Month: January 2021

Σημαδεύοντας σώμα – σώμα

Τετάρτη 6 Γενάρη. Η πόλεμος για την επιβολή / νομιμοποίηση της γενετικής μηχανικής / γενετικών τροποποιήσεων των ανθρώπινων κυττάρων, με το πρόσχημα της «προστασίας», εντείνεται στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού καπιταλιστικού κόσμου και των όποιων «εταίρων» του στον πλανήτη. Η περίοδος είναι ιστορικά μοναδική – και απελπιστική αν δεν οπλιστούμε με θηριώδη ψυχραιμία και διαύγεια σκέψης. Η τακτική των αφεντικών και των λακέδων τους είναι ωστόσο σαφής, ένα είδος αναβάθμισης της τακτικής του θανατο-carpet bombing της περιόδου πριν την «επείγουσα έγκριση» των πλατφορμών. Τώρα αυτός ο blitzwar, ο «γρήγορος πόλεμος» που την περασμένη άνοιξη είχε θάνατο – θάνατο – θάνατο, συνεχίζεται με διαδοχικά κύματα κατακτήσεων, επιβολής των θέσεων του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, ένας πόλεμος γρήγορων ελιγμών για να εγκλωβίζονται οι όποιες κοινωνικές αντιδράσεις / αντιρρήσεις πριν καν προλάβουν να σχηματιστούν / εκδηλωθούν… Θα λέγαμε: οι οδηγίες αυτής της επίθεσης είναι βγαλμένες από στρατιωτικά εγχειρίδια! Κάθε βδομάδα (μπορεί και πιο σύντομα) εμφανίζεται στο Θέαμα ένα καινούργιο «ζητηματάκι» σχετικά με τους πλατφοριασμούς, πριν προλάβει να γίνει κατανοητό ποιο ήταν και τι συνέπειες είχε το προηγούμενο.

Παράλληλα, φυσικά, εμφανίζονται οι «τριβές πεδίου» που θα περίμενε κανείς σε μια γρήγορη αλλά και βιαστική προέλαση στρατιωτικού είδους. Είναι «τριβές» κωμικές, είναι «τριβές» κωμικοτραγικές… αλλά σε καμμία περίπτωση δεν αναστέλλουν αυτόν τον blitzwar. Ίσα ίσα που προλαβαίνει (όποιος προλάβει) να επιβεβαιώσει άλλη μια φορά τον χαρακτήρα του!

Σε τέτοιες συνθήκες το καθήκον της αντιπληροφόρησης και της εργατικής κριτικής γίνεται ακόμα πιο επείγον· αλλά, επίσης, και ακόμα πιο δύσκολο. Εξακολουθεί ωστόσο να είναι σταθερά και κρίσιμα απαραίτητο – αλλά μόνο σαν αφετηρία, σαν βάση.

(Μην πείτε ότι η ασταμάτητη μηχανή έχει γίνει πολύ «εξειδικευμένη», όχι, μην το πείτε!! Αν υπήρχε μεγαλύτερη κοινωνική γνώση για όλα αυτά, και μια ετοιμότητα κριτικής, η ασταμάτητη μηχανή θα ασχολούνταν με άλλα!!! Κυρίως όμως: όποιος παραιτηθεί τώρα απ’ την έστω τραχειά, δύσκολη προσπάθεια κατανόησης του τι συμβαίνει πραγματικά, ας το ξέρει: θα είναι διανοητικά παράλυτος μέχρι το τέλος του αιώνα!)

(φωτογραφία: Δεν έχουμε περιγράψει το είδος γενετικής μηχανικής που εφαρμόζει η astrazeneca, με “πλατφόρμα” έναν αδενοϊό πιθήκων, που “κτυπάει” στο ανθρώπινο DNA – έτσι δεν είναι; Οπότε μπορείτε να την χαρείτε εικονογραφημένη…)

 

Ωδή εις την ελευθερίαν!

Τετάρτη 6 Γενάρη. Πρωϊνή εκπομπή σε αθηναϊκό ρ/σ εθνικού φιλοκυβερνητικού μηντιακού ομίλου, Δευτέρα 4/1, πριν δυο μέρες, περίπου 10.30 το πρωί. (Προσπαθήσαμε να κρατήσουμε την προφορικότητα, επειδή κάτι δείχνει κι αυτή – λέμε…)

Αρχιδημαγωγός: Η επιχείρηση έχει ένα επόμενο στάδιο… δηλαδή την παρακολούθηση εκείνων που εμβολιάστηκαν για ένα κάποιο χρονικό διάστημα εεε για το ενδεχόμενο να έχουν παρενέργειες, για το αν έχουν… για το πως λειτουργούν τα αντισώματα και όλα αυτά. Είναι κι αυτό μέσα στην επιχείρησή σας; Έχετε σχέδιο γι’ αυτό θέλω να πω;

Άκης Σκέρτσος (υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, “συντονιστής κυβερνητικού έργου”): Ναι, είναι η λεγόμενη διαδικασία της φαρμακοεπαγρύπνησης. Εεε για να εξηγήσουμε στους ακροατές σας πως λειτουργεί το σχέδιο εεε κάθε εεε δικαιούχος του εμβολίου που προσέρχεται να εμβολιαστεί ταυτοποιείται ηλεκτρονικά, εεε καταγράφεται μέσω ενός εεε ipad ηηη η καρτέλα του, το εμβόλιο που έχει κάνει, ηηη η υγιειονομική του κατάσταση με βάση τη διάγνωση που κάνει ο γιατρός στο σημείο, και από ‘κει και πέρα παρακολουθείται στην περίπτωση που εμφανιστούνε παρενέργειες, που μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει κάποιο τέτοιο ζήτημα.

Αρχιδημαγωγός: Μάλιστα. Εεαα το τελευταίο ζήτημα σε σχέση μ’ όλα αυτά είναι το το το περίφημο εεεε υγιειονομικό διαβατήριο, δηλαδή το κατά πόσο ένα ηλεκτρονικό στίγμα ή κάτι άλλο θα επιτρέπει στον εμβολιασμένο, σ’ εκείνον δηλαδή που έκανε και την διαδικασία του εμβολίου, να έχει ελευθερίες που δεν έχουν οι υπόλοιποι, να ταξιδεύει για παράδειγμα. Είναι μέσα στις σκέψεις, τόχετε συζητήσει, υπάρχει απόφαση γι’ αυτό;

Άκης Σκέρτσος: Κάθε εμβολιασμένος θα παραλαμβάνει το πιστοποιητικό εμβολιασμού του το οποίο θα είναι ψηφιακό…

Αρχιδημαγωγός: Σύμφωνοι.

Άκης Σκέρτσος: Εεε αυτό το οποίο συμβαίνει δεν είναι περισσότεροι βαθμοί ελευθερίας γι’ αυτούς που θάχουν το πιστοποιητικό του εμβολιασμού, αλλά διατήρηση των μέτρων, των περιοριστικών, σ’ όσους ΔΕΝ έχουν πιστοποιητικό εμβολιασμού…

Αρχιδημαγωγός: Μμμ…

Άκης Σκέρτσος: … Οπότε εκεί κρίνει και ο καθένας με βάση και το… την αρχή της προαιρετικότητας που έχουμε εεε εξαρχής πει ότι χαρακτηρίζει την διαδικασία του εμβολιασμού, πώς θα κινηθεί.

Αρχιδημαγωγός: Ναι. Εεεοοο οόχι, γιατί εδώ ανοίγει μια συζήτηση για το κατά πόσον ας πούμε οι αεροπορικές εταιρείες θα επιτρέπουν σ’ όσους έχουν αυτό το πιστοποιητικό εμβολιασμού να ταξιδεύουν ελεύθερα εεε να μπαίνουν στα αεροπλάνα για παράδειγμα ή να μετακινούνται ελεύθερα από νομό σε νομό εε αα γι’ αυτό το βαθμό ελευθερίας εννοώ…

Άκης Σκέρτσος: Θέμα εμπορικής πολιτικής της κάθε εταιρείας. Δεν υπάρχει πάντως κάποια τέτοια κρατική πολιτική αυτή τη στιγμή, ούτε σε εθνικό ούτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Αρχιδημαγωγός: Μάλιστα…

Θέλουν να φωνάξουν την χαρά τους για ένα απ’ τα μεγάλα κόλπα του 21ου αιώνα αλλά σεμνύνονται… Και το κόλπο είναι διπλό, δηλητηριώδες και ενάντια στο ανθρώπινο είδος – αλλά, «πάνω απ’ όλα η υγεία»!!

