Ανατολική ασία

Κυριακή 24 Ιούνη. Παρότι δεν μπορούμε να φανταστούμε την τακτική που θα ακολουθήσει τους επόμενους μήνες η Πγιονγκγιάνγκ και η Σεούλ (μετά το photo show με το ψόφιο κουνάβι στη Σιγκαπούρη), πέρα απ’ την εντατικοποίηση των οικονομικών σχέσεων με τους συμμάχους της (και μιας ορισμένης αναδιάρθρωσης στο καπιταλιστικό μοντέλο της βόρειας κορέας), θεωρούμε αδύνατο η Πγιονγκγιάνγκ να εγκαταλείψει τις στρατιωτικές της δυνατότητες (άρα και τα πυρηνικά της)· ή η Σεούλ να απαιτήσει στα σοβαρά κάτι τέτοιο.

Συνεπώς, έχοντας κατά νου ότι υπάρχει ένα μπλοκ 4 κρατών (το «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ») στα οποία περιλαμβάνονται κράτη / καπιταλισμοί με υψηλή τεχνολογική ανάπτυξη, ας έχει ο καθένας κατά νου κι αυτό το ενδεχόμενο. Την πιθανότητα, δηλαδή, είτε το Πεκίνο είτε η Μόσχα να δώσουν και στις δύο κορέες «έτοιμες» τεχνολογικές λύσεις, σε όποια οπλικά συστήματα χρειαστεί. Συμπεριλαμβανόμενων (για την βόρεια κορέα) μελλοντικών ηλεκτρονικών προσομοιώσεων / δοκιμών είτε για πυραύλους είτε για πυρηνικά.

Κατά τα υπόλοιπα τόσο η (3η) διήμερη επίσκεψη του Kim στο Πεκίνο όσο και η τριήμερη επίσκεψη του Moon στη Μόσχα «στέφτηκαν με απόλυτη επιτυχία» – σύμφωνα με τις σχετικές δηλώσεις. Ο Moon μίλησε (προχτές) στο ρωσικό κοινοβούλιο (ο πρώτος νοτιοκορεάτης με τέτοια τιμή) όχι μόνο για το μέλλον των ρωσο-νοτιοκορεατικών σχέσεων αλλά για την προοπτική των σχέσεων Μόσχας – Σεούλ – Πγιονγκγιάγκ. Φαίνεται οι πιο επείγουσες (ή πιο «ώριμες») επανδύσεις αφορούν τα δίκτυα φυσικού αερίου, ηλεκτρισμού και τραίνων.

Όσο για τον Kim; Πήρε μια πρώτη ιδέα από μερικά κινεζικά «οικονομικά θαύματα»· και σχεδιάζει από κοινού με το Πεκίνο το πως θα τα υιοθετήσει.

«Εμπορικοί» πόλεμοι…

Κυριακή 24 Ιούνη. Απομένει κάτι περισσότερο από ένα μήνα. Απ’ τις αρχές Αυγούστου η Ουάσιγκτον θα αρχίσει να επιβάλλει τοις μετρητοίς «τιμωρίες» σε όσους ευρωπαίους κάνουν δουλειές με την Τεχεράνη. Τι κάνουν επ’ αυτού τα ευρωπαϊκά κράτη και αφεντικά;

Κάποιες εταιρείες έχουν ανακοινώσει ότι θα αποχωρήσουν απ’ τις «επενδύσεις» τους στον ιρανικό καπιταλισμό. Άλλες το αντίθετο. Το Βερολίνο έφτιαξε ειδική υπηρεσία χρηματοπιστωτικών συμβουλών ώστε οι γερμανικές εταιρείες να αποφύγουν τις «κυρώσεις» ή να μετριάσουν τις συνέπειές τους.

