Month: May 2023

Ποιες εκλογές; (3)

Δευτέρα 15 Μάη>> Εν τω μεταξύ, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη ενδο-μπλοκ (της Αστάνα) συζητήσεις για την επίσημη αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού (και, κυρίως, για την κοινή στόχευση κατά της αμερικανικής κατοχής στην ανατολική συρία…) στην Ουάσιγκτον προωθείται σχέδιο νόμου με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Assad Anti-Normalisation Act”! Ένας απ’ τους εισηγητές του νόμου, ο ρεπουμπλικάνος πρόεδρος της «επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων» Michael McCaul, δήλωσε απερίφραστα:

Ο Assad και οι ρώσοι και ιρανοί υποστηρικτές του συνεχίζουν να κάνουν τρομακτικές πράξεις κατά του συριακού λαού… Πρέπει να δώσουν λογαριασμό γι’ αυτά τα εγκλήματα… και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις δυνατότητες για να σταματήσουμε την ομαλοποίηση των σχέσεων με τον Assad…

Το νομοσχέδιο προβλέπει κυρώσεις εναντίον οποιουδήποτε κάνει οποιαδήποτε επένδυση στην ελεγχόμενη απ’ την Δαμασκό συριακή επικράτεια. Αυτό δείχνει (προφανώς!!!) όχι μόνο την Άγκυρα ή την Μόσχα ή την Τεχεράνη αλλά και το σύνολο σχεδόν των αραβικών πετροδικτατοριών που επίσημα αποφάσισαν πρόσφατα να ξαναδεχτούν το συριακό καθεστώς στον «αραβικό σύνδεσμο»∙ άρα να αρχίσουν τις μπίζνες με τον συριακό καπιταλισμό.

Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι η Ουάσιγκτον σπρώχνεται όλο και περισσότερο στα σκοινιά, καταφεύγοντας σε σπασμωδικές επαναλήψεις του κόλπου των «οικονομικών τιμωριών» που έχει αποτύχει πανηγυρικά. Θα ιδρώσει κάποιου τ’ αυτί επειδή η Ουάσιγκτον θέλει να δείρει όλο και μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη; Όχι!

Υπάρχει όμως πάντα ο κίνδυνος των βρώμικων κτυπημάτων. Τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το Λονδίνο (για να μην μιλήσουμε για το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ) έχουν την σχετική τεχνογνωσία. Κι όσο περισσότερο στριμώχνονται τόσο περισσότερο θα προσπαθούν να καταφεύγουν σε τέτοια. Όσο μπορούν.

Αλλοίμονο σ’ όσους συνεχίσουν να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει (και πως γίνεται ο) 4ος παγκόσμιος πόλεμος…

No mercy

Δευτέρα 8 Μάη>> Η ζωή είναι ανελέητη… όταν δουλεύεις σα σκλάβος: τραγουδούσαν οι Stranglers to 1984. Αλλά δεν φταίει η ζωή, έτσι δεν είναι;

Bonus track κάτι πιο αισιόδοξο, απ’ τις Martha and the Muffins, το 1980: οι δύο Μάρθες (Johnson και Ladly) τραγουδούν Echo beach – ή για μια μυθική απόδραση…

Εκλογές και κόμματα…

Αυτό είναι πρόσφατο: του 2022…

Δευτέρα 8 Μάη>> Ανία και βαρεμάρα; Αβεβαιότητα; Ακηδία; Προφύλαξη προσωπικών δεδομένων; Το 1/3 όσων απαντούν στις έρευνες κοινής γνώμης περί της εκλογικής συμπεριφοράς τους σε λιγότερο από δυο βδομάδες (υπάρχουν πολλοί / πολλές που δεν απαντούν) είτε δηλώνουν ότι είναι αναποφάσιστοι, είτε δηλώνουν ότι ΔΕΝ είναι σίγουροι πως θα ψηφίσουν εκείνο που δήλωσαν λίγο πριν στο ίδιο ερωτηματολόγιο… Ρευστότητα, που πονοκεφαλιάζει τους επαγγελματίες προφήτες της «λαϊκής θέλησης», οδηγώντας τους σε όλο και με εξεζητημένα ανακριτικά / εκμαιευτικά σχήματα. Κρίμα! Κρίμα για την «λαϊκή θέληση»! Με τόσο μεγάλη ποικιλία πολιτικών εμπορευμάτων στα ράφια να σουφρώνει τα μούτρα της; Α πα πα!! Πού οδεύομεν κύριοι;;

