Από καυγάδες μαθαίνεις και καμμιάν αλήθεια

Τρίτη 20 Οκτώβρη.Ένα εμβολιαστικό κέντρο θα πρέπει να έχει συγκεκριμένες προδιαγραφές και πιστοποιήσεις ασφαλείας. Είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ απαραίτητο ο εμβολιασμός να γίνεται κάτω από ιατρική επίβλεψη καθώς οι πιθανότητες σοβαρών επιπλοκών δεν είναι αμελητέες και μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε θανάτους αν δεν υπάρξει ΑΜΕΣΗ ιατρική φροντίδα…

Ποιός το λέει αυτό; Ο γ.γ. του πανελλήνιου ιατρικού συλλόγου αγγειολόγος Γ. Ελευθερίου. Το μυαλό σας ίσως πάει στα επερχόμενα «σωτήρια» εμβόλια μεταλλάξεων – για τον covid 19. Όχι. Πρόκειται για απόσπασμα από κείμενο του περασμένου Φλεβάρη. Και αφορά το εμβόλιο για την γρίπη!

Τι είχε συμβεί; Το συνδικάτο των γιατρών τσακωνόταν με το συνδικάτο των φαρμακοποιών για το αν θα μπορούν οι δεύτεροι να κάνουν το εμβόλιο της γρίπης στα φαρμακεία τους ή όχι. (Για τα φράγκα ο καυγάς…) Για να επιχειρηματολογήσει, λοιπόν, ο γ.γ. του ΠΙΣ υπέρ του «όχι» μαρτύρησε και τα πιο πάνω. Για πιθανότητες όχι αμελητέες σοβαρών επιπλοκών, που μπορούν να οδηγήσουν ακόμα και σε θανάτους αν δεν υπάρξει ΑΜΕΣΗ (ο τονισμός του πρωτότυπου) ιατρική παρέμβαση.

Έχει το ενδιαφέρον του το γεγονός ότι πρόεδρος του πανελλήνιου φαρμακευτικού συλλόγου Σ. Ζήκας που απάντησε τον γ.γ. του ΠΙΣ δεν αμφισβήτησε την όποια επικινδυνότητα του συγκεκριμένου εμβολίου… Αντίθετα υπεραμύνθηκε του κλάδου του, υποστηρίζοντας ότι η πιστοποίηση που παίρνουν οι φαρμακοποιοί για να μπορούν να κάνουν εμβόλια δίνεται μετά από την εκπαίδευσή τους από γιατρούς. Πράγμα που υπονοεί ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν «έκτακτες καταστάσεις». (Αν και οι επικίνδυνες παρενέργειες δεν εκδηλώνονται ακαριαία…)

Δεν είναι αρμοδιότητα της ασταμάτητης μηχανής να προτείνει ή να αποτρέπει τον οποιονδήποτε σε σχέση με τους εμβολιασμούς κατά της γρίπης. Είναι όμως ευθύνη της όταν εντοπίζει «εξομολογήσεις» που αφορούν τους πάντες αλλά γίνονται μόνο «μεταξύ ειδικών» να τις κοινοποιεί. Μπορεί ο αρχισυνδικαλιστής γιατρός να ήταν υπερβολικός· μπορεί και όχι. Επαφίεται στην κρίση του καθενός…

(Τα στοιχεία προέρχονται απ’ το περιοδικό «ο κόσμος του φαρμακείου», τ. 449, 20/2/2020).

Προσοχή στη συσκευασία!

Δευτέρα 19 Οκτώβρη. Απορούμε. Οι επαναστατικοί κύκλοι των φίλων της καραντίνας δεν το έχουν πάρει χαμπάρι; Να συστήσουν στον λαό να φοράει αντιασφυξιογόνες μάσκες (για τους «μυρμηγκοφάγους» μιλάμε, αυτές τις full face με το διπλό φίλτρο) αντί να πέφτει θύμα του κάθε Johny Bananas, του κάθε τυχάρπαστου βιομήχανου, δημαγωγού, πολιτικού, πελάτη των antisocial media, “ειδικού”; ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΣΚΕΣ ΧΗΜΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ! – αυτό το σύνθημα θα έπρεπε να δονεί τις καρδιές (και τα πληκτρολόγια) κάθε έντιμου, ειλικρινούς, αυθεντικού, ευφυούς, όμορφου και κοινωνικά υπεύθυνου φίλου της καραντίνας!

Δυστυχώς η σιωπή είναι συνενοχή! Η ασταμάτητη μηχανή έκανε μεγάλη υπομονή, περιμένοντας το «επαναστατικό υποκείμενο» να αποκαλύψει την φάρσα με τις χειρουργικές μάσκες, που οδηγεί τον λαό κατευθείαν στα «κρούσματα» και, μετά, στα θυμαράκια… Δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Οι καιροί είναι κρίσιμοι. Τα θανατόμετρα ακονίζονται.

Οπότε, αφού κανείς δεν διαβάζει τις οδηγίες χρήσης (όπως, άλλωστε, ούτε τα ψιλά γράμματα), ιδού:

(but… δεν μειώνουν την έκθεση στον κίνδυνο οποιασδήποτε αρρώστιας ή μόλυνσης… Οι μάσκες…)

(and… δεν προσφέρουν καμμία προστασία έναντι του covid-19 (coronovirus) ή άλλων ιών ή ρύπων… Οι μάσκες…)

(Όχι ότι οι ιερείς της σωτηρίας μας δεν τα ξέρουν αυτά: οι δημοφιλέστατες χειρουργικές μάσκες είναι για βακτηρίδια και όχι για ιούς… Και οι κατασκευαστές, πότε πότε, παθαίνουν κρίση ειλικρίνειας…

Όμως να έχει διαφύγει αυτή η λεπτομέρεια από τόσους έντιμους, ειλικρινείς, αυθεντικούς, πανέξυπνους, πανέμορφους και, κυρίως, κοινωνικά υπεύθυνους φίλους της καραντίνας; Να έχουν φάει τέτοια φόλα και να μην το έχουν πάρει χαμπάρι;

Ααααα! Αυτό που έχουν πάθει δεν είναι καλό!)

