Tag: υγεία

Πλατώ 2…

Πέμπτη 31 Δεκέμβρη – Παρασκευή 1 Γενάρη. Τα της προηγούμενης αναφοράς μπορείτε (και πρέπει) να τα ελέγξετε για την ακρίβειά τους. Αν και διαφημίζεται (με μισόλογα και ομιχλώδης διατυπώσεις) ότι το πλεονέκτημα των mRNA πλατφορμών είναι η «ταχύτητα» με την οποία κατασκευάζονται, οι υποτελείς πρέπει να μείνουν στο σκοτάδι για το τι ακριβώς είναι αυτή η «ταχύτητα». Και τι σημαίνει.

Απ’ την στιγμή που το «σασί», το «πλατώ», τα χημικά μόρια / κουβαλητές, θα αποδειχθούν αποτελεσματικά (θα μπορούσε να αλλάξει η σύνθεσή τους αν χρειαστεί) το τεχνοεπιστημονικό και το επιχειρηματικό ενδιαφέρον βρίσκεται στο φορτίο. Στο όποιο τμήμα του όποιου RNA θα χρησιμοποιηθεί για το χακάρισμα των όποιων κυττάρων. Οι γενετιστές λένε (και το δεχόμαστε) ότι αυτό το φορτίο μπορεί να αλλάξει πολύ εύκολα και γρήγορα. Πράγματι, αυτές οι μικρές αλληλουχίες σχεδιάζονται από υπολογιστές και φτιάχνονται αρκετά εύκολα χάρη στις «προόδους» της συνθετικής βιολογίας. Συνεπώς, πάνω στην ίδια πλατφόρμα, στο ίδιο «σασί», μπορεί να τοποθετηθεί οποιοδήποτε τμήμα RNA. Κι αυτό είναι η «ταχύτητα»: η ευκολία αλλαγής της «ταυτότητας» του γενετικού πειρατή που θα χρησιμοποιηθεί, με τον ανάλογο κάθε φορά στόχο.

Είναι τόσο επαναστατική (κυριολεκτικά, από καπιταλιστική άποψη) αυτή η «νέα τεχνολογία» που θα ήταν το λιγότερο αφελές το να νομίζει κανείς ότι οι γενετιστές και τα αφεντικά τους (θα) έχουν στα χέρια τους με τέτοια δυνατότητα χακαρίσματος (δηλαδή μετάλλαξης) των ανθρώπινων κυττάρων, και θα περιμένουν την εμφάνιση κάποιου ιού, για να την χρησιμοποιήσουν για … φάρμακο…

Ας μην πέσει κανείς στην ηθικολογία περί επιστήμης ή επιχειρηματιών!!! Μέχρι πριν από 3 ή 2 δεκαετίες η απελευθέρωση γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών στο φυσικό περιβάλλον ήταν σοβαρή αιτία αντίθεσης, κινητοποίησης και δράσης ικανού αριθμού πρωτοκοσμικών, και όχι μόνο. Που αντιλαμβάνονταν (χωρίς να είναι εξειδικευμένοι βιολόγοι ή γενετιστές!) πόσο επικίνδυνη είναι η παρουσία μεταλλαγμένων οργανισμών σ’ ένα σύνθετο και εξ’ ορισμού άγνωστο πλέγμα αμοιβαίων σχέσεων και ισορροπιών όπως είναι το φυσικό περιβάλλον στο σύνολό του. Δεν ήταν οι εξειδικευμένες γνώσεις που κινητοποιούσαν τότε όλους αυτούς, στις διαδηλώσεις (και όχι μόνο) κατά των μεταλλαγμένων… Ήταν η πολιτική τους ωριμότητα!

Σήμερα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η γενικευμένη πολιτική ανωριμότητα (και όχι η άγνοια για το τι είναι οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής – είναι εύκολο να το μάθει ο καθένας αν ψάξει ιντερνετικά και ξέρει κάποια αγγλικά της προκοπής) επιτρέπει, νομιμοποιεί εκείνο που πριν 20 ή 25 χρόνια θα χαρακτηριζόταν δίκαια ο εφιάλτης όλων των εφιαλτών! Όχι απλά την απελευθέρωση γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών (φυτών, ζώων, ιών, βακτηρίων) στο φυσικό περιβάλλον, αλλά την μετάλλαξη ανθρώπινων κυττάρων μέσα στον πάντα σύνθετο και πάντα άγνωστο ανθρώπινο οργανισμό! Αφού οι μεταλλάξεις γίνονται αποδεκτές μέσα στο είδος μας ποιος θα σταματήσει τους γενετιστές που θα τις γενικεύσουν στα υπόλοιπα “εμπορικά αξιοποιήσιμα” είδη; Ή, για να το πούμε διαφορετικά: ποια νομίζετε ότι θα είναι η “σωτηρία” απ’ την παγκοσμια “κρίση τροφίμων” που έχει ήδη αναγγελθεί;

Συνεπώς, το ότι τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος έχουν στα χέρια τους ένα βιολογικό / γενετικό υπερόπλο, του οποίου τη νομιμοποίηση επιβάλλουν χάρη στην τρομοεκστρατεία μηνών, έχει ελάχιστη σχέση με την «ηθική» τους, και απεριόριστη σχέση με την πολιτική / πολεμική υπεροπλία τους! Θα το χρησιμοποιήσουν όπως θέλουν, αφού θα έχουν νομιμοποιήσει την χρήση του! Τι άλλο, δηλαδή;

Αφήνοντας προς στιγμή την δήθεν «θεραπευτική» χρήση, για τις υπόλοιπες μιλούσαν ήδη οι γενετιστές πριν, αρκετά πριν τον covid! Ακόμα περισσότερο προσανατολισμένη είναι η αμερικανική DARPA (υποθέτουμε και άλλες παρόμοιες). Η σκοπιμότητα, ο στόχος της μετατροπής των ανθρώπινων σωμάτων σε «βιολογικά εργοστάσια» δεν διαφημίζεται μεν, αλλά δεν είναι τόσο κρυφή ώστε να μην μπορεί να εντοπιστεί. Δουλειά χρειάζεται· όχι ξύσιμο…

Έτσι ώστε (αυτό κάνουμε εδώ και πολλά χρόνια), μαζί με την εκμετάλλευση της μυικής δύναμης, μαζί με την εκμετάλλευση της διανοητικής δύναμης, να καταλαβαίνει όποιος το αντέχει ότι ο καπιταλισμός περνάει πια στη φάση της εκμετάλλευσης και της βιολογικής δύναμης του είδους μας· αφού πρώτα έχει προχωρήσει αρκετά στην εκμετάλλευση άλλων έμβιων ειδών με τον ίδιο, high tech τρόπο. Αν τα ανθρώπινα κύτταρα που χακεύονται δεν είναι σωματικά αλλά νευρικά (για παράδειγμα), τότε η «επιλεγμένη» παραγωγή απ’ αυτά συγκεκριμένων νευροδιαβιβαστών ΔΕΝ θα είναι, απλά, το ανθρώπινο ανάλογο του γενετικά τροποποιημένου είδους αγελάδας που παράγει περισσότερο γάλα… Θα είναι κάτι πολύ πολύ χειρότερο…

Όποιος νομίζει ότι αυτό το παράδειγμα (και άλλα, και άλλα…) είναι «επιστημονική φαντασία» ή «συνωμοσιολογία» εκ μέρους μας είναι ανεπανόρθωτα κόπανος!! Αυτά είναι έρευνες! Που περιμένουν τη νομιμοποίηση των εφαρμογών τους! Έρευνες που γίνονται στο «πλαίσιο» της συνθετικής βιολογίας εδώ και χρόνια! (Έχουμε γράψει ήδη στο Sarajevo.pdf για τα «ανθρώπινα χυτήρια» που προωθούν οι ερευνητές της DARPA – μ’ αυτήν ακριβώς την ορολογία…)

Να γιατί, λοιπόν, ενώ είναι γελοίο να βαφτίζει κανείς ένα αυτοκίνητο «κάρο» ή «μουλάρι», είναι εγκληματικό να ονομάζει «εμβόλια» τις πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης / μετάλλαξης! Οπωσδήποτε είναι αρκετοί που έχουν δόλο και συγκεκριμένα συμφέροντα από μια τέτοια «παρανόηση»…

