Category: Ασταμάτητη μηχανή

Σάββατο 25 Φλεβάρη. Αν και δεν φαίνεται να έχει άμεση σχέση ανήκει (κατά την ταπεινή μας άποψη) στην κατηγορία «μπορείς να δέσεις το βρακί σου». Ή, για να το πούμε με πιο τετριμμένο και «πολιτικά σωστό» τρόπο: από ποιά θέση μιλάς ρε Καραμήτρο;

Λοιπόν: γερμανία, ιταλία, γαλλία και τσεχία (προς το παρόν) στηρίζουν την άποψη της ευρωπαϊκής επιτροπής ότι προκειμένου να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις του Λονδίνου για την έξοδό του απ’ την ε.ε. (προσοχή: να αρχίσουν· όχι να τελειώσουν!) θα πρέπει το αγγλικό κράτος να πληρώσει στην ε.ε. 60 δις ευρώ! Εξήντα ολόκληρα δισεκατομμύρια, έναντι «πρόβλεψης ζημιών της ε.ε.» – με το καλημέρα! Ποιος είπαμε να τα πληρώσει; Η (άλλοτε) «κυβέρνα βρετανία»!

Τι είπαμε ότι βολεύει τα ελληνικά αφεντικά; Να τους χαριστούν (για δεύτερη φορά…) καμιά 60αριά δις; Τόσα είναι καλά; Ή και παραπάνω;

Σάββατο 25 Φλεβάρη. Πρόκειται περί κτηνώδους εξαπάτησης, αλλά οι δυνάμεις μας δεν είναι αρκετές για να την δείξουμε. «Αφορολόγητο» δεν υ-πάρ-χει!!! Κάποιος / κάποια που πληρώνεται ακόμα και 1000 ευρώ τον μήνα (πόσο μάλλον όλοι / όλες που βρίσκονται πιο κάτω) τα λεφτά αυτά τα ξοδεύει. Δεν τα κάνει μασούρι! Συνεπώς πληρώνει όλους τους «φόρους κατανάλωσης»: από τους φπα μέχρι τους φόρους καπνού, βενζίνης, οινοπνεύματος, κλπ. Με δικούς μας (πρόχειρους αλλά όχι αυθαίρετους) υπολογισμούς απ’ τα 1000 ευρώ τον μήνα που ξοδεύονται / καταναλώνονται υποχρεωτικά κάθε μήνα για έναν (καλοπληρωμένο με τα σημερινά δεδομένα) μισθωτό, το 25% είναι φόρος. Κάποιος με ετήσιο σύνολο μισθών 12.000 θα έχει πληρώσει μέσα στη χρονιά 3.000 σε «έμμεσους» φόρους· αλλά φόρους! Κάποιος με 6.000 ετήσιο σύνολο μισθών θα έχει πληρώσει 1.500 ευρώ, πάλι σε «έμμεσους» φόρους· αλλά φόρους!

Και ύστερα; Ύστερα καλούμαστε να ξαναφορολογηθούμε ήσυχα ήσυχα και σαν μαλάκες, για τα ίδια ακριβώς ποσά, δεύτερη φορά!!! Και μάλιστα να φορολογηθούμε και για τα ποσά που πληρώσαμε σαν «έμμεσους» φόρους – αλλά φόρους!!! Που σημαίνει ότι φορολογούμαστε δύο φορές, για τα ίδια ποσά, ακόμα και για τους φόρους που πληρώσαμε την πρώτη: την μία σαν καταναλωτές, την δεύτερη σαν «εισοδηματίες»!!!

Δεν υπάρχει, λοιπόν, κα-νέ-να «α-φο-ρο-λό-γη-το» για την μεγάλη πλειοψηφία των μισθών και των συντάξεων! Και θα έπρεπε να πολεμήσουμε (χύνοντας αίμα κυριολεκτικά) γι’ αυτό το εντελώς ρεφορμιστικό: να γίνεται μόνο μία φορολόγηση για εκείνο το ύψος μισθών (και συντάξεων) που αποτελούν το όριο αξιοπρεπούς ζωής – αντί για δύο φορολογήσεις, όπως γίνεται σήμερα. Θα έπρεπε να ματώσουμε για να είναι (για τους μισθωτούς) τα 12.000 ευρώ το χρόνο μονής φορολόγησης…

Αλλά τι; Μιζέρια, μοιρολατρεία – και παράνοια…. Τρίτη φορολόγηση αυτή, ηθική και συναισθηματική…

Παρασκευή 24/2/2017. Μετά από επιχείρηση που κράτησε πολλές εβδομάδες, και χάρη στην διακριτική βοήθεια του συριακού στρατού και της Χεζμπ’ Αλλάχ που απέκλεισαν την πόλη απ’ το νότο, ο τουρκικός στρατός και το fsa πεζικό του κατέλαβε την al-Bab. Είναι η δεύτερη φορά (η πρώτη ήταν το Aleppo, εκεί ο νικητής ήταν ο συριακός στρατός…) που η «σιωπηλή» συνεργασία Άγκυρας και Δαμασκού καρποφορεί επί του εδάφους.