Σκέλος πρώτο: «η λεγόμενη φαρμακοεπαγρύπνηση»…

Σκέλος δεύτερο: το «περίφημο υγιειονομικό διαβατήριο», η «εμπορική πολιτική και η ελευθερία ‘αυτή τη στιγμή’»…

Ένα ένα, αναλυτικά. (Ευχαριστούμε τα διεισδυτικά κόκκινα μαντήλια και τις βασικές υποδείξεις τους!)

«Φάση 3» των δοκιμών και φαρμακομαφίες

Τετάρτη 6 Γενάρη. Η «προσωρινή έγκριση επείγουσας ανάγκης» στη χρήση των πλατφορμών είναι το ψευδώνυνο της συνέχισης και της διεύρυνσης της «φάσης 3» των δοκιμών. Αυτό το παραδέχονται μέσα απ’ τα δόντια οι ίδιες οι φαρμακο-μαφίες· που και που «ξεφεύγει» και από διάφορους ειδικούς. Το πλεονέκτημα είναι οικονομικό (τα πειραματόζωα δεν πληρώνονται καν, αντίθετα οι φαρμακομαφίες πληρώνονται απ’ τους δημόσιους προϋπολογισμούς!), πολιτικό (η «ακτίνα δράσης» του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος επεκτείνεται, εξασφαλίζοντας «ζωτικό χώρο» για το ξεδίπλωμα και άλλων πλευρών της επίθεσης, όπως το ψηφιακό φακέλωμα υγείας), ιδεολογικό (οι υποτελείς νομίζουν ότι τα αφεντικά ενδιαφέρονται για την καλή τους υγεία και καλό θα είναι να παρακαλάνε για ακόμα μεγαλύτερο τέτοιου είδους ενδιαφέρον· η εμφάνιση «σπανιότητας» στην κυκλοφορία των πλατφορμών πρέπει να παίξει τον ψυχολογικό ρόλο της «τεχνητής έλλειψης»…. ).

Κανονικά, αν αυτή η επέκταση της «φάσης 3» αναγνωριζόταν σαν τέτοια, πέρα απ’ τα υπόλοιπα θα έπρεπε να γίνεται (με βάση τα σχετικά πρωτόκολλα…) στη βάση σύγκρισης με placebo χορηγήσεις. Στο ξεκίνημα της «φάσης 3» έτσι έγινε: οι «εθελοντές» χωρίστηκαν μισοί μισοί, οι μεν πλατφορμιάστηκαν ενώ οι δε πήραν κάτι ουδέτερο, χωρίς να ξέρουν οι ίδιοι σε ποια κατηγορία ανήκουν. (Μόνο οι «ειδικοί» ξέρουν). Αυτή η μέθοδος, δηλαδή η ύπαρξη ενός placebo group ίδιου μεγέθους και ανάλογης σύνθεσης με την ομάδα όσων παίρνουν το κανονικό φάρμακο, θεωρείται αναγκαία και ικανή συνθήκη για την επιστημοσύνη τέτοιου είδους ερευνών, αφού μόνο έτσι μπορεί να γίνει ο έλεγχος όχι μόνο της αποτελεσματικότητας ενός φαρμάκου, αλλά και της ασφάλειάς του, των παρανέργειών του, κλπ.

Υπάρχουν τώρα placebo groups ανάλογα σε μέγεθος και σύνθεση όσων πλατφορμιάζονται εφόσον η συνέχιση και η επέκταση της φάσης 3 γίνεται κρυφά; Όχι!… Υπάρχουν μόνο εκείνοι κι εκείνες που συμμετείχαν στα placebo groups στο ξεκίνημα της «φάσης 3», πριν λίγους μήνες. Μερικές χιλιάδες για κάθε μία απ’ τις πλατφόρμες των pfizer/biontech, moderna, astrazeneca (και όποιας άλλης). Μπορεί να είναι σαφώς λιγότεροι και να γίνονται όλο και πιο λίγοι αναλογικά με όσους πλατφορμιάζονται, αλλά αποτελούν ένα ζωντανό μέτρο σύγκρισης ακόμα και για τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες των πλατφορμών! Το μυαλό σας (και το μυαλό μας) δεν θα έφτανε στο σημείο να σκεφτεί πως η ύπαρξη αυτών των χιλιάδων placebo πειραματόζωων μπορεί πια να συνιστά κίνδυνο για τις φαρμακομαφίες… Τα αφεντικά τους όμως το ξέρουν: παραμένουν το συγκριτικό μέτρο με βάση το οποίο οι όποιες σοβαρές επιπτώσεις των πλατφορμών μπορούν να «μετρηθούν» ακόμα και μελλοντικά. Καθώς οι πλατφοριασμοί γίνονται υποχρεωτικά «κατά κύματα», κι έτσι αρκετοί θα πλατφορμιαστούν για πρώτη φορά την ερχόμενη άνοιξη, κάποιοι εξειδικευμένοι δικηγόροι (σε κράτη που υπάρχουν τέτοιοι…) θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν την ευθύνη των πλατφορμών για ζόρικες παρενέργειες ακριβώς σε σύγκριση μ’ αυτά τα «παλιά» μεν αλλά υπαρκτά placebo groups.

Τι πρέπει να γίνει, λοιπόν, μ’ αυτές τις χιλιάδες των ανθρώπων σε διάφορα σημεία του πλανήτη, ώστε οι φαρμακο-μαφίες να ησυχάσουν μ’ αυτόν τον μπελά; Πρέπει να εξαφανιστούν!! Να τους σκοτώσουν; Όχι βέβαια – δεν είναι δυνατόν. Μπορούν όμως να πάψουν να είναι placebo groups!!! Πως; Μα με το να πλατφορμιαστούν κι αυτοί!!!

Ιδού λοιπόν:

Προσέξτε αυτή τη σύντομη «πρόσκληση», επειδή α) προέρχεται απ’ τις φαρμακο-μαφίες pfizer/biontech, β) αναγνωρίζει ότι οι πλατφόρμες είναι πάντα σε πειραματική / ερευνητική (investigational) χρήση, και γ) προσκαλεί όσους ανήκουν στα placebo groups να πλατφορμιαστούν…

Η τελευταία παράγραφος (η τονισμένη) λέει:

Όλοι όσοι ηλικίας από 16 χρονών και πάνω πήραν εθελοντικά και με θάρρος μέρος (στην προσπάθεια) να φτιαχτεί η διαφορά στη διάρκεια της πανδημίας έχουν την δυνατότητα να πάρουν το πειραματικό / ερευνητικό (investigational) εμβόλιο ενόσω θα συνεχίσουν να συμμετέχουν στην κλινική δοκιμή.

Διπλή αναγνώριση του ότι τώρα (και μέχρι τα επόμενα 2 χρόνια…) εξελίσσεται κρυφά και βρώμικα η «φάση 3»: το «εμβόλιο» είναι investigational και η κλινική δοκιμή συνεχίζεται!!!

Αυτό ακριβώς είναι το νόημα της ψευδώνυμης «φαρμακοεπαγρύπνησης» που ανέμελα (δηλαδή: με περισσευάμενη ψευτιά…) ανέφερε προχτές ο κυβερνητικός αξιωματούχος Σκέρτσος!! Ποιός κατασκευάζει αυτές τις πρακτικά ακατανόητες αλλά βαρύγδουπες λέξεις δεν το ξέρουμε· έχουν όμως άρωμα επιστημοσύνης, με το οποίο πασαλείβονται διάφοροι…. Πρόκειται για την επιτήρηση όσων πλατφορμιαστούν (επί τουλάχιστον 2 χρόνια μετά) στα πλαίσια, ακριβώς, της (συνεχιζόμενης) clinical trial! Χωρίς, όμως, να καταλάβουν ότι είναι πειραματόζωα δωρεάν!

Ας το ξαναπούμε, όσο πιο σχηματικά γίνεται, για να γίνει κατανοητό. Στην αρχή της «φάσης 3» οι φαρμακο-μαφίες pfizer/biontech έπεισαν 20.000 + 20.000 να γίνουν πειραματόζωα (επί πληρωμή) για δοκιμή «αποτελεσματικότητας και ασφάλειας» της mRNA πλατφόρμας τους. Η δοκιμή κράτησε ελάχιστα, έκαναν αίτηση, πήραν «έγκριση επείγουσας ανάγκης» κι άρχισαν να πουλάνε, να πλουτίζουν, και να πλαρφορμιάζουν.

