Category: Ασταμάτητη μηχανή

Αγώνας θανάτου

Τρίτη 28 Ιούλη. Αφού κατασκεύασαν από κοινού τον τρόμο, τώρα σπρώχνονται για το ποιά κυβέρνηση αγαπάει περισσότερο τους υπηκόους της. Τα φάντασμα της κίνας έχει τεράστια σκιά. Και το γεγονός ότι η (παγκόσμια) καπιταλιστική αναδιάρθρωση εξελίσσεται τόσο ταυτόχρονα με την όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού έχει (και θα έχει) φονικές συνέπειες πρωτοφανείς στην ιστορία των 2 τελευταίων αιώνων.

Στις αρχές Απρίλη το ψοφιοκουναβιστάν με το στόμα του ίδιου του ψόφιου κουναβιού ανακοίνωσε την “Operation Warp Speed”. Είναι μια παραλλαγή της 101 αερομεταφερόμενης μεραρχίας πεζοναυτών (ο μιλιταρισμός εκτός από γεγονότα είναι και τρόπος σκέψης) στο πεδίο της δημόσιας υγείας: ο στόχος αυτής της “operation” είναι να υπάρχουν 300 εκατομμύρια δόσεις ενός αντιcovid εμβολίου, στη διάθεση των ηπα, τον Γενάρη του 2021.

Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος το ψοφιοκουναβιστάν (όταν δεν προσπαθεί να κλέψει) παραγγέλνει, πληρώνει και αγοράζει προκαταβολικά εκατομμύρια δόσεις εμβολίων που απλά βρίσκονται υπό δοκιμή, από διάφορες εταιρείες, άγνωστο αν είναι ικανά και ασφαλή, προκειμένου να έχει καβάτζα. Το ίδιο κάνει το Λονδίνο αλλά και η ε.ε.

Ερώτηση απλής λογικής, επιχειρηματικής ή και όχι: αν σας έχουν προπληρώσει την παραγωγή του Α (ότι κι αν είναι αυτό…) υπάρχει περίπτωση εσείς να μην κάνετε ό,τι μπορείτε, πάνω και κάτω απ’ το τραπέζι, για να επιβεβαιώσετε ότι το Α είναι εμπορεύσιμο; Κι αν πρόκειται για «φάρμακο» (που είναι φαρμάκι…) και ο κριτής της εμπορευσιμότητας είναι μια υπηρεσία την οποία μπορείτε να «σπρώξετε», όπως η αμερικανική FDA, θα κάτσετε με σταυρωμένα χέρια και το τρέμουλο της αναμονής μιας απόφασης;

Έτσι, πίσω απ’ τις πλάτες των υποτελών, συμβαίνει αυτό το μάλλον πρωτοφανές στην καπιταλιστική ιστορία: διάφορες πολιτικές βιτρίνες, προκειμένου αφενός να στηρίξουν τις «εθνικές» φαρμακοβιομηχανίες τους κατ’ αρχήν αλλά και, αφετέρου, την κυβερνητική «αποτελεσματικότητά» τους, αφού κάνουν όλη την βρωμοδουλειά της τρομοπαραγωγής προαγοράζουν σε μεγάλες ποσότητες ανύπαρκτα φάρμακα άγνωστης ποιότητας, «πουσάροντας» της big pharma (και το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα) θα έχουν «αποτέλεσμα» (δηλαδή εμπόρευμα, stuff) … χτες!

Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα σ’ αυτήν την περιδίνηση (που μόνο θάνατο σ’ όλες τις μορφές του προκαλεί) ακόμα και φαρμακευτικές εταιρείες φαντάσματα κάνουν παιχνίδι. (Όχι ότι οι άλλες είναι καλύτερες!). Παράδειγμα η αμερικανική moderna. Πρόκειται για βιοχημική εταιρεία που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΤΙΑΞΕΙ ΠΟΤΕ ΕΜΒΟΛΙΟ – η τύχη, όμως, της χαμογελάει τώρα! Ανακοίνωσε χτες ότι προχωράει στην τρίτη και τελική φάση δοκιμών του mRNA-1273 κατασκευάσματός της, με τον εμβολιασμό 30.000 εθελοντών, που είναι κατ’ αρχήν υγιής. Αλλά θα μολυνθούν για ερευνητικούς σκοπούς, για να φανεί αν δουλεύει το κατασκευάσμα… Η moderna έρχεται απ’ το πουθενά. Αλλά υπόσχεται πως αν εγκριθεί το mRNA-1273 μπορεί να παράξει 500 εκατομμύρια δόσεις, ακόμα και 1 δις, μέσα στο 2021… Αυτό ναι! Σ’ έναν «πόλεμο κατά αόρατου εχθρού» που χρειάζονται εκατομμύρια οβίδες το να λες ότι μπορείς να τις φτιάξεις είναι προσόν!

Απ’ τις 7 υποψήφιες δυτικές «φαρμακευτικές / πολεμικές» έρευνες και εταιρείες (ή κοινοπραξίες) τουλάχιστον οι 3 (moderna, pfizer/biontech se, johnson & johnson) έχουν μπει στην αρένα με ανοικτά προπαγανδιζόμενα mRNA εμβόλια. Οι άλλες 4 (novavax, astrazeneca/oxford university, merk & co, sanofi) επίσης χρησιμοποιούν βιοτεχνολογίες, τις οποίες όμως δεν έχουμε ψάξει… Με τέτοιο συναγωνισμό το να μην πετύχει ο Χ να “πάρει την δουλειά” – σίγουρα την αμερικανική αγορά και όχι μόνο – δεν θα οφείλεται καθόλου σε ενδοιασμούς ή ενστάσεις για την ασφάλεια· εκεί φαίνεται να υπάρχει καθολική συμφωνία, ότι “όσο το γρηγορότερο τόσο το καλύτερο”. Η αποτυχία του Χ θα οφείλεται μόνο στις τρικλοποδιές που θα βάλει ο Ψ ή ο Ζ ανταγωνιστής.

Γιατί “όσο το γρηγορότερο τόσο το καλύτερο”; Το έχουμε υποστηρίξει. Το πιθανότερο είναι ότι σε λίγους μήνες αυτή η συγκεκριμένη “φονική πανδημία” δεν θα υπάρχει, σίγουρα στον πρώτο κόσμο. Με τα χίλια ζόρια κρατάνε την τρομοπαραγωγή ανεμίζοντας τα κρούσματα – των – ασυμπτωματικών!… Χώνουν και κανά θάνατο στην “κοινή δεξαμενή”, μπορεί από τροχαίο, μπορεί από overdose, μπορεί από… Αλλά η βιομηχανία δεν μπορεί να περιμένει να ξεπεραστεί από τον κύκλο ζωής ενός τσαχπίνη που ως τώρα αξιοποιήθηκε τόσο καλά!

Ότι πεις αφεντικό!

Τρίτη 28 Ιούλη. Τα σκονάκια του σίγουρα τα σνιφάρει – σιγά μην την βγάζει με τσάγια. Οπότε η δήλωση μπορεί να του ξέφυγε: τα σύνδρομα μεγαλείου είναι ανεξέλεγκτα.

Ο γνωστός (απατεώνας; πλυντήριο; σαν επιχειρηματίας εμφανίζεται πάντως) Musk, της Tesla, θύμωσε όταν κάποιος του τιτίβισε ότι το πραξικόπημα στην βολιβία και η ανατροπή το Morales έγιναν για να βάλει χέρι ο ίδιος στα τεράστια κοιτάσματα λιθίου της βολιβίας. (Το λίθιο είναι βασικό για τις ανάλογες μπαταρίες).

Η απάντηση του παρμένου δισεκατομυριούχου είχε αυτήν την ωμότητα που διέκρινε άλλα, λιγότερο κομψευάμενα αφεντικά του παρελθόντος: «Θα κάνουμε πραξικοπήματα όπου θέλουμε! Πάρτο χαμπάρι!»

Είναι η βεβαιότητα του νικητή; Η έπαρση ενός τύπου που έχει καταφέρει να βγάζει λεφτά απ’ το χρηματιστήριο αλλά όχι απ’ τα αυτοκίνητα που πουλάει, οπότε είναι θέμα χρόνου το επιχειρηματικό κηδειόχαρτο για πάρτη του; Όπως και νάχει η παραδοχή του ότι πράγματι το πραξικόπημα στη βολιβία έγινε (και) για τις μπαταρίες του μπορεί, κάποια στιγμή, να του στοιχίσει…

(Το να βάζει κάποιος χέρι σ’ ένα στρατηγικό εμπόρευμα, όποιο κι αν είναι, δεν είναι μια ατομική, προσωπική υπόθεση. Δεν πάει ο Elon, κρυφά, τις νύχτες, να σκάψει για να φορτώσει με λίθιο το σακίδιό του και να το μεταφέρει πάντα νύχτα στα εργοστάσια που φτιάχνουν τις μπαταρίες του! Επιπλέον, δεν είναι μια εκστρατεία για να πληρώνεται το στρατηγικό εμπόρευμα σε κανονική τιμή, «τιμή ελεύθερης αγοράς» – αν ήταν έτσι θα μπορούσε ο Musk να αγοράζει λίθιο και απ’ τον Morales.

Κυκλώματα του οργανωμένου εγκλήματος και ό,τι αυτά βάζουν στον τραπέζι απ’ τις πολυσχιδείς δραστηριότητές τους είναι το πραγματικό νόημα του «θα κάνουμε πραξικοπήματα όπου γουστάρουμε!» Αλλά κανένα έγκλημα δεν είναι τέλειο. Και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά τους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς που θα υπάρχουν όταν θα αποκαλυφθούν τα εγκλήματα του Musk…)

Sweet surrender

Δευτέρα 27 Ιούλη. Ένα ερωτικό τραγούδι, για ένα φλαμίγκο, για ένα ταγκό, για έναν χωρισμό και για μια γλυκειά παράδοση. Tim Buckley, τίποτα λιγότερο…

Ποιό early ‘70s δεν γίνεται! (Ακούστε το στο διαπασών! Να ξεκολάνε τ’ αγκωνάρια απ’ τον βράχο της σκιάς, να πετάγονται και οι πέτρες απ’ τον πάτο της θάλασσας! Να φεύγουν και τα μπαλκόνια – για όσους είναι ακόμα εδώ…)

Ο πόλεμος των προξενείων

Δευτέρα 27 Ιούλη. Το ψοφιοκουναβιστάν το χοντραίνει διαρκώς και εναντίον των πάντων· με πρώτο στόχο το Πεκίνο. Χρειάζεται μεγάλη αφέλεια ή καλοπιστία για να ελπίζει κανείς ότι ενώ η αντιπαράθεση χοντραίνει θα έρθει κάποια στιγμή που θα αμβλυνθεί. Κι όλα θα ηρεμήσουν. Ο δρόμος της σύγκρουσης έχει ανοίξει, και δείχνει προς πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Μαζί και επιπλέον του “οικονομικού πολέμου”, το ψοφιοκουναβιστάν ξεκίνησε έναν καινούργιο πόλεμο: τον πόλεμο των προξενείων. Πριν λίγες ημέρες έδωσε ένα τελεσίγραφο 72 ωρών στο προσωπικό του κινεζικού προξενείου στο Huston να εγκαταλείψει τις ηπα, με την πρόφαση ότι κάποιος ή κάποιοι απ’ το προσωπικό κάνουν τεχνολογική κατασκοπεία. Κι ενώ ως αυτό το σημείο θα έλεγε κάποιος ότι τουλάχιστον τηρούνται τα τυπικά των διπλωματικών απελάσεων, πριν περάσει το 72ωρο, την περασμένη Παρασκευή τα χαράματα, το fbi έκανε ντου, κανονική εισβολή στο προξενείο (καλυπτόταν ακόμα απ’ την διπλωματική ασυλία, σαν κινεζικό έδαφος) σπάζοντας πόρτες – ενόσω μέσα οι υπάλληλοι μάζευαν ή/και κατέστρεφαν το υλικό της υπηρεσίας. Το συγκεκριμένο προξενείο ήταν εκεί επί 30 χρόνια, και είχε τουλάχιστον 200 υπάλληλους, εκ των οποίων οι 150 ντόπιοι.

Σαν απάντηση και αντίποινα το Πεκίνο διέταξε το Σάββατο την εκκένωση του αμερικανικού προξενείου στο Chengdu, ενώ το κτίριο περικυκλώθηκε απ’ την κινεζική αστυνομία. Δεν μπούκαρε, τουλάχιστον ως τώρα. Η δε καθεστωτική κινεζική global times ήταν χτες όλο γλύκες:

… Η Κίνα αμύνεται. Αλλά αν η Ουάσιγκτον είναι τόσο αποφασισμένη να σπρώξει τις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας στην χειρότερη κατεύθυνση, η Κίνα δεν θα μπορέσει να αλλάξει μόνη της την πορεία των πραγμάτων. Από την στιγμή που η Ουάσιγκτον μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με αχαλίνωτους τρόπους, ο 21ος αιώνας θα είναι σκοτεινότερος και ακόμα πιο εκρηκτικός απ’ την εποχή του Ψυχρου Πολέμου. Ατυχήματα μπορεί να οδηγήσουν σε ανείπωτες καταστροφές…. Ο κόσμος δεν πρέπει να πέσει θύμα πειρατείας από μια ομάδα πολιτικών ψυχοπαθών. Οι τραγωδίες των δεκαετιών του 1910 και του 1930 δεν πρέπει να επαναληφθούν…

Μμμμμ! Μια ομορφιά!! “Πολιτικοί ψυχοπαθείς” – τέλεια!