Οι υπόλοιποι; Παίζουν την φιλαυτία και τα Εγώ τους σε ταμπλώ με σημαδεμένα χαρτιά… Ή νομίζουν ότι η άγνοια σώζει…

Πλατώ 3…

Πέμπτη 31 Δεκέμβρη – Παρασκευή 1 Γενάρη. Η “λογική” που υπάρχει πίσω απ’ την προώθηση των πλατφορμών (και των συγκεκριμένων γενετικών μεταλλάξεων τώρα) ως “θεραπευτικών” μεθόδων είναι …. ασφαλίτικη!! Μην σας σοκάρει καθόλου! Είναι η λογική της (λεγόμενης) διείδυσης: ασφαλίτες καταφέρνουν να εισχωρήσουν σε μια πολιτική (ή ποινική) ομάδα, συμπεριφέρονται σαν κανονικά, πιστά μέλη, ακόμα και σαν “καθοδηγητές”, και αυτό που εκρέουν είναι πληροφορίες έτσι ώστε το “ανοσοποιητικό σύστημα” του κράτους να κάνει αποτελεσματικά κτυπήματα…

Agent provocateur / πράκτορας προβοκάτορας λέγεται αυτή η δουλειά… Και πουλιέται σαν «θεραπεία απέναντι στο έγκλημα»… Μπορεί να «δουλέψει» αυτή η προσέγγιση σαν πραγματική θεραπεία; Είναι πράγματι δυνατόν να κοροϊδέψουν οι γενετιστές το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο – παρεπιπτόντως – αγνοούν δομικά;; Η απάντησή μας είναι όχι!! Δεν είναι η απάντηση του «ειδικού» – είναι η απάντηση της στοιχειώδους έμβιας λειτουργικότητας. Κανονικά, με τα κριτήρια της πολιτικής ωριμότητας άλλων εποχών, όχι μόνο οι εφαρμογές αλλά και οι σχετικές έρευνες θα έπρεπε να απαγορεύονται!

Η καταγωγή αυτών των μεθοδεύσεων αξίζει να θεωρηθεί ασφαλίτικη, αλλά πρακτικά είναι … «κομπιουτερίστικη»! Οι γενετιστές έχουν πεισθεί ότι κάθε οργανισμός μοιάζει με ένα σύνθετο πρόγραμμα υπολογιστή. Στο οποίο μπορεί κανείς πράγματι να αλλάξει μερικά στοιχεία χωρίς να διακινδυνεύει ότι θα καταρρεύσουν όλα. Όμως ούτε οι φυσικοί ιοί είναι ιοί υπολογιστών, ούτε οι οργανισμοί (σίγουρα των ανώτερων θηλαστικών) είναι υπολογιστικά προγράμματα!

Ωστόσο ο καπιταλισμός είναι καπιταλισμός! Αν έλεγε κάποιος το 1880 ή το 1930 ότι οι καπνοί απ’ τα φουγάρα των εργοστασίων θα μολύνουν την ατμόσφαιρα προκαλώντας αλυσιδωτά προβλήματα θα τον έλεγαν τρελό… Το ότι εκ των υστέρων τα ίδια τα αφεντικά του παριστάνουν ότι αναγνωρίζουν αυτό το «πρόβλημα» οφείλεται μόνο στο ότι είναι έτοιμα να δημιουργήσουν άλλα…

Τι κάνουμε; Το λιγότερο που απαιτεί η συγκυρία είναι η απονομιμοποιήσουμε όλο αυτό το τερατώδες ψέμα που πουλάει σαν «αναγκαία» την καπιταλιστική μετάβαση σε πιο ολοκληρωτικές, πιο κυτταρικές και πιο καθολικές μορφές εκμετάλλευσης.

Οι δυνατότητες των ανθρώπινων (και των εργατικών) αρνήσεων είναι πολύ μεγάλες – όταν είναι συνειδητές και ιστορικά επίκαιρες…

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (12)

Τετάρτη 30 Δεκέμβρη. Ποιά είναι, λοιπόν, τα πλεονεκτήματα του κινέζικου κράτους / κεφάλαιου, τέτοια που του επέτρεψαν μια (κρίνοντας με βάση όλη την διάρκεια του 2020) ψύχραιμη και αποτελεσματική αντιμετώπιση του τσαχπίνη; Είναι – υποστηρίζουμε – το αντίθετο των μειονεκτημάτων των δυτικών / πρωτοκοσμικών κρατών / κεφαλαίων και των «επιρροών» τους σε κάποια σημεία του πλανήτη, που προκάλεσαν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Με δυο λόγια: το είδος και ο βαθμός ελέγχου του κοινωνικού εργοστάσιου· εκεί ή/και εδώ.

Ο όρος «κοινωνικό εργοστάσιο» ξενίζει όσους / όσες δεν ξέρουν την ιστορία της ιταλικής εργατικής αυτονομίας. Θα παραπέμπαμε στο κρίσιμο και χρήσιμο Από τον εργάτη μάζα στον κοινωνικό εργάτη του (κινηματικού ακόμα τότε) Αντόνιο Νέγκρι, γραμμένο στις αρχές του 1979 (εκδ. «κομμούνα») αν υπήρχε περίπτωση να βρεθεί και να διαβαστεί· δεν ξέρουμε τι είναι πιο απίθανο απ’ αυτά τα δύο σήμερα πια. Οπότε, για χάρη των εξηγήσεών μας, πρέπει να κάνουμε την πιο συνοπτική εξήγηση που θα ήταν δυνατόν. Και για να το πετύχουμε αυτό παίρνουμε βοήθειες απ’ την επίσης δυσεύρετη μπροσούρα Κύκλοι και αλληλουχίες αγώνων στον υπερτεχνολογικό καπιταλισμό, του Nick Witheford (εκδ. «αντισχολείο», 2003).

Σύμφωνα με το ιστορικό μαρξιανό μοντέλο η παραγωγή και η κυκλοφορία συνιστούν τους βασικούς ορίζοντες της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης / αξιοποίησης. Αλλά το 1972 δύο φεμινίστριες θεωρητικές της αυτονομίας, η ιταλίδα Mariaroza Dalla Kosta και η αμερικάνα Selma James, έκαναν μια κρίσιμη αναθεώρηση (αυτού του ιστορικού μοντέλου) όταν απέδειξαν την κρισιμότητα που είχε και έχει για την «καπιταλιστική ομαλότητα» ένας παραγνωρισμένος ως τότε απ’ την ριζοσπαστική κριτική τομέας / ορίζοντας, η αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης. Επρόκειτο για ένα είδος θεωρητικής / πολιτικής «επανάστασης», αφού οι δύο φεμινίστριες εισήγαγαν τα παραγνωρισμένα απ’ την παραδοσιακή ανάλυση «οικιακά» στο πεδίο μιας διευρυμένης πια ανάλυσης του ταξικού ανταγωνισμού.

