Τρίτη 21 Οκτώβρη >> Χειμώνας 2025.
Κυκλοφορεί στα τέλη της εβδομάδας:
> Το σοβιετικό InterNyet
> Αλγόριθμοι και ολοκληρωτισμός
> Τι πίνουν οι νεο-μαλθουσιανοί της 4ης βιομηχανικής επανάστασης;
> Μιλιταριστικές «μυθοπλασίες»: η οπλοποίηση της νευροεπιστήμης
> Μηχανικός έρωτας, μηχανική απόγνωση
> Γεννήτριες άγχους
> Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, δεύτερη φάση…
Τρίτη 21 Οκτώβρη >> Wipers, 1986
Bonus: Doom Town (λίγο παλιότερο: 1983)
Τρίτη 21 Οκτώβρη (00.13) >> Όχι μόνο «υβριδικός πόλεμος» που σαν ορολογία χωράει τα πάντα εκτός, ίσως, απ’ τις κλασσικές αρματομαχίες του 2ου παγκόσμιου πολέμου τύπου Kursk… Αλλά και «υβριδική ειρήνη» που επίσης χωράει τα πάντα εκτός, ίσως, από πανηγυρικές τελετές σε αίθουσες με πολυέλαιους τύπου «συνθήκη των Βερσαλιών». Η «υβριδική ειρήνη» χωράει ακόμα κι αυτό: μια συμφωνία (υποτίθεται) την οποία δεν υπογράφει καμία απ’ τις εμπλεκόμενες πλευρές! Άρα δεν δεσμεύεται (επίσης) καμία!!!
Αυτό είναι «κατόρθωμα του daddy»… Ή, μάλλον, είναι κατόρθωμα της «Εποχής του Υπερθεάματος» (και όχι απλά του Θεάματος…). Θα υπέθετε κάποιος ότι ο «υβριδισμός» είναι εκδήλωση της συνειδητής πρόθεσης κάποιων για δημιουργία σύγχυσης. Φοβούμαστε ωστόσο ότι η σύγχυση, που θα ήθελε να είναι «δημιουργική» αλλά ακόμα κι αυτό είναι συγκεχυμένο, εδώ κι εκεί ξεφεύγει απ’ τον όποιο σχεδιασμό και γίνεται «τρόπος ύπαρξης». Όσης και για όσο.
(Ενδεικτικά αναφέρουμε το video με το ψόφιο κουνάβι να πιλοτάρει ένα πολεμικό και να βομβαρδίζει με σκατά τους εναντίον του διαδηλωτές στις ηπα…
Πρόκειται για το ίδιο ψόφιο κουνάβι που θα ήθελε να εγγυηθεί κάτι-τις «ειρηνικό» στη μέση Ανατολή, στην ανατολική Ευρώπη και παντού στον πλανήτη και στο ηλιακό σύστημα – εκτός απ’ την «αυλή του», τη νότια αμερική. Ας μην αντιμετωπίζουμε τα περιστατικά αποσπασματικά: στην πραγματικότητα το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να σκηνοθετεί τις φαντασιώσεις του – τις φαντασιώσεις της αμερικανικής παγκόσμιας ηγεμονίας εν προκειμένω – άλλοτε με χρήση σύνθετων αλγόριθμων / ΑΙ, κι άλλοτε βρίσκοντας συνεταίρους – και «γλάστρες», τύπου don Rico, Χριστοδουλίδη, κλπ – κάποιοι απ’ τους οποίους όμως δεν είναι υποχρεωτικά, δηλαδή δεν είναι καθόλου μετα-μεταμοντέρνοι. Και κάνουν τους δικούς «παλαιομοδίτικους» υπολογισμούς… Εννοούμε διάφορους δυτικοασιάτες.)