Τα υγιεινιστικά πραξικοπήματα είναι καλή ευκαιρία για να γνωρίσεις τον εαυτό σου…

Κυριακή 18 Οκτώβρη. Ερωτικές σχέσεις εκτός συμβασιοποίησης και συγκατοίκησης απαγορεύονται! Για το καλό της δημόσιας υγείας…. Ιδού πράξεις «κοινωνικής ανευθυνότητας» που διέφυγαν της προσοχής των ντόπιων caradinieri, όχι όμως και απ’ το διεστραμμένο πανοπτικό του γνωστού Ferguson!

Τι απαγορεύεται λοιπόν; Στις «πορτοκαλί» και στις «κόκκινες» περιοχές της αυτού μεγαλειότητας (που περιλαμβάνουν το Λονδίνο και το μεγαλύτερο μέρος του αγγλικού βορρά) απαγορεύεται η διανυκτέρευση των υπηκόων έξω απ’ την «φούσκα» τους (bubble). Δεν είναι μια πουριτανική απαγόρευση των φευγαλέων σχέσεων, της μιας νύχτας. Ακόμα και μόνιμες σχέσεις με χωριστές κατοικήσεις εμπίπτουν στην απαγόρευση.

Η σατανική ιδέα πίσω απ’ αυτήν την υγιεινιστική ρύθμιση των λιμπιντικών ροών, είναι ότι ενώ μέσα στη «φούσκα» του ο καθένας μπορεί να ανταλλάξει covid με όποιον άλλον βρίσκεται μέσα στην ίδια (αν χωράει άλλος / η), εκτός «φούσκας» παραμονεύει ο κίνδυνος της μετάδοσης!!! Προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την αποτυχία όλων των (συχνά σκληρών) απαγόρευσεων στους δημόσιους χώρους / χρόνους να σταματήσουν αυτό το φάντασμα του θανάτου που έχουν φτιάξει οι ίδιοι με το όνομα «κορονοϊός», οι ειδικοί τρομοκράτες στο Λονδίνο (όπως και αλλού) έχουν αρχίσει να μουρμουρίζουν ότι τελικά η μετάδοση γίνεται (και) στους ιδιωτικούς χώρους / χρόνους!…

Αυτό, εξυπακούεται, απαιτεί την κρατική, υγιεινιστική, πατερναλιστική επέμβαση και εκεί! Στα σπίτια…. Ο αυνανισμός προτείνεται σαν η μόνη υγιεινή σεξουαλική πρακτική της εποχής, αλλά είναι ακόμα σύσταση. Όχι υποχρέωση, απόδειξη «κοινωνικής ευθύνης» (με τσουχτερά πρόστιμα στους «αρνητές»). Ακόμα…

… Αν σκοπεύετε να αποκτήσετε στενή επαφή με κάποιον, θα πρέπει πριν να συζητήσετε [σ.σ.: εννοεί μαζί του / της] πώς μπορείτε να συμβάλετε στο να εμποδιστούν οι κίνδυνοι της εξάπλωσης, σαν ζευγάρι. Για παράδειγμα επιβεβαιώνοντας ότι και οι δύο αποφεύγετε στενές επαφές με άτομα που δεν συγκατοικείται μαζί τους… είπε τις προάλλες ο εκπρόσωπος του υπουργείου αρρώστιας (ουπς!) υγείας στο Λονδίνο…. Για παράδειγμα κάντε ένα επιστημονικό συνέδριο για τους τρόπους μετάδοσης του covid και, αν βρείτε άκρη, χαμηλώστε την μουσική και ξαπλώστε – θα μπορούσε να πει ο κυρ εκπρόσωπος.

Γελάτε; Θυμώνετε; Δεν είναι γελοίοι όπως ίσως νομίζετε. Έχουν εξουσία, είναι επικίνδυνοι! Αυτά γίνονται επίσημα στο κράτος της αυτού μεγαλειότητας, που καμαρώνει ότι θεμελείωσε κάποιου είδους «δημοκρατικά» δικαιώματα όταν η υπόλοιπη ευρώπη ήταν ακόμα στα δέντρα. Φαίνεται ότι μια έννοια / κλειδί, που δεν έχει πέσει κατά λάθος στον πάγκο του χασάπη, είναι αυτή της «ατομικής φούσκας». Προς το παρόν είναι αφηρημένη, συνθηματική έννοια. Αλλά έχει την προοπτική να τείνει προς το σημείο όπου «ατομική φούσκα» θα θεωρείται οτιδήποτε βρίσκεται μέσα απ’ τον θώρακα, που αυτή τη φορά δεν θα είναι μεταλλικός (όπως στην ηρωϊκή αρχαιότητα) αλλά ψηφιακός…

(Κατά τα υπόλοιπα ξαναδείτε τα χθεσινά «κροταλίσματα» υπό το φως αυτής της μορφής κρατικής βίας…)

(φωτογραφία. Παράδειγμα “φούσκας” φορετής… Το να πούμε ότι κάθε γνήσιος, ειλικρινής, τίμιος και κοινωνικά υπεύθυνος φίλος της καραντίνας πρέπει να ακολουθεί αυτούς τους κανόνες “κοινωνικής αποξένωσης” εθελοντικά και να μην γκρινιάζει κατηγορώντας τον ρημαδοΚούλη και τον ρημαδοΧαρδαλιά ότι δεν παίρνουν τα απαραίτητα αυστηρά μέτρα, θα προκαλέσει εκνευρισμό και θα ανανεώσει το μίσος κάθε γνήσιου, ειλικρινή, τίμιου και κοινωνικά υπεύθυνου για την ασταμάτητη μηχανή.

