Category: Ασταμάτητη μηχανή

Η μορφή-κράτος 3

Τρίτη 30 Ιούνη. Το εργοστάσιο του τρόμου δεν είναι καθόλου καινούργιο στον δυτικό, «δημοκρατικό» κόσμο! Η (αμερικανική / νατοϊκή) γιγα-επιχείρηση stay behind, που απλώθηκε στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη απ’ την δεκαετία του ’50 ως και τα τέλη της δεκαετίας του ’80, έχει πολύ αίμα στους λογαριασμούς της. Και σαν psyop διαρκείας μπορεί να θεωρηθεί το «μοντέλο», η καταγωγή της (προσπάθειας) διαχείρισης / πολιτικής και ιδεολογικής ποδηγέτησης πληθυσμών en masse μέσω της παραγωγής τρόμου.

Η επιχείρηση αυτή μισοαποκαλύφθηκε μεν στα τέλη της δεκαετίας του ’80 / αρχές του ’90 αφού, σαν αντισοβιετική, δεν χρειαζόταν πια. Μετά την μισο-αποκάλυψή της δεν έγιναν όμως διεθνώς (από κινηματική / ανταγωνιστική μεριά) δύο πολύ βασικά και σοβαρά πράγματα. Πρώτον, η συστηματική ανάλυση του τι πραγματικά ήταν (και πως είχαν διαμορφωθεί) τα συμπλέγματα κράτους / παρακράτους στη διάρκεια του 3ου παγκόσμιου πολέμου (του επονομαζόμενου «ψυχρού»). Και δεύτερον, πως θα εξελίσσοταν το (κρατικό) εργοστάσιο του τρόμου μετά το τέλος εκείνου του πολέμου. Γιατί, φυσικά, εφόσον ούτε τα δίκτυα διαλύθηκαν, ούτε όλοι όσοι εμπλέκονταν κατέληξαν σε βαθιά μπουντρούμια, ούτε το know how τους εκτέθηκε δημόσια και αναλυτικά έτσι ώστε να γίνει βασική κοινωνική γνώση, το να νομίζει κανείς ότι «πάει, πέρασε το κακό» θα ήταν επιεικώς βλακώδες…

Κι όμως έτσι ακριβώς συνέβη!!! Η δεκαετία του ’90 ήταν μια περίοδος (πολιτικής) μακαριότητας και χαζοχαρούμενης λήθης! Έτσι ώστε όταν οι μηχανές παραγωγής τρόμου ξαναπήραν μπροστά, απ’ την 11η Σεπτέμβρη του 2001 και μετά, οι (θεωρητικά….) αντίπαλοί της πιάστηκαν με τα βρακιά κατεβασμένα· κυριολεκτικά…

Με τα βρακιά κατεβασμένα και με μια αυτοκτονική ακρισία χωρίς ιστορικό προηγούμενο τους δύο τελευταίους αιώνες, πέρασαν τα χρόνια ως τώρα.

Μέχρι να προστεθεί ένα καινούργιο «layer» στην τρομοπαραγωγή, υγιεινιστικό αυτό. Kαι σ.δ.ι.τ….

Η πρόσφατη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία ίσως δεν θα είχε εξαπολυθεί καν και καν, αν ένα έστω μειοψηφικό αλλά ικανό μέρος των δυτικών κοινωνιών, αυτοί κι αυτές που τοποθετούν τους εαυτούς τους στην «κοινωνική αριστερά» δηλαδή, είχε καλή και σωστή επίγνωση δύο βασικών εξελίξεων. Πρώτον της διαλεκτικής ιστορικής κίνησης της μορφής καπιταλιστικό κράτος μέσα, κάτω και πέρα απ’ το manual του «νεοφιλελευθερισμού», απ’ την δεκαετία του 1990 ως σήμερα. Και δεύτερον, των τρόπων που η «υγεία» (ατομική και συλλογική) έγινε βασικό στοιχείο της πολιτικής οικονομίας του κεφάλαιου, της «ανάπτυξής» του, της αναδιάρθρωσής του – μαζί και δίπλα απ’ την «ασφάλεια»…

Επωφελούμενοι απ’ την εθελόδουλη άγνοια διάφοροι απατεώνες από ‘δω και από ‘κει μπορεί να εμφανίζονται για να παίξουν τον ρολάκο «να σου πω εγώ που ξέρω»… Η μόνη πραγματική συμβολή τους είναι η ακόμα πιο βαθιά συσκότιση της πραγματικότητας.

Όπως είναι γνωστό, στη νύχτα της λογικής γεννιούνται τέρατα.

Η μορφή-κράτος 4

Τρίτη 30 Ιούνη. Σ’ ένα γνωστό νοσοκομείο της Αθήνας (τα στοιχεία δεν χρειάζεται να δημοσιοποιηθούν) υπάρχει «αντι covid 19» τμήμα. Το νοσοκομείο παίρνει γενναία (κρατική) επιχορήγηση για την λειτουργία αυτού του τμήματος… Μόνο που είναι άδειο. Δεν υπάρχει κανένας covid-19 ασθενής σ’ αυτό (όπως και σε αρκετά άλλα νοσοκομεία)… Προκειμένου, όμως, «να μην φαίνεται άδειο», η διοίκηση του νοσοκομείου έχει παρκάρει εκεί μερικούς ηλικιωμένους ασθενείς που είναι εντελώς άσχετοι με τον covid-19. Και κάνει ό,τι μπορεί για να μείνουν στα κρεβάτια όσο περισσότερο γίνεται. Μια νοσοκόμα παραδέχεται εμπιστευτικά και απολογητικά την αιτία: αν μείνει άδειο το τμήμα θα χάσουμε την επιχορήγηση…