Αντί να ειρωνευτούμε την άσκηση-της-εξουσίας-ως-(και)-ξετσίπωτη-σκηνοθεσία (εντέλει βίαιη…) θα πρέπει μάλλον να την πάρουμε σοβαρά υπόψη μας ως εκδήλωση της ιστορικής επικαιρότητας της (δυτικής) παρακμής. Μιας καπιταλιστικής, ιμπεριαλιστικής παρακμής εξίσου επικίνδυνης με την ακμή, μόνο με αντεστραμμένο τρόπο. Η «υβριδική ειρήνη» του Sharm el-Sheikh για παράδειγμα επιτρέπει στον αρχιχασάπη του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος να παριστάνει τον νικητή. Και νιώθοντας «νικητής» αυτό το καθεστώς μπορεί να συνεχίσει τους πολέμους του, όχι μόνο απέναντι στους Παλαιστίνιους (εκεί μπορεί να δρα «κατά περίπτωση») αλλά εναντίον, ίσως, και του «κεφαλιού του φιδιού». Δηλαδή της Τεχεράνης. Όμως εκεί δεν χωράνε σκηνοθεσίες.
Ενώ τα καμώματα κάθε δυτικού καραγκιόζη αλέθονται για να ταϊστεί «πληροφοριακά» το πόπολο, η ημερομηνία 18 Οκτώβρη του 2025 δεν έτυχε της προσοχής που θα μπορούσε. Εκείνη την ημέρα έληξε το περιλάλητο Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA), η συμφωνία μεταξύ ιράν, ηπα, αγγλίας, γαλλίας, γερμανίας, ρωσίας και κίνας που είχε υπογραφτεί στις 18 Οκτώβρη του 2015 για τον «διεθνή έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του ιράν».
Το ψόφιο κουνάβι είχε βέβαια «αποχωρήσει» απ’ το JCPOA το 2018, στην πρώτη θητεία του. Οι υπόλοιποι εξακολουθούσαν να συμμετέχουν. Τώρα το Πεκίνο και η Μόσχα μπορούν να σας διαβεβαιώσουν (αν ρωτήσετε…) ότι πράγματι, η Τεχεράνη δεν έχει πια κανένα περιορισμό στο (ειρηνικό…) πυρηνικό της πρόγραμμα. Ενώ το Λονδίνο, το Βερολίνο και μουρμουριστά το Παρίσι θα πουν «όχι, μπορεί να έχει!» – έτσι, επειδή στον φανταστικό τους κόσμο στις δυτικές πρωτεύουσες κατοικούν πάντα οι πρίγκηπες (του χάους).
Έχει κάποια πρακτική σημασία αυτή η «λήξη»; Έχει, την εξής (που θα χαθεί στις δυτικές σκηνοθεσίες αλλά όχι στην πραγματικότητα του υπόλοιπου πλανήτη): ο χωροφύλακας των δυτικών ιμπεριαλισμών θα συνεχίσει να ισχυρίζεται ότι «το ιράν είναι λίγο πριν τα πυρηνικά όπλα, οπότε πρέπει να ισοπεδωθεί»∙ τα δυτικά αφεντικά θα συνεχίζουν να αναθέτουν στον ατζέντη τους την «βρώμικη δουλειά»∙ αλλά η Μόσχα και το Πεκίνο θα έχουν όλη την ευκολία να υπερασπιστούν τον σύμμαχό τους ως «συνηγορία στη διεθνή νομιμότητα». Επειδή η «παλιά» τέτοια δεν υπάρχει ανακατασκευάζεται όμως υπό την αιγίδα των κρατών του ευρασιατικού project∙ και επειδή αρκετοί ακόμα σ’ αυτόν τον πλανήτη χρειάζονται μια κάποια «διεθνή νομιμότητα» για να νοιώθουν ασφαλείς, αυτοί οι «αρκετοί» θα μαγνητιστούν ακόμα περισσότερο με την ανατολή – αφού οι παρακμιακοί της δύσης θέλουν να αναβιώσουν την πιο wild εκδοχή της.