Εντάξει λοιπόν… Δεν το λέμε! Υπόσχονται όμως ότι θα το σκεφτούν μόνοι τους;)

Κίνδυνος θάνατος (;)

Σάββατο 17 Οκτώβρη. Ας πάρουμε τα δικά τους νούμερα. Λένε ότι γίνονται κάθε μέρα 20.000 τεστ PCR: 15.000 απ’ το δημόσιο σύστημα υγείας και 5.000 από ιδιώτες (ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα). Αφήνουμε στην άκρη οποιαδήποτε κριτική ή/και απόδειξη για την αχρηστία των PCR τεστ, και κρατάμε το νούμερο: κάθε μέρα ελέγχονται 20.000 άνθρωποι.

Πόσοι βγαίνουν θετικοί (πράγμα που δεν σημαίνει τίποτα για το αν θα αρρωστήσουν ή όχι); Ας πούμε χοντρικά 500. Τι ποσοστό του 20.000 είναι το 500; 2,5%. Πρώτο συμπέρασμα: ο φονικός ιός, που αναγκάζει το φιλάνθρωπο ελληνικό κράτος να απαγορεύει ό,τι μπορεί, «μολύνει» το 2,5% (μέσος όρος) του πληθυσμού.

Πόσοι / πόσες απ’ αυτά τα 500 καθημερινά «κρούσματα» θα χρειαστούν νοσοκομειακή περίθαλψη, είτε μονάδα αυξημένης φροντίδας (μαφ) είτε μονάδα εντατικής θεραπείας (μεθ); Αν πούμε 20 (κάθε μέρα) λέμε πολλούς, αφού οι «διασωληνωμένοι» εδώ και εβδομάδες δεν έχουν περάσει τους 100 πανελλαδικά. Ωστόσο ας δεχτούμε αυτό το νούμερο. (Εννοείται ότι 20 εισαγωγές ΔΕΝ συνεπάγεται καθόλου 20 θανάτους κάθε μέρα!!! Οι περισσότεροι γίνονται καλά…)

Τι ποσοστό είναι οι 20 εισαγωγές στους 20.000 ελέγχους; Ένα τοις χιλίοις… Η φοβερή και τρομερή πανδημία απειλεί με εισαγωγή σε νοσοκομείο (και πάντως καθόλου υποχρεωτικά με θάνατο…) τον 1 στους 1000 στον γενικό πληθυσμό…. Αυτά χωρίς να μπούμε σε συζήτηση περί αξιοπιστίας των τεστ, κλπ. Είναι μεγάλο αυτό το ποσοστό; Είναι μικρό; Τί είναι;

Ένα κοινό παυσίπονο ευρείας χρήσης, που δεν χρειάζεται ιατρική συνταγή, ονόματι nurofen, αναφέρει στο φυλλάδιό του ανάμεσα στις πολλές και διάφορες παρενέργειες του (ακόμα και σε ποσοστό 1:10) κι αυτήν, που κατά την εταιρεία έχει πιθανότητα 1 στα 1000: … Μπορεί να εμφανιστεί επίσης αυξημένη συγκέντρωση ουρικού οξέος στο αίμα, πόνοι στα πλευρά ή την κοιλιά, αίμα στα ούρα και πυρετός που μπορεί να είναι σημάδι βλάβης των νεφρών…. Μ’ άλλα λόγια ένα απλό παυσίπονο μπορεί να προκαλέσει στον 1 στους 1000 που θα το πάρουν προσωρινή νεφρική βλάβη· που σημαίνει εισαγωγή σε νοσοκομείο… Είναι μεγάλο αυτό το ποσοστό; Είναι μικρό; Τί είναι; Πιθανολογούμε ότι θεωρείται ασήμαντο, αφού το συγκεκριμένο παυσίπονο κυκλοφοράει πλατιά…

Θα πει κάποιος: άλλο πράγμα να κινδυνεύει με εισαγωγή σε νοσοκομείο 1 στους 1000 λόγω ενός μεταδοτικού ιού, και άλλο να κινδυνεύει 1 στους 1000 που θα πάρουν ένα παυσίπονο – εξαιτίας του. Θα πει μάλιστα (δημιουργική λογιστική) ότι «αν κολλήσουν και τα 10 εκατομμύρια» του πληθυσμού, τότε θα χρειαστούν 10.000 εισαγωγές, πράγμα που θα είναι καταστροφή. Πράγματι. Καταστροφή θα είναι, επίσης, και το ενδεχόμενο να πάρουν 1.000.000 υπήκοοι το συγκεκριμένο παυσίπονο: τότε θα χρειαστούν 1.000 εισαγωγές σε νοσοκομεία επιπλέον όλων των υπόλοιπων για οποιονδήποτε άλλο λόγο.

Οι ιολόγοι (και οι ιστορικοί των επιδημιών) υποστηρίζουν πως είναι αδύνατο να «κολλήσει» το σύνολο ενός δεδομένου πληθυσμού. Δεν έχει συμβεί ποτέ και υπάρχει λόγος γι αυτό: Οι 999 σε κάθε χιλιάδα που είτε δεν έχουν κολλήσει είτε κόλλησαν αλλά πέρασαν χωρίς (ή με ελάχιστα συμπτώματα) λειτουργούν σωρευτικά σαν εμπόδιο στη διάδοση από ένα μέγεθος και μετά· είναι η φυσική ανοσία πληθυσμού. Επιπλέον, ενώ ο αριθμός των «διασωληνωμένων» μπορεί να θεωρηθεί απτός, ο αριθμός όσων έχουν «κολλήσει» δεν περιορίζεται σαν υποσύνολο όσων ελέγχονται με τεστ. Οι ίδιοι οι ειδικοί του κράτους και των αφεντικών υποστηρίζουν κατά καιρούς ότι ο πραγματικός αριθμός όσων έχουν κολλήσει (απ’ την αρχή) μπορεί να είναι δεκαπλάσιος όσο διαπιστώνονται με τεστ· ή και ακόμα μεγαλύτερος. (Ο ιερέας Μαγιορκίνης υποστηρίζει αυθαίρετα ότι τα «πραγματικά ενεργά κρούσματα» είναι 20.000…). Φυσικά χρησιμοποιούν αυτήν την εκτίμηση με παρανοϊκό τρόπο: σαν επιχείρημα τρομοκρατίας.

Αν, πάντως, σε κάθε 20.000 πραγματοποιημένους ελέγχους αναλογούν όχι 500 αλλά 5.000 «πραγματικά κρούσματα» (που θα αποκαλύπτονταν αν γίνονταν 200.000 τεστ την ημέρα…) ενώ οι νοσηλείες σε μαφ και μεθ παραμένουν αδιαπραγμάτευτα αυτές που ανακοινώνονται (δεν υπάρχουν δεκαπλάσιες «κρυφές νοσηλείες»!!!), τότε η πιθανότητα νοσηλείας δεν είναι 1 στις 1.000 αλλά 1 στις 10.000. Σ’ αυτό το ποσοστό, 1 στις 10.000, το απλό παυσίπονο που μνημονεύσαμε πριν είναι ασυναγώνιστο! Έχει τέτοιες παρενέργειες που καταλήγουν άνετα στην εντατική – ή ακόμα και σε θάνατο!

Ας το επαναλάβουμε. Απ’ τον covid-19 υπάρχει 1 πιθανότητα στις 1.000 να χρειαστεί κάποιος σοβαρή νοσοκομειακή περίθαλψη. Απ’ το παυσίπονο ευρείας χρήσης nurofen υπάρχει 1 πιθανότητα στις 1.000 να χρειαστεί σοβαρή νοσοκομειακή περίθαλψη. Vivere pericolosamente?

Το επιχείρημα (;) «αν κολλήσουν 10 εκατομύρια» είναι φτηνή σοφιστεία, εκτός πραγματικότητας. Όμως ακόμα κι αν ήθελε κάποιος να παίξει ένα «παιχνίδι με αριθμούς» με την πραγματικότητα, τότε ο «φονιάς» θα αποδεικνυόταν (σαν μέσος όρος στο σύνολο του πληθυσμού) με βάση τα επίσημα νούμερα λίγο πιο επικίνδυνος από ένα παυσίπονο γενικής χρήσης.

Ακούγεται υπερβολικό; Είναι για έναν μόνον λόγο. Όχι επειδή υποτιμάμε την πραγματική (και περιορισμένη) απειλή του covid 19 (όπως θα βολεύονταν διάφοροι) αλλά επειδή θυμίζουμε ότι στον καπιταλιστικό κόσμο που ζούμε ακόμα και τα πιο κοινότοπα φάρμακα έχουν (στατιστικά) σοβαρά φονικά αποτελέσματα.

Φυσικά υπάρχουν πάντα εκείνοι που τρώνε άνετα δημαγωγικά ουρλιαχτά σαν αυτό στην φωτογραφία επάνω…

Ηθελημένη άγνοια (;)

Σάββατο 17 Οκτώβρη. Τώρα έχουν γίνει έξαλλοι οι φίλοι της καραντίνας! Σούρνουν ό,τι μπορούν…. Επειδή ο θάνατος είναι πολύ σοβαρό θέμα για να το κάνει ο καθένας σημαία, ίσως τους βοηθήσουν οι δυο παρακάτω πίνακες. Είναι όσο πιο επίσημοι γίνεται (απ’ την ελ.στατ….) Η 26η εβδομάδα είναι η τελευταία του Ιούνη.

Οι caradinieri θα βρουν γρήγορα τις εξηγήσεις. “Να η απόδειξη ότι η καραντίνα σώζει ζωές!” θα πουν… Μόνο που η 22η εβδομάδα απ’ την οποία ξεκινάει ένα σερί (ως και την 26η) μείωσης ή και σημαντικής μείωσης των θανάτων το 2020 σε σχέση με το 2019 είναι εκείνη που άρχισε στις 27 Μάη, 2 μέρες μετά το ουσιαστικό τέλος της καραντίνας…

“Να, είδες; Η απαγόρευση της κυκλοφορίας λόγω κορονοϊού μείωσε τους θανάτους απ’ τα τροχαία!” θα πουν άλλοι… Μόνο που η 8η και η 9η εβδομάδα όπου υπήρχε σημαντική μείωση θανάτων ήταν απ’ τα μέσα (17) Φλεβάρη ως τις αρχές (1) Μάρτη, όταν δεν είχε ξεκινήσει το υγιεινιστικό πραξικόπημα, και η κυκλοφορία στους δρόμους ήταν η συνηθισμένη.

Από την 10η εβδομάδα (από 2 Μάρτη) ως και την 16η (τέλειωσε στις 19 Απρίλη), Κυριακή του πάσχα, οι υγιεινιστικές απαγορεύσεις ήταν ιδιαίτερα αυστηρές για τα ελληνικά δεδομένα – αλλά οι θάνατοι αυξήθηκαν. Την 17η (από 20 Απρίλη) ως και την 19η (τέλειωσε 10 Μάη) που κανονικά θα έπρεπε να σκάσουν τα πτώματα απ’ τις παραβιάσεις του social distancing το πάσχα και την επόμενη Δευτέρα, οι θάνατοι μειώθηκαν εντυπωσιακά – για να αυξηθούν τις επόμενες δύο εβδομάδες.

Θέλει άπειρες ακροβασίες για να υποστηρίξει ένας πιστός φίλος της καραντίνας ότι οι απαγορεύσεις που τόσο αγαπάει όχι απλά «μας έσωσαν απ’ τον covid 19», αλλά επιπλέον μείωσαν τους θανάτους κατά 1027 σε σχέση με το χωρίς τσαχπίνη 2019! Αλλά οι νεκροί του 2017 (οι περισσότεροι στο πρώτο μισό της χρονιάς την τελευταία 5ετία) δείχνουν ότι είναι πιθανό οι άνθρωποι να πεθαίνουν για πολλούς άλλους λόγους εκτός απ’ τον covid…

Τώρα το νταραβέρι με τους οικείους διάφορων που πεθαίνουν στα νοσοκομεία “υπογράφετε ότι πέθανε από covid 19 και πληρώνουμε τα έξοδα της κηδείας” φαίνεται να έχει απλωθεί. Είναι η “κοινή δεξαμενή νο 1” που συντηρείται: ο μόνος επιτρεπτός (σαν αξιοποιήσιμος…) θάνατος είναι αυτός από covid…

Υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα; Ναι. Και είναι παλιό: η εθελοδουλεία σκοτώνει διανοητικά!

Κροταλίσματα

Σάββατο 17 Οκτώβρη. Η δημιουργική λογιστική θανάτου, που έχει μετακινηθεί απ’ τα πτώματα και την «κοινή δεξαμενή νο 1» στα κρούσματα και στην «κοινή δεξαμενή νο 2» χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή – για την εργατική κριτική. Αυτή η μετατόπιση έχει μεγαλύτερο βάθος απ’ τις δημόσιες σχέσεις της. Ενώ η παρέλαση των αριθμών των νεκρών σκόπευε σ’ έναν (άγριο) συναισθηματικό εκβιασμό ώστε να επιβάλλει τον τρόμο και την πειθάρχηση στις διαταγές των «ειδικών» (την ένωση της μορφής κράτος με τις big pharma και τις big tech), η παρέλαση του αριθμού των «κρουσμάτων» δεν έχει τέτοια δραματικότητα. Και, κατά συνέπεια, χάνει πολύ από «πειστικότητα», ειδικά όταν όλοι καταλαβαίνουν (ακόμα κι αν δεν κάνουν διαδηλώσεις γι’ αυτό) ότι «κρούσμα» σημαίνει σχεδόν τίποτα.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αυτή η μετατόπιση ήταν αναγκαστική. Πώς θα συντηρηθεί η τρομοεκστρατεία ως τις αρχές του 2021 (όπου υπολογίζεται ότι θα αρχίσουν να μοστράρονται τα φονικά εμβόλια), ίσως και ως την άνοιξη του χρόνου, αν δεν γίνουν ταχυδακτυλουργίες;

Όμως αυτό που χάνεται με όρους κλασσικής psyop φαίνεται πως αναπληρώνεται με όρους κρατικής βίας. Κι αυτό είναι σημαντικό. Ειδικά εφόσον έχουν εκδηλωθεί πια, σε διάφορα ευρωπαϊκά κράτη, μαζικές αντιδράσεις στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Θα υπέθεται κανείς (με κριτήρια που όμως δείχνουν ξεπερασμένα) ότι μπροστά σ’ αυτές τις μαζικές αντιδράσεις, οι κρατικοί και παρακρατικοί («ειδικοί») λακέδες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος θα κάνουν πίσω. Όμως όχι: κάνουν μπροστά, αυτή τη φορά χωρίς να βασίζονται στην όποια «συναίνεση» παρήγαγε το θέαμα των φερέτρων την περασμένη άνοιξη.

Το «κάνουν μπροστά» έχει προς το παρόν την μορφή των απαγορεύσεων που επιβάλλονται ήδη στην ευρώπη (π.χ. στο Παρίσι), οι οποίες θα έρθουν σύντομα και στα μέρη μας. Για την ακρίβεια έχουν ξεκινήσει. Κοζάνη, επόμενος σταθμός μάλλον τα Γιάννενα, και σίγουρα σε σύντομο χρόνο η Αθήνα. Αλλά αυτή, εκτιμάμε, είναι προσωρινή μορφή της προώθησης της τρομοεκστρατείας. Πιθανολογούμε και χειρότερα, ειδικά αν αρχίσει το κόλπο της «δυδημίας»…

Τι σημαίνει ότι οι πραξικοπηματίες συνεχίζουν την προέλασή τους χωρίς καν να επιδιώκουν την σχεδόν καθολική συναίνεση που εκβιαστικά απέσπασαν την περασμένη άνοιξη; Σημαίνει, κατά την ταπεινή μας άποψη, ότι το πλέγμα εξουσίας που στηρίζει (και στηρίζεται από) το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα εκτιμά ότι δεν κινδυνεύει σοβαρά απ’ το είδος των ως τώρα δημόσιων αντιδράσεων, ακόμα κι αν αυτές είναι μαζικές. Σημαίνει επίσης ότι οι ειδικοί αυτού του πλέγματος (συμπεριφοριστές, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, διαφημιστές) θεωρούν ότι η τρομοεκστρατεία «πατάει γερά» σε ένα ποσοστό του πληθυσμού. Το οποίο, ακόμα κι αν είναι μειοψηφικό, είναι «μπετόν»! (Σ’ αυτό το τελευταίο έχουν δίκιο…)

Η άσκηση εξουσιαστικής βίας χωρίς την δέσμευση «πειστικών επιχειρημάτων» δεν είναι καινούργια στην καπιταλιστική ιστορία. Εκτός απ’ το να επιβάλλουν το «ιδιόμορφο Δίκαιο της Ανάγκης» (κρατάμε την ορθογραφία του εντόπιου αρείου πάγου!) οι πραξικοπηματίες είναι διατεθειμένοι και αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουν μεγάλα σύνολα των πληθυσμών που δεν ελέγχουν δια της βίας. Μπορεί να είναι ψυχολογική, συναισθηματική – ή απλά «θεσμική». Για παράδειγμα: πρόστιμα ή διαφορικές απαγορεύσεις…

Εκείνοι που δεν έχουν καταλάβει πως ήδη, με τα υγιεινιστικά πραξικοπήματα της περασμένης άνοιξης, που διέλυσαν τα αστικά συντάγματα (αλλά και διεθνείς νομοθεσίες όπως η GDPR…) «λύθηκαν τα χέρια» για την επιβολή του high tech νόμου και τάξης όχι προσωρινά αλλά μόνιμα μπορεί να ξαφνιαστούν δυσάρεστα με το πόσο μακριά σχεδιάζουν τα αφεντικά να πάνε αυτήν την φάση της αναδιάρθρωσης.

Η κρίσιμη πρώτη μάχη παραμένουν τα εμβόλια. Μαζί με τις απαγορεύσεις θα χρηματοδοτηθούν giga καμπάνιες «διαφήμισης» της αξιοπιστίας των εμβολίων γενετικής μηχανικής· χωρίς, φυσικά, λεπτομέρειες για το περί τίνος πρόκειται. Αυτές οι καμπάνιες θα προβληθούν σαν «αποδείξεις κοινωνικότητας», «ενδιαφέροντος» και «κοινωνικής ευθύνης» απ’ τη μεριά των κρατών και των εταιρειών. Επειδή το πιθανότερο είναι ότι θα αποτύχουν (ή μπορεί να έχουν και τα αντίθετα αποτελέσματα), το περιεχόμενό τους θα θεωρηθεί σαν η πραγματικότητα – την οποία μόνο «τρελοί», sociopaths, «ψεκασμένοι» θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν. Είναι το «συμπληρωματικό σχέδιο» που έχει δοκιμαστεί ήδη. Εννοείται ότι θα παροξυνθεί η λογοκρισία…

(Κρατείστε αυτές τις σημειώσεις… Θα χρειαστούν…)

Ασπασμοί των αγγέλων προς τα άστρα

Παρασκευή 16 Οκτώβρη. Κατ’ αρχήν να παρουσιάσουμε το νέο άτομο απεριόριστης αγάπης της ασταμάτητης μηχανής: τον Johnny Bananas. Είναι το υποκοριστικό που δίκαια κέρδισε ο κατά κόσμον προφέσορ οικονομικών της υγείας στο LSE και στο Imperial College κύριος Ηλίας Μόσιαλος.

Και στην συνέχεια να τον θαυμάσουμε στην αρένα που τόσο αγαπάει, στην αρένα όπου προσπαθεί να κυριαρχήσει η αγέλη των οπαδών (ή και πολλά παραπάνω) των big pharma και των big tech: αυτήν της καλοπληρωμένης και, κυρίως ιδιαίτερα επικίνδυνης τεχνητής «γενικής ανοσίας πληθυσμού» – εναντίον της δωρεάν, χωρίς κέρδη για τις business «φυσικής ανοσίας πληθυσμού». Johnny Bananas εναντίον αρχιερέα των 18.00 στο ντέρμπυ του πρωταθλήματος covid 19;

Το ότι ο αρχιερέας χρησιμοποιεί σαν ενιαίο όρο το «ανοσία αγέλης» είτε για τα εμβόλια είτε για την φυσική, ανθρώπινη συσχέτιση είναι, από επιστημονική άποψη, σωστό. (Και μάλλον απρόοπτο να ακούγεται από δαύτον…) Συνεπώς ο Johnny Bananas ξεκινάει το ματς με σε βάρος του γκολ + πέναλτι!

Αλλά γιατί ο αρχιερέας, για πρώτη φορά εδώ και μήνες, μνημονεύει σαν ισοδύναμες αυτές τις δύο ανοσίες και, μάλιστα, μιλάει για την πιθανότητα ενός συνδυασμού μεταξύ τους, ενώ ο Bananas βγάζει καντήλες με την «αγέλη» εφόσον αυτή ξεφύγει απ’ το μαντρί των big pharma; Δεν ξέρουμε. Οι σπιούνοι μας δεν έχουν φτάσει ως τα αποδυτήρια. Μπορεί ο αρχιερέας να είδε κάποιο όνειρο με την μητέρα του γυιού του αφεντικού να του λέει «Σωτήρη, ύπαγε…»

Απ’ την άλλη ο Bananas είναι γνωστός οππορτουνιστής. Τώρα εμφανίζεται σαν λυσσασμένος υποστηρικτής κάθε πιθανής και απίθανης απαγόρευσης που θα κρατήσει ζωντανή την προοπτική μοναδικής σωτηρίας της ανθρωπότητας μέσω των high tech εμβολίων. Αλλά μια άλλη στιγμή μπορεί να τον ακούσετε να μιλάει και κάπως αντίθετα. Μην το παρεξηγήσετε: θέλει κι αυτός να πλασσαριστεί στο κάδρο των καλοπληρωμένων σοφών του καπιταλιστικού 21ου αιώνα…

Αν είχαμε μόνον αυτούς, χωρίς την κρατική βία, θα το διασκεδάζαμε. Αλλά δυστυχώς κάνουν το ίδιο με τους ιεραπόστολους στις μεγάλες κατακτήσεις άλλων αιώνων: μπαίνουν αυτοί μπροστά, και πίσω τους έρχονται τα αρκεβούζια…

 

Madrid calling 1

Πέμπτη 15 Οκτώβρη. H κατανάλωση των δημαγωγικών σκουπιδιών είναι από μόνη της καταστροφική για την (διανοητική) υγεία. Αλλά μπορεί να συμβαίνει και το ανάποδο: τα κατεστραμμένα εγκεφαλικά κύτταρα να έλκονται απ’ τα σκουπίδια, αν αυτά επιβεβαιώνουν ότι … είναι ζωντανά!

«Είδες; Οι σοσιαλιστές στην ισπανία επέβαλαν λοκντάουν, αλλά το δικαστήριο το ακύρωσε. Και οι ακροδεξιοί βγήκαν στο δρόμο εναντίον του». Άρα; Άρα όσοι βάζουν τις απαγορεύσεις είναι αριστεροί και καλοί άνθρωποι, ενώ όσοι είναι ενάντια στις απαγορεύσεις είναι ακροδεξιοί – όπερ έδει δείξαι!!! Τι συμβαίνει όμως πραγματικά στη Μαδρίτη; Μερικά πράγματα ίσως βοηθήσουν όσους / όσες θέλουν να ξέρουν την πραγματικότητα.

Οι τοπικές αρχές της Μαδρίτης (που έχει ένα διοικητικό καθεστώς ημι-αυτόνομης επαρχίας όπως η βασκία, η καταλωνία, και οι υπόλοιπες ισπανικές επαρχίες) είναι καραδεξιές απ’ την εποχή του θανάτου του Φράνκο (από το 1982 πιο συγκεκριμένα, όταν και δημιουργήθηκε με βάση το καινούργιο τότε σύνταγμα). Το ύψιστο αξιώμα είναι αυτό του «προέδρου της κοινότητας της Μαδρίτης» (που δεν ταυτίζεται με τον «δήμαρχο», υπάρχει και τέτοιο αξίωμα). Αφού η Μαδρίτη ελέγχεται απ’ την δεξιά («λαϊκό κόμμα», PP) η τωρινή πρόεδρος Isabel Diaz Ayuso είναι επίσης τυπική ισπανίδα δεξιά – προς ακροδεξιά.

Παίζοντας το ίδιο τρομοκρατικό κόλπο με την «μισο-θανατοποίηση» των «κρουσμάτων», η κοινότητα της Μαδρίτης άρχισε να μετράει «δεύτερο κύμα» απ’ τον Αύγουστο και μετά. Τί φταίει; αναρωτήθηκε το γκουβέρνο της Μαδρίτης… Οι νότιες και οι υπόλοιπες περιμετρικές συνοικίες της πόλης αποφάνθηκε… Οπότε η Ayuso αποφάσισε lockdown σ’ αυτές τις πηγές μόλυνσης…

Ήταν ένα απόλυτα δικαιολογημένο από «ιατρική άποψη» συμπέρασμα (ειρωνευόμαστε). Στις νότιες και σε άλλες γειτονιές της Μαδρίτης μένει, όπως το φαντάζεσθε, η εργατική τάξη της πόλης. Μετανάστες αλλά και ντόπιοι «φτωχοί». Όμως αυτή η εργατική τάξη δουλεύει στην υπόλοιπη, την κυριλέ Μαδρίτη. Συνεπώς η απαγόρευση κυκλοφορίας των εργατών ήταν προσαρμοσμένη: επιτρεπόταν μεν να βγουν απ’ τα σπίτια τους για να πάνε να δουλέψουν, αλλά απαγορεύονταν οι υπόλοιπες «όχι απαραίτητες μετακινήσεις». Η υπόλοιπη, «λευκή» Μαδρίτη ήταν ελεύθερη να κυκλοφορεί όπου ήθελε – και οι δεξιοί / καραδεξιοί κάτοικοί της ήταν ευχαριστημένοι, αφού το κακό εντοπίστηκε και περιορίστηκε εκεί που έπρεπε.

Στις 24 Σεπτέμβρη έγινε μια μεγάλη διαδήλωση αυτής της απαγορευμένης εργατικής τάξης· ενάντια στο lockdown. (Οι ντόπιοι φίλοι της καραντίνας μπορεί να φρίξουν που οι πληβείοι της πόλης έπεσαν τόσο χαμηλά ώστε να ενταχτούν στους «ψεκασμένους» – ε; Και φυσικά δεν ξέρουν τίποτα γι’ αυτά – μόνο αυτά που λέει το κράτος ξέρουν…).

Οι κάτω φωτογραφίες (ευχαριστούμε την Α. για όλα…) είναι από εκείνη την διαδήλωση – και την καταστολή της.

Το πανώ γράφει τα εξής σαφέστατα εργατικά…

“Θέλεις να με κλείσεις μέσα όταν γυρνάω στο σπίτι μου, αφού έχω διασχίσει όλη τη Μαδρίτη σε ένα μετρό φίσκα για να καθαρίσω τους δρόμους σου, για να φροντίσω τον άρρωστο πατέρα σου, για να σου σερβίρω φαγητό, για να σου αφήσω το πακετάκι της Amazon στο πατάκι.

ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ “

Madrid calling 2

Πέμπτη 15 Οκτώβρη. Όταν το κρουσματόμετρο άρχισε να ανεβαίνει και στην λευκή, κυριλέ Μαδρίτη οι κυβερνήτες άλλων ημιαυτόνομων επαρχιών άρχισαν να διαμαρτύρονται για την”ασυδοσία” της Μαδρίτης!!! Όπως συνέβη και στην πρώτη φάση, έτσι και τον Σεπτέμβρη το ζήτημα covid-19 έγινε κατευθείαν αιτία πολιτικής / σεχταριστικής αντιπαράθεσης μεταξύ των επαρχιών: ποιός «μολύνει» ποιόν, ποιός «απειλεί» ποιόν…

Η κεντρική σοσιαλιστική (+ podemos) κυβέρνηση του Sanchez, που έχει έδρα την Μαδρίτη βέβαια, άρχισε να “πιέζει” την Ayuso να επεκτείνει τις απαγορεύσεις στο σύνολο της πόλης. Πολύ περισσότερο από «θέμα δημόσιας υγείας» το πράγμα αφορούσε τις ισορροπίες μεταξύ των ισπανικών επαρχιών. Φυσικά η Ayuso, υπηρετώντας τους δεξιούς ψηφοφόρους της, αρνούνταν να τους στερήσει τις ελευθερίες τους· τι αξία έχει η ελευθερία των αφεντικών αν δεν την απολαμβάνουν;

Ξεκίνησε μια σύγκρουση (και debates…) μεταξύ Ayuso και Sanchez για το μέλλον της λευκής, κυριλέ, δεξιάς Μαδρίτης. Η Ayuso επέμενε μόνο στο (αντι-εργατικό) lockdown· ο Sanchez πιεζόταν από άλλες επαρχίες αλλά και απ’ το κόμμα του και το “διαταξικό” σοσιαλιστικό του προφίλ· κήρυξε lockdown σε όλη την Μαδρίτη σαν κεντρική κυβέρνηση· η Αyuso κατέφυγε στο ανώτατο δικαστήριο που αποφάσισε ότι οι κυβερνητικές απαγορεύσεις ήταν υπερβολικές αν δεν υπάρχει έκτακτη ανάγκη· ο Sanchez τηλεφώνησε στην Ayuso μετά την απόφαση για να της πει πως αν δεν πάρει αυστηρότερα μέτρα ή αν δεν ζητήσει απ’ την κεντρική κυβέρνηση να κηρυχτεί «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» θα το κάνει μόνος του· η Ayuso αρνήθηκε· οπότε το κεντρικό ισπανικό κράτος κήρυξε την Μαδρίτη σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» την περασμένη Παρασκευή – για δύο εβδομάδες. Η Ayuso αναγκάστηκε να πειθαρχήσει (: 7.000 μπάτσοι θα αναλάβουν την τήρηση της τάξης), επιφυλασσόμενη για νέες μηνύσεις στην κεντρική κυβέρνηση.

