Τρίτη 19 Δεκέμβρη. … Για πολύ καιρό η σύγκρουση ανάμεσα στο ισραήλ και στους παλαιστίνιους θεωρούνταν σαν η κύρια πρόκληση που εμπόδιζε την ειρήνη και την ευημερία στην περιοχή… Σήμερα οι απειλές απ’ τις ριζοσπαστικές τζιχαντιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις και η απειλή του ιράν δημιουργούν την πεποίθηση ότι το ισραήλ δεν είναι η αιτία των προβλημάτων της περιοχής. Διάφορα κράτη έχουν βρει κοινά συμφέροντα με το ισραήλ στην αντιμετώπιση κοινών απειλών…
Το νέο δόγμα «εθνικής ασφάλειας» της Ουάσιγκτον, σ’ ότι αφορά τη μέση Ανατολή, μοιάζει σα να έχει γραφτεί στο Τελ Αβίβ και στο Ριάντ. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ποια είναι τα «διάφορα κράτη που…». Όπως είναι εύκολο να καταλάβει τι ο.κ. δίνει η αμερικανική «εθνική ασφάλεια» στην αντι-ιρανική στόχευση του ισραηλινού ιμπεριαλισμού μέσω της τοποθέτησης της Τεχεράνης σαν πηγής των «προβλημάτων στη μέση Ανατολή». Ως εάν η κατοχή απ’ το Τελ Αβίβ των (υποτίθεται αναγνωρισμένων απ’ τον οηε με άπειρα ψηφίσματα) παλαιστινιακών εδαφών και των συριακών υψωμάτων του Γκολάν, απ’ το 1967, και όσα αυτή η κατοχή έχει προκαλέσει, είναι ευθύνη … των ιρανών αγιατολάχ, που πήραν την εξουσία το 1980…
Η παγκόσμια ενδοκαπιταλιστική σύγκρουση περιγράφεται, εν έτει 2017, απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον έξω απ’ τα δόντια. Το 2001 μια άλλη συντηρητική διοίκηση, εκείνου του Μπους του Β, ξεκίνησε τον «προληπτικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» ελπίζοντας ότι θα εμποδίσει τους όποιους πιθανούς αντιπάλους της αμερικανικής ηγεμονίας να την αμφισβητήσουν… Το 2009 η διοίκηση των δημοκρατικών (Ομπάμα) συνέχισε μεν επί της ουσίας την προηγούμενη γραμμή αλλά απέφυγε να την κλιμακώσει φανερά, αλλάζοντας εχθρούς με ομολογημένο, “ανοικτό” τρόπο. Μετατόπισε την οπτική της εκεί που είναι το κύριο πεδίο του 4ου παγκόσμιου πολέμου (στον ειρηνικό / ανατολική ασία)· προσπάθησε να ανασχέσει την ενεργειακή (και όχι μόνο) διασύνδεση της ρωσίας με την ευρώπη (ουκρανία) αξιοποιώντας την γεωπολιτική μυωπία του Βερολίνου· και σ’ ότι αφορά τη μέση Ανατολή προσπάθησε να δαμάσει τον ισραηλινό ιμπεριαλισμό δίνοντας μερικά credit στην Τεχεράνη (συμφωνία 5 + 1).
Τώρα η διοίκηση των αμερικάνων συντηρητικών (και’ απ’ αυτήν την άποψη, είναι αδιάφορο αν μιλάει εκ μέρους της το ψόφιο κουνάβι ή οποιοσδήποτε άλλος) εγκαινιάζει μια all out σύγκρουση. Θα είναι ηλίθιο να χαθεί κανείς στις λεπτομέρειες ή να φάει διάφορες ερμηνείες που θα σερβίρουν οι επαγγελματίες διεθνείς δημαγωγοί (και τα φερέφωνα του ελληνικού βαθέος κράτους, καθότι συμμαχικό με την Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ…) του είδους «δεν είναι αυτό που νομίζεις αγάπη μου»!
Το αμερικανικό «δόγμα 17» έχει ιστορικότητα, είναι η λογική αμερικανική ιμπεριαλιστική συνέχεια των προηγούμενων φάσεων του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, είναι κλιμάκωση· και δεν χωράει ούτε παρεξηγήσεις ούτε απωθήσεις…