Οι 20.000 του placebo group είναι όμως εκεί. Κάθε 20.000 πλατφορμιασμένοι, τον Γενάρη, τον Φλεβάρη, τον Μάρτη, τον Απρίλη, τον Μάη, στο ελλαδιστάν, στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας, στο Joνυσταλεάν, οπουδήποτε, μπορούν να συγκριθούν με τους 20.000 του placebo group. Ακόμα χειρότερο: καθώς οι μήνες θα περνάνε, οι πρώτες, οι δεύτερες, οι τρίτες και όλες οι επόμενες 20.000 πλατφοριασμένων (επ’ αόριστον, όσο συνεχίζεται η «φάση 3» – κάποιοι δικηγόροι θα το ανακαλύψουν…) θα μπορούν να συγκριθούν με τις (αρχικές) 20.000 του placebo group, για τις μεσοπρόθεσμες παρενέργειες! Τι πρέπει να κάνουν οι φαρμακο-μαφίες; Να εξαφανίσουν το μέτρο σύγκρισης! Αυτούς τους 20.000… Πείθοντάς τους ότι μπορούν (αν θέλουν…) να εμβολιαστούν… (επί πληρωμή; Ίσως…)

Που βασίζονται ότι αυτό θα πετύχει; Στο ότι αυτές οι 20.000 δέχτηκαν να μπουν στην αρχική φάση της πειραματικής «φάσης 3», χωρίς να ξέρουν ότι θα πάρουν ζαχαρόνερο – άρα ήταν αρκετά «περιπετειώδεις» (ή έχουν ανάγκη τα φράγκα) για να δεχτούν να γίνουν πειραματόζωα. Οπότε είναι εύκολο να πουν «ναι» στην «προσφορά» των φαρμακο-μαφιών…

Αν βγει απ’ τη μέση το placebo group, τι θα μείνει σα «σύγκριση» για την υπόγεια, κρυφή και ύπουλη συνέχιση της «φάσης 3» των clinical trials και για την εκτίμηση των παρενεργειών; Ουσιαστικά τίποτα! Τυπικά εκείνοι που δεν θα πλατφορμιαστούν!!! Δύο (θα) είναι τα ποιοτικά σύνολα: οι πλατφορμιασμένοι και οι με τα μυαλά στο κεφάλι τους. Αλλά γι’ αυτούς τους δεύτερους υπάρχει έτοιμο το know how των θανατόμετρων! Αυτοί θα πεθαίνουν – πεθαίνουν – πεθαίνουν, έτσι ώστε οι όποιες «απώλειες» ή και σοβαρές παρενέργειες απ’ τον πλατφοριασμό θα πουλιούνται (ή να επιβάλλονται…) σαν το μη χείρον βέλτιστον!

Το καταλαβαίνετε το κόλπο;

Φαρμακομαφίες και μαφιόζικος νεοκρατισμός

Τετάρτη 6 Γενάρη. Αν πετύχαμε να εξηγήσουμε τι υπάρχει πίσω απ’ το νεολογισμό «φαρμακοεπαγρύπνηση» (ελπίζουμε «ναι»…), ας πάμε στο «υγιειονομικό διαβατήριο».

Έχει ξεκινήσει διεθνώς η τρομοκρατική προπαγάνδα για την επιβολή του πλατφορμιασμού· υποθέτουμε ότι μια  σχετική απόφαση του βραζιλιάνικου ανώτατου δικαστήριου θα χαροποίησε όλους τους ντόπιους caradinieri. Απ’ την άλλη μεριά ο ρημαδοΚούλης έχει δηλώσει εγώ δεν θα κυνηγάω να κάνω εμβόλιο σε όσους δεν θέλουν… Θα το κάνει η αγορά… Εννοώντας ότι αυτός δεν θα βάψει τα χέρια του με πραξικοπηματικό, φασιστικό χρώμα, αλλά τα αφεντικά θα φροντίσουν να επιβάλουν το ψηφιακό φακέλωμα, τόσο στους μισθωτούς τους όσο και στους πελάτες του. Η αυστραλιανή Qantas χρησιμοποιείται κατά κόρον. Ό,τι ήταν το Bergamo για το στήσιμο της τρομοεκστρατείας την περασμένη άνοιξη, είναι η Qantas για την επιβολή του ψηφιακού φακελώματος!

Αλλά τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Τουλάχιστον στον «δυτικό» κόσμο καμμία επιχείρηση και κανένα αφεντικό δεν μπορεί να επιβάλει «δικές του» υγιειονομικές απαιτήσεις, αποδείξεις, νόρμες και «πιστοποιητικά», αν αυτό δεν προβλέπεται απ’ την κρατική νομοθεσία! Ο κάθε Κρέτσος μπορεί να είναι ηλίθιος ή όχι, αλλά καμμία «εμπορική πολιτική» ΜΟΝΗ ΤΗΣ δεν μπορεί να απαιτεί «πιστοποιητικά υγείας» κατά βούληση! Είναι η κρατική νομοθεσία (ακόμα και κατά κλάδους επιχειρηματικών δραστηριοτήτων…) που ρυθμίζει τι επιτρέπεται και τι επιβάλλεται απ’ αυτήν την άποψη (π.χ.: εστίαση). Διαφορετικά, αν κάθε αφεντικό μπορούσε να ζητάει ό,τι θέλει, θα μπορούσε, π.χ., να ζητήσει «πιστοποιητικό ψυχικής υγείας» ή «πιστοποιητικό σεξουαλικής υγείας» – και πάει λέγοντας. Όμως υποτίθεται ακόμα ότι η υγεία και η φροντίδα της είναι «δημόσιο αγαθό» και υπηρετείται από γενικούς και απρόσωπους κανόνες…

Τα κράτη, λοιπόν, και τα νομοθετικά τους συστήματα δεν μπορούν να αποφύγουν την ευθύνη για μια ακόμα παραβίαση των συνταγμάτων τους, νομοθετώντας που και πως θα είναι απαιτητό το «υγιεινομικό διαβατήριο»! Η Qantas σκοπεύει να το απαιτήσει για τις πτήσεις προς και από την αυστραλία – αλλά θα μπορέσει να το κάνει μόνο αν το αυστραλέζικο κράτος κάνει το ψηφιακό φακέλωμα υγείας απαραίτητη προϋπόθεση για όσους μπαίνουν στην επικρατειά του (κάτι που θα βοηθήσει εξαιρετικά την «απώθηση» των ασιατών μεταναστών, όπως πάντα δια της βίας…) Οπότε η ερώτηση: γιατί τα κράτη δεν λένε ανοικτά ότι αυτό ακριβώς σκοπεύουν να κάνουν και προσπαθούν να πετάξουν την μπάλα «στην αγορά» και στις «εμπορικές πολιτικές»;

Ο λόγος είναι (θεωρούμε) απλός. Την περασμένη άνοιξη τα δυτικά «φιλελεύθερα» κράτη της δύσης έκαναν τα συντάγματά τους χαρτί τουαλέτας – αλλά δεν είχαν αντίπαλο! Εκείνη η αρχική, εξτρεμιστική, τρομοκρατική φάση του blitzwar σμπαράλιασε σε πρώτο χρόνο τις όποιες τεκμηριωμένες αντιδράσεις θα μπορούσαν να προκύψουν από κάτω· ενώ στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι “ειδικοί”, οι “συνταγματολόγοι”, απέδειξαν πόσο λακέδες είναι (το ελλαδιστάν είναι κορυφαίο παράδειγμα…).

Αυτά ίσχυαν τότε. Όχι τώρα! Τώρα υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό των πληθυσμών (στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πλειοψηφικό) που απορρίπτει ή δεν εμπιστεύεται τις fast track πλατφόρμες… Αν, με τέτοιους εις βάρος τους συσχετισμούς, τα κράτη προχωρήσουν σε μια ακόμα πραξικοπηματική ενέργεια, την κατάργηση δηλαδή του συνταγματικά κατοχυρωμένου ατομικού δικαιώματος και της ελευθερίας απόφασης για τα εμβόλια (εντός ή εκτός εισαγωγικών) τότε απλά θα δώσουν ακόμα περισσότερα επιχειρήματα στους αντιπάλους τους· και θα ξεβρακωθούν! Συνεπώς προς το παρόν πετάνε την μπάλα … στην αγορά! Γι’ αυτό και η Qantas έχει γίνει σημαία!!! Είναι η σ.δ.ι.τ.-οποίηση της τρομοεκστρατείας!

Ξέρουν βέβαια οι νομικοί σύμβουλοι των πολιτικών βιτρινών ότι οποιαδήποτε «εμπορική πολιτική» που θα επιβάλει μόνη της τον πλατφορμιαμό θα καταλήξει στα δικαστήρια πληρώνοντας σοβαρές αποζημιώσεις· εφόσον, βέβαια, βρεθούν δικηγόροι που δεν είναι εξαγορασμένοι ή είναι, απλά, φιλόδοξοι. Οπότε τι; Οπότε θέλουν να δημιουργήσουν μια ομιχλώδη «γκρίζα ζώνη», ανάμεσα στις αναπόδραστες κρατικές αποφάσεις και στις αδύνατες επιχειρηματικές, που να λειτουργήσει τρομοκρατικά στους υποτελείς – οι οποίοι δεν «πιάνουν» (επειδή δεν θέλουν ή επειδή βαριούνται…) αυτές τις λεπτές τακτικές των psyops! Θέλουν, δηλαδή, να αρχίσει ο καθένας που δεν έχει πειστεί για τον πλατφοριασμό να σκέφεται κάπως έτσι: «…ρε γαμώτο, δεν θα μπορώ να ταξιδέψω, δεν θα μπορώ να κάνω το ένα ή το άλλο, ε, δεν γαμιέται, ας μπω κι εγώ στο σωρό…» Αυτό χωρίς να υπάρξει νομοθεσία σε πρώτο χρόνο, και για όσο καιρό οι συσχετισμοί είναι σαν τους σημερινούς.