Αν αυτή η περιληπτική εξιστόρηση φαίνεται κουραστική, την κάνουμε για έναν λόγο: δείχνει (για όποιον θέλει να καταλάβει) τι σχέση έχει η δημόσια υγεία με τις εξουσίες. Ο covid ήταν μόνο η τυπική αιτία της σύγκρουσης ανάμεσα στην ισπανική δεξιά και στους κυβερνο-σοσιαλδημοκράτες. Το επίδικο ήταν το «ποιος κάνει κουμάντο». Κι αυτό είναι το ίδιο μοτίβο που έχει παίξει και παίζει είτε στις ηπα, είτε στην αγγλία, είτε στην ιταλία, είτε στην ισπανία – με τις αναμενόμενες παραλλαγές.

Παρότι τα κράτη και οι φίλοι της καραντίνας παρουσίασαν, την περασμένη άνοιξη, τον «κίνδυνο» και την «αντιμετώπισή» του σαν πανανθρώπινο ζήτημα, υπεράνω τάξεων και ταξικών συμφερόντων, πολύ γρήγορα αυτή η εμπειρία εξόπλισε τα βασικότερα αφεντικά εκτός βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, ειδικά απ’ την στιγμή που μπόρεσαν να στήσουν όχι την γενική και αδιαφοροποίητη «ατομική ευθύνη» αλλά έναν «tribal» χάρτη των «ανεύθυνων». Προφανώς αυτοί είναι οι (κοινωνικά) περιθωριακοί, οι sociopaths, αυτοί που στην καθημερινή τους ζωή έτσι κι αλλιώς ήταν “βρώμικοι”, οι φύσει ή θέσει έκνομοι, οι «ηλίθιοι» (δηλαδή διανοητικά παρακμιακοί), οι “αμόρφωτοι”… Παρότι γενικά δεν λέγεται ακόμα καθαρά, τα προφίλ υποδεικνύουν ήδη κατευθύνσεις επικίνδυνων υποκειμένων: είτε η «νεολαία» γενικά κι αόριστα (ηλικιακός ρατσισμός), είτε τα πιο προλεταριακά τμήματα της σύγχρονης διαστρωμάτωσης της εργατικής τάξης (π.χ. οι μετανάστες ή και «φτωχοί» ντόπιοι).

Αυτά κάτι δείχνουν για την σοβαρότητα της «υγιειονομικής απειλής» – έτσι δεν είναι;

Paris calling

Πέμπτη 15 Οκτώβρη. Ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron δεν έχει (ή δεν έχουν εκδηλωθεί) τέτοιες region αντιπαλότητες να χειριστεί. Αντίθετα το γαλλικό κεφάλαιο έχει την χαρά να διαθέτει μια φαρμακοβιομηχανία διεθνούς κύρους, που αγωνίζεται κι αυτή, όπως όλες, για την σωτηρία του ανθρώπινου είδους απ’ τον τσαχπίνη. Την Sanofi. H Sanofi (/Aventis) είναι η 5η παγκόσμια φαρμακοβιομηχανία με κριτήριο την κατανάλωση συνταγογραφούμενων φαρμάκων (τεράστιος ο κατάλογος των προϊόντων της), και ο μεγαλύτερος στον κόσμο παραγωγός εμβολίων μέσω της θυγατρικής της Sanofi Pasteur. (Εννοείται πως έχει τις όχι λίγες μαύρες σελίδες της για τις παρενέργειες κάποιων απ’ αυτά, την “επιθετική τακτική πωλήσεων” κι όλα τα υπόλοιπα όμορφα που δίνουν στις big pharma το γνωστό φωτοστέφανο-με-το-δρεπάνι).

Απ’ αυτήν την θέση ο βασιλιάς Macron έχει πιο απλό στόχο: να εξασφαλίσει τους εντός επικράτειας πελάτες για το εμβόλιο της Sanofi, να εξασφαλίσει δηλαδή της προϋποθέσεις εκείνου που λέγεται «πρωταρχική συσσώρευση». Που σημαίνει: τραβάει μια εκτεταμένη απαγόρευση κυκλοφορίας λίγο μετά την δύση του ηλίου στην πρωτεύουσα και άλλες 8 πόλεις, επιφυλασσόμενος για την συνέχεια. Οι καχύποπτοι, που νομίζουν πως αυτά τα πραξικοπήματα γίνονται για το καλό της υγείας των ανθρώπων και όχι για το καλό της υγείας των φαρμακοβιομηχανιών, θα βρουν οπωσδήποτε αντιφάσεις και σ’ αυτήν την εκδοχή lockdown. Μα αν ο κόσμος συνεχίζει να δουλεύει ενώ απαγορεύεται να κάνει μια βόλτα μετά τις 9.00 το βράδυ έτσι θα “ισοπεδωθεί η καμπύλη των κρουσμάτων”;

Όχι βρε χαζούλια, όχι!!! Θα επεκταθεί η πειθαρχία, ο φόβος και η “διάδοση”! Θα ισοπεδωθούν οι όποιες αντιρρήσεις (έτσι ελπίζει ο βασιλιάς και ο καθένας στη θέση του)!! Αν στην υποσαχάρια Αφρική δεν υπάρχει “τρομοκρατία” με τι δικαιολογία θα είναι εκεί ο γαλλικός στρατός για να προστατεύει τις πρώτες ύλες του γαλλικού καπιταλισμού; Κι αν στην υπερσαχάρια γαλλική επικράτεια δεν υπάρχει “θανατηφόρος κίνδυνος” πως θα διατηρηθούν οι “πρώτες ύλες” (δηλαδή τα ανθρώπινα σώματα) των φαρμακοβιομηχανιών, και πως θα πουληθούν / επιβληθούν τα εμβόλια της Sanofi;

Τόσο δύσκολο είναι πια να βρεθεί η σωστή απάντηση;