Τρίτη 21 Μάη. Σαν αυτόνομοι εργάτες (: μακριά από τους απατεώνες που πουλάνε απομιμήσεις της εργατικής αυτονομίας! το νου σας!) απαντάμε: αν το (αμερικανικό) πληροφορικό κεφάλαιο δεν διαμορφώνει τις (αμερικανικές) κρατικές πολιτικές, αυτό δεν οφείλεται στο ότι ο (καπιταλιστικός) κόσμος γύρισε ανάποδα, αλλά στο ότι αυτό το κεφάλαιο έχει ηττηθεί – απ’ το κινεζικό πληροφορικό κεφάλαιο / κράτος! Και έχει ηττηθεί όχι απλά στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού (όπου το Πεκίνο συνεχίζει να κουμαντάρει ένα διαστημόπλοιο όντας το μοναδικό που έχει πετύχει κάτι τέτοιο…), αλλά στην έδρα του: την παγκόσμια εμπορευματική αγορά. Αυτήν την ήττα δεν την αναγνώρισε πρώτη η google· μάλιστα αυτή, σαν εταιρεία, θα μπορούσε να ελπίζει ότι… Την ήττα την αναγνώρισε ο συλλογικός εκπρόσωπος του αμερικανικού κεφάλαιου (δηλαδή το κράτος) όταν, πανικόβλητο απ’ την πρωτοπορεία των τεχνολογιών 5G της Huawei, άρχισε τις σπασμωδικές προσπάθειες να εμποδίσει την επέλασή τους.
Ηττημένο ήδη το αμερικανικό πληροφορικό κεφάλαιο στις προοπτικές του (π.χ. η Amazon απ’ την Alibaba…) στις αρχές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, είναι υποχρεωμένο να αφήσει την τύχη του στις (πολιτικές, εμπορικές, κλπ) πρωτοβουλίες του αμερικανικού κράτους, εν γνώσει του γεγονότος ότι αυτό δεν εκπροσωπεί αποκλειστικά αυτό (το κεφάλαιο αιχμής) αλλά επιπλέον και τα πιο καθυστερημένα τμήματα του (αμερικανικού) κεφάλαιου. Εκπροσωπεί την “εθνική καπιταλιστική ενότητα”, αν χρειαστεί και δια της βίας, δηλαδή την “εθνική” (με τις όποιες απαραίτητες παγκόσμιες “αποικίες”) βάση συσσώρευσης.
Πράγματι, τα αφεντικά της Silicon Valley ήταν αρνητικά το 2017 απέναντι στο ψόφιο κουνάβι· όχι άδικα. Διέβλεπαν, σωστά, ότι το ψόφιο κουνάβι (και το κόμμα του) είναι εκπρόσωποι των πιο καθυστερημένων / συντηρητικών / οπισθοδρομικών τμημάτων του αμερικανικού κεφάλαιου (για παράδειγμα των εταιρειών εξόρυξης σχιστολιθικών υδρογονανθράκων) – και ότι θα έβαζαν σε κίνδυνο τα δικά τους ψηφιακά global συμφέροντα.
Η πιο πρόσφατη εξέλιξη δείχνει πως όχι πια. Παρότι η Goggle (παραμένει παράδειγμα, και δεν μας φαίνεται σαν εξαίρεση) μπορεί να διεκδικήσει και να πετύχει κάποιες «εξαιρέσεις» και κάποια «παραθυράκια» στις εμπορικές τις σχέσεις με την κάθε Huawei, ξέρει ότι μεσοπρόθεσμα έχει ηττηθεί. Ξέρει (ή καταλαβαίνει) πως η κινεζική εταιρεία (ή οποιοσδήποτε διάδοχός της) δεν πρόκειται να μείνει όρθια πάνω στο κύμα της 5G αναδιάρθρωσης μόνο με όρους δικτύων· και σίγουρα όχι χωρίς δικά της λειτουργικά συστήματα.
Το ίδιο ισχύει, σε γενικές γραμμές, με το άλλο ιερό αμερικανικό τέρας: την Apple. Η εταιρεία που καθιέρωσε παγκόσμια τα smart phones ανακοίνωσε πολύ πρόσφατα πως μετακινείται απ’ το εμπόριο συσκευών στο εμπόριο υπηρεσιών. Για να το πούμε διαφορετικά: απ’ το εμπόριο «υλικότητας» στο εμπόριο «σχέσεων» – που υπάγονται σε διάφορους (και πολιτισμικούς) προσδιορισμούς. Προφανώς η Apple δεν σκοπεύει να πάψει να είναι λιγότερο global απ’ ότι τώρα. Οι ceo της συνειδητοποιούν ωστόσο ότι μεσοπρόθεσμα χάνουν την μάχη της «υλικότητας» των γκάτζετ, είτε απέναντι στη νοτιοκορεατική Samsoung είτε (ακόμα χειρότερα) απέναντι στις κινεζικές Huawei, Xiaomi κλπ.
Το ερώτημα (που διατυπώνουμε προς στιγμήν θεωρητικά) είναι αν η Apple, η Amazon, η Facebook και σία μπορούν να κρατηθούν στον αφρό πουλώντας «σχέσεις» χωρίς να οχυρωθούν πίσω από «τείχη» απέναντι στην κινεζική / ασιατική καπιταλιστική επέλαση – που δείχνει ικανή να φτιάξει και να πουλήσει οτιδήποτε, απ’ την μια άκρη του κόσμου στην άλλη.