Το AKP στην Τύνιδα 1

Πέμπτη 26 Δεκέμβρη. Τους περισσότερους (νόμιμους) πολιτικούς φίλους οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες τους έχουν αυτή την περίοδο στην τυνησία. Το συντηρητικό Ennahdha είναι το ανάλογο ισλαμοδημοκρατικό κόμμα εκεί. Στις εκλογές που έγιναν το 2011 μετά την επανάσταση στην τυνησία και την εκπαραθύρωση του Ben Ali (οι πρώτες όντως δημοκρατικές εκλογές στη χώρα), το ως τότε και επί 20 χρόνια απαγορευμένο Ennahdha πήρε το 37% – και έκανε κυβέρνηση. Αναγκάστηκε ωστόσο να εγκαταλείψει το γκουβέρνο βλέποντας τι συνέβαινε εναντίον της αδελφής (ιδεολογικά / πολιτικά) κυβέρνησης του επίσης δημοκρατικά εκλεγμένου Morsi στην αίγυπτο. Και να συμβιβαστεί με πολυκομματικές κυβερνήσεις, παραμένοντας ως τώρα όχι μόνο το μεγαλύτερο κόμμα (19,6% στις κοινοβουλευτικές εκλογές του πρόσφατου Οκτώβρη) αλλά και ένας συμπαγής και καλά οργανωμένος ιδεολογικός μηχανισμός μέσα στην τυνησιακή κοινωνία (κατά τα πρότυπα της μουσουλμανικής αδελφότητας) με ιδιαίτερη επιρροή στα πληβειακά και μικροαστικά στρώματα.

Τον Σεπτέμβρη του 2011 ο Erdogan είχε υποδοχή ήρωα στην Τύνιδα: οι επαναστάσεις είχαν νικήσει τόσο στην τυνησία όσο και στην αίγυπτο, η δημοκρατία βρισκόταν στην ημερήσια διάταξη, ενώ η ατζέντα και η μέθοδος διακυβέρνησης των ισλαμοδημοκρατών στην τουρκία ήταν το πετυχημένο παράδειγμα που αποδείκνυε ότι οι αραβικές κοινωνίες μπορούν να εξελιχθούν μια χαρά αν ξεφορτωθούν τις (υποστηριζόμενες απ’ την δύση) δικτατορίες. Το πιο σημαντικό απ’ όλα, και η τυνησία θα το αποδείξει είχε δηλώσει τότε απ’ την Τύνιδα ο Erdogan, είναι ότι το ισλάμ και η δημοκρατία μπορούν να υπάρχουν μαζί… η τουρκία, μια χώρα με το 99% του πληθυσμού μουσουλμάνους, μπορεί να το κάνει αυτό άνετα, χωρίς καμμία δυσκολία… Δεν χρειάζεται να είναι όλη η κοινωνία κοσμική με τη δυτική έννοια· το κράτος είναι που πρέπει να διοικείται με κοσμικό τρόπο…

Ήταν η εποχή που οι αραβικές εξεγέρσεις / επαναστάσεις έδειχναν ότι η ισλαμοδημοκρατία (το αντίστοιχο της δυτικής χριστιανοδημοκρατίας…) δεν θα μείνει μια εξαίρεση περιορισμένη στην τουρκία, αλλά πως περιλαμβάνεται οργανικά στο πολιτικό μέλλον όλων των αραβικών ή/και μουσουλμανικών κοινωνιών.

Πολύ επικίνδυνο ήταν αυτό, πράγματι!!!

Comments are closed.