7 seconds

Δευτέρα 18 Ιούνη. To τραγούδι είναι παλιό. Τώρα που έφυγε απ’ την “μόδα” το ακούμε με το γούστο μας. Ο σενεγαλέζος Youssou N’ Dour και η σουηδή ράπερ Neneh Cherry, τραγουδούν για τα 7 δευτερόλεπτα που κρατάει ο τοκετός, σ’ ένα αντιρατσιστικό τραγούδι που δεν θύμισε τίποτα στα πολλαπλασιαζόμενα καθάρματα της εποχής. Ίσως επειδή κατά βάθος πιστεύουν ότι γεννήθηκαν με κάποια εκ των προτέρων εγγυημένη “ανωτερότητα”. Ή επειδή τρέφονται απ’ τα ίδια τους τα ψέμματα: απ’ τον ηθικό πρωκτό τους ξανά στον οισοφάγο…

(Παρ’ όλα αυτά: καλή βδομάδα.)

 

Η δυτική Αφρική έτσι κι αλλιώς

Δευτέρα 11 Ιούνη. Με τις καλημέρες μας, αν θέλετε να ακούσετε ένα τραγούδι, στο πάνω video η μαλινέζα ντίβα Fatoumata Diawara τραγουδάει για τους φυγάδες, τους νομάδες, τους ταξιδιώτες, αυτούς που όταν φτάνουν σε ευρωπαϊκό έδαφος λέγονται «παράνομοι».

Αν, όμως, θέλετε να δείτε την διαδικασία της πρωτοκοσμικής (και ειδικά της γαλλικής) αποικιοποίησης της δυτικής αφρικής, τότε το κάτω βίντεο λέει μερικά πράγματα (: ιταλικής παραγωγής με αγγλικούς υπότιτλους). Μόνο που δεν είναι για να το δείτε στο πόδι: διαρκεί 1 ώρα.

Θα υποψιαστείτε, τότε, γιατί ο γαλλικός ιμπεριαλισμός δεν πρόκειται ποτέ να δεχτεί να χαλιναγωγηθεί σε μια ομοσπονδιακή ευρώπη. Και γιατί θα πατάει πάντα σε δύο τουλάχιστον βάρκες, εξυπηρετώντας – τελικά – την Ουάσιγκτον.

https://www.youtube.com/watch?v=Gchqwt23gCI

 

Δυτική αφρική

Δευτέρα 4 Ιούνη. Ένας μαλινέζος μουσικός, γνωστός κι «όχι αφομοιωμένος», ο Abou Diarra (παίζει kora), κι ένας φλαουτίστας απ’ την ακτή του ελεφαντοστού, o Dramane Dembele (τύφλα νάχει ο Ian Anderson…) τζαμάρουν…

Απλά μουσική.

 

MC Gaza

https://www.youtube.com/watch?v=maxYQn011i4

Δίπλα απ’ τους μαύρους καπνούς των λάστιχων για να μην βλέπουν οι ελεύθεροι σκοπευτές… Κάτω απ’ τις εμπρηστικές βόμβες φωσφόρου… Κι άλλοι δολοφονούνται. Επειδή, όταν δεν βρίσκουν στόχο τα αυτόματα βρίσκουν τα τανκς…

Αλλά δεν μπορούν να βρουν στόχο!! Εβδομήντα χρόνια τώρα, από γενιά σε γενιά, από μανάδες σε γυιούς και από αδελφές σε αδελφούς, από θείους σε ανήψια και από νεκρούς σε ζωντανούς, ο παλαιστίνιος Δαβίδ συνεχίζει να στέκεται όρθιος. Πώς είπατε; Οι άραβες είναι “δουλοπρεπείς”; Αυτό είπατε; Χα! Μακάρι να είχατε το ένα δέκατο της αντοχής, της αξιοπρέπειας και του πείσματος των παλαιστίνιων.. Μακάρι!

Τι άλλο παράδειγμα ζωής κι αντίστασης θα προσπερνούσε η πρωτοκοσμική εθελοδουλεία;

Μέρες ζωής και θανάτου…

Δευτέρα 14 Μάη. Όποιος υποστηρίζει, φωναχτά ή σιωπηλά, ότι ένα κράτος έχει δικαίωμα να πυροβολεί και να σκοτώνει τους άοπλους «που πλησιάζουν τα σύνορά του» (ή «προσπαθούν να τα περάσουν παράνομα»), για “λόγους ασφαλείας” (αλλοίμονο!), είναι φασίστας! Μπορεί να παριστάνει ό,τι θέλει – αλλά αυτό είναι: σκέτος, καθαρός φασίστας.