Η ανάλυσή τους «έλυσε τα μάγια» πολύ μακρύτερα: εκτός απ’ τον στρατηγικής σημασίας ρόλο των γυναικών / συζύγων / μητέρων στη «συντήρηση και προετοιμασία των εργατών έτσι ώστε να είναι σε θέση να δουλεύουν», και πέρα απ’ την απόδειξη ότι η καπιταλιστική διαδικασία μπορεί να ελέγχει και να καθορίζει ακόμα και μη εμπορευματικές διαδικασίες (κάτι που έμελλε να επιβεβαιωθεί πανηγυρικά απ’ την δεκαετία του ’90 και μετά…) η Dalla Kosta και η James υπέδειξαν την σημασία της κοινωνικής αναπαραγωγής στο σύνολό της (άρα των κοινωνικών σχέσεων και του ελέγχου τους συνολικά) για τις ισορροπίες της καπιταλιστικής συσσώρευσης. Με δυο λόγια, η πολιτική συνέπεια εκείνου του «ανοίγματος» που έκαναν στη θεωρία και στην πράξη, αφορούσε την αυτονομία της κοινωνικής αναπαραγωγής (: των κοινωνικών σχέσεων) ενάντια στην προσπάθεια των αφεντικών να την μετατρέψουν σε αναπαραγωγή των καπιταλιστικών κανονικοτήτων και προσταγών!!! Η πολιτική ιδέα του «κοινωνικού εργοστάσιου» προέκυψε ακριβώς έτσι: δεν είναι μόνο οι στενά εννοημένοι χώροι και χρόνοι της μισθωτής εργασίας ή και της κυκλοφορίας που αποτελούν πεδίο εκμετάλλευσης αλλά και το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων, των περιεχομένων τους, των τρόπων οργάνωσής τους…

Εκτός από καινοτόμα εκείνη η θέση αποδείχθηκε και (πολιτικά) «προφητική». Ήδη απ’ τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και με διαρκώς επιταχυνόμενο ρυθμό απ’ την δεκαετία του ’80 και μετά, τομείς όπως η διασκέδαση, η κουλτούρα, η επικοινωνία, η φιλία (αλλά και η εκπαίδευση και η υγεία), όλα υπο-τομείς της κοινωνικής αναπαραγωγής, άρχισαν να εμπορευματοποιούνται / διαμεσολαβούνται με δυναμικό τρόπο. Και με έντονες τεχνολογικές μεθόδους. Για την παραδοσιακή ανάλυση μαρξιστικού τύπου αυτές οι εξελίξεις ξεπερνούσαν τα «όρια» – και πρακτικά αγνοήθηκαν. Αλλά για την ανάλυση της αυτονομίας το γεγονός, για παράδειγμα, ότι η κατανάλωση έφτασε να καθορίζει και να υπερκαθορίζει τις συμπεριφορές (και τις απόψεις) στους χώρους εργασίας ήταν εξηγήσιμο· σαν η ενιαία και πολύμορφη πραγματική υπαγωγή των κοινωνιών στο κεφάλαιο.

Σε κάθε περίπτωση: ο έλεγχος (η προσπάθεια ελέγχου) του «κοινωνικού εργοστάσιου» μέσω της κατανάλωσης, της διαφήμισης, των media είναι σήμερα κοινοτοπία· εκτός, ωστόσο, των mainstream αναλύσεων. Γι’ αυτό και είναι αδύνατο να γίνει κατανοητή η στρατηγική σημασία που έχει η αναβάθμιση (τεχνο-πολιτική) αυτού του ελέγχου στο πέρασμα απ’ την 3η στην 4η βιομηχανική επανάσταση.

Κι ωστόσο αυτή η αναβάθμιση ήταν που έκανε εφικτό για τα κινέζικα αφεντικά να κάνουν το «αναπτυξιακό άλμα» απ’ τα τέλη της δεκαετίας του ’00 στα τέλη της δεκαετίας του ’10, σε ελάχιστο ιστορικό χρόνο, χωρίς προηγούμενο για τα ιστορικά δεδομένα της καπιταλιστικής δύσης! Είναι ένα άλμα που έχει τρομάξει, όχι άδικα, τα δυτικά αφεντικά: ένα μονοκομματικό κράτος, δρώντας σαν ο κεντρικός διαχειριστής, κατάφερε να σχεδιάσει και να εφαρμόσει αποτελεσματικά την μετάβαση 1,4 δισεκατομυρίων ψυχών (το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού…) από μια κατάσταση «καπιταλισμού 2ης βιομηχανικής επανάστασης» (τον οποίο η δύση είχε ξεπεράσει προ πολλού) στην αιχμή της 4ης, πιθανότατα και της 4ης plus!!! Μέσα σε λιγότερο από 10 χρόνια, χωρίς σοβαρές κοινωνικές εντάσεις, που είναι ο κανόνας σε τέτοιες μεταβατικές περιόδους. Πώς έγινε κατορθωτό αυτό; Χάρη στον αποτελεσματικό έλεγχο των κοινωνικών σχέσεων, συμπεριφορών, δυνατοτήτων…

Είναι αλήθεια ότι το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο χρησιμοποίησε και εξαιρετικά αναβαθμισμένα τεχνολογικά μέσα όχι μόνο για να κρατήσει τον έλεγχο των κοινωνικών σχέσεων 1,4 δις ανθρώπων, αλλά για να τις κάνει εξαιρετικά παραγωγικές· με καπιταλιστικά κριτήρια! Η εκρηκτική τεχνο-επιστημονική ανάπτυξη (στηριγμένη σε πολλές εκατοντάδες πανεπιστήμια και ερευνητικά ινστιτούτα που δουλεύουν συντονισμένα) πήγε πακέτο με την σημαντική άνοδο του βιοτικού επιπέδου 900 εκατομυρίων κινέζων αγροτών και εργατών. Το τρομακτικό για την δύση, που θεωρούσε ότι ο κινέζικος καπιταλισμός θα μείνει για πολύ καιρό παραγωγός των φτηνών και μέτριας ποιότητας «ειδών πρώτης ανάγκης» που χρειάζονται οι εργατικές τάξεις στη δύση έτσι ώστε να παραμένουν χαμηλοί οι μισθοί του μεγαλύτερου μέρους της, είναι αυτή η εντυπωσιακή αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας στην κίνα, «χειρωνακτικής» και «διανοητικής».

Δεν είναι, ωστόσο, μόνο τα τεχνολογικά μέσα (παρακολούθηση παντού στους δημόσιους χώρους, άρα, εν τέλει, σύνθετοι αλγόριθμοι και cloud· το σύστημα «social credit»…). Είναι και τα πολιτικά: ελευθερία στην κατανάλωση μεν αλλά ταυτόχρονα πολιτικός συγκεντρωτισμός / περιορισμός, που επιτρέπει στα διαδοχικά «πενταετή πλάνα» να ελέγχονται και να προχωρούν σύμφωνα με τον γενικό σχεδιασμό. Είναι και τα ιδεολογικά / ιστορικά: ο μαοϊσμός, πριν η μακριά αυτοκρατορική ιστορία της κίνας, ενδιάμεσα ο «χαμένος αιώνας», ακόμα και ο Κομφούκιος… Ένας συνδυασμός αλληλοτροφοδοτούμενων στοιχείων και όχι ένα ή δύο μόνα τους, έχουν πετύχει αυτό που αν είχε συμβεί στην καπιταλιστική δύση θα ονομαζόταν «θαύμα»…

Αυτό το “θαύμα” λοιπόν, απέναντι σε μια υγιεινιστική απειλή για την οποία πολύ γρήγορα κατάλαβε το πραγματικό της μέγεθος, ένα μόνο χρειαζόταν: να την αντιμετωπίσει στα μέτρα της. Και αυτό έκανε.

Τα υπόλοιπα τα είχε…

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (13)

Τετάρτη 30 Δεκέμβρη. Τα δυτικά αφεντικά, επιλεκτικά κατά τα συμφέροντά τους αλλά, ίσως περισσότερο απ’ όλα, επιλεκτικά κατά τον τρόπο που καταλαβαίνουν (συνήθως ΔΕΝ καταλαβαίνουν) διαφορετικούς πολιτισμούς, θεωρούν ότι απ’ το «κινέζικο παράδειγμα» μπορούν και πρέπει να αντιγράψουν δύο στοιχεία: τις μεθόδους ελέγχου του κοινωνικού εργοστάσιου και τους (σημαντικούς) περιορισμούς στις δυτικές πολιτικές ελευθερίες (έστω κι αν αυτές είναι συχνά εικονικές). Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία οργανώθηκε πάνω σ’ αυτές τις δύο ράγες· και ήταν αναγκαία στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε ο τσαχπίνης θα έπρεπε να εφευρεθεί μια παρόμοια αιτία μεγα-φόβου!