Ενώ τα πεδία είναι διαφορετικά, το νόημα είναι ακριβώς το ίδιο ανάμεσα σ’ έναν διοικητή ελληνικού νοσοκομείου, σε έναν διοικητή του αμερικανικού fbi και σ’ έναν ιδιοκτήτη media οπουδήποτε: πούλα τρόμο για να έχεις εισπράξεις. Αυτήν την παρέα μπορεί να κουμαντάρει άνετα το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, και μάλιστα φτηνά. Για μερικές χούφτες δολάρια ή ευρώ…

Είναι πεζό, αφόρητα πεζό! Κι όμως: έτσι έχουν τα πράγματα… Και επειδή έτσι έχουν τα πράγματα ορισμένες παραδοσιακές αντιλήψεις περί της μορφής – κράτους αποδεικνύονται όχι μόνο προ πολλού ξεπερασμένες, αλλά και επικίνδυνα αφελείς.

Όλοι εκείνοι (και είναι πάρα πολλοί) που έχουν χάσει την συνέχεια της ιστορικής εξέλιξης του κράτους και του κεφάλαιου τις τελευταίες 3 τουλάχιστον δεκαετίες· όλοι εκείνοι που αντιλαμβάνονται την καπιταλιστική πραγματικότητα μόνο σαν τις ιδεολογικές προβολές της και καθόλου σαν αυτά που συσκοτίζονται μέσω αυτών· όλοι εκείνοι που θέλουν να πιστεύουν ότι το σύστημα «έχει στιγμές ειλικρίνειας», έχουν τελικά ευθύνες.

Κι αν εμάς, σαν αυτόνομους εργάτες, η ανάλυση της πραγματικότητας μας κάνει να φαινόμαστε στα μάτια όλων αυτών των τυφλών σαν «κινδυνολόγοι» και «Κασσάνδρες», τόσο το χειρότερο γι’ αυτούς…

Στο ράδιο

Δευτέρα 29 Ιούνη. Ένα electroblues ντουέτο, που συμπληρώνεται στα live από φίλους μουσικούς, οι νοτιοαφρικάνοι Warongx παίζουν “ανθρώπινη μουσική για ανθρώπινα αυτιά”. Δεν είναι χτεσινοί· έχουν ιστορία πίσω τους…

Το τραγούδι Onomathotholo σημαίνει στο ραδιόφωνο – αν δεν κάνουμε λάθος.

Με τις καλημέρες μας.

Αυτόματη ποιότητα εξυπηρέτησης

Δευτέρα 29 Ιούνη. Μια φήμη λέει ότι στην κορύφωση του εργατικού «θερμού φθινόπωρου» στον ιταλικό βορρά, ο Agnelli, ιδιοκτήτης της fiat, φαντάστηκε, ευχήθηκε ή θέλησε να ελπίσει σ’ ένα εντελώς αυτόματο εργοστάσιο – χωρίς εργάτες, απεργίες, συγκρούσεις, σαμποτάζ.

Μια άλλη φήμη λέει ότι καθώς το κίνημα fight for 15 φούντωνε στις ηπα, κάποια αφεντικά μεγάλων αλυσίδων φαγητού άρχισαν να απειλούν ότι θα ρομποτοποιήσουν τα μαγαζιά τους, και ότι δεν θα έχουν ανάγκη ζωντανή εργασία – που απεργεί, συγκρούεται, έχει απαιτήσεις.

Το όνειρό τους φαίνεται να πραγματοποιείται στην επαρχία Guangdong στην κίνα. Μια θυγατρική της εταιρείας «country garden» ονόματι Qianxi Robot Catering Group εγκαινίασε το πρώτο ρομποτικό εστιατόριο στον κόσμο. Οι μηχανές υπόσχονται θεαματικές επιδόσεις: οι πελάτες (όχι ρομπότ!) μπορούν να διαλέξουν ανάμεσα σε 200 διαφορετικά πιάτα, τα οποία σερβίρονται σε λιγότερο από 20 δευτερόλεπτα…

Θα είναι μια ενδιαφέρουσα ατραξιόν… Αλλά πρόκειται όντως ο «κλάδος του επισιτισμού» να γλυτώσει απ’ την ανθρώπινη εργασία; Είναι ένα όνειρο, πάντα το ίδιο όνειρο, που στην προκειμένη περίπτωση αποδίδεται όχι στο «κόστος» ή την αρνησικυρία της ανθρώπινης εργασίας, αλλά στον φόβο της μόλυνσης. Ωστόσο, γεμίζοντας ρομποτικές μηχανές το μαγαζί της η Qianxi Robot Catering απλά μεταφέρει την ανθρώπινη εργασία λίγο πιο πίσω: ας πούμε στους τεχνικούς που θα συντηρούν και θα επισκευάζουν αυτές τις μηχανές. Και ακόμα πιο πίσω, στους κατασκευαστές και τους προγραμματιστές. Κι ακόμα ακόμα πιο πίσω: στα ορυχεία σπανίων γαιών, και στους μεταφορείς. Όλα αυτά ανεξάρτητα απ’ τις πρωτες ύλες φαγητού που, ας υποθέσουμε, θα μείνουν οι ίδιες όπως σ’ ένα κοινό εστιατόριο.