Ωστόσο όπως εξελίσσεται ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός, το «οικονομικές κυρώσεις για δουλειές με το ιράν» είναι πια ένα μόνο κεφάλαιο των εκατέρωθεν ριπών. Μετά τους αμερικανικούς δασμούς στις εισαγωγές ατσαλιού και σιδήρου, όλοι τα υπόλοιπα κράτη των οποίων τα αφεντικά θίγονται, προχωρούν σε αντίποινα: καναδάς, ε.ε., ρωσία, κίνα, ινδία, ιαπωνία, αυστραλία, μεξικό… Η ψοφιοκουναβική διοίκηση έχει ακόμα μισο-απασφαλισμένες δύο βόμβες: μία για δασμούς 20% στις εισαγωγές ευρωπαϊκών αυτοκινήτων, κι άλλη μία για την καταστροφή της κινεζικής ZTE. Και, βέβαια, απειλεί όποιον ανακατευτεί στην κατασκευή του nord stream 2…

Οι «αισιόδοξοι» (;;) υποστηρίζουν ότι «κάπου / κάπως» θα γίνουν συμβιβασμοί, μέσω διαπραγματεύσεων και αμοιβαίων υποχωρήσεων. Δεν φαίνεται τέτοιο πράγμα στον ορίζοντα. Αλλά ακόμα κι αν βρισκόταν, θα ήταν εξαιρετικά προσωρινό.

Η τάση απο-παγκοσμιοποίησης δεν είναι θέμα τακτικής· ειδικά για όσους έχουν ηττηθεί στην προηγούμενη φάση.

Χημικές επιθέσεις…

Κυριακή 24 Ιούνη. Θυμάστε εκείνη την «μυστηριώδη επίθεση με χημικά» στην Douma, στα ανατολικά της Δαμασκού, στις 7 Απρίλη; Η έκθεση των ειδικών περί τα χημικά όπλα (που έκαναν την επιτόπου έρευνα) αναμένεται. Μια άλλη επιτροπή του οηε όμως, για εγκλήματα πολέμου, θεωρεί ότι ξέρει – και ετοιμάζει μια σχετική ανακοίνωση.

Όπου θα λέει τι; Ότι έγινε μια τέτοια επίθεση (με μια φιάλη γκαζιού γεμισμένη με κάποιο δηλητηριώδες αέριο)· ότι ένας αριθμός κατοίκων της πολυκατοικίας που κτυπήθηκε πέθανε εξαιτίας της εισπνοής αυτού του αερίου· αλλά, επίσης, ότι χρειάζονται παραπάνω έρευνες επειδή (σύμφωνα με τον Hanny Megally, αιγύπτιο δικηγόρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που προφανώς έχει κάποια σχέση με την συγκεκριμένη επιτροπή, και μίλησε στην αμερικανική καθεστωτική εφημερίδα New York Times) επειδή δεν ξέρει ποιο είναι το αέριο που τους σκότωσε.

Προκύπτει, ωστόσο, ότι υπήρξαν διαφωνίες μεταξύ των μελών της συγκεκριμένης επιτροπής ως προς την ισχύ των αποδείξεων (ή των ενδείξεων) για την χρήση χημικών στη Douma. Οπότε, η μάλλον γενικόλογη κατηγορία, που φαίνετα ιότι δεν θα συνοδεύεται από αποδείξεις, θα περιλαμβάνεται όμως σε μια λίστα εγκλημάτων του καθεστώτος Άσαντ (κάποια τα έχει κάνει, κυρίως βομβαρδισμούς αμάχων· άλλα όμως ήταν προβοκάτσιες…) – που βολεύει ιδιαίτερα τον άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ, θα μείνει στον αφρό της δημαγωγίας.

Χρειάζεται τέτοιο φρεσκάρισμα η Ουάσιγκτον; Ναι: αν σκοπεύει να “παρέμβει” την επίθεση του συριακού στρατού ‘n’ friends στην Dara’a…

Καμπάνια Μ15 + / Η εγκληματική συμμορία συνεχίζει 1

Σάββατο 23 Ιούνη. Φάγατε γραβάτες; Χορτάσατε; Πάντως για το «εθνικό καλό» σερβιρίστηκαν…

Για το «εθνικό καλό» κρύφτηκε και το χθεσινό ταξίδι του ψεκασμένου υπ.αμ. στη Λάρνακα. (Όχι, δεν είναι δισυπόστατος! Μ’ ένα αεροπλάνο η κύπρος είναι δίπλα…) Για το ραντεβού του τόσο με τον ομόλογό του της νότιας κύπρου Σάββα Αγγελίδη, όσο, κυρίως, με τον ισραηλινό «τρελό σκύλο» υπ.αμ. Avigdor Lieberman (πρώην «μπράβο», για να μην ξεχνιόμαστε…).