Από αυστηρά θεωρητική άποψη δεν είναι παράλογο που τα δυτικά αφεντικά θέλουν έναν «παραγωγικό» έλεγχο του κοινωνικού εργοστάσιου· και έχουν βρει στο «κινέζικο παράδειγμα» το μοντέλο και ταυτόχρονα την απειλή. Στο τωρινό (και στο αναγγελόμενο) «επίπεδο τεχνολογικών δυνατοτήτων» ακόμα και το να ανοίγει κανείς τα ρολά του παραθύρου του ή τα φώτα του σπιτιού του μπορεί να παράξει κέρδη (και data…) για την εταιρεία που θα του πουλήσει τις εφαρμογές για να το κάνει remote και άκοπα· και την συντήρησή τους. Στην ερώτηση και γιατί κάποιος να θέλει να αναβοσβήνει το φως του υπνοδωματίου του ξαπλωμένος στο κρεβάτι του κάπου στην Αθήνα μέσω μιας «έξυπνης λάμπας» που είναι δικτυωμένη (: internet of things…) και, άρα, μέσω ενός server που βρίσκεται κάπου στο Αμβούργο; η απάντηση είναι: «θέμα αλλαγής συνηθειών»! Ιστορικά, στις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες, οι «αλλαγές συνηθειών» γίνονταν μέσω της αγοράς εμπορευμάτων… Αργά, απελπιστικά αργά, σε σχέση με τις κινεζικές ταχύτητες! Η μαζική φυλάκιση στα σπίτια επέβαλε μέσα σε εβδομάδες «αλλαγές συνηθειών» (και, κατά συνέπεια όχι μόνο επιχειρηματικά κέρδη αλλά και τεχνολογικές εξελίξεις) που διαφορετικά θα χρειάζονταν χρόνια! Δεν αξίζει τον κόπο;

Ανάλογο είναι το εξίσου κεντρικό ζήτημα των «πολιτικών ελευθεριών» και των ορίων τους. Η φασιστική «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» ή αυτό που τα εντόπια δικαστικά γουνάκια ονόμασαν «το ιδιόμορφο Δίκαιο της Ανάγκης», έχει μελετηθεί απ’ την δεκαετία του 1930· σχεδόν έναν αιώνα πριν. Το βέβαιο είναι ότι κρίσιμα άρθρα των δυτικών αστικών συνταγμάτων (εκείνα που ιστορικά «έκαναν την διαφορά» σε σχέση με τις ασιατικές απολυταρχίες…) καταργήθηκαν ακαριαία· το ίδιο και η εννόηση εκείνου που λέγεται ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα· οι σχέσεις εργασίας έγιναν σμπαράλια σε μεγάλη έκταση καθώς δημιουργήθηκε (και έγινε αποδεκτή) μια μόνιμη «υγιεινιστική υποθήκη» σε βάρος τους· η λογοκρισία ξανάεγινε ρουτίνα, και βρισκόμαστε μόνο στην αρχή· η βία και οι ψυχοσυναισθηματικές καταρρεύσεις κλείστηκαν στα οικιακά ντουβάρια και βαφτίστηκαν «παράπλευρες απώλειες» υπέρ ενός ανώτερου σκοπού· ακόμα και τα θρυλικά «δικαίωματα των παιδιών» και οι τόνοι λόγων για τον ευαίσθητο ψυχισμό τους και προτροπών για την προστασία του έγιναν ανέκδοτο. Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο η περιλάλητη «φιλελεύθερη δημοκρατία δυτικού τύπου», αυτή που στις αρχές της δεκαετίας του 1990 αυτο-αποθεωνόταν σαν η οριστική νικήτρια και η σφραγίδα στο «τέλος της ιστορίας», έκανε πολλά για να καταλήξει όχι σκιά του εαυτού της αλλά σκιά του «κινέζικου μοντέλου». Σκιά με την έννοια ότι ο covid δεν προκάλεσε στην κίνα καμμία θεσμική κατάρρευση / αναδιάρθρωση· ενώ στον δυτικό κόσμο αυτή η θεσμική κατεδάφιση / αναδιάρθρωση βαφτίστηκε «αναγκαία»…

Είναι βάσιμο να ελπίζουν τα δυτικά αφεντικά (συμπεριλαμβανόμενων των πιο δυναμικών, του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος) ότι το 2020 τους έφερε ένα ή δύο βήματα κοντύτερα στο μοντέλο (και στην απόδοση) του ασιάτη ανταγωνιστή τους; Μια έντιμη προσέγγιση θα έδειχνε πως παρά αυτήν την βία, η απόσταση δεν μίκρυνε· μάλλον μεγάλωσε! Μεγάλωσε για παρά πάνω από έναν λόγους.

Πρώτον, επειδή οι κοινωνικές συνέπειες αυτής της υγιεινιστικής βίας και του τρομοθεάματος θα κρατήσουν πολύ, πάρα πολύ. Με ή χωρίς πλατφόρμες γενετικής μηχανικής. Κι αφού, προκειμένου να ελέγξουν καλύτερα το δυτικό κοινωνικό εργοστάσιο, τα αφεντικά του θεώρησαν αποτελεσματική ιδέα να το βομβαρδίσουν, τα ερείπια – ανθρώπινα ερείπια! – που έχουν δημιουργήσει και θα συνεχίσουν να δημιουργούν, θα είναι για πολύ καιρό «θόρυβος» και εμπόδιο στο καπιταλιστικό άλμα που επιδιώκουν. Με διατάγματα μπορεί ίσως να κυβερνηθούν οι δυτικές κοινωνίες για κάμποσο καιρό· με διατάγματα μπορούν να διαγραφεί απ’ τον κυβερνοχώρο οτιδήποτε ενοχλητικό· αλλά με διατάγματα δεν παραγράφεται η ιστορία της δύσης…

Δεύτερον, επειδή η παραγωγικότητα της εργασίας (και της κατανάλωσης) μπορούν ίσως να αυξηθούν με θεσμικούς και ιδεολογικούς εκβιασμούς – ωστόσο εκείνος που δεν τους χρειάζεται έχει (και θα έχει) μόνιμο ένα τακτικό πλεονέκτημα. Η postmodern δυτική φιλοσοφία είχε δίκιο σ’ αυτό και τώρα το βλέπει μπροστά της στην καπιταλιστική ανατολή: η θέληση και η επιθυμία είναι πολύ αποτελεσματικότερα κίνητρα απ’ τον φόβο…

Τρίτον, επειδή είναι πολύ πιθανό οτι ο δυτικός καπιταλισμός θα χάσει την αφρική. Η αφρική (έχουμε γράψει στο παρελθόν επ’ αυτού) ήταν και είναι σημαντική διεκδίκηση, ειδικά για μερικούς ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς· και για τον αμερικανικό σ’ ένα διαφορετικό (κυρίως στρατιωτικό) επίπεδο. Πριν την εμφάνιση του τσαχπίνη τα δυτικά αφεντικά ανησυχούσαν για την «αυξανόμενη επιρροή» του ευρασιατικού project στην ήπειρο. Παρά τις ελπίδες των αφεντικών του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος το μεγαλύτερο μέρος των αφρικάνικων καθεστώτων αποδείχθηκε πετυχημένο απέναντι στον τσαχπίνη χωρίς δυτική ελεημοσύνη… Η αφρικάνικη αυτοπεποίθηση ενισχύθηκε σημαντικά ενάντια στη δυτική «φροντίδα»… Και επειδή η αποικιακή ιστορία σε βάρος των αφρικάνων είναι παγκόσμια γνωστή, το να αποκτούν οποιουδήποτε είδους αυτοπεποίθηση με την στήριξη του Πεκίνου και της Μόσχας είναι πολύ άσχημα νέα για την δύση.

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (14)

Τετάρτη 30 Δεκέμβρη. Ήταν / είναι λοιπόν ο τσαχπίνης ένα πολιτικό, οικονομικό, ιδεολογικό και γεωπολιτικό φαινόμενο; Η ερώτηση θα μπορούσε να απαντηθεί με μια ανάποδη: υπάρχει κάτι τόσο γνωστό στον καπιταλιστικό κόσμο του 21ου αιώνα που ΔΕΝ είναι πολιτικό, οικονομικό, ιδεολογικό και γεωπολιτικό φαινόμενο;

Είναι εύκολο να νομίζει ο οποιοσδήποτε πως πρόκειται για «ζήτημα δημόσιας υγείας», θεωρώντας το «δημόσιας» και το «υγείας» με τον πιο απολίτικο τρόπο που θα ήταν δυνατόν. Η επίκληση της «επιστήμης», το ίδιο απολίτικη και άσχετη με την πραγματικότητα, έχει απλά διπλασιάσει την αστοχία στην κατανόηση της πραγματικότητας.

