Τρίτη 24 Απρίλη. Απ’ τις 30 Μάρτη ως χτες έχουν δολοφονηθεί 39 παλαιστίνιοι διαδηλωτές και έχουν τραυματιστεί πάνω από 5.000, κυρίως από σφαίρες. Το κατόρθωμα ανήκει στον ισραηλινό στρατό. Και οι εδώ οπαδοί του (αυτοί που ευχαρίστως θα μας φύτευαν μια σφαίρα στο κεφάλι, για να μοιάσουν στα είδωλά τους) λένε ότι δεν πρέπει να χαρακτηρίζουμε το ισραήλ «κράτος δολοφόνο». Όχι. «Κράτος γεωπόνο» μήπως;
Το ελληνικό κράτος, εννοείται, υποστηρίζει τον σύμμαχό του. «Σιωπηλή ενοχή»; Πολύ περισσότερα. Όπως δεν υπήρχαν περιθώρια σιωπής για το ρατσιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς της νότιας αφρικής, έτσι δεν υπάρχουν και για το ρατσιστικό, μιλιταριστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του ισραήλ. Για συνενοχή ύπουλη και βρώμικη πρόκειται. Με σκοπό το κέρδος. Κι όπως κάνουν πάντα οι νταραβεριτζήδες, μπορεί το ελληνικό κράτος να παριστάνει το «φιλικό» σε παλαιστίνιους μετανάστες στα μέρη μας· ενόσω τα χοντρά λεφτά τα περιμένει απ’ τον πάγκο του χασάπη. Απ’ το πως θα «καθαρίσει ο σύμμαχος» στη λωρίδα της Γάζας, στη δυτική όχθη, στην ανατολική Ιερουσαλήμ…
(Κατά καιρούς, πότε ο ένας και πότε ο άλλος, μέσα στο ίδιο αμόκ, βουλευτές του ισραηλινού κοινοβουλίου εκδηλώνουν τα βαθιά ανθρωπιστικά τους ένστικτα, που νομίζουν ότι τους διαφοροποιούν απ’ τους ναζί. Τελευταίος στη σειρά, μέχρι τον επόμενο, ο Bazazel Smotrich. «Λυπάμαι που είναι στη φυλακή» είπε, αναφερόμενος στη νεαρή παλαιστίνια Ahed Tamimi, που εκτίει ποινή 8 μηνών για «προσβολή στρατεύματος», επειδή χαστούκισε έναν ισραηλινό στρατιώτη, λίγο μετά που αυτός ή άλλοι όμοιοί του είχαν πυροβολήσει έναν ανήλικο ξάδελφό της στο κεφάλι. «Λυπάται» λοιπόν ο ισρηαλινός φασίστας. Γιατί; «Θα έπρεπε να έχει φάει μια σφαίρα, έστω στο γόνατο. Θα την έκλεινα σε κατ’ οίκον περιορισμό για όλη της τη ζωή» ολοκλήρωσε.
Θρήσκος απ’ ότι φαίνεται ο Smotrich είναι, κι αυτός, ικανοποιητικά αθεόφοβος, όπως και κάθε άλλο κάθαρμα σ’ αυτόν τον πλανήτη, ασχέτως θρησκεύματος. Υπάρχει όμως περιθώριο να φοβάται: μια σφαίρα στο δικό του γόνατο. Ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή…)