Upper ογκόλιθοι

Σάββατο 31 Μάρτη. Έχει το ενδιαφέρον του (καθαρά από σκηνοθετική άποψη…) ότι ο βασικός “δημόσιος” διαχειριστής των ελληνικών ιμπεριαλιστικών και παρανοϊκών απαιτήσεων απέναντι στη δημοκρατία της μακεδονίας, ο ογκόλιθος υπ.εξ. Nick the greek, εμφανίζεται να δηλώνει ένα είδος «αισιοδοξίας» ενώ έχει καταλάβει ότι πέρα απ’ την ευγένεια στις διατυπώσεις η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση των Σκοπίων δεν πρόκειται να φάει ούτε τους ελληνικούς ελιγμούς ούτε την ελληνική απαίτηση για «αλλαγή συντάγματος».

Ας πούμε: με το πιο αθώο ύφος του κόσμου, το ελληνικό κράτος / παρακράτος απαιτεί το καινούργιο όνομα να είναι «για όλες τις χρήσεις». Να χρησιμοποιείται όχι μόνο σαν διεθνές αλλά και εσωτερικά στη δημοκρατία της μακεδονίας. Με άλλα λόγια να αλλάξει και το όνομα, και την εθνικότητα, και τον χαρακτηρισμό της γλώσσας… Αυτό είναι, απλά, η απαίτηση για αλλαγή του μακεδονικού συντάγματος διατυπωμένη με άλλο τρόπο…

Και ποιος τα λέει αυτά; Ο εκπρόσωπος ενός κράτους που έχει άλλο όνομα για διεθνή χρήση και άλλο για εσωτερική! Ως γνωστόν, διεθνώς, το κράτος λέγεται “Γραικία», και ο πληθυσμός «Γραικοί». (Έχει κι άλλα ονόματα, αλλά το κατατεθειμένο στον οηε είναι αυτό). Αυτός ήταν ο «εθνικός χαρακτηρισμός» αρκετών το 1821, εκτός αν ο Διάκος και το «εγώ Γραικός γεννήθηκα Γραικός θε να πεθάνω» ήταν άλλης εθνικότητας… Στην πραγματικότητα μάλιστα το «έλληνες» και το «ελλάδα» επιλέχτηκε για εσωτερική χρήση για καθαρά ιδεολογικούς λόγους απ’ την ιδεολογική ελίτ του καινούργιου κράτους στην άκρη της βαλκανικής χερσονήσου: για να καλλιεργηθεί η ιδέα της «ιστορικής συνέχειας» με τις ένδοξες πόλεις – κράτη του 4ου π.χ. αιώνα… Διαφορετικά εδώ έμεναν Γραικοί, Αρβανίτες, Βλάχοι, Τούρκοι, Εβραίοι, Αρμένηδες…

Θα έχει την πλάκα του να γυρίσει κάποια στιγμή ο μακεδόνας υπ.εξ. στον έλληνα ογκόλιθο και να του πει Ρε συ, δεν αφήνετε τις απαιτήσεις και τις πονηρές υποδείξεις; Γιατί δεν αλλάζετε κι εσείς το σύνταγμά σας να χρησιμοποιείτε και στο εσωτερικό σας το «γρεκία» και το «γρεκοί»; GR δεν είσαστε;

Ε;

Θα κάτσω μέσα

Σάββατο 31 Μάρτη. Τελικά, λένε, το δηλητηριώδες (;) αέριο (;) που παραλίγο να σκοτώσει (;) τους Skripal, το είχε ψεκάσει ο μοχθηρός Πούτιν (μέσω των πρακτόρων του φυσικά…) στην … πόρτα του σπιτιού τους! Μετά από 3 εβδομάδες ερευνών, κι αφού ενδιάμεσα είχαν διατυπωθεί πολλές υποθέσεις, οι άγγλοι ερευνητές το βρήκαν: η «μεγαλύτερη συγκέντρωση» του τοξικού ήταν στην εξώπορτα.