Κάποιος χαμένος στα βάθη της ιστορίας, ονόματι Benjamin Franklin, είπε κάποτε πως όσοι θυσιάζουν στοιχειώδεις ελευθερίες για χάρη της ασφάλειας δεν αξίζουν ούτε ελευθερία ούτε ασφάλεια. Είχε δίκιο. Όσοι (και δεν είναι λίγοι) αποδέχτηκαν το δίλημμα «ελευθερία ή υγεία» δεν θα έχουν ούτε το ένα ούτε το άλλο…

(τέλος)

Εθνική επέτειος!

Τρίτη 29 Δεκέμβρη. Ναι, επιτέλους, είναι γεγονός! Το φτωχό πλην τίμιο ελλαδιστάν των 10 εκατομυρίων και κάτι ψυχών ΞΕΠΕΡΑΣΕ χτες την άθλια κίνα σε αριθμό νεκρών χρεωμένων στον covid: 4.672 έναντι 4.634! Τους ξεπέρασε το ελλαδιστάν των διαρκών απαγορεύσεων, αυτούς που παρτάρουν και γλεντάνε· και, επιπλέον, ξεκίνησε τις πλατφόρμες (ενώ αυτοί οι υπανάπτυχτοι έχουν ακόμα εμβόλια, δηλαδή παλιά τεχνολογία).

Δυστυχώς βέβαια αυτή η ελληνική επιτυχία δεν είναι εντελώς πρωτότυπη. Το ελλαδιστάν είναι το 42ο κράτος που ξεπερνάει το κινεζικό σε θανάτους χρεωμένους στον covid. Απ’ τα υπόλοιπα 41, αν εξαιρεθεί η ινδία, κανένα άλλο δεν έχει καν κατά προσέγγιση πληθυσμό ανάλογο με τον κινεζικό… Πράγμα που μπορεί να δείχνει πόσο υπανάπτυκτος είναι ο κινέζικος καπιταλισμός αν κριθεί με βάση το Θέαμα του Θανάτου. (Πρώτες, μακράν, στο θανατόμετρο είναι οι ηπα – απόδειξη σίγουρα της πρωτοπόρας ανάπτυξής τους…) Οι ντόπιοι χαιρέκακοι, που απολάμβαναν την αποτυχία του «σουηδικού μοντέλου» μετρώντας το με σύγκριση θανάτων, έχουν καταφέρει να μην κοιτάνε εκεί που δεν πρέπει…

Ποιός θα αξιοποιήσει αυτούς τους αριθμούς για να υποστηρίξει ότι, τελικά, ο covid ήταν ένα σατανικό όπλο των δόλιων γραφειοκρατών του Πεκίνου, που αφού το δοκίμασαν λίγο (για ξεκάρφωμα…) το εξαπέλυσαν εναντίον κυρίως των ηπα;

Λάθη επί λαθών! (1)

Τρίτη 29 Δεκέμβρη. Θα καθυστερήσουμε μια μέρα ακόμα την συνέχιση της σειράς Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη, επειδή τα γεγονότα τρέχουν και πρέπει να παρεμβάλουμε μερικά ξεκαθαρίσματα απ’ την μεριά μας.

Άνθρωποι που, σε γενικές γραμμές, θα μπορούσαν να θεωρηθούν μετρημένοι και ψύχραιμοι (σε ότι αφορά την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία) γίνονται, άθελά τους, «νεροκουβαλητές» της βίαιης μετάβασης στις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Και πιο συγκεκριμένα της μετάβασης στις νόρμες της αναδιαρθρούμενης δυτικής / διεθνούς «βιομηχανίας της υγείας». Ο λόγος; Απλός αλλά και μοιραίος: τα καλύτερα κριτήριά τους κοιτούν στο παρελθόν (το οποίο, επιπλέον, στρογγυλεύουν επικίνδυνα…). Σε κάθε περίπτωση επιχειρούν να εκτιμήσουν πλευρές της τρέχουσας τρομοεκστρατείας έχοντες γνώμονα το παρελθόν (μερικές φορές το πολύ μακρινό, μερικές φορές πιο πρόσφατο) της δυτικής ιατρικής και φαρμακο-βιομηχανίας. Ως εάν ο Φλέμινγκ να μπορούσε να αθωώσει τους σύγχρονους ceo των δυτικών φαρμακο-μαφιών· ή ως εάν «παράγοντες» σαν τον κυρ Βασίλη, τον Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων, να βρίσκονταν ανέκαθεν στο πιλοτήριο των «πολιτικών υγείας»…

Χωρίς να θέλουμε να προσβάλουμε ανθρώπους (που στο κάτω κάτω δεν γνωρίζουμε ούτε εξ όψεως) θα επαναλάβουμε ορισμένες θέσεις της ασταμάτητης μηχανής:

Καραντίνες / lockdown: Ορισμένοι εντόπισαν την ομοιότητα των τωρινών καθολικών απαγορεύσεων στις μεσαιωνικές συνθήκες της αντιμετώπισης μολυσματικών ασθενειών (π.χ. της πανούκλας). Προσπάθησαν επίσης (χωρίς επιτυχία) να τονίσουν τον αναχρονισμό τέτοιων μεθόδων στον καπιταλιστικό 21ο αιώνα. Πράγματι υπάρχουν σημαντικές ομοιότητες «τότε» και «τώρα», αλλά αυτές (και, κατά συνέπεια, το επιχείρημα του αναχρονισμού) συσκοτίζει μάλλον την ιστορική συγκυρία παρά την φωτίζει.

Με τον βαθμό της συνθετότητας του (καπιταλιστικού) καταμερισμού εργασίας, κατανάλωσης, κυκλοφορίας και αναπαραγωγής στις αρχές του 21ου αιώνα τέτοιου είδους καθολικές απαγορεύσεις θα ήταν, απλά, αδύνατες / αδιανόητες … αν δεν είχε προχωρήσει σε ικανό βαθμό ένα απ’ τα διαμάντια της 3ης βιομηχανικής επανάστασης: η γενικευμένη ψηφιακή μεσολάβηση είτε μεταξύ ανθρώπων είτε μεταξύ μηχανών! Η «ωριμότητα» της χρήσης του διαδικτύου, που δεν ήταν δεδομένη καν πριν 10 χρόνια, ήταν ο αποφασιστικός τεχνικός παράγοντας που έκανε εφικτό εκείνο που ήταν πρακτικά αδύνατο ακόμα και πριν 10 χρόνια, σε επίσης σοβαρές (σοβαρότερες) μεταδοτικές ασθένειες· όσο κι αν άρεσε σαν ιδέα από τότε στα αφεντικά του ανερχόμενου βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Συνεπώς, σε αντίθεση με ορισμένες προ-καπιταλιστικές καραντίνες που θα θεωρούνταν αμυντικές (απ’ την άποψη της διαφύλαξης του έμβιου τμήματος των όποιων παραγωγικών διαδικασιών…), τα πραξικοπήματα / απαγορεύσεις το 2020 ήταν / είναι επιθετικές κινήσεις στον δυτικό κόσμο. Σκόπευαν/σκοπεύουν στη βίαιη επιβολή (ή και γενίκευση) διαδικασιών και σχέσεων που σχετίζονται άμεσα με το καπιταλιστικό μέλλον: «τηλε-εργασία», «τηλε-εκπαίδευση», «τηλε-διασκέδαση», «τηλε-ζωή»· καθολική μηχανοποίηση του κοινωνικού εργοστάσιου όπως έχουμε επιλέξει να ορίζουμε αυτήν την κατάσταση. Είναι εύλογο ότι αλλιώς μπορεί να κρίνει κάποιος ένα μέτρο που το καταλαβαίνει σαν ανιστόρητη (και ανεξήγητη) αναβίωση του μακρινού παρελθόντος, και εντελώς διαφορετικά αν το καταλάβει σαν προκαταβολή απ’ το κοντινό μέλλον….

