Category: Ασταμάτητη μηχανή

Κορεατική χερσόνησος

Σάββατο 24 Οκτώβρη. Η κορεατική «επίθεση γοητείας» τον Φλεβάρη του 2018, με αφορμή τους χειμερινούς ολυμπιακούς αγώνες στη νότια κορέα, δεν κατάφερε μεν να σύρει το ψόφιο κουνάβι στην υπογραφή μιας συμφωνίας με την Πγιονγκγιάνγκ (κάτι που μεθόδευαν όχι μόνο τα δύο κορεατικά κράτη αλλά το «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ» στο σύνολό του)· πέτυχε όμως να βγάλει την βόρεια κορέα απ’ το στόχαστρο της Ουάσιγκτον. Από τότε ως τώρα το βορειοκορεατικό καθεστώς εξελίσσει το οπλοστάσιό του πιο διακριτικά – αλλά το εξελίσσει.

Για τον σοσιαλδημοκράτη πρόεδρο της νότιας κορέας Moon Jae-in, που είναι οπαδός αν όχι της επανένωσης των δύο κρατών σίγουρα της ειρηνικής συνύπαρξης με το βορειοκορεατικό καθεστώς, αυτό το «πάγωμα» ήταν μάλλον αποτυχία. Και θα μπορούσε να τον έχει οδηγήσει σε πολιτική καταστροφή υπό την πίεση της δεξιάς / ακροδεξιάς / φιλοαμερικάνικης αντιπολίτευσης, αν δεν είχε η κυβέρνησή του εντυπωσιακή αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση των όποιων κινδύνων απ’ τον covid-19, και μάλιστα χωρίς την σκληρότητα των ευρωπαϊκών απαγορεύσεων. Στις εκλογές που έγιναν τον περασμένο Απρίλη, οι «δημοκρατικοί» του Moon και το θυγατρικό platform party πέτυχαν πρωτοφανή νίκη / πλειοψηφία, κερδίζοντας τις 180 απ’ τις 300 έδρες του κοινοβουλίου. Οι «δημοκρατικοί» μόνοι τους κέρδισαν τις 163.

Το εμπόδιο στις κινήσεις φιλίας του Moon προς τον βορρά ήταν η Ουάσιγκτον και η διοίκηση του αμερικανο(νοτιοκορεατικού) στρατού. Μπορεί να φαίνεται παράξενο αλλά η Σεούλ δεν έχει τον πλήρη έλεγχο του στρατού της· μια πολύχρονη «παράδοση» της αποικιοκρατικής σχέσης της Ουάσιγκτον με τον κορεάτη «σύμμαχό» της: ο ανώτερος διοικητής του νοτιοκρεατικού στρατού είναι ο διοικητής του αμερικανικού στρατού στη νότια κορέα…

Πολλές φορές στο παρελθόν έχει γίνει προσπάθεια από κυβερνήσεις της Σεούλ να μεταφερθεί αυτό το πόστο σε νοτιοκορεάτη αρχικαραβανά. Πάντα η Ουάσιγκτον έβρισκε τρόπο να τορπιλίσει τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις. Ο πιο πρόσφατος τέτοιος τορπιλισμός έγινε … προχτές.

Οι σχετικές διαπραγματεύσεις ξαναξεκίνησαν (για πολλοστή φορά) το 2019. Υποτίθεται ότι το ζήτημα της αλλαγής στην επιχειρησιακή διοίκηση των «συνδυασμένων στρατών» θα αποφασιζόταν το 2020· αλλά η Ουάσιγκτον αξιοποίησε τον covid για να τρενάρει… Στις 22 Οκτώβρη οι εκπρόσωποι της Σεούλ ζήτησαν απ’ τους αμερικάνους να υπογράψουν μια κοινή δήλωση / δέσμευση ότι αυτό το θέμα θα λήξει το 2021. Για να εισπράξουν ένα μεγαλοπρεπές και ηχηρό «όχι». Με την φτηνή και εκνευριστική δικαιολογία ότι «δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες προετοιμασίες».

Ο Moon, που έχει πολύ καλές σχέσεις με το Πεκίνο και την Μόσχα και ισχυρή αντιπαλότητα με την ακροδεξιά κυβέρνηση του Τόκιο, καταλαβαίνει ότι όσο αυξάνει η ένταση της σινο-αμερικανικής σύγκρουσης τόσο περισσότερο η νότια κορέα θα τείνει προς ένας είδος «παράπλευρης απώλειας». Ξέρει επίσης ότι μπορεί μεν ο τεχνολογικός βραχίονας του νοτιοκορεατικού καπιταλισμού να μην βρίσκεται στο αμερικανικό στόχαστρο (βρίσκεται πάντως στο στόχαστρο του Τόκιο) αλλά ο αμερικανικός προστατευτισμός αφορά και αυτόν. Η Samsung έχει κλείσει συμφωνία με την Huawei για να αποφύγουν τον μεταξύ τους ανταγωνισμό στην αγορά κινητών τηλεφώνων, και η ανάπτυξη των νοτιοκορεατικών δικτύων 5G κινείται μάλλον παράλληλα παρά ανταγωνιστικά με τα κινεζικά.

Με δυο λόγια αυτή τη στιγμή η Σεούλ σαν καπιταλισμός βρίσκεται διακριτικά (διακριτικά μεν αλλά σταθερά) με την μεριά του ευρασιατικού project… Αλλά δεν μπορεί ούτε να ξεφορτωθεί ούτε καν να ελέγξει τον αμερικανικό στρατό στο έδαφός της, τον οποίο επιπλέον πληρώνει γενναία ως τώρα! Από τη μεριά της νότιας κορέας λοιπόν πώς φαίνονται οι δύο υποψήφιοι των αμερικανικών εκλογών;

Μάλλον σαν την Σκύλλα και την Χάρυβδη…

(φωτογραφία: Ο νοτιοκορεάτης υπ.αμ. Suh Wook απέναντι απ’ τον αμερικάνο Mark Esper στο αμερικανικό πεντάγωνο στις 14 Οκτώβρη…)

Τεχεράνη

Σάββατο 24 Οκτώβρη. Το ιρανικό καθεστώς απ’ την μεριά του πώς να βλέπει τις αμερικανικές εκλογές; Ο νυσταλέος Jo κατηγορεί το ψόφιο κουνάβι ότι αποχωρώντας απ’ την 5+1 συμφωνία για τα πυρηνικά του ιράν απομόνωσε την Ουάσιγκτον απ’ τους συμμάχους της – πράγμα που αυτός θα διορθώσει….