Δεν μπορούμε να το φανταστούμε ακριβώς πως μια επιχείρηση δολοφονίας γίνεται μέσω «δηλητηριασμένης πόρτας» (για φρούτα, για φαγητά, ξέραμε· για πορτοπαράθυρα όχι…) , αλλά δεν έχει σημασία – άσχετοι είμαστε. Υπάρχει μόνο ένα προβληματάκι. Οι Skripal άνοιξαν την (εν αγνοία τους) «δηλητηριασμένη πόρτα», για να βγουν απ’ το σπίτι, στις 9 το πρωί. «Κατέρρευσαν» στις 4 το απόγευμα, αφού είχαν κάνει κανονικά τη βόλτα τους, είχαν πιεί τον καφέ τους, είχαν φάει…

Αν αυτό το υποτιθέμενο σούπερ φονικό όπλο ρωσικής κατασκευής κάνει 7 ολόκληρες ώρες για να δράσει, τότε αντί για απελάσεις οι «θορυβημένοι» στην Ουάσιγκτον, στο Λονδίνο και στους συμμάχους τους πρέπει να κάνουν μήνυση στη Μόσχα! «Μας κάνετε ρεζίλι με τέτοια ψευτοχημικά – είστε απατεώνες!!!»

Συρία

Σάββατο 31 Μάρτη. Κατά τους καθεστωτικούς Los Angeles Times (27 Μάρτη) η «άτυπη» αμερικανίδα υπ.εξ. Nikki Haley (πρέσβειρα της Ουάσιγκτον στον οηε) θύμωσε πολύ με την εξέλιξη της κατάστασης στην ανατολική Ghouta. Για την ακρίβεια έχει θυμώσει πολύ με την συνθηκολόγηση των αντικαθεστωτικών ενόπλων…. Πολιορκία. Πείνα. Και παράδοση… (είπε μιλώντας σε σύσκεψη του συμβουλίου ασφαλείας). Αυτός είναι ο φρικτός, ασταμάτητος ρυθμός του Συριακού πολέμου. Καθώς βρισκόμαστε εδώ το τρίτο βήμα – η παράδοση – συμβαίνει τώρα στην ανατολική Ghouta.

Τι έγινε, άραγε, στη Raqqa; Τι έγινε άραγε στην Manbij; Το ίδιο «φρικτό»: πολιορκία, πείνα, παράδοση… Αλλά τότε οι πολιορκητές ήταν «καλοί» ο αμερικανικός στρατός και το ypg πεζικό του.

Είναι σίγουρο ότι η σιδηρά κυρία Haley για άλλο πράγμα έχει θυμώσει: επειδή ο στρατός που εκπροσωπεί δεν πρόλαβε να τιμωρήσει το συριακό καθεστώς για την «γενοκτονία» που κάνει στην ανατολική Ghouta. Αφού φεύγουν απο εκεί οι αντικαθεστωτικοί, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να περιμένει (για να φτιάξει…) άλλη “ευκαιρία”…

Ουάου!

Παρασκευή 30 Μάρτη. Τα μάθατε τα νέα; Το ψόφιο κουνάβι το ανακοίνωσε χτες, μπροστά σε κοινό (όχι τιτιβίζοντας): Φεύγουμε σύντομα, πολύ σύντομα, απ’ την συρία! Ας αναλάβουν άλλοι!!!

Το υπουργείο των εξωτερικών του (υπό νέα διεύθυνση) ρωτήθηκε και απάντησε ότι “δεν ξέρει τίποτα”… Το υπουργείο της άμυνάς του (υπό την παλιά διεύθυνση του “τρελού σκύλου”) έχει απαντήσει πριν λίγες ημέρες: δεν πρόκειται να φύγουμε απ’ την συρία – όχι πριν οριστικοποιηθούν οι διαπραγματεύσεις στη Γενεύη. Δηλαδή: εκεί θα κάτσουμε…

Βγαίνει άκρη; Αφού θυμηθείτε τα περί “εναλλακτικών πραγματικοτήτων” τα οποία έχει επίσημα υποστηρίξει το επιτελείο του ψόφιου κουναβιού μετά τις αμερικανικές εκλογές, βάζετε σε ένα μπλέντερ τα πάντα… και θα πάρετε ένα ρεαλιστικό κοκτέιλ: κάποιοι αμερικάνοι πεζοναύτες (απ’ τους επίσημα 2.000, ανεπίσημα άγνωστο πόσους) θα επαναπατριστούν απ’ την συρία, θα πάνε όμως άλλοι, μπορεί και περισσότεροι, σαν “ιδιωτικά συμβόλαια” (που θα πληρώνει, πιθανόν, ο τοξικός… Γιατί όχι; Μπίζνες είναι…).