Δεν θα προφητέψουμε «είναι αντιεμπορικό να σε σερβίρουν μηχανές»! (Τα κυριλέ εστιατόρια θα έχουν πάντα γκαρσόνια με παπιγιόν που θα τραβάνε τις καρέκλες για να κάτσουν οι καλοί πελάτες). Θα προβλέψουμε μόνο ότι η ιδέα του ρομποτικού φαγάδικου θα μείνει μια εξαίρεση: οι πελάτες μπορεί να θαυμάσουν την απόλυτα μηχανική κουζίνα, αλλά αργά ή γρήγορα θα αναρωτηθούν τι είναι αυτό που βγαίνει από εκεί… Το κτηνώδες μηχανικό “παρασκευαστήριο” μπορεί να προκαλέσει δέος· αλλά δεν τρώγεται…

Εν τω μεταξύ, απ’ την άποψη της ανθρώπινης εργασίας (που υποτίθεται ότι είναι γενικευμένα αντικαστάσιμη απ’ τις μηχανές), δεν έχουμε κανένα λόγο ανησυχίας. Ας κατέβει ο βασικός εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας στις 10 ώρες (αντί για 40) με αύξηση των μισθών, να δούμε ποια ρομποτοαφεντικά θα σκεφτούν τι!

(φωτογραφία πάνω: Αυτή είναι η ρομποκουζίνα. Στον κατάλογο των πιάτων ίσως να λέει: το λάδι μπορεί να περιέχει και υπολείμματα γράσου. Για τους αλλεργικούς στα λιπαντικά μηχανών…

Κάτω: Τα ρομποτικά γκαρσόνια. Γλυκούτσικα – ε; Με τα αυτάκια τους, τα λαμπερά ματάκια τους… Άμα πετύχετε κανένα μην του αφήσετε tips!)

Κάθε φάρσα έχεις τις αιτίες της (1)…

Δευτέρα 29 Ιούνη. Το να «υπερτιμολογούνται» λιγότερα ή περισσότερα φάρμακα, το να ορίζονται δηλαδή οι τιμές τους σε ένα μέρος αισθητά πιο πάνω από άλλα μέρη του κόσμου είναι ένα σοβαρό ζήτημα. Το να λαδώνονται οι συνταγογραφήσεις ενός ή περισσότερων φαρμάκων μιας ή περισσότερων φαρμακοβιομηχανιών, είναι ένα άλλο σοβαρό ζήτημα. Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει ο οποιοσδήποτε πως πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικά ζητήματα ακόμα κι αν αφορούν την ίδια εταιρεία / τις ίδιες εταιρείες. Για την «υπερτιμολόγηση» οι ευθύνες υπάρχουν είτε στην πολιτική εξουσία, είτε σε «επιτροπές ειδικών» που την περιβάλουν, είτε και στους δύο. Για την «προσανατολισμένη συνταγογράφηση» οι ευθύνες υπάρχουν σ’ έναν προς έναν τους γιατρούς που δωροδοκούνται.

Μπέρδεψε κανείς αυτές τις δύο διαφορετικές, διακριτές μεταξύ τους υποθέσεις που το κοινό τους είναι το όνομα της φαρμακοβιομηχανίας; Όχι… Συνειδητά επιλέχτηκε η συστηματική προβολή της πρώτης – για να περάσει η δεύτερη «ντούκου». Το γιατί; είναι εύκολο να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδη γνώση της δομής του ελληνικού κράτους / πολιτικού προσοδισμού. Οι γιατροί (σαν επαγγελματικός κλάδος), όπως οι δικηγόροι και οι μηχανικοί είναι οι παραδοσιακοί μεσοστρωματικοί πυλώνες της απόσπασης οφελημάτων, προσόδων του ενός ή του άλλου είδους, σε συνάρτηση με την πρόσφυσή τους στις δομές εξουσίας. Αρχίζοντας απ’ το κοινοβούλιο. (Δεν είναι οι μόνοι επαγγελματικοί κλάδοι με τέτοιες δυνατότητες! Είναι απλά απ’ τους πιο παλιούς). Συνεπώς, το να προφυλαχτούν ενδεχομένως και χιλιάδες γιατροί που αποδεδειγμένα δωροδοκούνταν απ’ την novartis (και από άλλες εταιρείες, απλά με τη novartis άρχισαν να ασχολούνται στο ψοφιοκουναβιστάν…), το να διαφυλάξουν το «κύρος» και την «φήμη» τους, ήταν ισοδύναμο με την προστασία της «ψυχής» του ελληνικού κράτους! Εθνικό καθήκον πρώτη γραμμής!

Γι’ αυτό (εκτιμάει η ασταμάτητη μηχανή) η υπόθεση που αφορούσε τους γιατρούς – μάζα «κάπου χάθηκε». Η έντονη φωταψία της υπόθεσης που αφορούσε πολιτικές βιτρίνες ή και ειδικούς συμβούλους έριξε την παχιά σκιά της πάνω σ’ αυτούς τους «λιανοπωλητές» της novartis… Αλλά χάρη σ’ αυτούς ήταν που η εταιρεία έκανε ταμείο!