Είναι κάτι αισιόδοξο; Σε ένα άρθρο του στις 13 Σεπτέμβρη του 2020, με τίτλο υπάρχει εξυπνότερος τρόπος για να είμαστε σκληροί με το ιράν, ο νυσταλέος Jo δηλώνει ότι θα επιστρέψει μεν στην συμφωνία, αλλά με μόνο σκοπό να «διαπραγματευτεί» μια άλλη, που δεν θα περιορίζεται στο πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν. Θα περιλαμβάνει και πολλά άλλα, απ’ τα ανθρώπινα δικαίωματα ως το πυραυλικό δυναμικό της Τεχεράνης.

Για ποιόν λόγο το ιρανικό καθεστώς θα έμπαινε σε μια τέτοια διαδικασία; Ίσως για χάρη της άρσης των οικονομικών κυρώσεων, τιμωριών και αποκλεισμών σε βάρος του: θα έθετε αυτήν την άρση σαν προϋπόθεση. Όμως ο νυσταλέος Jo δεν προτίθεται να κάνει κάτι τέτοιο· αντίθετα βάζει αυτός (σαν μελλοντικός πρόεδρος) προϋποθέσεις για … να επιστρέψει!

Όπως και απέναντι στο Πεκίνο ή στη Μόσχα έτσι και απέναντι στην Τεχεράνη το motto του νυσταλέου Jo είναι το ίδιο: να κινηθούμε με τέτοιο τρόπο ώστε να ξαναβρούμε συμμάχους. Όμως κανένας απ’ τους rivals δεν πρόκειται να δεχτεί το να βρει η παρακμιακή αμερικανική αυτοκρατορία συμμάχους με δικά του έξοδα, άσχετα σε ποια θέση βρίσκεται. Ειδικά η Τεχεράνη, που έχει χρεωμένο το ψόφιο κουνάβι για την δολοφονία του Soleimani και έχει υποφέρει οικονομικά απ’ τις τιμωρίες και τις κυρώσεις της κυβέρνησής του, δεν βρίσκεται σε τόσο κακό σημείο ώστε να παρακαλάει για την αντικατάστασή του υπό οποιουσδήποτε όρους. Η συμμαχία της με την Μόσχα έχει προχωρήσει πολύ, όπως επίσης και οι συμφωνίες της (οικονομικές και στρατιωτικές) με το Πεκίνο. Θα μπορούσε κάποιος να εκτιμήσει ότι απ’ την στιγμή που τέλειωσαν οι περιορισμοί στις αγορές και στις πωλήσεις όπλων (που προβλέπονταν απ’ την συμφωνία 5 + 1) η Τεχεράνη δεν έχει κανένα λόγο να διαπραγματευτεί οτιδήποτε με μια επιθετική Ουάσιγκτον· και σίγουρα όχι μια καινούργια συμφωνία χειρότερη απ’ την προηγούμενη. Αν την ενδιαφέρει κάτι είναι η σταθεροποίηση (και) των οικονομικών σχέσεών της με το Βερολίνο και το Παρίσι, στη βάση της παλιάς συμφωνίας.

Και, οπωσδήποτε, το να μην υπάρξει καινούργια αμερικανο-ισραηλινή προβοκάτσια σε βάρος της. Αλλά με τους νεοσυντηρητικούς να στηρίζουν τον νυσταλέο Jo δεν έχει άδικο αν αντιλαμβάνεται την «αμερικανική εξωτερική πολιτική» όπως αρκετοί ακόμα: μία η άλλη…

Ο ιδανικός σύμμαχος

Παρασκευή 23 Οκτώβρη. … Είναι μεγάλη η χαρά μου που συναντιόμαστε για πρώτη φορά μετά τη σημαντικότατη υπογραφή της συμφωνίας μερικής οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών, για την οποία και οι δυο μας εργαστήκαμε πολύ… Θέλω και πάλι να σας ευχαριστήσω για τον τρόπο με τον οποίον και εσείς, αλλά και οι συνεργάτες σας, συνεργαστήκαμε για να μπορούμε να πετύχουμε αυτήν την πολύ σημαντική συμφωνία…

Μες το μέλι ο ρημαδοΚούλης πριν δυο μέρες στη Λευκωσία με τον φασίστα Sisi. (Η δημοκρατία του είναι “αντιφασιστική”, ε;) Το σχετικό ρεπορτάζ (του καθεστωτικού σκάι) τόνισε το εύρος αυτής της μεγάλης ελληνικής χαράς (χωρίς να αναφερθεί, φυσικά, στις ελληνικές επιχειρηματικές δραστηριότητες στην αίγυπτο, που επωφελούνται τα μέγιστα απ’ τον στρατιωτικό νόμο στην εκμετάλλευση των αιγύπτιων εργατών):

… Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενημέρωσε τον Πρόεδρο της Αιγύπτου για τις τελευταίες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και την κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα. Υπήρξε δε σύμπτωση απόψεων για την αυξανόμενη επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας και τονίστηκε η ανάγκη σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου. Επίσης, επιβεβαιώθηκε η κοινή αντίληψη όσον αφορά στην επίτευξη μιας πολιτικής λύσης στη Λιβύη… Διαπιστώθηκε, επίσης ταύτιση απόψεων όσον αφορά τον αποσταθεροποιητικό ρόλο που διαδραματίζει η Τουρκία στη Λιβύη…

Δέκα μέρες πριν αυτήν την μεγάλη ελληνο-αιγυπτιακή χαρά, στα μέσα Οκτώβρη, ο χασάπης του Καΐρου είχε ολοκληρώσει την εκτέλεση 15 πολιτικών κρατουμένων – είναι γι’ αυτόν μια «μέτρια σοδειά» αφού πολλές εκατοντάδες άλλοι ζουν περιμένοντας το απόσπασμα. Η εκτέλεση των συγκεκριμένων επιταχύνθηκε μετά από μια εξέγερση στις τρομακτικές φυλακές υψίστης ασφαλείας Scorpion στα μέσα Σεπτέμβρη, στη διάρκεια της οποίας σκοτώθηκαν 4 κρατούμενοι αλλά (κατά την χούντα) και τέσσερεις δεσμοφύλακες. Οι 13 απ’ τους 15 πολιτικούς κρατούμενους είχαν δει τι έγινε στην επιχείρηση καταστολής της εξέγερσης, και η χούντα απλά τους έκλεισε το στόμα για πάντα.