Αυτό είναι το νόημα της αινιγματικής έκφρασης του Κρέτσου «…δεν υπάρχει τέτοια κρατική πολιτική … αυτή την στιγμή»…. Αν μ’ αυτόν τον βρώμιμο ψυχο-τρομοκρατικό τρόπο τα κράτη καταφέρουν να αλλάξουν τους συσχετισμούς, να πάνε κάποια στιγμή τους επόμενους μήνες απ’ το 50-50 (και ούτε) σε ένα 70-30 υπέρ των πλατφορμιασμών, τότε θα εξαπολύσουν αυτήν την επιπλέον πραξικοπηματική τους ενέργεια, την οποία άλλωστε επιδεικνύουν! Τότε πράγματι θα προχωρήσουν στη νομοθέτηση του εξαναγκασμού, επιβάλλοντας το υγιειονομικό απαρτχάιντ (που έχει σχεδιάσει το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα) το οποίο γρήγορα θα γίνει γενετικό απαρτχάιντ!

Σ’ αυτήν την διαχείριση είναι βασικό οι υπήκοοι να νομίζουν ότι το «ψηφιακό πιστοποιητικό» είναι κάτι σαν το χάρτινο, αλλά (εεεε, έλα μωρέ…) πιο «μοντέρνο»! ΔΕΝ θα πρέπει να τους περάσει απ’ το μυαλό ότι πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό, ότι πρόκειται για προσωπικά δεδομένα, ατομικά data που αποθηκεύονται, γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας και διάφορων χρήσεων… – και ότι μαζί με το “πιστοποιητικό” υπάρχει κάπου μια βάση δεδομένων, κάποιοι αλγόριθμοι και κάποιοι χειριστές τους (: εταιρείες…), πάνω στα οποία (οι υπήκοοι) δεν έχουν ούτε λόγο ούτε – κυρίως – πρακτικό, αποτελεσματικό έλεγχο!!! Είναι βασικό εργαλείο της παγίδευσης το να πέρασει σαν “φυσικό πράγμα” το “ψηφιακό πιστοποιητικό που ανοίγει πόρτες”, σουσάμι άνοιξε ένα πράμα – ενώ είναι κάτι για το οποίο άλλες εποχές όχι πολύ παλιές (σαν αυτές που θυμίσαμε χτες) θα έπεφταν κορμιά! Από συνειδητούς πολιτικούς αντιπάλους του συστήματος, και όσους θα χαμπάριαζαν εξαιτίας της δουλειάς αυτών των αντικρατιστών / αντικαπιταλιστών αντιπάλων…

Είναι μαφιόζικη αυτή η πρακτική; Ή είναι απλά μια ακόμα μορφή κρατικής χειραγώγησης; Είναι και τα δύο, κυρίως επειδή τα αφεντικά μεθοδεύουν την ριζική αποσάρθρωση του “τυπικού συντάγματος” με σκοπό να την κάνουν υπερ-όπλο αναδιάρθρωσης του πραγματικού συντάγματος των ταξικών σχέσεων! Όταν (και αν) καταφέρουν να κάνουν “υποχρέωση έναντι ποινών για τους παραβάτες” το προσκύνημα σ’ αυτήν την πρώτη νόρμα / διαταγή του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, θα έχουν πετύχει πολύ περισσότερα!

Φυσικά ο εργατικός / κοινωνικός ανταγωνισμός δεν θα εξαφανιστεί απ’ το προσκήνιο της Ιστορίας… Αλλά κάποτε στο μέλλον, τα καινούργια ανταγωνιστικά υποκείμενα, σε άλλες συνθήκες και με διαφορετικά χαρακτηριστικά, θα ρίξουν μια ματιά στη δεκαετία του ’20, και θα σκεφτούν: πόσο δειλοί, πόσο συμβιβασμένοι, πόσο ανόητοι ήταν οι πρόγονοί μας εκείνη την εποχή!!…

(φωτογραφίες από κάτω προς τα πάνω: Ποιός θα ήταν ο πιο αρμόδιος να βγει μπροστά στο υγιειονομικό απαρτχάιντ αν όχι ο ειδικός στο θέμα, το ρατσιστικό καθεστώς του Τελ Αβίβ;… Αλλά, χάρη στην καπιταλιστική εξέλιξη, το παράδειγμά του δεν θα μείνει μόνο του. Οι πρώην «φιλελευθέρες δημοκρατίες» της δύσης ακονίζουν τα μαχαίρια τους, προς το παρόν απειλώντας. Αν δεν πάρουν την απάντηση που πρέπει, κάποια στιγμή όχι αργά θα αρχίσουν να κόβουν φέτες…)

Αναμνήσεις απ’ το μέλλον (1)

Τρίτη 5 Γενάρη. Με το σημερινό υλικό η ασταμάτητη μηχανή δεν σκοπεύει να κουνήσει το δάκτυλο σε κανέναν. Αναγνωρίζει (δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά!) το δικαίωμα του καθενός και της καθεμιάς να κάνει (και να αλλάζει) επιλογές, να έχει (και να αλλάζει) γνώμη, στάση, και τα λοιπά.

Αν, ωστόσο, πρόκειται για επιλογές, γνώμες, στάσεις που εγγράφονται σ’ αυτό που ονομάζεται “ανταγωνιστική πολιτική” (ή κίνημα) το ζήτημα είναι πιο σύνθετο. Παρότι κι εκεί ισχύει πως ο καθένας πράτει όπως κρίνει, εκείνο που δεν ισχύει είναι ότι ο καθένας μπορεί να παραγράψει την ιστορία-που-δεν-είναι-δική-του αλλά διαπράχτηκε μαζί με άλλους / άλλες. Όσοι/ες κι αν αλλάξουν επιλογές, γνώμες, στάσεις κλπ, η ιστορία έχει διαπραχτεί. Έτσι ώστε είναι πάντα πιθανό πως άλλοι δεν θα αλλάξουν επιλογές, γνώμες, στάσεις κλπ· και, κατά συνέπεια, θα συνεχίσουν στο τώρα και στο μέλλον πάνω στις ανταγωνιστικές κατευθύνσεις και στους προσανατολισμούς του χτες και του προχτές.

Την προσέγγιση της ασταμάτητης μηχανής (και όχι μόνον αυτής, ευτυχώς!) για την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία σαν μέθοδο επιβολής της γενετικής μηχανικής και των μεταλλάξεων ως “θεραπείας” την ξέρετε. Ξέρετε επίσης και τις αναφορές της σε κάποιο τότε (πίσω, στον ιστορικό χρόνο) όπου αυτή η προσέγγιση θα ήταν εύκολα αντιληπτή, ίσως κοινότοπη… Να τώρα μερικές υπενθυμίσεις του τότε. (Ευχαριστούμε τους συντρόφους που μάζεψαν το υλικό).

Ιούνιος 2003: Ανοικτή συνέλευση (: πολιτική εκδήλωση) από τα «μητροπολιτικά συμβούλια» με τίτλο σώματα την εποχή της βιοπληροφορικής.

Αντιγράφουμε απ’ την εισαγωγή της εισήγησης:

Η πληροφορική και οι βιοτεχνολογίες δεν έπεσαν από τον ουρανό… Αναγνωρίζουμε ότι κάθε επεισόδιο της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου δεν είναι παρά μια στιγμή σε μια πολύ πλατύτερη ιστορική διαλεκτική. Είναι μια στιγμή μέσα στον «διάλογο» θεσμών και ιδεών. Μ’ αυτήν την προσέγγιση ξεπερνούμε την ηθικολογία αναφορικά με τις επιστημονικές θεωρίες και εφαρμογές: προφανώς θα υπάρχουν «καλοί» και κακοί» μάγοι στην αυλή των επιστημών στον βαθμό (και μόνο) που οι κοινωνίες στις οποίες ζουν (ζούμε) είναι διανοητικά δομημένες πάνω σε τέτοιου είδους δίπολα. Αν κάποιος εννοεί τον κόσμο γύρω του με οδηγό το δίπολο «καλό – κακό», τότε δεν μπορεί παρά έτσι να εννοεί και την επιστήμη. Στην πραγματικότητα μάλιστα ο σκοπός τέτοιων διπόλων είναι ακριβώς να εξαφανίσουν την ιστορική διαλεκτική που κάνει εφικτό σήμερα κάτι (μια σκέψη, μια εφαρμογή) που χτες ήταν αδύνατο και προχτές αδιανόητο. Κι έτσι η μεταφυσική γίνεται καθεστώς.