Έτσι, στις μεταμοντέρνες εποχές μας, θα ισχύουν όλα: και ο αμερικανικός στρατός θα έχει φύγει εν μέρει απ’ την συρία· και θα είναι εκεί σε ικανή ποσότητα και ποιότητα για να φυλάει τις αμερικανικές βάσεις· και θα μειωθούν τα επίσημα έξοδα του αμερικανικού υπ.αμ.· και θα αυξηθούν τα έξοδα του αμερικανικού υπ.εξ. αλλά και του Ριάντ…

Πώς σας φαίνεται;

(φωτογραφία: Μιας και το έφερε η κουβέντα: τον κύριο στ’ αριστερά τον αναγνωρίζετε; Είναι ο τοξικός πρίγκηπας του Ριάντ, χωρίς την στολή – της – δουλειάς! Σε αμερικανικό έδαφος, σε επαφές με κάθε «χρήσιμο» – κυρίως με τα ακροδεξιά ισραηλινά λόμπυ των ηπα…)

Η δημοκρατία όπως την καμαρώνουν τ’ αφεντικά

Παρασκευή 30 Μάρτη. Με μόλις 92% (!) όσων ψήφισαν στις 3ήμερες “προεδρικές εκλογές” ο χουντοκαραβανάς Sisi θα συνεχίσει να είναι ένας «εκλεγμένος» πρόεδρος. Ο «αντίπαλός» του (και οπαδός του!…) Moussa Mostafa Moussa, που σα λαγός της τελευταίας (κυριολεκτικά) ώρας νοστίμησε με την παρουσία του αυτές τις «ελεύθερες εκλογές», πήρε ένα ταπεινό 3%. Μια χαρά είναι. Αν το βάλει στον τόκο μπορεί να το αυγατίσει…

Η αντίσταση των αιγυπτίων στη χούντα και τις εκλογές εκφράστηκε με την αποχή τους. Απ’ τα σχεδόν 60 μύρια ψηφοφόρων στις κάλπες πήγαν γύρω στα 25, ένα ποσοστό κοντά στο 42%. Το 2014, όταν μετά το πραξικόπημα ένα χρόνο πριν ο Sisi αποφάσισε να νομιμοποιηθεί μέσω (αντίστοιχου τύπου) «εκλογών», είχε πάρει το 97% των ψήφων σε λιγότερο απ’ τους μισούς ψηφοφόρους (η αποχή ήταν 52,5%). Το ότι τώρα η αποχή πήγε στο 58% δείχνει ότι “το βασίλειο του Καΐρου” έχει όλα τα προσόντα να βουλιάξει.

Πάντως τώρα η αιγυπτιακή χούντα έχει «νομιμοποιημένα» 4 χρόνια μπροστά της, για να σκοτώνει, να βασανίζει, να φυλακίζει τους εχθρούς της· υπό τα διακριτικά χειροκροτήματα των διεθνών συμμάχων της. Μεταξύ των οποίων και το ελλαδιστάν (και των φαιορόζ).

Εκτός αν η κοινωνική πλειοψηφία των αιγύπτιων ανδρών και γυναικών βρει την δύναμη να ξανακάνει – κι αυτή τη φορά ακόμα καλύτερα – εκείνο που έκανε τέτοια εποχή πριν 7 χρόνια…

(φωτογραφίες: ελάχιστη υπενθύμιση για το πως «ψηφίζουν» οι αιγύπτιοι πληβείοι όταν αποφασίσουν ότι «αρκετά!!»… Απ’ την επανάσταση της 25ης Γενάρη του 2011…)

Η μέρα της γης – οι βδομάδες της οργής

Παρασκευή 30 Μάρτη. Το άλλο συμμαχικό κράτος του ελλαδιστάν στο όλο και πιο ζόρικο σχέδιο “περικύκλωσης της ανατολικής Μεσογείου”, το ισραηλινό, πιάνει από σήμερα “δουλειά” στο μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης του κόσμου: στη λωρίδα της Γάζας.