Αυτός είναι ο φίλος και σύμμαχος του τενεκεδένιου πολιτικού παγκόσμιας εμβέλειας Τσίπρα και του εξίσου παγκόσμιου ρημαδοΚούλη. Αυτό το βουλιαγμένο στο αίμα καθεστώς είναι ένας πολύ καλός τους σύμμαχος.

Πώς λέγεται η με κάθε τρόπο και απ’ το 2013 σταθερή υποστηρίξη μιας τέτοιας χούντας; Στα ελληνικά λέγεται “σεβασμός του διεθνούς δικαίου”…

Κατά λάθος μαθαίνεις την αλήθεια!

Παρασκευή 23 Οκτώβρη. Γράφαμε χτες ότι οι caradinieri, που δεν σταματούν να ζητούν καθολικές απαγορεύσεις εδώ και τώρα, κρύβουν την αλήθεια των προσανατολισμών τους. Δεν υπάρχει σκέτο το «καραντίνα παντού». Ολόκληρη η φράση είναι καραντίνα παντού μέχρι να έρθουν τα σωτήρια εμβόλια! Στο θέαμα της καθεστωτικής θανατοπολιτικής οι απαγορεύσεις (σ’ αυτή τη φάση) δεν είναι αυτοσκοπός· ούτε είναι κανείς τόσο ηλίθιος ώστε να πιστεύει ότι η διάδοση των ιών αντιμετωπίζεται έτσι (ή μήπως υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι ηλίθιοι;).

Οι απαγορεύσεις, οι καραντίνες, τα πραξικοπήματα είναι το μέσο. Που θα οδηγήσει στη μαζική επιβολή των high tech (και ιδιαίτερα επικίνδυνων εμβολίων). Θα οδηγήσει επίσης στην αλγοριθμική φυλακή «για λόγους δημόσιας υγείας» – εξού και η λυσσασμένη συνεργασία των big pharma και των big insurance με τις big tech και τους ασφαλίτικους / κρατικούς μηχανισμούς.

Να τα λέει αυτά η ασταμάτητη μηχανή δεν είναι δα και κάτι σπουδαίο· χυδαιολογείς εναντίον της και την ξεφορτώνεσαι… Να τα λέει όμως κοτζάμ πρωθυπουργός; Κοτζάμ τιμονιέρης της σωτηρίας του λαού και του τόπου; Τι είπε χτες ο ρημαδοΚούλης; Μετά την μνημειώδη φράση του ξεχάστε ότι είστε υγιείς, θα συμπεριφέρεσθε σαν άρρωστοι που ξεστόμισε στην αρχή του εαρινού πραξικοπήματος, χτες, με όλη την γλύκα του κρατικού πατερναλισμού του, απευθυνόμενος ειδικά στους άμυαλους νέους, είπε: η μάσκα είναι το εμβόλιο πριν το εμβόλιο! (Ναι βρε χαζούλια! Τι δεν καταλαβαίνετε;)

Μόνος του τα σκέφτεται ή πληρώνει συμβούλους; Δεν ξέρουμε. Αλλά αυτό το «η μάσκα είναι το εμβόλιο πριν το εμβόλιο» έχει πυκνό νόημα. Οι μάσκες είναι άχρηστες – έχουν αναγκαστεί να το παραδεχτούν ακόμα και οι φανατικοί υποστηρικτές τους, που το έχουν ρίξει στην κλάψα «ντάξει μωρέ, αλλά μειώνουν το ιικό φορτίο»… (Έμαθαν και το «ιικό φορτίο» … μην πούμε καμμιά χοντρή κουβέντα…).

Οι μάσκες είναι πειθαρχικό μέτρο. Όχι υγιεινομικό. Είναι αυτό το πειθαρχικό μέτρο που επιδιώκει να εξασφαλίσει μια ωμή και χυδαία «συναλλαγή απελευθέρωσης» μόλις εμφανιστούν τα εμβόλια: για να βγάλεις τη μάσκα και να δει το φως της ημέρας ξανά όλη την φάτσα σου θα κάνεις το εμβόλιο.

Δεν είναι μόνο οι μάσκες πειθαρχικό μέτρο… Και δεν είναι οι μάσκες – σαν – μέτρο – πειθάρχησης τα μοναδικά «εμβόλια πριν το εμβόλιο»! Όλα τα μέτρα, όλες οι απαγορεύσεις είναι «εμβόλια πριν το εμβόλιο»!!! Άθελά του (ή επειδή απευθύνεται σε αλαλιασμένα μυαλά) ο ρημαδοΚούλης αποκάλυψε το «πραγματικό νόημα» των απαγορεύσεων, τον πραγματικό τους σκοπό, την οργανική τους σύνδεση με το colpo grosso του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος!

Η επιβολή γενικής, καθολικής μασκοφορίας και στα μέρη μας ήταν (για την ασταμάτητη μηχανή) προβλέψιμη κίνηση ήδη απ’ τα τέλη Αυγούστου. Και επειδή αυτό το βήμα είναι συστατικό μέρος του μεθοδικού εκβιασμού (υπέρ των εμβολίων) ήταν αναμενόμενο ότι τα «κρούσματα θα αυξάνονται» – για να το «δικαιολογήσουν»!!!

Μάθαμε, πράγματι, όσα χρειάζονταν γι’ αυτόν τον τσαχπίνη κορονοϊό. Δεν χρειάζονται πια γνώσεις ούτε ιατρικής ούτε επιδημιολογίας! Το πράγμα εξελίσσεται απλά και μόνο (καθόλου απλά…) σαν η «πολιτική οικονομία της μετάβασης» – όπως ακριβώς ξεκίνησε.