Να το μεγαλύτερο μέρος του σχετικού (χθεσινού) ρεπορτάζ του νοτιοκυπριακού «πολίτη»:

«Η σημερινή τριμερής συνάντηση μεταξύ Κύπρου-Ελλάδας-Ισραήλ αποτελεί απόδειξη της βούλησης των χωρών μας για ανάπτυξη σχέσεων ασφάλειας και άμυνας» δήλωσε ο Υπουργός Αμυνας Σάββας Αγγελίδης, μετά τις συνομιλίες που είχε με τους ομολόγους του Πάνο Καμμένο και Αβινγκτόρ Λίπερμαν στο Συντονιστικό Κέντρο “Ζήνων” στη Λάρνακα.

Ο Υπουργός Αμυνας της Ελλάδας Πάνος Καμμένος είπε ότι η δεύτερη τριμερής συνάντηση που πραγματοποιήθηκε σήμερα, καταδεικνύει τη δέσμευση και την αποφασιστικότητά μας να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να συστηματοποιήσουμε τις ενέργειές μας, έτσι ώστε και να αποτρέψουμε, κάθε πρόκληση που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια και ευημερία των λαών μας.

Από την πλευρά του ο Υπουργός Αμυνας του Ισραήλ Αβινγκτον Λιμπερμαν είπε πως οι τρεις χώρες διατηρούν πολύ καλές σχέσεις που βασίζονται στις κοινές αξίες και αρχές, σημείωσε ότι ως τρία δημοκρατικά κράτη σ’ αυτή τη περιοχή της Μεσογείου αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα, προκλήσεις και απειλές και ανέφερε πως είναι καλύτερα να αντιμετωπίσουμε μαζί αυτές τις απειλές.  

Αφού σημείωσε πως «η χρονική περίοδος που βρισκόμαστε είναι ιδιαίτερα σημαντική», ο κ. Αγγελίδης είπε ότι «η ρευστή γεωπολιτική κατάσταση στη περιοχή, η αβεβαιότητα και οι ασύμμετρες απειλές έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ασφάλεια της Ευρώπης. Αυτές οι νέες μορφές απειλών δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από κανένα κράτος μόνο του, συνεπώς είναι αναγκαία η συνεργασία και ο συντονισμός στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας». Σημείωσε, επίσης, πως η συνεργασία των τριών χωρών «αποτελεί επιτακτική ανάγκη».

Αναφερόμενος στη σημερινή συνάντηση των τριών Υπουργών Αμυνας, ο κ. Αγγελίδης είπε ότι συζητήθηκε «η πρόοδος που σημειώθηκε στις τριμερείς μας σχέσεις, αλλά και οι προοπτικές για την περαιτέρω ανάπτυξη τους προς αμοιβαίο όφελος των χωρών μας».

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας Πάνος Καμμένος, αφού ευχαρίστησε τον Κύπριο ομόλογο του για τη «θερμή υποδοχή και φιλοξενία» στο πλαίσιο της 2ης τριμερούς συνάντησης των ΥΠΑΜ των τριών χωρών, είπε πως σήμερα «με τους εκλεκτούς φίλους και συναδέλφους, Αγγελίδη και Liberman, επαναλάβαμε το πολιτικό όραμα και των τριών κυβερνήσεων για μια μακροπρόθεσμη, συνεκτική, βαθιά και ουσιαστική στρατηγική συνεργασία, με πλήρη σεβασμό των εθνικών συμφερόντων και ευαισθησιών της κάθε πλευράς, συμφώνως προς το εσωτερικό και το διεθνές δίκαιο και σε πνεύμα σχέσεων καλής γειτονίας με τις χώρες της περιοχής».

Πρόσθεσε ότι «η δεύτερη συνάντηση των Υπουργών Άμυνας Κύπρου, Ελλάδας και Ισραήλ, που πραγματοποιήθηκε σήμερα, καταδεικνύει τη δέσμευση και την αποφασιστικότητά μας να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να συστηματοποιήσουμε τις ενέργειές μας, έτσι ώστε και να αποτρέψουμε, κάθε πρόκληση που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια και ευημερία των λαών μας».