Η απόδειξη, αν χρειάζεται, βρίσκεται (ακόμα και) στη … νότια κορέα! Εκεί η novartis δωροδοκούσε γιατρούς για να γράφουν κάποια απ’ τα φάρμακά της. Ζήτημα (υπερ)τιμολόγησης δεν υπήρχε. Το νοτιοκορεατικό κράτος κινήθηκε όπως θα ήταν αναμενόμενο. Τσάκωσε καμμιά δεκαριά γιατρούς (ίσως αυτούς που έπαιρναν τα περισσότερα) καθώς και 5 ή 6 εκδότες ιατρικών περιοδικών (χρησιμοποιούνταν σαν ενδιάμεσοι, κρατώντας φυσικά το δικό τους ποσοστό – συμβαίνει κι αλλού…). Τους έριξε τα σχετικά πρόστιμα. Σε ότι αφορούσε την εταιρεία, της έριξε – το 2017 – ένα πρόστιμο 50 εκατομυρίων δολαρίων, και απαγόρευσε την κυκλοφορία κάποιων εμπορικών φαρμάκων της για 3 μήνες. Δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε αν αυτή η τμωρία ήταν αρκετή ή συμβολική. Πάντως η Σεούλ δεν μπερδεύτηκε…

(Είναι εύκολο να βρει ο καθένας τα σχετικά στοιχεία αν πληκτρολογήσει novartis south korea στο ηλεκτρονικό ψαχτήρι του. Ευτυχώς που οι ντόπιοι υπεύθυνοι για την “διαμόρφωση της κοινής γνώμης” δεν έχουν τέτοιες περιέργειες…).

Κάθε φάρσα έχεις τις αιτίες της (2)…

Δευτέρα 29 Ιούνη. Με την υπόθεση της δωροδοκίας ίσως ακόμα και χιλιάδων γιατρών να είναι παρκαρισμένη σε κάποια συρτάρια (παρότι υπάρχουν οι λίστες με τα ονόματα) εκείνο που απομένει στους υπηκόους που δεν πεινάνε για μελοδράματα «πολιτικής κορυφής» είναι να μάθουν πως γίνονταν αυτές οι δωροδοκίες. Υπήρχαν, ας πούμε, οι πληρωμές για συμμετοχή σε συνέδρια (οικογενειακώς ή όχι…) που βασικά ήταν πληρωμένες διακοπές σε κυριλέ ξενοδοχεία εσωτερικού και εξωτερικού. Πιθανότατα θα υπήρχαν και μετρητά – ή άλλου είδους δωράκια, πιο βιτσιόζικα.

Υπήρχε όμως και ένας άλλο τρόπος δωροδοκίας γιατρών, και υποθέτουμε καθόλου «ασήμαντων»: η «χρηματοδότηση ερευνών» εκ μέρους τους, που μπορεί να ήταν και εντελώς «πέτσινες»… Ή μπορεί να είχαν σκοπό να αποδείξουν πόσο σωστά είναι τα φάρμακα της χρηματοδότριας εταιρείας… Δεν κάνει όποιος όποιος έρευνα και να τον πληρώνει μια φαρμακοβιομηχανία, έτσι δεν είναι; Το πως διαχέονται οι παράδες των χρηματοδοτήσεων «επιστημονικών ερευνών, μελετών, κλπ» απ’ την κορυφή προς τη βάση το ξέρουν καλά όσοι έχουν συμμετάσχει, σαν κοινοί κωπηλάτες, σε τέτοιου είδους δουλειές. Τυπικά η χρηματοδότηση μπορεί να είναι νόμιμη, φορολογημένη κλπ. Το τι συμβαίνει όμως στην μοιρασιά είναι άλλου παπά ευαγγέλιο…

Μέσα στο πνίξιμο του ζητήματος των δωροδοκιών, πνίγηκε και αυτό το κόλπο με τις «έρευνες» και τις «μελέτες» που χρηματοδοτούν καλωσυνάτες φαρμακοβιομηχανίες και στα μέρη μας. Η Pfizer… Η GlaxoSmith… Και άλλες… Θα πείτε: μα πως να προχωρήσει η επιστήμη αν δεν βρίσκονται τέτοιες γενναιόδωρες εταιρείες; Σωστά… Στο κάτω κάτω ο παλιοκαπιταλισμός τι δουλειά κάνει;

Τι θα σήμαινε όμως αν (λέμε «αν»…) προέκυπτε πως διάφοροι αρχι-ιερείς και ιερείς της πρόσφατης «ιερής συνόδου υγείας», αυτής που μας έσωσε απ’ του χάρου τα δόντια, χρηματοδοτούνται σταθερά και γενναία (όχι πενταροδεκάρες!) για τις «έρευνες» και τις «μελέτες» τους απ’ αυτές τις καλωσυνάτες φαρμακοβιομηχανίες; Οι οποίες, εντελώς συμπτωματικά, ενδιαφέρονται να φτιάξουν και να (ξε)πουλήσουν αντι covid-19 εμβόλιο, πράγμα που σημαίνει οτι ενδιαφέρονται α) να μην υπάρξει γενική ανοσία πληθυσμού, και β) να παραταθεί όσο περισσότερο είναι δυνατόν «ο φόβος της πανδημίας»… Τι θα σήμαινε λοιπόν αν (λέμε «αν»…) αυτοί οι ντόπιοι σωτήρες μας χρηματοδοτούνται απ’ τους διεθνείς σωτήρες μας; Δεν θα μπορούσε να γεννηθεί μια εύλογη αμφιβολία για την επαγγελματική / ιατρική ακεραιότητά τους; Ε;