Αφρικανοί, μην μας αφήνετε μόνους!

Παρασκευή 23 Οκτώβρη. Συνεχίζουν οι (δυτικοί) ειδικοί να ξύνουν το κεφάλι τους – κι απάντηση της προκοπής αποφεύγουν να βρουν. Δείτε, για παράδειγμα, την Maru Mormina, γενετίστρια πληθυσμών (;), που απ’το 2018 δουλεύει (και) στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης σαν ερευνήτρια και σύμβουλος σε ζητήματα ηθικής. Να πως ξεκινούσε ένα άρθρο της χτες:

Εννιά μήνες με την πανδημία, και η Ευρώπη παραμένει μια απ’ τις περιοχές που έχουν κτυπηθεί χειρότερα απ’ τον covid-19. Δέκα απ’ τις 20 χώρες με την μεγαλύτερη αναλογία θανάτων ανά 1 εκατομμύριο πληθυσμού είναι ευρωπαϊκές. Οι άλλες 10 είναι αμερικανικές, συμπεριλαμβανόμενων των ηπα, με τον μεγαλύτερο αριθμό διαπιστωμένων κρουσμάτων και θανάτων στον κόσμο.

Το μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής και της Ασίας, αντίθετα, δείχνουν να είναι καλά. Στη λίστα των χωρών με τους θανάτους που αποδίδονται στον covid-19 οι δέκα με το μικρότερο ποσοστό θανάτων ανά εκατομμύριο κατοίκων βρίσκονται σ’ αυτά τα μέρη του κόσμου…

Μα τι γίνεται μπροστά στα μάτια του σύμπαντος; Δεν είναι η ευρώπη και η βόρεια αμερική οι πιο αναπτυγμένες περιοχές του καπιταλιστικού πλανήτη, με τα καλύτερα συστήματα δημόσιας υγείας, τις πιο αναπτυγμένες τεχνολογίες, τα πιο ορθολογικά και αποτελεσματικά συστήματα (κρατικής) διοίκησης, τις μεγαλύτερες και δυνατότερες επιχειρήσεις; Είναι δυνατόν η σενεγάλη να βάζει τα γυαλιά στην μεγαλοπρεπή αγγλία αναπτύσσοντας, με δικούς της τεχνολόγους, ένα γρήγορο διαγνωστικό τεστ του 1 δολαρίου; Είναι δυνατόν στην γκάνα να μετατρέπουν τα drones που έχουν για αγροτικούς ψεκασμούς σε urban ψεκαστικά ιπτάμενης απολύμανσης των πόλεων βάζοντας τα γυαλιά στην γαλλία και στην ισπανία; Είναι δυνατόν τα κοινοβούλια της ουρουγουάης και της κόστα ρίκα να ψηφίζουν περικοπές στους μισθούς των βουλευτών και των υπουργών για να αυξηθούν τα κονδύλια για την δημόσια υγεία; Είναι δυνατόν στη ρουάντα πληροφορικάριοι να φτιάχνουν έναν αλγόριθμο που επιτρέπει ταυτόχρονες, παράλληλες εξετάσεις σε πολλά δείγματα μαζί; Είναι δυνατόν να μην σκοτώνουν παντού (“κατά λάθος”…) αυτούς που διακήρυξαν πως θέλουν να σώσουν, τους ηλικιωμένους; Πού οδεύουμε κύριοι;

Αυτό το πρωτοφανές σκάνδαλο, το γεγονός δηλαδή ότι στον θεωρούμενο επίσημα «Νο 1 παγκόσμιο πόλεμο» αυτής της περιόδου, ο «τρίτος κόσμος» τα καταφέρνει πολύ καλύτερα απ’ την ευρώπη και την βόρεια αμερική, δεν αναφέρεται καν (στον πρώτο)… Θα έθιγε τον πρωτοκοσμικό ρατσισμό!.. Κι ωστόσο η απάντηση δεν βρίσκεται ούτε στη νεανικότητα των πληθυσμών (η ουρουγουάη έχει τον πιο γερασμένο πληθυσμό στη νότια αμερική, με την μεγαλύτερη αναλογία άνω των 65…), ούτε στο ότι ο κόσμος ζει στην ύπαιθρο (στην ουρουγουάη το 95% του πληθυσμού ζει στις πόλεις…), ούτε στον καιρό (όταν ήταν άνοιξη και καλοκαίρι στο βορρά ήταν χειμώνας στο νότο…). Βρίσκεται, παραδόξως, στην ίδια την ερώτηση!

Πράγματι τα ευρωπαϊκά και οι ηπα είναι κράτη ιδιαίτερα αναπτυγμένα καπιταλιστικά / ιμπεριαλιστικά… αλλά προοπτικά όχι τόσο όσο ο αναδυόμενος ανταγωνιστής τους, η κίνα!! Ακριβώς γι’ αυτό δεν αντιμετωπίζουν τον covid -19 σαν εκείνο που πράγματι είναι, αλλά σαν κουκούλα, σαν όχημα για να (προσπαθήσουν να) πλησιάσουν τον κινέζικο καπιταλισμό…. Αλλάζοντας τις καθημερινές συνήθειες και συμπεριφορές των υπηκόων τους, αλλάζοντας τα φώτα στα ήθη και στα έθιμα ενός τμήματος του παγκόσμιου πληθυσμού που, ως προχτές, περηφανευόταν ότι έχει ιδεολογική και πολιτισμική υπεροχή λόγω των ύμνων προς την ελευθερία… Αλλάζοντάς τα ώστε να γίνουν μηχανικά μεσολαβήσιμα / επιτηρήσιμα!