Απ’ την άλλη μεριά οι ypg έχουν προωθηθεί από δύο μεριές, δυτικά και ανατολικά, προς την Raqqa. Απ’ την βορειοανατολική μεριά οι ypg βρίσκονται 7 ή 8 χιλιόμετρα απ’ τα περίχωρα της πόλης. Αν και δεν φαίνεται ακόμα να βρίσκονται σε θέση να την πολιορκήσουν, το γεγονός είναι ότι οι ypg, με την βοήθεια της Ουάσιγκτον, έχουν εδραιωθεί γύρω απ’ την μισή περίμετρο της “πρωτεύουσας του isis”. Σίγουρα είναι αδύνατο για την Άγκυρα να υποστηρίζει ότι θα αναλάβει την κατάληψη της πόλης ο δικός της στρατός…

Σε ένα άλλο σημείο του συριακού πεδίου μάχης, με την κρίσιμη βοήθεια της ρωσικής αεροπορίας, ο συριακός στρατός και οι σύμμαχοί του έχουν προωθηθεί προς την Palmyra, φτάνοντας καμιά 15αριά χιλιόμετρα απ’ τα δυτικά όριά της.

Εν τω μεταξύ ισραηλινά βομβαρδιστικά κτυπούν κατά καιρούς θέσεις του στρατού του Άσαντ, άλλοτε στα περίχωρα της Δαμασκού και άλλοτε σ’ άλλα σημεία της ανατολικής συρίας… Το Τελ Αβίβ θυμίζει ότι «είναι εκεί» – με ό,τι σημαίνει αυτό…

Παρασκευή 24/2/2017. Είναι σαφές ότι το τρίγωνο Μόσχας – Τεχεράνης – Άγκυρας έχει το πρακτικό μονοπώλιο της “αντιτρομοκρατικής” δράσης στο συριακό έδαφος. Με αξιοσημείωτες επιτυχίες, χωρίς να κινητοποιηθεί σε μέγιστο βαθμό. Αυτό έχει στενέψει δραματικά τα φανερά περιθώρια του άλλου (δήθεν) “αντιτρομοκρατικού συνασπισμού”, δηλαδή της συμμαχίας Ουάσιγκτον, Ριάντ, Τελ Αβίβ. Το αν θα υπάρξει αντίδραση απ’ την μεριά του και ποια θα είναι μένει να το δούμε.

24/2/2017. Ήταν εύκολα προβλέψιμο, και το είχαμε σημειώσει έγκαιρα. Απ’ την στιγμή που το ελληνικό βαθύ κράτος παραχώρησε (ουσιαστικά) άσυλο στους 8 τούρκους χουντικούς καραβανάδες, έχει όλα τα προσόντα να γίνει αγαπημένος προορισμός και για άλλους. Δύο απ’ αυτούς βρίσκονται εδώ και σχεδόν 10 ημέρες (κρατούμενοι, για “παράνομη είσοδο”) στην Ορεστιάδα. Και, φυσικά, έχουν κάνει αίτηση ασύλου, ευελπιστώντας ότι…

Αυτοί οι δύο είναι ακόμα περισσότερο “καρφωμένοι” απ’ τους οκτώ: ανήκαν στις ειδικές δυνάμεις που έκαναν την επίθεση κατά του ξενοδοχείου του Ερντογάν, στο ξεκίνημα του περσινού πραξικοπήματος….

Τα “επιχειρήματα” με βάση τα οποία δεν έγινε η έκδοση των 8 μπορούν όμως κάλιστα να χρησιμοποιηθούν και στην περίπτωσή τους… Ή, δεν ισχύουν καν και καν: απ’ το κομμάντο των 47 που επιτέθηκαν στον Ερντογάν, οι 45 δικάζονται ήδη. Η εισαγγελία ζήτησε για την περίπτωσή τους ισόβια φυλάκιση· όχι απόσπασμα (όπως υποστηρίξε η ελληνική δικαιοσύνη για να κρυφτεί πίσω απ’ το “κινδυνεύει η ζωή” των 8).

Άρα;

24/2/2017. Επειδή το ελληνικό βαθύ κράτος έκρυψε επι 10 (ή και περισσότερες;) μέρες ότι δύο απ’ τους επίδοξους δολοφόνους του Ερντογάν ήρθαν στα μέρη μας ελπίζοντας στον ελληνικό “ανθρωπισμό”, παρουσίασε την τουρκική στρατιωτική νευρικότητα στο Αιγαίο σαν μια (ακόμη) απόδειξη της “ασυδοσίας του σουλτάνου” – θέμα αγαπημένο στο ντόπιο φασισταριό.