Η απάντηση έρχεται από εκεί που δεν θα το περιμένατε. Από έναν καλόγερο! (Όχι τον γνωστό!…) Το μέλος του τάγματος των δομινικανών Dominique Durable, θρησκευτικός φιλόσοφος και καθηγητής φιλοσοφίας, στη γαλλική Le Monde το 1948 (κι ενώ τα ερείπια του Β παγκόσμιου πολέμου κάπνιζαν ακόμα…), εκστασιασμένος απ’ τις προοπτικές της «νέας επιστήμης» με το όνομα Κυβερνητική, κατέθεσε ένα άρθρο με τίτλο UNE NOUVELLE SCIENCE : LA CYBERNETIQUE. Vers la machine à gouverner, που απαντάει (από τότε!) στην τωρινή και την αυριανή δυσθυμία των εκλογέων∙ κι όχι μόνο στο ελλαδιστάν. Διαβάστε παρακαλούμε για να διαπιστώσετε ότι τελικά το ένστικτο της «λαϊκής θέλησης» καταλαβαίνει την ματαιοπονία των «σωτήρων» της, και προετοιμάζει αδιόρατα την «Μεγάλη Έξοδο» (μαζί με τ’ αφεντικά, αλλά τι να κάνουμε; Έτσι δουλεύει ο καπιταλισμός!)

Le Monde λοιπόν, 28 Δεκέμβρη 1948, και:

… Μια απ’ τις συναρπαστικότερες προοπτικές που δημιουργούνται είναι η δυνατότητα της λογικής ρύθμισης των ανθρώπινων υποθέσεων, και ειδικότερα εκείνων που αφορούν ανθρώπινες κοινότητες και παρουσιάζουν μια κάποια στατιστική κανονικότητα, όπως είναι τα ανθρώπινα φαινόμενα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Μπορεί άραγε να φανταστεί κάποιος μια μηχανή που θα συγκεντρώνει οποιοδήποτε είδος πληροφορίας, για παράδειγμα πληροφορίες σχετικά με την παραγωγή και την αγορά∙ και ύστερα θα προσδιορίζει ποια θα είναι η πιθανότερη εξέλιξη της κατάστασης, σε συνάρτηση με την μέση ψυχολογία των ανθρώπινων όντων και των ποσοτήτων που είναι δυνατόν να μετρηθούν σε κάθε δοσμένη περίσταση. Είναι άραγε δυνατόν να διανοηθεί κάποιος μια κρατική μηχανή που θα καλύπτει όλα τα συστήματα λήψης πολιτικών αποφάσεων;… Προς το παρόν τίποτα δεν μας εμποδίζει να φανταστούμε κάτι τέτοιο. Μπορούμε να ονειρευτούμε την εποχή που θα είναι δυνατόν μια machine à gouverner (μηχανή διακυβέρνησης) να είναι σε θέση να συμπληρώνει – για καλό ή για κακό – την σημερινή προφανή ανικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου όταν ασχολείται με τον συνηθισμένο μηχανισμό της πολιτικής.

‘Όχι απλά αισιόδοξος ο πατήρ Durable το 1948, αλλά και έξω απ’ τα δόντια: «τι να περιμένουμε απ’ τους ηλίθιους;» λέει μιλώντας για την «προφανή ανικανότητα», χωρίς να διασαφηνίζει ποιους εννοεί. Τους εκλέκτορες; Τους εκλεγόμενους; Όλους μαζί;

Συνεχίζει:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Μachine à gouverner

Κάτι κομμουνιστικά του είδους “και η καθαρίστρια να κυβερνήσει” ξεχάστε τα!!!

Δευτέρα 8 Μάη>> Αυτός ο μηχανισμός, που «αναπτύχθηκε» σταθερά ήδη απ’ την δεκαετία του 1980, έχει ονόματα: «λόμπυ» και «ειδικοί». Μιας και είναι στη μόδα η απέχθεια για την ανάγνωση (και ακόμα περισσότερο για την «αρχαιολογία των αναλύσεων») δεν θα παραπέμψουμε κανέναν στα Sarajevo νο 78 ή νο 80 ή νο 90 (τόσο παλιά όσο το 2013 και το 2014…) για τον ριζικό μετασχηματισμό των δυτικών «δημοκρατιών μέσω αντιπροσώπευσης», και την εγκατάσταση πολλών κύκλων «ειδικών» πίσω απ’ την «αντιπροσώπευση» και την «λήψη αποφάσεων»∙ κύκλων αόρατων, ανεξέλεγκτων αλλά καθοριστικών για την εύκολη ακύρωση της όποιας κοινωνικής πίεσης, και εν τέλει για την υποχρεωτική διαμόρφωση συναίνεσης (δηλαδή υπακοής). Ωστόσο κάπου εκεί (τότε, «παλιά»…) σχολιάζαμε ότι:

