Τρίτη 23 Νοέμβρη>> Η εκστρατεία που ονομάστηκε «πανδημία» ήταν και παραμένει πολιτικό έργο. Προσοχή: όχι σε «τελευταία ανάλυση» αλλά σε πρώτη και καλύτερη! Η διάλυση των όποιων στοιχείων των τυπικών αστικών συνταγμάτων κατοχύρωναν τις προσωπικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα∙ η κατάργηση της νομοθεσίας για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, όπου τα δεδομένα υγείας ήταν τα πιο αυστηρά περιφρουρημένα (GDPR)∙ η αποδοχή του «κρατικού δικαιώματος» να απαγορεύεται οποτεδήποτε το οτιδήποτε λόγω «έκτακτης ανάγκης»∙ η ψυχοσυναισθηματική βία και οι εκβιασμοί για τον καταναγκαστικό πλατφορμιασμό∙ και πολλά άλλα ΔΕΝ είναι (ποτέ δεν ήταν, ποτέ δεν θα είναι) «φροντίδα υγείας»!!!
Βρισκόμαστε τώρα στην εξής ιστορική στιγμή: ενώ από υγιειονομική άποψη (όπως κι αν την εννοεί οποιοσδήποτε δεν είναι εγκάθετος) η μαζική επίθεση των γενετιστών έχει αποτύχει, από πολιτική άποψη ο «πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού» συνεχίζεται απ’ τα κράτη. Με την μορφή της ανανέωσης των απαγορεύσεων, ως εκείνο το σημείο που δεν θα χρεώνονται οι κρατικοί προϋπολογισμοί… (Σε σχέση με τις διακηρύξεις που έκαναν οι πολιτικές βιτρίνες στην αρχή του χρόνου, σαν φερέφωνα του συμπλέγματος, τώρα, στο τέλος του 2021, συμπεριφέρονται όλο και περισσότερο σαν παπατζήδες: που είναι ο ιός; εδώ είναι ο ιός… εκεί είναι ο ιός…)
Οι πραγματικοί εχθροί, οι στόχοι σ’ αυτή τη συγκεκριμένη φάση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, ποτέ δεν ήταν «αόρατοι»! Για τις φαρμακομαφίες ο στόχος ήταν και είναι η φυσική ανοσία, το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Επί χρόνια ψάχνουν τεχνολογίες για να το παρακάμπτουν, να το υποκαθιστούν ή/και να το χειραγωγούν, έτσι ώστε να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στην «παραγωγή ασθενειών», όπως έχουν κάνει ως τώρα με τα μεταλλαγμένα φυτά ή ζώα. Είναι διεστραμμένο, αλλά είναι αλήθεια: η «παραγωγή ασθενειών» είναι ο κεντρικός μοχλός «ανάπτυξης» της βιομηχανίας της υγείας!.. Για τα κράτη, σαν κόμματα των πιο δυναμικών τομέων των αφεντικών, ο στόχος είναι οι κοινωνικές σχέσεις, τα ήθη, οι συνήθειες, οι συμπεριφορές∙ ο καθολικός έλεγχος του κοινωνικού εργοστάσιου.
Όπως ακριβώς γράφει η εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ στο φύλλο νο 49, 14 Νοέμβρη, κάτω απ’ τον τίτλο Γράμμα από τη φυλακή: δεν υπάρχει υγεία χωρίς ελευθερία:
… H κεραυνοβόλα και παρατεταμένη έφοδος της εξουσίας για την άλωση των ανθρώπινων οργανισμών σε γενετικό βάθος, που έχει το δικό της μακρύ ιστορικό προετοιμασίας του εδάφους (ιδεολογικά, πολιτικά, φαντασιακά, τεχνολογικά…) αφορά στην καπιταλιστική ιδιοποίηση του βασικότερου υλικού της κερδοσκοπικής παραγωγής: του εργαζόμενου σώματος. Ο εργάτης που ανταλλάσσει την εργασία, αποτελεί ένα εμπόδιο ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία.
Στη νέα καπιταλιστική δυστοπία που χτίζεται βήμα βήμα, δεν θα υπάρχει εργάτης παρά μόνο οργανισμός εργασίας, μικροβιολογικά εξαρτημένος από το βιομηχανικό σύμπλεγμα, και άμεσα ελεγχόμενος απ’ αυτό, αν επιτρέψουμε στους τεχνοκράτες να προχωρήσουν τα σχέδιά τους. Ήδη ο εργάτης ως συλλογική ταυτότητα, οικουμενική κοινότητα και υποκείμενο δημιουργίας του κόσμου ή ενός άλλου κόσμου, έχει σκορπιστεί σωματικά, συναισθηματικά, διανοητικά, ηθικά, ταξικά και γεωγραφικά. Ήταν εύκολο ν’ ανοίξει η πύλη της ενδοσωματικής κατοχής. Τα βιοτεχνολογικά εμβόλια που βάζουν τον οργανισμό να προσομοιάσει ο ίδιος τον ιό, δεν είναι μια αμφιλεγόμενη τεχνολογία, ούτε ένα λάθος βιοηθικής: Είναι μια πρώτη μικρή απόπειρα μετατροπής της ανθρωπότητας σε βιοτεχνολογικό εργοστάσιο, όπου εργοστάσιο, εργασία κι εργάτης θα συγχωνευτούν. Το πιο μαζικό εργοστάσιο που έχει δημιουργηθεί μέχρι σήμερα. Δεν έχει σημασία αν οι βιοτεχνολόγοι του ΚΑΡΤΕΛ ξέρουν ή δεν ξέρουν τι φτιάχνουν σήμερα. Όπως είχε γράψει ο Κομφούκιος, ένα μεγάλο ταξίδι ξεκινάει μ’ ένα βήμα.
Η στρατηγική της μικροβιολογικής αποίκισης αλληλοσυμπληρώνεται με τη στρατηγική της ψηφιοποίησης όλων των σχέσεων και των δραστηριοτήτων της ανθρωπότητας. Ταυτόχρονη και συναρτημένη αποικία του σώματος, των αισθήσεων και του νου του κι αυτοματοποιημένος έλεγχος, άμεση αναδιάρθρωση και διαχείριση ροών του μέγα-εργοστασίου.
Μπορεί σήμερα να διεξαχθεί αντικαπιταλιστικός αγώνας αν δεν προτάσσει την από-αποίκιση της ύπαρξης;