Πέμπτη 7 Απρίλη>> Η ιδέα του σώματος (για την ακρίβεια: του ανοσοποιητικού συστήματος – σ’ αυτήν την φάση) ως μπαταρίας είναι μια σιχαμερά βλακώδης και τεχνοκρατική ιδέα∙ όμως ακριβώς γι’ αυτό μπορεί να είναι «πιασάρικη» σε ένα καλό μέρος των πρωτοκοσμικών πληθυσμών, όπου ο καθένας και η καθεμιά θέλει να αντιλαμβάνεται εαυτόν / εαυτήν σαν … δραπανοτρύπανο!
Η «φόρτιση» και η «εκφόρτιση» (της μπαταρίας…) μοιάζει σ’ αυτούς τους δυστυχισμένους σαν μια καλή αναλογία του Εαυτού (τους) – Κεφάλαιου, που έχει ξεπέσει ανομολόγητα σε μηχανή («μέσο παραγωγής / κατανάλωσης»…). Όταν συμβαίνει «εκφόρτιση» του Εαυτού – Κεφάλαιου χρειάζεται «φόρτιση» που δεν είναι υποχρεωτικά ηλεκτρική. Μπορεί να είναι χημική: διάφορες ντρόγκες, «συμπληρώματα διατροφής», κλπ.
Εν τέλει μπορεί να είναι και βιοτεχνολογική / γενετική. Ο «μετα-ανθρωπισμός» αναδύεται μια χαρά μέσα από αθώες διαφημίσεις: και ως μηχανές έσεσθαι…