Άλλα κράτη, που δεν διακατέχονται απ’ την αγωνία για την θέση τους στην κορυφή του παγκόσμιου καταμερισμού εργασίας / κεφαλαίου / εξουσίας, μπορούν να ασχοληθούν με τον covid 19 υπό το πρίσμα του τι είναι πραγματικά. Δεν έχουν ανάγκη να ισοπεδώσουν διανοητικά και ηθικά τους υπηκόους τους με όπλο αυτήν την μικρομεσαίας σοβαρότητας μόλυνση… Δεν φτιάχνουν «κοινές δεξαμενές» για να πετάνε εκεί όποιον νεκρό μπορούν υπερδιογκώνοντας την «απειλή του θανάτου»… Δεν βομβαρδίζουν με νούμερα για «κρούσματα» εκβιάζοντας τους υπηκόους τους… Δεν πειραματίζονται με θεραπείες (σκοτώνοντας) με σκοπό να τις πατεντάρουν και να τις πουλήσουν στον πλανήτη… Δεν θέλουν να αλλάξουν βίαια απ’ τη μια άκρη στην άλλη τις συμπεριφορές, τα δεδομένα, τα ήθη, γιατί δεν κινδυνεύουν να χάσουν την ατμομηχανή ή τα κυριλέ βαγόνια στο τραίνο της επόμενης πλανητικής εξουσίας!

Τελικά: ούτε η ευρώπη, ούτε το ψοφιοκουναβιστάν, ούτε η ρωσία, ούτε η τουρκία, ούτε το ιράν, ούτε το ελλαδιστάν «κτυπιούνται» απ’ τον covid 19… Αντίθετα, ανάλογα με το που βρισκόταν κάθε κράτος στον παγκόσμιο καταμερισμό ως το 2010, κτυπιούνται (το καθένα με βάση τους σχεδιασμούς των δικών του δυναμικών αφεντικών) απ’ την παγκόσμια αναδιάταξη δυνάμεων, σφαιρών επιρροής, κατανομής ισχύος, γεωπολιτικών προσόδων, τεχνολογικών δυνατοτήτων…

Για λογαριασμό όλων αυτών ο covid 19 επιστρατεύτηκε σαν ο αξιοποιήσιμος Φόβος…

 

Λευκοκεντρισμός!

Παρασκευή 23 Οκτώβρη. Η διαχείριση του covid 19 και, σε τελευταία ανάλυση, όλες οι αναπαραστάσεις του, ήταν πολιτικές (με την έννοια των τεχνικών της εξουσίας) ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ! Ήταν τέτοιες απ’ την στιγμή που ο covid 19 εντοπίστηκε στην Wuhan και ανακοινώθηκε στον Π.Ο.Υ.: για μεν το κινέζικο κράτος ήταν μια πρόκληση σε on line, παγκόσμια θέαση, του αν μπορεί να σταματήσει μια μεταδοτική αρρώστια που, θεωρητικά, θα μπορούσε να είναι πραγματικά σοβαρή· για τον παρακμιακό δυτικό κόσμο ήταν μια ευκαιρία να ελεεινολογήσουν οι δημαγωγοί του το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο, και να προφητέψουν την σοβαρή, μεγάλης κλίμακας ζημιά που θα πάθει, ώστε να οπισθοχωρήσει τεχνο-επιστημονικά… Όσες / όσοι διαβάζετε συστηματικά αυτές εδώ τις σελίδες έχετε δει τα ντοκουμέντα αυτού του διπολικού, ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού με θέμα τον covid 19, ήδη απ’ τον περασμένο Γενάρη.

Από την στιγμή που ο covid έφτασε απειλητικά σε πρωτοκοσμικό έδαφος (ιταλία) ό,τι κι αν συνέβαινε σ’ αυτό το έδαφος προβαλλόταν σαν «καθολικό». Σαν παγκόσμιο! Πριν ήταν «κινέζικο πρόβλημα»… και «καλά να πάθουν»… Μετά έγινε «παγκόσμιο πρόβλημα» που είναι ακριβώς όπως το σκηνοθετούμε εμείς (οι πρωτοκοσμικοί). Ακόμα και τώρα ελάχιστα έως τίποτα αναφέρονται για το τι έχει συμβεί σε άλλες γωνιές του πλανήτη αν δεν ταιριάζει την «αφήγηση» του πρωτοκοσμικού λευκού, των κρατών, των εταιρειών του – και των «κινδύνων» απ’ τους οποίους οι εταιρείες του θα μας σώσουν ξανά και ξανά… Κούβα; Νικαράγουα; Κόστα ρίκα; Γκάνα; Σενεγάλη; Σιγκαπούρη; Μπαλί; Όλα αυτά είναι ανύπαρκτα για την ρητορική που επιμένει ότι ο covid 19 είναι το ψευδώνυμο του θανάτου! Ακόμα και η κίνα εξαφανίστηκε πολύ νωρίς, μόλις ο covid 19 έπαψε να είναι «το πρόβλημα των κινέζων»…

Για τους λευκούς πρωτοκοσμικούς υποτελείς ό,τι συμβαίνει σ’ αυτούς είναι «παγκόσμιο»… Και, κατά συνέπεια, αφού είναι «παγκόσμιο» δεν χωράει καμμία σοβαρή απομυθοποίηση του κινδύνου, τέτοια που θα ξεβρακώσει τα δικά τους κράτη, τον δικό τους υγιεινισμό, την δική τους εμπορευματική / φετιχιστική αλλοτρίωση! Όλος ο πλανήτης ήταν το Bergamo!! Όλος ο πλανήτης ήταν το Queens της Ν. Υόρκης… Έκτακτη συμμετοχή; Η βραζιλία (του Bolsonaro)… Όλος ο κόσμος ήταν το βέλγιο. Το βελγικό κράτος βέβαια έδωσε ρεσιτάλ «κοινής δεξαμενής» – αλλά ποιός τολμάει να το πει αφού παντού (στον κόσμο) οι νεκροί είναι άπειροι;

Είναι; Δεν είναι! Οι λευκοί ειδικοί ψάχνουν να βρουν «γιατί δεν είναι» εννοώντας ότι «θα έπρεπε να είναι»…! Η Manu Mormina πλησιάζει στο σημείο 0, αλλά τελικά ηθικολογεί:

… Υπάρχει μια ξεκάθαρη άρνηση να μάθουμε απ’ τις αναπτυσσόμενες χώρες – ένα νεκρό σημείο που αποτυγχάνει να αναγνωρίσει ότι η δική τους «τοπική» γνώση μπορεί να έχει σχέση με τα δικά «μας» προβλήματα του αναπτυγμένου κόσμου μας…