…Στον ορίζοντα του κοινωνικού φαντασιακού, η χρήση “ειδικών” δίνει  (άρχισε να δίνει απ’ τα ‘80s και μετά) ένα λούστρο ουδετερότητας και τεχνικής εγκυρότητας. [Παρότι] η κοινωνική ουδετερότητα των επιστημών είχε βέβαια αμφισβητηθεί στη διάρκεια των ταραγμένων δεκαετιών του ‘60 και του ‘70…

Όχι, δεν χρειάζεται να πάμε πίσω. Αρκεί να έχει καταλάβει όποιος ενδιαφέρεται τον ρόλο και την ισχύ των «ειδικών» στην πρόσφατη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, όπου αυτοί (οι «ειδικοί») βγήκαν απ’ τα παρασκήνια των δυτικών ολιγαρχιών και εγκαταστάθηκαν στο κέντρο της σκηνής. Ποιος τους «διάλεξε»; Σίγουρα κανένας «λαός»… Ποιος θα τολμούσε να τους αμφισβητήσει (με την ευκολία που αμφισβητεί ένα πολιτικό κόμμα); Κανείς∙ καλές δόσεις λογοκρισίας εξαφάνιζαν κάθε αντίπαλο ειδικό, και στόλιζαν τους ανειδίκευτους καχύποπτους  με όλα τα επίθετα που διαθέτουν οι βόθροι της «νέας κανονικότητας»∙ μαζί με ποινές και τιμωρίες…  Ποιος υπερασπίστηκε αυτούς τους εγκάθετους σαν «έκφραση της επιστημονικής αλήθειας για τις κοινωνίες» και, κατά συνέπεια, σα νόμιμους και εύλογους σε πρώτη και τελευταία ανάλυση πολιτικούς καθοδηγητές / χειραγωγούς; (Α χα!!! Ας μην αρχίσουμε!…)

Η machine à gouverner του κεφάλαιου υπάρχει λοιπόν – με «ανθρώπινο πρόσωπο» προς το παρόν. Είναι ώριμη και κραταιά. Η σταδιακή και σύντομα εκτεταμένη μηχανοποίησή της είναι πολύ κοντύτερα απ’ όσο νομίζετε! (Πόσες φορές έχετε ακούσει την έκφραση «με απέρριψε το σύστημα» για ζητήματα κρατικής γραφειοκρατίας τα τελευταία χρόνια;) Η ενθουσιώδης υποδοχή της μηχανικής «νοημοσύνης» αποδεικνύει πως οι υποκειμενικοί, κοινωνικοί όροι γι’ αυτή τη μηχανοποίηση του «κυβερνητικού / εξουσιαστικού ορθολογισμού» υπάρχουν ήδη σε πολύ μεγάλη έκταση: κανείς δεν τολμάει να αμφισβητήσει την «εγκυρότητα», την «ακρίβεια» και την «ανιδιοτέλεια» της chatGPT… παρότι είναι ιδιοτελέστατο ανθρώπινο / τεχνικό έργο!!! (Εκτός αν πιστεύετε ότι ο προγραμματισμός μηχανών είναι υπεράνω συμφερόντων…)

Έχουν άραγε συναίσθηση οι (κατ’ αρχήν σωστά και δίκαια) απέχοντες απ’ το show της ολιγαρχικής «δημοκρατίας» ότι σε κάποια απ’ τις επόμενες κοντινές στροφές του μέλλοντος έχουν ήδη εγκατασταθεί οι προσδοκίες του Durable; Όχι…

Θα χαρούν όταν βρεθούν μπροστά τους ή θα γίνουν επιθετικά ά-πιστοι; Υποψιαζόμαστε, δυστυχώς, το πρώτο. Για διάφορους λόγους αλλά και επειδή στην εξέλιξη διάφορων μορφών μηχανοποίησης – του – κοινωνικού – εργοστάσιου, η συμβουλή του Durable απ’ το μακρινό 1948 έγινε ευμενώς αποδεκτή:

… Ίσως δεν θα ήταν κακή ιδέα για τις ομάδες που ασχολούνται σήμερα με την δημιουργία της Κυβερνητικής να προσθέσουν στο προσωπικό των τεχνικών τους, που προέρχονται απ’ όλους τους ορίζοντες της επιστήμης, μερικούς σοβαρούς ανθρωπολόγους και ίσως ένα φιλόσοφο που να έχει περιέργεια για τα παγκόσμια ζητήματα…

