Δευτέρα 12 Μάρτη. Φρεσκάραμε τη μνήμη μας επειδή, γύρω απ’ την “υπόθεση novartis” (όχι, όμως, τα αντίστοιχα έργα των υπόλοιπων φαρμακευτικών, όλα κι όλα!.. που να τρέχεις τώρα;) παίζεται αυτό το ωραίο έργο που λέγεται «σπρώχτε το διακριτικά στη λήθη». Αν δεν είχε ανακατευτεί το αμερικανικό fbi δεν θα έτρεχε τίποτα· όμως ούτε και τώρα θα τρέξει. Οι αντιπολιτευόμενοι, παίζοντας το θέατρό τους, κατηγορούν τους φαιορόζ ότι θέλουν μια «πρόχειρη και σύντομη προανακριτική της βουλής» και ότι βιάζονται να γυρίσουν την υπόθεση στους δικαστές… Ενώ αυτό ακριβώς πρέπει να γίνει για να αρχίσουν να χάνονται τα ίχνη της ιστορίας!! Άλλο το σούσουρο καταθέσεων σε μια κοινοβουλευτική επιτροπή, κι άλλο το ημίφως των δικαστικών διαδρόμων και του «απορρήτου της υπόθεσης καθώς συνεχίζονται οι έρευνες».
Εν τω μεταξύ, δεν πρέπει να έχει υπάρξει στην ελλάδα γιατρός με δικαίωμα συνταγογράφησης (φαρμάκων ή εξετάσεων) που να μην έχει δωροδοκηθεί συστηματικά από φαρμακευτικές ή ιδιωτικές διαγνωστικές εταιρείες. Προφανώς αυτοί δεν θα κληθούν να γυρίσουν πίσω στα ταμεία το μερδικό τους απ’ τις «προσανατολισμένες συνταγές» και την «τεχνητή ζήτηση»…
Πρόκειται για τα μεσοστρώματα – αν προσθέσει κανείς τους δικηγόρους και τους μηχανικούς, που έχουν τα δικά τους κυκλώματα. Πρόκειται, σα να λέμε, για την εθνική κοινωνική σπονδυλική στήλη: γι’ αυτούς που δηλώνουν μόνιμα (και προ «κρίσης»), στην μεγάλη πλειοψηφία τους, ετήσια έσοδα της τάξης των 2.500 ή των 3.000 ευρώ. Οι φουκαράδες… Πρόκειται για την αγαπημένη μας κουρελομεσαία τάξη…