Οι απελάσεις διπλωματών με την κατηγορία της κατασκοπείας δεν είναι ασυνήθιστες στις διακρατικές (αντίπαλες) σχέσεις. Το κλείσιμο προξενείων (ή και πρεσβειών) είναι λιγότερο συνηθισμένο. Αλλά το πρόβλημα με το ψοφιοκουναβιστάν είναι πολύ σοβαρότερο. Δεν ψάχνει να εντοπίσει κινέζους κατασκόπους. Θεωρεί όλο και πιο συστηματικά οτιδήποτε κινέζικο «κομμουνιστική απειλή». Αν και είναι γελοία η προσπάθεια κάτι φιλελλήλων σαν τον Πομπηία να ζωντανέψουν τον «κομμουνιστικό κίνδυνο», ακόμα κι αυτή η γελοιότητα είναι μέτρο της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η παρακμιακή Ουάσιγκτον: ψάχνει στο παρελθόν της, να ξεθάψει καμμιά “καλή ιδέα”…

Κάποιοι θέλουν ακόμα να ελπίζουν ότι το ψοφιοκουναβιστάν βρίσκεται σε μια «ανώμαλη» περίοδο, λόγω εκλογών, και ότι τα πράγματα θα ηρεμήσουν μετά. Ωστόσο η συμπεριφορά της πρώην υπερδύναμης είναι «ομαλότατη» αν την κρίνει κανείς με τα μέτρα της επιταχυνόμενης συρρίκνωσης της ηγεμονίας της. «Ανωμαλία» με το Πεκίνο, «ανωμαλία» με την Μόσχα, «ανωμαλία» με την Τεχεράνη.. «Ανωμαλία» και με το Βερολίνο; Εμμμμ… δεν γίνεται αλλιώς… Τόσες πολλές «ανωμαλίες» συγκροτούν μια σαφή «ομαλότητα»: αυτήν την κατηφόρας.

Κι εκεί η ασταμάτητη μηχανή εξακολουθεί να προβλέπει την καθαρή εμφάνιση εκείνου που έχει ονομάσει «γραμμή Pence». Το έχει δει γραμμένο στον τοίχο…

Το ‘πε κι ο γιατρός!

Δευτέρα 27 Ιούλη. Ήταν 9 του περασμένου Απρίλη, ο φονιάς covid-19 βρισκόταν στα καλύτερά του στον δυτικό κόσμο (με τις «κοινές δεξαμενές» και τα όλα του…), και ο «πιο powerful γιατρός στον κόσμο», ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, έδινε μια ακόμα συνέντευξη – στο αμερικανικό καθεστωτικό κανάλι cnbc. Αφού παραδέχτηκε ότι η ανάπτυξη ενός κλασσικού anticovid-19 εμβολίου θα χρειαζόταν τουλάχιστον 18 μήνες, «έριξε το βάρος του» στη νέα τεχνολογία, την mRNA. Αυτή που είναι fast ‘n’ furious! Αυτήν που επεμβαίνει γενετικά στα ανθρώπινα κύτταρα μετατρέποντάς τα σε τμήμα της φαρμακοβιομηχανίας (περισσότερα στο cyborg 18) με άγνωστες άμεσες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες για ό,τι έχει απομείνει ζωντανό απ’ το είδος μας.

Έχοντας στόχο (φιλανθρωπικό πάντα) να εμβολιαστεί όλος ο πληθυσμός του πλανήτη με τέτοια mRNA εμβόλια, ο most powerful doctor είπε κι αυτά:

… Η αποτελεσματικότητα των εμβολίων στους ηλικιωμένους είναι πάντα μια μεγάλη πρόκληση. Προκύπτει ότι το εμβόλιο κατά της γρίπης δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στους ηλικιωμένους… Εδώ, τώρα, είναι ξεκάθαρο ότι θέλουμε ένα εμβόλιο που θα δουλεύει στην ανώτερη ηλικιακή κατηγορία…

… Αν έχουμε παρενέργειες σε 1 ανά 10.000, ξέρετε, θα υπάρξουν 700.000 άνθρωποι που θα υποφέρουν απ’ αυτές… Οπότε η απόφαση ότι «εντάξει, προχωράμε μ’ αυτό το εμβόλιο» και το κάνουμε σ’ όλο τον κόσμο, χρειάζεται την εμπλοκή των κυβερνήσεων, γιατί θα υπάρχει κάποιος κίνδυνος και θα χρειαστούν αποζημιώσεις…

Εκ των πραγμάτων όλοι οι φίλοι της καραντίνας είναι υπηρέτες του κυρ Βασίλη και των αφεντικών που εκπροσωπεί· φυσικά και όλων των παρόμοιων. Η καθολική απαγόρευση, οι διαφορικοί αποκλεισμοί και όλες οι εξατομικευμένες απαγορεύσεις που τόσο αγαπούν αυτοί οι καλοί και ευαίσθητοι άνθρωποι, δεν έχουν κανένα νόημα μόνα τους! Κανείς ιός δεν εξαφανίστηκε ποτέ έτσι – όσο αφελείς κι αν είναι να πιστεύουν κάτι τέτοιο! Η μόνη χρησιμότητά τους είναι να προκαλέσουν εκείνη την γενικευμένη κοινωνική ασφυξία και συναισθηματική καταστροφή, που θα εξασφαλίσει ότι τα εμβόλια θα γίνουν δεκτά σαν «απελευθέρωση»! Χωρίς αντιρρήσεις, αδιάκριτες ερωτήσεις, και λοιπά…

Τι είπε λοιπόν αυτή η ηγετική φυσιογνωμία της παγκόσμιας απελευθέρωσης απ’ τον covid-19 στις 9 Απρίλη; Είπε ότι «κοιτάξτε, αν υπάρχει 1 άτομο με παρενέργειες – απ’ το σωτήριο εμβόλιο – ανά 10.000, τότε 700.000 άτομα σ’ όλο τον κόσμο θα υποφέρουν… εεεε, εντάξει, και τί να κάνουμε;»