Από αύριο ξεκινάει η “μέρα της γης” που φέτος θα κρατήσει πολλές βδομάδες. Η “μέρα της γης” είναι μια μέρα διαδηλώσεων των παλαιστινίων σ’ όλο τον κόσμο, στη μνήμη της δολοφονίας 6 αράβων απ’ τον ισραηλινό στρατό, το 1976, όταν υπερασπίστηκαν τα χωράφια τους ενάντια στην “κατάσχεσή” τους για να κτιστούν παράνομα ισραηλινοί οικισμοί. Τότε, το 1976, είχαν τραυματιστεί τουλάχιστον άλλοι 100 και πολύ περισσότεροι είχαν συλληφθεί στη διάρκεια της τοπικής παλαιστινιακής ανταρσίας.

Φέτος, θα γίνει πολύ μεγάλη διαδήλωση παράλληλα με τον “φράχτη” της φυλακής που λέγεται Γάζα. Αλλά μετά έχει σχεδιαστεί η κατασκήνωση χιλιάδων παλαιστινίων μπροστά απ’ τον φράκτη, μέχρι τουλάχιστον τις 15 Μάη, οπότε γίνονται οι διαδηλώσεις για την “μέρα της καταστροφής” (Nakba), υπενθύμιση του εξανδραποδισμού τουλάχιστον 700.000 αράβων απ’ τη γη τους για να δημιουργηθεί το “ισραηλινό κράτος” – το 1948. H 15η Μάη είναι επίσης επέτειος για το μιλιταριστικό, ρατσιστικό ισραηλινό καθεστώς… Και, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ψόφιου κουναβιού, αυτή την ημέρα φέτος θα ανακοινωθεί η εγκατάσταση της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουαλήμ…

Στη διάρκεια αυτών των βδομάδων από αύριο θα γίνονται τουλάχιστον κάθε Παρασκευή διαδηλώσεις σε όλα τα κατεχόμενα, ενάντια στον κατοχικό ισραηλινό καθεστώς. Το οποίο έχει προετοιμαστεί: πέρα απ’ την υπόλοιπη στρατοαστυνομία, μια εκατοντάδα ελεύθερων σκοπευτών θα βρίσκονται διασκορπισμένοι στην ισραηλινή πλευρά του «φράχτη» – με προφανείς διαταγές…

(φωτογραφία: Παλαιστίνιοι διαδηλώτες «στα κάγκελα»… Χτες, σήμερα, αύριο…)

Κορέες

Παρασκευή 30 Μάρτη. Κανονίστηκε: στη χθεσινή συνάντηση υψηλόβαθμων αντιπροσωπειών της βόρειας και της νότιας κορέας, το ραντεβού του Kim και του Moon οριστικοποιήθηκε για τις 27 Απρίλη. Στην ιστορία του χωρισμού της κορεατικής χερσονήσου σε δύο κράτη, μετά τον αμερικανοκίνητο πόλεμο ανάμεσα στο 1950 και το 1953, αυτή (θα) είναι η τρίτη μόλις συνάντηση κορυφής (οι προηγούμενες είχαν γίνει το 2000 και το 2007). Αλλά θα είναι η πρώτη που θα γίνει σε νοτιοκορεατικό έδαφος (οι δύο προηγούμενες είχαν γίνει στην Πγιονγκγιάνγκ): μερικά μέτρα μέσα στη νοτιοκορεατική μεθόριο, στα πέριξ της «ουδέτερης ζώνης» που χωρίζει χερσαία τα δύο κράτη. Είναι κι αυτός ένας συμβολισμός μέσα στους υπόλοιπους που έχουν ξεδιπλωθεί απ’ τις αρχές του χρόνου.