Τρίτη 21 Οκτώβρη (00.09) >> Έχει νικήσει λοιπόν το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς μετά από 2 χρόνια Παλαιστινιακού Ολοκαυτώματος; Πράγματι κάτι έχει πετύχει: τάισε το δυτικό Υπερθέαμα του Θανάτου που Επιβάλλει το Αφεντικό… Πέτυχε επίσης, δυστυχώς, να επικυρωθεί ότι το μέγιστο που μπορούν να κάνουν οι δυτικές κοινωνίες απέναντι σ’ αυτό το Υπερθέαμα είναι να βουρκώσουν – μια πλατιά συλλογική πολιτική / ανταγωνιστική αδυναμία που (υποστηρίζουμε) την έχουμε πληρώσει ήδη ακριβά και θα την πληρώσουμε ακόμα ακριβότερα.
Όμως επί τόπου, στην κρανίου τόπος Γάζα (και οπουδήποτε στον κόσμο η Παλαιστινιακή αντίσταση ακτινοβολεί πραγματικά), τα αποτελέσματα είναι αντίθετα. Και πρωτ’ απ’ όλα στην κοινωνική βάση, εκεί, στο πένθος της λωρίδας. Υπάρχει πράγματι ένα μικρό ποσοστό αιχμαλώτων της Γάζα που δεν είχε σχέσεις με την αντίσταση, ούτε ένοιωθε κάποια συμπάθεια γι’ αυτήν – πριν την 7η Οκτώβρη του 2023. Αυτοί κι αυτές, αναμενόμενο ως ένα σημείο, χρεώνουν την σφαγή στην αντίσταση: την κατηγορούν που υπάρχει.
Καταγράφεται όμως ένα μεγαλύτερο μέρος των επιζώντων του Παλαιστινιακού Ολοκαυτώματος, που ενώ πριν την 7η Οκτώβρη (και για κάποιο διάστημα στη συνέχεια) κατηγορούσαν ανοικτά τις οργανώσεις της αντίστασης (και περισσότερο απ’ όλες την κυβερνώσα Hamas) για «μαξιμαλισμό», τώρα πια συμφωνούν: μόνο η ένοπλη αντίσταση μπορεί να έχει αποτελέσματα κατά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος. Γιατί άλλαξαν στάση; Επειδή βλέπουν, ζουν, καταλαβαίνουν: αυτό το κατοχικό καθεστώς, με την υποστήριξη των δυτικών συμμάχων του, έκανε τα πάντα για να αποφύγει την «ανταλλαγή αιχμαλώτων» που ήταν ο βασικός στόχος της «εισβολής του al Aqsa», σκοτώνοντας και όσους ομήρους μπορούσε (: Δόγμα Hannibal). Το μόνο που κατάφερε ήταν απλά να την περιορίσει κάπως…
Κανείς στη δύση δεν ασχολείται με το ποιοι είναι αυτοί οι 250 πολυ-ισοβίτες παλαιστίνιοι μαχητές που οι κατοχικοί αναγκάστηκαν να απελευθερώσουν…. Πρόκειται για αντάρτες «πρώτης γραμμής», μεταξύ των οποίων δύο που είχαν καταφέρει να αποδράσουν απ’ την φυλακή υψίστης ασφαλείας Gilboa τον Σεπτέμβρη του 2021 (για να ξαναδεθούν αργότερα): ο Mahmud Arda και ο Ayham Kamamji.
Τι σημαίνει για την αντίσταση το να παίρνει πίσω πολλά έμπειρα στελέχη της; Το ακριβώς αντίθετο από εκείνο που επεδίωκε το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς: αντί να την εξαφανίσει, οι οργανώσεις της ενισχύονται!
Χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε την προσωπικότητα και την αξία κανενός θα σταθούμε στον Nader Sadaqa, αξιωματικό του «Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» (Popular Front for the Liberation of Palestine / PFLP). Ο Sadaqa έχει μια ιδιαίτερη ιστορία, μια ιστορία που θα άξιζε να τριφτεί στα μούτρα όλων των «ισαποστάκηδων» υποστηρικτών των θεοναζί.
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.