Ανέφερε ακόμα ότι με τους κ. Αγγελίδη και Liberman «εκφράσαμε από κοινού την ανησυχία μας για τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και συμφωνήσαμε ότι οι κίνδυνοι και οι απειλές που εξάγονται από τις γειτονικές περιοχές κρίσεων, συνιστούν μείζονα πρόκληση για την άμυνα των χωρών μας, αλλά και για την ασφάλεια των λαών μας για τα επόμενα χρόνια».

Συμφώνησα, σημείωσε, «ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για ακόμη στενότερη συνεργασία μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων των χωρών μας για την αύξηση της επίγνωσης κατάστασης, την ενίσχυση της αποτρεπτικής τους ικανότητας καθώς και την ανάπτυξη αμυντικών δυνατοτήτων προσαρμοσμένων και στις νέες απειλές».

Η σημερινή μας δεύτερη συνάντηση, συνέχισε ο κ. Καμμένος «παρήγαγε απτά αποτελέσματα στην κατεύθυνση της συστηματικής πλέον επαύξησης και εμβάθυνσης της αμυντικής μας συνεργασίας, η οποία αξιοποιεί και τις συναντήσεις της ήδη συσταθείσας και λειτουργούσας μόνιμης Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου των Υπουργείων μας».

Καμπάνια Μ15 + / Η εγκληματική συμμορία συνεχίζει 2

Σάββατο 23 Ιούνη. Ο καθένας με στοιχειώδη γνώση του τι συμβαίνει στην ανατολική Μεσόγειο / μέση Ανατολή (και τι ορέξεις έχουν οι ιμπεριαλισμοί των «φίλων») μπορεί να υποθέσει τι κουβεντιάστηκε. Υπάρχει, όμως, ένα επιπλέον κεφάλαιο που προστέθηκε στην ελληνο-ισραηλινή συμμαχία χτες:

Ο κ. Αγγελίδης αναφέρθηκε και στο συνέδριο Αμυντικής Βιομηχανίας Κύπρου- Ελλάδας- Ισραήλ, που πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία και είπε πως σ’ αυτό συμμετέχουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις των τριών χωρών που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας και ακαδημαϊκά ιδρύματα.

«Αναμφίβολα η πρωτοβουλία αυτή, που υλοποιείται για πρώτη φορά σε τριμερές επίπεδο, θα συνδράμει στην ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των συμμετεχόντων εταιρειών και ιδρυμάτων των χωρών μας στην ανάπτυξη των αμυντικών δυνατοτήτων μέσω της έρευνας και της τεχνολογίας», τόνισε.

Ο κ. Λίμπερμαν αναφέρθηκε στη ανεπίσημη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε χθες, στη πρωινή έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου Αμυντικής Βιομηχανίας και του Εργαστηρίου Κυβερνο-ασφάλειας και στην συνάντηση που ακολούθησε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Αναφερόμενος στην τριμερή συνάντηση ο κ. Λίμπερμαν είπε πως «έχουμε πολύ καλές σχέσεις που βασίζονται στις κοινές αξίες και αρχές. Ως τρία δημοκρατικά κράτη σ’ αυτή τη περιοχή της Μεσογείου αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα, προκλήσεις και απειλές και είναι καλύτερα να αντιμετωπίσουμε μαζί αυτές τις απειλές».

Σημείωσε πως αντιμετωπίζουμε «ένα ωκεανό βίας», αντιμετωπίζουμε προβλήματα όπως η παράνομη μετανάστευση, η τρομοκρατία και τα ναρκωτικά και γι’ αυτό χρειάζεται να αναπτύξουμε μια πολύ στενή και βαθιά συνεργασία».

Η σημερινή μας δεύτερη συνάντηση, συνέχισε ο κ. Καμμένος «παρήγαγε απτά αποτελέσματα στην κατεύθυνση της συστηματικής πλέον επαύξησης και εμβάθυνσης της αμυντικής μας συνεργασίας, η οποία αξιοποιεί και τις συναντήσεις της ήδη συσταθείσας και λειτουργούσας μόνιμης Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου των Υπουργείων μας».