Ο Ρανιέρο Παντσιέρι στα 1961 έγραψε πως: «… η συνεχής εισαγωγή καινούργιων μηχανών, η τάση για συνεχώς καινούργιες εφευρέσεις και η εφαρμογή τους, η ορμητική και αδιάκοπη τεχνολογική ανάπτυξη, είναι… η ουσία της διαδικασίας της καπιταλιστικής συσσώρευσης… Σ’ αυτή τη διαδικασία η τάση για ανανέωση είναι στενά δεμένη με την δημιουργία της υπεραξίας…»

Αυτό που επαναλάμβανε ο Παντσιέρι ήταν μια βασική εκτίμηση διατυπωμένη ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνα απ’ τον Μαρξ και τον Έγκελς στο “κομμουνιστικό μανιφέστο”: το έπος των επιστημονικών και τεχνολογικών επιτευγμάτων δεν είναι παρά μια «αντεστραμμένη» και «αντικειμενική» μορφή του ταξικού ανταγωνισμού. Κάθε φορά που ο έλεγχος της εργασίας (και όπως θα δούμε πιο κάτω όχι μόνο της εργασίας) χάνεται για τους κυρίους του καπιταλιστικού κόσμου, η τεχνολογία και η επιστήμη επιστρατεύονται για να δώσουν καινούργιες «λύσεις».

Τελικά η πρόοδος είναι επιστημονική και τεχνολογική όχι επειδή υπάρχει κάτι εγγενώς μυστικιστικά «προοδευτικό» μέσα σε κάθε καινούργια ιδέα ή εφαρμογή τους, αλλά επειδή (και) μέσω των επιστημών ξετυλίγεται (προς το άγνωστο…) ο ανταγωνισμός ανάμεσα στην εξουσία των χ κοινωνικών τάξεων ή υποκειμένων και την αντιεξουσία των ψ…

Αναμνήσεις απ’ το μέλλον (2)

Τρίτη 5 Γενάρη

Ιούνιος 2004:

Αντιγράφουμε τον τίτλο της αφίσας: Άμεση αντίσταση στην επιβολή των μεταλλάξεων. Υπογραφή: Αυτόνομο συντονιστικό δράσης ενάντια στην επιβολή των προϊόντων βιοτεχνολογίας των πολυεθνικών.

7 Οκτώβρη 2006

Αντιγράφουμε δύο παραγράφους από κείμενο θέσεων “του κινήματος αντίστασης στην κυριαρχία”, ενάντια στο 3ο συνέδριο βιοτεχνολογίας (στην Αθήνα) με την υπογραφή των ομάδων “ξενοδοχείο των ξένων” και “παιδιά του σωλήνα”:

…Aκολουθούν τα θέματα «βιοασφάλειας και βιοαποκατάστασης». Eίναι φανερό ότι στον τίτλο οι δύο όροι συμπαρατίθενται για να σχηματίσουν μία εντύπωση συνάφειας. Πρόκειται ωστόσο για ασύμβατα μεταξύ τους θέματα. H βιοασφάλεια υποτίθεται πως αφορά στις περιπτώσεις μαζικής δημόσιας περίθαλψης και υγειονομικής άμυνας σε περίπτωση επίθεσης από βιολογικά όπλα ή σε περίπτωση ξεσπάσματος επιδημίας από «φυσικά αίτια». Eπίσης: Aν, για παράδειγμα, η νόσος των πουλερικών είναι ζήτημα «βιοασφάλειας», ελάχιστη σχέση έχει με την ίδια τη βιοτεχνολογία εκτός αν θέλει να προωθήσει διαγονιδιακά ζώα. Aκόμη και αν υποθέσουμε ότι η περιβαλλοντική μόλυνση από όπλα χημικού ή βιολογικού πολέμου ήταν πραγματικό πρόβλημα και πάλι θα ήταν πρόβλημα ετοιμότητας του συστήματος υγείας και περίθαλψης και όχι βιοτεχνολογικής έρευνας και τεχνολογίας.

Kαι η βιοαποκατάσταση; Mα δεν πρόκειται υποτίθεται για την επαναφορά σε μια κατάσταση πρότερης ισορροπίας ενός κατεστραμμένου οικοσυστήματος; Πόσο συμφέρει να συγχέεται ο φόβος της βιοτρομοκρατίας (ο οποίος έχει αποδειχτεί ότι είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν υπερβολικής κινδυνολογίας) με την πραγματικότητα της απουσίας ελέγχων σε ρυπογόνες εκπομπές, βλαβερές γενικά ουσίες στα τρόφιμα, τα καλλυντικά και στα φάρμακα, καταστροφικές δυνητικά σε μαζικό επίπεδο επιπτώσεις στους ανθρώπους και στο περιβάλλον, τις οποίες συνολικά παράγει καθημερινά η βιομηχανία;

…Eλάχιστο είναι ωστόσο το ηθικό και κοινωνικό ενδιαφέρον όλων των πλευρών που συμμετέχουν στην εύκολη νομιμοποίηση των βιομηχανιών βιοτεχνολογίας (που δεν είναι άλλες από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες που παράγουν από συμβατικά χημικά προϊόντα, συμβατικά όπλα, συμβατικά φάρμακα και τρόφιμα και έχουν μετεξελιχθεί ολικά ή μερικά και σε εταιρείες βιοτεχνολογίας). Aυτό το γνωρίζουν οι ίδιοι, όπως γνωρίζουν ότι αυτήν τη στιγμή τα πραγματικά οικονομικά τους οφέλη δεν είναι μεγάλα. Παρότι μιλούμε για τη βιομηχανία με τον μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης στον κόσμο, οι μετοχές των βιοτεχνολογικών εταιρειών έχουν σταθερή πτωτική πορεία από το 2000 και μετά. Aντιμετωπίζουν λοιπόν πρόβλημα τόσο κοινωνικής αποδοχής (ειδικά ως προς τον αγροτογεωργικό τομέα, της ανθρώπινης διατροφής, αλλά και της κτηνοτροφίας), όσο και πραγματικής οικονομικής απόδοσης. Aπό την άλλη, οι εταιρείες έχουν αναγνωρίσει όλους τους τομείς στους οποίους υπάρχει τεράστια δυνατότητα κερδοφορίας και ανάπτυξης.

Tο κυριότερο όμως είναι ότι έχουν αντιληφθεί τον λόγο για τον οποίο μπορούν να αναπτυχθούν: Yπάρχει σήμερα ένα τεράστιο έλλειμμα ελπίδας και πίστης στο μέλλον αυτού του κόσμου. H διαχείριση των πόρων του πλανήτη στηρίζεται στην κοινωνική καθυπόταξη, με στρατιωτικούς και οικονομικούς όρους εξάρτησης (πολεμικές επιθέσεις, χρέη των φτωχότερων χωρών στο ΔNT, πατεντοποιήσεις) και στην εμπορευματοποίηση του χρόνου, του χώρου και της πρόσβασης σε οποιοδήποτε αγαθό. Oι άνθρωποι αισθάνονται απογοητευμένοι – δεν πιστεύουν πια ότι οι πολιτικοί και οι κυβερνήσεις τους είναι διατεθειμένοι ή ικανοί να αναστρέψουν την ολοένα και εντεινόμενη κοινωνική ανισότητα. Όλη η «επένδυση υψηλού ρίσκου» που είναι σήμερα η βιοτεχνολογία στηρίζεται στη μεσσιανική ελπίδα και την πίστη ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει υγιής, πλούσιος και ευφυής, όχι με κοινωνικό τρόπο, με αγώνες για τη δίκαιη διαχείριση των πόρων, την καταπολέμηση της εκμετάλλευσης των ανθρώπων και την καταστροφή της λογικής του κέρδους, αλλά με τρόπο “μαγικό”, αντιπαρερχόμενος τις φυσικές μεθόδους αναπαραγωγής, δηλαδή με την κλωνοποίηση, ή εφαρμόζοντας ευγονικές μεθόδους ελέγχου της αναπαραγωγής και γενετικές τροποποιήσεις – κάνοντας πράξη απ’ άκρη σ’ άκρη του πλανήτη αυτό που παλαιότερα ονειρεύονταν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.