Τρίτη 21 Οκτώβρη (00.06) >> Η χοντροκομμένη εκστρατεία έχει ξεκινήσει, το ξέρετε – όχι όμως και η πρέπουσα απάντηση απ’ τις μάζες των δυτικών αιχμαλώτων. «Να-είμαστε-έτοιμοι-για-πόλεμο-με-την-ρωσία»… Όχι αύριο. Όχι του χρόνου. Όχι το 2027. Όχι το 2028. Όχι το 2029. Το 2030 – οπωσδήποτε! Μην το χάσετε!!!
Αυτή η psyop («ψυχολογική εκστρατεία») σε βάρος των δυτικών αιχμαλώτων είναι τόσο γκροτέσκα ώστε είναι να απορεί κάποιος για το πως θα καταφέρουν τα δυτικά αφεντικά να την επιβάλλουν.
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.
Δευτέρα 20 Οκτώβρη >> Αυτά που διαβάζατε σήμερα Δευτέρα μετακομίζουν εκτάκτως αύριο Τρίτη, 21 Οκτώβρη.
Δευτέρα 13 Οκτώβρη >> Από την κολλεκτίβα Zavani:
Δευτέρα 13 Οκτώβρη (00.44) >> Πρώτα η υπενθύμιση της Παλαιστινιακής «επίθεσης του Τετ» (Αν δεν ξέρετε τι ήταν η Βιετναμέζικη «επίθεση του Τετ», στις αρχές του 1968, ψάξτε και βρείτε…)
Στιγμιότυπο της προετοιμασίας:
Στιγμιότυπο της «πλημμύρας του al Aqsa»:
Ξεκίνησε, άραγε, η Ιστορία τότε, όπως μονότονα φλυαρούν οι λακέδες του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, εντόπιοι και διεθνείς; Όχι.
Να ένα δείγμα του τι ήταν αυτό το καθεστώτος ΠΡΙΝ την 7η Οκτώβρη του 2023: προεκλογικό video του «κεντρώου» χασάπη αρχικαραβανά Gantz για τις εκλογές του 2019. Πανηγυρίζει για την «operation protective edge» στη Γάζα, την οποία διηύθυνε το 2014: εννιά ολόκληρα χρόνια πριν την … «θηριωδία της Hamas»… (Να έριχνε διάφορους εκεί ο πελαργός και να βλέπαμε την άποψή τους περί “τρομοκρατίας”!)
«Θηριωδία της Hamas;» Να τι είπε πριν λίγες ημέρες για την «πλημμύρα του al Aqsa» κάποιος υπεράνω υποψίας για … «φιλοτρομοκρατία»! Είναι αμερικάνος, λέγεται Charles Freeman, και είχε μακριά θητεία ως ανώτατος διπλωμάτης του αμερικανικού υπ.εξ. από το 1965. Ήταν ο βασικός μεταφραστής του (τότε) αμερικάνου προέδρου Nixon όταν πήγε στο Πεκίνο το 1972. Ήταν βασικό στέλεχος του αμερικανικού υπ.εξ. για τις «αφρικανικές υποθέσεις» το 1986, διετέλεσε πρεσβευτής των ηπα στο Ριάντ απ’ το 1989 ως το 1992∙ επίσης υπήρξε πρόεδρος του αμερικανικού «συμβουλίου για την πολιτική στη Μέση Ανατολή» και συμπρόεδρος του «Ιδρύματος για την πολιτική των ηπα απέναντι στην κίνα» (με ελληνικούς υπότιτλους):
Είχατε ποτέ την απορία τι έκαναν «Άλλοι» όταν τα δυτικά αφεντικά και οι λακέδες του απαρτχάιντ, θεοναζί καθεστώτος ευλογούσαν με χέρια και με πόδια το «δικαίωμα αυτοάμυνας» (ενός κατοχικού καθεστώτος) κατά των «τρομοκρατών», ε;
Να λοιπόν τι έκαναν στην ιορδανία μια μόλις βδομάδα μετά την «εισβολή του al Aqsa» (Ύστερα τα βασιλικά παράσιτα εκεί απαγόρευσαν τις διαδηλώσεις…). Στις 13 Οκτώβρη 2023 χιλιάδες είμαστε όλοι Hamas, είμαστε όλοι Qassam… (Ποιά μαζική διαδήλωση θα φώναζε τέτοιο πράγμα στη δύση; Και γιατί όχι;)
Έχουμε όμως πάντα την βεβαιότητα ότι ο πόλεμός τους είναι παντού, ο εχθρός μας είναι εδώ συμπεριλαμβανόμενων των κάθε είδους, πληρωμένων ή όχι, τσατσορούφιανων.