… Το πρόβλημα… είναι η εμμονή σε μια διάχυτη αντίληψη για την παγκόσμια υγεία που παρουσιάζει τα βιομηχανικά κράτη σαν «πλεονεκτούντα» σε σχέση με τις «πίσω αυλές» ή τον «φτωχό» αναπτυσσόμενο κόσμο, όπως έχει περιγραφτεί απ’ τον Edward Said στο θεμελειώδες βιβλίο του «Οριενταλισμός». Η αποτυχία της ευρώπης να μάθει απ’ τις αναπτυσσόμενες χώρες είναι η αναπόφευκτη συνέπεια βαθιά ριζωμένων αντίλήψεων για την ανάπτυξη και την υπανάπτυξη που καταλήγουν στην απόψη ότι ο αυτο-αποκαλούμενος αναπτυγμένος κόσμος μπορεί να διδάξει τα πάντα και δεν έχει τίποτα να μάθει…

Όντως, δεν είναι ο κορονοϊκός το θέμα! Είναι οι συσχετισμοί δύναμης… Αλλά όχι, δεν υπάρχει πρωτοκοσμική «αποτυχία»! Πρόκειται για ιμπεριαλιστική επιτυχία! Ιμπεριαλιστική επιτυχία στραμμένη προς τα μέσα, ώστε να «πάρει δυνάμεις» για την προς τα έξω αναμέτρηση!.. Άγρια, πρωταρχική συσσώρευση λέγεται αυτό – μας το έμαθε ο Μαρξ. Και δεν έγινε μια φορά και τέλος. Συμβαίνει ξανά και ξανά σε κάθε φάση αναδιάρθρωσης.

Όπως συμβαίνει στις ιμπεριαλιστικές αναμετρήσεις οι πληθυσμοί στα «μετόπισθεν» πρέπει να δώσουν με τον απαιτούμενο τρόπο «σάρκα και αίμα» για να βελτιωθεί η πολεμική αποδοτικότητα των στρατών τους. Προς το παρόν αυτοί οι πρωτοκοσμικοί στρατοί είναι το δυτικό σκέλος του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος: για να αναμετρηθεί με το σινο-ρωσο-ασιατικό αντίστοιχο πρέπει να «ποτιστεί», να δυναμώσει με την ενσωμάτωση των πρωτοκοσμικών υπηκόων στο engineering of everything…

(Δεν το έχετε καταλάβει; Προκειμένου να μην κυριαρχήσει η ασιατική (και κινέζικη) τεχνολογία 5G στη δύση, τα δυτικά κράτη προτιμούν να μείνουν πίσω… ακόμα και απ’ τα αφρικανικά… που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αγοράσουν την ετοιμοπαράδοτη Huawei…)

Η “περήφανη”!

Πέμπτη 22 Οκτώβρη. Αυτή κι αν είναι «εξωτερική πολιτική» μεγάλου βεληνεκούς! Την ώρα που στη Λευκωσία ο ρημαδοΚούλης, συνεχίζοντας την εθνική παράδοση που έφτιαξαν οι φαιορόζ, αγκαλιαζόταν, χαριεντιζόταν και συμμαχολογούσε με τον χασάπη της αιγύπτου Sisi, 222 βουλευτές απ’ το ευρωπαϊκό και επτά εθνικά κοινοβούλια (γαλλίας, γερμανίας, ιταλίας, βελγίου, πορτογαλίας…) κατάγγελναν τον αιγύπτιο καραβανά έμμεσα αλλά καθαρά σαν χουντικό. Το κείμενό τους ζητάει την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων (τουλάχιστον 60.000…) – η ύπαρξη ακόμα και πολύ λιγότερων σημαίνει νέτα σκέτα χούντα.

Η καταγγελία δεν θα έχει αποτέλεσμα, αν και είναι η πιο ηχηρή ως τώρα ευρωπαϊκή καταγγελία υψηλού επιπέδου εναντίον της αιγυπτιακής χούντας. Κάνει όμως τον ρημαδοΚούλη και τον Αναστασιάδη να φαίνονται σαν δύο περιττώματα στη λευκότητα της Σαχάρας. Δεν είναι τα μοναδικά, αυτό είναι βέβαιο. Αλλά είναι τέτοια· όπως ήταν οι προκάτοχοι του ρημαδογκουβέρνου.

Ελπίζουν – τα εθνικά κακάκια – στην ισχύ του μεγάλου συμμάχου τους… Ελπίζουν στην ανθεκτικότητα της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας στην οποία ανήκουν… Αλλά θα πετύχουν αυτό που είναι το αναπόφευκτο: θα μαζεύουν και θα ταΐζουν τις μύγες.

Δεν είδα εγώ τους βασιλιάδες

να γκρεμίζονται απ’ τους θρόνους τους;

(Προμηθέας, Γκαίτε)

Τα εμβόλια της σωτηρίας

Πέμπτη 22 Οκτώβρη. Είναι βέβαιο (το έχουν αναγγείλει) ότι τα ευρωπαϊκά κράτη θα χρηματοδοτήσουν μια μεγάλη (πανευρωπαϊκή) «εκστρατεία πειθούς» υπέρ της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας των επερχόμενων εμβολίων γενετικής τροποποίησης. Είτε των light (με την γενετική μετατροπή ενός αδενοϊού πιθήκων σε φορέα διέγερσης του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος) είτε των hard core (τα mRNA). H ασταμάτητη μηχανή δεν είχε απ’ την αρχή καμμία αμφιβολία ότι η μορφή – κράτος θα τραβήξει ως το τέλος την «ευθύνη» της σ’ αυτό το γιγάντιο βίαιο άλμα προς το engineering of everything. Δεν ανέλαβε απλά το έργο της κατάργησης όλων των βασικών ιστορικών νομοθεσιών (: τυπικών συνταγμάτων) επειδή δεν υπήρχε άλλος πρόχειρος να το κάνει. Δεν είχαμε καμμία αμφιβολία πως τα lockdown, οι γενικοί αποκλεισμοί, οι διαφορικοί αποκλεισμοί, και όλα τα υπόλοιπα, σαν εκφράσεις του προσανατολισμού «για να αντιμετωπίσουμε την κίνα πρέπει να γίνουμε κάπως σαν αυτήν», δεν ήταν τακτική ανάγκη αλλά στρατηγική επιλογή. Που, όπου χρειάστηκε, επιβλήθηκε στις όποιες διστακτικές πολιτικές βιτρίνες.