Το «1 στους 10.000» θα έχει παρενέργειες απ’ τα mRNA εμβόλια είναι μια υπόθεση, την οποία ένας χαμογελαστός κυρ Βασίλης την ξεστόμισε ανάλαφρα, ελπίζοντας ότι κανένας θεατής του δεν θα σκεφτόταν ότι θα είναι ο «ένας στους δέκα χιλιάδες» που θα του τύχει το λαχείο. Επιπλέον δεν είπε κουβέντα για το τι είδους θα μπορούσαν να είναι οι παρενέργειες απ’ την γενετική τροποποίηση των ανθρώπινων κυττάρων. Μεγαλώνουν γρήγορα τα νύχια σου; Φυτρώνει δεύτερη μύτη; Προβλέπεις το μέλλον οπότε κερδίζεις συνέχεια στον τζόγο; Πεθαίνεις με φρικτούς πόνους και σπασμούς; Δεν ξέρουμε. Αλλά έστω κι έτσι, «700.000 άνθρωποι θα υποφέρουν». Ε, τι να κάνουμε; Άλλο 700.000 που υποφέρουν από τις παρενέργειες ενός φαρμάκου κι άλλο 700.000 που (λένε ότι) πέθαναν απ’ τον covid-19! Ποιός δεν καταλαβαίνει αυτές τις λεπτές καπιταλιστικές διαφορές και αποχρώσεις;

Την ημέρα που ξεστόμιζε αυτές τις «αισιόδοξες» προβλέψεις για τις «παράπλευρες απώλειες της παγκόσμιας απελευθέρωσης», οι νεκροί που είχαν χρεωθεί στον covid-19 (με όλες τις «κοινές δεξαμενές») σ’ όλο τον πλανήτη ήταν 101.000. Σήμερα είναι 650.000. (Χρειάζεται ακόμα η δημιουργική λογιστική θανάτου…) Συνεπώς ο «most powerful doctor» υπόσχεται μια μεγάλη ανθρώπινη καταστροφή· και μάλιστα απλά στο ενδεχόμενο (που αυτός θεωρεί «σιγά μωρέ το θέμα») του ένας με παρενέργεια ανά 10.000.

Αν είναι 1 ανά 5.000; Αν είναι 1 ανά 1.000; Τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος θα πληρώσουν κάτι παραπάνω τους δημαγωγούς για να μην πουν κουβέντα. Κι αν, παρ’ ολα αυτά, ο θάνατος που έσπειραν διαρρεύσει, θα απαντήσουν: ντάξει, υποφέρουν 7 εκατομμύρια – αλλά σωθήκατε οι υπόλοιποι… Τί θέλετε; («Σωθήκαμε;» Από τί;)

Και (αυτό είναι το επόμενο) επειδή η «φαρμακευτική mRNA σωτηρία μας» είναι επικίνδυνη (λέει ο most powerful…) θα χρειαστεί να μπουν μπροστά οι κυβερνήσεις. Για τις αποζημιώσεις…

Τι θέλει να πει ο doctor; Ότι οι κυβερνήσεις θα πληρώνουν αποζημιώσεις για τα τερατουργήματα των φαρμακοβιομηχανιών; Όοοοοοοχι!!! Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να νομοθετήσουν για το ανώτατο χρηματικό όριο τέτοιων αποζημιώσεων, και να φτιάξουν και ένα σ.δ.ι.τ. ταμείο, που να πληρώνει τα ψίχουλα!! Στην πρωτοπόρα αγγλία, για παράδειγμα, η μέγιστη αποζημίωση, ακόμα και για θάνατο «απ’ τις παρενέργειες» φαρμάκων, είναι 120.000 στερλίνες…. Στον αγγλοσαξονικό κόσμο (μόνο;) οι φαρμακευτικές δεν έχουν καμμία νομική ευθύνη για τις παρανέργειες – αν τις αναφέρουν κάπου, με ψιλά γράμματα (όπως τα συμβόλαια των δανείων απ’ τις τράπεζες…) Συνεπώς οι κυβερνήσεις (όλες οι κυβερνήσεις!) πρέπει να προστατέψουν τις φαρμακοβιομηχανίες που θα μας σώσουν … μ’ αυτήν την «απελευθερωτική» για τα κέρδη τους εκστρατεία, που θα έχει πολλές απώλειες… Πάρα πολλές…

Αυτά είπε ο Doctor, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων στις 9 του περασμένου Απρίλη. Και για να τα λέει ξέρει. Η δουλειά του είναι…

(Περιμένουμε τους χιλιάδες ντόπιους οπαδούς του να προσυπογράψουν τα λεγόμενα. Να βγουν μπροστά και να καταθέσουν υπεύθυνες δηλώσεις: αν είναι για το καλό της ανθρωπότητας, ας είμαι εγώ ο ένας στους τόσους που θα υποφέρει απ’ τις παρενέργειες… Περιμένουμε…)

Αυτό όμως το είπαν άλλοι…

Δευτέρα 27 Ιούλη. Στα μέσα Μάρτη του 2012 (στα πολύ αρχαία χρόνια, δηλαδή) δημοσιοποιήθηκε διεθνώς και με όλους τους τύπους μια έρευνα 9 πανεπιστημιακών απ’ το Hong Kong, με πολύ ανησυχητικά ευρήματα. Ο τίτλος της ήταν Αυξημένος Κινδυνος από Μη-γριποειδείς Ιούς για το Αναπνευστικό Σύστημα Σχετιζόμενος με Εμβολιασμό για την Γρίπη. To 2012, όπως και το δει κανείς, είναι αθώο απέναντι στις κατηγορίες για «φιλοτραμπισμό», «χριστιανοταλιμπανισμό» κλπ· είναι υπεράνω υποψίας!

Οι ερευνητές, με πεδίο έρευνας 115 παιδιά σχολικής ηλικίας και διάρκεια της έρευνας 9 μήνες, διαπίστωσαν πως η ομάδα που είχε κάνει εμβόλιο κατά της γρίπης είχε μεν προστασία απ’ αυτήν, αλλά 5πλάσια πιθανότητα να αρρωστήσει από ιούς που προκαλούν πνευμονικές επιπλοκές, όχι της οικογένειας της γρίπης· σε σχέση με την ομάδα που δεν είχε κάνει το εμβόλιο. Το συμπέρασμα εκείνης της έρευνας ήταν ότι το αντιγριπικό εμβόλιο πιθανόν διαταράσσει την ανοσολογική ισορροπία αρκετών ανθρώπινων οργανισμών, κάνοντας τους (πολλαπλάσια) πιο εκτεθειμένους σε άλλους ιούς.

