Πέμπτη 27 Σεπτέμβρη. Ανάμεσα στους πιο αποφασιστικούς και κατηγορηματικούς που καταδικάζουν τον ισραηλινό ρατσισμό είναι και μερικοί ισραηλινοί. Φυσικά αυτά που λένε δεν αλλάζουν στο ελάχιστο την κυρίαρχη ιδεολογία: το «ενεργητικό» ή «παθητικό» φασισταριό στο ισραήλ είναι ξεκάθαρη πλειοψηφία.
Αξίζει ωστόσο να θυμίζουμε αυτές τις απόψεις όσο υπάρχουν, επειδή – πέρα απ’ τα υπόλοιπα – αποδεικνύουν ότι η συμπαράσταση στον παλαιστινιακό αγώνα είναι απόλυτα νόμιμη από κάθε άποψη.
Ο καθηγητής Zeev Sternhell είναι επίτιμος επικεφαλής του τμήματος πολιτικών επιστημών στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και ένας απ’ τους παγκοσμίου φήμης ειδικούς πάνω στον φασισμό. Σ’ ένα πρόσφατο άρθρο του (Ha’aretz 19 Γενάρη 2018: «Στο Ισραήλ ο αυξανόμενος φασισμός και ρατσισμός είναι ίδιος με τα πρώτα στάδια του ναζισμού») αναφέρθηκε στις δηλώσεις που έγιναν από δύο πρώτης γραμμής ισραηλινούς πολιτικούς, μέλη του κυβερνώντος συνασπισμού, τον Bazalel Smotrich (αναπληρωτής πρόεδρος της ισραηλινής βουλής) και τον Miki Zohar (επικεφαλής μιας απ’ τις επιτροπές της Knesset). Αυτές οι δηλώσεις έγραψε ο Sternhell «θα έπρεπε να απαγορευτούν απ’ όλα τα media στο Ισραήλ και σ’ όλον τον εβραϊκό κόσμο. Και στις δύο βλέπουμε όχι απλά τον αυξανόμενο ισραηλινό φασισμό, αλλά τον ρατσισμό που είναι ίδιος με τον ναζισμό στα πρώτα του στάδια».
Αυτή η προκλητική σύγκριση με τον ναζισμό βρίσκει σύμφωνο τον Daniel Blatman, καθηγητή ιστορίας στο Εβραϊκό πανεπιστήμο της Ιερουσαλήμ, που έγραψε το βιβλίο: Οι πορείες του θανάτου: η τελική φάση της ναζιστικής γενοκτονίας, και τιμήθηκε το 2011 με το διεθνές βραβείο βιβλίου Yad Vashem για την έρευνα πάνω στο Ολοκαύτωμα. Σ’ ένα περσινό άρθρο του (Ha’aretz 23 Μάη 2017) σχολίασε: «Ο θαυμασμός του Bezalel Smotrich στον βιβλικό σφαγέα Joshua bin Nun τον οδηγεί στο να υιοθετήσει απόψεις που θυμίζουν εκείνες των γερμανικών SS”.
O Blatman επανήλθε στο θέμα πιο πρόσφατα, στις 28 Γενάρη του 2018:
Ο αναπληρωτής πρόεδρος της βουλής Bezalel Smotrich … παρουσίασε το σχέδιό του, σύμφωνα με το οποίοι οι Παλαιστίνιοι στις κατεχόμενες περιοχές (ακόμα κι αυτοί που είναι ισραηλινοί πολίτες) θα γίνουν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, υποκείμενα χωρίς δικαίωματα, σ’ ένα καθεστώς που μας θυμίζει την κατάσταση των Γερμανών Εβραίων μετά την ψήφιση του νόμου της Νυρεμβέργης το 1935. Στο βαθμό που δεν θα συμφωνήσουν μ’ αυτό το σχέδιο, πολύ απλά θα εκκαθαριστούν. Αν αρνηθούν να φύγουν, θα ξεριζωθούν δια της βίας, πράγμα που σημαίνει γενοκτονία.
Ένα ακόμα εκλεγμένο στέλεχος του κυβερνώντος συνασπισμού, ο Miki Zohar του Likud, δεν δίστασε να δηλώσει ότι οι Άραβες έχουν ένα πρόβλημα για το οποίο δεν υπάρχει λύση: ότι δεν είναι Εβραίοι και, κατά συνέπεια, η μοίρα τους σ’ αυτήν τη γη δεν μπορεί να είναι η ίδια με εκείνη των Εβραίων…. Ο καθηγητής Zeev Sternhell έγραψε τις προάλλες ότι αυτός ο ρατσισμός «είναι ίδιος με το ναζισμό στα πρώτα του στάδια». Η γνώμη μου είναι ότι πρόκειται για ναζισμό από κάθε άποψη, ακόμα κι αν διδάσκεται στα σχολεία των θυμάτων του ιστορικού ναζισμού.
Και καταλήγει στο ότι «αν μια έρευνα για τον ρατσισμό στα δυτικά κράτη γινόταν με τον τρόπο που γίνονται οι έρευνες για τον αντι-σημιτισμό, το Ισραήλ θα βρισκόταν κοντά στην κορυφή της λίστας».