Στις 4 Απρίλη υψηλόβαθμες αντιπροσωπείες των δύο κορεών θα ξανασυναντηθούν, για την προετοιμασία της 27ης Απρίλη. Ας είναι σαφές ότι ως εκείνη την ημέρα (με όσες ενδιάμεσες συναντήσεις χρειαστούν) θα έχουν συγκεκριμενοποιηθεί όλες οι συμφωνίες που θα ανακοινώσουν τα δύο κορεατικά αφεντικά.

Ας είναι σαφές κι αυτό: όλα αυτά γίνονται ουσιαστικά ερήμην της Ουάσιγκτον (… ενημερώνεται τηλεφωνικά…), όχι όμως του Πεκίνου και της Μόσχας.

Για παράδειγμα: αμέσως μετά την αναχώρηση του Kim απ’ το Πεκίνο, προχτές, και ενώ βρισκόταν χτες σε εξέλιξη η συνάντηση των δύο κορεατικών αντιπροσωπειών, ο Yang Jienchi, μέλος του πολιτικού γραφείου της κ.ε. του κινεζικού κ.κ. πέταξε ως την Σεούλ για να ενημερώσει τον Moon… Όλα “στόμα με στόμα”…

(φωτογραφία πάνω: αριστερά ο νοτιοκορεάτης υπουργός ενοποίησης Cho Myoung-gyon, και δεξιά ο ομόλογός του βορειοκορεάτης Ri Son-Gwon, χτες στη βορειοκορεατική πλευρά της «ουδέτερης ζώνης», στην Panmunjom

Κάτω: ένα απ’ τα περάσματα της “ουδέτερης ζώνης” στο Panmunjom, φωτογραφημένο απ’ την βορειοκορεατική μεθόριο.)

Ο ψόφιος κοριός σαν ψόφιος Βουκεφάλας

Πέμπτη 29 Μάρτη.Διαπραγματευόμαστε με αίσθημα εθνικής ευθύνης και με στόχο να πετύχουμε μια λύση που θα διασφαλίζει την ιστορία και τη κληρονομιά μας και ταυτόχρονα θα ακυρώνει κάθε αλυτρωτισμό από την άλλη πλευρά… Θέλουμε μια λύση που θα αντέξει στο χρόνο και όχι μια λύση που θα διακινδυνεύει να καταρρεύσει πολύ σύντομα, γι’ αυτό και βάλαμε ως προϋπόθεση μεταξύ άλλων και την αλλαγή του Συντάγματος της γείτονος… Θα κάνουμε όχι αυτό που ορίζει το κομματικό συμφέρον αλλά αυτό που ορίζει το εθνικό συμφέρον…

Τάδε έφη ψόφιος κοριός στο “11o περιφερειακό συνέδριο για την ανάπτυξη” (της κεντρικής μακεδονίας). Ανάβουμε πυροτεχνήματα: A μπράβο – θεία Λίτσα!!! Για την ακρίβεια: α μπράβο εσύ, το λαμπρό, εντυπωσιακό, φλύαρο, αριστερόστροφο ολόγραμμα της θείας Λίτσας, που πληρώνεσαι για πρωθυπουργός! Α μπράβο!!! Πες τα!!!!

Διότι αν δεν θέλεις να αλλάξεις το σύνταγμα (και γιατί όχι; τα φώτα!) της “γείτονος”, τίνος το σύνταγμα θα ήθελες να αλλάξεις; Δεν υπάρχει άλλο πρόχειρο! Και – για να μην ξεχνιόμαστε – αν εμφανιστείς στο πόπολο του “το όνομά μας είναι η ψυχή μας” και πεις Τι ζητήσαμε; Να αλλάξουν σύνταγμα τους ζητήσαμε! Κι αυτοί αρνούνται! Λες και τους είπαμε να σκάψουνε! – αν τα πεις αυτά στο πόπολο, αυτό θα σε αποθεώσει! Αφού νομίζει ότι το σύνταγμα είναι πλατεία…

