σε “διπλωματικό επίπεδο”) τόσο περισσότερο δυσκολεύουν οι κινήσεις των όποιων καθεστώτων προσβλέπουν στον ισραηλινό μιλιταρισμό. Ας πούμε του τοξικού πρίγκηπα ή του μέντορά του στα εμιράτα…

Ας το συνυπολογίσει κανείς: οι ηπα στα τέλη της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα δεν είναι πια οι ηπα των ‘90s· ούτε καν των ‘00s… Καθώς το Πεκίνο (κατά κύριο λόγο) και η Μόσχα με την Τεχεράνη και την Άγκυρα αναδύονται σαν «ουσιαστικοί δράστες» στη μέση Ανατολή (ή σ’ όλη την κεντρική Ασία «μέχρι τη μέση Ανατολή») προκαλούνται και θα προκαλούνται διαδοχικές συνέπειες στις επιλογές και τους προσανατολισμούς διάφορων καπιταλιστικών κρατών…