Θα πείτε: καλά, αυτή ήταν μία μόνο έρευνα, παλιά – και κινέζικη. Σιγά μην εμπιστευόμαστε τους κινέζους, ακόμα  κι αν μένουν στο Hong Kong… Έστω. Αλλά εκείνο το συμπέρασμα επιβεβαίωνε κάτι που υπήρχε ήδη στον ορίζοντα των επιδημιολόγων διεθνώς. Την αλληλοσυσχέτιση μεταξύ ιικών επιδράσεων στον οργανισμό· ή, για να το πούμε διαφορετικά, την υποψία ότι το ανοσοποιητικό σύστημα δεν δρα όπως η 101η αερομεταφερόμενη μεραρχία αμερικάνων πεζοναυτών κάπου στην Herald… Κι αν δεν δρα έτσι, πώς στην ευχή μπορεί να δρα και να λειτουργεί το ανοσοποιητικό σύστημα;

Στη σκιά εκείνης της “παλιάς και κινεζικής” (αλλά ανησυχητικής ως προς τις διαπιστώσεις της) έρευνας, τον Οκτώβρη του 2019 δημοσιοποιήθηκε μια σαφώς μεγαλύτερη έρευνα, εξίσου έγκυρη και αμερικάνικη – στον στρατό. Στην έρευνα εκείνη ενεπλάκησαν 6.120 αμερικάνοι πεζοναύτες, αξιωματικοί και λοιποί του us army. Τίτλος της; Εμβολιασμός για την γρίπη και αλληλοσυσχέτιση ιών με επίδραση στους πνεύμονες, μεταξύ του προσωπικού του υπουργείου άμυνας στη διάρκεια της εποχικής γρίπης 2017 – 2018.

Τα αποτελέσμα εκείνης της έρευνας, για την επίδραση του εμβολίου γρίπης στην ανοσοποίηση έναντι ιών άλλων οικογενειών, συμπεριλαμβανόμενων των κορονοϊών, ήταν «ανάμικτα». Το τότε εμβόλιο κατά της γρίπης εμφανιζόταν να έχει ανοσοποιητικά αποτελέσματα και κατά άλλων ιών· αλλά στο 36% των περιπτώσεων η ιική αλληλοσυσχέτιση αύξανε τον κίνδυνο μολύνσεων από κορονοϊούς… (Τον Οκτώβρη του 2019, εντελώς συμπτωματικά, χάρη στο Event 201, μάθαμε ότι ένας ιδιαίτερα φονικός κορονοϊός θα μπορούσε να είναι επιχειρηματικός προγραμματισμός· όσο πιο φονικός τόσο το καλύτερο…)

Η πραγματική επιστήμη έχει πολλά να μάθει ακόμα, και στην πραγματικότητα μπορεί να είναι καταδικασμένη να ξέρει πάντα λιγότερα απ’ όσα περιμένει κανείς απ’ τις αυθεντίες. Αλλά η βιομηχανία δεν μπορεί να περιμένει! Όπου και όταν καταφέρνει η επιστήμη να μην την επιτηρεί η βιομηχανία παραδέχεται πως δεν έχει ιδέα για το πως δουλεύει το ανοσοποιητικό σύστημα· παραδέχεται ότι η ιική αλληλοσυσχέτιση προκαλεί χαοτικές διαταραχές στις συνηθισμένες βεβαιότητες περί γραμμικής και μοναχικής δράσης των ιών· και πως αντί να συντομεύεται η δοκιμαστική, πιλοτική εξέταση της αποτελεσματικότητας των φαρμάκων καλύτερα θα ήταν να επιμηκυνθεί.

Η βιομηχανία όμως έχει άλλους κανόνες. Το είπε, το ξαναείπε και ο doctor κυρ Βασίλης κι όλα τα θηλαστικά «ειδικοί» που ταΐζουν οι φαρμακοβιομηχανίες στους στάβλους τους:

Α) Θέλουμε να βγάλουμε λεφτά, πολλά λεφτά, επειγόντως!

Β) Θα βγάλουμε λεφτά, πολλά λεφτά επειγόντως πουλώντας σας το ελιξήριο της υγείας!

Γ) Θα αναδιαρθρώσουμε ολοκληρωτικά το σύστημα γενικής επιτήρησης. Οι πληφορορίες για κάθε πλευρά της ζωής σας μας κάνουν ισχυρότερους και πλουσιότερους!

Δ) Θα σας κτυπήσουμε κάτω σαν χταπόδια, με ανελέητα κύματα «πληροφορικών βομβαρδισμών» και διαδοχικές psyops!

Ε) Θα πούμε ότι δοκιμάσαμε ένα φάρμακο / μια νέα τεχνολογία, πως είναι ασφαλή σαν το γάργαρο νερό, και οι αρμόδιοι θα υπογράψουν πρώτα την έγκριση και μετά την διαταγή, όπως άλλοι αρμόδιοι υπέγραφαν ότι πεθαίνετε από covid-19 ακόμα κι αν είχατε αυτοκτονήσει!

ΣΤ) Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (δεν έχετε καταλάβει ακόμα;) θα σας επιβάλλουμε αυτό που εμείς θεωρούμε ότι είναι η υγεία σας. Κι αν προκύψει να πάθετε τίποτα… ε, να κάνετε μια αίτηση στις κυβερνήσεις σας να σας αποζημιώσουν!

Τι στο γεροδιάβολο δεν καταλαβαίνετε; Crystal clear δεν είναι;

Black ‘n’ magic

Κυριακή 26 Ιούλη. Εντάξει κύριε Peter Green. Εντάξει. Αλλά δεν θα κλάψουμε που την έκανες. Θα τραγουδήσουμε, θα ξανατραγουδήσουμε, σήμερα ή αύριο.

Για να το πούμε πιο καθαρά. Καθώς θα είμαστε στην παρανομία και θα κρυβόμαστε απ’ τις αστυνομίες του 21ου αιώνα, θα τραγουδάμε κυρ Πέτρο. Και τα δικά σας τραγούδια… Μπορεί να σφυρίζουμε ή να μουγκρίζουμε κιόλας. Τα σόλα. Σωστά ή φάλτσα, θα τραγουδάμε πάντως.