Οι τωρινές καθολικές απαγορεύσεις δεν κατάγονται, λοιπόν, απ’ τον ευρωπαϊκό μεσαίωνα, παρ’ όλες τις ομοιότητες. Κατάγονται από δύο άλλες μεριές. Πρώτον απ’ τους σχεδιασμούς του αμερικάνου προέδρου Μπους του Β και κάποιων συμβούλων του, το 2003, για την περίπτωση «βιολογικού πολέμου». Η καραντίνα σαν «μέτρο αντιμετώπισης μιας φονικής ιογενούς επιδημίας» απορρίφθηκε με ειρωνείες τότε απ’ τους ειδικούς της ιατρικής, έγινε όμως δεκτή απ’ τους καραβανάδες, και πέρασε στους φακέλους «in case of emergency» του αμερικανικού πενταγώνου. Για την μιλιταριτιστική λογική η φυλάκιση είναι φάρμακο για όλα… Απο εκεί, μέσω νατο, πέρασε σε όλα τα καραβανο-επιτελεία της δύσης… (Φυσικά κανείς δεν απόρησε για το γεγονός ότι στις περισσότερες απ’ τις «ιερές συνόδους σωτηρίας» των δυτικών κρατών συμμετείχε και ένας τουλάχιστον καραβανάς…) Απ’ το στρατο-βιομηχανικό σύμπλεγμα και τις έρευνές του (: DARPA) κατάγονται και οι mRNA πλατφόρμες…

Η δεύτερη πηγή ήταν, φυσικά, το Πεκίνο και η Wuhan. Αλλά κι εκεί υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η «αντιμετώπιση του covid» μέσω καθολικών απαγορεύσεων είχε πέρα από υγιεινομική αναγκαιότητα σε πρώτο χρόνο και ένα σαφές μιλιταριστικό background, σαν άσκηση «βιοασφάλειας», όπου στρατιωτικοί και μη στρατιωτικοί οργανισμοί μαθαίνουν να συνεργάζονται σε μεγάλη κλίμακα, σε πλάνα δημόσια τάξης +, και με διαδικασίες επείγοντος…

Λάθη επί λαθών! (2)

Τρίτη 29 Δεκέμβρη. Εμβόλια: Χρειάζεται προσοχή και ακρίβεια! Εμβόλιο είναι μια πολύ συγκεκριμένη μέθοδος ανοσοποίησης που σχετίζεται με μια πολύ συγκεκριμένη αντίληψη όχι μόνο για το ανθρώπινο σώμα και τους τρόπους που αντιμετωπίζει τις μολύνσεις αλλά και γι’ αυτά τα μικροσκοπικά όντα που ονομάζονται «ιοί». Εφευρέθηκε στην κίνα (πάλι αυτή!) τον 16ο αιώνα, χωρίς σύριγγες· η ιδέα πέρασε στην ευρώπη όπου άρχισε να συστηματοποιείται απ’ τα τέλη του 18ου αιώνα· και πρέπει να θεωρήσουμε ότι τέλειωσε (σίγουρα στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο) το 2020! Τέλειωσε αυτή η μέθοδος, τέλειωσε και η αντίληψη: το ότι χρησιμοποιούνται στη «νέα μέθοδο» (που αφορά μια εντελώς διαφορετική αντίληψη / διαχείριση του ανθρώπινου σώματος) σύριγγες, δεν είναι απόδειξη ότι πρόκειται για «εμβόλια»! Είναι υποτιμητικό για τη νοημοσύνη κάτι τέτοιο! Μεταξύ αστείου και σοβαρού το έχουμε ξαναγράψει: και οι τοξικοεξαρτημένοι της ηρωΐνης χρησιμοποιούν σύριγγες αλλά κανείς δεν λέει ότι «εμβολιάζονται»! Σουτάρουν…

Είναι παραπλανητικό να μιλάει κανείς (από άγνοια ή συμφέρον, δεν έχει σημασία) για «εμβόλια νέας τεχνολογίας»! Οι πλατφόρμες mRNA είναι μια βιο-πληροφορικο-τεχνολογική σύλληψη / εφαρμογή που σκοπεύει πολύ μακρύτερα απ’ τις «θεραπείες»!!! Ακόμα κι αν «όλα πάνε καλά» με την τωρινή εκστρατεία νομιμοποίησης-μέσω-της-βαθιάς-άγνοιας αυτής της σύλληψης / εφαρμογής, ακόμα κι αν υπάρξουν «μηδέν παρενέργειες» (η ασταμάτητη μηχανή υποστηρίζει πως όχι μόνο θα υπάρξουν αλλά θα είναι και πολύ σοβαρές – το λένε κι άλλοι, πολύ πιο «ειδικοί»…), ακόμα κι αν ο τσαχπίνης εξαφανιστεί από προσώπου γης, οι πλατφόρμες γενετικού αναπρογραμματισμού / μετάλλαξης των ανθρώπινων (και των ζωϊκών…) κυττάρων κατάγονται από έρευνες πολύ ευρύτερων στόχων· και προς όλους αυτούς τους στόχους θα κινηθούν. Η μετατροπή του ανθρώπινου σώματος σε «παραγωγό ουσιών on demand» ενδιαφέρει πολλούς και για πολλούς λόγους· το τωρινό χακάρισμα είναι η αρχή! Εν τέλει στον ορίζοντα υπάρχουν ήδη έτοιμες οι τεχνολογίες που θα καταργήσουν τις συρίγγες στην ενσωμάτωση αυτών των πλατφορμών· απλά δεν χρησιμοποιούνται τώρα επειδή θα προκαλούσαν μεγάλη απόρριψη απ’ τους υποτελείς. Η σύριγγα θεωρήθηκε πιο «οικεία», ειδικά για να θυμίζει εμβόλιο – για κάτι που μόνο εμβόλιο δεν είναι…

Φαρμακοβιομηχανίες: Κάποιοι, συνήγοροι των πλατφορμών (χωρίς να έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται) ξεμπερδεύουν με τις ενστάσεις απέναντι στα συμφέροντα των φαρμακο-μαφιών με το επιχείρημα (;) ότι μα αυτές είναι που φτιάχνουν τα φάρμακα, έχουν κάνει τόσο σπουδαία φάρμακα· εντάξει, έχουν και συμφέροντα, αλλά πρέπει να διαχωρίσουμε τα φάρμακα απ’ αυτές, και να δεχτούμε τα πρώτα. Αν αυτό είναι, απλά, ένας έπαινος στον καπιταλισμό any way, τότε θα πάμε πάσο… Αν, όμως, ενδιαφέρεται κάποιος για την πραγματική ιστορία των δυτικών καπιταλιστικών φαρμακο-μαφιών, τότε τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι! Μέχρι πρόσφατα επρόκειτο για χημικές εταιρείες και σαν τέτοιες, σαν χημικές – φαρμακευτικές, βαρύνονται με μερικά απ’ τα μεγαλύτερα εγκλήματα στον πλανήτη, ήδη απ’ τον Β παγκόσμιο πόλεμο! Αλλά κι απ’ το 1945 και μετά δεν έπαψαν να εγκληματούν επειδή, σε διαφοροποίηση με τις βιομηχανίες ρούχων, παιχνιδιών ή επίπλων (για παράδειγμα) αλλά με αρκετές ομοιότητες με τις βιομηχανίες τροφίμων, τα εμπορεύματά τους (και, κατά συνέπεια, τα κέρδη τους) σχετίζονται άμεσα με την ζωή και τον θάνατο. Και οι βιομηχανίες όπλων παρόμοιου είδους είναι· να δικαιωθούν κι αυτές;

Σπουδαία φάρμακα έχουν πράγματι φτιαχτεί – μέσα στο πλαίσιο της χημικής και βιο-χημικής αντίληψης για το σώμα, μιας αντίληψης που δεν είναι πανανθρώπινα αποδεκτή και δεν είναι αυτονόητα αποτελεσματική. Αλλά έχουν γίνει και μεγάλα εγκλήματα· συν το γεγονός ότι στο σύνολό του ο χημικός καπιταλιστικός κύκλος (του οποίου οι φαρμακοβιομηχανίες είναι βασικό τμήμα) ευθύνεται για πολύ περισσότερες καταστροφές ζωών και φυσικών υποθεμάτων στον πλανήτη.