Κατά τα άλλα, όλοι οι οπαδοί και οι κολαούζοι των φαιορόζ βιτρινών του ελληνικού βαθέος κράτους, καλό θα ήταν να ψάξουν και να βρουν αν υπάρχει άλλη περίπτωση (παγκόσμια) που ένα κράτος απαίτησε την αλλαγή του συντάγματος ενός άλλου… “για να διασφαλίσει την ιστορία του”…

Αν βρουν και πόσο “εθνικό συμφέρον” του ελλαδιστάν είναι η συνταγματική αποικιοποίηση του κράτους της μακεδονίας, θα έχουν κερδίσει το τζακ ποτ. Διότι, σ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο, ποτέ δεν ξέρεις. Μπορεί η Άγκυρα , ακολουθώντας αυτό το “εθνικά συμφέρον παράδειγμα”, να ζητήσει αλλαγές μεθαύριο στο ελληνικό σύνταγμα (όλο και κάτι αλυτρωτικό θα περιλαμβάνει, έτσι δεν είναι;). Και τότε, αυτοί οι οπαδοί και κολαούζοι, θα πρέπει να σφίξουν το χέρι του καθεστώτος Ερντογάν: μια συνταγματική αλλαγή θα έπρεπε να έχει γίνει προ πολλού – αλλά οι ντόπιοι πολιτικοί όλο στις αναβολές είναι…

(φωτογραφία: Όσο εχθρικοί κι αν είμαστε στην προσωποποίηση της εξουσίας, δεν αντέχουμε να αποφύγουμε την ερώτηση: Πόσο ντενεκές μπορεί να είναι ο καθε φορά εκπρόσωπος του ελληνικού βαθέος κράτους;

Ξέρουμε, βέβαια, την απάντηση: όσο ακριβώς χρειάζεται!)

Ελληνικός ιμπεριαλισμός – με τα σώβρακα (ελαφρά πεσμένα)

Πέμπτη 29 Μάρτη. Αφού ο εξοχότατος πρωθυπουργός επιμένει δεν έχουμε λόγο να τον αμφισβητήσουμε. Προφανώς το γκουβέρνο έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι απαιτώντας κάτι που είναι “ανήθικο και παράνομο” (η διεθνής νομοθεσία προστατεύει τα συντάγματα των κρατών από έξωθεν “πιέσεις” – διαβάστε προσεκτικά το Sarajevo .pdf 126b, όσες / όσοι το έχετε) θα βουλιάζει τις όποιες «διαπραγματεύσεις» – αλλά με τρόπο που το εθνικό πόπολο θα το αποθεώσει σαν «πατριώτη»! Μπορεί το “blame game” να έχει αποτύχει διεθνώς. Αλλά άμα δεν ξέρεις άλλο “game” συνεχίζεις να το παίζεις περιμένοντας, έστω, το ζεστό χειροκρότημα των εθνοπαραφρόνων σου.

Τι σημασία έχει που κανείς στον πλανήτη δεν υποστηρίζει την «αλλαγή συντάγματος» σαν απαίτηση άλλου κράτους; Τι σημασία έχει που τα λεγόμενα του εξοχότατου είναι ήδη απαντημένα όχι μόνο απ’ την τωρινή κυβέρνηση της δημοκρατίας της μακεδονίας αλλά και από διεθνείς οργανισμούς (που, π.χ., έχουν αναγνωρίσει ήδη την «μακεδονική γλωσσα»), ε; Τι σημασία έχει, τέλος, που ο εξοχότατος κορδώνεται επί σκηνής σαν «ηγέτης» ενώ παντού εκτός της εθνικής σκηνής όλοι καταλαβαίνουν ότι κι αυτός, όπως οι προηγούμενοι, όπως και οι επόμενοι, είναι απλά οι φτηνές μαριονέτες ενός failed state;

Καμία σημασία δεν έχει. Νάσαι πρώτος στο χωριό σου· αυτή είναι η κινητήρια ιδέα. Όμως η αλήθεια είναι πως είναι πια τόσο εξαρτημένος («πολιτικός πρεζάκιας» σα να λέμε…) απ’ τα μαφιόζικα κυκλώματα του βαθέος κράτους ώστε ούτε για κοινοτάρχης στα Άνω Τζούτζουλα της Μάλτας δεν θα έκανε…

Καμμία λύπηση. Εδώ καλοπληρώνεται…

Οι «γείτονες»

Πέμπτη 29 Μάρτη. Μπροστά σ’ αυτά που διακηρύσσει το ντόπιο εθνικιστικό γκουβέρνο, τα λεγόμενα των καθεστωτικών της δημοκρατίας της μακεδονίας είναι όαση λογικής και ιστορικής ακρίβειας.