Δευτέρα 13 Οκτώβρη (00.34) >> Σε ότι αφορά την τρέχουσα «συμφωνία», «εκεχειρία», «διακοπή» της σφαγής, πείτε την όπως θέλετε, γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα μεταξύ άλλων κι αυτά (εν μέρει στο «ανοικτό» και εν μέρει στο «κλειστό» τμήμα):
…
To «αόρατο» στήριγμα σ’ αυτήν την «διπλωματική απόρριψη» των περισσότερων απ’ τα «20 σημεία» απ’ την μεριά της αντίστασης βρίσκεται στο ότι αυτή πια δεν έχει την υποστήριξη μόνο της Τεχεράνης: μετά τον αμερικανοϊσραηλινό πόλεμο 1.0 κατά του ιράν τον περασμένο Ιούνη αλλά, κυρίως, μετά την αμερικανοϊσραηλινή «ατυχή επίθεση» στο κατάρ, οι αραβικές πετροχούντες έχουν αρχίσει να σκέφτονται σοβαρά «τι θα απογίνουν» σ’ έναν κόσμο όπου τα δυτικά αφεντικά (και ο χωροφύλακάς τους) δεν νοιάζονται πια να ξεχωρίσουν καν τον «φίλο» απ’ τον «εχθρό» και όπου όχι μόνο «υπάρχουν πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια» αλλά, κυρίως, αυτές οι «πορτοκαλιές» (διάβαζε: Μόσχα, Πεκίνο, Τεχεράνη, Άγκυρα) προωθούν (τόσο στην ασία όσο και στην αφρική) τις περιφερειακές συγκροτήσεις «ασφάλειας», μεταξύ γειτόνων – στη θέση της μονομερούς, αποικιακής εξάρτησης απ’ τους «δυτικούς κανόνες» και την καταρρέουσα ηγεμονία τους!
Στην προκειμένη περίπτωση το «αόρατο» στήριγμα, με άμεσο τρόπο, ήταν η Άγκυρα, η Ντόχα και το Κάιρο. Αυτά τα τρία κράτη, μαζί με τους εκπροσώπους της Παλαιστινιακής αντίστασης, σχεδίασαν τον ελιγμό. Σκίζοντας ουσιαστικά τα «20 σημεία», και φέρνοντας την καούρα του ψόφιου κουναβιού για ένα «νόμπελ ειρήνης» σχεδόν εκεί που βρισκόταν η προηγούμενη «συμφωνία εκεχειρίας», στις αρχές της χρονιάς∙ εκείνη όπου αφού ολοκληρώθηκε η 1η φάση της οι θεοναζί την παραβίασαν οριζοντίως και καθέτως, επιστρέφοντας στις μαζικές δολοφονίες και καταστροφές.
… Οι χουντικοί των αραβικών κρατών μπορεί να είναι καθάρματα, μπορεί κάποιοι από δαύτους να είναι κοκάκηδες, αλλά ηλίθιοι δεν είναι. Ξέρουν ότι απ’ την μια μεριά δεν μπορούν να κοντράρουν ανοικτά τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς (όπως έκαναν το 1973, με το εμπάργο πετρελαίου): όλα τους τα περιουσιακά στοιχεία, ακίνητα, μετοχές, ομόλογα, ρευστό, είναι σε αμερικανικά δολάρια (πετροδόλαρα) κινούμενα μέσω swift, κατατεθειμένα στο μεγαλύτερο μέρος τους σε αμερικανικές (ή αγγλικές) τράπεζες… Πράγμα που σημαίνει ότι κινδυνεύουν άμεσα απ’ αυτό το είδος «κατασχέσεων» που αφού εφαρμόστηκε εναντίον του αφγανιστάν ή της βενεζουέλα, έφτασε να εφαρμοστεί και κατά της ρωσίας!