Όμως προκύπτει τώρα καθαρά ότι τελείως διαφορετικό ήταν (και είναι) το ζήτημα. Η Άγκυρα προφανώς έμαθε πολύ γρήγορα ότι 2 καταζητούμενοι πάρκαραν στην Αλεξανδρούπολη. Θυμάται, επίσης, τι έγινε με τους 8 προηγούμενους. Συνεπώς αποφάσισε ότι πρέπει να υποδείξει στο ελληνικό βαθύ κράτος ότι αν συνεχίσει να στηρίζει τους χουντικούς θα έχει “θέμα”.

Αν δει κανείς το ζήτημα της τουρκικής στρατιωτικής “υπερδραστηριότητας” στο Αιγαίο τις τελευταίες ημέρες υπ’ αυτό το πρίσμα, δύσκολο, πολύ δύσκολο να μιλήσει για “ασυδοσία του σουλτάνου”. Μάλλον για ελληνική εθνικιστική τσογλανιά θα μιλούσε…

23/2/2017. Η πρόσφατη “μόδα” της προσθήκης του “μετά-” πριν διάφορες λέξεις δείχνει απλά την ένταση της διανοητικής, ηθικής και αισθητικής παρακμής εκείνων που εφευρίσκουν αυτά τα “νοήματα”. Μετα-αλήθεια; Τα γνωστά ψέμματα! Μετα-πραγματικότητα; Οι γνωστές φαντασιώσεις! Μετα-δύση; Ρωτήστε τον κύριο Λαβρώφ…
Μετα-λιτότητα; Αυτή ήταν η χθεσινή συνεισφορά του αντιπροέδρου της φαιορόζ κυβέρνησης στην λεξιπλαστική δημαγωγία. Προφανώς ξέχασε (οι άνθρωποι της εξουσίας, ακόμα και οι βιτρίνες τους, ξεχνούν ό,τι δεν τους είναι βολικό) ότι πριν ένα μόλις χρόνο, τέτοια εποχή, ο εξοχότατος πρωθυπουργός δεν υποσχόταν (για μετά – το – Πάσχα· του 2016) κάποια μυστηριώδη “μετα-λιτότητα”, αλλά την εκτόξευση του συμπιεσμένου ελατηρίου του ελληνικού καπιταλισμού και ένα άλμα “ανάπτυξης” που θα άφηνε άφωνο τον πλανήτη!…
“Μετα-λιτότητα” λοιπόν… Μήπως αυτή η έμπνευση λέγεται φτηνή και απελπισμένη εξαπάτηση;

22/2/2017. Δύο μέρες πριν (20/2, φρικτή συμφωνία…) γράφαμε για τον «άξονα» Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ εναντίον του ιράν… Δεν είχαμε υπόψη ένα λίγο προγενέστερο ρεπορτάζ της αμερικανικής καθεστωτικής Wall Street Journal για το θέμα. Το μάθαμε.
Στις 15/2 η WSJ έγραψε για μια στρατιωτική συμμαχία που προωθούν από κοινού Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ, «για να αντιμετωπίσουν τον κοινό τους εχθρό, το ιράν που στηρίζει την τρομοκρατία», με προοπτική να συμπεριληφθούν σ’ αυτήν η σαουδική αραβία, τα ενωμένα αραβικά εμιράτα, η αίγυπτος και η ιορδανία. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ:
…Για τα αραβικά κράτη που εμπέκονται σ’ αυτήν, η συμμαχία θα πρέπει να έχει έναν χαρακτήρα αμοιβαίας αμυντικής υποστήριξης όπως το νατο, οπότε η επίθεση σε ένα κράτος μέλος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν επίθεση σε όλα…
… Οι ηπα θα συμβάλλουν με υποστήριξη στρατού και πληροφοριών, πέρα απ’ την περιορισμένη μορφή υποστήριξης που έχουν ήδη προσφέρει σε έναν συνασπισμό υπό την σαουδική αραβία που πολεμάει στην υεμένη τους υποστηριζόμενους απ’ το ιράν αντάρτες houthi…
Σαν αντάλλαγμα για την συμμετοχή τους στη συμμαχία αυτή, τα σεϊχάτα (ειδικά η σαουδική αραβία και τα ενωμένα αραβικά εμιράτα) ζητούν απ’ την κυβέρνηση του ψόφιου κουναβιού να καταργήσει τον (πρόσφατο) νόμο που επιτρέπει στις οικογένειες των θυμάτων της 11ης Σεπτέμβρη να κάνουν μηνύσεις κατά του Ριάντ για υποστήριξη εκείνων των επιθέσεων. Ο Τραμπ υποσχέθηκε ότι θα το μεθοδεύσει.