Ένα δηλητηριώδες μείγμα τεχνοκρατικού κυνισμού και μεσσιανικής σωτηριολογίας αναδύεται από τον υπερβολικό ενθουσιασμό και την απροκάλυπτη έμφαση σε εργαστήρια «διαμόρφωσης κοινής γνώμης» – διατύπωση που σε άλλες εποχές θα ακουγόταν περίεργα και θα γεννούσε την καχυποψία γι’ αυτό ακριβώς που είναι, δηλαδή αποκύημα μιας αντίληψης ολοκληρωτικής για το τι είναι «κοινή γνώμη», τι είναι «κοινωνία» και τι σημαίνει η «διαμόρφωσή» της (ας θυμηθούμε τη ναζιστική Γερμανία, τη σταλινική Σοβιετία ή τις HΠA του μακαρθισμού). Aπό την άλλη, μια αίσθηση ήττας και τρόμου απέναντι σε οποιαδήποτε αντίσταση εκφράζεται ξεκάθαρα στον τρόπο που οργανώνεται η ύλη της προπαγάνδας: Kαταδεικνύεται η επιστημονική ρηχότητα και η απελπισμένη προσπάθεια απόδειξης του αναπόδεικτου, στοιχεία που είναι τόσο παλιά όσο παλιός είναι και ο ολοκληρωτικός τεχνοεπιστημονισμός, τον οποίο κάποιοι αφελείς νεοφιλελεύθεροι νόμιζαν ότι δεν θα χρειαζόταν πια να επιστρατεύσουν.

Αντιγράφουμε από την πρόσκληση με την υπογραφή της ομάδας “Θερσίτης (& σύντροφοι από συνέλευση για την πραγματοποίηση πορείας ενάντια στο 3ο διεθνές συνέδριο βιοτεχνολογίας):

…Στις 5-7 Οκτώβρη στην Αθήνα, διοργανώνεται το τρίτο διεθνές συνέδριο βιοτεχνολογίας στον πολυχώρο «Αθηναΐς». Κρατικοί φορείς, πολυεθνικές, ερευνητικά κέντρα, επιστήμονες και ειδικοί, θα συνευρεθούν, ανταλλάσσοντας χαμόγελα, εκτιμήσεις και υποσχέσεις αναφορικά με το «γενικό κοινωνικό συμφέρον». Επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά το προφανές: ο κόσμος των επιστημόνων θωρακίζει τον κόσμο των αφεντικών. ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ! Ένας ολόκληρος αστραφτερός καινούριος κόσμος χτίζεται επιθετικότερα απέναντί μας. Η επιταχυνόμενη βαρβαρότητα των κυρίαρχων στήνει τις αποικίες της στις ζωές και τις συνειδήσεις των υπηκόων, όχι μόνο φορώντας την στρατιωτική στολή της αλλά και αυτή του επιστήμονα. Η βιοτεχνολογία, είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια τεχνική που παντρεύει γονίδια. Είναι η πιο μοντέρνα γλώσσα της ιδεολογίας του απόλυτου ελέγχου, της υποτίμησης, του ευγονικού διαχωρισμού, της λεηλασίας κοινωνιών και του πλανήτη.

Η πρόσκληση για την ίδια διαδήλωση από «συλλογικότητες & σύντροφοι/ισσες απ’ όλη την ελλάδα»:

Βιοασφάλεια – γενετική μηχανική – χαρτογράφηση του DNA – θεραπεία βλαστοκυττάρων – γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί είναι ανάγκες που άλλοι δημιούργησαν για μας

Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ ΓΟΝΙΔΙΩΝ – τα “επιτεύγματα” της βιοτεχνολογίας σημαίνουν: – ανάπτυξη των φαρμακευτικών κολοσσών – εθισμό σε φάρμακα και θεραπείες – πατέντες ζωντανών οργανισμών – γενετικό ρατσισμό – βιολογικό έλεγχο

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ 3ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΠΟΡΕΙΑ Σάββατο 7 Οκτώβρη 2006, 11.00 μμ Πλ. Κουμουνδούρου, Αθήνα

Αντιεξουσιαστική Ομάδα Μυτιλήνης, Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Χανίων, Αυτόνομες Τάσεις, Αυτόνομη Πρωτοβουλία Πάτρας, Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη, Κατάληψη Rosa Nera, Μαύρο Πιπέρι, Ξενοδοχείο των Ξένων, Παιδιά του Σωλήνα, Περιοδικό Ευτοπία, Πρωτοβουλία Φοιτητών Γεωπονικού Παν/μιου, Σύντροφοι/ισσες από Γιάννενα, Πάτρα, Αυτόνομο Στέκι Αθήνας, Αυτόνομη Πρωτοβουλία Ηλιούπολης

Αναμνήσεις απ’ το μέλλον (3)

Τρίτη 5 Γενάρη

2 Φεβρουαρίου 2008:

Αναπαράγουμε ένα τμήμα της αφίσας:

Αλαζόνες επιστήμονες, άπληστοι για χρήμα και δόξα, μισθοφόροι των εταιρειών, απελευθερώνουν στο περιβάλλον χιμαιρικούς οργανισμούς, δημιουργούν μεταλλαγμένα προϊόντα, πατεντάρουν την ζωή, οικοδομούν την ανάδυση της νέας ευγονικής.

Αντιγράφουμε απ’ την ανάρτηση (με ημερομηνία 25 Ιανουαρίου 2008):

…. Η βιομηχανία της βιοτεχνολογίας παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη. Εταιρείες μεγαθήρια (monsanto, bayer, bpchemicals κλπ), πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, απαρτίζουν το παγκόσμιο βιοτεχνολογικό λόμπι. Το πόσο σημαντική είναι, φαίνεται και από το συνονθύλευμα εταιρειών οι οποίες, ενώ δρουν άκρως ανταγωνιστικά σε διάφορους άλλους τομείς (όπλα, φάρμακα, κλπ), σ’ αυτή την περίπτωση ενώνουν τις δυνάμεις τους, δημιουργώντας έναν οικονομικό κολοσσό που θα τους αποφέρει τεράστια κέρδη.

Αυτή η συμμαχία αποδεικνύει ότι το νέο οικονομικό θεμέλιο του καπιταλισμού είναι η βιομηχανία της βιοτεχνολογίας, η οποία δε διστάζει να επέμβει στη φύση και στο γενετικό κώδικα καθε οργανισμού.

 

… Η βιοτεχνολογία είναι σήμερα ένα από τα ισχυρότερα όπλα της κυριαρχίας για την παγκοσμιοποίησή της και δεν μπορεί να ειδωθεί έξω από αυτήν. Οι κυβερνήσεις, οι επιστήμονες, τα μέσα επικοινωνίας και οι βιομηχανίες είναι στενοί συνεργάτες στη λεηλασία και την καταστροφή του φυσικού πλούτου του πλανήτη, τη χειραγώγηση και τον αφανισμό ολόκληρων ανθρώπινων κοινωνιών και πολιτισμών, στην προσπάθειά τους να φτιάξουν έναν κόσμο μια για πάντα υποταγμένο, μέσα από τον έλεγχο και τη μετάλλαξη ακόμη και των βιολογικών θεμελίων του. Έναν εφιαλτικό κόσμο όπου με αντίτιμο όλο και περισσότερες περιβαλλοντικές και ανθρωπιστικές καταστροφές, πείνα, αρρώστιες, μόλυνση και θάνατο θα αυξάνονται ολοένα η εξουσία, τα κέρδη και η αλαζονεία τους.

Αναρχικό Δελτίο Γενάρης 2007 – σε εκδήλωση στις 4 Φλεβάρη 2008

 

Ιούνης 2008:

Αντιγράφουμε ένα απ’ τα συνθήματα της αφίσας:

… Να αναπτύξουμε εκείνα ακριβώς τα αντισώματα που θα εξουδετερώσουν τα βακτήρια του καπιταλισμού

Μάης 2009:

Αντιγράφουμε απ’ την αφίσα / πρόσκληση:

Ο ΚΟΙΝΟΣ ΤΟΠΟΣ (Ελευθεριακό Δίκτυο Αντίστασης στην Βιοτεχνολογία και την
Τεχνοεπιστήμη της Κυριαρχίας) καλεί συλλογικότητες στέκια, καταλήψεις, πρωτοβουλίες κατοίκων και όσους άλλους ενδιαφέρονται να κουβεντιάσουμε για μια συγκέντρωση-πορεία ενάντια στην βιοτεχνολογία της κυριαρχίας τις μέρες του συνεδρίου της BIONOVA.

Η BIONOVA είναι η εταιρία που έχει επωμιστεί τον ρόλο του υπεύθυνου εκπροσώπου των εταιρειών βιοτεχνολογίας στην Ελλάδα. Η ατζέντα της περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, την προώθηση των γ.τ.ο., τις βιοτεχνολογικές καινοτομίες σε ιατρική και βιολογία, το πατεντάρισμα γονιδιακού υλικού και συνεργασίες του επιχειρηματικού με τον ακαδημαϊκό κόσμο.