Αλλά η AstraZeneca (που λανσάρει ένα εμβόλιο της πρώτης εκδοχής) δεν τα πάει καθόλου καλά. Είναι μια απ’ αυτές που θα διαφημιστούν – συνεπώς είναι case study! Μετά τις ανακοινωμένες δύο περιπτώσεις σοβαρών νευρολογικών παρενεργειών απ’ το εμβόλιο της (τις οποίες η εταιρεία και τα κράτη σύμμαχοί της παρακάμπτουν) χτες ανακοινώθηκε ότι ένας 28χρονος / πειραματόζωο του εμβολίου, βραζιλιάνος, πέθανε.

Η εταιρεία και η εποπτική αρχή της βραζιλίας (του Bolsonaro;) δήλωσαν ότι ο θάνατος αυτός δεν οφείλεται στο εμβόλιο… Αυτοκτόνησε ο άνθρωπος; Σκοτώθηκε σε τροχαίο; Στην νεκροπολιτική του covid-19 θα είχε πεταχτεί κατευθείαν στην «κοινή δεξαμενή». Αλλά το άλλο σκέλος αυτής της νεκροπολιτικής, τα «σωτήρια εμβόλια», σερβίρεται αλλιώς: εδώ ζωή, μόνο ζωή, όλα καλά, μην ανησυχείτε…. Κι αν δεν είναι έτσι όπως σας τα λέμε, δεν μπορείτε να μας κάνετε τίποτα – τα κράτη σας θα σας δώσουν (ή στους κληρονόμους σας) μια αποζημιωσούλα.. Και βγάλτε τον σκασμό!

Υποθέτουμε πως όταν επιλέγονται τα ανθρώπινα πειραματόζωα για τέτοιου είδους δοκιμές, περνάνε από κάποια βασικά check up, ώστε να είναι υγιή με τα τρέχοντα κριτήρια. Ποιός θα ήθελε ένα προϋπάρχον πρόβλημα υγείας να «λερώσει» την αξιοπιστία του φαρμάκου του πάνω στο trial; Ο 28χρονος θα ήταν τέτοιος: υγιέστατος. Προκειμένου να ξεφορτωθεί την ευθύνη και να αποφύγει την οριστική διακοπή των trial και την απαγόρευση του εμβολίου της, η AstraZeneca διέδωσε στα μήντια ότι ο 28χρονος είχε πάρει το placebo. Μήπως, λοιπόν, τον σκότωσε το ζαχαρόνερο; Στον κόσμο της ανεστραμμένης πραγματικότητας όλα είναι πιθανά – αν συμφέρουν.

(Παρακολουθούμε εδώ και εκεί με ενδιαφέρον τις αγωνιώδεις και αγχωμένες προσπάθειες φίλων της καραντίνας, συνήθως (αν και όχι πάντα) με ψευδώνυμα, να φτιάξουν «επιχειρήματα» υπέρ του αγαπημένου τους «καραντίνες παντού»! Είναι βέβαια ντροπαλοί και λένε μόνο το μισό του πράγματος. Ολόκληρο είναι καραντίνες παντού – μέχρι να αρχίσουν οι εμβολιασμοί! Τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει το «καραντίνες παντού» μόνο του; Ωδή στο κονσερβάρισμα ανθρώπων;

Αυτοί οι λοχίες του «πολέμου κατά…» κλπ μπορεί να νομίζουν ότι απευθύνονται σε νήπια. Όμως όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν την λειτουργική, οργανική σχέση ανάμεσα στις απαγορεύσεις, στους αποκλεισμούς, στη δημιουργική λογιστική θανάτου, στο ρόλο των μήντια και διάφορων «ειδικών» που χοντροπληρώνονται απ’ τις φαρμακευτικές, και στην όσο πιο γενικευμένη επιβολή ενός απόλυτα βιοτεχνολογικού μοντέλου για την υγεία, μέσω των εμβολίων.

Δεν χρειάζεται όμως να χολοσκάνε οι caradinieri. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα! Σαν πειθαρχημένοι στρατιώτες του «πολέμου κατά του αόρατου εχθρού» ας γίνουν από τώρα πρωτοπόροι κήρυκες των εμβολίων! Κι αν δεν προσφέρθηκαν ήδη σαν πειραματόζωα, ας το κάνουν όσο είναι καιρός. Αν τυχαίνει να έχουν παιδιά, ας τα βάλουν μπροστά στις ουρές των εμβολιασμών, όταν ξεκινήσουν…. Ποιά άλλη καλύτερη απόδειξη υπάρχει για να το ότι πιστεύουν αυτά που λένε και γράφουν και δεν είναι χυδαίοι συνδικαλιστές σε φοιτητικά καφενεία (όπως υποψιαζόμαστε);

Ας πουν δυνατά το σύνθημα που τους ενώνει: mRNA εμβόλια για όλο τον λαό!)

Ο καπιταλισμός της σωτηρίας

Πέμπτη 22 Οκτώβρη. Κάποιοι δημαγωγοί άρχισαν ακαριαία (τι έμπνευση!) να υποστηρίζουν ότι αφού έγινε γνωστός ο θάνατος του 28χρονου πειραματόζωου της AstraZeneca αυτό σημαίνει ότι υπάρχει τιμιότητα και ειλικρίνεια εκ μέρους των φαρμακοβιομηχανιών (για τις έρευνές τους)… Οπότε δεν πρέπει να ανησυχούμε: αν κάτι είναι επικίνδυνο θα μας το πουν… (Ναι… Θα το στείλουν σε μήνυμα σε όλα τα κινητά…)

Ας αφήσουμε προς στιγμήν στην άκρη την ειλικρίνεια τόσο των φαρμακοβιομηχανιών όσο και των υπηρετών τους. Όλοι έχουν υπόψη τους την (αμερικανική) κατασκευάστρια αεροπλάνων boeing. To μοντέλο της 737 max το θυμούνται λιγότεροι. Αυτό το μοντέλο, στο οποίο εγκαταστάθηκαν high tech εφαρμογές ηλεκτρο/ρομποτικού πιλοταρίσματος, προκάλεσε εξ’ αρχής διαμαρτυρίες απ’ την μεριά επαγγελματιών πιλότων, τόσο εντός ηπα όσο και σε άλλα μέρη του κόσμου, καθώς τα συγκεκριμένα αεροπλάνα είχαν αρχίσει να πουλιούνται παγκόσμια από το 2017 και μετά. Ο αναβαθμισμένος αυτόματος πιλότος λειτουργούσε επικίνδυνα είπαν και ξαναείπαν. Το αυτί της boeing δεν ίδρωσε.

