Κυριακή 3 Δεκέμβρη. Όταν οι αντίπαλοι αναγνωρίζουν την πολεμική σου αξία μπορείς να πεθάνεις ήσυχος. Αυτό συμβαίνει με τους τελευταίους (άγνωστο πόσους σε αριθμό) ένοπλους του isis που προσπαθούν να εμποδίσουν τον συριακό στρατό ‘n’ friends να «κλείσει την πένσα» στη δυτική όχθη του Ευφράτη, παγιδεύοντάς τους στην έρημο. H απόσταση που χωρίζει τους δύο βραχίονες των φιλοΑσαντ είναι μικρότερη από 20 χιλιόμετρα· κι όμως εκεί έχουν πέσει κορμιά εδώ και βδομάδες. Οι δύο βραχίονες δεν έχουν καταφέρει να συναντηθούν· κάτι που, μετά την κατάληψη της Abu Kamal, έμοιαζε παιχνιδάκι. Το λιβανέζικο ειδησειογραφικό site AMN έγραφε πριν 4 ημέρες:
… Στην al-Qurayya και στην al-Asharah ο isis πολέμησε – μιλώντας με αυστηρά στρατιωτικούς όρους και όχι με ηθικούς – με αξιοθαύμαστo τρόπο σαν οπισθοφυλακή.
Οι ένοπλοι των τρομοκρατών – αποδεκατισμένοι, υποδεέστεροι σε δύναμη πυρός και βομβαρδιζόμενοι διαρκώς, καθημερινά, απ’ τα ρωσικά αεροπλάνα – κατάφεραν να κρατήσουν τις καλύτερες μονάδες του συριακού στρατού για πάνω από δύο βδομάδες, εξασφαλίζοντας αρκετό χρόνο ώστε άλλοι ένοπλοι να υποχωρήσουν περνώντας στην ανατολική όχθη του Ευφράτη, όπου θα παραδοθούν στις υποστηριζόμενες απ’ τις ηπα δυνάμεις.
Με έναν συνδυασμό εκρηκτικών παγίδων, αυτοκινήτων βόμβες, ελεύθερων σκοπευτών και της γενικής απροθυμίας των τζιχαντιστών να παραδόσουν τις θέσεις τους μέχρι να πεθάνει και ο τελευταίος, ο isis προκάλεσε μεγάλες απώλειες στον συριακό στρατό, απέκρουσε πολλαπλές επιθέσεις και, επιπλέον, κατάφερε να κάνει μερικές πετυχημένες αντεπιθέσεις που του επέτρεψαν να ανακαταλαμβάνει θέσεις που είχε χάσει νωρίτερα…
Μπορεί οι σύριοι ή οι ιρανοί καραβανάδες να εκπλήσσονται απ’ το πείσμα κάποιων που έχουν ηττηθεί (αυτό είναι σίγουρο) και δίνουν μόνο μάχες οπισθοφυλακών· οι ρώσοι όμως δεν θα έπρεπε. Έχουν το δικό τους προηγούμενο: τσετσένοι…
Έτσι ώστε να είναι σίγουρο πως όποιο κράτος καταφέρει να μεταγράψει και να εντάξει στα δικά του σχέδια όσους τέτοιους «τρομοκράτες» επιζήσουν θα έχει αποκτήσει μια πολύ σκληροτράχηλη πολεμική μηχανή.
Ίσως γι’ αυτό οι αμερικάνοι, μέσω των ypg στη συρία, ενδιαφέρονται να διασώσουν τους «τελευταίους των τρομοκρατών» του isis. Κάπου αλλού, αργά ή γρήγορα, θα φανούν χρήσιμοι… Αν οι ypg είναι ένα γεωπολιτικό asset, όσοι επιζήσουν απ’ το «ισλαμικό χαλιφάτο στο Λεβάντε» είναι και θα είναι οι αυθεντικά μάχιμοι «war veterans»…
Σπίτια τους δεν θα γυρίσουν, αυτό μας φαίνεται βέβαιο. Για πού θα τραβηχτούν; Στην βόρεια Αφρική; Στην κεντρική Ασία; Στη νοτιοανατολική; Κάπου…
(φωτογραφία: αυτό το κενό ανάμεσα στις χρωματισμένες με κόκκινο περιοχές, στα δεξιά του χάρτη, είναι που έχει εξασφαλίσει στους τελευταίους του isis σ’ όλη αυτή τη ζώνη (γκρίζο) ότι θα περάσουν προς τα ανατολικά, στην σαφώς πιο φιλόξενη ζώνη των αμερικανοκρατούμενων ypg (κίτρινο χρώμα) . Ωστόσο έπρεπε να κάνουν τα αδύνατα δυνατά…)