Πέμπτη 7 Γενάρη. Ήταν ο τελευταίος που τον αναγνώρισε σαν «πρόεδρο της βενεζουέλα», σε μια κίνηση που ξάφνιασε, ίσως, και τον ίδιο. Από χτες όμως ο Guaido δεν αναγνωρίζεται πια απ’ την ε.ε. σαν «μεταβατικός πρόεδρος»… Δεν είναι καν ούτε «πρόεδρος της εθνοσυνέλευσης»: το κόμμα του απείχε απ’ τις εκλογές, οπότε η εθνοσυνέλευση ελέγχεται απ’ τον Maduro…. Μιλώντας λιγότερο ευγενικά: o Guaido είναι για τα σκουπίδια επίσημα, αν και η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο εξακολουθούν να τον θεωρούν τον real president. Καταλαβαίνετε τι συμβαίνει: όταν κάποιος χάνει την μπάλα την χάνει για τα καλά…
Απο χτες, λοιπόν, ο μετρ των διορατικών κινήσεων, ο συλλέκτης αποτυχημένων, ο πετυχημένος, ο γίγαντας υπεξ ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας, νοιώθει περισσότερο μόνος. Έχασε τον αρμένιο πρωθυπουργό Pashinyan (οι φήμες λένε πως είτε κρύβεται είτε βρίσκεται σε κάποιου είδους «κατ’ οίκον κράτηση» – όχι εξαιτίας του τσαχπίνη…), έχει χάσει και τον general Haftar, φίλο κι αδελφό … Ποιοί του είχαν απομείνει στον μακρύ και δύσκολο δρόμο του 21ου αιώνα για ένα ελλαδιστάν των δέκα θαλασσών και των πέντε ηπείρων; Ο χασάπης του Καΐρου, ο φασίστας του Τελ Αβίβ, και ο γλυκούλης Guaido… Αυτός πάει – έχουν μείνει μόνο οι άλλοι δύο…
Πριν ένα χρόνο, στις αρχές του 2020, με χαρές και πανηγύρια ο ρημαδοΚούλης, ο μαφιόζος της νότιας κύπρου Αναστασιάδης και ο Netanyahu είχαν υπογράψει μια συμφωνία για …. έναν σωλήνα ονόματι east med… Τώρα ούτε που τον θυμάται κανείς – έχει μπει κι αυτός στη συλλογή των “μεγάλων κατορθωμάτων” του ελλαδιστάν.
Κι αν μας ρωτούσε κάποιος ποιος θα θέλαμε να είναι ο επόμενος που θα έχει μόνο συλλεκτική αξία και μόνο για τον ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα, αυτός θα ήταν ο χασάπης του Καΐρου. Να πάρουν ανάσα οι αιγύπτιοι προλετάριοι!
Καλή χρονιά ρημαδο—–Νικόλα!