Επιπλέον, είπε, «ξεκινήσαμε την εμβάθυνση και της αμυντικο-τεχνικής συνεργασίας Κύπρου – Ελλάδας – Ισραήλ με την πραγματοποίηση του 1ου Συνέδριου Αμυντικών Βιομηχανιών, η οποία θέτει τις βάσεις για   συνέργεια σε αντίστοιχους τομείς με τρόπο ώστε να προάγει τις κοινές επιχειρησιακές απαιτήσεις μας και να αξιοποιεί και συνδυάζει τις δυνατότητες των αμυντικών μας βιομηχανιών».

Συνεργασία στην πολεμική βιομηχανία – λοιπόν… Με δεδομένες τις τωρινές δυνατότητες του ελληνικού αντίστοιχου κλάδου, αλλά και την συμμετοχή πανεπιστημιακών σ’ αυτό το deal, μπορούμε να υποθέσουμε ότι το ελλαδιστάν μπορεί να προσφέρει στον ισραηλινό στρατό αναλώσιμα (ας πούμε σφαίρες για να σκοτώνει τους παλαιστίνιους διαδηλωτές), αλλά και συνεργασίες σε μιλιταριστικά ερευνητικά projects. Ο όρος “κυβερνο-ασφάλεια” δεν λέει τίποτα· είναι μια χαρά χαλί για να κρυφτεί κάτω του οτιδήποτε.

Εντάξει; Νοιώθετε καλά;

Καμπάνια Μ15 + / Η εγκληματική συμμορία συνεχίζει 3

Σάββατο 23 Ιούνη. Στην αγγλική ηλεκτρονική της έκδοση η δεξιά καθεστωτική νοτιοκυπριακή εφημερίδα «φιλελεύθερος» είχε δηλώσεις (απ’ την «τριμερή») που προτίμησε να αποφύγει στην ελληνική έκδοση… Θα μπορούσαν να σας ενδιαφέρουν:

… Ο Lieberman αναφέρθηκε στη συνεργασία σε διάφορους ζωτικούς τομείς, όπως η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, το trafficking, το λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών, υπογραμμίζοντας ότι κάθε μήνα και κάθε μέρα η συνεργασία μεταξύ των τριών κρατών βαθαίνει, ειδικά στον στρατιωτικό τομέα.

«Σήμερα είναι ένα καινούργιο επίπεδο. Η βιομηχανική συνεργασία ανάμεσα στις στρατιωτικές μας βιομηχανίες είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για την συνεργασία και την ασφάλεια και των τριών κρατών» είπε.

Στην δική του ομιλία ο έλληνας υπ.αμ. Πάνος Καμμένος … αναφέρθηκε στην προετοιμασία μιας κοινής πρότασης των τριών κρατών για την προστασία των συνόρων, λέγοντας ότι η ε.ε. είναι έτοιμη να χρηματοδοτήσει ένα τέτοιο project, που μπορεί να εκτείνεται στα βόρεια της Αφρικής. Πρόσθεσε ότι τέτοιες συνέργειες έχουν την πλήρη πολιτική υποστήριξη και είναι πολύ σημαντικές για τις εταιρείες των τριών κρατών.

Πέρα απ’ την συνεργασία των πολεμοχαρών (εταιρειών, πανεπιστημιακών, και άλλων) στην παραγωγή και στην διακίνηση «υλικού» διαφόρων ειδών, τι ήταν αυτή η αναφορά στην «προστασία των συνόρων»;

Προφανώς, ο ψεκασμένος ονειρεύεται (και προτείνει) στο τελ Αβίβ κοινές περιπολίες στην ανατολική Μεσόγειο με στόχο / άλλοθι της «καταπολέμηση των μεταναστευτικών ροών» και, απώτερο σκοπό την «κατοχύρωση» του ελέγχου ενός μεγάλου τμήματός της.