(Σπέσιαλ αφιερωμένο – ξέρει αυτός…)

Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς 1

Κυριακή 26 Ιούλη. Σαν αντί-θεη η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει όρεξη να ασχολείται με τα θρησκευτικά καπρίτσια – παρά μόνο για λόγους (εύκολης, είν’ αλήθεια!) διασκέδασης. Ειδικά αν πρόκειται για τον χριστιανισμό. Όμως μερικές φορές ζητήματα (και αντιθέσεις, και συγκρούσεις) που εμφανίζονται σαν “θρησκευτικά” απλά μοστράρονται σαν κουκούλα μιας βαριάς πολιτικής, κοινωνικής (και γεωπολιτικής) ατζέντας, που έχει τους λόγους της να μένει στα παρασκήνια. Τέτοια περίπτωση ήταν, για παράδειγμα, η ουαχαβίτικη εκστρατεία (και) στη μέση Ανατολή, των τοξικών του Ριάντ και του Αμπού Ντάμπι και των μισθοφόρων τους, υπό την όχι και τόσο σεμνή, όχι και τόσο διακριτική, αλλά πάντως καίρια υποστήριξη κράτων και υπηρεσιών κάθε άλλο παρά “ισλαμικών”: της Ουάσιγκτον, του Λονδίνου, του Παρισιού και του Τελ Αβίβ. Η φιγούρα του “τζιχαντιστή τρομοκράτη” που με τόσο κόπο και αίμα κατασκευάστηκε απ’ την συνεργασία των συγκεκριμένων κρατών, δευτερευόντως εξυπηρετούσε την ανάδειξη της “θρησκευτικής αλλοφροσύνης”. Είχε άλλα βασικά πεδία επενέργειας. Όπως η ενίσχυση του αντιμουσουλμανισμού στις γεμάτες μετανάστες και πρόσφυγες πρωτοκοσμικές κοινωνίες, με σκοπό την ακόμα μεγαλύτερη υποτίμησή τους. Ή η απόβαση στρατών σε περιοχές του πλανήτη που είναι “ανίκανες να αυτοκυβερνηθούν επειδή είναι φανατικά θρησκόληπτες”… Ή οι νομοθεσίες (μόνιμης) έκτακτης ανάγκης στις μητροπόλεις, για γενική χρήση…

Τέτοιο είδους “σημείο συστροφής” γεωπολιτικών συγκρούσεων προκύπτει να είναι η μετατροπή της “αγιασοφιάς – μουσείο” σε “αγιασοφιά – τζαμί + μουσείο”. Το ελληνικό φασισταριό δεν το απασχολούσε το 1922 ότι η “αγιασοφιά” ήταν τζαμί, όταν ξεχυνόταν προς τον Σαγγάριο, για να κάνει πραγματικότητα την “μεγάλη ελλάδα”. Ούτε, απ’ την ανάποδη, το απασχολούσε ότι η “αγιασοφιά” ήταν μουσείο το 1974 όταν μιλούσε για “προδοσία της κύπρου”, χωρίς να εξηγεί ποτέ ποιος ήταν ο προδότης… Δεν το απασχολούσε αν η “αγιασοφιά” είναι μουσείο ούτε το 1976 όταν το σοσιαλεθνικιστικό πασοκ “ανέβαινε” και ο κατασκευαστής του ζητούσε την “βύθιση του Χόρα”, ενός τουρκικού ωκεανογραφικού που τόλμησε να βγει στα διεθνή νερά του Αιγαίου για (έτσι πήγαινε το πράγμα) πετρελαϊκές έρευνες.

Ακόμα σημαντικότερο: το τι ήταν και το τι δεν ήταν η “αγιασοφιά” ήταν παντελώς αδιάφορο όταν ο υπ.αμ. Αρσένης με τον οπαδό του δήμαρχο Καλύμνου έστειναν την προβοκάτσια των Ιμίων… (Δείτε το εξαιρετικό σχετικό ντοκυμαντέρ του antifa projector…) Και όταν, λίγο πριν και λίγο μετά, το κυβερνοπασοκ της εποχής έστηνε την στρατηγική περικύκλωση της τουρκίας, με το χαριτωμένο όνομα “ενιαίο αμυντικό δόγμα Έβρος – Κύπρος”… Η “αγιασοφιά” (και τα λοιπά “θρησκευτικά ζητήματα”) ήταν αδιάφορα όταν η Αθήνα (και μαζί της η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο, το Παρίσι, η Μόσχα) περίμεναν και μεθόδευαν στα ‘90s την διάλυση του τουρκικού κράτους, σα συνέχεια της διάλυσης πρώτα της εσσδ και ύστερα της γιουγκοσλαβίας, με αιχμή αφενός το ένοπλο pkk και αφετέρου ένα ανάλογα προετοιμαζόμενο αρμενικό αντάρτικο μέσα στην τουρκική επικράτεια.

Όχι. Τότε ο αναδυόμενος παγκόσμιος και περιφερειακός ιμπεριαλισμός (το «περιφερειακός» αφορά τα τότε όνειρα του ελλαδιστάν…) είχαν αρκετή αυτοπεποίθηση και ωμότητα ώστε να επιστρατεύουν «θρησκευτικά ζητήματα» μόνο όπου τα χρειαζόταν. Τότε ο ελληνικός φασισμός / ιμπεριαλισμός είχε εφεύρει το «μουσουλμανικό τόξο» που θα κύκλωνε υποτίθεται το ελλαδιστάν στα βαλκάνια, βάζοντας μέσα (στο «τόξο»…) όχι μόνο μουσουλμανικούς αλλά και χριστιανικούς πληθυσμούς· όπως τους (βορειο)μακεδόνες…

Η ελληνική εθνικιστική ιδεολογία διαπνέεται απ’ την αναχρονιστική και αντι-ιστορική αυτοκρατορική ιδέα της «κληρονομιάς του βυζαντίου». Αυτό το κόλπο τέλειωσε το 1922. Αλλά ξαναζωντάνεψε, βρυκολάκιασε την δεκαετία του 1990, όταν ένας μοναδικός και σπάνιος συνδυασμός διεθνών συγκυριών έκανε το ελλαδιστάν για πρώτη φορά στην ιστορία του να εξέχει κατά πολύ σε σχέση με τους ρημαγμένους βαλκάνιους (πρώην «σοσιαλιστικούς») γείτονες· και την καταρρέουσα λόγω κουρδικού πολέμου τουρκία. Τότε, στο πρώτο μισό των ‘90s, μέσα στην κάψα της «ελληνοσερβικής φιλίας» και της «απελευθέρωσης της βορείου ηπείρου» ένα μεγαλοστέλεχος του πασοκ, ονόματι Κώστας Σημίτης, είχε αρθρογραφήσει για την ελλάδα των 2 ηπείρων και των 5 θαλασσών… Ένα άλλο μεγαλοστέλεχος, ονόματι Θεόδωρος Πάγκαλος, υποδείκνυε ότι ο σωστός στόχος για τα ελληνικά όπλα δεν είναι προς βορρά αλλά προς ανατολάς… Ένα τρίτο μεγαλοστέλεχος, επίσης απ’ την θέση του υπ.αμ., ονόματι Άκης Τσοχατζόπουλος, απειλούσε λίγο αργότερα ότι «θα ισοπεδώσουμε την βιομηχανική καρδιά της τουρκίας, την Σμύρνη!!»… Κι όλοι μαζί, παρέα με το νοτιοκυπριακό φασισταριό, οργάνωσαν την προβοκάτσια των «κυπρίων μοτοσυκλετιστών»…

Καμμία «αγιασοφιά» δεν έπαιζε έστω και ελάχιστο ρόλο εκείνες τις «ηρωϊκές» εποχές!