Αν θέλετε «απόδειξη» βάλτε στη λέξη «κράτος» οποιοδήποτε θέλετε… Κι αν νομίζετε ότι αυτό ξεκαθαρίζει τα πράγματα, αντί για “παλαιστίνιοι αιχμάλωτοι” βάλτε “σύριοι πρόσφυγες”, “ιρακινοί πρόσφυγες”, “λατινοαμερικάνοι μετανάστες”, “αφρικάνοι μετανάστες”… Δεν κάνει διαφορά στο έγκλημα και στην υποστηρίξή του: το αποτέλεσμα μιλάει μόνο του…

Σήμερα, λοιπόν, διαδηλώνουμε έξω απ’ το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών, εναντίον της δολοφονικής συμμαχίας δύο κρατών: του ελληνικού και του ισραηλινού· αλληλέγγυοι, όσο είναι δυνατόν απ’ την πρωτοκοσμική ασφάλειά μας, στην παλαιστινιακή αντίσταση… Απ’ τις 6.30 το απόγευμα…

Σήμερα χιλιάδες άνθρωποι θα διαδηλώνουν, μέσα στο ισραήλ (εναντίον της μεταφοράς της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ / Quds), στη λωρίδα της Γάζας (η «πορεία της επιστροφής»), στη Δυτική Όχθη· και σε πολλά άλλα σημεία του πλανήτη.

Για εμάς: ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΚΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΜΑΡΩΝΕΙ!

Καμπάνια Μ15

(Πόσο σκουλίκια μπορεί να είναι αυτοί που σκίζουν ή “πατάνε” τις αφίσες της καμπάνιας Μ15; Πόσο ενεργούμενα του Τελ Αβίβ και των ελληνικών υπηρεσιών;

Και σε ποιά “τύχη” ελπίζουν άραγε; Ε;)

https://www.youtube.com/watch?v=pGk20HZqOwo

 

Sona Jobarteh

Δευτέρα 30 Απρίλη. Η δυτικοαφρικανή (απ’ την gambia) μουσικός, αγαπημένη της ασταμάτητης μηχανής, σ’ ένα τραγούδι για τα μέρη που γεννήθηκε, για τον κόσμο… (επίσημη παραγγελία, του 2015).

Με τις καλημέρες μας.

Rim Banna

Δευτέρα 23 Απρίλη. Πριν 3 βδομάδες είχατε (ίσως…) ακούσει την παλαιστίνια Rim Banna στο «πέταγμα της πεταλούδας», από μια συναυλία στο Όσλο. Καθώς οι μέρες και οι νύχτες γίνονται όλο και πιο κόκκινες απ’ το αίμα στην Παλαιστίνη, θυμίζουμε δυο ακόμα τραγούδια της.

Σήμερα, αύριο, την άλλη βδομάδα, την παράλλη, τον επόμενο μήνα και τον μεθεπόμενο, είμαστε όλοι Παλαιστίνιοι… Κι ας λένε ότι θέλουν οι σκατόψυχοι, οι ατζέντηδες, τα παπαγαλάκια κάθε μαχαραγιά και οι αναίσθητοι.  Στο τέλος ξέρουμε τι θέλουν να κάνουν: να μας πυροβολούν στο κεφάλι, όπως κάνουν οι ομοϊδεάτες τους. Εκεί. Και εκεί.

Γι’ αυτό είμαστε αδιαπραγμάτευτα απέναντι!

 

Orange Blossom

Δευτέρα 16 Απρίλη. Αν το Kashmir των Led Zeppelin ή το Desert Rose του Sting ήταν, ας το πούμε έτσι, πετυχημένες πρωτοκοσμικές προσπάθειες του προηγούμενου αιώνα να δαμαστεί «ο αραβικός ήχος», τότε αυτά που παίζουν τώρα οι Orange Blossom (με γαλλική έδρα αλλά φωνάρα απ’ την αίγυπτο – Hend Ahmed Hassan· έναν μεξικάνο στα τύμπανα – Carlos Robles Arenas· συν τον Fatoma Dembele απ’ την Burkina Faso στα κρουστά) τι είναι;

Ίσως η ανελέητη αντεπίθεσή του στην καρδιά της πτωχευμένης (και αισθητικά) μητροπόλης… Ευτυχώς!!! Οι μετανάστες, απ’ όπου κι αν προέρχονται, θα μας σώσουν!…

Το Maria με τις καλημέρες μας

Κι αν δεν σας έφτασε (δεν θα έπρεπε!) το ακόμα πιο δυνατό Habibi

 

 

Sattas

Τρίτη 10 Απρίλη. Κάτι ευχάριστο για το “καλή βδομάδα” (γιατί τα υπόλοιπα δεν είναι καθόλου ευχάριστα…). Οι Sattas, μια τουρκική reggae μπάντα, από την Istanbul:

Κι ένα κομμάτι ακόμα, για το καπάκι: