Παρασκευή 24 Νοέμβρη. Η ίδια “πολυεθνική” προπαγανδιστική μηχανή σωπαίνει, όσο μπορεί, για ζητήματα που θίγουν το αγγλικό καθεστώς – για παράδειγμα. Οι διαπραγματεύσεις για την έξοδο απ’ την ε.ε. έχουν σκαλώσει στο πρώτο βήμα, και απομένουν μόλις 6 μήνες ως την τυπική λήξη της σχετικής διαδικασίας. Φυσικά μπορεί να παραταθεί. Όμως εδώ και 1,5 χρόνο το αγγλικό καθεστώς δείχνει τεράστια αδυναμία να διαχειριστεί με ομαλό τρόπο αυτό που “αποφάσισε ο λαός”. Και δεν πείθει ότι θα χρειαζόταν μια μικρή παράταση για να βρει αυτά που δεν έχει καταφέρει ως τώρα. Δεν είναι αυτή η παρακμιακή κατάσταση, άραγε, ζήτημα πρώτης γραμμής για την καπιταλιστική δύση;
Το τι συνεπάγεται αυτή η πολιτική, οικονομική και τεχνοκρατική αδυναμία του Λονδίνου φαίνεται σε δύο σημεία της ευρώπης. Στο Γιβλαρτάρ και στην βόρεια Ιρλανδία. Οι κάτοικοι και των δύο “επαρχιών” της επικράτειας της αυτού μεγαλειότητας ψήφισαν υπέρ της παραμονής στην ε.ε.· στο γιβλαρτάρ σε συντριπτικό ποσοστό. Και οι δύο περιοχές θα ήθελαν να τύχουν ειδικής μεταχείρισης στην μετα-ε.ε. κατάσταση της αγγλίας, αφού πέρα απ’ την θέληση των ντόπιων υπάρχουν ειδικές συνθήκες στη συνύπαρξη με τους γείτονες. Το Γιβλαρτάρ διεκδικείται απ’ την ισπανία, ενώ ένα “σκληρό brexit” (σαν αποτέλεσμα της ανικανότητας του Λονδίνου να πετύχει οτιδήποτε άλλο) θα ξανα-απομονώσει την βόρεια απ’ την υπόλοιπη ιρλανδία, με σοβαρές οικονομικές και πολιτικοϊδεολογικές συνέπειες. Κατά συνέπεια και οι δύο περιοχές κινδυνεύουν από ζόρικες συνέπειες από κάτι που δεν θέλησαν.
Αυτά δεν θεωρούνται ούτε συμπτώματα «κρίσης» στη διεύθυνση του κράτους ούτε εστίες μελλοντικών εντάσεων… Αυτά δεν θεωρούνται άξια δημοσιότητας και ευρύτερης γνώσης… Το φλέγον είναι, υποτίθεται, ότι στη γερμανία δεν έχει σχηματιστεί ακόμα κυβέρνηση συνεργασίας και μπορεί να ξαναγίνουν εκλογές…
Να το διδακτικό της ιστορίας: ΕΧΕ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ!!! Όχι μόνο για όσα λέγονται απ’ τα καθεστωτικά φερέφωνα κάθε είδους και μεγέθους· αλλά και για εκείνα που δεν λέγονται…