Άσχετα απ’ το πόσο ρεαλιστικό είναι αυτό (ο ψεκασμένος ετοιμάζεται να «μεγαλώσει την ελλάδα», οπότε η ανατολική Μεσόγειος θα γίνει έτσι κι αλλιώς «ελληνική»…) δεν παύει να είναι τμήμα των «φιλοδοξιών» του ντόπιου ιμπεριαλισμού. Υπό τους φαιορόζ τώρα – αλλά υπερκομματικά και «εθνικά».

Καμπάνια Μ15 + / Η εγκληματική συμμορία συνεχίζει 4

Σάββατο 23 Ιούνη. Η ασταμάτητη μηχανή δεν ξέρει (και δεν μπορεί να ξέρει) πόσο αίμα κυλάει στις φλέβες σας. Εκείνο που κάνει εδώ είναι να επιμένει:

Δεν πρόκειται για «παιχνίδια». Πρόκειται για ένα έγκλημα (σε ότι αφορά οπωσδήποτε την Παλαιστίνη) που θα απλωθεί… Το Τελ Αβίβ, στην παρακμή του, θεωρεί ότι έχει το “momentum”· και οξύνει τόσο τον μιλιταρισμό του όσο και τον ρατσισμό του… Η ελληνική συμμαχία μαζί του, και η “διαρκής βελτίωση της στρατιωτικής συνεργασίας”, δεν είναι video game…

(Κατά τα άλλα, εκτός από γραβάτες παίζει και μπάλα… Όπως και πολλά άλλα αναισθητικά…)

Καμπάνια Μ15 + / Τα σκυλιά με τα σκυλιά

Παρασκευή 22 Ιούνη. Η ισραηλινή οργάνωση προστασίας δικαιωμάτων B’Tselem κατήγγειλε ότι στις 7 Μάη μια διμοιρία ισραηλινών στρατιωτών επιτέθηκε σε δύο σπίτια παλαιστινίων στον προσφυγικό καταυλισμό της Jenin, στη δυτική Όχθη… στις 4 το πρωί. Χρησιμοποιώντας δύο στρατιωτικά εκπαιδευμένα σκυλιά. Έσπασαν τις εξώπορτες, έκαναν ό,τι ζημιές μπορούσαν μέσα (σε στύλ «ακίνητοι / έρευνα!!!»), τα σκυλιά έκαναν κι αυτά τη δουλειά τους (που δεν ήταν απλά να γαυγίζουν…), έκαναν δυο συλλήψεις, και έφυγαν.

Τόσο στη δυτική πρωτοκοσμική νομοθεσία (το ισραήλ είναι πρωτοκοσμικό αποικιακό / μιλιταριστικό φυλάκιο, το θυμίζουμε…) όσο και στην μουσουλμανική πααραδοσιακή κουλτούρα, το σπίτι είναι άσυλο. Ακόμα περισσότερο τη νύχτα. Οι ισραηλινές έφοδοι μέσα στη νύχτα, όπως ακριβώς συνέβαινε με τις αμερικανικές κατοχικές παρόμοιες εφόδους στο ιράκ, δεν οφείλονται στο ότι “κάποιος ύποπτος κακούργος μπορεί να διαφύγει!”. Καθόλου. Είναι μέτρο της τακτικής εσείς δεν είστε άνθρωποι, και δεν έχετε κανένα δικαίωμα…. Και στον ύπνο σας ακόμα, σας έχουμε για τα αρχίδια μας…

Λεπτομέρεια, αν συνυπολογίσει κανείς τις δολοφονίες των τελευταίων μηνών, και την συνεχιζόμενη εθνοκάθαρση εδώ και 70 χρόνια. Χαρακτηριστική λεπτομέρεια ωστόσο μιας τακτικής βίας και εκφοβισμού, που γίνεται σε «μικροκλίμακα» (επί 10 και επί 100, ξανά και ξανά) τόσο στη δυτική Όχθη όσο και στην ανατολική Ιερουσαλήμ, και γι’ αυτό συνήθως περνάει απαρατήρητη.

Φυσικά ξέρουμε και ξέρετε πως τίποτα απ’ αυτά δεν συμβαίνει, ότι τα σκηνοθετούν μόνοι τους οι παλαιστίνιοι, ότι η B’ Tselem είναι κατά βάθος “αντισημίτες” (όπως, ως γνωστόν, και η εργατική αυτονομία· όχι οι πλαστογραφήσεις της, αυτές έχουν πάρει το ο.κ…) και πως ακόμα κι αν συμβαίνουν είναι σωστά και δικαιολογημένα, επειδή φταίει η … Hamas.