Αντιγράφουμε απ’ την πρόσκληση για διαδήλωση στις 9 Μάη 2009:

… Η Bionova E.E. εκπροσωπεί το ευρωπαϊκό λόμπι βιοτεχνολογίας EuropaBio, ως EuroBio Hellas, και με πρόφαση την επιστημονική και κοινωνική ανάπτυξη προπαγανδίζει και υποβοηθά την εδραίωση της βιοτεχνολογίας στην Ελλάδα σε τεχνολογικό και εμπορικό επιπέδο.

… Τα σχέδια της BIONOVA δεν θα μείνουν αναπάντητα. ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΕΜΠΟΡΟΥΣ «ΕΛΠΙΔΑΣ».

Μάης 2019:

Περιεχόμενα μπροσούρας με τίτλο «ενάντια στο κοινωνικό κατασκευάσμα της υγείας και της αρρώστιας», με την υπογραφή συνέλευση αναρχικών ενάντια στην κοινωνική μηχανή:

1) Η εξουσία της ιατρικής επιστήμης – 2) Περί ιατρογένεσης – 3) Η ιατρική αφήγηση του θανάτου – 4) Η βιομηχανία της υγείας – 5) Ενάντια στην κανονικότητα – 6) Κανονικότητα και κολασμός – 7) Το ιδεολόγημα της ψυχιατρικής – 8) Ψυχιατρικός εγκλεισμός – 9) Η βιομηχανία των φαρμάκων – 10) Κοσμετολογία – 11) Η χημική λοβοτομή – 12) Η «θεραπεία» των μη ανθρώπινων όντων.

Αναμνήσεις απ’ το μέλλον (4)

Τρίτη 5 Γενάρη. Υπάρχει παρόμοιο υλικό ήδη απ’ την δεκαετία του ’80, απλά δεν το έχουμε … on demand.

Επί 30 τουλάχιστον χρόνια η κριτική στις βιοτεχνολογίες, στην ιατρικοποίηση, στα εγκλήματα των φαρμακοβιομηχανιών, στη δήθεν «ουδετερότητα» των τεχνο-επιστημών, στις μεταλλάξεις και στη γενετική τροποποίηση είτε του ανθρώπινου σώματος είτε άλλων ειδών, έχει υπάρξει σταθερή αναφορά στους κόλπους του αναρχικού / αντιεξουσιαστικού / αυτόνομου ρεύματος και στο ελλαδιστάν. (Ούτε συζήτηση για την καταστολή, την στρατιωτικοποίηση, τον μιλιταρισμό, τα πραξικοπήματα, τις καθολικές απαγορεύσεις!) Έχει υπάρξει αυτή η σταθερή αναφορά όχι με την συστηματικότητα, την διάρκεια και την μεθοδικότητα που θα έπρεπε· αλλά έχει υπάρξει!!! Σ’ όλο αυτό το διάστημα κανένας καραγκιόζης δεν διανοήθηκε να «ταυτίσει» (δηλαδή: να προβοκάρει) αυτήν την σχέση κριτικής και ανταγωνιστικής δράσης με τους χριστιανούς ή τους φασίστες. Κανείς δεν τόλμησε κάτι τέτοιο. Όλα ήταν crystal clear, και έτσι αναγνωρίζονταν!

Οι βρώμικες “ταυτίσεις” και οι ανάλογες προβοκάτσιες γίνονται τώρα. Το 2020. Άλλοτε ανοικτά και άλλοτε υπόγεια. Γιατί; Επειδή ο διανοητικός και ηθικός ξεπεσμός είναι της μόδας. Και επειδή αυτή η κριτική είτε εξαφανίστηκε εντελώς, είτε αναιρέθηκε, είτε εκδηλώθηκε μεν αλλά λίγο πολύ μουδιασμένα. Αυτό «άφησε περιθώρια». Αφενός σε κάθε τερατολόγο, αφετέρου σε κάθε καραγκιόζη… Ωστόσο αυτή η ηττοπαθής ή και συμβιβασμένη εξέλιξη δεν σχετικοποιεί την αξία της κριτικής που έχει αξιόλογο ιστορικό βάθος, παρά τις όποιες ατέλειες και τις αδυναμίες της. Εκείνο που αναδεικνύει είναι το ποιόν εκείνων που βολεύονται με την λήθη που προάγει η εξουσία, και διαστρέφουν κατά βούληση όλα όσα τους ξεπερνούν.

Μα (σα να ακούμε τα δήθεν επιχειρήματα) άλλο τότε κι άλλο τώρα!! Ναι; Αυτό το “άλλο τότε κι άλλο τώρα” θα έπρεπε να μας έχει παρουσιαστεί, έτσι δεν είναι; Ποιά είναι λοιπόν η διαφορά ανάμεσα στο να καταλαβαίνεις και να αναλύεις το πως δουλεύουν οι βραχίονες του συστήματος και στο να το ζεις; Είναι αυτή: στη δεύτερη περίπτωση το σύστημα σε αρπάζει απ’ το λαιμό! Και είναι τότε που οφείλει ο καθένας να επιβεβαιώσει την «άλλοτε» κριτική του και την συλλογική πολιτική του ιστορία· ή να την καταπιεί. Για όποιον λόγο κι αν το κάνει… Ποιά είναι η διαφορά, για παράδειγμα, ανάμεσα στην ιστορική στιγμή που δείχνεται και καταγγέλεται η επιστημονική αλαζονεία και στην ιστορική στιγμή που αυτή η αλαζονεία γίνεται αποδεκτή σαν «αλήθεια»; Ας δώσουν άλλοι την απάντηση.

Να το ξαναπούμε κλείνοντας αυτό το μικρό, ενδεικτικό αφιέρωμα στη συλλογική κινηματική μνήμη: δεν μας ενδιαφέρει να κουνήσουμε το δάκτυλο σε κανέναν. Οφείλουμε όμως να υπερασπιστούμε την πολιτική, ιστορική και κινηματική αξιοπρέπεια και συνέχεια (όχι μόνο της ασταμάτητης μηχανής αλλά κυρίως) της εύστοχης, τεκμηριωμένης, αντικρατικής και αντικαπιταλιστικής κριτικής. Οπωσδήποτε υπάρχουν (και καλά κάνουν) διαφορές, μπορεί και διαφωνίες ανάμεσα σ’ όσους / όσες έχουν ασκήσει αυτήν την κριτική στα σοβαρά (για χρήση ενηλίκων πολιτικά, χωρίς φτηνές προθέσεις στρατολογήσεων, χωρίς ανόητα κλισέ και ατάκες για πιτσιρίκια), όλους αυτούς τους ζόρικους μήνες. Έχουμε επίγνωση. Όπως έχουμε επίγνωση του πόσο μακριά θα πάει αυτή η ιστορία και όσα την διαδεχτούν.

Σε κάθε περίπτωση το είπαμε, το γράψαμε και το αφισοκολλήσαμε κάποτε, πριν πολλά χρόνια· το εννοούσαμε, το εννοούμε, και θα το εννοούμε: κίνημα χωρίς μνήμη είναι κίνημα χωρίς προοπτική…

Όσα έχουμε πει ισχύουν!

Σχολείο

Δευτέρα 4 Γενάρη. Παλιατζούρες συνέχεια. Τέλη δεκαετίας του ’70, και η φυσαρμόνικα είναι ένα μουσικό όργανο που έχει θέση σε μια rock μπάντα.

Supertramp…

(Άιντε, και καλή βδομάδα…)

Η εργασία p.c. (1)

Δευτέρα 4 Γενάρη. Η λεγόμενη τηλε-εργασία (έχουμε εξηγήσει ότι προτιμάμε τον όρο “δουλειά απ’ το σπίτι”, για να γλυτώσουμε κι απ’ την προπαγάνδα των ειδυλιακών περιγραφών του είδους “δουλειά στο ηλιοβασίλεμα στην παραλία” ή “δουλειά απ’ τις μπαχάμες”…) μπήκε στον πάγκο, άλλοτε καταναγκαστικά και άλλοτε εθελοντικά, χρεωμένη στον τσαχπίνη. Αυτή η “αλλαγή” έχει τραβήξει, δίκαια, την προσοχή. Έχουμε διατυπώσει ήδη από εδώ μερικές πρώτες σκέψεις. Ωστόσο, για να αποφύγουμε τον κίνδυνο των εξαρτημένων αντανακλαστικών (του είδους “όταν τα αφεντικά κάνουν το Α τότε εμείς προσπαθούμε να καταλάβουμε τις συνέπειες του Α και μόνο”) θα προτείναμε, παράλληλα, να τραβήξουν την προσοχή που αξίζουν οι γενικές τάσεις αναδιοργάνωσης της μισθωτής σκλαβιάς, όπως αυτές ήταν φανερές (είχαν αναγγελθεί, εφαρμόζονταν…) πριν τον τσαχπίνη. Σα να λέμε: η γενική εικόνα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και σε ότι αφορά την εργασία χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, επειδή (υποστηρίζουμε) είναι μέσα σ’ αυτήν που μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να κατανοήσει τα χαρακτηριστικά επιμέρους σημείων. Επιπλέον θα πρέπει να ξέρουμε πως η εργασιακή αναδιάρθρωση γίνεται ήδη και θα γίνει σε πολλά σημεία της ως management by stress: διαχείριση υπό πίεση.

