Άλλη μια καθεστωτική αντιστροφή / απαλλοτρίωση των εννοιών

Πέμπτη 24 Γενάρη. … Θα ήταν υποκρισία απλά το να συνεχίσουμε να μιλάμε για τα αποτελέσματα χωρίς να εξετάζουμε τις αιτίες. Αν, σήμερα, έχουμε ανθρώπους που έρχονται απ’ την Αφρική είναι επειδή μερικά ευρωπαϊκά κράτη όπως η γαλλία δεν σταμάτησαν ποτέ την αποικιοποίηση της αφρικής… Αν η γαλλία δεν είχε κτήσεις στην αφρική, απ’ τις οποίες αφαιρεί πλούτο, θα ήταν 15η διεθνώς από άποψη οικονομική. Αλλά τώρα είναι απ’ τις πρώτες…

Δεν θα διαφωνούσαμε, με την σημαντική συμπλήρωση ότι δεν είναι μόνο η γαλλία που ξανα-αποικιοποιεί την αφρική… Ούτε η μόνη που θα ήθελε να… Ποιός, όμως, τα λέει αυτά; Και τι εννοεί;

Πρόκειται για τον Luigi Di Maio, επικεφαλής των “5 αστέρων” και αναπληρωτή πρωθυπουργό της ιταλικής φασιστοκυβέρνησης… Προσεκτικός και προσανατολισμένος, δεν κατηγόρησε το Παρίσι για την στρατιωτική του απόβαση σε διάφορες αφρικανικές περιοχές· πάνω και (κυρίως) κάτω απ’ την Σαχάρα. Αλλά γι’ αυτό:

… Υπάρχουν δεκάδες αφρικανικών κρατών όπου η γαλλία τυπώνει το δικό της νόμισμα, το φράγκο των αποικιών, και μ’ αυτό χρηματοδοτεί το γαλλικό δημόσιο έλλειμμα… Έτσι αρμέγει αυτά τα κράτη και αναγκάζει τον κόσμο να φύγει…

Και σ’ αυτό έχει δίκιο. Το CFA franc είναι το όνομα δύο (μόνο τυπικά) διακριτών νομισμάτων, και τα αρχικά CFA δεν αφήνουν περιθώρια παρανόησης: Colonies Françaises d’Afrique. Το δυτικοαφρικανικό CFA franc χρησιμοποιείται από 8 δυτικοαφρικανικά κράτη, και το κεντροαφρικανικό CFA franc σε έξι κράτη της κεντρικής αφρικής. Η «αξία» του CFA franc είναι υπό την εγγύηση του γαλλικού κράτους, και έχει σταθερή ισοτιμία με το ευρώ (1 ευρώ προς 656 CFA francs). Ο γαλλικός καπιταλισμός διαθέτει ένα αντίστοιχο αποικιακό εθνικό νόμισμα για τις κτήσεις του στον ειρηνικό (CFP franc).

Ποια φαγούρα, όμως, έχει πιάσει την ιταλική φασιστοκυβέρνηση; Γιατί ο φασίστας Salvini θέλει να δει τον Macron να φεύγει με ελικόπτερο; Πιστεύει ότι η Le Pen είναι λιγότερο γαλλική βιτρίνα;

Κατ’ αρχήν οι ιταλικές “καταγγελίες” δεν έχουν στόχο να αποκατασταθούν τα δικαιώματα των προσφύγων / μεταναστών που τολμούν να πλησιάσουν τις ιταλικές ακτές αλλά το ανάποδο. Έχουν στόχο να εντάξουν τον αντιμεταναστευτικό ρατσισμό μέσα στον (ευρωπαϊκό) ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό, δίνοντάς του το αναγκαίο εθνικιστικό “άρωμα”: αγώνας κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας στην αφρική μέχρι να πνιγεί και ο τελευταίος αφρικανός μετανάστης!

Αυτό είναι συνέπεια του ότι ο ιταλικός καπιταλισμός άργησε να κινηθεί επεκτατικά προς την αφρική (αν και κάνει “καλές δουλειές” με την αιγυπτιακή χούντα), με αποτέλεσμα ο γαλλικός να έχει πιάσει ήδη πολλές θέσεις. Το πρόβλημα της Ρώμης δεν είναι η ζώνη του Σαχέλ, κάτω απ’ την Σαχάρα, αλλά η λιβύη. Ενώ στις εποχές Καντάφι η Ρώμη είχε ένα καλό μερίδιο “σχέσεων” με το λιβυκό καθεστώς, τώρα το Παρίσι έχει επεκτείνει σημαντικά την επιρροή του εκεί (μέσω του στρατηγού Haftar Khalifa) – και η Ρώμη ψάχνει πως θα χωθεί…

Αυτά συμβαίνουν την ιστορική στιγμή που το Βερολίνο δείχνει να κρατάει την προτίμησή του για τον σοσιαλφιλελεύθερο Macron, σε ότι αφορά τον θρυλικό (και μόνιμα ανύπαρκτο) «άξονα γαλλίας – γερμανίας». (Εξού και ο εκνευρισμός των διάφορων Salvini…) Δεν θα ήταν καθόλου απίθανο η φασιστοκυβέρνηση της Ρώμης να επιδιώκει στη θέση της ευθείας (του συγκεκριμένου άξονα) ένα τρίγωνο, στο οποίο να κρατάει την μία κορυφή. Την ίδια στιγμή που, ας μην το ξεχνάμε, προσπαθεί να ενισχύσει τις (στρατιωτικές κατά βάση) σχέσεις της με την Ουάσιγκτον…

Να, λοιπόν, ένα ψευδοanti-imp κήρυγμα απ’ τους εκπροσώπους ενός ζορισμένου ιμπεριαλισμού (του ιταλικού)! Και να η απόδειξη εκείνου που διαβάζετε εδώ επί πάνω από χρόνο: ότι η στρατιωτικοποίηση της «ανάσχεσης των μεταναστευτικών ροών» είναι τμήμα της όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Είτε αφορά την κεντρική Μεσόγειο, είτε αφορά το Αιγαίο…

(Προφανώς δημιουργούνται καινούργια και επείγοντα πολιτικά / ανταγωνιστικά καθήκοντα… Που ίσως μείνουν «ορφανά» αν δεν βρεθούν ώμοι να τα σηκώσουν…)

(φωτογραφία: Mε το πράσινο η ζώνη του δυτικοαφρικανικού CFA franc· με το κόκκινο η ζώνη του κεντροαφρικανικού.

Comments are closed.