Είμαστε μακεδόνες που μιλάνε την μακεδονική γλώσσα είπε ανάμεσα σε άλλα ο υπ.εξ. Dimitrov σε τηλεοπτική συνέντευξή του. Επιπλέον θύμισε ότι δέχεται ένα επίθετο αυτοκόλλητο στο επίσημο όνομα (για διεθνή χρήση), όχι ενιαίο και όχι «αμετάφραστο», για να υπάρχει διαχωρισμός από την περιοχή Μακεδονία της Ελλάδας και όχι για την παραμόρφωση της μακεδονικής γλώσσας, του λαού και του κράτους.

Σωστά – και πολύ είναι! Αλλά τα ελληνικά αφεντικά αυτήν την παραμόρφωση επιδιώκουν! Κιαν δεν μπορούν να την πετύχουν (όπως συμβαίνει πια) θέλουν τουλάχιστον να έχουν εξασφαλίσει ότι τα κουκιά τους πιστεύουν ότι προσπαθούν (υπέρ της παραμόρφωσης). Γιατί δεν σε εκλέγει ούτε σε πληρώνει η λογική ή η ιστορική ακρίβεια!!! Ο μικροαστισμός ψηφίζει!

(Η θεία Λίτσα έχει πέσει σε κάτι σαν πασχαλινή νάρκη. Κουράστηκε προσωρινά, μάλλον, απ’ το ανέβα / κατέβα στα κεραμίδια. Άκουσε και τον ψεκασμένο που πρόταξε τα στήθη του, και χαλάρωσε για λίγο. Χάρηκε ακόμα περισσότερο όταν έμαθε ότι άλλος λατρεμένος της, ο ογκόλιθος, παρουσίασε χτες το βιβλίο ενός φασίστα στο οποίο ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι οι γείτονές μας, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, είναι πολιτικά νήπια λόγω παιδείας, ολοκληρωτικής θητείας και ιδεολογήματος. “Αυτό λέω!” θριαμβολόγησε. “Είναι μπέμπης!!!” Τι να της πεις τώρα; Ότι είναι 27 χρονών και λέγεται Παναγιώτης;

“Ξυπνήστε με όταν έρθει η ώρα” είπε όταν σωριάστηκε στον καναπέ. Ποια “ώρα”; Όλοι στη γειτονιά συμφωνούν ότι πρόκειται για παγίδα. Και ότι η θεία Λίτσα έχει εσωτερικό αυτορρυθμιζόμενο εθνικό ελατήριο, όποτε θα πεταχτεί μόνη της· βρίζοντάς μας, φυσικά, που δεν την ξυπνήσαμε ενώ είχε “έρθει η ώρα”.

Πρέπει να παίζει ασύρματη επικοινωνία με το υπ.εξ. και το υπ.αμ. Αλλά κανείς δεν θέλει να ψάξει την θεία Λίτσα για κρυφά τσιπάκια· γιατί κανείς δεν είναι σίγουρος ότι πράγματι κοιμάται και δεν κοροϊδεύει. Όπως επίσης κανείς δεν είναι σίγουρος ότι δεν διαθέτει κβαντική επικοινωνία με το πατριωτικό πανελλήνιο… Ή, όπως σχολίασε ο ίδιος ο Παναγιώτης, ότι δεν είναι μια κβαντική παραμόρφωση του συμπαντικού χωροχρόνου.

Κατά τα άλλα είναι γνωστό ότι η θεία Λίτσα βρίσκεται σε μόνιμη υπνοβασία…)