Στη δυτική Όχθη; Μα οι δυνάμεις της Hamas είναι στη Γάζα… Δεν έχει σημασία. Το ιερό κράτος έχει πάντα δίκιο!!! (Ρωτείστε τους ατζέντηδές του…) Και, εννοείται, όλα τα σκυλιά του, δίποδα ή τετράποδα, είναι «οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου»…

(φωτογραφίες: Ισραηλινά σκυλιά εν δράσει, κατά παλαιστινίων…)

Καμπάνια Μ15 + / Παρηγοριά

Παρασκευή 22 Ιούνη. Πως κρίνεται ένας αληθινός σύμμαχος; Όταν υιοθετεί τις πιο παρανοϊκές εμπνεύσεις σου, επειδή – φυσικά – τον βολεύουν!

Είναι αυτό μια παρηγοριά για την θεία Λίτσα; Θα έπρεπε… Εκείνο το η μακεδονία είναι 3.000 χρόνια γη ελληνική το θυμάστε; Μεσουράνησε στην πρώτη εθνικιστική περίοδο, 1992 – 1995, όταν πήγαινε πακέτο με το «η λύση είναι μία, σύνορα με τη σερβία»…

Χτες ο ισραηλινός «υπουργός Ιερουσαλήμ» Zeev Elkin θύμωσε πολύ που ο άγγλος βασιλοπρίγκηπας και δούκας του Cambridge William, ανακοινώνοντας ένα τριήμερο ταξίδι του 25 με 27 Ιούνη σε ιορδανία, ισραήλ και κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, συμπεριέλαβε ρητά σ’ αυτά τα τελευταία και την ανατολική Ιερουσαλήμ (μαζί με την παλιά πόλη).

Όχι!!! τιτίβισε ο Elkin. Η ενιαία Ιερουσαλήμ είναι πρωτεύουσα του ισραήλ εδώ και 3.000 χρόνια! (Δεν υπάρχει κατοχή εκεί· ή, θα το πουν κι αυτό, την κατοχή την κάνουν οι παλαιστίνιοι άραβες…)

«Πρωτεύουσα του ισραήλ εδώ και 3.000 χρόνια;» Πέρα απ’ τα υπόλοιπα το ισραηλινό ρατσιστικό κράτος είναι ένα πρωτοκοσμικό δημιούργημα, σαν προκεχωρημένο φυλάκιο, ηλικίας μόλις 70 χρόνων…

Δεν έχει σημασία. Με την “ελληνική μακεδονία” ήταν συμμαθητές, στο νηπιαγωγείο… Εξάλλου, όταν τα «δικαιώματα» κάποιου που έχει στρατιωτική ισχύ και μιλιταριστική «δεοντολογία» επεκτείνονται τόσο εύκολα στο παρελθόν και είναι “προαιώνια”, είναι επειδή προεκτείνονται στο μέλλον…

Ανθρώπινη σάρκα μυρίζει πάντα…

Ασυνόδευτα; (1)

Παρασκευή 22 Ιούνη. Μπορεί το νεοφασιστικό αμερικανικό καθεστώς να έκανε πίσω στο ζήτημα της απαγωγής των παιδιών των μεταναστών όταν αυτοί δένονται στα μεξικανο-αμερικανικά σύνορα, αλλά δεν πρόκειται για μοναδικό φαινόμενο στον πόλεμο κατά της παγκόσμιας εργατικής τάξης. Η ευρώπη, επιφανειακά πιο «ανθρωπιστική» ως τώρα, έχει τον δικό της κατάλογο τέτοιου είδους εγκλημάτων.