Έχουν!!! Έχουν απ’ όλα!!! Και μπηχεβιοριστές έχουν, και φιλόσοφους, και διαφημιστές…

Το τέλος… (Ποιο τέλος;)

Μια απ’ τις πιο πρόσφατες (2 Μάη 2023) ειδικές μελέτες για την επικινδυνότητα των mRNA πλατφορμών. Μεταφράζουμε (το τονισμένο με κίτρινο μέρος της αρχικής περίληψης):

… Τα άτομα με εμβολιασμό κατά της covid-19 έχουν υψηλότερο κίνδυνο για όλες τις μορφές αγγειακής απόφραξης του αμφιβληστροειδούς για 2 χρόνια μετά τον εμβολιασμό… Η σωρευτική επίπτωση αγγειακής απόφραξης του αμφιβληστροειδούς ήταν σημαντικά υψηλότερη στην εμβολιασμένη ομάδα σε σύγκριση με την μη εμβολιασμένη, 2 χρόνια και 12 εβδομάδες μετά τον εμβολιασμό…. Δεν ανιχνεύτηκε διαφορά σε σχέση με την μάρκα και την δόση των εμβολίων…

Δευτέρα 8 Μάη>> Έγινε μόλις πριν 3 μέρες, στις 5 Μάη, και δεν γιορτάστηκε με πυροτεχνήματα και τρελά πάρτυ! Το παραμάγαζο των φαρμακομαφιών που λέγεται ΠΟΥ, δια του γενικού διευθυντή του Tedros Adhanom Ghebreyesus, ανακοίνωσε το «τέλος της πανδημίας» (του τσαχπίνη…)∙ αν και όχι το τέλος του πολέμου (είπε). Έχουμε μεγάλη πτώση θανάτων διαβεβαίωσε στην φλύαρη συνέντευξή του: από 100.000 την ημέρα τον Γενάρη του 2021, πέσαμε στους 3.500 την βδομάδα στις 24 Απρίλη του 2023. Η «κοινή δεξαμενή» έχει προς το παρόν ντεμοντέ… Αλλά ο Michael Ryan, διευθυντής του «τμήματος έκτακτων καταστάσεων» που ίδιου φιλάνθρωπου οργανισμού, προειδοποίησε:

… Οι μάχες δεν έχουν τελειώσει… Στις περισσότερες περιπτώσεις μια πανδημία τελειώνει μόλις ξεκινήσει η επόμενη.

«Πες τα χρυσόστομε!» θα πουν κάποιοι… Αυτή η «επίσημη κήρυξη της ανακωχής» έρχεται μεν καθυστερημένη (Πεκίνο, Ουάσιγκτον και Βρυξέλες την έχουν κάνει ήδη) αλλά έχει ένα συγκεκριμένο νόημα. Από ‘δω και στο εξής οι φαρμακομαφίες δεν θα είναι υποχρεωμένες να κοστολογούν τις mRNA αντι-covid19 πλατφόρμες τους σε «φιλική τιμή». Δεν θα είναι πλέον τα κράτη οι πελάτες τους, αλλά οι ιδιώτες (και τα ασφαλιστικά ταμεία τους). Ο ρυθμός πλατφορμιασμού έχει πέσει σημαντικά (ενώ ανεβαίνει σταθερά ο αριθμός των δολοφονημένων και των σακατεμένων από την γενετική μηχανική), αλλά μερικές καλές δόσεις φόβων μπορούν να ξαναεμφανιστούν οποιαδήποτε στιγμή στη δημόσια σφαίρα (μήντια και παραμήντια): τα σχέδια του ΠΟΥ και των αφεντικών έχουν τίτλο «πανδημίες χωρίς ανάσα»! Ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, θέλει οπωσδήποτε την επόμενη – και ποιος θα του χαλάσει χατήρι; Ο ΠΟΥ και οι φαρμακομαφίες έχουν άλλωστε πετάξει στον πάγκο του χασάπη την «Pandemic Treaty», την δημιουργία ενός ΔΝΤ υγείας, που χρειάζεται μεγάλο σπρώξιμο (και πολλές “πανδημίες”…) για να επιβληθεί. Είναι το τελευταίο «χαρτί» της καπιταλιστικής δύσης για να κρατήσει την ηγεμονία της στον πλανήτη…

Σ’ αυτά τα πάνω από 3 χρόνια της (κατά κύριο λόγο) δυτικής τρομοεκστρατείας τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος δεν πέτυχαν όλα όσα σχεδίαζαν, πέτυχαν όμως κάμποσα. Το πιο εφιαλτικό απ’ όλα είναι (κατά την ταπεινή μας γνώμη…) ότι έκαναν πολιτικά (με την πιο ευρεία έννοια της λέξης «πολιτική»…) «αόρατες» τις δεκάδες χιλιάδες δολοφονίες και τα ακόμα περισσότερα σακατέματα απ’ την γενετική μηχανική τους.