Η ασταμάτητη μηχανή είναι δηλωμένα καχύποπτη. Οπότε δεν θα έβαζε το χέρι της στη φωτιά για την ηθική κανενός «ειδικού», έτσι, στα τυφλά· ειδικά αν συνέβαινε αυτός να παίρνει τακτικά τέτοιες χρηματοδοτήσεις με καλά ποσά. (Λέμε: «αν»…) Όμως αφού το ελληνικό κράτος προστάτεψε τον βαθύτερο εαυτό του και καταχώνιασε τις εκτεταμένες και πολύμορφες δωροδοκίες γιατρών απ’ τη novartis δεν πρόκειται να κάνει κάτι διαφορετικό για τις υπόλοιπες παρόμοιες εταιρείες “υγείας”. Θα ήταν αδικαιολόγητη μεροληψία…

Ειδικά όταν διακυβεύονται τόσο κρίσιμα ζητήματα όπως ο “πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού”…

(φωτογραφία: …Οι συμφωνίες που έγιναν την Πέμπτη – για το πρόστιμο που θα πληρώσει η novartis στις ηπα – περιέχουν λεπτομέρειες για μια θυγατρική της novartis στην ελλάδα, που δωροδοκούσε εργαζόμενους σε ελληνικής κρατικής ιδιοκτησίας και διοίκησης νοσοκομεία και κλινικές, στηρίζοντας τα ταξίδια τους σε διεθνή ιατρικά συνέδρια, περιλαμβανόμενων κάποιων στις ηπα.

Αυτό που ήθελε η θυγατρική ήταν σαφές είπαν οι εισαγγελείς. Σύμφωνα με τον συμβιβασμό η μονάδα της novartis επεδίωκε απ’ τους εργαζόμενους στο δημόσιο σύστημα υγείας να αυξήσουν τις συνταγές που έγραφαν για το Lucentis, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται στη θεραπεία συγκεκριμένων οφθαλμικών παθήσεων.

… Η θυγατρική της novartis παραδέχτηκε επίσης στον συμβιβασμό με τους εισαγγελείς δωροδοκίες μεταξύ 2009 και 2010 σε παρόχους υπηρεσιών υγείας σε σχέση με μια επιδημιολογική μελέτη που είχε στόχο την αύξηση των πωλήσεων των φαρμάκων της novartis…)

Διαφορικός αποκλεισμός και…

Δευτέρα 29 Ιούνη. Θα το έχετε προσέξει. Τα θανατόμετρα (του covid-19) έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα. Διεθνώς (στη δύση) – και στα μέρη μας φυσικά – ακολουθούνται οι «οδηγίες»… Τώρα στο πρώτο πλάνο είναι τα κρούσματα! Τόσα εδώ, τόσα εκεί, τόσα παρακεί, ωιμέ! Ο τύραννος covid-19 συνεχίζει να καραδοκεί!!!

Γιατί έγινε αυτή η αλλαγή τακτικής; Γιατί δεν μας ρίχνουν στα μούτρα την «κοινή δεξαμενή» και μας πετάνε ένα … μπαλόνι; Τι είναι, τέλος πάντων, τα κρούσματα από βιοπολιτική άποψη;

Κατ’ αρχήν το τυπικό: «κρούσματα» ονομάζονται όσοι / όσες διαγιγνώσκονται «θετικοί» στα σχετικά τεστ. Θα μπορούσε να είναι παντελώς αδιάφορο, αφού η συντριπτική πλειονότητα από αυτούς κι αυτές δεν πρόκειται να αρρωστήσει καν· δεν πρόκειται να επιβαρύνει κανένα σύστημα υγείας… Φυσικά μπορεί να μεταδόσει τον φονιά… Αλλά αυτό θα μπορούσε να είναι ευχάριστο, αν το ζητούμενο ήταν να αποκτηθεί επιτέλους αυτή η γενική ανοσία πληθυσμού! Αλλά όχι! Το ακριβώς αντίθετο απαιτείται!!

Τα θανατόμετρα και οι «κοινές δεξαμενές» ήταν το όπλο της νομιμοποίησης των γενικών, αδιαφοροποίητων απαγορεύσεων. Ήταν όμως τόσες και τέτοιες οι συνέπειες (όχι μόνο οι «οικονομικές»…) ώστε είναι απίθανο να ξαναπειθαρχήσουν τα πλήθη σε νέες καθολικές απαγορεύσεις, πάλι για τον covid-19. (Θα πρέπει, ίσως, να εφευρεθεί κάτι ακόμα πιο τερατώδες…)

Αυτό ήταν προβλέψιμο. Οι «τοπικοί αποκλεισμοί» είναι το εναλλακτικό εργαλείο. Για πιο σκοπό; Για να διατηρείται «ζεστό» το ζήτημα του «κινδύνου». Γιατί να διατηρείται «ζεστό»; Για να πουληθούν τα εμβόλια!

Ακριβώς τον ίδιο σκοπό καλούνται να υπηρετήσουν τα τόσα εδώ, τόσα εκεί, τόσα παρακεί «κρούσματα», ωιμέ! Πρακτικά, στη φάση που τα δυτικά καπιταλιστικά κράτη προσπαθούν να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, στις αλγοριθμικές φυλακές, τα «κρούσματα» από μόνα τους δεν μπορούν να οδηγήσουν σε κάποια βαριά κρατική εντολή απαγορεύσεων. Μόνο σε επιμέρους (ή και ατομικές) καραντίνες· πράγμα που προκαλεί μικρή εντύπωση αν συγκριθεί με τα γενικευμένα κλειδώματα κατ’ οίκον… Αυτό δημιουργεί μια σύγχυση με βάση τα προηγούμενα: απ’ την μια μεριά «ας ανοίξουμε τα σύνορα» – απ’ την άλλη «ας ψαχουλεύουμε στα σύνορα για να τσακώσουμε όποιον είναι παράνομος εισαγωγέας covid»…

Το γελοίο είναι το πως γίνεται προσπάθεια να «φουσκώσει» η σημασία των «κρουσμάτων»! Έφτασαν (είπε η κεντρική βιτρίνα των τρομοεκστρατειών, ο π.ο.υ.) να είναι περισσότερα απ’ τα «πολύ σοβαρά» κρούσματα της γρίπης!!! Δεν συγκρίνουν ούτε «κρούσματα γρίπης» με «κρούσματα covid-19», ούτε «πολύ σοβαρά» από εδώ και «πολύ σοβαρά» από εκεί!!! Όχι. Συγκρίνουν μήλα με φράουλες… Κι όποιος φάει την μπεμπέ φρουτόκρεμα, την έφαγε!

Πόσα είναι ως τώρα, παγκόσμια, τα «κρούσματα covid-19», στο πρώτο εξάμηνο του 2020; 10.180.000. Ολογράφως: δέκα εκατομμύρια εκατόν ογδόντα χιλιάδες. Πόσα ήταν τα «κρούσματα γρίπης» όλη την γριπική σαιζόν μόνο στις ηπα; (Η σαιζόν της γρίπης είναι συνήθως 6, το πολύ 7 μήνες). Αν δεν έχετε δυσκολία στους αριθμούς, προσέξτε:

2010 – 2011: 21.000.000

2011 – 2012:  9.300.000

2012 – 2013: 34.000.000

2013 – 2014: 30.000.000

2014 – 2015: 30.000.000

2015 – 2016: 24.000.000

2016 – 2017: 29.000.000

2017 – 2018: 45.000.000

2018 – 2019: 35.520.833

Για την τρέχουσα περίοδο 2019 – 2020; Τα αμερικανικά CDS έχουν κάνει την εκτίμηση για τουλάχιστον 39.000.000 (39 εκατομύρια) κρούσματα εποχικής γρίπης. Απ’ την άλλη μεριά ως χτες ήταν διαπιστωμένα 2.606.000 κρούσματα covid-19 (στις ηπα)…. Θέλει πολύ δουλειά ο παλιοτύραννος για να πλησιάσει, έστω, έναν απλό και άσημο ιό γρίπης! Την σκόνη του τρώει!!

Με βάση τα στοιχεία προηγούμενων γριπικών σαιζόν, οι προβλέψεις των επίσημων καθεστωτικών CDS δείχνουν μια «βαριά» γριπική περίοδο 2019 – 2020 στις ηπα, που αν είχε συμβεί άλλη χρονιά θα οδηγούσε σε 60 ως 70 χιλιάδες νεκρούς από επιπλοκές γρίπης. Έχουν πεταχτεί αυτοί στην «κοινή δεξαμενή» των ως τώρα 127.000 νεκρών στις ηπα;

Όσο για τους νεκρούς παγκόσμια απ’ τις επιπλοκές (βασικά στο αναπνευστικό / στους πνεύμονες) της εποχικής γρίπης; Εκτιμώνται από 300.000 ως 650.000 κάθε χρόνο… Αλλά προσοχή: στους θανάτους από γρίπες ΔΕΝ υπάρχουν ούτε «κοινές δεξαμενές», ούτε φονικοί πειραματισμοί με φάρμακα, ούτε θάνατοι λόγω αχρείαστων αναπνευστήρων (σε κάθε περίπτωση, αυτό το τελευταίο δεν έχει καταγραφεί επίσημα στις γρίπες).

Πόσοι / πόσες απ’ τους ως τώρα (παγκόσμια) 500.000 νεκρούς που αποδίδονται στον covid-19 είναι άσχετοι απ’ αυτόν; Αν ισχύει το ένα και μοναδικό ακριβές στοιχείο που υπάρχει, από έναν αριθμό νεκροψιών που έγιναν στην ιταλία (ο μόνος ασφαλής τρόπος εντοπισμού των αιτίων θανάτου), που έδειξαν ότι μόνο το 12% των νεκρών θα μπορούσε να αποδοθεί με σιγουριά στον covid-19, τότε;;;

Τότε (ως τώρα) μόνο 60.000 νεκροί παγκόσμια μπορούν να αποδοθούν με βεβαιότητα στον «φονιά»…

Τελικά την αλήθεια μπορεί να μην την μάθουμε ποτέ. Να θυμάστε όμως πάντα τα μεγέθη στην ανατολική ασία… Αυτά για τα οποία ποτέ δεν ακούτε…

(φωτογραφία. Ο κυρ Βασίλης, ο άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, άφησε να εννοηθεί πως αν ήταν αυτός πρόεδρος των ηπα τα πράγματα στην αντιμετώπιση του covid-19 θα ήταν καλύτερα… Αλλά «δεν τον ακούνε» είπε…

Κατά τα υπόλοιπα, μιλώντας τις προάλλες σε σόου του cnn, δήλωσε ότι το εμβόλιο – κάποιο απ’ αυτά τα hi tech που χρηματοδοτεί σαν επικεφαλής πολλών άλλων αφεντικών / «επενδυτών υγείας» – μπορεί και να μην εμποδίζει την μετάδοση του καταραμένου… ότι οπωσδήποτε άρα πρέπει να εμβολιαστεί το 70% με 80% του παγκόσμιου πληθυσμού για να γίνει η σωστή δουλειά (από την άποψη των κερδών εννοούσε, αλλά δεν το είπε…)… και ότι το τελευταίο εμπόδιο σ’ αυτόν τον μαζικό εμβολιασμό θα είναι να «πεισθούν» αυτά τα 5 ή 6 δισεκατομύρια ανθρώπινων στόχων ότι είναι για το καλό τους.

Μας υποχρεώσατε μεγαλειότατε! Ο άξονας περιστροφής της γης θα γίνει μια τεράστια σύριγγα – αν αυτό σας ευχαριστεί!!)

You’ll never walk alone!

Κυριακή 28 Ιούνη. Εφτά ολόκληρες αγωνιστικές πριν τελειώσει το πρωτάθλημα… Τριάντα ολόκληρα χρόνια μετά… Θα ήταν ποτέ δυνατόν για τους οπαδούς και τους φίλους της Liverpool να μην πανηγυρίσουν την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον γνήσιο αλλά «απαγορευμένο» πια τρόπο;

Στο γήπεδο δεν μπορούσαν να είναι… Μπορούσαν όμως να είναι έξω απ’ το Anfield, μπορούσαν να πλημμυρίσουν το κέντρο της πόλης. Η αστυνομία (λέει) ότι «προσπάθησε να τους αραιώσει». Ευτυχώς που δεν προσπάθησε πολύ: μια ή περισσότερες riot νύχτες δεν είναι αυτό που θα λυπόταν η πόλη!

Εδώ συγκρούονται δύο κόσμοι! Ένας «παλιός», όπου το μαζικό θέαμα (και τα ανάλογα πανηγύρια) ήταν η εξέλιξη της αρχαίας και πάντα έντονης γιορτής. Ο θεός Διόνυσος όπως διέσχισε εμπορικά τον 20ο αιώνα… Κι ένας «καινούργιος», περιφραγμένος από υγιεινομικές διατάξεις, γεμάτος αποξενωμένους αλλά δήθεν αμόλυντους Εαυτούς, όπου η μόνη κατάλληλη «γιορτή» είναι τα ευχάριστα νέα απ’ τις ιατρικές εξετάσεις. Η εμπορική θεά άσπρη μπλούζα… Ο «παλιός» κόσμος έχει πραγματικούς οπαδούς και φιλάθλους, με σάρκα και οστά· που είναι άρρωστοι με την ομάδα τους, και μπορούν να ξανα-αρρωστήσουν από οτιδήποτε. Ο «καινούργιος» κόσμος έχει προσομοιώσεις οπαδών, λίγο πολύ ιδιωτική «ατμόσφαιρα»· και μια πλαστή επιταγή αθανασίας…

Θα τιμωρήσει ο «καινούργιος» κόσμος τον «παλιό»; Ναι, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Μήνες τώρα αμαρτωλό τον ανεβάζει, ανεύθυνο και επικίνδυνο τον κατεβάζει! Δεν μπορεί (και δεν πρόκειται) να κάνει πίσω… Θα ανακαλύψει υπαρκτά και ανύπαρκτα «κρούσματα»· θα ανοίξει και θα φωταγωγήσει «κοινές δεξαμενές»· θα ελεεινολογήσει την ανευθυνότητα και την αφροσύνη· θα φτιάξει καινούργιες τιμωρίες και απαγορεύσεις· αν χρειαστεί θα φτιάξει και καινούργιες αρρώστιες…

Υπάρχει μια φράση που λέει κάτι τέτοιο: θα πάω, κι ας μου βγει και σε κακό… Αφορά έρωτες και τρέλες – του «παλιού» κόσμου…

Οι καινουργιοκοσμίτες ούτε θα καταλάβουν ποτέ ούτε θα θυμούνται…

Ινδοκούς

Κυριακή 28 Ιούνη. Από καθαρά στρατιωτική άποψη το συμπέρασμα είναι γνωστό και αποδεκτό ακόμα και απ’ τους αμερικάνους καραβανάδες: στο αφγανιστάν ο αμερικανικός στρατός έχει ηττηθεί απ’ τους ταλιμπάν. Η ήττα δεν έχει πάρει την μορφή που είχε στο βιετνάμ· όχι ακόμα, σίγουρα. Αλλά όταν το μεγαλύτερο μέρος της αφγανικής επικράτειας ελέγχεται απ’ τους ταλιμπάν και τους συμμάχους τους, τι έχει απομείνει απ’ τους στόχους της «εύκολης εκστρατείας» του 2001; Μόνο η εκκαθάριση του άρρωστου bin Laden το 2011· αλλά αυτή έγινε στο πακιστάν…

Το μόνο που θέλει πια η Ουάσιγκτον (κι αυτό που ήθελε απ’ την αρχή…) είναι να κρατήσει κάποιες βάσεις στο αφγανικό έδαφος· μια αντι-σινική προχωρημένη «φρουρά», που αν συμβεί και κάποτε χρειαστεί μπορεί να αποδειχθεί μοιραία. Δεν είναι ρεαλιστική μια τέτοια επιθυμία… Φαίνεται όμως ότι η αποτυχημένη εκστρατεία έχει κάτι να προσφέρει ακόμα. Το υπέδειξαν οι καθεστωτικοι new york times πριν 2 μέρες.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες μάζεψαν στοιχεία (μέσα από βασανιστήρια σε αφγανούς αιχμαλώτους…) ότι «κάποια ρωσική μυστική υπηρεσία πλήρωνε τους ταλιμπάν για να σκοτώνουν αμερικάνους πεζοναύτες».