Ξέρουν λοιπόν απ’ αυτή τη μεριά ότι πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί, να κολακεύουν το ψόφιο κουνάβι, κλπ. Ξέρουν όμως απ’ την άλλη ότι έχουν δύο όπλα. Πρώτον τα επιπλέον δισεκατομμύρια «επενδύσεων» (δηλαδή και δανεισμού…) που υποσχέθηκαν στο ψόφιο κουνάβι όταν πέρασε πρόσφατα απ’ τα μέρη τους. Και δεύτερον (ακόμα σημαντικότερο) την «υψηλή συμπάθεια» (και όχι μόνο) των «ανερχόμενων δυνάμεων» του ευρασιατικού project. Που δεν τους ζητάνε ούτε δημοκρατίες, ούτε ανθρώπινα δικαιώματα, τίποτα απ’ αυτά τα ενοχλητικά. Τους ζητάνε μόνο δουλειές – και όπου χρειάζεται ουδετερότητα.
Αυτοί οι ίδιοι χουντικοί (ή οι προκατοχοί τους) είναι που «πούλησαν το παλαιστινιακό ζήτημα» ειδικά μετά τις «συμφωνίες του Όσλο» στις αρχές των ‘90ς. Αυτοί οι ίδιοι είναι που ως το 2023 ή και το 2024 πίστευαν (ή ήθελαν να πιστεύουν) ότι η Ουάσιγκτον παραμένει ηγεμονική δύναμη και ότι το Τελ Αβίβ είναι το «πικρό ποτήρι» που πρέπει να καταπίνουν για να έχουν την εύνοια των ηπα και της δύσης γενικά. Αλλά τώρα; Τώρα η μεν ευρώπη της ε.ε. βουλιάζει αργά αλλά σταθερά μέσα σε ξεσπάσματα συμπλέγματος μεγαλείου και γαυγισμάτων για πόλεμο-με-την-ρωσία κρατώντας με το ζόρι στη θέση του τον τοξικό του Κιέβου∙ οι δεν «κραταιές» ηπα αλλού πατάνε κι αλλού βρίσκονται. Υπ’ αυτές τις συνθήκες οι αντιανθρώπινες προσταγές τόσο του χωροφύλακα της δύσης όσο και των δυτικών ιμπεριαλισμών για την «εξαφάνιση του παλαιστινιακού ζητήματος» γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες. Όχι για τους Παλαιστίνιους τους ίδιους∙ αυτό θα μπορούσαν να το παρακάμψουν. Γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες για την ευστάθεια των δικών τους καθεστώτων – ενώ μπορούν να δημιουργήσουν στοιχεία ενός «γεωπολιτικού plan b» αποστασιοποίησης απ’ αυτές τις προσταγές.
….
Σίγουρα θεωρήθηκαν (απ’ όσους / όσες τα διάβασαν…) «εκτός πραγματικότητας»!!!
Είκοσι ώρες μετά την (πιο πάνω) ανάρτηση της ασταμάτητης μηχανής, κάποιος που ξέρει πολλά και καταλαβαίνει ακόμα περισσότερα ονόματι Alastair Crooke (αν δεν ξέρετε ποιος είναι ψάξτε και θα βρείτε) έλεγε μεταξύ άλλων και τα εξής (με ελληνικούς υπότιτλους):
Δεν αντιγράψαμε τον Crooke – ούτε αυτός εμάς! Μας οδηγεί η εργατική κριτική ανάλυση∙ κι αυτόν η πολύχρονη εμπειρία του στη μέση Ανατολή και οι γνώσεις / επαφές που έχει με πολλούς εκεί.
