Τρίτη 23 Μάη. Η πιο πρόσφατη (και καθόλου μοναδική) απόδειξη της καθεστωτικής κουτοπονηριάς των ντόπιων αφεντικών και των λακέδων τους, είναι μια συνέντευξη που έδωσε ένας φαιορόζ αξιωματούχος, ένας «παρακοιμώμενος», ο «υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ» – αργομισθίες του κερατά! – Δημήτρης Λιάκος στην κυβερνητική / καθεστωτική «αυγή» στις 14 Μάη (2017).
Εκεί, συνεπής στην λογική της εξαπάτησης, τοποθετεί «στη σειρά» το τι πρέπει να γίνει «για την ανάπτυξη». Πρώτα (τι άλλο;) να χαριστεί ένα καλό μέρος του χρέους ή, σε κάθε περίπτωση, να ρυθμιστεί έτσι ώστε το δντ και η εκτ να θεωρήσουν την Αθήνα «αξιόχρεη». Ύστερα να μπουν τα ελληνικά κρατικά ομόλογα στην «ποσοτική χαλάρωση» της εκτ, μια κίνηση που θα διευκολύνει μόνο τον διατραπεζικό διεθνή δανεισμό των ελληνικών τραπεζών· που βουλιάζουν σταθερά εδώ και πάνω από 7 χρόνια…. χωρίς να «φταίει» κανείς απ’ τους παλιούς διοικητές τους, ούτε στο ελάχιστο…. Χωρίς κανένας απ’ αυτούς να έχει παντελονιάσει σέντσι… (Εεεε;)
Κι αφού γίνουν όλα αυτά, μ’ αυτήν την σειρά, τότε και μόνον τότε:
…Απαραίτητη προϋπόθεση… η υιοθέτηση ενός προοδευτικού σχεδίου μετασχηματισμών και αλλαγών που θα συμβάλουν στον εκμοντερνισμό της οικονομίας.
Ένα αυθεντικά προοδευτικό μεταρρυθμιστικό πρόταγμα απαιτεί βαθιές τομές στη διοίκηση και τις δομές του κράτους, στο δικαστικό σύστημα και στην απονομή δικαιοσύνης, στα συστήματα προμηθειών του Δημοσίου, στη δημιουργία ενός φιλικού προς την επιχειρηματικότητα περιβάλλοντος, στην αντιμετώπιση της διαφθοράς, στην εδραίωση του αισθήματος δικαίου, ισονομίας, αξιοκρατίας και δίκαιου ανταγωνισμού κόντρα στα αντιδραστικά παγιωμένα συμφέροντα.
Παπατζιλίκια και παπαριές! Παπαριές και παπατζιλίκια!!! Τι ακριβώς ήταν που εμπόδισε, εδώ και πάνω από 2 χρόνια, τις φαιορόζ βιτρίνες να κάνουν “…βαθιές τομές στη διοίκηση και τις δομές του κράτους, στο δικαστικό σύστημα και στην απονομή δικαιοσύνης, στα συστήματα προμηθειών του Δημοσίου…” για να μείνουμε μόνο σ’ αυτά; Την στιγμή, μάλιστα, που οι τρισκατάρατοι ΕΚΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ εντόπιζαν απ’ την αρχή τα δομικά προβλήματα του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου, σε σημείο ώστε να φτιάξουν κοτζάμ “task force” από διάφορους ευρωπαίους τεχνοκράτες, ειδικούς της δημόσιας διοίκησης, και να τους πληρώσουν να έρθουν στην ελλάδα να δείξουν στους ντόπιους πως δουλεύει σωστά ένα ράφι, μια αποθήκη, ένα αρχείο και ένα υπουργείο οικονομικών; Τι ήταν αυτό που «έσπρωξε» την φαιορόζ κυβέρνηση να τους ξαποστείλει όλους αυτούς, την άνοιξη του 2015, με ένα παγερό και πομπώδες «ευχαριστούμε, δεν σας χρειαζόμαστε, τα ζητήματα είναι πολιτικά»;
Ηθικό δίδαγμα: Φυσικά και κάπου στο πίσω πίσω μέρος των άδειων κεφαλιών τους όλες οι πολιτικές βιτρίνες, εδώ και πάνω από 20 χρόνια, το ξέρουν: αν υπήρχε ποτέ περίπτωση να γίνει το μαγαζί «ευρωπαϊκών προδιαγραφών» (πάντα από καπιταλιστική άποψη) θα έπρεπε να γίνει κάτι σαν εμφύλιος. Αλλά αυτοί εκπροσωπούν και εκφράζουν την μεριά του προσοδισμού και των ωφελούμενών του· που δεν θέλει κανέναν «εμφύλιο» αφού έχει μόνιμα και σταθερά την εξουσία. Κι αν το μαγαζί ανήκει στην περίπτωση των «ολιγαρχιών» που δεν χρειάζεται καν να το κρύβουν; Τι σημασία έχει; Αυτοί είναι τ’ αφεντικά!
Συνεπώς, προκειμένου να μην γίνουν οι «βαθιές» κλπ, προκειμένου να μην είναι καν ευρύτερο (και ενδεχομένως πληβειακό) ζητούμενο, προκειμένου να μην τα πάρουν άγρια στο κρανίο οι αποκάτω, όχι επαναστατικά αλλά έστω μεταρρυθμιστικά, έχουν βάλει μπροστά το χρέος. ΤΟ ΧΡΕΟΣ!!! Μας αφορά όλους!!!
Το χρέος ρε!!! Καθάρματα παλιοτοκογλύφοι!!!
Και ζήτω κάθε Βαγγέλης, κάθε Ιβάν, κάθε Σωκράτης, και κάθε άλλος “asset” του μαύρου κράτους / κεφάλαιου!!!