Ενόσω ο φόβος και η βία είναι που συνδέουν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία 2020 – 2022 με οποιαδήποτε μέλλον απεργάζονται τα αφεντικά του συμπλέγματος, η δημόσια και πλατιά αναγνώριση των ήδη συντελεσμένων δολοφονιών και των σοβαρών τραυματισμών εκ μέρους αυτών των αφεντικών είναι ό,τι  μπορεί να εμποδίσει το γενετικό, βιολογικά «ρευστό» και «τροποποιήσιμο» μέλλον που επιδιώκει η βιομηχανία της υγείας στον 21ο αιώνα. Υπάρχουν πια πάμπολλα στοιχεία και αποδείξεις για το πως ακριβώς χακάρεται το ζωντανό σώμα (εν προκειμένω το ανθρώπινο) απ’ τα μικροχειρουργεία, σε κυτταρική κλίμακα, τεχνολόγων για τους οποίους το μόνο ενδιαφέρον είναι το να «πουλήσουν» και, φυσικά, η καριέρα τους. Υπάρχουν πια πάμπολλα στοιχεία και αποδείξεις ότι η γενετική μηχανική είναι ζαριές πάνω στη ζωή και ότι στην συντριπτική πλειονότητα των εφαρμογών της εκείνοι που κερδίζουν αποκλειστικά είναι οι «ημίθεοι σωτήρες» – εταιρείες και «ειδικοί». Υπάρχουν πια πάμπολλα στοιχεία και αποδείξεις ότι το «σπάσιμο του ταμπού», η γενετική επίθεση στα ανθρώπινα σώματα, απελευθερώνει ήδη με μεγάλη ταχύτητα όλες τις άλλες εμπορικές όψεις των βιοτεχνολογιών, τις οργανωμένες μεταλλάξεις (και την οργανωμένη νοσηρότητα) φυτών, ζώων, εντόμων, μικροοργανισμών.

Αν, τώρα, συνθηκολογήσουμε με ψευτο-χαλαρωτικές ανακοινώσεις του είδους «πανδημία τέλος» (άρα ας τα ξεχάσουμε όλα…), κι αν τώρα αφήσουμε στο σκοτάδι τις πραγματικές, εγκληματικές συνέπειες της γενετικής μηχανικής, θα είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο αύριο και μεθαύριο να εμποδιστεί η καθολική γενετικοποίηση και άρα ο γενικός έλεγχος.

Ναι, ξέρουμε, είμαστε περιθωριακοί. Ναι, ξέρουμε, το αιώνιο τώρα είναι που τραβάει την μαζική προσοχή∙ το αύριο και το μεθαύριο απωθούνται μοιραλατρικά. Ναι, ξέρουμε ότι απέναντί μας έχουμε μια πανίσχυρη και αδίστακτη διεθνή ένωση των αφεντικών, με τα τοπικά (εθνικά) παραρτήματά της, με άπειρους πόρους και μέσα… Ναι, αυτά και άλλα ισχύουν∙ όμως…

Ο Γκράμσι σχολίασε πριν έναν αιώνα ότι η νοσηρότητα εμφανίζεται ανάμεσα στο θάνατο του παλιού και στη γέννηση του καινούργιου. Δεν μπορούσε να φανταστεί πως η οργανωμένη νοσηρότητα μπορεί να είναι η καπιταλιστική κανονικότητα του «καινούργιου».

Τώρα πια το ξέρουμε.

Προσεισμικά φαινόμενα;

Δευτέρα 8 Μάη>> Τέσσερεις τράπεζες βαράνε κανόνι μέσα σε δύο μήνες; Ναι… Θα ακολουθήσουν κι άλλες. Όμως «ο τραπεζικός τομέας είναι υγιής και σταθερός» στις ηπα – λέει η fed. Και ο Krugman…

Είναι; Η JPMorgan που «έφαγε» πρόσφατα την First Republic έχει αξιολογηθεί ως η πιο επικίνδυνη τράπεζα στις ηπα. Αλλά…. Όπως και 3 ακόμα «συστημικές» τελεί υπό άμεση κρατική «προστασία».

Η αιτία που γονατίζει μικρομεσαίες τράπεζες (ως τώρα) είναι η ίδια που πριονίζει και τις μεγαλύτερες:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.