Όλα αυτά φυσικά δεν αναφέρονται απ’ τους δημαγωγούς. Μπορεί όποιος θέλει να κρατήσει τις εντυπώσεις που δημιουργούν επαγγελματίες και ερασιτέχνες «κατασκευαστές σύγχυσης», δεξιοί κι αριστεροί, θεωρώντας τες αλήθειες. Αν όμως η «αόρατη (;;;)» πραγματικότητα είναι αυτή πιο πάνω, τότε υπάρχει ένα εξαιρετικά δυναμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται η τωρινή «συμφωνία» σε ότι αφορά την Γάζα και το Ολοκαύτωμά της. Ένα εξαιρετικά δυναμικό περιβάλλον που πυροδοτήθηκε αφενός μεν απ’ την «εισβολή του al Aqsa» πριν δύο χρόνια και την (τελικά νικηφόρα) αντοχή της Παλαιστινιακής αντίστασης για απίστευτο διάστημα απ’ την μια μεριά, και απ’ την διαρκώς πανικόβλητη βαρβαρότητα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και των δυτικών συμμάχων του, μέσα κι έξω απ’ την Παλαιστίνη, απ’ την άλλη.
Δευτέρα 13 Οκτώβρη >> Μια (όχι και τόσο…) «λεπτομέρεια» πριν απ’ τα υπόλοιπα. Προφανώς η εντόπια δημαγωγία είχε τους λόγους της που «παρέλειψε» την συνάντηση που είχαν στο Παρίσι για το «μέλλον της Γάζα» (με πρωτοβουλία του Μικρού Δούκα του Λίγηρα: έχει τις φουρτούνες του, κυβέρνηση δεν έχει, έχει όμως την καλωσύνη…) μεταξύ ανώτατων διπλωματών από αίγυπτο, ιορδανία, σαουδική αραβία, κατάρ, ενωμένα αραβικά εμιράτα και τουρκία απ’ την μια μεριά και γαλλία, ιταλία, γερμανία, ισπανία, αγγλία και …. ε.ε. απ’ την άλλη. Ποιοι ήταν οι λόγοι; Ότι αυτή η κίνηση χωρούσε Άγκυρα αλλά όχι Αθήνα και Λευκωσία. Και είχε ζητούμενο το να «χωθούν» κάπως συγκεκριμένα ευρωπαϊκά κράτη στις κινήσεις της Ουάσιγκτον στην ευρύτερη περιοχή. Επιφανειακά να «χωθούν» δίπλα σ’ αυτές τις κινήσεις. Ουσιαστικά να «χωθούν» ώστε να έχουν αυτοτελώς σημαντικότερο ρόλο στην περιοχή απ’ τον καθόλου που έχουν τώρα. Ας μην ξεχνάει κανείς ότι το Λονδίνο και το Παρίσι ήταν τα ιστορικά αφεντικά της περιοχής απ’ τον 1ο παγκόσμιο (και την διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας) μέχρι μετά τον 2ο.
Εννοείται ότι οι θεοναζί θύμωσαν. «Είναι άχρηστη και βλαβερή αυτή η συνάντηση…» τιτίβισε ο θεοναζί υπ.εξ. Gideon Saar «… που γίνεται πίσω απ’ τις πλάτες του ισραήλ».
Κι έτσι το ψοφιοκουναβιστάν αποφάσισε να ξεπετάξει μια δική του «σύσκεψη» (σήμερα), με τις δικές του προσκλήσεις, πιο-κοντά-στο-σημείο (αίγυπτο)∙ να κάνει και την μίνι περιοδεία του, κι ας έχασε το νόμπελ ειρήνης… Σ’ αυτήν την σύσκεψη θα συμμετέχουν και οι μόνοι καλοί σύμμαχοι του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος στην περιοχή: ο don Rico και ο άλλος, ο Χριστοδουλίδης, της νότιας κύπρου.
Καμάρι η ενδοχώρα των θεοναζί, ε;