Την σοβαρότητα της «καταγγελίας / αποκάλυψης» την εγγυάται ο τρόπος που αποκτήθηκαν τα όποια στοιχεία… Αλλά αυτό είναι ασήμαντο. Το ψοφιοκουναβιστάν ξέρει, ή μπορεί να υποθέτει, πως αν όχι επίσημα το ρωσικό κράτος σίγουρα κάποιοι μηχανισμοί συνδεδεμένοι μ’ αυτό βοηθούν τους ταλιμπάν εδώ και χρόνια, με διάφορους τρόπους: εξοπλισμό, εκπαίδευση, ακόμα και πληροφορίες. Απ’ την άλλη μεριά οι ταλιμπάν δεν θα χρειάζονταν «πληρωμή με το κεφάλι» για να επιτίθενται σε αμερικάνους: κάνουν εθνοαπελευθερωτικό αγώνα και ο us army είναι ο κατοχικός στρατός. Εν τέλει ο πιο συστηματικός υποστηρικτής των ταλιμπάν είναι το πακιστανικό κράτος, ο στρατός του, οι υπηρεσίες του.

Ωστόσο το να περιγραφτεί στο αμερικανικό «κοινό» το ότι η εισβολή και η κατοχή του αφγανιστάν ήταν / είναι μέρος ενός σε εξέλιξη παγκόσμιου πολέμου είναι κάτι σύνθετο. Που θα μπορούσε να προκαλέσει εύκολα την απαίτηση να φύγει όλος ο αμερικανικός στρατός απο εκεί. Ενώ η ιδέα του «πληρωμένου φονιά» είναι πολύ πιο απλή και κατανοητή: ο Putin σκοτώνει τους πεζοναύτες μας με πληρωμένους αφγανούς δολοφόνους… Τί δεν καταλαβαίνετε;

Το αμερικανικό μιλιταριστικό σύμπλεγμα εκτιμά (σωστά) ότι οι προηγούμενες καταγγελίες της ρωσικής μοχθηρότητας (η ουκρανία, η προσάρτηση της Κριμαίας, η δράση στη συρία) έχουν παλιώσει και δεν συγκινούν πια. Βρήκε κάτι καινούργιο.

Κι αν το ψόφιο κουνάβι συνεχίσει να έχει κάποια χρησιμότητα θα πρέπει να επιβάλει άμεσα κυρώσεις στην άθλια Μόσχα αφού έχει ενημερωθεί απ’ τον περασμένο Μάρτη· αντί να κάνει το κορόιδο… Αυτό το απαιτούν οι σκληροπυρηνικοί συντηρητικοί – και οι δημοκρατικοί…

ICC

Κυριακή 28 Ιούνη. Από μια διαφορετική άποψη η «αποκάλυψη» του τι έχει «υποφέρει» ο αμερικανικός στρατός εξαιτίας της Μόσχας στο αφγανιστάν είναι μια μάλλον απεγνωσμένη προσπάθεια εσωτερικής αντι-κατανάλωσης. Σχετικά με την έρευνα που έχει ξεκινήσει το «διεθνές δικαστήριο της Χάγης» για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας απ’ τον κατοχικό στρατό εκεί. Για βασανιστήρια αιχμαλώτων και δολοφονίες αμάχων.

Σ’ αυτό το ζήτημα το ψόφιο κουνάβι και οι σωματοφύλακές του αντέδρασαν με υποδειγματικό (ηγεμονικό) πατριωτισμό. Σε πρώτη φάση απαγόρευσαν σε οποιονδήποτε ερευνητή ή ανακριτή του icc να πατήσει το πόδι του στις ηπα. Και πριν καμμιά δεκαπενταριά μέρες αποφάσισαν το «πάγωμα περιουσιακών» στοιχείων σε όσους ερευνητές του icc ασχοληθούν με τα αμερικανικά εγκλήματα. (Αλλά και με ισραηλινά, αφού και τέτοια υπάρχουν άφθονα).

Δεν πρόκειται να μείνουμε αδρανείς όταν οι άνθρωποί μας απειλούνται από ένα δικαστήριο καγκουρώ δήλωσε αποφασισμένος ο Πομπηίας, εννοώντας (με τον χαρακτηρισμό «δικαστήριο καγκουρώ») ότι πρόκειται για αυθαίρετο και αναξιόπιστο οργανισμό.

Δεν είναι η πρώτη ούτε και η τελευταία επίδειξη της διαρκούς υποχώρησης των ηπα. Η άλλοτε υπερδύναμη που στήριξε την ηγεμονία (της) και σε διεθνείς θεσμούς προχωράει υποδειγματικά προς εκείνο το σημείο που η ύπαρξή της θα στηρίζεται αποκλειστικά στην άκρη της κάνης…

(φωτογραφία: Δεκέμβρης του 2009 στη Helmand οι κατοχικοί ψάχνουν “υπόπτους” γενικά…)