Στο ελλαδιστάν (που πληρώνεται και γουστάρει για να παίζει τον ρόλο συνοριακού φυλάκιου / κάτεργου) πολλοί ανήλικοι / ες χωρίζονται από συγγενείς ή οικείους που τους συνοδεύουν, και απομονώνονται σε εγκαταστάσεις «ασυνόδευτων ανηλίκων». Τι συμβαίνει;

Πολλές οικογένειες προσφύγων πολέμου (τέτοιες είναι, κυρίως, που προσπαθούν να διαφύγουν οικογενειακά), που έχουν μείνει για καιρό στην τουρκική επικράτεια, προσπαθούν να περάσουν στο ελλαδιστάν και από εκεί προς την κεντρική ευρώπη σε «δόσεις». Γνωρίζοντας τους κινδύνους, την αβεβαιότητα (και τα κόστη) ενός τέτοιου περάσματος, ακολουθούν μια διαφορική τακτική. Στο πρώτο κύμα είναι είτε ο πατέρας με ένα ή δύο παιδιά, είτε πατέρας και μάνα μαζί, με τα πιο μικρά παιδιά (συχνά, ανάμεσά τους, και μωρά). Αν υπάρχουν λίγο μεγαλύτερα παιδιά τα αφήνουν πίσω, στην φροντίδα συγγενών, οικείων, γειτόνων, στους οποίους έχουν εμπιστοσύνη (αφού στο δρόμο της εξορίας έχουν πορευτεί μαζί για χρόνια). Αυτοί θα είναι το δεύτερο κύμα, που θα προχωρήσει όταν το πρώτο έχει φτάσει σε στέρεο προορισμό, και θα αξιοποιήσουν τη νομοθεσία της «οικογενειακής επανένωσης».

Η ευρωπαϊκή ηθική, προκειμένου (όπως υποστηρίζει) να εμποδίσει το «εμπόριο παιδιών», αν οι ανήλικοι του δεύτερου κύματος δεν συνοδεύονται από συγγενείς πρώτου βαθμού εξ αίματος, τους «χωρίζει». Υποτίθεται για να τους προστατέψει. Παρότι από πρώτη ματιά ο σκοπός μοιάζει αγαθός (να εμποδιστεί η σωματεμπορία ανηλίκων προσφύγων / μεταναστών), το όλο σχέδιο αγνοεί βασικά στοιχεία της κοινωνικότητας των μη πρωτοκοσμικών, όχι ιδιωτικοποιημένων κοινωνιών. Όπου οι σχέσεις οικειότητας και εμπιστοσύνης δεν περιορίζονται στο πρωτοκοσμικό ευρωπαϊκό νομικό σύστημα της στενής οικογένειας «μπαμπάς / μαμά / παιδιά» αλλά επεκτείνεται είτε στους γείτονες είτε στο ευρύτερο κλαν. Αγνοεί, άρα, ότι όταν οι γονείς φεύγουν με το πρώτο κύμα, δεν παρατάνε τα παιδιά τους στον πρώτο σωματέμπορα που θα συναντήσουν.

Νομίζοντας η στενή, πυρηνική οικογενειακή ευρωπαϊκή νομοθεσία ότι προστατεύει τους ανήλικους απ’ την εκμετάλλευσή τους, (ή παριστάνοντας ότι αυτό κάνει) τους βαφτίζει «ασυνόδευτους», τους διαχωρίζει, τους απομονώνει απ’ τα οικεία τους πρόσωπα και απ’ το πραγματικό πλέγμα των κοινωνικών τους σχέσεων· μ’ άλλα λόγια τους φυλακίζει. Υποτίθεται για το «καλό» τους. Πρόκειται για απαγωγές λίγο πιο light απ’ τις αμερικανικές. Αλλά δεν παύουν να είναι βασανιστικές για παιδιά που έχουν περάσει πολλά, έχουν σχέσεις εμπιστοσύνης και συναισθηματικής εξισορρόπησης με τους οικείους τους, και ξαφνικά βρίσκονται σε «πολιτισμένη απομόνωση», μαζί με άλλα παιδιά, άγνωστα, διάφορων ηλικιών· και σαν «μεγάλους» έχουν μόνο τους κακοπληρωμένους (και συχνά άσχετους, ανεκπαίδευτους και ασυνείδητους) υπαλλήλους κάποιας υπηρεσίας, κρατικής ή μκο, που δεν ξέρουν καν την γλώσσα τους (των ανηλίκων). Ούτε και τίποτα άλλο…