Οπότε: αν αυτές οι φαρμακοβιομηχανίες, τα τελευταία 70 χρόνια, έχουν εξαπατήσει, κοροϊδέψει, παραβιάσει όλους τους κανόνες ασφάλειας (και έχουν καταδικαστεί πολλές φορές…) για να προωθήσουν τα εμπορεύματά τους έχοντας γνώση για τις βλαπτικές συνέπειές τους (και αυτό ακριβώς έχει γίνει!), τί είναι που (κατά την γνώμη των συνηγόρων τους) θα τις εμπόδιζε να το ξανακάνουν τώρα – ειδικά αν έχουν εξασφαλίσει νομική απαλλαγή απ’ τις ευθύνες τους; Και, ακόμα: αφού είναι αποδεδειγμένο ότι τα «παραδοσιακά», συμβατικά εμβόλια κάνουν μια χαρά για τις περιστάσεις (: κίνα), γιατί λύσσαξαν να προωθήσουν ΜΟΝΟ κατασκευές γενετικής μηχανικής; Υπάρχει κάποιος συνήγορος, με δόλο ή χωρίς, να δώσει μια απάντηση που να στέκει αντί να αποφεύγει την ερώτηση;

Λάθη επί λαθών! (3)

Τρίτη 29 Δεκέμβρη. Παράπλευρες συνέπειες: Ενώ η προσοχή είναι στραμμένη, κατ’ αρχήν, στο ποιές θα είναι οι παρενέργειες των πλατφορμών, ελάχιστοι δίνουν σημασία στο γεγονός ότι μεθοδεύτηκε (υπέρ της γενετικής μηχανικής· όχι υπέρ των «εμβολίων», όχι υπέρ της «δημόσιας υγείας») ένας τόσο γιγάντιος και εντατικός εκβιασμός ώστε διάφοροι επώνυμοι «ειδικοί της ψυχολογίας» υποστηρίζουν ότι έχει ήδη γίνει η μεγαλύτερη ψυχολογική καταστροφή απ’ τον Β παγκόσμιο πόλεμο – που θα κρατήσει πολλά χρόνια! Φυσικά οι κάθε είδους φλύαροι caradinieri (με την εξαίρεση όσων την βγάζουν αλλού, σε πολύ καλύτερες συνθήκες…) που έχουν υποστεί και οι ίδιοι αυτές τις συνέπειες, τις θεωρούν «παράπλευρες απώλειες», που γρήγορα θα ξεπεραστούν… Και θα ξεπεραστούν (ελπίζουν…) επειδή οι πλατφόρμες είναι η «απελευθέρωση»…

Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα εδώ. Πρώτα πρώτα ούτε οι ίδιοι που πουλάνε αυτά τα «γιατρικά» δεν μιλάνε για «απελευθέρωση»! Μάλλον για συνέχιση των ελέγχων και των περιορισμών μιλάνε… Δεύτερον, αν η όποια «απελευθέρωση» καθαρίζει κάθε τι απ’ την σκλαβιά που προηγήθηκε, τότε ας μην μιλάει κανείς ποτέ για τις φυλακές και τους φυλακισμένους: θα απελευθερωθούν και θα «γειάνουν»… Τρίτον, αφού στο δίλημα «ελευθερία ή υγεία» η απάντηση που έγινε δεκτή ήταν σκλαβιά κι ας ελπίζουμε γιατί να μην αλλάξει χαρακτηριστικά και να συνεχιστεί η (υγιεινιστικά καλοδεχούμενη) σκλαβιά;

Ξέρουμε βέβαια ότι για τα «ψυχολογικά προβλήματα» πάλι οι καλές φαρμακοβιομηχανίες έχουν την απάντηση. Αλλά το «κούμπωμα» δεν θεωρείται (ακόμα…) απόδειξη καλής υγείας. Ακόμα κι εκείνοι που εξ ανάγκης βλέπουν τις πλατφόρμες σαν το μη χείρον βέλτιστον είναι υποχρεωμένοι να απαντήσουν όχι μόνο στο πως έφτασαν τα πράγματα εκεί, αλλά και στο πως δεν θα ξαναφτάσουν. Προφανώς όχι ελπίζοντας ότι δεν θα ξαναεμφανιστεί κάποια light επιδημία.

Ηθικό δίδαγμα: όποιος αντιμετωπίζει την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία διαρκείας στα δυτικά καπιταλιστικά κράτη σαν «μεμονωμένο γεγονός» έχει άγνοια της πραγματικής ιστορίας και της καπιταλιστικής εξέλιξης. Και θα έπρεπε να βρει μια εξήγηση για το γεγονός ότι σχεδόν απ’ την αρχή άρχισε η κονσομασιόν περί «επερχόμενης νέας κανονικότητας», όπως επίσης και για το γεγονός ότι τόσο γρήγορα φύτρωσαν τόσο «χρήσιμες ιδέες», όπως το ψηφιακό φακέλωμα, αρχίζοντας απ’ την υγεία… Όποιος, πάλι, την αντιμετωπίζει συγκινησιακά, σαν ένα βάρος που του το φόρτωσε η μοίρα και πρέπει απλά να το ξεφορτωθεί με οποιονδήποτε τρόπο, ας το ξέρει: βρισκόμαστε στην αρχή… μιας πορείας που δεν την διαλέξαμε…

Και δεν είναι ο covid ο «κινητήρας»… Είναι, μόνο, το χρήσιμο άλλοθι…

Μαζικό bio-hacking!

Δευτέρα 28 Δεκέμβρη. Πριν σχεδόν 2 βδομάδες (Τρίτη 15 Δεκέμβρη, Λόλα να μια χειροβομβίδα – 2) τελειώναμε την συγκεκριμένη αναφορά με την εξής παράγραφο:

…Ο κίνδυνος δεν είναι καθόλου άγνωστος τελικά! Είναι γνωστός. Το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα θέλει να «χακάρει» το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα, να το βραχυκυκλώσει, να το εξουδετερώσει, και στη θέση του να κάνει μόνιμη την εξάρτηση απ’ την «τεχνητή ανοσία», δηλαδή απ’ τα εμβόλια, τα φάρμακα και τις πλατφόρμες του! Θέλει μ’ αυτόν τον τρόπο όχι μόνο να εκτοξεύσει μόνιμα τον «κύκλο εργασιών» των εταιρειών του (θα είμαστε όλοι διαρκώς άρρωστοι…) αλλά και μερικά πράγματα παραπάνω…

Οι ημιμαθείς και οι νεο-ηλίθιοι χασκογέλασαν για άλλη μια φορά, ευχαριστημένοι με τους εαυτούς τους, με τα πραξικοπήματα που υποστηρίξαν ή/και με το salto mortale που υποστηρίζουν τώρα: «Κοίτα τι μαλακίες γράφουν» είπαν… «Αυτό που λένε είναι αδύνατον!» Η ασταμάτητη μηχανή έχει την γνώση και την υπομονή να περιμένει τις αποδείξεις των εκτιμήσεών της… Αλλά αυτή την φορά δεν ήξερε πως οι αποδείξεις αυτές υπήρχαν ήδη· πως η «επιχείρηση» της απαλλοτρίωσης του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος έχει ξεκινήσει ήδη!..