(φωτογραφία. Είτε το πει κανείς σοσιαλεθνικισμό, είτε το πει εθνικοσοσιαλισμό, ο ελληνικός ιμπεριαλισμός, δηλαδή το νο 1 εθνικό κεφάλαιο, έχει πάντα τους λακέδες του!)

Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς 2

Κυριακή 26 Ιούλη. Γιατί επιστρατεύεται τώρα η “αγιασοφιά”; Σε ποια ατζέντα; Επειδή, μόνο, το κυβερνόν AKP ξαναέκανε το μνημείο τζαμί, εξασφαλίζοντας ωστόσο ότι θα συνεχίσει να είναι και τουριστικό αξιοθέατο;

Ας αρχίσουμε ανάποδα. Γιατί το AKP επέλεξε αυτήν την συμβολική και εύκολη ενέργεια; Κατ’ αρχήν πρόκειται για το σύνολο του AKP, μαζί με τις ρεζέρβες του, και καθόλου για έναν “παρανοϊκό” Erdogan όπως βολεύονται διάφοροι ντόπιοι και δυτικοί ψυχωσικοί! Το αποδεικνύει η επαινετική στάση των «αμφισβητιών» (διαγραμμένων, με δικά τους κόμματα πια) Abdullah Gul και Ahmet Davutoglu.

Αλλά όχι μόνο αυτό. Αν και ορισμένοι ντόπιοι “αναλυτές”, εθνικόφρονες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, βολεύονται να πιστεύουν και να διαδίδουν ότι “ο Erdogan έκανε μια ενέργεια εσωτερικής κατανάλωσης”, η εμβέλεια αυτής της “ιστορικής αποκατάστασης” είναι πολύ μεγαλύτερη. Γιατί πολύ μακρύτερα φτάνει τόσο η στρατιωτική όσο, κυρίως, η soft power του τουρκικού ιμπεριαλισμού.

Προφανώς τόσο το ντόπιο όσο και το δυτικό αντι-μουσουλμανικό φασισταριό δυσκολεύεται να θυμάται όσα δεν το βολεύουν. Ωστόσο το AKP ποτέ δεν έκρυψε ούτε την ιδεολογία του ούτε την γεωπολιτική του. Να θυμίσουμε μόνο ότι μετά την θριαμβευτική του νίκη στις εκλογές του 2011 (πάνω από το 50% των ψήφων, 326 έδρες στο 550 εδρών κοινοβούλιο), στον επινίκειο λόγο του, ο Erdogan ξεκαθάρισε ότι η υπό τους ισλαμοδημοκράτες τουρκία θα είναι η «φωνή της μέσης Ανατολής και των μουσουλμάνων» απέναντι, κόντρα στη Δύση. Είχε πει τότε:

…Πιστέψτε με, σήμερα νίκησε το Sarajevo όσο η Istanbul, η Beirut όσο η Izmir, η Damascus όσο η Ankara, η Ramallah, η Nablus, η Jenin, η West Bank, η Jerusalem νίκησαν όσο το Diyarbakir…

Προσκλητήριο πολύ συγκεκριμμένων εκκρεμοτήτων… Μεγαλοϊδεατισμός; Ναι. Με περισσότερα του ενός νοήματα! Και χωρίς «αγιασοφιάδες»! Οι δυτικοί τρόμαξαν τότε. Η Ουάσιγκτον προσέφερε στην Άγκυρα ένα δηλητηριώδες δώρο: μια θέση στη διάλυση της συρίας (χρειάστηκαν 4 χρόνια για να επιβεβαιώσουν οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες τον πραγματικό αμερικανικό σχεδιασμό!). Το 2016 διάφοροι μηχανισμοί οργάνωσαν βιαστικά ένα πραξικόπημα…

Έχει ενδιαφέρον, σίγουρα για την εργατική αντικρατική / αντικαπιταλιστική κριτική στη μεγάλη κλίμακά της. Σύμφωνα με το manual «διαχείρισης του πλανήτη» που εξέδωσε το 1993 ο «πολύς» Samuel Huntington με τίτλο «η σύγκρουση των πολιτισμών», ένα βιβλίο που διαβάστηκε πολύ στα ‘90s, κράτη (μαζί με τους μεγαλοϊδεατισμούς / ιμπεριαλισμούς τους) σαν το τουρκικό (σε ότι αφορά το σουνιτικό ισλάμ) ή το ιρανικό (σε ότι αφορά το σιιτικό ισλάμ) θα έπρεπε να θεωρούνται κομβικά και απαραίτητα για τις παγκόσμιες (υπό δυτική ηγεμονία πάντα) ισορροπίες· στο βαθμό που οι απειλές θα προέρχονταν από «αδέσποτους» και γι’ αυτό ανεξέλεγκτους παράγοντες… Με δυο λόγια: τα κράτη – περιφερειακοί φύλακες που θα ήταν τέτοιοι με ιδεολογικά και πολιτικά μέσα και όχι με στρατούς και χούντες, θα ήταν πολύ προτιμότερα για τις παγκόσμιες ισορροπίες μετά το «τέλος της ιστορίας» και την «οριστική νίκη του νεοφελελευθερισμού» σε σχέση με μια επίπλαστη δυτική ηγεμονία που θα γεννούσε ανεξέλεγκτους «αμφισβητίες»… Κάποιος ισχυρός “συγγενής” θα έπρεπε να υπάρχει κάθε φορά, για να τους μαζεύει…

Το AKP της εποχής Davutoglu, των “μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες” και του στρατηγικού βάθους, ήταν απ’ το 2001 έτοιμο να αναλάβει αυτόν τον ηγεμονικό, περιφερειακό ρόλο καπιταλιστικής ισορροπίας στον πλανήτη, τόσο στον Καύκασο όσο και στην μέση ανατολή… Δέκα χρόνια μετά, το 2011, με τις αραβικές εξεγέρσεις / δημοκρατικές επαναστάσεις στο μεγαλύτερο μέρος του αραβικού κόσμου, με τις νίκες τους στην Τύνιδα και στο Κάιρο, η πολιτική και ιδεολογική “κεντρικότητα” των τούρκων ισλαμοδημοκρατών έμοιαζε πια αναγνωρισμένη και δεδομένη.