Έπρεπε να σκοτωθούν 189 άνθρωποι απ’ τον επικίνδυνο αυτοματισμό του 737 max στις 29 Οκτώβρη του 2018 και άλλοι 157 στις 10 Μάρτη του 2019, να αρχίσουν η μία μετά την άλλη διάφορες κρατικές υπηρεσίες να απαγορεύουν τις πτήσεις των 737 max, και επιπλέον να δημοσιοποιηθούν οι καταγγελίες δεκάδων πιλότων για να παραδεχθεί η boeing ότι υπάρχει σοβαρό, φονικό πρόβλημα στο high tech σύστημά της.

Μέχρι να αναγκαστεί να το παραδεχτεί έλεγε διάφορα ανάλογα μ’ αυτά που λέει η AstraZeneca (για το εμβόλιό της): ότι έφταιγαν οι πιλότοι για τις απότομες πτώσεις (και την συντριβή) των αεροπλάνων, ότι έκαναν λάθος χειρισμούς, και τα λοιπά. Για το επιχειρηματικό κτήνος boeing 346 δολοφονίες (γιατί περί δολοφονιών πρόκειται) ήταν το όριο που αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι… Για τα επιχειρηματικά κτήνη των big pharma που σημαδεύουν δεκάδες εκατομύρια υπηκόων πόσο υπολογίζετε το όριο; Κάτω ή πάνω απ’ την θνητότητα του covid; Που θα σταθεί ο πήχυς της “ειλικρίνειας” και της “τιμιότητάς” τους άραγε;

Η ερώτηση είναι περιττή. Οι μηνύσεις που έχουν φάει για τις παρενέργειες παλιότερων κατορθωμάτων τους είναι τόσες πολλές ώστε δεν υπάρχει αμφιβολία: και 100 “αεροπλάνα κάποιας big pharma” να γκρεμοτσακιστούν, αυτή θα λέει ότι έφταιγαν οι πιλότοι…

(Οι εταιρείες αυτές έχουν εξασφαλίσει προκαταβολικά νομική ασυλία – μην το ξεχνάμε… Είναι τόσο ισχυρή εγκληματική οργάνωση ώστε μπορούν ακόμα κι αυτό…)

Βολιβία

Πέμπτη 22 Οκτώβρη. Την είχε αναγνωρίσει; Όχι; Αυτό δεν είναι απλό λάθος! Είναι έγκλημα κατά της πατρίδας!!! Η Jeanine Anez, πρώην γερουσιαστής στη βολιβία και επί σχεδόν ένα χρόνο πολιτική βιτρίνα της χούντας που προσπάθησε να φέρει την βολιβία στην «πίσω αυλή» του ψοφιοκουναβιστάν, η ακροδεξιά κυρία Jeanine λοιπόν είναι παρελθόν – και θα λείπει αιώνια απ’ την συλλογή του ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα! Είναι δυνατόν; Όταν του ξεφεύγουν τέτοια ψοφίμια είναι αυτός γύπας να του εμπιστευτεί κανείς την εξωτερική πολιτική του ελλαδιστάν; Τι θα υπάρχει δίπλα στον Guaido αν όχι η κυρία Anez; Κρίμα! Θα αρχίσουμε να αμφιβάλουμε (ακόμα κι εμείς) για το ταλέντο του…

Η χούντα της βολιβίας αναγκάστηκε να προχωρήσει σε εκλογές μόλις 11 μήνες μετά την εγκαθίδρυσή της. Ήλπιζε ότι θα νικήσει; Δεν ξέρουμε. Έχασε πανηγυρικά καθώς το «κίνημα για τον σοσιαλισμό» (mas), το κόμμα του εξόριστου Evo Morales, με υποψήφιο τον Luis Arce, πρώην υπ.οικ. των κυβερνήσεων του Morales, κέρδισε εμφατικά απ’ τον πρώτο γύρο τις προεδρικές εκλογές.

Τέλος καλό όλα καλά; Η χούντα κράτησε λίγο αλλά σκότωσε πολύ. Τα (μερικές φορές σοβαρά) λάθη του Morales πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, αφού οι συμμαχίες των γηγενών πληβείων με το mas ανασυστάθηκαν εν όψει της αντίστασης αλλά και των εκλογών. Όμως δεν λύθηκαν όλα δια μαγείας. Τα κοινωνικά στρώματα και τα κρατικά / παρακρατικά κυκλώματα που στήριξαν το πραξικόπημα συνεχίζουν να υπάρχουν, και είναι άγνωστο τι θα κάνουν, ειδικά εφόσον (κανονικά) το τομάρι των τελευταίων κινδυνεύει σοβαρά.

Έχουμε εμπιστοσύνη στην εμπειρία και στη σοφία της ριζοσπαστικής, ανταγωνιστικής βάσης στη βολιβία. Είτε είναι εργατική, είτε είναι οι κοινότητες των ιθαγενών. Ειδικά αν πάρουν πίσω αυτά που είχε αρχίσει να τους στερεί ο αλαζονικός πατερναλισμός της γραφειοκρατείας του mas πριν το πραξικόπημα. Το mas θα πρέπει να συνεχίσει την δουλειά του πιο ριζοσπαστικά. Ο Morales θα γυρίσει κι αυτός στη La Paz· αλλά ποτέ ξανά δεν θα πρέπει οι βολιβιάνοι να προδοθούν….

(Περισσότερα για την γνώμη μας επ’ αυτού στο Βολιβία, 27 Νοέμβρη 2019)