Πώς γίνεται μια τέτοια αφετηρία; Κατ’ αρχήν με την αλλαγή των ορισμών του τι είναι τι. Έτσι ανοίγει ο δρόμος και νομιμοποιούνται τα επόμενα βήματα, μέτρα, χιλιόμετρα…

Στις 9 Ιούνη (2020) στο επίσημο site του Π.Ο.Υ. μπορούσε κανείς να μάθει τι είναι η γενική ανοσία πληθυσμού (herd immunity / ανοσία αγέλης):

Ανοσία αγέλης είναι η έμμεση προστασία από μια μεταδοτική ασθένεια που επιτυγχάνεται όταν ένας πληθυσμός έχει ανοσία είτε μέσω εμβολιασμού είτε μέσω ανοσίας που αναπτύχθηκε μέσω πρότερης μόλυνσης…

Αυτός ο ορισμός είναι (ήταν) σωστός. Σε σχέση με την τρέχουσα υγιεινιστική τρομοεκστρατεία μάλιστα, το ζήτημα της φυσικής ανοσίας πληθυσμού ήταν και παραμένει στρατηγικής σημασίας, απ’ την στιγμή που έρευνες (ασύμβατες με την τρομοκρατία αλλά επιστημονικότατες!) απέδειξαν ότι ένα ποσοστό 25 – 30% των δυτικών πρωτοκοσμικών πληθυσμών είχε ανοσία απέναντι στον covid ΠΡΙΝ αυτός εμφανιστεί (ανοσία που είχε αποκτηθεί απ’ την καταπολέμηση άλλων, συνηθισμένων κορονοϊών του κοινού κρυολογήματος – cross immunity λέγεται…) ενώ ένα επιπλέον 25% απέκτησε ανοσία επειδή μολύνθηκε απ’ τον covid και είτε δεν αρρώστησε, είτε αρρώστησε ελαφριά, είτε μέτρια, είτε βαριά αλλά έγινε καλά. (Σ’ αυτό το δεύτερο 25% επί του συνόλου των πληθυσμών περιλαμβάνεται και τουλάχιστον το 95% όσων διαγνώστηκαν επίσημα σαν «κρούσματα»).

Όμως πέντε μήνες μετά, στις 13 Νοέμβρη, ο ορισμός του Π.Ο.Υ. είχε αλλάξει!! Βρώμικα, ύπουλα, δόλια αλλά με στρατηγική σημασία, η γραφειοκρατία του διέγραψε την προηγούμενη άποψή του (ναι, την διέγραψε, ωμά και καθαρά – μια προειδοποίηση για όσα έρχονται!..) και στη θέση της έβαλε αυτήν:

H «ανοσία αγέλης» [σ.σ.: αυτή τη φορά σε εισαγωγικά οι λέξεις…], γνωστή επίσης σαν «ανοσία πληθυσμού», είναι μια ιδέα που χρησιμοποιείται για τον εμβολιασμό, κατά την οποία ένας πληθυσμός μπορεί να προστατευτεί από έναν συγκεκριμένο ιό αν επιτευχθεί ένα όριο εμβολιασμού. Η ανοσία αγέλης [σ.σ.: χωρίς εισαγωγικά…] επιτυγχάνεται προστατεύοντας τον κόσμο από έναν ιό, όχι με το να εκτίθεται σ’ αυτόν…

Ο νέος ορισμός λέει κι άλλα ψέμματα στη συνέχεια (τα έχουμε τονίσει) ενώ βάζει επίσης “απαραίτητο όριο εμβολιασμού”, προετοιμάζοντας το έδαφος και τη νομιμοποίηση για να γίνουν υποχρεωτικές οι πλατφόρμες (“μα το λέει ο π.ο.υ.!)… Αλλά ήδη, στην πιο πάνω παράγραφο, βρίσκεται διατυπωμένη τηλεγραφικά και αφοριστικά η «νέα πραγματικότητα»:

Α) Η ανοσία δεν είναι η πραγματικότητα των ζωντανών οργανισμών, αλλά μια ιδέα! Μια ιδέα που όποιος έχει την εξουσία την προσαρμόζει κατά πως τον βολεύει…

Β) Η φυσική ανοσία ατόμων και πληθυσμών, μια πραγματική εμπειρία (και όχι μόνο για το είδος μας) δεκάδων χιλιάδων χρόνων διαγράφεται!! Και για να μη ξεγελαστεί κανείς νομίζοντας ότι η παράλειψη της σχετικής αναφοράς για την φυσική ανοσία οφείλεται σε κάποιο τυπογραφικό λάθος, η φράση «η ανοσία αγέλης επιτυγχάνεται προστατεύοντας τον κόσμο από έναν ιό, όχι με το να εκτίθεται σ’ αυτόν» βάζει τα πράγματα στην καινούργια θέση τους!!

Γ) Η μόνη ανοσία που θα «αναγνωρίζεται» μόλις η πιο πάνω οδηγία αρχίσει να εφαρμόζεται, τόσο σε άτομα όσο και σε ομάδες ατόμων, πληθυσμούς κλπ, (θα) είναι η τεχνητή. Μέσω πλατφορμών! Και μην αναρωτηθείτε «που λέει για τις πλατφόρμες;», γιατί η πιο πάνω φράση τις φωτογραφίσει ακριβώς:

Δ) Μιας και τα κανονικά εμβόλια περιέχουν εξασθενημένο τον ιό, η φράση «όχι με το να εκτίθεται σ’ αυτόν» αφορά όχι μόνο την φυσική «μόλυνση / ανοσία», αλλά και τα εμβόλια!!! Η τεχνητή ανοσία που θα «αναγνωρίζεται» θα είναι αυτή που υποτίθεται ότι θα προκαλούν οι πλατφόρμες, οι οποίες διαφημίζονται και γι’ αυτό: ότι είναι virus free! Δεν έχουν ιό, ούτε ζωντανό ούτε ψόφιο, αλλά μόνο την «πρωτεΐνη» του· εξαναγκάζοντας τα κύτταρα του οργανισμού να την παράξουν γινόμενα τα ίδια εχθροί του οργανισμού!

Ε) Οι ζωϊκές δυνατότητες και ικανότητες είναι ένα τίποτα! Ή μάλλον είναι ένα «άγραφο χαρτί» που αποκτά αξία επιταγής μόνο αν οι φαρμακο-μαφίες και οι γενετιστές τεχνο-κανίβαλοι βάλουν πάνω την υπογραφή τους…

Εν τέλει, μ’ αυτήν την «οδηγία» που στα έγγραφα του Π.Ο.Υ. είναι πολιτική ντιρεκτίβα με εμπνευστή το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα (που έχει την τεχνική αρμοδιότητα…) το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ εφόσον εκτελεί τις παραπλανητικές υποδείξεις των νανο-πλατφορμών! Διαφορετικά τίθεται εκτός νόμου, εκτός «αναγνωρισμένης» λειτουργίας! Χιλιετίες εξέλιξης και οργανικής εμπειρίας του ανθρώπινου είδους τελειώνουν έτσι – επειδή έτσι συμφέρει τον καπιταλισμό της 4ης βιομηχανικής επανάστασης και τ’ αφεντικά του!

Έχουμε τώρα, μπροστά στα μάτια μας, σε πραγματικό ιστορικό χρόνο, καθαρά και ξάστερα την καθεστωτική μεθόδευση! (Το είχαμε τονίσει απ’ την αρχή, εδώ και μήνες: προσέξτε, το χοντρό κόλπο είναι τα “εμβόλια”!!). Εφόσον θέλουν να ακυρώσουν και την φυσική ανοσία και την τεχνητή ανοσία των παραδοσιακών εμβολίων, επιδιώκουν να ακυρώσουν / απαγορεύσουν την επίκλησή της – οπουδήποτε την απαιτήσουν. Η μόνη «δεκτή ανοσία», η μόνη «αληθινή ανοσία» θα είναι η τεχνητή, δηλαδή η απόδειξη της ενσωμάτωσης της αντίστοιχης κάθε φορά πλατφόρμας! Οι ψηφιακές «άδειες κυκλοφορίας», με την βεβαίωση «passed» που ως πρόσφατα αφορούσε μόνο τα άψυχα εμπορεύματα  (θα είναι το πράσινο χρώμα του QR κώδικα στο δικτυωμένο κινητό…) θα επιτρέπουν την αναγνώριση ότι ο ένας ή ο άλλος είναι «μολυσματικά ακίνδυνος». Εννοείται ότι τέτοια δεδομένα θα είναι προσιτά σε κάθε ενδιαφερόμενη εξουσία: αστυνομική, οικονομική, εργοδοτική…

Θα μπορούσαμε να πούμε: είχαμε δίκιο! Αλλά αυτό είναι το πιο ασήμαντο τώρα πια. Γιατί τώρα ο εχθρός δείχνει καθαρά τους κυνόδοντές του. Και πέφτει στη δικιά μας μεριά είτε η επιλογή της αναμέτρησης μαζί του· είτε ο δουλοπρεπής συμβιβασμός…

Κανένας και καμμία δεν αξίζει το δεύτερο! Κανείς δεν αξίζει να πέσει τόσο χαμηλά!