Αλλά όχι! Στις παγκόσμιες ιμπεριαλιστικές “ζώνες επιρροής” τέτοιου είδους “περιφερειακοί” αλλά και καπιταλιστικά ικανοί παράγοντες, σαν την Άγκυρα και την Τεχεράνη, θεωρούνται από “πρόβλημα” έως “απειλή”. Απ’ την Ουάσιγκτον ως το Λονδίνο και απ’ το Παρίσι ως την Αθήνα προτιμητέες είναι πετροχούντες σαν αυτές του Ριάντ και του Αμπού Ντάμπι· ή χασάπηδες σαν τον Sisi. Καθεστώτα, δηλαδή, χωρίς σοβαρή εσωτερική έδραση, με στήριγμα μόνο την βία, τους διεθνείς πελάτες τους και τα πάντρεμα των κυρίαρχων τάξεων με τα συμφέροντα αυτών των συμμάχων…

Συνεπώς, αυτό που κατά τον Huntington ήταν στρατηγικά απαραίτητο έγινε (για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς) απαράδεκτο, εχθρικό. H Άγκυρα έλαβε την προειδοποίηση απ’ το δυτικό προγεφύρωμα στη μέση Ανατολή, το ρατσιστικό Τελ Αβίβ, με την σφαγή στο mavi marmara, στα τέλη Μάη του 2010. Η «πολιτισμένη και φιλελεύθερη» δύση έβγαλε τον σκασμό, αφήνοντας το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ να κάνει την βρώμικη δουλειά. Αν το AKP επέμενε στα «μηδενικά προβλήματα» άλλοι θα φρόντιζαν να του τα δημιουργούν.

Από ένα σημείο και μετά (ειδικά μετά το 2015 και την διαμόρφωση του μπλοκ της Αστάνα) η μεθοδολογία των τούρκων ισλαμοδημοκρατών άλλαξε. Απέναντι στους δυτικούς εργολάβους τύπου σαουδική αραβία, εμιράτα, αίγυπτος και στις μεθόδους τους, προστέθηκαν τα όπλα. Για πρώτη φορά στην ιστορία του το τουρκικό κράτος άρχισε δικούς του πολέμους εκτός συνόρων. Δικαιούται να υποστηρίζει “εσείς ξεκινήσατε”!

Παρένθεση

Κυριακή 26 Ιούλη. Οι διαδικασίες εκδημοκρατισμού στις αραβικές κοινωνίες σταμάτησαν στις περισσότερες περιπτώσεις δια της βίας. Με πραξικοπήματα, μαζικές δολοφονίες, άπειρες φυλακίσεις και βασανιστήρια. Η υποτιθέμενα “υπερασπίστρια των ανθρώπινων και πολιτικών δικαιωμάτων” δύση (συμπεριλαμβανόμενων διάφορων “επαναστατικών οργανώσεων”) συναίνεσε απόλυτα με μια βαθιά και βρώμικη σιωπή – και άφθονο πρωτοκοσμικό ρατσισμό. Δέχτηκε κάθε βλακεία, απ’ το ότι «οι επαναστάσεις έγιναν απ’ το twitter» μέχρι ότι «τις οργάνωσε η cia» – για να έχει ήσυχη την συνείδηση της συνενοχής στις σφαγές, στα διαρκή εγκλήματα των βολικών καθεστώτων.

Η αίγλη της “δυτικής φιλελεύθερης κοσμικότητας” πέθανε μαζί με τους εκατοντάδες αιχμάλωτους στο Κάιρο, στη Μανάμα και αλλού. Ξαναπέθανε στη λωρίδα της Γάζας, στην «Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής». Είχε πεθάνει ήδη πριν στη βοσνία… Είναι αδύνατο να πείσεις κάποιον που τον πυροβολούν στο κεφάλι οι «πελάτες της δυτικής ελευθερίας», ή κάποιον που τον εξαφανίζουν για πάντα σε κάποιο μπουντρούμι, ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα σαν την «δυτική ελευθερία» που να αξίζει να επενδύσει για να κρατηθεί αξιοπρεπής. Εμείς οι περιθωριακοί αντί-θεοι είμαστε αναγκασμένοι να σκύψουμε το κεφάλι ντροπιασμένοι. Αν δεν έχουμε τίποτα της προκοπής να πράξουμε από που θα πέρναμε το «δικαίωμα» να κάνουμε υποδείξεις; Επειδή γεννηθήκαμε από πρωτοκοσμικό γαμίσι; Είναι αρκετό αυτό λέτε;

Δυστυχώς δεν έχουμε, δεν μπορούμε να έχουμε με πειστικότητα την κομμουνιστική, εργατική απάντηση στο ερώτημα όχι μόνο της ελευθερίας και της δέσμευσης αλλά και της αξιοπρέπειας – όπως θα έπρεπε. Λόγια παχιά και θεωρίες, αααα, τέτοια υπάρχουν πολλά! Έργο πρακτικό, με συνοχή; Σπανίζει. Το ότι κάποιες θρησκευτικές απαντήσεις βρίσκουν, άρα, τον χώρο και τον χρόνο να σταθούν και να απλωθούν είναι δείκτης των δικών μας (συλλογικών) αποτυχιών. Της δικής μας ήττας εδώ και κάτι δεκαετίες. Και επ’ αυτού δεν χωράνε ούτε κατάρες ούτε εξυπνάδες.

Ένας τούρκος κομμουνιστής ποιητής, ο Ναζίμ Χικμέτ, μας έμαθε ότι … το πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίσει, είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουμε… Kαι ότι πρέπει να βγάζουμε τη γλώσσα στ’ άστρα – ίσως, λέμε, πρέπει να κάνουμε κάτι πιο δυναμικό σ’ όσους μας τα δείχνουν, είτε τα άστρα είτε τις εθνικές σημαίες τους…
Έτσι είναι πάντα. Αρκεί να μπορείς να το νοιώσεις. Κι όταν το νοιώθεις… δεν κουνάς εύκολα το δάκτυλο στην Ιστορία! Γιατί αυτή σου κουνάει το έδαφος…

(φωτογραφία. Το ατέλειωτο ακόμα και σήμερα νεκροταφείο των σφαγμένων στη Srebrenica. Οι δολοφόνοι ξεχνούν, κουκουλώνουν τα ίχνη τους. Όσοι επέζησαν και όλοι όσοι συμμερίστηκαν στον πόνο δεν ξεχνούν. Ούτε συγχωρούν. Και είναι πολλά εκατομμύρια…)