Ένα πρώτο στοιχείο: η αποειδίκευση μεγάλης κλίμακας διαφόρων ειδών διανοητικής εργασίας, και ανάμεσά τους τα θεωρούμενα «υψηλού κοινωνικού status», όπως γιατροί, δικηγόροι ή μηχανικοί. Υπήρχε ήδη (σε μεγάλο μέρος των ειδικοτήτων διανοητικής εργασίας) υπερπροσφορά (λόγω της μαζικής παραγωγής πτυχίων, masters και διδακτορικών) και, κατά συνέπεια, (εργασιακής, οικονομικής) υποτίμησης μεγάλου μέρους των «ευγενών επαγγελμάτων». Αυτή η υποτίμηση εκδηλώθηκε στις αρχές του 21ου αιώνα με τις διάφορες κινήσεις “g…”. Στα μέρη μας ήταν «g700», αλλού «g1000», ανάλογα με το επίπεδο του επίσημου κατώτατου μισθού και του τι θεωρούνταν ανά κοινωνία και ταξική θέση «υποτίμηση των Igonnabe». Αυτές οι κινήσεις χάθηκαν, όχι όμως η διαδικασία. Που, αθεράπευτοι, την ονομάζουμε προλεταριοποίηση (κατηγοριών) των μεσοστρωμάτων.

Αυτή η προλεταριοποίηση, οφειλόμενη στον πληθωρισμό προσοντούχων, άφηνε ωστόσο κάποιες «ελπίδες για ατομική βελτίωση στο μέλλον». Θα την ονομάσουμε προλεταριοποίηση 1.0, κρυφή και απορριπτέα απ’ όσους και όσες τους αφορούσε. Τώρα, εν όψει της γενίκευσης διάφορων εφαρμογών της τεχνητής νοημοσύνης τα αμέσως επόμενα χρόνια, η προλεταριοποίηση 2.0 δεν θα αφήνει περιθώρια για τις ίδιες ελπίδες. Τομείς της διανοητικής εργασίας θα μηχανοποιηθούν (με διαφορετικές ταχύτητες, φυσικά, ανά εθνικό κράτος / κεφάλαιο) κι αυτό θα είναι οριστικό. Εκείνο που θα απαιτείται είναι θέσεις χειριστών· κι όχι, βέβαια, «διανοητικών εργατών» ή, ακόμα, και “στελεχών”!!! Πρακτικά αυτή η μηχανοποίηση έχει ξεκινήσει ήδη αρκετά πριν τον τσαχπίνη χωρίς να συγκεντρώνει την προσοχή που θα έπρεπε. Είναι μια τάση που θα γενικευτεί / εξαπλωθεί. Με επιχειρήματα ταχύτητας, ακρίβειας – και ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού.

Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να θυμίσουμε ότι αυτή η διαδικασία προλεταριοποίησης / αποειδίκευσης (απ’ την μια μεριά) και δημιουργίας νέων εργασιακών ειδικοτήτων (απ’ την άλλη) δεν είναι καθόλου πρωτοφανής στην καπιταλιστική ιστορία. Το αντίθετο. Κάθε τεχνική αναδιάρθρωση μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης συνοδευόταν πάντα απ’ αυτό το δίπολο. Αλλά ως σχετικά πρόσφατα υπήρχε η πεποίθηση ότι αυτά αφορούν την χειρωνακτική (και γενικά την “ανειδίκευτη”) εργασία, και ότι (αντίθετα) η διανοητική είναι καλά εξασφαλισμένη λόγω “ανωτερότητας”. Λάθος: κανείς δεν έδωσε σημασία στο επίθετο “έξυπνος / έξυπνη / έξυπνο” που έχει προσταθεί στις μηχανές…

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε επιμέρους παραδείγματα, αλλά κάτι τέτοιο θα κινδύνευε να θεωρηθεί περιπτωσιολογία. Η τάση πάντως είναι σαφής, για ακόμα μεγαλύτερη τυποποίηση και, μέσω αυτής, αλγοριθμοποίηση: στα στατικά κατασκευών, στα διαγνωστικά κριτήρια ασθενειών ή στα επιχειρήματα και στα ελαφρυντικά δικαστικών υποθέσεων, για να αναφέρουμε μόνο ενδεικτικά κάποιες μεγάλες ομάδες άλλοτε διανοητικών προσόντων.

Ισχύει επίσης το ίδιο για πλήθος άλλων διανοητικών εργασιών, που μπορούν να αναχθούν σε υπολογισμούς στη βάση τυποποιημένων πληροφοριών. Η οδήγηση οχήματος είναι μια διάσημη περίπτωση, επειδή περιλαμβάνει κι έναν μεγάλο βαθμό απροσδιοριστίας / ρευστότητας των συνθηκών κυκλοφορίας· συνεπώς και την εκπαίδευση της μηχανής (machine learning). Ωστόσο τα «αυτόματα» οχήματα δεν είναι καν πρόβλεψη… Είναι εδώ… Στις δουλειές αποθήκης («logistics») για τις οποίες υπάρχει αυξητική τάση λόγω της αναδιάρθρωσης στο λιανικό εμπόριο, οι ρομποτικές μηχανές εξελίσσονται σε επιστάτες της ζωντανής εργασίας, που φυσικά θα θεωρείται «ανειδίκευτη». Στις «psycho» ειδικότητες, στο βαθμό που έγινε δεκτή η distance συνεδρία, εξειδικευμένο software μπορεί να τους αφαιρέσει «ευθύνες», ακόμα και να τις καταργήσει. (Ας φανταστούμε τι «ψυχολογική υποστήριξη» μπορεί να προσφέρει μια εξειδικευμένη Siri ή Alexa! Και άμεσα!) Ακόμα και η αυτο-οργάνωση των μηχανών (που δεν θα γίνει ο τάφος των αφεντικών!!!) είναι πια τεχνικά εφικτή: μελετήστε με κριτικό τρόπο πως δρουν τα “σμήνη drones”.

Αυτή η προλεταριοποίηση 2.0 / αποειδίκευση θα δημιουργήσει σταδιακά (αλλά όχι πολύ αργά) ένα πλήθος ανέργων «νέου είδους» απ’ την σκοπιά της υποκειμενικότητάς τους. Θα υποτιμούνται, όχι επειδή «δεν τέλειωσαν το σχολείο», ούτε καν επειδή «είναι μαθητευόμενοι τεχνίτες». Θα υποτιμούνται επειδή οι γνωσιολογικές επενδύσεις που έκαναν, ακόμα κι αν πριν ήταν σχετικά υψηλού επιπέδου, ξεπεράστηκαν οριστικά. Εκεί υπεισέρχεται ήδη (κι αυτό είναι μια δομική εξέλιξη) ο ρόλος της μορφής – κράτους, σαν γενικού διαχειριστή της εργασίας και της αγοράς της. Γράψαμε γι’ αυτό στο παρελθόν («το διπλό αφεντικό»), αλλά τα εργατικά / πολιτικά ανταγωνιστικά ζητήματα που θα πρέπει να αναδυθούν φαίνεται να κινούνται ακόμα στη σφαίρα της φαντασίας (ή της απώθησης). Οι ιδεολογικές (ακόμα και ψυχοσυναισθηματικές) παράμετροι αυτής της προλεταριοποίησης 2.0 / αποειδίκευσης (η αυτο-ενοχοποίηση του «έκπτωτου Εγώ» για παράδειγμα) θα είναι όχι το μοναδικό αλλά ένα σοβαρό εμπόδιο της όποιας ριζοσπαστικοποίησης. Αυτό σημαίνει ότι θα βρισκόμαστε για καιρό μπροστά σε  αλλόκοτες «πολιτικές» συμπεριφορές…

Οι «εύκολες απαντήσεις συνδικαλιστικού τύπου», σα συνήθεια του 20ου αιώνα, είναι ήδη και θα είναι ακόμα περισσότερο ένα άλλο σημαντικό εμπόδιο…